Յ Ո Ի Շ Ե Ր
Ե Ս ՐՄ Ա ՚ԻԷՇԻ՚ Ա ՚ նԼ Ե Ա ն է ՚ Ս
Օսմանեան
ՍաՀմանագրու֊թենէն
ասսւԼ,
1908/՛^,
երբ ղեռ նոր
կառուղուահ
էբ
ԳաՀէբէէ
Գսւլսաեան
վաբժաբանբ,
ես
սկսայ
յաճախել
Հոն; ՏասնբՀէնգ
տարե
կան սչատանէ
էէ
. առածէն
ոաանտւ.որս
Հբատարա1լոէ.աձ–
էբ ՀէԼբշալոյս»
թեբթէն
մէշ՝ որ լոյս կբ տեսնէր
Ասչտէլ
Աղէղ վ՛ո–
գողէն
մէկ մթաստուեր
փոքբէկ
տսԼտրա
-
նէն
, Եղէշէ
0
՝սբոսեանէ
խմբագրու
-
թեամ
բ :
իբբեւ. Հայերէնէ
ուսուղէշ
ու֊նէէնք
, եր–
բորգ գասաբանէ
աշակերտնԼրս
,
էյրոլ.ան,է
յյ
րմա
քէշթանլեանբ։
ՅովՀաննէս
Ա է թեան
կբ գասալանգէբ
բարձրագոյն
գասաբան
-
ներ
ուն
;
Եբր գ ե ռ տունն էէ, Ամ ասէա
յէն Եգէսչ
-
տոս եկահ՜, մէկ քանէ անգամ տեսահ
էէ
Ա բմ ա քէ շխան
լե
ան
բ
, որ կուգար
Ր՚^էՀքէ
Հօրս մօա է Գէտէէ
ոբ
գրագէտ
էր ան
յ
եւ. երբ էրեն աշակերտելու
րա խտ
ր
ունե
ցա
յ , էնքղինքս
թէ Հսլաբտ
ղգս՚ցէ
եւ թէ
երշանէկ
:
յյ՛
ասնաւոբ
ակնահանք
մր ուեէէ
անոբ
Հանգէսլ
աոաշէն
ամէսներբ։
է՝ս՚յց
ՀետղՀետէ
այս տէ^ահանքր
կոբսնղուղ
էր
Հմա
յքբ
, երբ ուսուղէշբ
աւելէ քան
^կե–
բոշ
մր սլէս կր վերաբերէր
տղող
Հետ
։
Զբօսանքէ
սլաՀուն,
ոլղաէկ գաւագան
մբ
ձեռքէն
մէշ , ան Հսկոգութէւն
կր կատա
րէր
գպրոցէն
ր^գաբձակ
բտկբ : ինչեր
չէ–
էնք
բներ
ղէնքր
նեգելու
Համաբ : Կբ
կս՚Ր՜
հէ՛՝՛ք թէ կր սաստէր
մեղ։ ք^արէ եւ Համ—
բեբատաբ,
կ՚երթեւեկէր
բակէն
մէկ
հայ
րէն
մէւսբւ
« Գողէ » խագ
կբ էսաղա
յէնք
եւ
երբեմն
գէրաբ
Հրմչտկելով
անոր
վբայ
Կ.Դյ՚՚""յէ՚^Ք–
Հ"ևէէբ
ևր փախէր
եւ
կբ
մտնէբ
ճաչասբաՀ
որուն
մէկ բաց ւղա -
տուՀ
ան
էն
առշեւ
կեցահ
կբ
չաբունտկէբ
Հսկողութէւնբ
ասլաՀոփ գէրքէ
մէշ֊,
Բանէ
քանէւ անգտմ տեսահ
եմ անոր վագելբ
եղ
բօրս Բաբգէնէ
ետեւէն
, որ չբշանակ
կբ
գաբձնէր.
