« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
ՄԱՏԹԷՈՍ ԶԵ ՐԻՖԵ ԱՆԻ
Բ Ս . Ն Ա Ս Տ Ե Ղ - Ծ Ո Ւ Թ Ի Ւ Ն Ը
ԽՄԲ
ԻՍչպէս ծ անուցա ծ է ի ն ք , Հ ա -
ւքացգայիՐւ Լսալւանին Յուլիս
9ի ելւեկոն
նուիլւուհցալ
վ աղամեռիկ բանաստեղծ
Մա տթէ ո ս Զա րիֆ ե անի մահուան երես -
նամեակին ; Պ– Մ– Պարսամեան ներկաՅա–
ցուց բանաստեղծին գրականութ իւնր , ս -
ր ո ւն ամփռփոււքր կուտ անք սաոբեւ :
Զ"՚րիֆեանին
Հանդէպեցա
յ
«ճ"՚կսւտւււ–
մարէոֆի
խմրսււչլււսսւաՆ
մէ^,
"«–Հ՛
Ղ1՚է
՚ " ~
ւււււլ. է
լ։
ղ1՚ քէն
ճ սւ 1լսւ ւո քլ , ւլուլգոշւաւն
մաւո–
եԼրուէ,
քանէ
մչւ աող էբչւեւ. ձօն;
Աո.ւո9էն
Լլ. վԼրշէն
Հսւնգէււլումս
սքիւոէ
ԱԼԼ՚"1՛
գ՛"լկ">՝՝"՚լ՛
ելւէաաււալւգէն
Հեա , ո–
րուն ճակատբ
, ա յգ օրբ
,
Համեստ
Հսչար–
աութեան
մր ճաոաւլայթր
/լր ցոչար : Հա՛
մեստ՝
որովՀետեւ.
էրեն
շոայէոլահ՛
րա —
ռերԸ
էա վւա զանց ուած– կր զանէր :
Բռչոր
Համ
եմ ա ա ո ւթ
է լ.ննե ր ր սլա Հե լով,
մ եր օ -
րերու.
Ղ՚ուրեանն
սւ. Մեհ՜արԼնցր
կր կար—
հ՜էէն
ոզ9ոլ.նահ–
րլլալ , ոշթէ անոր Հա -
մար, որ ճակատագրով
կ^եզրայրանար
ա—
նոնց,
"՛յէ որովէեաԼւ,
էարքով
բանաս —
տեղհ
, էր Հոզէէն
տրտւ1՚ութ–իւնն ո ւ |օա -
ւլաղՈԼթիւնը
կԳր՚լէր
, որոնց
սլէտէ
՛լա
յ է ն
մէանալ
կեանքի ե ւ ւքաեուան եր գ երԸ :
էյրազոզ
, վւնտոոգ
, կարեկզաԼ
ու. ՚ ո զ օ -
թոզ
բանասաեզհ՜
է ր
:
Գէշերներբ
նե
րշբն–՛
չու.մ է
ամէնէն
բ ան ա ս տ ե ւլհ՚ա կան սլա Հ ե
րն
էէն;
Հետեւեալ
աուլերբ
լաւոկանչական
են
Ես գիւղին մէ ջ աղքսւտ ք ե րթ ո ղ ւք ՚եւք,
Ցորե կ բ , մ ո ւ թ անտառին մ է յ տրտ ում
եր գ եր կը հիւսեմ՛,
Ու գիշերր , աստղերուն տակ երագանքի
կր նստիմ՛ ,
Վ ա յրի ծ աղիկ կր Փե տ տ եմ :
\քնունզն
էր յյկէւտարէ
՚ զ է ս
մէշավայրէ
մբ : Բնոլթէւնբ
կբ Հրապուրէր
բոլոր աբ–
իւոլր
Հ ոգէնԼ բբ
:
Զարէֆեանէ
յայտնոլ
-
թէւնբ
զ է ն ա զա զ.ա ր էն
յ ՚ " ^ ո ր զ . ո զ տարէ —
ներուն
կբ զոլգագէսլէր
,
1918 - 1921 ^
Գրական
ամ ա յութեան
մբ մէ ^ էր
,
որ ա–
նոր
^^նարբ
մեւլէ կբ բերէր
անկեւլծ
ու
ապրոլած
ա րամ
ութեան
եւ
փնտռուաձ՜
Համար
է"էրէէն
զէ^քը
Բ՚՚Լ՚՚Ր
՚ " ^ ^Րէ ~
տաասբգներբ
որոնց
Հոգէներն
ալ
էրենէն
պէո
իւո-ոված– էէն Հէւանղագէն
Հեհ՜ե -
քէանքներով
:
Զարէֆեանէ
տրամոլթէլնբ
եւ էւազա
—
զոլթԼան
կարօւոբ,
առածէն
ակնարկով
,
մԼլամազձոա
եւ յոռետես
շեշտ մբ Լու —
նէն ; 1Լնռլւ
աիւրոլթէլնբ
շատ
բնական
,
վա յրկեան
է վա յրկեան
կեանքէն
եւ.
