« 8 Ա Ռ Ա 5՛ տ.
ԺԱՆ ԺՈՌԷՍ
•
(էյ. ես վերջին մաս)
Ի ր
–մԼպրւււմներ»ուն
մԼ^ ընկեր
Ս՛ալ ~
խաս
ը կր խււսաււվսւնի
մարգկա
յ է ն ակա -
րութէէ-ն
մր •
ՀԵՍ
" ՛ յ ն ւէմբա խանԼ
րկն եմ , որ քէ է
թ
կ– շաա
հ՜ էհ ՛ս՛լե
չխ կ ո ղմ
մ ր կր
ղանեմ
մէշա
Հերոսէ
մր մկջ, ու. խնղուքս
թո
յլ
չէ աար, որ էմ մէ^ս Հերոսէն
ղկմքը
սւմ~
րո՚լ^անայ
• մէշա
բան մր ւղակաս
կր
մնա
յ , կաաա
րեա
լ ամ րուլ^ութէւն
մր
կաղմելու.
Համար
ւ
<(.Մէակ մար՛էր
" է ՚ մ կ սլաակաուսհ
եմ ,
որուն
Հերոսաւլուէքեր
եմ
Հողուս
խորքր
մանկու-թենէս
սկսահ,
՚ " յ՛է
Աէմոնր
եղաւ
Լ Զ,""–՛" (՛ե՛՛՛ն) : Հսկայ
մը, որ
Հայկական
միջավայրէ
նման նեղ ու.
սաՀմանավւակ
ասսլարկ՚էէն
մկջ ղորհեց;
Օւ ո՛՛վ զար -
մ՚անք
, մեռաւ
ա՚լքաա
, հակոաահ
կօշէկ–
ներով,
րայց եւ ամրողջ
աղղ. մը էր կո -
րուսար
ողրաց : Պ"լսկն
մէնչեւ
կովկաս
Հայութէւնր
որոլէս մկկ մարգ
՚էլի""րկւԼ
՚էար
առաւ
սլաակաոանքով
.
Այսօր
Հ՛՛՛յ
մողովուրղը
մարգ մր
կորսնց՚ալց՛^
:
Հյսւաերր
կր՚ււան
սա՚ւրաւլրել
այս Հաա —
ուահ՜ը
;
ինհի
Համար
, օրինակ
, աարիներու
Հո
լովումին
Հեա եւ քննաղաաւսկան
ակնոցին
լոյսին
աակ
, շաա մր կուռքեր
՚քար
ի ն -
կան
իրենց
սլաաուանղանկն
Հ
Ա՝կ կը
մնաց
անխոցելի
- ա յղ. մեր Բմիշկն
էր .
Տովսէփ
Տէր
Ղ՚աւիթեանը
; Ա յգ
լռակեաց
մ
արգը
մինչեւ
մա^ր,
մինչեւ
այսօր
իմ
աչքիս
կը
մնայ
բարոյական
անվիճելվւ
Հեւլէւնա -
կութիւն
:
Ֆրանսական
րնկե րվա
րութե ան մէջ նա—
խասիբահ
աիէգարս՝
Հիոռէսն
է :
՛Ծանօ՛՛թ
էի իրեն;
Ոչ;
Երբ
ինքբ
՛լ ե բ ե ՚ լ մ ան
^է ի^Կ
է՛
է
մ
ենք
կարճ աաբաաով,
քաբեղնղակ
կր
խաղա
յ ի ն ք Աաափաղաբի
մէջ։
«Զօր՛"
լ "
է՛ •՝ ե ռ ա ւոբ
սուրբի՛»
Հարց ալ
չքէ"՛
յ ՝• Ա" յն
Համ ա կ ր ո լ թ ի լն բ
Հ իմն ուահ է
լայն
լ^թերցումնեբու
վրայ։
Ե՚էահ
քննա–
գ ա ա ո ւթ
ի ւ ն ն ե բու մկջ եթէ արամ ա բանա
կան
Ղ" յ՚Օ՛ վ՛"""" մր ղ՚ոնէի,
անտաբա
—
կո
յս կբ վախէ
ի կարհիքս
: ՁՀ՚սնգիսչե
-
՚/ա
ք այղ. •֊•ամուլիչ
ւիասաին;