էւսւգ
մ բ՝ ղոր արգէլահ
էբ էնք
է
Եղբա
յրս
աւելէւ արագավաղ
ու
թեթեւո–
տբն,
ուսուցէչր
թէ Ր կրնար
Հասնէլ
եւ
գաւաղանր
կբ նետէր
անոբ ետեւէն
;
Ա^
ատեն տգաքր
բարձրաձայն
կր
խնգայէնւ
Իբբեւ
ուսուց
է չ
, Երուանգ
Ա բմ աքէ
շ -
խտնլեան
ամէն
էնշ թեթեւ
առնող
մէկն
էբ : Գոնէ էմ սլատանեկան
ասլաւորու
-
թէւՏւս
է ասէկա
յ
Գսլրոցէն
վարէ գասա
—
բաններ
ր անշուշտ
որ նեղ կուգտ
յէն
անոր
մաքէն
Հորէգոններոլե
եւ
թոէ
չք
առնելու
մթնոլորտր
կր ւգակսէր։
Եւ յետււյ
էնհէ
այնսլէս
կր թուէր
թէ Երուանգ
Աբմաքէշ–
խտնլեան
ուսուց
էչ եգտհ
էբ մէայն
Հաբ -
կագրանքէ
տակ
: էյուէբեալբ
չէր տն
էր
ասսլարէղէն
: Գասաւանգոլթեան
ժամա —
նակ կա րհես թէ բացակա
յ էէ Ր
Հետեւեբ
մեր
լ^ւթերցումխն
: յ^սկ չաբագբութէւն
-
նեբբ կր վերտգարձնէր
չատ
աննչան
սր
—
բա գր
ո ւթ
էւ
ւնն
ե բ ո վ ;
Երբ
սաՀմ
ան ա գր ո ւթ
է ւն
Հ ռչա կո ւե
ց ա
լ
Պոլսոյ
մէշ, աբգէն
էսկ
ամէն
էնչ
նոբ
կերոլաբանք
ստացաւ
: Այն մէկ քանէ ա —
մէսներր
որոնք ստՀեցտն
գսլրոցէն
մէշ ,
ոչ մէկ
Հունձք
տուէն։
Ա՛եբ
"՚–""՚–ցէԼՐ
յաճախ
կբ բացակա
յէր : Առաշէն
ել երկ–
բորգ գասա րաննե րուն
մէշ՝
որոնք
ամէնէն
բաղմաթէւ
աչակերաներբ
ունէէն
, կա -
տարեալ
խառնէճագանճ
մր
կր տէրէր
;
Ա րմաքէչխանլեան
կր
լքէ
բ գասաբաննե
-
ԲԲ
, կ՜՚երթար
Լեւոն
Հյաթրեանէն
Հետ
խօ–
սակցելու։
Զէս ^"կէէ
կր կարգէր
երկու
գասարաններուն
վբայ։
Տղտքր
գնգէկ
կբ
խաղա
յէն
. գրատախտակէն
վրայ
հագբա–
նկարներ
կր գհէէն;
1ւյոչոբ քէթով
մէկու
՛քբ
գէմքբ,
խոգանաձեւ
մազերր
ցցուն
:
Գէաէք,
ո՛՛վ է, կր Հարցնէր
տգայ
մր,
եւ մէաբեբան
կբ
սլատասխանէէն
բարձբագոռ
•
֊
Պ՚թը.
