^6
Ա 1հ
»
99
Ի
35-ԱՍԵՍ.ԿԸ
Լիբսէնանէ
«Հսէմաղզ.այէ՚ե–»է
կեղչւ
՛վար–՛
չ ո լ թ ի լ ՚ ւ ւ ր
լհուսւծ– է
ՆախաէւրսարասաակաՆ
էս չյււաաաՆքնե
րու. , սւրժանավա
յ ե
Է
Հ
/"–Ք
"Վ
ւոօՆելոլ.
Հ ամա ր Պէյրու-թէ
«.Փալանճեան»
ճեմ
արանի
քսանեւ-ՀԷՆգամ
եակլլ ;
՚ՐսանԼւՀինղ
աարին
, իրրես
Ժամանա1լի
ւոԼւողութիւն
, մեհ՝ րան չէ՝ անչուշա՝
կր–
թա/չան
Հաստատութեան
մր
Համար;
Երկու, գարէ
աւելի
ւլ ո յութիւն
ու1ւեւյուլ
րարձրագոյն
կրթարաններ
կան՝
1թւրոսլա–
յի մէ^;
ԵԼ
սակայն.
Հայկական
Հիմնալ։
-
կութ.եան
մր Համար
որսլիսին
Հ
Պէյր՛"
—
թի
ճեմարանր,
քառորգ
գարչ, Լատ
աւելի
1ԼՆԿԱ0ԵԼՒ
ճիգերու
եւ Հրաշքի
Համազօր
արգիւնքներու
ժամ անակամ
/ ՚ ^ " յ
Հ ,
ք՛՛՛ն
Հ1տա
րներու
երկու
կամ երեք
Հարիւր
տա–
րիներու
վաստակր
;
Ա^միրապէս
ճշգենք
, որ մեր Հաստա
-
տումր
շ ի մ եկնիր
կո
յր
Հիացում
է
մ ր ,
1լամ
աւլ՚րոյին
Հաս1լ^՚ալի
՚էսլարտութենէ
՛քր ; ՚Հւկաաի
շուՆինք
Փալանճեան
ճեմա
-
բանի
քաււորգ
գարու
Հունձքր՝
որ այլա -
ոլէս ոլատկաոԼ
լիէ արգիւնք
է
:
Մ ենք
կր
՜լիանանք
մասնաւորաբար
այն վւաստին
եւ
իրոգութեան
Համար
, որ , գա՚լթական
եւ
բա
ղմ ա շա ր շւս ր ժողովուրգ
ժր,
Հ՚՚՚յԸ
է
կրցեր
է իբ ղեր
եղմ
աններուն
ու Համ ա -
ւոա րած– թշուառութեան
վրա^
մ շակո
յ թ ի ,
գրականութեան
ու կրթութեան
կոթո՚^եր
բարձրացնել
;
կարղ մր չտհսներ
, որոնք
իրենց ա չքե
—
Բր Հիացումով
յաոահ՜
են օտար
Հաստա
-
տութեանց
ւււ նմտն
ձեռնարկներու
, կ՝են—
թաղրեն
թէ Հաւատքի
ռւ
գիտակցութեան
ւգակասն
է որ մեղի
Համար
անկարելի
կր
գարձնէ
մեր քլրթական
Հիմնարկութիւն
-
ներու
սլատ չաճեց
ումր՝
լուսաւորութեան
ե լ ղա ս տ ի ա բ ա կո ւթեան
արղիական
ոլա -
Հանքերուն
:
Պէյրութի
ճեմարանին
ՀաԺտր
չէ
մեր
թօսքր։
1Լն , արղէն
իսկ չքեղօւղոյն
իրա -
գորձ-ուժ^ւերէն
մէկն
է
ԼիրանաՀայաւ
-
թեան,
ու, յատկասլէս
, ՀՀամտղղտյթե^ի
,
էլաէլեարկենք
, սլարղասլէս
, մեբ բաղմա
-
թ ի լ
նա իսա կրթա
րաննե
բուն , կամ , օ^է ~
նակ,
Հալէսլի
՚ս՚լղ • «Բաբէն
էփւիէ»
ճե -
մարանին,
որոնք
բաղմտթիէ.