Աինչգեռ
բաւլմաթիւ
վկա
յութ
իւննե
բ կուղան
Հաս -
ւո 111 սւ հ I ո է անոր
անմխաելի
Հեղինակ՚՚ւ
-
թիւնբ :
Ա՞ւր կ բ գաղանիքր
ժ " ՚ ՚ – է " ի անառաբ
-
կեէվէ
՝։մայ^ին
:
Ապա֊, ս վ ա բա ր ոչ իր աբւոաքինին
մ էջ :
Լա
յն
ուս եր ով , լեցունկե
կ ,
մ իջաՀա
-
սակ
մարմինբ
հ՜անր
կերպարանք
մբ կու
աա ր իրեն : Հաղուսա
- կա սլո ւսա
էն
մ էջ
անՀոգ՝
թափթէէահ
բլլալու
աոաէւ^ան
:
Գբպաննե
բ բ ու՚ւահ՜
թերթհբով
,
թուղթե–
բ " ՚ է : Խօս ահ՜ աաենբ
չասլէկին
թեւնոցնե–
բբ
յաճախ
բաճկոնին
թեւերուն
վբայ։
Բայց
, կա՛ր
գլուխբ ;
«/՚/՛
վեՀաչուք
ղլուխ
բ ,
Կ՝Ը"Է Վ՛
Օ լ ՚ ի ո լ ,
լուսաւոր
ե լ լայն
ճակաացվ,
կր
կրէր
Հանճարին
ւիայլբ,
Խոր, աարօբի
-
նակ
կասլոյա
աչքերուն
մէջ
աբաասովոբ
ումղնութեամբ
շողացո՚լ
նայուահ՜քբ
կ՝ա–
նուչնաբ
բարութեան
ցոլքերով
ու
երբեմն
"՛Լ
է " ՚ Ր " ՚ ճ ճ ի
Հրճուանքով;
կր
բաւէր
պաՀ
մբ ՛լայն
ղիտել,
աեսնել
խոբութիլ–~
նբ,
ումբ,
պաբղութիլնր
ա1լ1յաբկին՝
րմբոնելոլ
Համար
թէ աո.ջեւգ կր ղանբ -
ւէլ՛
կենղանի
, իբական
Հանճարր»
:
Ընկեբվա
բութեան
մեհ
գէմքեբէն՝
Հանգուցեալ
Լէոն
Պլ"ւմի
գէպէ
Ժոռէս
ա՚սհւսհ
յաբղանքն
ու "կրր կբ
Հասնէն
պա չտամ
ունքի :
«Ամէն
անգամ
երբ
ղմուարութեանց
առջեւ
եմ գան ո ւահ , սկղբունք
եմ
րրահ
իր
գասեբուն
եւ յիչաաակին
մէջ
փնտռել
ա չխտտանքիս
կարղն
ու կանոնր : Ջէի
Հարցներ
, թէ ի ՞ ն չ պիտի
րնէր եթէ
տեղս
Է1Ա՚"Ր
, Հ"է մէկ ատեն
յաւակնոլթիւնը
ունեցահ
եմ իր տեէԼը
գրաւելու)
, այլ
կ՝Ր"էի
,
Ի՛՞նչ
պիտի
ուղէր որ ես բնէի
,
այնպէս
ինչպէս
որ եմ» ;
Ըստ իս , Ժ ՚ ՚ ո է ս ի
Հմ ա յ ք ի ն
գաղտնիքբ
սլէտք է վւնտռել
բաղմագիմի
բարեմաս
—
նութիւննեբուն
մէջ։
1
Աաբգիկ
գուբս
կ՚ելլեն
սովորական
մաՀ կանացունեբու
չարքէն
, գուբս
կ՚ել
լեն
նո յնիսկ
մեհ մ աբգռց
ցանկէն
,
աւելէ
կբ
մեհնան
, երբ բնութիւնբ
իրենց
անձին
վբայ
կր խտացնէ
մաբգկային
առաքէնու–
թէւննեբոլ
ամբողջութիւն
մրէ
Այգ
առանձնա^որՀեալներէն
էր ան ;
Ատքի