քէթր ••
Բէթբ
էնքն
էբ • Երուանգ
Ա բմաքէշ
-
խանլեանբ
:
ճաշփ
սլաՀուն
մեղ Հետ կր նստէր
սե -
գան : Զեմ գէտեբ
թէ ո՚^փ
յանձնարաբահ
էբ անոր շատ
Հաւկէթ
ուտել,
մարմէնր
ղօրացնելու
Համար %
Տասր
քսան
ամ ուր
խա
շահ
Հաւկէթ
կր
կեգուէբ
, երբ մենք գարմանաՀաբ
կր գէ -
տէէնք
ղէնքբ
։ Յետո
յ փտրունգոփ
մ ահուն
,՛
խոշոբ սլնակէ մր մէշ։ ք՛ր կէսօբուան
ճաշն
էբ ասէկա
;
֊
Ե֊օ, է՛՛նշ կր նա յ է ք ։ Հաւկէթ
չէ՛՛ք
տեսահ
, փարունգ
չէ՛՛ք կերահ
ձեբ կետն–
քէն
մէշ :
ճաչասբաՀէն
մէշ^ էր ներկայութեան
ոչ
մէկ
կեբպոփ
կ՛ա բգէ
լէր
ամ էն
անկէւնէ
բա բձբացոգ
խլացուցէչ
ժխոր
բ :
Ուրախ սրտոփ ճտչեցէք
, տգաք
, կ^բ՜
սէր,
ոբպէսղէ
օգտակար
ԲԱայ
կեբահ
-
նէգ :
Երբեմն
արձակուրգէն
առաշ կբ
կանչէբ
ւլէս եւ գբ սլան
էն ձեռա գէբ
է շեր
Հանելով
կուտաբ
էնհէ
•
—-
<ձ
Լուսաբեր՛դէն
տար ասէկա :
Մենք կր բնակէէնք
թեբթէն
խմբագբա–
աան
եւ տպա
ր ան
էն
չատ
մ օտ , էնհէ Հա՛
մար
բացառէկ
Հաճոյք
մլն էբ էբեն
մա
—
տուցանե
լ ա յս հառա յութէւնբ
: ճամ
բան
կր կարգա
յէ անչուչտ
էբ գբտհներր
: ք՝այց
այսօր
յէչոգութէւնս
կր խարէ ղէս եւ չեմ
լ,
գէտեբ
թէ ի՛՛նչ կր բովանգակէէն
այգ
է–
շերր։
Մէայն
թէ սրբաղան
թանկագէն
գանձ մր կրողէ պէս, Հպաբա
եւ
յուգում–
^ " ՚ Լ Ւ Ր
էլերթա
յէ
«.Լուսաբեր՛դէ տսլա բտ
-
նր,
ուսուցչիս
ձեռագրեբր
յանձնելու
:
Ամբան
ա բ ձա կո ւր գր
Հաղէւ
սկսահ
էր
,
երբ
առաւօտ
մր մեբ տունր
եկաւ
անէ
Ոտքեբս
բոպէկ
, թեւերս
Հանգրէճահ
,
սլատոլՀանէ
մր մէշ՝
ապակէնեբր
կբ
մաքբէէ •
Ծօ , էնչ կ՚բեես
Հոգ
, փար
էշէր տես
նեմ
:
Գրկեց
ել
Համ
բուրեց
ղէս :
Գեռ
ժամ անակ
մ ր սպասելու
էէք ,
բսաւ
Հայրս։
Կբ փյսխնամ
որ տէկէնր
նա
ւուն
ւէրայ կբ հնէ
յ
. ՛Եա ւա Հանգէստ
է մր կր մեկնէնք
եր—
ՈՐԱՈՐԳԱԿԱՆ
ՊԱՏՄՈԻԱԾԲՆԵՐ
ԱՐՋԻ ԵԻ Վ ԱՐԱԶԻ
Կ Ռ
Ի Ի Ը
Հարուստ
է Խ ոսր ոփէ անտառր
փա
յրէ
մէբգեբոփ
եւ նրա թաւուանեբում
փէստում
են
տբշեբն