անոբ
զ եզե
ց կո ւթ
է ւ ն ն ե բ ո ւն
Հրամե
շտ
տալու,
գէտակզութենէն
կբ Ննէ :
Մ աաթէոս
Զ՚ոըէֆ/՚անէ
եւ նման
քեր–
թոզներուՆ
ճակատագրէ
եզբա
լ լ " "
թէւնբ
շատ
յատկանշական
էէ
ք^ամբորգոլթեան
բ պաարաստուոզէ
պէս, էրարոլ
ետելէ
րէւրեզացուց
էր ներ
քէն
կարօաներն
ու
սէրէ
րբ , արամ
ութէւնն
ու ի ա ւլա
զո ւթ է
ւ–
նբ;
/՛Հւ
մաՀուան
երեսնամեակէն
առթէւ
անգամ
մ բն ալ մ աե րմ անա լով
Զարէֆեա
նէ գոր&էն
Հետ, կբ զղանք որ
բանաոտեղ–
ձ՜բ մաՀ ուան
նաէւազզ
ացում
բ կ՝ ունենա
յ ,
աճապարելով
տալու
էն
չ որ կրնար "՛ալ ;
Հազէ
լ թէ մում անակ
ունեցաւ
էր Հոզ էէն
սաՀմ աննե րէն գուբս
ալ փնտռելու
ար -
ուես՚ոէ
աարրեր,
եւ խորանալու
նոյնէսկ
էնքն էր մէշ–.
Մե՚վ,
Համաբ
սրաառոլշ
է
քնսւրեբզ
ակէն
ախուր
վախճանբ
, երբ եր–
զբ կէս մնացած
շրթունքէն
վրայ, կոտ -
րած ու շախշախսւած
թեւերով
կ՝էյնայ
մ ա Հ ուան
՚էէրկը ՝•
X
Մ """թէ ոս Զաբէֆեանէն
երկու
Հատոր
ու նէնք;
Առաշէն
Հաա որ
էն վե րնազիրն
է
Տ ր տմո ւթե ան ե ւ հյաղաղութեան
ե՛րգեր
(1921)։
Երկրորգէնբ՝
Կեանքի եւ մ ա հ
ուան եր գ եր (1922) :
Աոաշէններբ
ներշբն–
չուած
են կեանքէ
խորունկ
տրամ
ութէ
ւնբ
եւ անոր
Հետեւոզ
խազաղութեան
կարօտն
ունեցոզ
եւ յոգնած
մարգուն
յուսաՀա
—
տական
ճէգերէն
- Տրամ
ութեան
երգբ «
ազնուացած
, մարգկա
յնացած
ձեւէ
աակ
կբ
ներկայանայ
, էբրեւ
« տմգոյն
ծսլ -
զէկներ»
; ԸնգՀանուր
կասկած
մբ ,
առանց
աբուես՚ոակոլթեան
, կբ մատնէ
տառա
—
պած
Հոգէն
, որուն
մէ^էն
«կբ
թափէն
Հէն
օրերու
Հաւատքներբ
» :
՛Բանէ մբ աղօ՚ո
զէծերով
կբ
մօտենա
յ
Մ էս՛" ք
Մ եծարենց
էն ; Զարէֆեանէ
եբգէն
կբ պակսէ
ր րնութէւնբ
պաշտելոլ
ումն ու
կորովբ ; Մ եծա
րենց կբ սէրէր ու կբ պա
շ–
տէր
բնութեան
գե գե ց կութէւննե
ր բ , էն
է -
պէս