եւ սրտի
անսպառ
ղանձերբ
երբ
կբ ճառագա
յ թ ե ն
չլացուցիչ
ձեւով
,
մարգ
չ ի տեսներ
ւս յ լ ե ւ ս անճաչակ
Հա -
գուստբ
, չապիկի
թեւնոցներուն
անպաա–
չաճ
պտոյտներբ
; Ջի տեսներ
այլեւս
, թէ
ս։ յս
մ եհանուն
Հռետոր
բ խօսա կց ութիւն
ր
կ՛ոմ ճառերբ
կբ սկսի խռպոտ
ձայնով
մբ,
ւք ինչեւ
ոբ արամ ա բան ո ւթ ի ւ1՚ բ եւ մ տա -
հում բ
թ՛ւի
Լք
աոնեն ;
Բացառիկ
մ արգոց
մ օտ՝
անՀերքելի
է
սբտին
՛լե րակչռութ
իւնր
մաքին
վբայ;
Ի
Հարկէ
, անձնական
օրինակով
պէտք
է
փաստել
, թէ ձեւակերպութիւն
չէ եզա -
հր : \աղովբեցին
ու աչակեբտներբ
չէին
կրնար
Հ ե ղ ե ՚ լ ի
սլէս
տս՚րահուի
լ
Լ^թէ
չղոՀէին
իրենց
անձեր
ր
ւ
Գաշնակցութիւնբ
չէ բ կրնաբ իբ ետե -
լ է ն
քաչել
Հա յ մողովուբգր,
եթէ մեբ
աննման
Հայղուկներբ
առաջին
անղամ
ի– I
րենք
կբակր
փետուէին
:
Ժոռէսի
Համար
մարգ եւ
մաբղկութիւն
սնամկջ
խօսքեբ
չէին։
Աաբգկութես՚ն
Հանգէսլ
ունեցահ֊
սիրոյն
մէկ
ապացոյցն
է նաեւ
կուսակց
. պա չտօնա
թե բ թ բ " ՚ յ Գ
անունով
կոչեւբ
:
Օրին
մէկբ,
յուղում
էն
գողալով
կբ
քանգիմ՚սնէ
րնկեր
մր, ոբ եկահ
էբ քա
ղաքավար
ո ւթեամ
բ ճամբու
գնելու
աննբ––
,էոս ա
՝ր–
֊ « Ոչ, կ՝Ը"էր
^ իւրաքանչիւր
մարգ -
կային
անՀատի
մէջ, նոյնիսկ
անկարե
-
լոր,
կայհ մր կայ որ կբնայ
ժայթքիթ
:
՝Բէն , ա՚ռելութիւն
բառերբ
ղո յ ո ւ թ ի
ւն
չունէին
իր բառարանին
մէջ; Ցաւելէ
ա–
ւելի կր գարմանաբ
՚ որ ուրիչ^ւերբ
կ՝ա -•
՚ ո ե ն
ղինքբ
;
Անգամ
մբ, Երեսփ՛
ժուլովին
մէջ, Հա–
կառակոբ՚է
մբ կոպտօրէն
կբ
նախատէ
՚ լ ի ն ք ր ;
Ժ՛՛ո էս , տռանց
ջւչայնանալու
կբ
պատասխանէ
•
՚ ձ Ա յ ո , ՚ " յ ո ^ ղիտեմ ; Գիտեմ
որ աե–
լական
ւսաելութեամբ
մբ կբ
Հետասլնգէք
՛էի"։
Այ՚է
՚սաելութիւնբ
եթէ
" ւ ՚ լ է ի ^ " ն
փնտռել
անձիս
արժէքր
կրնար
՚էխ"
օ ՚ լ ե լ գոռողութեան
մաՀացու
մ ե ՚ լ ք ի ն
մէջ։
Մինչեւ
1904,
Ֆրանսայի
բանուոր
գա–
սակաբղբ
կբ պար՚լէր
պառակտուահ
վի
ճակ
մր :
Զ՛"
յն ներկա
յ՚ոցնո՚լ
բաղմ
աթիւ
կազմակեբպութիւններբ,