թոցելի
կէ —
աեր
ունին՝
իբրեւ
չէնք ու կրթարան
; Ա,–
սոնց այս կամ այն անձկութիւնր
,
շասւերր
մղահ՝ է ա յն
Հասլճեսլ
ու անՀեթեթ
եղ
բակացութեան՝
թէ աչիսաաանքքէ
, կաղ
մակերպոլթիլ^ւն
ու Հասկացոգոա.թիւ^ն
է5ծւ
որ կր պակսին
մեղի
է
Ս՝ինչղեռ
, միասյն
ոէս
միմվքայն
Նիւթական
եւ տնտեսակւաաՆ
գժ
արութիւներն
են՝ որ անկարելի
աււ ան.–.։
Հնարին
կր .դարձնեն
րաղմաթիւ
՚էե՚չեցիկ
" Լ
էինարար
1^րաղի բ՚1։Լ րոլ
ի ր աղոթհ
" ւմ ր ՚՛
Արղ, ի պաւոիւ
«Համաղղային»ի
է լ է
վւառս
Հայոլթեօ՚ն
սլէ տք
է
արձանա– -
ղբենք՝
որ Պէյրո՛ւթի
Փալանճեան
ճեմա՛
-՚
րանր մեր աղւլա
յին֊
ւղա րհանքներէն
մէ1^՛
է , իրրեւ
արտայօ»յտութիւն
աննկուն՛
կամքի,
շինաբաբ
Ա
՛լիի եւ անձանձիր
նր~^
լիրւէւմի
: կաթիլ
կա
թ ի լ
զ ո հ ողութ ի լ ն , ու
քալր առ քար անձնանուփրում
է. այգ
Հաս֊
տատութիւնր
: Զ,՛"յն
րարձրացւռլցին
ժար~
՛լի՛կ,
որոնք
մոթիբի
ու ՀամաէՈարայՒ
թչ–
ուառութեան
մէ^ ղտահ
էին Տեր
ժողո
-
վուրղր՝
այս ափերուն
վբայ;
Գէողաքփա
-
բէն
անցան՛
ղորհի
նիւթական
ամբռգ^ա
-
ելան չքտւոբութեան
մէ^, աոանղ
սաՀ՛մա–՛՛
նտվւակ
«գ-րամագլութի»
կաժ
ՀիւՔնաղրա—
մ թ ։
Անոնք,
քքր երքլու
տասնԼաքլ–
էււ
ա-ւելի
աաբինե բու
կեանք
մբ ապրահ
է^ւ ալս ա—
յիեբռւն
վբ"*յ՛
, Հիացաիսառն
ղարմանքով
կբ Հաստատեն
ա յսօր
որ նուիբե
ալերու
այգ
փ՚ս՚լանղր
անկարելի
յաղթանւակի
մր
.փառքով
անցահ
է պ ա ա մ ութե
ան \^եւ կամ ,
իր
•արժանաւոր
Հետեւոբղնեբով
քլր չա—
ր ունակէ
նո
յն
սրբաղան
ՀաւաաքաԼ
հ՜ա -
•ռայել
ժեր ժողովուրղին
ու
յաւիտենական
Հայրենիքին
յ
Աղբա
լե աննե
բն ու Շանթե
-
րր,
\՚է)2^ակւ"ն
թուականներուն
,
Հա -
յաշինշ
Ա ա բսավւներռւ
անմ իգական՛՛
վա
.ղորղայնիւն
,
«Համաղղային»ի
իրրեւ
կեղբոնա—
րարոյական
մեհոլթիլննեբն
կան սիւներր
, իրենց
անսլա՚ռմելի
ղբկան–
քին ու ղոՀողութեանց
ղնով
մ
արմի%։
ւոբ ~
լ ի ն
իրենց
Երաղին
, ինչսլէս
առՀառաբակ
• հ՜նան ու իրագոբհուեցան
Հաւաքական
ու
