« տ Ա Ռ Այ^ %
ՄՆԱԼՈՒ ձԱՄԱՐ
՛Լերդերս
Հրսէսչա լւաէլ
ւլլ։ ո ւէւ ց ալ. ղա ւէւււ.–
ղ ա ղոլթ
էլէ. նղ. ա նի էլասլ Հաստա տեէո
Հ.
չատ
էլսւլւեւ.որ ("նգիրէԼ
՝•
Մեր ագգային
ճավատաւլէէի
գժու֊ալւին
սչաՀԼլւէն
մէէչլչ էլ՛ապրինք :
Զրէլո՚-ահ ենքմեր Հայրենի
Հոգէն, ր"–
նօրէն։
Գարերու,
մեր
Հա յրենիքր,
այնքան
չքեղ
Ոէ.
սիրելթ,
աւեր է էէւ. էոմայի
այսօր,
չ՚"––ր2 քառասէէլքէ տա րիէ ի վեր : իսէլ
մենք
նեաուաե
ենք, էԼոտորաէլու.աե– , օտար
Հո -
րիղոննելէու. տաէլ :
Եւ. էէէ րլպէս քաոտսէէլն
աէսրիէ իվեր
• է .
Ոչ
մէէլ ժոգււվոէ-րգ
ունեղահ՝ է այս ճա–
կա տ էէէէլ իր ր
ւԼյ՚լ գմուարին,
այս ւսնօրինակ
էլէողու. —
թեան
ՀԼւոեւանք է աէէւլա պաՀպանմ ւււն մեր
մաէո՝>ւէէլէւէ–թիւնր , որմեր էէոյոէ-թեան
օ—
ր ակա րէլ ր էլր էլաղմ է
:
Ա՝իաէլ
էէւ. գե րաւլո
յն
մ տ ա տ ան
^ո
ւթ ի ւն ր ;
(իամէսնա
էլի րնթաւլքին
, էլ՚սւղօաին
Հա
յ–
րենի
յիչատաէլներր ; Հին սերունգը
տեգի
կուսէէո
լ եւ. նոր էւերունէէ
էէ՛ր հագկահ էու
կր
հսէէթլի
,
սէիիւռքի մէ9հնահ ումեհ -
ղահ : (քէէլէ մւէէլէէվոլրգ
մ^
Ժույովուրգ
մր սակայն, որ ենթակայ է
րազմ էէւսլիսի ազէէե ղ ութիւննե
րու
.
Օ՛՛Ր՜
ուաէլսէն , մչտէլոլթային
, րարքերւէւ :
Եթ՚յ
միայն
մէէլ երկրի
էլամ մէկ պետու
թեան
ւէ՛էշ ՐԱայինք
, աւելի
գիւրին
պիտի
րէլս՚ր մեր աւլւլ էո սլա֊., պանմ ան պա յքարր ՝
աւելի
չօչափելի
տրէէիւնքր : Այգպէս
չէ
ոաէլայն
իրաէլանութիւնր՛
չատ
աւելի
րարզ. է , գմուար եւչտտ աւելի
տթուր ,
ոզրերւլէսէլան
ԸԱաէու աստիճան ;
ք՚աւրքաթիլ
երէլիրներու
մէշ կ՝ ապբ
ինք
,
Հետեւաբար
Հտրկագրուահ
ենք
սլայքաբիլ
րա ւլմ ա թ իլ ճաէլա տնեբ ու փրա
յ ,
գուբսէն
իւումէէէէ
Հտզաբ
ագգեղութիւննեբու
գէմ :
Պ՚սՀեէէււ
Համար
մեր էողւլային
էէիմագի–
հբ, ՝.էորկագրուահ
ենք սէէքրօրէն
սլաՀել
մեր
Հէէէէեկան , իմաղական
միութիւնբ
•
պատւէ՛էււ.թեան մեր միութիւնր
, որ փչուր
փշէէւբ եէլահ է :
Ամէն գաղութ
իբ պատմ էււթիւն ր կր գրէ՝
այսօր, եւ « Հայող
Պատմութիւնբ»
կր կո–\
աորա1լւէւի
, Հւս յող
ժողոփուրգին
Հետ . ա–
նոբ
նման ; Հա յ մ չակո
յթն ալ ,
լիզուին
Հետ , էլր բամնուի
