«ՅԱՌԱՋ»
1
"՛յ՛է
չ՚սրմմէսՆ.,
ոյւ կը մնայ
էր
սաղմէն՛
մէշ֊,
որովՀեաեւ
չաա
չանցահ՜
րժէչկր
կԱ՛
կալա՛նաւոր
ոլէ
եւ կլլ ճամբուէ
մայբա
- Տ
քաղաք։
Պանքայէ
ցոյցէ
օրերէն
15-20 Տ
Հողէէ
բաղկացահ
ա յ գ մասնաճէւղր
,
Հս՚–\
Ա ՚ է ՚ ՚ ՚ ո ք Օղանեանէ
ղլխաւոբութեամր
^ •
յաճախ
էրական
գ ո բհոլնէոլթենէ
աւելէ՝՝\
Դ " յ ՚ " ՜ թ է ՚ ՝ ն բ
զզո՛ւէ
կ՝բնէ
գագափարա–՛
կան
պայքարներով»
յ
\
Այոքանով
չէ վեբքանար
Աարգէս
Աղ
-1
բօր
չկամութէլնբ
Հանգէպ
Գաչնակցու
-^
թեան՛.
՛Բանէ մր աոգ վաբր
«փախոաա
–;
եան տգոց»
մաանութէւնր
կբ
վեբագբէ\
Պէյլեբեաննեբոլ.
մէկր
կբ խօսէ
՚էեոէն
,1
վւեսան
կբ խօոէ
ազգականէն,
եւ րերնէ,
ւ
յէերան,
գերան
գաոնալով
«մաանութէէձՎ
.աեղէ
կ՚ունենայ։
էշ մր անգին
էրակա
–Տ
նութիւնբ
թոէչք
աոահ
ոեւ մուր կր քսէ\
ՎաՀանէկէն
Հօր՝
Նազարէթ
Հէւոէոեանի\
ճակաէն
,
" ՛ յ ն
գ՛
յչնա կցական
հեր
ունի
Նաղարէթին
, ՝որ իր ամբողշ
Հարսառւ
-
թիւնբ
արամ
աղբահ
էր սուրբ
գորհին
յ
Այս
այն Նազաբնթ
Հիւսիսեանն
է որ
1915^
ապսաամբութեան
նախօրեակի
ա -
ոաշին
զոՀերոէն
մէկն էբ եւ րանաի
տան~
շանքնեբուն
աակ
թուրք
մանաարմանեբ
չկրցան
մէկ բ ա ո խոսաովանութիւն
կոր–
գել
բերնէն:
Այս
պաամութիւնր
այն
չափ
խոչորցու–
ցահ է Աարգիս
Ագբար ոբ կ՝րսէ թէ « գ ր պ –
րոցականնեբր
եաեւէն
մ աանի
չ կբ
պոռա
յին՝» : Գեռ աւելին,
Իբբթէ
«Հնչակեան
կուսակցութիւր
վճռահ՜ էր տեռորի
են -
թաբ
կել
Պէ
յլե րեանբ–,
ինչպէս
նաեւ ՛Օտ -
ղարէթ
Հիւսիսեանբ
՛բա
յց երբ որ
Օբման–
եան
պ ա ա բ ի ա ր ք
յաշողեցաւ
բն՚լՀ
՚ նե -
բում
ստանա
լ բանտա
բ կետ
լ ներուն
Հա -
մաբ
,աՀաբեկման
ի՚նղիբբ
՚ ^ է կ կողմ
ղբ՜՜
բին,
վրկմի
յարմաբ
մամանակին
սպասե–
յով : Այգ երկու
ազանեբր
գիտէին
ոբ
այգսլէս
է,
ուստի
1897/՛^՛
նորակազմ
Գաչնակցական
կուսակցութեան
մէշ մբ -
տան,
իրենց
կա
չին
փրկելու
Համաբ։
Մբ–
նաց ոբ , Հաճի
Յարութիւն
Պէյէերեան
՝.ուրիչ
խելացի
գորհ
մբն ալ տեսաւ
, Պան–
• ^ ՚ " յ 1 ՛
՚էէ՚ՂՔէն
Պոլսէն
փախահ
Աւետիս
ճբլտրրեան
անուն
գ ա չ ն ա կցականի
մբ
տ՛ոլով
իր աղշիկբ
. . .» ;
Զե՚լաւ,
չե՛լաւ,
Աաբղիս
Ագբար։
Նոր
սերսւնղի
նուիրուահ
ա յ ս տողեբբ
Ա՛ աբ -
իամ
տուտոլի
սլատմ
ութիւն
կբ Հոտին
. . .
