« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
Լ՛
3– Դ– ՆՈՐ ՍԵՐՈՒՆԴԻ
խՆՋՈՅՔԸ
Ն՛՛ւ՛ Ա երունղի պաագմ
. մողովր
որ աե–
լեց
երեք
օր, վեր^՚սցաւ.
րնկերաՀամակ
-
րակ՚ոն
իւիոէո Հաճեքվւ
է՛՛նչո յքով
մր, Աղգ՛
Տ՚ոն
թատերասրաՀին
մ՛էչ ;
ԱրաՀր
հայրէ
հայր
լեցուահ
էր,
գլխա–
ւորարար
երիտսւսարգներով
:
Բացումր
կատարեց
րնկ. Գ.Ամիրաեան
,Հրաւիրելով
լիւկեր Շ • Միսաքեանր
իր ի՚օսքր
ըսելու ե–
ր ի տ ա ս ա ր ղո
լ թ ե ան ;
Ընկերր նաթ ուրա
թութ
ի ւ ն
յա
յտնեց
պատւլմ
. մուլուիին մէչ կատարուահ
"՛Լ —
իսատանքԱերու^ւ
Համար; Ն"րտՀա"
րնկեր–
ներ եւ րնկերուՀիներ
լարուահ՜
ուշա՚լրու–
թեամ
ր կր Հեաե ւէին վվւճա րան
ութ
եանց ,
զեկուցումներ
կր կարղա
յին , նիշեր կ աււ–
նէին.
Հայերէն
, Հա րցնե
լով
ի րենց
էղի"՛–
ցահ
րաոերր
» ։
Յեքոյ
րացաարեց
թէ ՛իա շնա կց
ութիւնր
Հովանալորել"վ
Նոր Աերունղր,
ոչ թէ
խնամակալի
ղեր մր կաաարել
կ՛ուզէ,
այլ
կր հառայէ
իբրեւ
ուղեցոյց
։ «Աիբելի
ե ֊
րէ
տա"՚։ւ
ս
ներ եէ
րգներ
երիտա"արղ"ւՀիներ
,)
ւլուք
ոլիաի
ւիրկէք
ձեր սերունգր;
կաղմա—
կերսլուելով,
պաչար
ամբարելով
եւ աչ -
խատելով
; Արքան
իստացնէք
ձ՚"Րքեբր
,
այնքան
կր զօրանա
յ ի ն ա "լա
չա
"լան
ո լ -
թեան
պայքարր;
«Արուն
վաթել
ղիաե՛^ս»
,
կր
Հարցնէին
երէկ;
Բա րե բա ի"տա
րա
բ տ
յ –
սօր
արիւն
թ ա փ ե լու
խնղիր
չկա
յ ; Ա
ենք
քլր
Հարցնենք.
Լողալ
ղիտե՛՛ս,
—— լո —
գալ
օտարութեան
յորձանքին
մէչ^
ղ ի —
տութեամ
ր ,
Հ ա
յ բենա
ս իր ութե՚ոմ
բ եւ
ինքնազ
որհունէութեամբ
;
ք՛աշնակցու
-
թիւնր
ե բ իտա
"ա
րղա
ց "լց այս մոզովուր
—
ԴՐ՝
Այմմ
նոր
սեբունղին
կ ՚ ի յ ն ա յ
երիաա–
"աբգսւցնել
Ղ՛ա շնակց
ութ
ի ւ ն
ր , մ շտանո -
բ ո գ ումերով
» յ
Ապա
իսօսք առաւ
րնկերուՀի
կլլէն
Բիւ֊–
ղանգ որչերմապէս
քաչալեբեց
Նոր Աե -
բռլնզր–
Պ""ոմեց թէ երր օր մր "կաուտ -
նեբ
տողանցք կր կատարէին
էրեւանի
մէչ,
զօր՛ Արարատեան
կանղ առաւ եւ
զինուորական
բաբեւի
կեցաւ
: Զօրավա -
րին
այս րնթացքր
զարմանալի
թուեցաւ
ել երբ Հարցուցին
պատասթանեց
Հա ֊
ւանաբար
անոնց
մէչ կան զօլ՚ավարնեբ
/ ւ –
րոնք
մեղի պիտի
յաչորղեն ;
կարղով
խօսք
առին
Նռր
Աեբունղի
պատղամաւորնեբր
, լնկերներ
ՅռվՀան -
նէս ճաբաեան
, Աարգիւս
թողաթլեան
եւ
Թ՚սղոյեան
ԱաբԱյէյլէն,
ժիրայր
Փալա -
մուտեան
, Աբա Պիպէբեան՝
Փարիղէն
, Ա–
ռաքելեան՝