ինքն իր մէ2 ,
ինչպէս
բաժնւււահ
են Հ՚սյ գանգուահներր
:
Այս
բոլոբ
բաժանումներուն
, բոլոբ այս
կոտորաէլումնեբուն
մէ2՝ միայն
մէէլ մի -
շող
ունինք •
տզգա
յին
՚էիմ ագհի պաՀ -
պան
ումր , մէկ լեզուոփ եւ Հոգեկան մէկ
տչիւարՀոփ
- Ա էէլ պատմ ութեէսմ բ , որ չա
րունա
էլութիւն
բ րԱայ
^ ՚ " յ " ց
պաէոմու -
թեան :
Ալս
միութեան
սլաՀսլտնման
Համար,
Հզօբաէլոյն
էլապր՝
մեր լեէլուն է
•
էսՀւււ թէ
ինչու
էլր պաՀանշենք
7ււէյն լեզուն
խօսիէ,
նոյն լեզուոփ
էլէոբգալ,
նոյն լեղուով
էլրեէ,
մաահեէ ու եբգե
լ։
Հայէլաէլան
հւսէլումր
յիչաաակ
էէ՛ր կբ
գառնայ
միտյն
, տզօտ
ւււ Հեռաւոր
, եթէ
օր մբ , Ամերիէլայի
մէշ անզլիախօս
Հայեր
րլլան,
Ֆբ՚սնսայի
մէշ ֆբսէնսա
իսօււ , Մի -
շին Արեւելքի
մ էշ աբաբա
թօս ,
յետոյ
յունաիւօս
,
ի ր ա ն ա թ օ ս
• - •
Ո"ւբ
էւլիտի
էքնէոյ այգ ււել օբր
՝"Այա -
խօսբ. այսինքն՝
Լայր։
Հայ
մ
չւէւ
էլո՛" յթ ր .•
որէէ՞ւն
Համաբ սա -
կայն :
կէււրելի"
է
ե
բեււէէէլա
յե
լ բաէլմ ա
լիւլոլ
Հա
յութիւն
ւէ՛ր : Գժ-ուաբ
է
երեւակա
յել ,
սակայն
ւլիւբին է ՚էգալ
էէաէլուէէէն մեր ճա
կա տաւլ րին էէ ւլր եր էլ ո լ թի
ւն ր ;
Այ՛է ողբե բէլութետն գէմ է որ էլր պտ
յ–
քարինք
, էւլաՀտնշելով
ււր մնայ
Հայերէնբ,
մեր
սքանչելի
լեղուն
, որովհետեւ
անոր
ղոյութիւնր
Հայրենիքի
մր Հաւասար է.
Հայրենիքն է •
"՛էի
ուպատմ էււթիւն
միան–
էլամ այն։ Ապառիկ պատնէչ մբ, որուն ե -
տեւ
Հայր
մնաղահ է գարեբուի ել
կբնայ,^
էքնալ էււ պաչւոպանոլիլ
ասկէ եէոքն
ալ։
Ա՚֊րէչ
՚լօրաւոր կապ մրն է
անչուչտ՝
Հայ.
Եէլեղեղին
, իբ Հաւատքի
Հրեգէն\
չոլնչէէվ եւ պաէոմական ու էսէլւլային տռտ–
քելոլթեսւմբ։
ԱՀա թէ ինչու
եկեւլեղի
կթ–
էլառո
ւ ւ յ էէէն
ենք , պէտք
է
էլառուղանենք
Հայ
՛ւ՛՛քբողին Հետ , որէէվՀԼէոէէւ
Հայ միտ—
քք^ ու Հո՛լին,
մ իասին
պայքարահ
են գա
բերու
աբՀ
ալի
րներուն
՛էէ՛ք
:
Ա իասին
սլաչտսլէսԿէահ են ՝ւայ ժուլովուրէէր :
Ա ոփե ստո
ւթիւն է մեր պա լմ աննե
բուն
մէշ յաակաւղէս
, որեւէ
փերասլա՝էութիւն
Եկեղեղիին
ու անոր առաքելէէւթեան
հան—
էէէպ , ինչպէէէ անմտութիւն
է հայ գպբո -
ղին հանգէպ
փեբապաՀութիլնր
.