Տարրական
ուգղամ
աութիւե
բ կբ պա -
Հանշէ
«ւ/՛
աանութեան»
վե բազբ
ումնե
բբ
Հաստատել
փաստերով
, թուականներով
:
ԱնՀր՚սմեչտ
է նաեւ
ճչղել
թէ Գաչնակ
-
ցութիւնբ
ո՛ր թուականներուն
ղոբհահ
է
Շ • ԳտբաՀիսար
; ՆաՀատակնեբու
ճակ -
տին
քսուահ
սեւ մուրբ
վերցնելու
, ար -
դարութիլնբ
մէշտե՚լ
Հանելու
Համար
նախ
սլէտք է խօսին
Հիւսիսեան
լձւտանի–
քի
մնացորդներբ,
երկրորգ
մեր
երէց
Հայրենակիցնեբր
, էք ե րուման
Օզանեան
,
Գուրղէն
Մի՚իթարեան,
հ)որէն
Գաբիկեան
եւ եթէ կան աւելի
աարեց
եւ
իք՚՚ոզեկ
Հայրենակիցնեբ
:
Գեռ
ուրիչ
սլա րաղա
յ
մ բ բոլորիս
քւ ի -
րելի
՚Լոլկաս
Ա՚լբօր
յիչաաակին
նուիր
-
ուահ՜
տողերուն
մէշ կբ Հանդիպինք
«տաք
դլուխ»
դաչնակցականնեբու
;
կ ա բ գ ա ն ք
մ իասին
՚
« 1908
օգոստ.ի
"կի՚լբբ,
ԳտրաՀի
-
սա բ կր վ ե ր ա դ ա ռ ն ա ր
նախկին
Հնչակեան
Գր /՛Գ" Ր
՚Հաբիպեանբ
, որ այս
անգամ
՛իա էակցութեան
յաբահ
էբ : Այս
երիտա–
ս ա ր դ
գոբհիչին
,
Հբաչեայ
Աարալ
ա–
նունով
ճանչցուահ
Հա
յ
յեղափոխութեան
պատմութեան
՚ ^ է շ
փ՛առաւոր
րնգունե–
լութիւն
մբ բրաւ
քաղաքին
մողովուբդր
:
Բարձբւսստիճան
եկեւլեցականի
մր պէ՛» ,
ան
մայր
եկեղեցիին
խո բանր
ելաւ ումամ
մր
բանախօսեց
: Ամբողշ
այդ ճառին
միտ
բանին
այն էբ ,ոբ ԱաՀմ
անադրութիւնր
դլուխ
Հանուահ
էբ չնոբՀիլ
Հ. 3՛
Գաչ
նակցութեան,
որուն
անունբ
բագմիցս
ան՚լամ
յէչեց» ;
«Որոչ
է թէ այս յամառ
եւ
Հետեւո–
զական
փբոփականտբ
մեհ
աղ՚լեցութէւն
դոբհեց
եւ
Հնչակեան
կուսակցութեան
ս՚նդամներուն
գբեթէ
կէոր
դաւանսՀփոխ
ե՛լաւ : Ա՝էնչեւ
էսկ տաք
դլուխ
երէաա
-
սարգնեբ
այն
չափ
հ՜ա
յբա
լեղութեան
գա–
ցին
, որ անգամ
մբ կռիւ
հազեցաւ
Պէյ -
լեբեաններոլ
պարտէզին
մէշ եւ քանի մբ
Գաչնակցականնեբ
վի բաւո
ր ուեցան»
:
Աւբեմն
Աարգիս
Աղբօբ
վկա
յութեամբ
1908^1/, ~
Հոգ չէ թէ ք ի չ մր ուչ.՛՛
-
Գւսչնակցոլթիւնր
առեր
քալեր
է՛
մինչեւ
Ի"Կ
Աայր
Եկեղեցիի
խորանէն
ճառ խօ -
սելով
ւսռանց
«աղանեբոլ»
արաունշէն
ա–~
կանշ
կախելոլ
,այնա ս ա է ճ ա ն որ
Հնչակ–
հան
կուսակցութե՚սն
անգամնե
բուն
կէսբ
դ ա ւ ա ն ա փ ո խ
ՐԱ՛"
էով
«մատնէ
չ»
ճանչ
-
ցուահ
Գա չհա կց ա կանն ե բ ո
լ
1
.՚"ՐՔ^ՐՐ.