Տէսինէն ; Բոլորն ալ ռզեւո -
րութեամբ
աբտայայտուեցան
յայտնելով
որ իրենք
այս
կազմ ակե րսլութեան
կր
էղարտին ,իրենց
Հայերէնր,
իբենց զգա -
ցումներր եւ ամէն
ինչ որ ունին
իրենց
Հոգիներուն
մէչ , իբրեւ
Հայ
:
1օոստացան
հաոա
յել անձնաղոՀ
ութե ամ բ որպէսզի
րէ–
լւնն տբմ՜անի
յաչո րղնե
բր
մեր
մեհանուն
Հերոսնեբունւ
, ինչպէս եւ առաչնոբգր
ղա–
լիք
սերոլնւլներռւն
;
հյօսք տրուեցաւ
նաեւ
երեց
լնկեբնեբէն
Հ . Բալուեանի եւքՕ • Ակրտիչեանի
, ոբոնք
եւս քաչալերական
թօսքերով
թանղտվա -
ոեցին
երիտասարգութիւնր
եւ նեբկանե -
բր,
յայտնելով
թէ Ղ՛ա^ակցութիւէւր
չատ
մարգիկ
նուիրահ է ողջակէզի
սեղանին ,
որսլէսղի
այս ժողովուրգր
ապրի; Պէաք է
անոնց
ւսրյ-անաւոր
յաչո րղնե ր ր րլլալ եւ
Հպարտութեամբ
նայիլ
տսլաղային ;
Հաճելի
անակնկալ
մ ր եղաւ
Լիոնի
^5/–
կեբնեբէն
Աիսաք
Մ իրղէէ ներկա
յութիւնր
սբաՀին
մ էչ
;
Եբիաասաբդ
րնկերր կրա -
կոա ճառ մր իսօսելով
Հրաւիրեց
Նոր Աե —
րունղր
ղաոնալ
թա չակէ
րնե ր ր Հա յկ .Ղ՜ա–
տէն;
«Հոս
լուսաւռ
րութեան
աչթարՀ է,
օղտ՚ււեցէք
ղաբ
ղան
ալս
լ եւ բարձրանա
լու
Համաբ , որպէսզէ
կարենաք
հաոտյել
մռ—
նում
ղոՀ ՚լնսւց իչխանր
, երեք
լնկերնե
~
րով,
մի չաբք
րնկերնեբ
Շատաիսում ,
Վ^ոամեանն
է լ ՚Լանում
; յ՚սկ Արամր
Հր ~
րաչքււվ
թակարղից
ազաաուեց
,
շնորՀիւ
մի Հայ կառապանի
• Այս աՀաւոր
ղաւա -
ղրութիւններին
յաչորղեցին
Շաաախի
^ֆէ֊
Վ^անի
Հե րոսամսւ բտե ր ր , եւ ապա
տեղի
ունեցան
Պ՚՚լսոյ
ձե բ բակա լութիւննե
լ՛ ր :
1915 , 16
եւ
՜նւին
Թսւրքերր
բոլոբ
ռաղ–
մաճակատնեբի
վրայ
հանր
սլարտութիւն
կրելով,
Հարկաղրուահ
էին անչատ
Հաշ -
տութիւն
իսնղբե
լու
ղա ^ակից
պետու -
թիւններից
է Աակայն պէտք էբ ռր Թուր ՜
քերի
այւլ հանր
ճղնաժամին,
ռուոական
Հսկայ բանակր
քայքայուէր
բոլշեւի1լնեբ
ի
յիմ ա բութեամ բ եւ թրքական
բանակր
յաբմաբ
առիթից
օ՚լտուելով,
վերակազ -
մոլէր
ու յառաչանաի
մինչեւ
Բաղու եւ
Հիւ"
իսա
յին Պ՚սրոկաոտան
; Իրենց
ղիմ ա–
ցր
մնացահ էր Հա յկական
փոքրաթիւ
ում
մր;
բու
մաՀմետական
տարրեբի
աչակցու
—
թեամր,
Անղբկովկասի
եւ
Պարսկաստանի
մէչ
կոտորեցին
Հարէւր
Հազարէց
աւելէ
Հա յեր : Մէմիա
յն Բաղուի
մէչ
1918
թ •
Աեպտ. %5–~18էն մեբ
ւլոՀերի
թիւր Հաչ -
ւում
էին երեսուն
Հ^դսւր
Հոգի ;
Տարակո
յս չկա
յ թէ եթէ Ա • աչխար -
Համաբտր
չվերչանաբ
1918
Նոյ.