աւելի
բան մր
հայ լեղուին ումչաէլոյթին
Հան -
գէպ
երէլէլիէքի ու փտրտնոէւէ էլեղէււէոհք
մր։
Ա աէլտյն, փտանգր չփ Հեռանար
, եւ
Հա
յող, ազգին ու պատմութեան
կոտոբակոլ -
մր չի գէսբմանոլիբ
, եթէ ւլաղութէ գա -
զութ
Հայր
չզօրանա
յ , եւ Հոգեկան ու ի—
մ աղա կան
նո յնութիւն
, աոնուաղն՝
նմ ա -
նութիւն
չստեղհուի
Ա յս տեսակէտէն
, անտարաէլո
լէէ , չատ
կաբեւոր գեր կր կատարէ
հայ
մէոմուլբ,
որ ղաւլութի
մբ էլեանքր
1լ արՅէէսւլանւլէ
ու—
րիչ գաղութներու.
բարերար,
նախախնա
մական գեբ կր կատարեն
մեր
էլուսակղու–
թիւններր
, մ եր եղրա յրական
օղնութեան
կազմաէլերսլութիւններբ
, մեր
Հայբենէսկ–
ղական ու մչաէլութտյին
Ա ի ութ իւննե ր բ ,
որոնք , բոլորբ
միասին առնեէոէէ , կենգա
նի կր ււլաՀեն մէկ Հայութեան
, մէէլ Հայ -
րենիքի եւ, նաեւ, մէկ լեզուի ու էք չակոյ–
թի ղազէոփաբբ :
Այս
էլե անին փրայ, ինչ մեհ նպաէւտ պի՜
տի րԱաբ
սէոէլտյն, եթէ, ինչպէս
էլ^բնեն
չատ
աւելի
մեհ ու ապաՀոփ
ժոգոփուրգ -
ներ , էլ էոզութէ
գաղութ
ա յղԼ լութիւննե
ր
կազմակերպուէին,
միշողներ
ստեղհուէ
—
ին՝ մաէււլէէբաէլտննեբու
, տ ր ուէա տսւ՚լէ տ —
ներու,
լրէէէւէր ողնե բ ու եւ
ո ւօ էււն ււ ՛լաւերու
ա յղելութիէննեբ
ր գի ւբ տ ղնե լո ւ Համ ար ,
ոբոնք
էլրնան նոր չունչ
տանիլ
էլամբերել,
գագութի
մր , թա րմ ութիւն ու
չաբժում
ստեգհե
լ
/.է
տ րհաբհե
լ ազգա
յին
գգաղու–
մբ։
Վելէշեբս
, ւլբագէտի մբ,– 7յ •
Նարգու
նի
այղելութիլնբ
Ա՛ի2ին Արեւելք
, աբ–
տակարէէ
Հետաքրքրութիւն
ստեզհեղ
.
Շանթի
Ամ երիէլա ա յղ ելո ւթի ւնբ՝ պատ -
մական
նչանակւււթիլն
մր
ունեղաւ
յ՚նչ
բէսրիք պիտի րԱար
ղաղութնեբու
Հ ա մ է Ո ր ,
եթէ Հնարաւորութիւն
սաեգ —
հուէր ոչ միալԿէ մէէլոփ
եբէլուքոփ,
"՛յէ
եւ խում բոփ
այղե լոլթիլններու
, Հայ
ոգին
ՀԵՐՈՍԱՄԱՐՏԻ
Տ ԱՐԵԳԱՐԶԸ
ՄԱՐՍԷ8ԼԻ Մէ ^
ՄԱՐԱԷՅԼ,
ս
Մայիս
ինչպէս
ամէն
տարի, այս տարի եւս, Վ^ւսսպո ւրա էլանի
Հա յր
. Մ է"՝–թէ՚–նր
էլսէգմ էսկերսլահ
էբ
փտռտՀեգ
՛հերոսամարտին
աարեգտբձի
տօնա կատա բութիւն ր :
Ներկայ
էին կուոակղութեանղ
, յաբան—
ուանութեանղ
եւ բոլոբ
էսէլզ. .