խտացուցեր
են , եւ սակայն
Պէյչեբեան
-
ներու
պարտէղէն
մ էշ մէ մէա
յն քանէ
մ ր
Գաչնակցականնեբ
տփոց
ուտելով
վէբա–
ւոբուեբ
են • • • :
Գրեթէ
Հ ոս կբ լրանա
յ Ա ա բ գ է ս
Ա՚Լրօբ
Հք
. ԳաբաՀէսարէ
նուէ բահ
յուչերր
է
Ս՛բ —
նացահ
քանէ մր գլուխներբ
քագուահքնեբ
են
«Ռաղմիկ»ի
բացառիկէն
, ՀԼուսագէ
-
մինի
ԼԱ ալխաս)
նկաբագբութենէն
,
«Ար–
հուաբերգի
մր Անկում
ր» , Արամ
Հայկա–
ղէն,
^Բերգին
մէշ»
պատմուահ^քէն
եւ
Ս՛ անուկ
՚Բիպաբեանի
խղճամիտ
կենսա
-
ղր ականէն
:
«3 ուչեբ
ԱրաասաՀմ
ան էն» պատմ
ուահք–
նեբբ
անՀաաական
ապրումներու
դբուաք–
նեբ
են . .քիէ մբ,ամէն
ուս
կեանքի
թափա
ռումներուն
Հայելին։
Կր
կարդացուին
Հեաաքրքբոկթեամբ
• Տեղ աեղ կր
Հանգի–
պինք
սրտի
գառնութիւննեբու
,
Հայբենա–
սիրական
կսկիհներռւ
; Մ իա
յն
ցաւալի
է
Հաստատել
որ Հոս ալ չկաւքութիւնբ
՛ոկ -
նեբեւ
է Գա^ակցութեան
պատասխանա
տու
դո
րհի
չնե
բ ու
Հան՚լէսլ
% Իր չ՛՛՛բ
րախ–
տէն
ամէն
մէկուն
ք"փ ալ
անկատար
,
անխոՀեմ
գ ո
րհ ունէ
ութ
ի էն մբ կբ
գտնէ։
Ըն թե ր ց ո էլբ ա յն տսլաւորութեէսն
կր
յան–
՛լի թէ Հին օրերու
Հողե բան ութ
ենէն
ձեոնաթավ՛
եւլահ չէ , Հակառակ
տարի
-
ներու
փորձառութեան
:
Զերկարելու
Համար
յիչենք
միայն
Ար —
չակ
Ջամ
ալե անի
վերաւլ֊բոլ՚սհ
՛՛լ՛ս ՛ո աս
ԳՐՈ1ՆՐՐՈ Տ Գ. ՃԱ1քԱԳՈհ1քԱՐԸ
եՐեհԱՆհ
ՄԷՋ
*
Երեւանէն
Յուլիս
28ին
անթելով
Հա -
գորգահ՜
են Մ ոսկուայի
կառավարական
՛ղա չտօնա
թեր
թին՝
^իէլվեսաիա»ի
թէ Հա–
յաստանի
Գրադէտնեբու
Գ՛ Համագու
-
մ արբ
փակոլահ
է
նո
յն օբբ ։
Համ ագում
արին
բացում
բ կաաա
բահ՛
է
վաստակաւոբ
բանաստեղհ
- ակագեմա
-
կէսն
Աւետիք
իսաՀակեան
:
1Տ որՀ րգա Հա
յ Գբաւլէտնե
բու
Ա՝
իութեան
քաբտուզարբ
, Գ . Բորեան
կ ա բ գ ա ց ա հ
է
ղեկուցում
մբ «հէ ո րՀ ր դ ա
յ ին Հայ
ղրակա–
նութիւնբ
եւ իր
առաշագբանքներբ»
։
Լսուահ
են նաեւ
ուրիչ
չորս
ղեկուցում–
նեբ
խորՀբգային
արձակի