Հանրա
յին
բոլոբ
ձեոնաբկՆերն
ու նուա -
• ճումնեբր
: կ՚ապրին
, տակաւին
,այգ Հաս—
. տաա
ութե
ան առածին
նուիրեալն
երբ ,
վաստակաւոր
ուսոլցիշնեբ՝
որոնք– տա —
բինեբ
ամբող9
ղոՀացան
Հողեէլան
ո-ւ րա–
րո յական
ղոՀացում
ով
մ ր լոկ ,
կանգուն
պաՀելու
Համ
ար «Փ
՛Ա
լանճեան»
ճեմ արա–
նբ ,~
—
այն ատեն
«Համաղղայինի
ճեմա
—
րան»ր
միայն,
որովՀեաեւ
յայտնուահ՜
չէին ղա ղափ ա ր ա պա չտ
ու
էլրթանուէ
ր
Նչ՚սն
Փալանճեաններբ
, որոնք
,
Հետաղա–
յին ,եկան
ամբացնել
Հաստատութեան
Հի–
..մերն ու ղօտես^ղել
անոր
ղո
յութեան
պա տա
ս թանա
տոլ–
կաղմ ակե րպո
ւթիւն
-
նեբր ;
Այռօբ
, ապրող
նոբ սերունգներր
ի ՚ ^ ի -
ճակի
չեն– րստ տրժտնւո
քն ղնաՀատել տա՛—
բռղութիւնր
ղորհի
մ բ , որ գրեթէ
իր լր–
բումիՆ
է Հասահ
; Աակայն,
անոնք
եւս
պէտք
է գիտնան
, թէ Հայ
ժողոաիուբգին
ու
«
Համաղղային
»ի Համար
ՊԱՏՄԱԿԱՆ
իրա
ղ ո ր հ ում մբն
է « Փալանճե՛ան »բ :
ինքն
ագոՀ
ու ա պեբ ա թա
սերո
ւնղնեբ
6 —
դահ՜ պիաի՛
բչրոյին
տնռնք
, ոբ այգ
Հիմ–
Նա րկո
ւթե
ան
թե բութ իւնն
երն
ու էլստղա -<
ՆԱՄԱԿՆԵՐ
ԱՄեՐԻԿԱՅկՆ
ՔՍԱՆԱՍԵԱԿԸ
Տռւնիս
ամսռւն,
՚Ր՚լփէ
Հ"՚յՐ - Ա՜է"՛՝ ~
թե՚սն
Հիմնագբման
քսանաժ եաէլն է
Անցն" ղ քս ան տա բինեբ ը ե ղա հ ենյա -
Ոատեւ
ա
չիսաաանքի եւ ղոՀողութեան չր– ,
^ան մր եւ աբղիւնաւոբ վաստաէլ մր ձղահ
են բոլոր ասոլարէւ^երուն֊
մէ^ ;
Մ իութիւնր
Հրասլաբաէչ էլուղաի այնսլի—
սի ժաժանաէլ մր, երբ. ամերիկաՀայ ղա —
՚լութր
կ՝՚""1բէր
իր սլատմաւթեան
ամէնէն
գժրաթտ եւ Հռղեթռով մէկ չրչանր ;
Տի՚ուբ
անղրաղարձում
մր պիտի ԲԱար
՚Ս՚ւ՚յէԺԼ
թէ Ի^է՚Ղէ"
՛քեր
Համայնքին
պատէլանող ղիակապուաներ
, փողոց ի —
^ան , ուրանալով
ամէն
սբբռւթիւն ;
Այ՜ս ողբերղաէլան
էլացութիւեր
սակսէյն
,
ոչ թէ վՀատեցուց , այչ րնգՀաէլառաէչն ,
պաա՛ճառ ղա րձաւ էլա բհեո
,. որքիչ մր ա —
ւելի պրկենք ժեր ^"լերր,
աւելի իսանգ աւ
եոանղ
ղնենք մեր կամքին՛ մէ^;
ԵԼ
աՀա Հրապարակ
ի^ան ւլիտա էլից եւ