Զարէֆեան՝
էր սէրած
էակբ
հ Մեծա—
րենցէ
քերթուածներուն
մէ^ մպէտ կար ,
արեւ , գաշաայէն
Հով\
վերշալոյս
Մ էնչ՚լեռ
Զ՛ո
ր էֆեան
է մօտ ՛ամէն բան կբ
Հազն
է ա ր ՛ո մ ո ւթ ե ա՛ քող :
Որ՚՚վՀեաեւ՝
բանաստեզծբ
էր Հ ոզ էէն
տրամ
ութ
է ւնբ
անգրագարձտծ
կբ ՚ոեսնէր
բնութեան
ա -
մէն
երեւոյթէ
մէշ;
Սէրոյ
զգա
յու֊թէւնբ
մ էակ եւ գլխաւոր
՜
երակն է, ոբ գոյն եւ
բովանգակութէւն
՝
կուտա
լ Զ՚"րէֆեանէ
քեարերւլութեան
:
Անոր
երազէն
ազշէկր
, էրաւ
մ էս ու ոս
կոր
ունեցո՚լ
է՛սկ մր եղե^բ է թէ ոչ ; Եր—
կոլ
Հատորներուն
մէշ, գմուար
չէ
՚լ՚ոնել
Հետքբ
սէրս
յ ենթակա
յէ
մ բ , որ Հեաեւե
ր
–1^—
աքքոր սէրա^-ՀյՀ^բի
քայլեր՛"–^
, եւ֊ միԴէ՜չԽւ.
վեբշէն
չունչր
անոր
սրաէն
թելեբբ
մէկէկ
՚^էկէկ
կարատեր
է; Բայց եւ այնպէս
ար—
Համ
ալ՛ Հանք ու Հեզնանք
ունէ ան էր քբ–
նարէն
վրայ
•
֊
Քանի կ ՚ ա նի ցաւը մարմնիս ,
ժպի տ ն աչքիս վ արդ կ ՚ ր Ա ա յ •
Ցուր տ հո գ իէ ս կ ՚ ա նցնի մ ա յի ս ,
Ու լ ո յ ս կ ՚ ի յ ն ա յ ճակտիս վ ր այ • • •
Ու֊ այս վարդով, այս գարունով,
Կր հ ե գ ն ե մ ան որ կ ո ւ գ ա յ •
Ան որ կ ո ւ գ այ , հողին նինջով ,
Քընացնել Ցաւն հսկայ :
Բայց
անծ՚սնօթ
ու մութ
ճամրուն
՛Լբ —
րայ էսկ
յ ո յ ս ն ո ւ հաւատքը
անգամ
մքՐ՛
Պ. Պ է Ր Ն Ա Ր Լ Ս Ֆ է Ի
Ճ Ա Ռ Ը
(քուլէս
\՝ձէն
, Փարէզէ
նորբնտէր
քա -
ւլա քապեա
Պէրնար
Լաֆէէ
է պատէւ
բա–
րեկսէմական
ճաշկերոյթ
՚^ Ա
սարքուած
է ր , ուր էւանգավառ
մ թնո լորտէ
մ բ
մ էշ
,
Փարէզէ
քա զաքա
սլե աբ
Հետեւեալ
կեր -
պով
ւաա ւա ււ՛"" է,ււաւ
՚յ"՚յ
« Կ՚ործեմ
անՀրաժեշտ
չէ ձեզի
բսել թէ
որքան մեծ Հաճոյքով
ձեր մէշ կբ գ բ ա -
նուէմ ; Գէաէք որ մեր Հաւաքոյթներբ
ու—
ր ա է՛ ռ ւթ ե ան առէթնե
բ են էնձ Համ
ար ;
Մե՛լ
մէացնոգ
կապերբ
որոնց
ուժն ու
տեւականութէւնր