միութեանղ
նեբկայաղուղի^երբ
, ինչպէս եւ կաթող,
պատուիրակ
Աերոփբէ
\ք ՛՛Լ • Մանուկեւոն
,
որ սիրով
ստանձնահ էր •էանէէէսին
Հո —
էէանա լ ո ր ո լ թ ի ւն ր :
Հայր,
Միութեան
վար
չութիւնր
շանք
չէր
խնա
յահ
, Հանւլէսին
մ ասնաւո բ փա
յլ
մր տալու
Համ ար , ճոխեւ ա յլաղան
լա
յ–
տագբով
մր։
Կիրաէլի,
9
Ա՛այիս,
V"՚է
Մաւլբնօն
գարձեալ
լեղ ուահ
է ր
խէէ
ւէէն
բաղմ ու -
թեամր
:
Հանգէսին
բաղումր
էլաաաբեղ
նուաղա—
խում Բր
ՎՄ
արսէ յեէգթով եւ
Հ
^Րամ Փ"Ր" -
տան»ով,
որոնք
ունէլնգրուեղան
յոտրն
—
կայս :
Վաբչութեւսն
նախագաՀբ
, Պ • Վ • Պան–
գիկեան
, Հանգէսին
բաղումր
էլատարելով
բաղատրեղ
Հ ե բ ո ս ւււմա ր ա ին
նչանակու -
թիւնբ :
Հ
Վ^ա ս սլո ւրա էլան ղ ին էլրղաւ իբ
30
օր —
ուէսյ
օրՀ՚սսական
ու անՀաււսսար
էլռիւ —
ներով
կաղութեան
ւոէրր գառնալ։ (Այս
առթիւ
Հ բաւի
րեղ ներկաներ
ր
յոտնկա
յս
յարգել
ղոՀերուն
յիչաաաէլր) ;
^Այո
,
Վաոպուրակտնղին
, իբ կուռ կամքով
էլր—
ղալ
յաւերժաղնել
անուններ մեր անմաՀ -
ներուն՝
Աւետիսեանի
, Աարտիէլի
, Աե -
պուՀի
, իչխանի
, Րբոււոեանի
, Պետոյի ,
Վռամ եանի , ինչպէս եւ ուբիչ
րազմաթիւ
Հերոսներու
անմոռանալի
յիչաաակբ։
Ա -
նոնղ տուահ գա ս տ իա րտկութեամբ
, յեգա—
փոիոական
չուն չով եւ գո Հ ա րե բ ո ւթե
ամբ
էր ոբ կարելի եգաւ փառքով
պսէսկել Ապ–
բի լիան Հերոսամ
ւս բտբ :
կեղղէ Վասպուբաէլանի
յաղթական
Հե —
բոսսւմաբտբ
իր զեկավարնեբով
:
Փառք
բոլոբ
Հեբոսնեբոլն
» :
Այս
ճառէն վեր2 Տիկին Տէր Վաբղւոն -
եան
իր էէեղանուչ
ձւսյնով
մեղ
փոխագբեղ
Հայրենի
աչխւսրՀ
, երգելէւփ
^Հայրենի՛՛քդ
Հայրենիք»։
Յետոյ
բեմ
Հրաւիրուեղալ
Ա • Գ • Հնչտկեան
ներէլայաղուղիչր
, Պ •
Արապեան
, ոբ բաղատրեղ թէ Վ^ասպուբա–
բաբձր
պաՀելու
, ագգային
ւււ
մչա1լութսւ–
յին անթեգուահ
կբւււկր րողավւսռելու
Հէւէ–
մ աբ ;
Ըսելու
Համար տաբագիբ ու
սլանգուխտ
Հայութեան
, թէ աբթուն
են սլաՀաէլներր :
Հայ
մտքի ու Հոգիի
, Հայ լեղուի
^ լ
մբ–
չակո
յթի
պտՀա1լնեբբ։
Այնպէս
, ինչպէս