, բանասաեղ
-
հութեան
, թատբեբզութեան
, քննադա
-
աութեան
եւ գրականութեան
մասին;
Այգ
ւլե կուց ումնե
բ բ սակայն
իրենց
«ոչ—բարձբ
մակարգակոէի»
չեն կրցահ
Համագումարբ
մղել
Հարցերր
խորապէս
քննելու
է
Համադումարբ ա բձանագրահ՜
է
թէ
խոբՀրդաՀա
յ գրականութեան
ղարղաց
-
ման
մէշ էական
թերինեբ
կան;
Գրագէտ–
նե բու Մ իութեան
եւ
Հ բատա
բակ չական
-
ներու
՚ ւ ի ^ ո զ վեբաբեբմ
ունքին
Հ
եաեւան–
քով
1
տակաւին
այսօբ ալ կբ
տպուին
«իւա լտ ուրա
յին»
^անարուեստ
գորհ)
եւ
նո յնիսկ
վնասակար
երկեր ; Վ^եբշին
աա–
բինեբս
թատե
բադի
բնե
բ բ
Հազուագիւա
բացառութեամբ
միա
յն
կատակերւլու–
թիւններ
կբ ւլրեն
,
՚ " յ ն ալ չատ
անյա -
շո՚լ
,
մոռացութեան
տալով
թ ա ա ր ե բ -
գութեան
միւս
սեռերբ
» :
ք ն ն ա դ ա տ Ա • Կարինեան
մաանանչահ՜
է ուչա՚լրոլթեան
սլակասբ
գ է պ ի
թսբ^ԸՐ՛՜
գաՀա
յ գ բ ա կան ո ւթ
ի ւն բ՝
Համ ամ իութե
-
, նական
Գրագէտներու
Մ էութեան
եւ Մ
ոս–
կոլայէ
^Գրական
0՝երթ»է
կոգմէ։
Ակէլբունքի
խն՚լիբնեբ
ալ յարուցահ
են
Համ ագումարին
մ էշ Գ • Գեմ իբշեան
, Ն ՚
Զարեան
եւ Ա՛
՚Բոչաբ
բաւական
կենգա
-
նոլթիւն
•ստեղհելով
:
Համէողումարին
իրենց
մասնակցութիւ–
նբ
բերահ
են չուրշ
15
եբկիրնեբ
իրենց
ոլատուիբա1լնեբով
;
Համ ամ իութենական
Գրողներու
Ա
իու
թեան
կողմ է խօսահ
է ռուս
գրագէա
Կ •
Աիմոնով։
Խօսյէ
աՈէսհ՜
է նաեւ
Երեւանի
նեէլր
. կոմիտէին
բնգՀ
.
քարաու՚լ՚սբբ
Ս ուր էն Թովմասեան
;
խաննե
բր ;
Զ"՚նց
կ՚առնեմ
ուրիչ
վրիպումներ
:
Ել՚կգիմի
կճոցնեբբ
որքան
ալ
թեթեւ.
ՐԱան
, էսննե բե
լի են ;
Աեէլի
Համար
՚Լուկաո
Աղբար
մր, Շա -
սլւէլՀ
Օ՚լանեան
մբ , ՚Լեցիկեան
մբ, ՛Լա -
բ ի ՚ ՚ լ ե ՚ ս ն մբ, Հմայեակ
Գաբակէօղեան
մբ,
*Լ՚սՀանի/ւ
Հիւսիսեան
մբ , իրենց
ւլւէ
րհա–
կից
նուիրեալներով
Հալասարասլէս
սլա չ–
ուե լի են: ԱՀա այս է ոբ փնտռեցինք
Ա ՛ս բ–
՛լիս
Ա՚լբօբ
«Յոլչել՚»ուն
մէշ...