ու փարաւ^եբր
:
Անցե
ալ տարէ
մ ենք
ա յգ անտառր
որսէ
ղնացէնք
եւ մեբ լնկեբնեբէց
մէկր
այն
—
տեգ ականատես
եգաւ
մի
ղարմանալի
Գ Է ՚ Ղ Ք Է ••
Գնում եմ , ասում է , անտառոփ
ու
ականշս
նբտ
ձայներոփ
է տաբուահ
եւ
տյգ
ձայնեբէ
մէշ պարղ
լսում
եմ
վայրէ
խուլի ձագերէ
գուսպ ճգգոցբ
:
Առաշ գնացէ
Հրացանէ
կէսէց. բռնահ
՝•
Մօաեցայ
գէմացէս
ձորէ ժտյռոտ
եղրէն
,
՛ցահ
նայեցէ
ու սէրաս սկսեց
թրթռալ,
ներքեւում
,
ժա
յռէ
տակ
վա
յրէ
թողփ
ճուտեր
են երեւում
, մէշքներր
գուգաՀեռ
սեւ
չեբտ՚եբով
նախչահ
:
Մէնչ հառէ բնէ
ետեւբ
թաղուահ,
չունչս
պաՀահ
, սպասում
էէ, որ մեհ խո^
ղերէց
մէկն
ու մէկր
երեւայ,
յանկարհ
տեսայ
մէ արշ փոբսող տալոփ առաշ
եկաւ
եւ
ժայռէ
գլխէց
ցահ նայեց ;
ինձնէց
քէչ վեբեւ
էր , որ կբակէէ՝
գրլ–
խէս
կ՚րնկնէբ
• սուս աբէ
: ,
Նրա ուչա գրո
ւթէ
ւնր
ա յնսլէս
տտ
բուահ
էբ
ժայռէ
տակ
աղմկող
էսոճկորներով
որ
էմ կոգմ
ր ^ա
յեց :
Ես էմ թաքստոցէց
տեսայ
թէ
էնչսլէս
աբշր սողալով
նորէց ետ գնաց :
Ծ առեր
է ետեւով
, աննկա աե
լփ
Հետեւե–
ցէ աբշէն
ու յաբմար
վտյրկեանէն
եմ
սպասում
ոբ կրակեմ : Մէնչ
պատրաստում
էէ կրակելու
, աբշր մէ փոքբէկ
չոր գե -
բան
գրկեց
ու երկու ոտքոփ
,
անճոռնէ
քայլերով
փերագարձաւ
գէսլէ
ժայոր
:
իմ
Հետտքբքբութէւնր
այնքան
մեհ էր
որ չկրակեցէ
, ասէ,
տեսնենք
էնչ է անե—
1լոլ Հոգէ, նոր նաւաՀանգէստ
մր կր Հաս—
նէնք՝
երեք։
ԱչխաբՀբ
լեցուն
է
այսպէսէ
գեգեցէկ
գէպքերոփ
:
Ասէկա
փերշէն պատկերն
եղաւ
գրո
չ -
ս ուած
էրմէ մտքէս
մէշ։
ՊատուՀանէն
գէաեցէ
զէնքր,
մէնչեւ
ոբ տանբ
եբկար
բակէն
հա
յբ
բ Հասահ՝
եբկաթետ
յ
լա
յն
գուռնէն
ելյելութ
աներեւոյթ
եղաւ բաղ -
մամարգ
փողոցէն
մէշ :
Հէմա
որ էւմ ալ կեանքս
էր
վերշալոյսէ
բոցերովր
կր բռնկէ , կր կտնչեմ
ղէնքբ
էբ
յալէւոենութեան
էսորՀրգտսքոգ
սաՀման
—
նեբէն , ոբպէսղէ
ես ալ էմ կարգէս
բսեմ
էբեն
.
–~֊
ի՛՛նչ
կ՚բնես
Հոգ
, եկուր
տեսնեմ
...