թէեւ
տո -
՛լո րուահ
բաբի
ցանկութ
իւննե
բով
ղա՛–
ւլավւարական
ամուլ
պայքաբնեբուէ
իրար
կը
չէզոքացնէին
ի ցնհութիւն
յետագի
-
մ՚սկան
տարբեբու։
Տակաւին
չէին
գ տ ա հ
իրենց
ուղին։
Վիճաբանական
ժալոէինեբբ
կբ յաջոր
-
գէին
իրարու։
Թուլուղի
մէջ,
Հբապաբա–
կա
յին
բանախօսութեան
մբ
ԷԼ^թ՚ո^քին
ձայն
կ՝ուղէ
Ժիւէ
Կէ՚ոի
մոլեռանգ
կողմ
նակիցներէն
՚քէկբ եւ բուռն
բառեբով
կը
քէէնագաաէ
ժոռէսի
աե սակէ տնե
րբ ։
Տոլղուահ
է մեհ աաենաբանբ,
վասն
զի
Հաբուահբ
կուղս՛
յ բարեկամներէ
; Աւ կբ
խօսի իր ամենաղեղեցիկ
ճառեբկն
մին;
« Մեր Հակառակոբղնեբր
ղաշնակ
-
ցահեն
, իսկ մենք՝
ցբուահ
: Խ ո լ ՚ Հ ի լ
ոբ
ռաղմիկնեբն
ենք նո
յն
պա
յքաբին
, եղ -
բայբնեբբ
ն ո յ ն
յ ո յ ս ի ն ;
Հաւատացէք
,
մ իութիւնբ
պիտի տասնապատկէ
մեբ ճի–
՚լերբ,
աղղեցութիլնբ։
«Այո,
պիտի
երթամ
Ամսթերտամի
Հա–
մաղոլմարին
ձեր
նա խաւոինքեն
բէն
կաղմահ
խուրձս
բնհ՜այ
պիաի
տանիմ
աշխատաւոր
գ ա ս ա կ ա ր գ ի
միութեան
ու
յաւլթանակին»
յ
Արգաբեւ
, Ամսթեբտամի
մէջ,
շնորՀիւ
Ժոռէսի
եւ Ժիւլ
Կէտի,
րոլոր
Հոսանքնե–
բբ գ տ ա ն
Համաձայնութեան
ե ղ լ ՚ բ , ճամ -
բայ
բանալով
Ընկերվաբական
կուսակ
-
ցութեան
յետաղայ
յաղթանակնե՜րուն
;
Հոս
կբ վերջացնեմ
:
Գեռ
կրնա
յի
ղ րել իր ՛իի
լիս ուի ա
յական
Հայե
–ացք1
՚երոլն,
մարղկային
բեկերու
-
թիւնբ
լաւա
ւլո յ ն ս
կա՛լմ ակե
րպե
լու հրա -
•էիրներուե
, Հայկական
Հարցի
առթիւ
կէս՚ոար՚սհ
՚սշխէսաանքին
, մանաւանգ
Հբ–՜
բատաբակահ
բաւլմաթիւ
երկերու
մասին։
Բ ա
յց օրաթերթդ
մ ը աա բողութեան
սա
Հ—
մ աններ
ր չեն թոյլատրեր
X
Ա ո յն փոքր
յօղոլահա
շաբքով
, յաւակ
-
նութիւնբ
չունիմ
նեբկա
յացնելու
լուսա
-
ճաճանչ
իմացականութեան՜֊մր
պբիսմա
-
կին
բոլոր
երեսներբ;
Մ աՀուան
քառասնամ
եակին
առթիւ
,
թարմացնելով
սպանութեան
, կենստգբ
-
բութեան
, նկարաւլրի
կաբւլ մբ մանբա
—
մասնռւթիլննեբբ
,
ուղեցի
սլարղապէս
հ՜աղկեպսակ
մ բ ւլնե Է եւ խոնաբՀիլ
Ս
՚ ՚ 1 ՛
ծ՜
Մարդու.