ԶԱՆԱԶԱՆ
ԼԱԻՐԵՐ
ԵՐԿՈԻ
ԼՐՏԵԱՆԵՐ
ձերբակալուահ
են
Աւո անա
յի
մէշ։
Թուրք
թեբթերբ
կբ
դբեն
թէ հա ՛չում ով Հտյ են եւ արեւելեան
նա–
Հանգնեբէն
եկահ
են կեգհ
անցագիբնե
-
բով։
Մին կբ կոչուի
ԱՀմէա
, միւսբ՝
Նու–
բէտտին
: Իբրեւ
թէ թլվւատուահ
էին եւ
ւ^աչխատէին
զինուորական
գաղտնի^ւե
բ
կորզել:
ԱԹԱԹԻՒՐԲ
Համալսարան
մր
պիտի
Հիմնուի
էլաղբղի
(քցաբբեբգ)
մէշ, ինչ -
պէս կբ գրեն
թուրք
թեբթերբ
:
կրթական
նախաբարին
նախադաՀ
ութեամբ
մասնա
ւոր
պատուիրակութիւն
մբ պիտի
երթա
յ
Հիւս
. Ամեբիկա
, ուսումնասիրելու
Հա -
մարՆեպրաքա
Համալսարանին
մեթոտնե–
ՐԲ,
որոնց
Հիման
վբայ
պիտի
Հաստատ
-
ուի
Համալսաբանբ
; կբ յիչուի
թէ
նախա
պէս
որոչահ
էին ՛Լանի մէշ
չինել
ա
յ ս
Համալսարանր
:
ԵԿԵՀԵՑԻՆԵՐՈՒ
Համ աչխաբՀա
յ ի ն մո–
զովին
մէշ , ոբ աեէլի կ^ունենա
յ
իվրնսլ^
ԼՄ ՚
ՆաՀանզներ)
,
պատդամաւոբներբ
մասնւսլո
ր ա պ է ս
չեչէոեցին
թէ
աչխարՀի
էքիակ
ճչմարիտ
յ " յ " բ
՚Բրիստոսն
է ։
Հայ–
տէլէգէրկի
Համալսարանին
գասախօսնե
-
րէն
Տ ոքթ • Շլին ք յատկէսպէս
պատրաս
-
աուահ
ղեկուցում
ով
մ բ աւետեց
թէ
մ օտ
է ՚Բբիստոսի
երկրորղ
գալուսաբ
եւ
յէչի–
3"՚–ց թէ ամէն
քրիստոնեայի
Համար
բա–
ցարձակ
անՀ րամեչտ
ութ
իւն
է
պատրաս–
էէէուիլ
յոռեգոյն
կացութեան
Համար։
Այս
ճառ
էն
անմիշասլէս
վերշ խ օսք ա ռ ա ւ ա -
՚քեբիկացի
աստուահարան
մբ,
Տոքթ՛
՝ԲէլՀուն
, դիտել
տալով
թէ այնքան
ալ
մ օտ չէ ՚Բրիստոսի
երկբոբգ
գալուսաբ
, ե
չեչտեց
թէ անՀ րամեչտ
է ե ռ ա ն դ ո վ
գոբ–
հի
ւի՚ուիլ
լուհելու
Համար
գոբհնական
խնգիբնեբ
, ոբոնք
մարգկութիւնբ
գրմ -
բ ա խտութեան
կբ մատնեն
ամրո՚լ^
՛ս
չ -
խաբՀի
մէշ։
Օրակարգին
վրտյ կբ գտնբ -
լ ի ն ա յ լագան
խնգի
րնեբ
, ցեղերու
Հաւա -
սարոլթիւն
, եկեղեցիներու
միութիւն
,
բնկեբային՛
աբդաբութիւն
,
միշաղգային
խաղաղութիւն
եւայ/ն
Ա լժ է
ԱՆՇԷէւ ԿԱՐՕՏՈՒ՚ՍԻ
ԳԵՏԱՅԻՆ
ՆԱՒԱՐԿՈՒԹԵԱՆ
ՆԱԻյԱԿԱՐԱՊԵՏԸ
ՀԱՅ ՄԸՆ է
Գետերու
նաւարկութեան
մ էշ
Հայ, մբ
առաշին
անղամ
նախաձեռնարկ
եղահ
է,
կր գ ր է ամերիկեան
^ՏՀր 0 յ լ
Ֆոբում»
Հանգէսբ
: ՚Բրիստոսէ
500
աարի
առաշ
Հ ՛ ՛ ՛ յ վաճառական
մբ ամէն վտանգ
աչք
առնելով
լաստի
մբ
փր՛"յ
աեէլաւոբեց
լեցուն
տիկերով
կուպր
եւ կէս
երկվեց–
եակ
աւէսնակ : Ան Ե՚իք""տ
ւլետն ի
վ՚սբ
դէսլի
Բարե
լ՛էն
նաւարկեց
եւ
յաշողեցաւ
իբ
ձեռնաբկին
մէշ։
Իր ապրանքներր
մ
եհ
չաՀով
հախելէ
ետք , էիոխադրահ
աւա -
նակնեբբ
փոխն ի փոխ
Հ եհն ե լով
յաշողե–
ցաւ
վերադառնալ
իր մեկնակէտին։
Յե—
տադային
քարիււլի
ա բտագր
ութեանց
ղեաի
ճամ րով
ւի ո խէողր
ո ւթի
ւն բ
այսպէււ
սկսաւ : Անկէ
2400
տարի
վերշ
ղ ել՛ար -
գի՚սկան
քարիւ՚լի
նաւեր են որ կբ
չաբու–
նակեն
անվախ
եւ
Հ եռ՚ստես
Հ՛ս
յ ո ւ ն
մ
եհ՜
գոբհբ
է
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(38)
ՀԱՐԱԶԱՏ ՈՐԴԻ
գ.