Հին ու մութ գարե -
բուն :
(ԽմբագրակաԹ ՀԱՅ(^Ե1ւԻ՚^ի)
կանղին
, իր Հէոմերէէէչխութեամբ
, եւքա -
շո
ւթեամ
ր էլր ղար
վիժեղնէւ
լ էսՀէուոբ
վ ւ ո բ –
ձանք
մր որ սլիտի
էէլւո
յթէբ
նաե
ւ Վաս -
պոլբաէլւոնի
մէ2։ ^Վ^էսսպուբաէլան
1915/՛
՝>եբոսէէէմարէոով
նէէբ
Ր Բ՛"^""
է
մեր
աւլէլա յին
սլա տմ
էէ
ւթ ե էսն մէ2։ Զկայ
՚ " ղ գ
մբ որ այնքան
ւիարահ
բԱայ իր
Հայրենի
Հէւզին
էէլ
էէէնոր մչաէլոյթին
, ոբքան հայ
ժւէգովէէլրգր–
Բայղ
էսյժէք կբ պէսէլսի
մեղ
•>ամեբաչխութեան
ալին ; Տեւլն է յ ի չ ե լ ,
Պաաէլէէէնեանի
խօսքբ
«Ե՛՛
Հ ՛ " յ ո ղ մի բան
եմ
ոլւլէէւմ
, ա
լ գ
բսւնբ , Հա յ ւէւղզ.ին
մ
իու–
թիւնն է
» :
Ուբեմն
լինենք մէկ սիրա եւ
մէէլ
Հէէւլի,
օբէնէէէէլ էէէոնենք Վաոպռւբա -
էլանղիներէն»
:
Բեմ
Հրալիրոլեղաւ
փ.^ասպուբտ էլանի ե -
բիտաՍէոբգուՀինեբէն
Օր– Աե՚լա
Ջրբաչ -
եանր , որարտասանեց
Զ՚՚՚րենղի
«Գ՚էվք
Հայաստանի»ն
մեհ
յաշոգութեաէքր
Երկրոբգ
բտնաիսօսն
էր
ռամկավար
էլու—
սակցութեան
նե րկա յէսցուցի
չբ , Պ - Մ ՚" -
չէէ
յեան , ոբ նոյնպէս
նկէս բաէլբե լով ան -
հաւասար
ւո
յլ յաւլթական
մ արտն
չումլ։ ,
բսաւ
թէ
Վա ս պ
էէ
ւրէս էլանր , եգահ
է
պաէո
մական
օրրան մեր Հերոսներու,
Հայկէն
մինչեւ մեբ օրերբ : Բնաէլան
էր ււբ
Վաս–
պէէ լբա էլան ր չէ բ էլրնաբ
Հէսնէլէէւբմե
լ
Աէււբ–
քուահ գա
ւոէ
գրո
ւթե
էէէն
, միացեալ
ճտկաա
էլսէէլմեէլ եւհասէէէլ
էբ
նպէոտաէլին
, փառա~
Լոր
էշ մր բանա լոփ մեր նոբտէլոյն պտտ–
մութեան
մէ2 :
Վ,^ա
էէ
ււլո լբ
էէւ
էլէէէնի ^,էւրսէ Հաւէ ե ր ի տ
էււ
ս ա ր գ–
նեբէն Պ • Ֆ • Հրս՚չեէսնր
էսնգւււմ «Արմե -
նիա»
երգչաիսումբին
, երւէեց
«Հտյ՛՛՛ս -
տէէւն»ր
մ եհ յա2էւղութեամբ :
Երրոբգ
րէսնաիսօսն
էբ
Հ - 3 • Գ՚սչնաէչ -
ցււլթետն
նէւ բկա յացուցի
չբ , Տ • Թագււ
յ -
եան
^Բոլորիս
պարտտէլանութիլնն
է
պատմ
ել Վաս սլո ւրա էլանի
Հեր
էէ
սամ
արտին
գրուաւլներբ
որոնք պատիւ կբ բերեն
Հայ
աղ՛էին ; Շատ լաւ բմրռնահ
էին
բիմեան–
նե բու եւՓ՚՚րթուգալիաննեբէէւ
ել
ուբիչ
բաւլմտ
թիլ.