մենք
չափեցէնք
երկս՚ր
տաբէներու
բնթացքին
, նախ ամուր են,
որովՀետեւ
մենք կբ պատկանինք
ֆրան -
սական
մ եծ
Համա
յ ն ք ի ն ; Ֆրանսա
յի
Հան
գէպ մեր սէրր
Հիմոլնքն
է մեր Մի"՛– -
թեան։
Ջեր Հայրենիքն
է Ֆրանսան
:
Ղ՚ո՚-ք
զայն
բնտրեցիք
եւ ան Հպարտ է ձեւլմսվ ։
Ա ակա
յն , արգեօք
մեր մ ի ասնա կան
ու -
թիւնբ
կրնա՞
բ
նո յնքան
խո րունկ
բԱա
լ ,
եթէ մեր սկզրոէն^եբն
ու
իաէալներբ
չունենա
յին
բացարձակ
նո յնութիւՍ
մբ ,
եթէ
անկախութեան
ե լ ազատութեան
սէ
րբ , չատ
Հինէն
սկսեալ
, Լ՚ոիրէր
նոյնքան
Հայաստանէ
, որքան
Ֆրանսայի
ճակա -
տագիրներուն
;
ք ՚ ն ծ ի ծանօթ են ձեր երկբին
տխուր ի -
րագա
րձութիլննե
ր բ , Հայ
պաամութեան
այգ
գառն
զասերբ
գրոչմուած
են իմ
եւլ–
բայրական
յիչողութեանս
՚ ք է շ ^
իմաստու—
թ ի լ ն է՝ անոնց
մասին քիչ խ օ ՚ ՚ ի է - ք՝"՚յՅ
1
անՀ
բ աժե շտ է
երբեք
չմ ոռնալ
զանոնք
է
Այս պատմական
անցուգաբձերուն
ծա -
նօթութիլնբ
ինձ մասնակից
գարձուց
ձեր
ժոգո
վուրգին
վիչաե
բուն
, եւ
Հիացոզ
իր
արիութեան
;
Վեբշէն,
չնորՀիլ
րնթերցումնե
բուս ,
ձեզ Հեա ունեցած
չփումներուս
,
կրցայ
գնաՀատել
ձեր Հիմնական
աոաքինռլ
-
թիւններբ՛
ս՚ոեղծազործ
ու. կաո
ուցող
Հանճարբ,
բնտանեկան
"""սքինուփքիլնբ
,
անշէշ
յ ս յ ո ր
1
՚լէ՚՚ւէ
ւսսլա՚լ՚ոն
,
յարատեւ
Հայրենասէրութէ՚-նբ,
էնչպէս
նաեւ ձեր
տրսւեսաին
ու բանաստեզծութեան
Հրա -
չալէ
արժէքներբ,
վ>աոա,որ
կերպով
կեզ–
ր "նա ցած
Հայկական
՛ք ան րանկա
ր չութ ե ան
այն
Հրաչալէ
Հատորին
մէշ, որ
ֆբանել–
Հայ
բարեկ՚սմ
ու թեան
ակումբբ
պատիւն
ըրաւ
ինծի
նուիրելու
եւ ուր ես
տեսայ
Հայ
ժո՚լովոլբզին
արուեստբ
, որ կբ
ծաղ–
կէր գ ե ռ ձՕբ՚լ
զարուն;
ինձ
Հ էս՛ ցում
ւզատձառեց
ա յն
անխախտ
ու խորունկ
նուիրում
բ, որ աւելի քան որ–.