մեհ յիչաաակին
առջեւ։
ՀՐԱՆԳ
ԱԿՈՆԱՅԵԱՆ
ՅՈՅՆ ձՍ Ս՚ՍՅՆՔ Ս՜Ը
ՔՈՐՍԻՔՍՅԻ ՄԷՋ
•
(Ամփսփուած ֆրանս երէն թ ե ր ր է մը)
Եբր
Այաչչիոյէն
մեկնեցտյ
,
ք՝"՚լվիի
ճանասլարՀով;
էլուղէի
վ՛" յ ե լե
լ Փոբթո
-
յի
արեւակէղ
հովահոցին
եւ
Փիտնայի
կաբմրավառ
խորշերուն
Հմայքբ
:
Եւ
յանկարհ
ինկա
յ Գա բ կէ ս
քա՛լաքին
՚Լբ՚ոյ
, ե լ ղմայլոլմս
անսաՀման
եղաւ։
Կբ
վստաՀեցնեմ
ձեզ ոբ ա յս ոստանբ
ի -
րասլէս
արժանի
է Հիացմ
ան :
Ծ ովէն
քառասուն
մ եթր
բարձր
ամ
վ՛ի–
թատրոնի
մր վրայ
չինուահ
է քաղաքբ
,
՚իոքր
լերան
մբ ստոբոտր
, որուն
^էչգ
է1
է^՚ոեւլբ
կբ կանղին
վեՀօբէն՝
Փ"ցօ տի
Պոբտօ
հանօթ
իշխանական
լատանի
քին
ապա րանքբ ;
՚ ^ ի չ մբ Հեռուն
, հուլօբէն
կբ Հոսի Լի -
ամոնէ
անուն գետակբ
, ոբ գա շտավա
յրե–
լալ
մ էջէն
սողոսկելով
1լերթա
յ Ա
ակոնի
հովահոցէն
թափիլ
Մ իջերկբականի
մէջ :
Գարկէսի
ամբոգջ
չյ՚ջ՚ոնբ
Հարուստ
է ,
մաքուր
եւ կոկիկ
«Օբինակելի
Աւանի՛^
մրցանակ
շաՀահ՜ է արգէն
, ինչ որ
կբ
մատնանչուի
աբցորգին
,
մարմարեայ
ա բձանագբութեամ
բ
մ ր ,՛ որ
ղետեղուտհ՜
է քաղաքին
մոլտքին
%
Ա յս «յառաջացեալ»
աւանին
մ էջ է սա
կա
յ ե , որ ւլտայ
ամենապատկառելի
«Հբ—
նոլթիլն»
մբ;
Նախ
նչմ արեցի
ոբ , բաղղատմ
ամ բ բո
լոբ
՝Բորսիքացինեբուն
, այս
գիւղաքա
-
ղաքին
րնակչութիւնբ՝
աւելի
Հանղարա
,
չ՚սփաւոբ
ու ներղա^ակ
չաբժուձեւեբ
եւ
ադտայայւոոլթիլններ
ունէր։
Արճարանէ
մ բ ներս
մ տա
յ : Շաա
մ ը
աեգացիներ
քիչ մբ անգին
նստահ
էին
է
Ֆրանսերէն
չէր իրենց
խօսահ
լեզուն
,
ոչ ալ ՝Բո բսիքա
յի գա ւառա
բա ր բառր
% Ու
չաղբութեամ
բ
մ տիկ
Կ՚րնէի
, երբ
ական–
ջիս
Հասաւ
թառ
մ բ՝ «թալասա՝^
, եւ ի -
բենցմէ
հերուկ
մր ցոյց
տուաւ
հովբ%
կարելի
չէր սխալիլ,
յունարէն
էր ա -
նոնց
խօսահ
լեղուն : Յունարէն
մր բա -
լական
աղաւաղուահ
եւ
խասն
ուահ
ի
^՚"բկէ
տեղական
ղաւառաբարրառով
; Կբ
Հարցնէի
ինքնիբենս
թէ
ա բ ղ ե ՚ ՚ ՚ օ ք
Պելո -
ւղոնէս
կր ղտնուէի
;
Մ օ՚ոեցա
յ իրենց եւ սկսա
յ խօսիլ : Կար–
գա^թւհ
էի տեղ մբ թէ Գարկէս
յունական
քաղաք
մբն էր, րայց
կ՛՛ուղէ
ի
բտցաարա–
կան
մ անբամ
ասնութիւննե
բ
՚ լ լ ն ե ն ա լ այգ
մասին : Եւ անոնցմէ