Զէնքր
ուժով
մր գրկելու
եւ Համբու
-
բելոլ
Համար, պատանեկան
տաբէնեբէս
Հ ոգէ
էս
մ էշ գ ե ռ
չՀանղչահ
Հրա
յրքովր
•
ԱՐԱԷչՆ ԵՐԿԱԹ
լու
, էնչ նպատակ
ունէ սա :
Աբշր առաշ եկաւ, Հասաւ մէ
շուխտակ
բուն
ունեցող կափէ հառէ, գեբանէ
մէ
հայրբ
գրեց
գետնէն
, մէւսր
գէմ
աբաւ
ալգ հառէ շուխտակ
րներէ
արսւնքր
ե–
լաբանէ
նման մէ բտն ստացուեց
:
Հէմայ
փորձում
է էբ ելարանբ։
փ^աէսԼփախ չո -
րեքթաթ
բարձրացաւ
ղերտնէ
փյՐ"՚յ"՚էտ
՚էսւսաւ հառ է ճէւղերխն
ու այնտեգից
ցահ
թռաւ։
Տետոյ
գնաց
ժայռէւ կոգմ ր ու ա
յ ն –
աեղէց փաղելով եկաւ,
մաղլցեց
գե րանով,
էէ
է
ելարանբ
լաւն է ,
չէ չտրժւում
:
Բայց
աբշր գոՀ չէբ
էբ
բարձրանալու
տէմպէց
ու չարունակում
էբ
վաբժու
-
թէւննեբ
անել
Հ
իսկ ես էմ
թաքստոցէց
ապչահ
-- ղաբմացահ
նա յում եմ : Մէ քա
նէ անգամ
վաղքով
եկաւ բտրձրտցաւ
ե -
լաբանր,
բայց
մէ անգամ
է լ սայթաքեց
,
վա
յր
յնկաւ
ելարանէց
ու գժղոՀ
մբթ -
մբթաց
: Բէչ մնաց փռթկացնեմ
,
մաանԼմ
տեղս
, չատ
հէհաղտչտբմ
տեսարան
էբ :
Գա չարունակում
է փաբժութէւ1ւբ
,
րայց
նկատում
եմ , որ չտապում
է , ուչքն
ու
մէւտքր
ժայռերէ
կողմն
է ։ Գեռ
կարղէն
չփարժուահ
, նա չտասլոփ
ղնաց
գէււլէ
ժայռեբր
, մէ մեհ քար
ղտաւ,
ղրկեց
զղո
ւչո ւթեամ
բ ,Հասալ
ժայռէ
եղրէն
։Այգ–
"՚^Ղ.
Ք՚^ՍԸ
՚Լ՚^յՐ
ԴԲ^Յ
՚ ոողալոփ առաշ
գբ~
նաց , ցահ նայեց եւ էսոճկորնեբէ
ուգգու
-
թէւնր
որոչելոփ
ետ եկաւ, քարբ գրկեց
ու
տարաւ
ժա
յռէ
գԱսէց
մարգու
նմ
ան
ցահ՛
նետեց • Ես էէ՛^ացայ
արշէ
Հաբուահն
էւբ
նպատակէն
Հասա՛՛ւ,
թէ ոչ, մէւայն
այն
տեսա
յ , ոբ
ժա
յռէ
տսւկէւց
մոլեգնահ
ղուրս փաղեց մէ աՀագին
սեւ փարազ
ու
տանկէ
նման թփւերբ շաբգե լոփ՝
խոյացաւ
գէպէ՛ վել՛ աչքեբն
արէւն
լցուահ
:
Նբա
մռնչէւնէց
ես Հասկացայ
, որ
ձտգերէց
գոՀ
են ղնացել
արշէ նետահ
քարէւն :
Վարաղէն
տեսնելով,
աբշր աՀաբեկ
-
ուահ վաղեց գէպէ էբ ելաբանր
վեբ վա
-
ղեղ գերանէ փրայոփ,
բայց էւուճաս^
այն
քան
մեհ էբ, որ չփոթուեց
, սայթաքեց
ու
թրմփալով
ցահ բնկաւ
;
Տեսարանն
այնքան
կոմէկական
էբ,
արշն
ւս յնսլէս
էր էբաբ
էսառնուել,
որ այգ
աՀարկու
ժամէն
ես Հաղէւ
էէ զսպում
հէ–
հագս
:
Մէնչ
աբշր վեր կացաւ,
ոբ նորէց
վաղէ
գէ՛՛լէ փրկարար
ելարանբ,
փարաղբ
փբայ
Հասաւ
եւ ֆէննական
ղանակներէ
նման
էբ
ժանիներ
ոփ
սլա տառս տեց
նրա
՛Է՛՛ՐՐ ՚
Վրէմոփ
ու ցասումով
լցուահ
նտ Հասցր
-
նում էբ Հարուահ
Հարուահէ
յետեւէց
, եւ
աբշր մաՀուան
սաբսափոփ
Համակուահ
գոռում
էբ ու չէր է լ փորձում
ղիմագբել
այնքան
մեհ էր նբտ գոբհահ
անէրաւոլ
-
թէւնբ
եւ ա յնքան տեգէն՝
փրա
յ
Հասահ
սլատէժր
;
Երբ
արշն անչնչաղտւ
,
մ են ք
մնացէնք
գէմ
ու գէմ
կանգնահ
, վարաղբ
հառէ
տակ
, ես թփերէ
մէշ։
Թէեւ
այգպէսէ
յաշող
որս չէէ գտնէ , բայց
ես
չկրակեցէ
նբա
փրայ, էմ առաշ
այլեւս վարազ
չէբ
կանգնահբ,
այլ կսկէհով
ու արգւոբ
վբէ–
մով
լցուահ
անլեզու
մէ Հայր
, • .