եւ է նիւթական
Հարս ա ո ՛թի ՚-ն , ձեղ կը
կաոլէ
ս՚զաաութե
ա ն
զ ա ՛լ ա վւարին
, զտ -
ղափար՝
որ կբ լեցնէ ձեր
առասպեիներբ,
գաղաւի՚սլ՛՝
՛՛ր ժիչա
ներկայ
է ձեր մէշ ;
Արգ
է
միա
յն ա յս
Հոգեկան
կապբ
կը
բաւէ
բացատրելու
մեր Համ
ամ աութիլ
—
նբ,
որովՀեաեւ
ան ֆրանսական
Հոզիին
Հիմնական
լծակներէն
մէկն է ; Պէ՚ոք
կա՞յ
բսելու
"Ր գարերու
լ^ւթացքին
, ա յս ի -
տէալին
յաղթանակին
՝>ամար
Ֆրանսան
պա լքարեցալ
, ւլայն
՚ " րիշ
ժ ո ՚լովո
ւբզնե–
բու
սեփականութիլնբ
գարձուց
, եւ , ի
Հարկին
, զոՀու
ե ցաւ
անոր
սլա շտ պան ու -
թեան
Համ
ար : Հա
յ
ա ՚ լ ՚ լ ա
յին
տօնէն
վերշ
եւ
Յուլիս
14/՛
նախօրեակին
,
անՀրաժեշտ
է ՛ս՛ Ր յէ՛ Ժ
Լ " ՛ յ "
" 1 ՚ " յ ք " ՚ Ր ՚ ՚ ՚ ե ր բ
^ " ՛ յ ս
՚լոՀա–
բերոլթիւններբ
, որոնք
եզան
, նո լնպէս ,
ձեր 1\ակատագիրբ
:
Աակայն
, եթէ Ֆրանսան
արժանիքն
ու -
նե ցաւ
ձեզ բ^՚գոլնե
լու. , երշանիկ
եզ ալ.
ձեո
որգեզրելոլ,
Ֆրանսայի
մէշ կ ՛ " յ ա -
լան մբ, ՚՚ւբ
, յալէտ
, անՀաչա
ու ան -
խախտ
եղած է ազատութեան
այս նուի -
բումբ
,այգ աւանբ
Փ՛որէ՛^
է :
Կ՝ուզէի
ալ կբ ծազկին : Աիրոյ
կարօտբ
եւ
սիրած
էակին
ներկա
յութիւնբ
անզամ
մ լ ^ ալ կբ
խռովեն
իր սիրաբ ; Կբ յիչէ ապրած
օբե–
րՐէ եւ անսաՀման
ծիծաղով
կբ գոչէ
՛նա -
կատագրին դ է մ
Ես ա յս օ ր
3
ճ ա ռ ա գ ա յթ մ ՚ ե մ բո ս որ • • •
3
Աչք երուս հեշտօրօր ,
^
Այնքան լ ո յ ս ունիմ որ
Կը ժըպ տ իմ՛
Մա երիմ՛
Արեւին.. .
Ու վ արդ ե՜ր կ ՚ ե ր ե ւ ին
Արեւին
Ոսկեղէ՛՝
Հ ո գ ի է ն ...
Ես այս օր , ես այսօր
Արե գ ա՜կ մ ՚ ե մ բոսոր ...