անձնուէր բաղմ ութ իւննե րր ^
Այս պայքարին
մէ9, անէլա րելի էր, որ
Բղեցին
Հանղիսա տեսի ալերթւ մէ^ մնար
ւ
Ան* առանց սաէլարէչութեան
, ղիտակցփ —
րէն եւ սրտապինղ. նէւտուէւցաւ ասոլաբէղ :
.Իր բովանղակ
էլոբռփր ի սպաս գրաւ
լ ^ ղ –
Հանուր
գորհ՜ին •
Ափ մր ՛Րղեց իներ , Տիտրոյիթի
մէ^ Ք՚"ի
քովի եէլան ու Հիմր ղրին Հա յբ * Միու -
թեան, ռբ ղաբձաւ լուսատու
կանթեղ
մբ՝
Հայրենակարօտ
րաղմ ութիւննե բ ր սրտ՚ս -
պնղելու եւ առա^ո
րղե
լու Համաբ ; Գաբ
ձաւ
ալւթ-նութ-եան էւ գործի կանչ մը
ուղղուահ
րոլոր
՝Րղեցիներուե
,
որոնք
միաՀ ամ ուռ հանքերով
լհ՜ուեցան
Հանրօ
ղուտ աչթատանքի ;
ՀետղՀետէ կաղմուեցան օժտնգակ մաս–
ցուժնեբ ր՛ մ ի՛ա յն Հաստատե լու փութկո –\
տութիւն ր ցո յց պիտի ուղէին տա
լ , փո -
թանաէլ
ղորհի՛ փե բ ահ ուահ՜ նուիրումն ու
ճիգր վէնտռելու
, ու,, ատոր
բնգմէ^էն ,
ող^ունելոլ
ժեր ցեղայիՆ
անէլորնչելի ար–
ժանիքնեբր;
«Համաղղա
յին»ի ու ճե -
մարանի քսանեւՀինղամեաէլր
առիթ է,
սլէտք է բԱ՚սյ
I
՚
անգամ մբ եւս
Հաստէս–
աելու թէ էլբթւէւթեէոն ումչաէլոյթի
ոէրր
գերաղոյն
կիրքն է մեբ ժողովուրգին
, ու
ա յգ սրբաղան
ւլա ւլա ւիա րականին, հառա -
յութիւն
մր երանութիւն է է,ւ
Հ ոգե
կան
բաւա բարութիւն
;
(հյմբագրական ԱՐԵԻԵԼ-թի)
նաճիլղեբ
ամեբիէլաՀայ
կարեւոր
կեղրոն–
եե
բու
մէշ - Պոսիժբնէն մինչեւ
Բալիֆոբ–
նիա ու Բանատա :
Շաա էլարճ ժաժ անակի
ժ
է^
էլաղժակե ր–
պութեան
ձայներր
էլ՝ ա րձաղանւլէ
ին Ֆր–
րանսայի
, Յունաստանի
, Պ"լ՛՛ոյ , Լիբա -
նանի եւ Աուբիոյ
մէ^
ապրող ՝Րղեցինե -
բէն ;
^էԼ Բ*"9"՚–է1՛ նոր ՚՚ոբիղոն
մր լոյսի
ո ւ
ա չիսաաանքի ; Գոբհ մր սէլսահ
էր , պէտք
էբ
թեւ
ո ւ
թիէլունք
՜էանղիսանալ
Ա լ
քղեցին
, որ Հանրային
ձեռնաբէլներոլ
մէ^
՛է իչտ ալ յաոաշյսմ ա րտ իէլ
մ ր եղահ
է
իր
ա շիսա ա՛ռն քո վ եւ
՛լո Հո էլութեամբ
, ա
յս
անէլամ իր սիրտն
1էէ^
միտքր ի սպաս
՚էբէսլ
իր
Հ ա
յբ ենա էլցա էլանին :
Մ
իոէ.