^"՚յյյ այս պ՚լ՚ոիկր
ճիչգ Պ՛
Վս՚Հէին
կբ
նմէսնի • ւլւսրմանալի
բէսն
.
" ՚ Հ , ք ե լ ՚ բ ,
զէմքին
ձեւբ : Տեսէք.
Հաւատա
,
Բենիա—
՛քին, որ Հեոէէւէն
էոեսնալ
մբ այս
մանու–
կր
էզարւէնին
կր կէսրհէ :
Բէս
յց
ւլաբմ անալի
չէ ա յգ
նմ անոլ -
թիւնբ,
լիութաց
բսել
Բենիամին,
Պաբոնբ
կնոշս
^ուղէԱն
է
յ
՚Լերշա՚՚լէս
բնութիւնբ
էսսանկ
ւլաղտնիքնեբ
ունի • • •
կամ
կէստակնԼր
,էսւելցուց
Մ"՚բտիկ–
Լան
խնւլալով։
ՎաՀԷ
եւ
Մ ա լվինէ
• " յ ՛ լ խօսքե րով
չ՝,ե տաքրքր
ուե
լու
ձեւ՚ւվ^
մբ ուրիշ
կուլմ
ևՐ
՚՚""յ1Լ՛^՛– ՄԱւր
չ բ շ ՚ ս ՚ լ ՚ ս յ " ՚ չ ն ե բ բ կբ
ղի–
աէր
, միւսբ
Վոս՚իորբէ
1
Բենիէոմին
թէսչկինակսվ
սրբեց
ճակէոին
վաւլահ
քրաինքբ
: ինչ ալ բԱ՛" Ր
ք
՚"յ՚1
նիլթբ
միշէո
տաէլնասլ
ի
մ ր կր
մ
աէոնէբ
՚ լ ի ն ք բ • Հ՚սկաոակ
իր ՚լաւկին
Հարա՚լա
-
*ոութեանբ
մասին
սաչ՚սվ՛
կասկահ
չունե
նալուն
:
Ո՚-բիշ
ան՛ւ ամնեբ
, ուրիշ
էսնձերու
Հեա
,
կրկնուեցան
՛ոյ՛ւ
մ իեւնո
յն
էոօսյ^եբր
:
-
Բենիամին
, քո՞ւկդ
է ։
֊
Այո։
Զարմանք,
բնաւ
ք ե ՚ լ ի չի նմանիբ
.
տե՛ւէ մբ գողցահ–
չբ/լա՞ս
յ
Յիմա՞ր
ես :
/ ՝ ՚ " յ Յ
"՛չքեբուն
նայէ.
կաս—կա -
պո
յտ
I
Մ օ՞ րբ ելահ է :
֊
Ոք.