ամէնէն
ւոարէցլ՛
,
որուն
Հաբցյււմ
ուղղեցի,
Հոմերական
աբտա
յա յտութեամ
բ
մ ր, ա յսպէս
՛ղատ -
մեց
իրենց
աւանին
պատմ
ութիւնբ՛
Գարկէսի
նե րկա
յ բնակչութիլնր
Յ՛՛ւ -
նաստանի
Պելոպոնէս
՚լաւառին
մէջ ՛Բո՛
լո քի
թի
անուն
՛լի ւղա քաղա
քին
բնիկներ
էն
կազմ
ուահ է ; ՚Բոլոքիթի
գրաւուահ
էր
նախ
Վենետիկցինեբէն
, յետո
յ Թ՚ուրքե
-
րէն։ Այո ւէե ր ջինն ե ր ո ւն
տիրապետութիւ—
նբ ,
\ & 7 5 ի ն
, Հալահանքի
վերահուահ
էբ
է
Թուրքեր
բ
իբրեւ
նա ց ինե
բու
արմանա
-
վայել
եւ ասոնցմէ
դերազանց
յառաջա
-
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ՊԱՏՄՈԻԱԾք՚ՆԵՐԸ
ՄԵՆԱԿ ^
Իրեն
թւում
է թէ րոլոր
Հայեացքներն
\
իրեն են ո ւ ՚ չ ՚ լ ո ւ ա հ , թէ մատնաչոլմ
են \
իրեն
, թէ , թէ ՚ • ՚ ՚Բտլել,
Հեռանալ։
Ոա
յց
չ ի
կաբոգաւնում
, ամ բոխով
չբջապատ
- \
ուահ է ; Լսում է
չ՚՚ւլ՚ջբ
կաաաբուահ
խօ–
ււակցութ
իւնւնե բ բ՛
–էարցնում
են՚ սլա —
տ ա ս խան
ո ւմ
են %
Երեք օր առաջ է եկ՚սհ
պանզոկ ;
Անուն
չէ տուահ
, կամ տուահ
անունբ
կեղծ է՛ կարեւորութիւն
չունի։
Միջին
աար
իքի
մաբ՚լ
է,
40 - 50//
՛է էջ՛
՚ ս ւ ւ ։ լ ո ւ –
թ ի ՚ - ն բ
յայանի
չէ : Մէկ անւլամ
միայն
տեսահ
են ոլանւլոկ
՛լ ալ—ղնալլ՛
, ու ա
յսօր
ղտել են
մեռահ։
—- Ասլանութի"ւն
, թունտլոբո՞ւմ
,
անձ–
նաս՚ղանութի՛"ւն
: Յ ս ՛ յ ՚ ո ն ի չէ ՚էեռ
.
Վրան
ղտել են մ ի
վ՚՚՚քէ՚իկ
՚լումար
միայն։
Ոչ անցա՚լիր
, ոչ նամակ,
եւ ոչ
Հասցկ ; Անհ՚սնօթ
՚ւ՚էկբ՛
մ ի
մարգ։
Ամ րոխբ
չաբժուե՜ց
•
" ս աի կան՛ո
կան
կտռքր
մօաե
ց ՚ ո ւ սլանգոկի
՛լ րանբ :
Գիա֊
կբ՝
՚իաթսւթուահ
՚լինուոբակ՚սն
մ ի ՚էեր -
մակի
մէջ՝
ղուրս
բերեցին
, ու
քաշքշելով
Հբեցին
կառքին
մկջ; կառքբ
շարժուեց
•
ամբոխն
սէլսեց
ցրիչ։
Լելոնին
թուաց
թէ ինքն էբ
սլանղոկում
մեռահ
մ՚սրգր,
թէ մաբգիկ
խօսում
էին
իբ
մասին ; Հիմա ոբ աաբան
գի՚ոկբ
, ապ–
լ ՚ ո ՚ լ ն ե ր բ կբ ւլաոնան
իրենց
դորհին
ու կր
ւ1 ոռանան
մ՚որգր
, որ մեռե՜լ էր սլանգո
-
կում։
ի՛՛նչ
յիչեն,
ինչո՛՛ւ
յ ի չ ե ն ։
Զուող
մ ի
թռչուն
,որ լնկել,
մեռել
է ճանա -
պարՀին
:
Մ եոել է
մ ի
մ արդ. , մ ի անհանօթ
, ա -
նանուն
մաբղ. • ինքր
, ինքբ
...