յեզտփէո խա կաննե ր ո ւ պատ -
էէէսմնե բ ր : Աենք չտա բտնէլր
պարտինք
Վասպուրաէլանցիներուն
, որոնք
է^թացք
տէէ
լին
մ եբ էսզաւոագրական
տեն չե բուն ,
անէլա խութեան
ճամ բան Հարթելով
մինչել
Աբէէւրատեան
գաչտր » ;
Արենուշներու
խմբապետուՀինեբէն
Օր •
Յ՛" րոլթիլնեան
մեհ յաշողութետմ
բ.աբ -
տ
աէէ
անեց Վա ս սրէ ւբ ա էլան աշփէէէէբՀին
ձօն–
էէւէսհ
ոտանաւոր
մր , գոր գրահ
էբ
չոբ -
րոլ
՚էէ
բանա1սօսբ , Պ • Ազէէին Մ աբտիրոս -
եանբ։
Բանէէւիսօէէր նէսէս ինքղինքր
ներէլէէէ–
յացուց
իբրեւ
Հերոսամարտի
Համեստ
գինուոբնեբէն
մին , այժմ
ուսուցիչ։ Յե
տոյ
ն1լաբաէլբեց
Վանեցինէւրու
քաշութիւ^
նր , փ^ասպուբաէլէէէնի
, Ատրպաաականի եւ
Բաշ Աոլար
էէէն
ի Հ ե ր ոս էոմաբտնե ր ուն
մ
էշ ,
եւ եզրաէլաղուց
թէ
օր մր թշնէււմին
պիտի,
գիտնա
յ
թէ
ինչ է մեր ուզահբ :
Ե ր իաէէէսէէէ բ գ Պ • Գ՛ո սպա բեան
բնկեբակ–
ցութետմ
բ Օր • Պօ յաճեանի
(
«Աբմենիա^
երւլչախումրէն
) մ եհ
յաշոզութեամ
բ եր–
՚էեց , Վ . Ա
էէէ
բղիէէեանի
գտ^աւոբէսհ
Ա ա–
րոյի երգր,
(«Անուչ
»էն)
եւ «Րաբձր սա -
բեբր
էո
յ սարեր»
;
կէսրղ.ր եկահ
էր
Փաբիզի
առաշնորգին ,
Աերոփբէ Ծ ՚ փաբգասլետի
, մէէլր Վաս -
պուրաէլււէնի
էււրժէսնէսւոր ւլտւաէլներէն :
- ^ Բանախօսներու
աբտայայտու
—
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ՊԱՏՄՈԻԱԾԲՆԵՐԸ
Յ Ո Յ Ս
(Գ–
եւ վերջին
լքաս)
Այս
պեէբաէլան
ցաւէւա
սրունքին ակ —
նաբկութիւն
լնելու
իբ սէէվոբութեան
ա ր–
մատ
աբձաէլելան
չւոէո էր նսլաստահ :
Անշուշտ
չւււնէբ
Հանղսէոի
օլ՚է^բ
բա
յց
երբեմն
էլբ բացկայէր
իր սովոբաէլւոն
ւոե —
գէն , ա յւլ կբ պատւսՀէբ ա յն օբե բուն երբ
« սբու՚եքին
ցաւէն
էլբ մեռնէր» :
Այսոլիսի
առիթներով
աան
ւԼա բձքի
յետնեալ
պարտքեբր ալաւելի
էլբ բւսբգուէին