X
Մ ատթէոս
Զ՛" րէֆեանէ
բան
աս տեւլծ
ու
թեան
յա ական
է չբ սլարզոլթիլԵբ
,
յստա–
կոլթիւնն
Էհ ինչպէս
իբ Հոգիին
պատկե -
բբ , բաց ամէնուն
առշեւ
, առանց
խորՀբ–
գաւորութեան
, ա յնպէս
որ անոր ոճը իր
Հոգէէն
Հարազատ
ցոլացումն
է;
Յաճախ
մէկ բառ կ՝արտայայտէ
ներքէն
զզայու
-
թէւՍ մբ, ճառագայթով
օծուած
: Զա -
րիֆեան
էր լեզուով
ու "ճով , կբ
թուի
մեղի
բսել
, թէ ամէնէն
խորունկ
սէրերն
ու տարակոյսներբ
, ամէնէն
բ ա ր գ մաա -
ծումներբ,
եւ մաՀուան
սաուերին
առշեւ
զգացուած
ո՚լբերգութիւնբ
կարելի
է եր -
՚լել եւ արտայայտել
սլարղ բառերով,
ա -
ռգւնց ա րուե ստաէլան
ութ եան ;
^^ր
ՆհրշՆչումները
թուղթին
յանձնելու
աաեն
, օգտուած
է ոտանաւորին
բոլոր
ձեւե
րէն : Գրած է քառեակներ
, Հնչեակ
-
ներ;
Բայց
ամէնէն
աւելի
սիրած է ա -
զատ
չ ա փ
ի
քեր
թո լածներ
բ ;
Մեր
գրականութեան
պարաէզին
՚ ^ է ^
Մատթէոս
Զարիֆեան
իր սե՚իական
ա —
ծուն
ունի,
թէեւ
փոքր,
բայց
խնամքով
ու
զիաակցութեամր
մ չա կուած
, ուր ա–
մէն մէկ ծաղիկ կբ "ԼաՀԷ իր գեգեցկու
-
թիւնբ;
Մենք կբ գուգուրանք
ամէն գե —
՚լեցկութեան
վբ՛"յ : Ե՛– արուեստի
որեւէ
զզա
յ ութ ի ւ ն
մ եր
մ էշ
արթնցնող
սւրուես–
ա աղէտին
յիչատակբ
կր ս իրենք
պաՀել
մեր
Հոզիներուն
մէշ :
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
ՁԿՆՈՐՍԸ ԵՒ ԻՐ 2 ՈԳԻՆ
•
Ամէն
երեկոյ
,
եբիաասաբ՚լ
ձկնորսբ
ծ ՚ ՚ ՚ Լ ե զ ե ր վ ւ
կ՛՚երթար
եւ. իբ ուռկանբ
կբ ձբ–
՛լէ ր ծովուն
մէշ :
Երբ <"վբ ցամաքէն
փչէր
է "էԻ^է էրԷՐ
որսբ , որովՀետեւ
սեւ թեւերով
սաստիկ
Հով մբ կբ բարձրանար
եւ " ՚ լ ի ք ր գէմ կու
տար
իրեն ; Բայց երբ Հովբ
ափունքէն
փէէր՚է
ձոլկբ
կուգար
խորերէն
եւ
վարմէն
ներս կբ սւզրգէբ
, իսկ ինք չուկայ
կբ տա
նէր
զանոնք
վաճառելոլ
Համար
:
Ա՛քէն
երեկոյ,
ան ծով
կ՝իշ^էր
" ՚ յ ս ս լ է ս
՚
իրիկուն
մբ ուռկանբ
ա յնքան
ծանբ կշ -
ռեց իր բազուկներուն
վյւայ որ մեծ ԳՐ^՜
ուարոլթիլն
կրեց
զա
յն նաւակին
ժէշ քա–
չելու : Աւստի
, խնգալով
բսաւ
. « ^ ա տ
վստաՀ եմ որ ծովուն
բոլոր
ձուկերը
բռ–
յ
նեցի այս անգամ
, կամ թերեւս
մեծ ծո - :
՚Լ՚՚՚յէ^
^ Ր Է լ
՚^Ը.1 "Ր ^ալ՚գիկբ
պիտի
զար–