Աբագ
, արագ,
շնչակ՚ոուբ
վեբագաբ
—
ձաւ
սլանգոկ
; Միեւնոյն
չէ՞ թէ , իր ի -
ջեւանահ
պ ա ն գ ո կբ առաջնակալ՚՚լ.
պան —
գոկնել՚էն
մէկն կ , թէ իր մօտ
պիաի
ղ՚ոնուի
աւելփ մեհ
՚լումաբ
, եթէ^ • • *
Միեւնոյնն
կ • ան՚սնունւ
, անՀասցէ
, ան -
հանօթ
,
մ ենակ
մ ի
մ աբգ
,
մ ենակ
մ ի
մարգ
, մենակ
, մենա—ա—ակ
. . •
՛Բրւոինքկն
թաց
չ ՚ " " լ ի կ բ
ւիակել
էբ
մարմնին
: Աւ՛լեց
լ ո ՚ լ ն ա լ
սլւսղ
^ " ՚ ՜ Ր ՚ ՚ փ »
վ՚ոխուել
, Հ ա ՚ լ ն ե լ
մաքուր
, չոր մ ի չա -
ոչիկ : Ի ր ճամբոբգական
սլայուսակբ
ա -
թոռակի
՚էր՚սյ էբ , պ՚ոՀ՚սր՚ոնի
ք ՚ ՚ վ բ ։ Հա–
գուսւոներբ
չէր Հանահ
՚՚լայուսակէն
, չէր
աեղաւորահ
սլաՀարանի
մէջ։
ինքն
է լ
՛էիա
յն երեք օր առ՛ս ջ եկահ էր այ՚է նա
ւ՛ս
Հան
՛լ ի՚ւար
, ղ իմ աւո բե լու
Համ ա բ
իրեն
ապրանք
բերող
նաւբ։
ժամանակ
չէր ու–
նեցնել
ւէայեքների
Հե՚ոեւելու,
Հագոլ
-
կ՛ոպ
՚ ի ո խե՜ լու ; Նախ
ղորհր
;
ԱՀ
, այգ «ղ.ոբհ»բ,
որ խանգարել
էբ իր
Հոգոլ
Հանղիստբ;
Ոչ , ՚լոՀ չէր ՛մի ղատաւոր
Կ"՚Ր էՐ
ներսում
, որ •էաչիւ էր սլ՚սՀանջում
իէւմէ է
Այո,
՚լրամ
էբ չաՀել
,բայց ղոՀ չէր իր
աբահէն;
Փոքբւսցւսհ
, ստորնացահ՝
էբ
ղւլում
ինքնիրեն
;
կորցրել
էբ
շիաակ
,
բաց—ճակատ
մարգոլ
Հպաբաութիւնբ
ւ
կասկահում
կր ՚սնհանօթ
Հ՛սյեացքներէ
,
վախենում
էբ Հետասլնգումնեբէ
; Վախե–
նաբ
ի՞նյ՚բ
, Անխոնջ
Լեղէոնակա՛՛՛նբ
: ԳոՀ
չէր
" " ՛ լ էբ
՚ է բ ^ լ ւ՛բ ՚^Է1 "՛յգ
անողոք
ղատաւորբ
:
Ու ա յղ
բ ո լ ՚ ՚ ր է ն
՚էերջ
զ գ ՚ ո լ
իրեն
ւէ ե -
նակ • ՚ • ինչռ՞
լ
Համ ար ա յգ
Բ"
է"
Բ
Ր ՚ ի ն -
չ"՛"
լ
Հ՚ոմար
չաՀահ
ղրամր
.
հախոելու
Համ աբ
Հանրա
յին
կին
ե՜րի
վրա
յ • վատնե–"
լու
Հս՚՚ք ար
՚լբօոավս՛
յրերու՛/՛
- ու յետո՞
յ ,
մնալ
կրկին
մենակ
, մենակ
... Մի օր է լ
մեռել
անհանօթ
, ան՚սնոլն
:
Բացել
էր ոլայուսւսկբ
, կեցել
էլ՛ առ -
• ջեւբ
մտամոլոր։
Ի ՛ ՛ ն չ էր ուզոլմ
. յ ի չ ^ ց \
նոր,
մաքուր
՛քի չասլիկ;
Այսքան
տարի - ՚
ների
վաւլքէն
՚ է ե է ՚ ջ ի՛՛նչ էբ իբ
ունեցահբ՛.