Ղ\ին ,
այլ
մէ քանի
ամիս եւս չարունակուէբ
,
Անղբկովկասի
եւ իրանէ
Հա յեր է մեհ
մա
սր ղոՀ սլիտի
եբ թա բ
թուբքեւթա
թա բ
չա րղաբա
բնե
րի գազանութեան
; Աւելա -
ցնենք նաեւ որԱնգրկովկասի
եւ
իրանի
մէչ
մեր
ղոՀեբի
թիւր
մի քանի
անղամ
աւելի կր չէնէր, եթէ չա րգա բա բներ ր ա–
մ էն տեղ չՀ ան ղէպէ
էն
կաղմ ա կե ր սլո
ւահ
ռւմեղ
ղիմաղբութեան
;
Ամ էն պարաղա
յէ
մ էչ , անՀ րամեչտ
է
աւելէ
քան մէկ
միլիււն
ղոՀերու
յիչատա
—
կին
նուիրուահ՜
սղաՀանղէսնե
բ ր կազմա —
կե ր սլե
լ միա Համ
ուռ
ու
մ-երով ,
որսլէսղի
ղովուբղին
ա յնսլէս
ինչպէս
հառա
եբէկուան
Հերոսներբ»:
Մէչ
րնղ մէչ երղեցին
, րնկերներ Անգ -
րանիկ
Ղ՛ա սլաս աղա լեան , Ա կրաիչ
Պօւլոս–
եաս
, րնկերուՀիներ
Շաքէ
Պէնկեան
եւ
Աստղիկ
՚Բէօսէեան
, ինչպէս
նաեւ
Տէկէն
ԱբմենոլՀի
Յ՚սկռրեան եւ ուրիշներ
յ
Փոքրիկներ գ. Մէնէնաեան
եւ Ա . Յա
կոբեան,
որոնք Մուրատեան
վարմ-տրան
կբ յաճախեն
^ յաչող
սւ բաա
ս անո
ւթ
ի ւննե ր
րրի՛ն ; Արտասանեց
լնկեր
ճաբաեան ,
Մարսէյլէն;
Օր՛ ՅովՀաննէսեան
յուզու -
մով արտասանեց
, իր Հօրր՝ Ա՛ ՅովՀան -
նէսե՚սնի մէկ րանաստեղհութիւնր
;
Տեղի
ունեցան
Հա յկական ել կովկասեան
պա -
բեր, Օր՛ Գթեանի
, Օր՛ Յակոբեանի
, Օր՛
Միւթէվէլեւ"նի
, րնկեր Վ.