, բայց
ինչսլէս
էլ՛բսէր
ի՛նքր,
«երբ մարգ չի էլր–
նէս բ վճա
րել
էլբ նչանւոէլէ
թէ չի էլ րնար
վճարել,
այնպէս
չ է ՞ ։ «Այս ակամայ ար -
ձաէլէէ ւրղնե բ էն վել՚2 էլբ
կրէ^ էէէսլաա էլէբ
Գէ՛էերբ
, թռ^ակեբի
աւելի մեհքանտ -
կութիւններ
քազելոէէ ումնալով իբ ան-
կիւ1ւր՝
մինչեւ
տ յն էէւսյբկեանր երբ էլր
գգաբ ոբ եթէայգ րոպէին
տուն
Հչարմէբ
,
ալ չէբ էլրնաբ տեղէն երեբտէ յաւիտենա -
պէս :
Ծնէէւնէլ ր իր տօնն էր, ոբովՀեաեւ
ա
յգ
ւսռթիլ. մարէէիկ
իրենց
թռչուններուն
Հան–
՚էէպ աւելի առատաձեռն
կ՝ ԲԱա յին եւ իր
կանոնաւոր
յաճա խո բւլնե բ ր ալլեււէ
սովո
րութիւն
գաբձուցահ
էին քսանբՀինգ
գա
Հեկան
սպրգեցնել
ափին մէ2։
Մ
ի՚իթարա–
կան
երեւէէյթ
մբն էբ այս քէէէնի որ
Ա
՛յգ օ–
բեբուն
յաճախ
, սաստիէլ
ցուրտերուն քէէ
՚ մ էն ալ «մ էսրւլոլ պէս» ապբե էու
վ՚"Ր
ձե -
բուն
Հեաեւանքէէփ շատ Հեգ տունբ
կր
էէնաբ : Տնցգաձւաւղէ
տաբեէլան
տագնապէն
ետք
էէէ
րո յրէ
գէմքր
էլր տժէէոլնէբ
, կտ -
՚՚լոյտ
աշքերր
կ՚աւլօտէէն
էլերեւէ
այէլ
կերպաբանքբ
էլ ունենար
խեւլգուահ
^րկ՜՝
նորսէ մր ոլրոլաէլանբ
էլոշկոռ
ձեոնեբ
էլր գոգգղայէն
երբ հռե լով րոյսերր
ձեռքէ
կ՚անցլնէր
ել ցաւով կբ տեսնէր
թէտակա–
ւէն հաղկտհ
էէէն եւ էլբ շանար
անոնց
մէ
շէն
բնտրել
այն մասեբր
որոնք, էբ զա -
տումով, քէչթէ չատ յարմտր էէն Հէւ -
րանոցնեբու
փափռւէլ
մթնոլորտէն
րնաե–
լէսցահ
թռչնէկնեբոլ
նուրբ
քէմ
քէն :
Այ" Լափէկն ալ գտնելու
Համար չէք
էլրնաբ երեւակայել
թէ որքան
Հոգէ եմ
մաչեցոլ^ահ,
կ^բսէր գմուարաՀաճ
յաճա–
իսո րգնե բուն : Երբեէքն
այնպէս
կր թուէբ
թէ կաղ ոտքս ետիս
էղիտի մնար, ա լնքան
որ գժուաբութիւն
կբ քաչէի
ցեխին
մէշէն
պբհեէու
Համաբ։ Եւ կինս յօգացտւէ քլր
տառապի
, իմ աւքէն էնչս
դլփսու
փորձանք
է արէէէն :
^
.