ապա •
ԱՀ"
«Հա"լա«ն
լախէոի
Հաբուհի
մբ պէ"
Կ՝է^էբ
ւ՛ր ՚ԼԼ1՚՚"՚–ն։
Ւսկոյն
, նեէլ
ս ր էո ա օ՜ ,
կ՚՚աէւնէ
բ կբ քսւլէ ր , յ ա ն ՚ լ ի էէ՛ան ե լ՛է ՛յ
սէոլ^ւ–
տուն Որ ա յէլ սլէս
մ իշտ իր քուէկ ն կբ քէս–
լէբ
,
Հ ՚ ՚ ՚ ն ր է ս յ ի ն
տե՛ւեր։
էօֆ
, կ՝Բ"էր
սաստիկ
նե՚լացահ
, սա
տւլուն
"՚չքերլ՛
"՚-րկէ՞
ուր կաոլւէյտ
եւլան։
Այս
խ ն ՚ լ բին
՛է լ՛ա
յ իր
աոնե
էլութիլնր
երբեմն
աքն ասաիճ՚ոնի
Հասաւ
" Ր՝ սա
կ՛ւ չտ
սլ՛ո էոա ՛ւ խան
ր տուաւ
չ՚սէոերւ՚ւ,
որ
միեւնո
յն
՛լ իտէւ էլո ւթիւնբ
կ՝ րնկ
ին
ի բեն
.
Ե՚լր՛"յր
, աաիկ՛" ձեր
խէէանուելիք
բա՞նն
է :
Մ կրտութե
էսն
Հանղ է սին , ո բէէւն
Հ բ ա -
լիր
՛է լեց ան երկու
կո՚լմ
է բէււրե կամնե
բ եւ
Ոէէլւլուկաններ
, էլրեթէ
՚ ս ՚ ք կ ն
մէսլ՚՚լ
"Բէ՚ոիկ
Բարոե
էլե էոնին
կէսսլո
յա
աչ,րե րէււն
՚էր՚"
յ
խօսեցաւ
• Գանուեցան
չար "՛էք իան եր ալ
մ անկ
իկին ե I ՚ԼոէՀՀ
ին
նմ ան ու իմ ե էէւնց ու, -
չ՚՚՚՚ւիբ
ւլ՛ո ՛լ՛ոն տոլէս աչք
խ՚իեցին
իէ՚ա
—
բու
:
Բ՛ս լց էսւելի
անՀաճոյ
՚ղ՚որւ՚էւ/ այ մբ քիչ
քիչ
եկաւ
Հ րաՀր
ել Բենի սւ մի ն ի
՛է ր էոն ե–
ղէէւթիւնր
:
Մ՚՚՚նէէւկբ
երբ այլեւս
էէկսէէէէ.
մո՚ր՚լերլ՛
ճս՚նչնալ
եւ ւլանաէլանել
, մասնաւոր
Հա -
մակրութիւն
մր ցուցուց
Վ^^աՀէին;
Ամ —
Բ՚՚՚Լւ
րն՚ոանիքին
նե բկէս յութե
ան բ , վաք -
Ր
ի քլ1՛
Ար՚սմ
փոխանակ
Հօրբ
՚լէբկր
երթա—
լու,
խենթի
պէս կբ նետէււէր
ՎաՀէի բա—
զոլկներէււն
մէշ։
Իրաւ ոբ կր նա խանձիմ
կոր ,
կ՝Բ"էր
Բենիամին,
կատակի
ձեւով։
Մալ՛վինէ
ին Համաբ
Հո էլե կան նոբ տա գ–
նաոլ մբ սկսաւ
եւ աճեցաւ
ա
յն
Համ
եմ
ա–
տութեամ
բ
որով
վ՚ոքրիկբ
կբ մեհնաբ
ու
կ
՝աճէբ :
Կբ տեսնէր՛
որ էութեան
մէկ քմաՀա
-
ճո
յ ք ՚ ՚ վ ր
"1՚լ"՚ԻԿւԼ
ֆ
ի
՛լի ք՛"
՚
Ղ
Է
՚՛ հր կա՛լմ
ա–
ւոբուէբ
ճիչղ
ՎաՀէին
կա ՛լս՛ սլա
ր
ովր ,
՚իսյելուչ
եւ ՚լեւլեցիկ
ան
չու
չ
՛ո
, բայց ոբ
իր
հնն՚լ եան
՛լ ա ՛լան
ի
քբ
կասկէսհե
լ
՛ոա
լու
Հանղս՚մանքն
ունէր։
Իր
ամուսնին
նոբ
Հալ
եբ՚սնոլթեանբ
կր Հեաեւէ
ր օբբ օրին
:
Անոր
բոլոբ
խռովքբ
, մտատանշութիլնբ
,
կասկահներբ,
երկիւ՚լնեբր
կբ
կարւլար
սւնոբ
գէմքին
վր՛"յ :
ՎաՀէին
Համար
աղուն
րԿա
՚լդական
Հ "՛մ ակր
ութ
իւնր
, ամ
էն
առթիւ
արտա
-
յա յտուահ՝
, եւ ոբ էէր խուսափեր
էրկանր
էէրաէոե սոլթենէն
,
կր
չեչաոլէբ
Օբբ Օրին ,
նախանձի
, ե թէ ոչ էոէս կալին
ակներեւ
կ Ա
՛ս կահի
էոէոգնապնե
րու
մատնելով
՛լայն :
Օր
՛քբ
ւէե րշապէ"
՚գոռթկաց
Բենիէսմին.