թիւնր
իր էլէէէէլմւււթեան առածէն
օ–
րէն
իսէլ
ժ
՚տէո՚Հ
էէ
էլուե ցաւ նոր
սե–րէււնգին
փրկոլթեաժր
; Ր ւսնա էլց ւււթ իւննե րբ սկր–
սան Փաբիղփ Մ ուրատեան
վարժարանի ,
Հալէսլի •Րարէն Եփփէ եւ Պէյրութի
Հ ա -
մաղգային
ճեժ՚արաններոլ
եւ
ուրիշ
րարձրագոյն
կրթարաններու
վարչու -
թեանց Հետ, տեւլւսւո րե լու Հաժաբ
քղեցի
կարօտ
այլեւ թոստժնալից
ուսանոէլներ ՚
իբբեւ աբղիւնք ա յգ աչիսատանքնեբուն եւ
նիւթաէլսէն աշէսէլցութեանց ,
Հա
յրենակ
-
ցաէլանբ ա յ՚՚օր
էլր Հաչուէ
ժ օտ
վաթսուն
ոլսանլւէ
^եբ
արտասաՀմանի
մեր բարձրա.,,
էէէէ
յն եւ տաբբաէչան վա րժ՜ ւս րանն ե բ ո ւն •
ժէշ,
տարեկան
չորս Հաղաբ տոլար հաթ–
քով ;
Արղարեւ՝
յէէւսէէէղրիչ եւ լ՚՚ւրշ աշիա -
աանքի լհուէէէհ
է
Բղիի Հայր՛
Միութիւ
նր; Աաէլայն, անՀրաժեչտ
է
էլբկնաւղատ -
կել մեր շանքերր ամուր
ո ւ
անսասան Հի -
մեբոլ վրալ
էթ
՚ելոլ
Համաբ մեբ
Հողեկան
բերղր -
Հ
՚սյկ՛
ժ շակո յթր ;
՚ՐղԻի՛
Հ
՚՚՚յր՛
Միութեան
եւ այս
պսւ–7–
րաւլտ յին բոլւէր ա յլ Հա յրենակցական
մ ի–
էէւթեանց
աւաւլ. պա բ աւս էլւսն լւ ւթի
ւնն
է
էլանգ չաոնե լ որեւէ ղոՀողութե՜ան
ւսռշեւ
Հա յեց ի գ աս տիա րակոլթեան եւ Հայ մ չա
կո յթի՛
սէր
ր բռն
էլե ցնե լո
է.
Համար մեր նռր
սեբու
^էղի
սրաին
մէշ,
որպէսղփ
ղիտնա
յ
ւլնաՀատել
Հայ միտքին ւիաստւոկր ու կա
թի
՛լ մր
իլ
՛է ալ ինք աւե լցնէ
լուսաւորչի
մշտավւււռ կանթեւլին
մէշ ;
Բղիի
Հ ո ՚ յ ր
՚ Մ իութեան
ղ.էոահ լայն
ժո
ղո
վյւ ղւս կան ութ իւնն
ո ւ էիա
յէ. էէոհ վոաա -
. I
Հութիւնր,
ժեհ մասով աբղիւնք
է
նոբ
• սերունդին
Վէրկէէւթեան
Համաբ
կւԱտար -
ուէսհ
էսշթաէոէսՆքիՆ
:
Պէտք
է
յւորատեւել
,
որպէսղի
այւլ. սեբունդր տոէլայ,
ղաէէնայ
իսիղաիւ ու էլռբռվի
, եւ երբեք նկուն
՛ ՛ ՛ է
Ա լ
այս ֊.անգիսւոլոր
առիթով
ի սբտէ
կր բաղձանք,
ոբ
միշտ վառ
ժնւսյ
Հայր՛
Միռւթեան
կրակր եւ անսաւ^ան՝
անոբ
կամՔր ;
Ե՛
ԲԱՄԱ/հ
ՆԱՐԴՈՒ^ՆՒւեՏԿ– ՓՈԼէ1ՏԵԱՆ
ԿԸ )«ՕՍհՆ Տ Է Ր Զ Օ Ր հ ՄԷՋ
•
քցԱ՚Ր
— Ահաւասիկ այն ճասեբ^^ զռբս
Շ– ՚Նարդունի եւ Փօլատեան աբտասանե–
ցին Տէր Զօբի եկեղեցիին
մ՛էջ , Աայիս
Շ . ՆԱՐԳՈԻՆԻ
Ոիրէ-լի
Հս՚յրենաէլիցներ
.