մ ացնէ , կամ թէ սքանչելաՀ
րա
չ առար -
կայ մբ ՛լոր
թազուՀին
պիտի
փափաքի
ունենար% : Հանգուցաւոր
ւզարաններբ
քա–
չեց ա յն աստիճան
ուժգին
որ
պրոնղէ
ամանի
մբ մակերեսբ
ծածկող
կապոյտ
կիտուածէ
զ ծիկներուն
պէս իր
կապոյտ
երակները
ձզ տուեցան
բազուկներուն
չռլրշ ;
Ան բարակ
պարաննեբբ
ք՚սչեց
եւ տա -
փ ա կ
խցաններու
շրշանակր
՛ք
օաեցաւ
ՀետզՀետէ
, ե լ էԼերշա ՚գէս
ք ա նց ր ծովո
ւն
մակերեսբ
բարձբացաւ
;
Բայց
ուռկանին
մէշոչ ձուկ կար եւ ոչ
Հրէչ^ եւ ոչ ալ սքանչելաՀրաչ
առարկայ
,
միայն
պզտիկ
ծովանուշ
մբ խորուն՛կ
քու
նով կբ քնանար
բսաւ՛
^Ալ
՚ "
յ "
՚սնղամ
ա յգ
Վիո՚սկեգմ
ի պէս
է ի ն ; Եւ մաղե
բուն
ի ւր ա քան
չ ի ւր
թելը
ապակիէ
բաժակի
մ բ
մ էշ
ղ րուած
բարակ
ոսկեթե
լփ մը կը նը–
մանէին;
Իր մարմինբ
վւղոսկրի
սպիտա
—՚
կութիւնբ
ունէր, եւ իր պոչբ
արծաթէ
ու
սատափէ
էր ,եծ"վու
կանաչխոաերբփաթ–
թուեր
էին անոր
, ականշ^ւերբ
խեցիի
կբ
նմանէ
ի ն , չրթներբ
ծ ՚ ՚ վ ո ւ
բուստէն
աւելի :
կարմիր
էին, ՛լով
ալիքներբ
անոր
՚ ի ՚ ՚ ք ր ի կ
ստին^ւե
ր բ կբ թրշէին
եւ ա՚լբ իր կոսլե -
բուն
վրայ կբ նշուլէր
յ
Անիկա
այնքան
գեղեցիկ
էր որ երբ ե—
ր ի տ ա ս ա ր գ
ձկնորսը
տեսաւ
–լիացաւ ,
ձեռքբ
երկարեց
վարմբ
իրեն
աւելի
մ օա
քաչելու
Համար,
նաւակին
զուրսի
կողմը
եղերքէն
ծռելով
իբ թեւերուն
մ էշ
առաւ
գայն : Եւ երբ Հպեցաւ
անոր՝
ծովանոյչբ
չուարուն
որորի մբ նման ճիչմբ արձա
—
կեց եւ արթնցաւ,
անոր
մեղեսիկի
ղ՚՚յ
ա չքե
ր բ վախով
լեցուն
էին , եւ
ազաաուե–
լու
Համ
ար
մ աքաոեցաւ
; Բ ա
յց
ձկնորսբ
իբ
մարմնին
կբ սեղմէր
՛լայն եւ չէր թո–
՛լ ուր որ
փախչի
Եւ երբ յաւերժաՀարսբ
տեսաւ թէ որ
եւ է Հնար
չկա
յ ա յ լ ե ւ ս ագատելու
, սկբ–
սալ լալ եւ Հեծեց
՚
—
Թո՚չ
, ՚քեկնիմ
. կ՚՚աղսւչեմ
, որովՀե -
տեւ
արքայի
մբ միակ
ա՚լ^իէ^
եմ ես ,
ու. |
Հայրս ծեր է եւ
միայնակ;
Բայց
ե ր ի ա ա ս ա ր գ
ձկնորսբ
պատասխա—
նեց ,
Պիտի
չթողում
ք ե ՚ լ
մինչեւ
որ խոս—
տանաս
վերստին
գալ ինծի
ամէն
անւլամ
կանչելուս,
՚Լ՚սլ " ւ երզել
ինծի
Համար ,
որովՀետեւ
ծովու
աչխաբՀին
եբգէն
Հբ -
մայուած
ձուկերբ
պիտի զան
լեցնելու
ցանցս ;
Ի բ ա ՚ ^ լ պիտի