Այս
սլայուսակր
իբ պաբոլնակոլթեամբ
,
մ ի քանի
ձեռք
՚իոխնորգ.
ճե՜րմակեղէն
,
մ ի
երկու
ձեոք
Հա՛լ ուստ
, թա չկինակ
,
փողկապ
, ղ ուլպայ
, մուճակ
, սենեկաղ
-
գեստ • ոլրի՞չ
, ոչինչ
:
Գուբս
թա՚իեց
պայուսակի
ամբողջ
պա–
բունակութիւնբ
, կարհ՜ես
ոլղում
էբ ղբտ––
նել
աւելխ
արժէքաւոր
մ ի բան ^ քան
ինչ
ոբ տեսնում
էբ աչքբ
՚.
ԱՀա
մ ի Հ ի ն վերնազգեստ
. որքան
ժա–
մ՚սնակ
է չէ Հաղել • ինչո՛՛ւ
է
սլաՀեձ
՚
պկտք
չունի
. ինչո՛՛ւ
չտայ
՚իողոցի
մ ի
մ
ուրացկանխ;
Բացաւ
Հաղուստր
, խուղտրկեց,
ղրպան–
ներբ • ի՛՛նչ էր որոնում
• ՛՛չինչ
՚ մ ի
սովո
րութիւն
ստուղե՜լ
՚լրսլաննե
րբ
Հաւլուստ
՚ ի ո խ ե լ ՚ ՚ ւ ժամանակ;
ԱՀա
հոցաւլրպանբ
մ ի
ինքնաՀոս
ղ րի
չ • ներքին
ւլբսլանում
ի՛՛նչ է այս՛. Հանեց,
աՀ , մ ի
՚էեղեցիկ
ղրչաՀատ
; Ջեռքեբբ
գո՚չացին
; Այ՛լ
՛էէ՛է՛–
չաՀատբ
իրեն
մնացահ
միակ
չօշաւիելի
յիշատակն
էբ տնէն
, իբ անցեալէն
; Այգ
ղ բ չաՀ՚ուոբ
, նոր նչան
ուահ
ժամ անակ (
Աբ ո ւս ե ա կի
Հե՜տ
ղն ե լ է ր մ ի տօնա ւէ
՚ոճա–
ռում
;Ամէն
անւլամ
, որ ու՚լեցել^ր
նետեէ^
չէր
կաբողացել,
պւսՀել կբ,
ս լ ՚ ս Հ ե լ
էր
մ ի չ ՚ ո
ներքին
հոց՚ո՚լրսլանում
:
\
Նե՚ոե՞լ
, թկ
պ՚սՀել • ինչո՛՛ւ
ւ ղ ՚ ս Հ ե լ է \
Փորձեց
բանալ
՛լրչաՀատի
չե՚լբեբբ՛
ժան
—
1
՚լոաահ
էին ՚ էէժուար
տե՚լի
տուին ;
Ջէ՚ն–\
կրկեց
, բացաւ
մեհ ու
՚ի՚՚քր
Ժ՚1րերբ՛
Նա
յեց
, նայեց.
ի ՞ ն չ էր որոնում
:
Ոչինչ՛
յիչեց
ոբ , ՚ լ ն ե ց ի ն այգ գրչաՀատբ
կեղ -
ոլելու
Համար
՛քի խնձոր
, սակա
քն կճսլե -
լէ^՛
՚Ս՚ւ՚է.՛*
էԿ՚՚՚Ր^Յւ՛՛՛^
ի՚նձորր,
այլ
կեբան
փոիէն ի փոխ խահնելով
•
Ծ ահ կեց ղ բ չաՀատէ
ժ ւ ս ն ղ ո ՚ ո ս ՚ հ
շեւլբե–
րբ,
ուղեց
գնել
Հին, մուրաց/լանին
տալիք
Հագուստի
ղրպանբ,
բայց
չկարողացաւ
է
Օար՛
ԷԼԼԷՆ
ԲԻԻԶԱՆԳ
(5)
Fonds A.R.A.M