Եկեր ենք
•փնտռելէէւ
մեր մե՚ւելներր
՚ռյս
անապատ
-
–Ներուն
մէշ, այս օտար
Հողերուն
վրայ
:
Ամէն
ժողովէէւրգ
իր մեռկքներր
1լր թ ա գ է
իր Հււղերէէէն
մէշ. մեր ժէէղովոլբդին
մ ի -
այն
տրուեցաւ
այն անՀանգուրժելի
գրժ՜ -
բէոխտութիէնր
, որ իր մեա.ելներ ր ձդէ օ–
աար
եբկիբնեբու
մէշ, յաճաթ
աւէոէլնեբոլ
վրտյ;
քիողովոլրդր
, որ
ղիտէ
հաղկա
–ւ––
Նոցնեբու
վե՜բահել
ամէն մէկ կայք,
ւլե
րեղմ
անոցնեբ
միա
յն
թողուց
կա
յքէ
էչա
յք
եւ
Հանղբուանէ
Հանղբէէւււէն
իր
ասւրա–
գրութեան
ճամբաներուն
;
Զեղի
հանօթ
է
ասյս
ղժբա
թառ
ւթեանց
եւ
ոճի՛րներուն
աղաաասիւանատուն
;
Այսսլէս Տէր Զ<՚լ՛ ,
որ աչիւարՀաղբական
հանօթ
անուն
ժ
լ ն
էբ,
գ՛որ
բ , էէա
շ. ձաւ աղզէս
յին
էէերեղժ
աննոցի
ժր
աՆունր,
րնգՀանուր
Հայ
ՆաՀաաակնեբու
վկ՚ո
յարանր
, ուր , եթէ կարե
լիութիւն
բլ՜՜
չար
, ուիստի
պիտի
դա
յին
բոլոր
Հա
յեբբ
յաչթարՀի
բււլոբ
անկիւններէն,
վասնղի
""՛ր
Հայն է ռր ժեռել
Ժր չունի այս մէ՚ռե -
լաղա
շտե
րուն
վբայ;
Եւ ո՛՛բ
Հայն
է, ոբ
այստեղ
պիտի
չդտնէբ
ոսէլոր մր իր Հա -
րաղէս՚ոնեբուն
ոսէլերոտիքէն՝
եթէ
էլաբելի
^էէ"՚Բ
ոսկորով
մբ ճանչնալ
իր կորսռլտհ
,
^արդուսւհ
, նա Հ ւս տա էլո լա հ Հա լրր , մա
յ -
ԲէԼ
է
Ք՚՚յՐէւ
1
եղբաւյրր
կամ
ղաւէ-մլր
:
Հաէլարնեբ
, Հոկայ
փ^աոի ժր մէշ,
Հէէէ -
ւլա րնե ր կրւււ^է փո չփ՛
՚ " յ է "
աւաք^երոան
վբ–^
լ՛այ ,
- -
աՆհ՜ա
լրահիր
անապաալւ
անոաՀ -
ման
ղերեղմաննոցի
մ՛ր. ւիոթուահ՜
« Րայց
ա֊յդ ղե ր ե էբէ անն ո ց^Տւ ւիբատյ՝ ա– .
Հա
ղուք , աՀա եէլեղեցի մր
յ.,
աՀա Հա յկ
՚
դպրոց
մբՀլ.
Մե՜ր
յա
ւիա
էնակ՛էն
ժոգովուր–
ղն է, որ ղե րեւլմ ան՚հռցին
վրայ
հաւլկող
վարղեբւէււ.
նման կլ, բացուի եւ էլսէճի՛. Զե
ր
ներէլա յութիւնր
, ււէ՚յսոաեղ
իւո
բՀբգսւնչաՆւ
մ րն է : Զեր նե րկայ ութիւեբ
, ա յէէաեղ , կը,
էիէլայէ թէ յաւիտենակւէէն է Հայւււթիլնլթ.
է–
Ինչքսւն ալ ճսէբւռար կարհ՜է,ն ոճրւսէԼէ,բհ —.
նեվէր իրենք ՚լիբենք
, անթորտսէկելի
ոլիաի,
ժնայ Հայութիւնր;
կարելվւ չէ թադեչ
ժո–
ւլոփռւրղ. մր, էոբ ւլիտէ ստե՜ւլիա՚է*՛ր^եէ
եւ.