Արամր
որքան
կբ
սիրէ
Վ՚սՀէն
, կր
ղիէոե՞ս
, Մալվի՛ն
, բսալ
խեղդուահ
ձայ–
1ււէվ
մ բ ։
Տ՚լայական
քմաՀաճոյք
, սլաէոաս
-
խանեց
Մալվինէ
: Տ՚լաք
միչա
աւելի
կր
Համակրին
՚լիրենք
չվ՚ացնոէլներուն
եւ
ՎաՀԷ կր չվ՚ացնէ
Արամր։
—–Զարմանալի
բան ,վրա
յ բերաւ
Բենիա—
մ ին , կ՚էկոբղին
մէշ ղսսլուահ
Հ՚սռս՚չան
-
քով մր։ Տ՚լաք
ի՞նչ
տարօրինակ
կ^ԲԱան :
Երբ
սլաոյտէ
կ՝եԱէէն
, Արամ
ՎաՀէէն
ձեռքէն
կբ բռնէր
, խստօրէն
մ
երժելով
Հայրբ։
Այնսլէս
որ փոգոցբ
կամ
Հանրա,
յ է ն վա յբեբ
, ա յգ
լ^աան
է քին մէշ օտարբ
"է Բ է
Վ՚ոՀէն
էր, այլ Բենիէսմինր։
Այս
կացութիւնբ
ամէն
պաոյաի
աէոեն
սէոեւլ–
հուահ
, անտանելի
թուեցաւ
Բենիամինի
,
որ ուչա
՛լբ ութեամ
բ
՛լի րենք
էլ իաոէլնե
բու
նա յուահքին
մէշ կաբհեց
տեսնել
Հե՚լնու–
թ
իւն
մր , հաւյ րէսն^
մ բ կամ
մ ինչեւ
ի՛՛կ
կասկահ
մ բ ։ Այգ ՚էեգեցիկ
կնոշ
ամէէւսի—
նբ.
Ա
՛յ՛լ վայե
լուչ
ման
շուն
Հ ա յ լ ՚ բ
ի՞նք
էլ՛
թ է ոչ . ասիկա
խնգրակ՚սն
կբ
դա ո նաբ
փ՚ո՚ԼՈ^Ր
Հ ա ս ա ո ա կ" ւթե
ան
առշեւ ; Ա լ՛՛ւո
ի
կարե լի եղահ
ին չափ
խուսա՚իեցէսւ
չ՛՛բ"
Հ ո ւլ ի ո ւէ կա՚աս
բուահ
այս ոլտո յանե
րէն
:
Մէկ
քանի
անդամ
Մալւէինէ
՚լաղտնաւղէս
ղի՚ոեց
որ Բենիամին
Հայելիին
աոշեւ իր
զէմքբ
կբ զննէր
ուշի
ուչուէ,
քովբ
առահ
Արէսմբ,
որուն
Հե՛ո կր
բ ա ղ դ ա տ է ր իր
մարմ
ինբ
, իր ՛ւ
ի՚ք՚՚՚՚ւ
հութ
իւնբ : Այ"
քլն–
նութեանց
ե՛լ ր՛ս կս՛ ցութիւն
բ միչա
ղ ժ ՚ լ ո Հ
համահռութեամբ
էքբ էլ լ ^
ւէո
ւն ո լէ ր Բե -
նիամինի
կո՚լմէ։
Ե Ր Ո Ւ Ա Ն Գ
ԱՐՄԱԲԷՇԻյԱՆԼԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