՚ ՜\
Եւ
ւլո
Լէէէ
ր թ ե բեւնա
լէէւ անաէլնւէւնե լէ
ճէէլ
մր սլաբէոագրելոփ
էնքն էրեն , էլր
շէսնաբ
ժպտէ
լ : Յետէէյ , «քէչ
՚քնաց որ ետէն
մնա—
լէք » կ՛ո՛լ ոաքէն
սե՚.եռելով,
Հպաբէո
շե շ—
տով
մբ էլ աւելցնէր՝
^էլէտէ՛^ք
, մէ2բ ուժէ
ոչ
մ էէլ նչէէյլ էլա յ • մէէլ Հատ
էէլ
մ էրոն ան–
գամ
մնաղահ չէ» : Իսէլ աչքերուն
արաա -
լայտութէլնբ
էլ ամբոէլ^յսցնէր
էնչ որ լի —
՛լ՛՛ւն էլէէւէսա էրթէէէլէէւհ • « չաա
քէէեր
մէս՚լն
ւււնէւն էււլէէէէլէսի էւրունք »;
Իր կեանքր առաբկա
յօբէն
էլէէէոսէլ է
մ բ
Համար
գժուաբ էր Հասկնալ թէ
՚"՚էրէլՐ
է՞նչ
ձւլ ոէէութէւն
1լարող
է ր ունենալ
էրեն
պէս
մէէլէէւ մր •^ամէէէր։
Գժէււար
ւլորհ էր
իր տեւա էլան տուա
յտ անքէն ու
ղէսւել՚ուն
թանձր
քո՚էր պատոելուէ
ւոեսնել
լալնէէէ —
ւոտնշ թոշնէւկբ որ բէւ յն էր ղրահ
էւր հ՛ւ—
գիէէն
մ էշ , վէբ աւոր
էէւ
ւէեար աթւս
էէւ
թե-
ւէկնեբր
թէսփաՀսւ
րե լոփ յարա շարմօրէն ,
թէեւ շատ մեգմ
ցնցումներոփ : Առ Հէսսա–
րա1լ
էււնէոբամ ա բան
գոբհ էրալս
մարէլուն
էլւսռչէէլբ
էլեանքէն
, քանէէ ոբ
Հեռանէլէոբր
նեբէլւս յէն ալ աւելէ ցաւալէ փեբ2աէլէտ մր
էլ՛
Ոէ
.րուաղ.հէր էբ թշուառ
գոյութեան
ան–
բստոյգ
Հորէղոնէն
վրտլ։ Աւ ,Հանգե բձետ
լ
կետն քէէ մ ասին
աէլէւարէլ
եզահ
պաՀուն
,
էլւէէսքլահոա
գէտոզութէ՚ւն
մբ ունէր
ւղւստ—
բաստէ
« Կէ՚նս մէշտ կ՝բ"է թէ մեր եր -
թալէք
՚ոեղը ասէլէ աւելէ գէշ չենք
էլրնաբ
րլլալ : Եւ սւնչուչա
էրաւունք
ունէ էմ
էէէ սէվէ էլաս ուն
էլւէէլաէլէցս , եթէ երբեք
Նբ -
թալէք
տեգ՜էքր
գոյութէւն
ունէ .-•
Եւ սաէլայն
երեւցահն
այն էրթէ «այ -
սէնքն սա ապբե լուս
էէք ասան
է՛՞նչ է՝ծ
Հարցում
ր երբեք չէր
անցներ
մտքէն։
Մ աբգուս
կրահ
տպալոբութէւնն
այն էբ
թէ անէէլա էբ վէչաեբան
Հետ մաքառե -
լէն ղաղանէ
, թաքուն
Հաճոյք
մր կր
զգար։ Եւ բարեբախտ
բան մլն էր
անոբ
գո յութէւնբ,
որովՀետեւ
մարգ ամբոզ2 օ—
րբ թաէէառելոէէ
Հազէւ թէ կարենար
Հան—
գէպէ՛ւ
էրեն պէս ուբէչ տէպաբէ
մբ , որ
մարգէլութեան
ապաղա
լ
բա բօբ ութե
սւն
Համ ա ր կարենար
ււււելէ լաւ հառա
յե՜լ էր
րեւ կենգանէ
նեբ^չաբան
:
Ան, էզէւգոտայէ
եռուղեոէն
մէշ, կոզո -
՛էէ՛ն քով էկր կր էլենաբ
անմ ռոլնշ
,
յենլով
իր հուռ գա ւաղան
էն , յալնահ
այլ ւէճռա -
էլան գէմքով
որպէս
տնէլոփ ու
անտսւչ
յուչարձան
մտբգէլւս
յէն
անգէտաէլէղէն
մս՚յթքող՝
մեհ , Հսէլայ
՚քէէլ
առաքէնու -
թեան
, սւշվսարՀԷ
բոլոր
բաներէն
աւելէ
ներշնշոզ
, յուս էէէ գբոգ եւ տղնուացոլցէ
չ՝
Բաշութէէն
առանց
Յոյսի
յ
Օւէյրութ
Անգլ. թբգմ. Ա. ԱՇՃԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