X
«ՏԱՌԱՋ»Ի
ՊԱՏՄՈԻԱԾԲՆԵՐԸ
Յ Ո Յ Ս
ԽՄԲ
ճօն Կօլգոլըբտիի (1867 - 1933)
ան.դլիացի վիպադիբ, թատեյւագիլւ եւ նո–
րավիպադիլւ,։ Ուսած է օրէնսգլւտսւ֊շՒիւն
բայց շատ
քիչ մնալով այդ ասսլարէցին
մէջ
, բոլորովին նսւիրուած է ցբականու–
ր-հան : Անցլիական գրականույ» եան տի -
տաններէն մին : Վէպերուն
մէջ ամ՛էնէն
նշանաւորն է «Ֆօրսայթ– Սակա»ն , ր-ատե–
րական գործեբուն մէջ՝ «Աբծաթ-եայ տու
փը» , պատմուածքներու ամէնէն ծանօթ–
հաւաքածռն՝ այլեւս դասական «Կարա -
ւան»ը:
Օգն
անձրեւոա
րլ/ար թէ պայհառ
,
տաք
րԱաբ թէ պ՛ս՛ւ
, այգ կագ
մաբ՚լր
,
լնկու֊
զեն
է է հուռ գա ւաղան
էն
յեն
լսվ
, ողորա
-
Հէւս
կոգո՚էն
ուսէն
կախ,
ժամացոյցէ
կա
նոնա
լս րութեամ բ
կ՚անցնէր
փո՚լոցէն
%
Այդ՜
և՚՚՚Լ՚՚՚ԼԷ^՛
՚^էք.* կտոր մր Հնամաչ
լա
թով
հահկուտհ
, թռչունէ
կեր
կ՚ունենար՝
հսւէ՚՚ու։
Շ""ո
Հազուագէպօրէն
,
յաբմար
ե ղ՛սն ա կէ՛ն , Ա՚ագրէ
մէշ էսնամքով
վւտթ -
թտհ՝
կր գ՚ոնուէբ
նաեւ
մէկ քանէ
Հաա
սունկ։
Աբոյբատէպ,
առալշ
գէմքբ՝
սպէ–
աոակսւէսա՚՚ն
սեւ մօրուքով
սլսւ տ
ահ : Գէմ–
ք լ ն
աէլօու՛ ՛֊ ՛ոհ
էր եւ տէս
ուր
որովՀետեւ
Հաչմուահ
սբունքբ
խոբ ցաւ կր սլատճա
-
"•էր
ք
Ա յգ
ց՚հւոտ
սբունքբ
Հաչմ ուահ էր.\
աբկահէ
մր Հետեւանքով
եւ՝ մէւսէն
Հէնգ
սանզէմեգրէ
չավւ կաբճ , ղբեթէ
բանէ, օ–
գուտ
չունէր
ա յգ
սբունքբ
, բաց
էւ յէ՛չե -
ոնե
լու
էւրեն թէ մաՀկւսնտցոլ
է ամե՝ն ա
քԱ
էնչ
այս աշէսարՀԷ, վրայ։
Խեգճ^^էր
կեր -
պաբանքբ
սակայն
վրան
կար
քէ՛չ թէ
չատ
յաբղտնք
սլարտագրոգ
բան մր։
կասլոյտ
վեբս
՚բկու1՛
, տավւտտր , բաճկոնր
,
ւլլէւար-
կր մաչահ
էէ՛ն ՛՛ւ ա րա տա
ւո
ր՝ ե ր կսւ
ր
զոբ–՛
հահ
ո ւթեն
է : Այ՛է աբկահն
անցնե
լէ
աոաշ
եգահ
էբ վարպետ
ձկնորս , բայց
Հէմա
ասլբուստր
կր ճարէր արեւմտեան
Լոնտո
նէ Պէ յսո՚-օթլ՚ր
թաղփ
մ ,ս յթ ե րէն