թորոոեանի
ել
ոլրիշնեբու
կողմէ ; Պ ՚ Ղ՝՚ռրեղին թա
ռով եւլիւկեր Բենօ ղափով
կրկնապւլակե–
ցին
խտնզավառութիւնր
, թափ
տալով
պաբեբուն եւ երգեբուն;
Պ՛
Աեռումենց
եւ" ղա շնա կով
կ՛ րն կե բ անա բ
զանազան
եբղեբուն
;
Մէկ
խօոքով
աբտակարղ
խանղավա -
ռութիւն
մր ստեղհուահ՜
էր , որ
տեւեց
մինշեւ
ուշ գիշեբ
, երբ իսօսնակր
լնկեր
գ. Ամիրաե ան յայւռարարեց
թկ
իսնչոյքր
՚իւակուահ է :
Պ ՚ ՊԱՐԳԵՒ
ՀԱՅԱԾԷՍ ՊԱՏԱՐԱԳ
ՀԵՌԱՊԱՏԿԵՐՈՎ
ինչպէս
յայտարարահ
էինք, կիբակի ա–
ռաւօտ
ֆրան"ակւ"ն
Հեռապատկեբր
(թե -
լեվիզիօն)
տուաւ
Հա յահէ"
պատարագ
մր "Ր տեւեց
աւելի
քան մէկ մ՜ամ
Հ
կր պա–
տարազէր
Հ . կարապետ Ծ • Վ • Ա՛զատու -
նի , առաչնռրղ
Հա յ կաթողիկէ
Համա
յն -
քին
է 3)րան"ացի
վարղապետ
մր, Լոլվէլ ,
այս
առթիլ
ղեղեցիկ
քարողով
մր բացաա
րեց լատինական եւ Հայկական պատարա—
՛լին նմանութիլններր
եւ տարբերութիւն
-
ներր;
Գլխաւոր տա ր բե րութիւն
ր
լեզուն
է. «սակայն
օտաբ չի կրնար
րլլալ
մեղի
Համար
, քանի ոբ Յիսուս
լատիներէն
Լէր
թօսահ ,լատիներէնր
Լկ"՛լ՛
" ՛ յ ն ատեն » %
հ)օ"ելով
հիսակատա
րութեան
մասին ,
վ ա բ գա
սլե տ ր բացատրեց
Հա յկական եր -
գերուն
րացառիկ
գե գե ց կո ւթ ի ւն ր ,
ին Լ -
յեցէն
«ՆԱՐԵԿ»Ը ԵՒ ԼԻՒԲ ԱՆՏՌԷ
ՄԱՐԱԷԼ
քե
քէ
ԻնԼպէս
Հաղորգահ
էինք եբէկ ,
անցեալ
չաբթռւ
Պէյրութ
Հասահ են Պ ՚ Պ •
Ժան
Պալար , Լիւք Անառէ
Մ արսէլ եւ մեբ եր -
կու աշվսատակիցներր
, &• Նարղունի
ել
Կ . Փ "լա տ եան ;
Այս
առթԼււ
"արքուահ
լրագրական
ա -
"ուլէսէն կր քաղենք
նաեւ Հետեւեալ տե -
ղեկութէւններր
•
ՊԷՅՐԼ)ՒԹ
,
27
Ապրէլ
Ցետոյ
Լ . Անառէ
Մարսէլ,խօսք
առնելով
յայանեց
թէՀայկ.