անապա՚ոներբ. հաղկե^նել
;.
կ՚ապրիք
գուք եւ ռճրագռբհի՚ե, ստեղ -
հ՜ահ ղեբեղմ անն էւընեբուն եւլերքր. էլր Հիմ
նէք
եէլեւչ&ցի եւ գպրոց ;ԱՀա ձէլբ մանուկ–
ներբ՝
հաղիկի պէս աՀուո՚բ , աՀւս ձեր
սէլաուանեբր
կայտաւէւ եւ ւսչթռյժ , աՀա
ձեր ւղասւանթէերր ոբ չէսբական էլ՝երղեն ու
նոյնիսէլ սարկաւաւչութիւն
կ՝ րնեն
յսասւկ
ել բիւրե ղ ձ՚ս յնե րււ
էի
; Հա յ էլա էլան Հանճա–
Բր կր հազէլի էլարձեալ ; Փառաւոր
նեբ
կա յսւցոլցիչներ
ունինք աժէն
աէւսլաբէ՛լի
մէշ,
գրականութիւն
էլր մչակենք նոբ
տաղանղնեբ
Հասցնելով եւ օտարին
ի"է
Հիացում պատճառե լով ; Այսօր մէքր դրա
կան ութ իւնր էլամ մ եբ ա բուեստ ր շւոտ ա–
ւելի բարձր է՝ քան ո
էէ
ր
էս
դո րհ ին
ամէնէ՚կ
բաբի յաւաէրււււթեան
վկայութիւնր
: Իակ
ի՚^նչ չաՀեցաւ
ինք, ոճբաէլոբհր։ Աբրո*.ե -
ցաւ կորսուեցաւ ա յս Հողերուն
վր*՚*Հէն %
ււԾստուահ
^ային պատիժով
՚^ ր ֊
« Ես կր թնղրեմ
ձեղմէ, որ աւլօթէք Աս–
ա.ոլհ"յ , որ պաաժէ ռճրաւլորհ՜ր
անղամ
մր
եւս.–։ Ջեբ՛ տմէնօ՚րեայ
աղօթքին մէշ
չմռոնաք
Հայցել, ռբ Աստուահ՜ ոճրաղոր—
հր ււբրէ մաքրէ –~, նաեւ մեր պատմա/լան
Հողերուն
վբա
յէն , որսլէսղի մեբ մԼռ1,լ -
ներր թաղենք մեր Հւէղերոէն մէշ եւ մեբ
հս՚՚լէլանոցնԼր
ր Հիմնենք մեր
Հուլե բուն
վրէսյ
I
՛ք.
ՓՕԼԱՏԵԱՆ
Վայրեր ու պաՀեր կան, ուր սլէաք է
աիրէ լռռւթիւնբ ; Ու աՀա , ես էլեցահ եմ
այս պաՀուս Տէր
Ջ*»/՛/՛
"՚յ"
ե՜կե՚լեցԼէին
մէշ։ ԱւելԼւ քան որեւէ ուբիչ աեղ եկ ու
՛է.
րիշ պաՀէէլ, էլր թ՚՚ւի թէ Լ"**"քերր ղ"՚–րԿ^
պէտք է րլլան
Հււս
իմաստէ ու արժէքէ
՝..