մկ կուն
ոբոչ մէկ կէտէն
փրայ կենալոփ
առա
-
ւօտեան
ա՚՚՚սնկ
ն մէւն չել
եբեկո յեան
ժամ
ր
եօթր :
յ՛բ
ենց
թռչուններուն
լաւ կերտկ
-
բուե լուն նա էւանձա էսնղէ։ բ
մ տրգէկ
կանգ
կ՚առնէէւն
է՛լ՛ կողովէն
աոշեւ
քանէւ
մբ
գսւ Հե կանէ։ թռ^ւակեր
ղնե
լու
Համար
•
ինչպէս
ղէտել կուտաբ
էնք, չատ
ան -
գամ մեհ գյ-սւարութէ՛ւն
կր կրէր
թռչ^ւ,ս–
կեր
ձե՚ւք
ձ՚էելու
Համար
յ
(համր
Հէնգէւն
կ՚ելլէր
, Լոնտոնէ,
Հանբակա՚ւքե
րէն
մ էւն
առահ
շէւ՚ոտկ
կ՚ուղղուէր
քաղաքէն
գուրս
այն
եբս՚նելէւղսւշտավայբերն
ուր պէտք էր
գէմ
է էն
վս՚նղ տկո
ւահ
գեգձանէ1լնե
բուն
սնունգ
ճարելով
ասլրուոգ
թշուառնեբբ։
Բաբշ տալովդ էւլ՛ Հաշմ ուահ
սրունքր
, ցե–
խոտ
գետէններու
վրայ
հռե լսվ,
մեբթ
տա"լլտկելո,է
, Հալէն
Հանելէն
կր Հաւա
-
քէՐ
՚է"Ջրէ՚Կ
կանանչ
տունկր
գեղնոբակ
գլէսէկներով,
յաճաէս
Հաւաքելէք
թռ^ա
-
կերէն
աւր՚տբկելով
էնքն
էրեն կր
մրթմր
թար
^վրանէ՛ն
Հողէւ չէ մնացեր
,
սւոռոյցբ
չորցուցեր
է էսեւլճեբր»
յ
Հա
ւսւ
քե
լո վ
էնչ
որ նա խա խնամ ութէււն
ր վեբապաՀահ
էբ
էւրեն , եա կբ գտռն,սր
Հանրակառքով
եւ
կր սկսէր առօբեայ
գոբհէն
;
Ատեն ատեն
,երբ զորհերր
լաւ
չլնթա–
նայէն
, էր ուրուական
կերպաբանքբ
կբ
տեսնէէւ
ր՝ կաղկւլալով
կր
զ առնաբ
տուն
ուչ ատենաէ՝
էնն
էւն կամ
տւոսնէն։
Այգ
—
պէսէ՛ տոէթնեբով
էր մոէսբտգոյնէ,
գար —
նոզ
կապոյտ
աչքերու1ւ
մէշ, որոնք
եբ^ - ,
բեք
չէէ՛ն կորսնցուցահ
հոէէայէն
՚^
Լ՚՚՚՜ԼԷ
մէշէն
ՀեռուԱերր
ւոեսնելու
սովոբւււթեան
՛էա բժ
ո ւթ է՛ւե
ր , կր տեսնէ
էբ
էբ
ամբոգշ
Հոգե յատակր
ուր
նո
յն
էն^րն ուժասսլա
-
ռութեան
վեՀեբոտ
թռչնէէ^
էբ ճղտկո
-
տոր
թեւէելներ
ով տնգագար
կր ճգնաժա
—
մէր
վերստէն
թռչելու
Համաբ : Արզ.արեւ
,
ինչպէս
ձեզէ բսելու
սլէտք
չունէր,
հայբր
հայրէն
ասլրող
մբ7է էր ամրողշ
տարուան