րանաստեղհութեան
եւ մչակոյթէն
Հան -
ղէպ՛
Հետաքրքրութէւն
զղսւցահ է լսե–
լուէ կոմիաաս
է ե բամ շտութիւն
ր ;
« Զգացի թէ ա յղքան
ղմայլելի
երա–
մշտութիւն
մր, րոաւ րանա"աեւլհ
— եբ -
գաՀ անր , անպայման ոբ ղեղեցիկ
բանա"–
տեղհռ
ւթ իւննե ր "ւնի իբրեւ
իսօ"ք;
Հետա–
քրքբուեցս՛
յ ա յգ
բան ա " տ ե ւլհ ււ ւթ
ի ւնն ե -
բով ու շնորՀ
իլ բարեկամ
օրիռրդի մր
թարղմ
անութիւններուն
, Հմ ա յուեցա
յ Հա
յ
միչնաղարեան
բանա
ս տ ե զհո ւթեան
ղե -
՚լեցկութեամբ
եւ թարմ ութեամ
բ ; Հետա -
քրքրութիւնս
ալ
ՀետզՀետէ
^ԼՅ՛
երբ
պէս եւ տիսոլր եւ մելամաղձոտ
լ ^ ^
որ
*4՝ե՚ոեւանք
է
մ֊ոդավա^րգի^
^յ^յ^
բահ
տառապանքներուն
; « Հայ
մո–
զովուբղր
ամէնէն
տառապահ
ղովռւրղբ
եղահ՜ է ո Լ
մ իտ
յն
Հ ին մ՚աւՒ^Տ ՝-
նւսկներէն
, այլ եւ գ ե ռ քառասուֆ
֊ աարի
առաչ
, երբ ան իսնա յ
աքսորուեցան
•, եւ
չարղուեցան
Հա բ իւր
Հ աւլա ր ա ւո ր Հ"ք$ֆր • ^
«Աքղ
եբզիչներոլն
շատերր
իրենց
Հայրբ
ւ
–^քք^
Օբիռբղր
ինհի թաբղմանեց
«
Նաբեկ»էն
Հատուահնեբ
։ Բոլորովին
նոբ աչթարՀ
մր
կր րացուէր
ինհի
Համար ; Նալւեկին
մէչ
ղտա
յ րւսնա"տեղհական
ա յնպիսի
սլացք
մր շեշտի,
որուն
նմանր չկայ
ուբիչ
որեւէ
ղրականռւթեան
մէչ՛. Եթէ Հարցնէք
թէ
ինչո՚^լ ա յս
Հեւոսւքրքբ
ութ
իւնր՝
չեմ կր -
նար պատասխանել;
Բաներ կան որ կա —
րելի է միայն
զգալ ու չկա բ ենա
լ՝ բացա —
արել;
(((յարեկ»էն
թաբղմանուահ
Հատ -
ոլահներուս
Հ րատւս րա կութ իւնր մեհ Հե -
տա
քր
քբ ո լ թ ի ւն
ստեզհեց
մ
տաւոբական
չրչանակներու
մէչ ու
բանաստեւլհական
կոչումի
նոբ ուղի մր բացուեցաւ
առչեւս
I
ՇնորՀիւ
Հայ բարեկամներու
աչակցու -
թեան,
կրցայ
Նարեկացիի
մասին ղասա -
իսօսութիւննեբ
տալ Մ
" ՛ Բ ՛ ՛ Է
յլի՛
1
Փարիղի ,
Ժրնեւի
, Միլանոյի ու վերչերս
ԳաՀիրէի
եւ Ազեքսանղրիոյ
մէչ »ւ
Պէյրութի
մէչ
,
Լիւք Անտոէ
Մարսէլի
ղասաիւօսոլթիւնր
ւռեւլփ պիտի
ունենա
յ
Հինգշաբթի,
29
Ապրիլ, Աէն ժօղէֆ Հա-
(/ալս արանի
Հանգիս աս
բու Հին մ էչ
, ուր
ֆրանսացի
բանաստեղհր
պիտի
խօսի
Հայ
միչ^ւաղաբեան
ղրականռւթեան
եւ Ն՚"րե -
կացիի
մասին.;
, .