թոգ՚էԼ"
՛ւր մեկնիմ
, ե–
թէ այս խոստում
բ կատարեմ
քեղի
, Հեծ–~
կ լ ՚ ո ՚ ո ց
ծովանոյչբ
:
իսկասլէս
պիտի
թոգում
քեզ, պա —
՚ոասխանեց
երի՚ոասարգ
ձէլնո
րս
ը :
ովանուշբ
անոր փափաքած
խոստում
հ»
տուաւ եւ զոր նուիրազործեց
ծովու
րնա—
կի
չնե
բու
յատուկ
եոգում
ով
մ բ;
Յետոյ
ձկնորսբ
քակեց
թեւերուն
կապանքը
, ծո~
վսւնուշյլ
իսկո
յն
շուրերուն
աակ
ան
յա
յ -
՛ոա
ցաւ
տարօրէն
երկիւղէ
մ բ գ ե ռ սար -
սբռուն
•
Ամ էն երեկո
յ ձկնորսբ
ծովեզերք
կ՝եր -
թար եւ կբ կանչէ ր ծովանուչբ
, որ
շ՚՚ւ -
րին
մակերեսբ
կ՚ելլէր
ե լ կ^երգէր
անոր
Համ
ար ; Եւ ՚ լ լ վ ՚ ի ն ն ե բ բ կբ լողա
յին
անոր
չ՚՚՚-լ՚շ ու վ ս ՚ յ բ ի
որորներբ
գլփ՚ուն
վեբեւ
կբ
պաոլտքէին
Անոր
երգբ
Հիանալի
էր ; ՈրովՀետեւ
ան
1լերզէր,
երգբ
ծովամարզերուն
որ
իրենց
Հօտբ
կ^առաշնորգէին
քարանձաւէ
քա -
րանձաւ
, կրելով
ուսերոլն
վրա
յ
Հոր -
թոլ1լներ
, երգբ
էորիաոններուն
որ
ունին
կանաչ
մօրուք եւ թաւամազ
կուրծք եւ կբ
Հնչեցնեն
իրենց
ոլորուն
փողերբ
երբ թա–
՚լալորբ
կ՛՚անցնէր
, երգբ
թազաւորին
ւզա–
լատին որ սաթէ էր շփնուած
պսպղուՍ
՚էմրուխաէ
տանիքով
մբ, շողշողուն
գազ–
աակուրէ
աա խտա
կամ ածուէ եւ եբ՚էբ
ծովէ
պարտէզներուն
, ուր լուսանցիկ
բուստէ
խոշոր
կովաՀարնե
ր եր կար
օրն ի
բուն
կ՝օրօրին
, ուր ձուկերբ
կ՚երթեւեկեն
ա -
րագա
շարժ արծաթէ
թռչուններուն
նման,
ուր
անիմոններ
ապառաժներէ
կբ
կառչին
ուր
չաՀոգրամներբ
ոսկեգոյն
աւազին
ա–
կօսներուն
մէշ կոկոններով
կբ ծածկուին
;
Ան
կ՚երգէր
երգբ
ամեՀի
կիտաձուկե
-
րուն որ Հիւսիսային
ծովերէն
կԴշնեն
, ի–
բենց
լո լգակնե
ր ո էն կրելով
սրածա
յր սա
ռի
բեկորներ
• \քուէանուչներբ
այնսլիսի
Հրա
չալի
բաներ կբ պատմ
են որ վաճա -
ռուլներբ
զանոնք
չլսելու
էԼախէն
կը
ստիպուին
մեղբամոմով
խ՚քել
իրենց ա -
կ՚ոնշներր
, վասնզի ծով սլիաի
նեաուէին
,
եւ
սլիտի
խեղգուէին
, անոնք կր
պատմէին
ցռկանաւերու
մասին
որոնք
իրենց
Հսկէսյ
կա յմերովբ
ծսւէամոյն
կբ գ ա ռ ն ա
յին
եւ
նաւաստիներ
բ որ նաւուն
կազմածներ
ոէն
կբ կառչէին
կարկամէսծ
անգէսմներով
:
ՕՍ՚ԲԱՐ
ՈՒԱՅԼՏ
Թարգմ. 0– ԿԻԻԼՄԷԶԵԱՆ
(1)
ԼՇար՛)
Fonds A.R.A.M