լնթացքէէն
; Իր ասպարէզէն
մեհ բան
չէր
յուսար
, «հայրէն
բան չէբ ելլեր»
թէեւ
աւելէ լտւ էր
հա
՛լէւկ
հախե
լէն
, բան
մր
որ
Բ"Լ"Բ՚"ԼԷ^
ապաբգէււն
էր ;
Եւ
՚էերշէ՚ն
Հտչուով
,
վաբժուահ
րլլալով
Հոգւոյն
մէշ րոյն
գր՛ոհ
յոզնա
-
բեկութեան
թռչԿւէկէն
տեւական
ւոասլլ -
տկումնեբուն
, նոյն էսկ սլէ՛աէ՛ կարօտ
-
նսւր
զա
յս եթէ
օրէ՛ն մէկր սւն յա շողէր
էսկ
բարձրանալ
էբ աե՚լէն
ու թ"էէէ
•
Երբ
, գժուաբ
րլլաբ թռնակեր
ճարել
^ ;
յա1
\տ
էսո րղնե
բբ
նօսբանայէն
եւ
խոն,սւու-*
թէ՛ւնբ իր
Հա
չմ ւււահ
սբունքէւ
մէնչեւ
ոգ -
նտհուհն
անցնէր , գէ՚նքր
մօտէն
ճանչցուէ–
ներ
կ րսէէ՛ն թէ կր զանւլատէբ
աւազելով.
—- Գժուա
բ է
"՛յս
կեանքր
. • . ;
Թէեւ
ա յսքան
ր կ՝ բսէր
մէւա յն
,
երբեմն
սակա
յն կր փսբձուէբ
մ անրամ աււնել
էբ
փէ՛չա երբ՝ թռչնակեր
ճարելու
գժուաբ
ու
թէ՛ւննե
բր , անէոէւլճ ու գժուաբււ^Հաճ
յա -
ճաէսորղներբ
, ղտլոտ
ս բունքր
: յԼյ" զան–
գատներր
կր յայ,ոնէբ
տ
լն ՚էէկ քանէ
սա
կա
ւսւ
թէւ
լ սրաց ա ւ ա նձեբ
ո ւն
ո ր ո ն ք ո,ր ա–
մ աւլէւբ կ՛ե րելէ
էն
փչտակղե
լու
էւրեն :
Բայց առ Հասաբակ
կր նստէր
լռէկ
մնշէկ
^
՚էէւոելաէ
անցուգարձբ,
էնչոլէս
Հէն օրե -
բուն կր զէւտէբ էւբ ձկնոլ,,ւէ,
էսա
րս
էսուահ
պարզուկ
նաւակէն
ղարնուող
ալէքներբ
:
ԵԼ
այ՛է սլգտոր
•
1լաւղսւ.տտկ ,
Հեոոլներբ
խուզւսլ՚կոգ
աչքերր
, էբենց
արտա կաբգ
Համ
րե րութեամ բ կբ նմանէէն
մարգ
ա —
րարս՚հէ
սլտբզ ե ւ անգէտ,ոկէւց
Հ աւատ
քէւ
յտ լտա
րս՛
րմ
ան
ցուցա ւոա էոտակէն
զ,կ
ր
գէ–
մագբե՚է՝
մէ՛նչեւ
է։յնամ զէւաապաստ»
:
Թէ այգպէ"
^ոն կեցահ ատեն
է՛՞նչ
կ՛ որոճար՛՝
գժուա
ր է գուչակե
լ . Հաւա
-
նարար
կբ փեբյէչէր
այն օրերր
երբ
էբ
նաւակոփ
կուտփէնզէ
շուբեբուն
մէշ
կր
թափառէր
:
Անղլ.
թբղմ.
Ա.
ԱՇՃԵյԼՆ
Պէյրութ–
(1)
ՀՇաբ.)
Fonds A.R.A.M