Ժան Պալար պիտի
իսօսի
յառաչի1լւ"յ
եբկուշա՛բթի
օր , ֆրանսական
արղի րա -
նաստեղհութեան
մասին ;
ՖրանսաՀայ
ղրագէտ կարապետ
Փոլատեան
պիաի տա
յ
երկու
ղառաի
"0
"ութիւննեբ
;
՚ ^ ՚ " յ Ո լ է՛"՛^ զաւակներր
կորսնցուց,
>. ։/հ
Ս. - Սա կինր կայհակի պէս
կ՚երթայ։
Բ • Ա՜վ ՚էԻ՚"է
որուն
տունր պիաի
քան–
Ջա բղա րար
Թուրքերբ
ա յս ան ս պա ո ե լի
ստանան
Համ ազգա
յին
Հանղամ
անք •
առիթից
օղտուելով
, տեղական
արիւնաբ–
ԲԵՆՕ
ւեն» :
Ե լ՛՛լե ցււզո
ւթի ւէէբ ւոսլաւորիչ
էբ՛. Այ"
առթիւ
մենեբգեցին
Օր՛ Աոաղիկ
Աուպքել–
եան եւ իսում բին վաբիչր՝ Պ • Վ.^աՀբաւք^^է–
վէճեան
, տալով
"լւոտաբագին
սՏ^ելի
վեՀ"ւթիւն
;
^»
ԿԱՐՈ֊ԱՑԷ՚թ ՏԱՐԱԾԵՑԷք՝ «ՅԱՌԱ^էտ-Ը
գէ
Ո՜նրագործը
Պ՚ոբոն
ղատաւոբ
, կր
սլազաաիմ
, ոճԼ՚բր
ղոբհեցի
Հակառակ
իմ
կամքիս ;
Դատաւորը .--
։Հող
մի րներ
՚
աբղէն
պիտի
կաթոլի՚ս
,Հակառակ
քւէւ կսւմքէգ
X
«ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(73)
ԿԱՆԱՉԵՆՑ ՀԱՐՍԸ
ԵՐԿՐՈՐԳ
ԳԼՈՒԽ
Աբտաչէսր
կաց—բաբեւ
մր րնելով՝
ճամ–
^բԽյ
էնկաւ,
Ռէսր
մնաց
մէնակ
իր
Հիղվ՚ն
ու ցանքին Հետ , իր վաղռւան
հբա՚լիրնե -
բուն
ել ցանկութիւննե բուն
Հես՛;
Արեւր՝
վաբգասաանի
մէչ
կ
^է
ւիռէր
կեանք
ու չեբմու
թիւն
՚, Ծիհեււնսւկներր կր
"ի ր՛՛ւ րակին
ակօսներսւն
մէչ...
Ա լօն
վերաղարձելւ
էր Պ՚սշք՚՚՚լէէն
: Ե~
կահ էբ նաեւ
Տի՚՚լլ՚՚սնր։
Աշունր
մօաեցահ՜
է լ ՛ ։ Կ՚սլեբն ու արտերն
ա՛է՛այանալու
՛Լր–
ւ՛՛՛՛յ
^ին , Ո՛է" Ս՚՚՚նօն
կ՚տճասլարէլ՛
լրա
ցնել
իր ղորհերր,
Հարսնիքր
րնել, ապտ՝
քաշուիլ
անկիւն
մր, նստիլ
իր
Ն՚"–նիկին
կուշւոր եւ ՛ի՛" յե լե։ լ Հայր1/ւ՚ի աան
անղոբ–
ր՛".իմ իւնր :
Իրիկ՚ււն
մր "եղանին
2"*–/՛^
նստահ
էին
Ալօն^
Նունիկր ե ւՈ՚էս
Աանօն։
Որ"շեցին
Հ՚՚՚բ՚ւնիքր
րնել շոււոով,
անձրեւնել՚էն
եւ
ց՚՚ւրւոկն
աուոչ,
Ալօն՝
կնքաՀայբ
պիտի
ւ՚լլս՚բ։
Արտաշկսր
ի՚՚ոչր
"ւի՚ոի
բռնէր։ Ա–
պ՛" օղի ու ւողանղեր
, ղաւս՚թներու
ճբնկ–
^րնկոց եւ ղրոյց
Հինէն ու նորէն։
Ալօն՝
քունի
մր քրաական
ղ իւցսւղնական
եր՚լեր
երղեց,
Աանօն
՛ոլ Ալ՚՚յի
՚/՚եհ
Հօր, ՛Բեա -
րիմ
աղայի
քսւչութիլններէն
, եւ
անոնց
մ օր՝
Ֆ՚՚՚թմ ա յէ
րա րեւլո րհութէւննե
րէն
պատմեց : Ալօն՝
՚" Լքե ր ր քթթեց
,
նայեցաւ
Ռէսէն եւ Հարցուց
.