Լռութեան
Հրէսւիբող
ժտահումնեբլէ, ,
սակայն
, տեղի կուտան ՀետւլՀէ,տէ
"՚Լշե
բուն դիմաց ; Ո
՛է
աՀա ,ռբես կր թօււիմ
Տ
Ութտի
էինք. եէլեր մեր մ՛եռե լներ ուն ;
Աբբեմնի
էորՀա^իրքի այս ճամ բու
րնթաց
քին,
Հալէպէն
յր ես քէնէ , Ո՚աքքա ոլ Տէր
Զօր , տա բօր ինա էլ մ տահումներ
չարչարե
ցին
Հէէէէիս
: Հա յ էլար
սւ
լանն ք)ւբ
ս լ
աՀաւոր
էսնասլատր փոթուեր էբ ,
էլանաչղեր • • • :
Ու ես
տի
՚՚էէԼբ
էի , գՓղոՀ՝ այդ փոէիոխւււ -
թենէն :
Հա յր աւելի ղօրաւոր էր
մէշս , քան
մարդր։
Կ՝ուղէի որ ցեղիս
սպանղանոցր
մնար իր առաշուան վիճա էլին , նոյն աՀա–
լռրութեան
մէշ :
Այսօր , Տէբ Զօրի իմ քոյրեր եւ
եզ -
բա յբնեբ,
թոյլ չտուիք որ, մարղէչսէյեօ -
րէն
աւլնիւ այգ ղգացումբ երկաբ
ապրէ
իմ մէի
X
ԵԼ
Հող ^ եո կր ճանչնամ իմ ցե՚ԼԱ : Ան
միչտ կբ մեհցնէ իր ղաւ՚ս/լն&բր ,
կ՛՛էզ ՜
նուացնէ ղանոնք, նոյնիսէլ-^այսպիսի >աՀա^
ւոր
սլւււբսւդաներու
մ էշ : ^
Այս այն ցեւլն է որ , նոյ)յփսէլ գեբ&ղման– .
նււցին մէշ, եւ ինչ Հււէլայ,էէկան
գեբեղմսւն–
նոց
, ի։բ աբաում
ղաւկթձ կր
թօւվւ
կեան–,
քի մւս-սեն :
ՇնորՀակալ եմ ձկղփ։,, եբախոք^պարւր ,
Տէր
Զօրի ափ մր Հա յո՛ւթ ի ւն , ար աս մեհ՜
ղասբ տուիք ինհի
-Հ
Աւ*ւղումւււ^ տեսայ թէ
ինչւղէս ձեի մէշ էլ
՝Աէ
,պրի Հայէէւթիւնր՝՛
սւ–
կելի ղօրաւոր , տ,լյե.էի ՛լե ՛լեց ի ^ ։ Այս ^գին
էիյւայ մեհցահ , այգքւսն սւբիւնով արւլա -.
սարե ր Հողէն
սնւլլհ սա
Հէ*յ
մ սն չել՛ ու
Հէսգաղին մէշ՝ Հայութեա^
ձա յն ր կր Հնչէ
էոււելի ղօբաւււրւ :.
Մեր չա րսւ էրաններ ր , մեր
աղօթքները,
ուրիչ չեչ՛" մր ունին
է
^էնսնց մէշ : Աղա
չանք չէ ,
էԱէլօթք
չէ ան. այլ տեստկ
մր
Հլէէուէբ , Հ^աւէոտք ; ի՜եհի էլր թուի թէ ա–.
նոնք բէոբձլսէէ ւլա
էլէէէ
է^ էլբււեն Ասսէէէւհոյ •
« ճես էլրնաբ մեռցնեչ մեր մէշ եր -»
ղր,
էչրնէէէս բոլոբ
բւս բ բւս րոս ութ իւններ բ
Հանել
մեւլի ւլէւք , բ՛"յց չե" էլլէնա.բ մեր
Հուլիէն
Հանել
լոյսր,
մենք մաՀռւէէէն մէշ
ոէնւլսէմ կ՝երւԼէէնք էլեանլքին յսկղթանակբ»
I
Աէէ՚^մ՛ ^էր Զօրի իմ աննման քոյրեր եւ
ե՚լր՚՚՚յբնէ՚ր
, այս Հաւատքն է որ ղօբացու–
ցիք իմ մէշս ; կր մեկնիմ աւելի
՛լօ ր՛ս ւ՛՛բ
ք ա ն
եէլահ էի : Պիտի երթամ եւ ր"եմ ձեր
սիրելիներուն՝ այս ճչմարտսւթիլՆր
ւ
Պէ
տի րսեմ թէ մեր մեռելներբ
Հանղիստ էլր
ննշեն, թէ ի ղուր չմեռան;
Պի՚ոի րսեմ թէ
մեբ
մեռելներուն
արժանի
ժեռելապաՀներ
էլւսն Հոն, չիրիմներուն
վրայ. Տէր Զօրէ
ժէշ»։
Fonds A.R.A.M