Երբ ես Պաշքալէէն
վեբաղ՚ոբձայ
,
է
՛՛՛է՛
Համ
լ
՛չին՛
զէնքի
խողովակր
Համ րոլբեցիբ
, յետո
յ ճակա–
արս։
ճակռ՚՚ո
Հսւմբուրելբ
սէրոյ ու յար—
ղանքէ
նշան է Հայերու եւթէ
՚Բիլրտեբու
մէչ^
ասիկա՝ լաւ դիտեմ
,
բայց
զէնք
Համբուրելր
ի՞նչ
ն չան ա կռ լթ
ի ւն
ու1ւի ,
րացսւտրէ
էնհէ :
՚ Աե°
է
էրա՛՛ւ
չՀաււկցալւ
;
կ՚երդնում
Շէյի"
Ա՚պ
"՚Ի
*–1
՚Բաաէբ
Գելանէէ
ղլիսուն
վրայ, որ չՀասկցայ
:
Ալ"^
Ղ Է ^ Ք
Հ՚ոմբուբելր՝
զէնքի աի -
ր՛լչ
ք՚սչութի՚ւնր
պանհացնել
է ;
Բայց ե" ի՞նչ
քաչութիւն
րրեր եմ ՛ւր :
Աանօն
թէեւ
Հեռու էրքեղմէ , բայց
կր Հետեւէր
քե՛լ, կր տեսնէր
րրահներղ։
Աս՝
սիբեցի
մեհ Հայրդ,
սիրեցի
Հայրդ,
յարգեց
ի մայրղ,
սիրեցի
նաեւ քեղ– որով
Հետեւ
սերունղիղ
եւ քու
մ է չղ
տեսայ
մաբղա՚ւիբութիւն
եւ րա բե ղորհո
ւթիւլն ֊
Լալ,
ր՛ս
յց
ռ՛՛ւբ մնաց
քաչոլթեանս
առասսլելր
:
Գուն
Լբ՚՚ղոքեցԼ՛՞՝ր
, աղբիւրին
կուշ–
աբ
սւղաննուահ
Հայ հեբւււկէ/ն
արիւնին
ղէմ
: Ղ՛ուն իրրեւ
փոիս ՚Լբէժ
զէնքդ
չոլզ–
՚ԺՅԷ՚^Ր
Ակե՚՚՚Հի՛
կռւրհքին
: ԱՀա ճչ -
մարիտ
քաչութի՚^՚բ
:
Հ՚՚՚յՐէէ ՝ Ար՚ոաշէ՞սր
պատմեց
:
֊
Այո :
Բա
յց Արտաշէս
ր չէ րսահ՜ բուն
իրա–
կւոնռւթիւնր
, ճի շտ է ոբ ես ատելով ատե
ցի
հեբուկր
սպաննող
թշռւառականր,
Ւ " ՚ յ Յ ՝ Ղ"՚յ^ սաակեցնողր ես չեմ , այլ
Աբտա չէ" ր , որ՝ այգ
Օրր,
Բիւրտի
տաբաղ
Հաւլահ ու ՛էին՛
իսում բին
մէչ:
ւհ՝ ե Ղր
Գ՛
֊էր
մե,
պաամ ել, բայց
րոլււր
՚Բիւբտ
զինուոբներր
Արտա չէս ի անունր
չւոուին
, ու զի" ալ լաւ
սլա չտսլանե ց ին , մ իատեսակ
վկա
յո էթ
ի
ւն
նե ր տուին
, ղատր վեբչացաւ
ի
նււլւսստ
ինհի : ԱՀա իրականութիւնր
, ուրեմն՝ ես
"՛յ՛է
ղ–է"լքի՚ն
Հերոսր
չեմ , ոչ ալ քաչոլ -
թիւ1ւ
ցոյց տուահ
եմ , զուբ անցաւ, Ռէ"
ինչ
անղ"ւթ
մաբղիկ կան աչխարՀի"
Աանօ,
զէնքիս
իսողովակր
Համբուբե
լւ
երեսր , հե՜րն ալ կր մեռցուի՞
,
ԱկեաՀի
ձեռքր կոտբեր
, չ՚"ն "ատակ
րլէ՛"լ՛ ,
մէչր
մ տաւ
տիկին
Նունիկր
:
Ի"կ
Նունիկ
, ւլիւոե՛^" ով է "ատկե -
ցրնողր:
֊ Ոչ , ի՞նչ գիտնամ
:
5օ ,
կնիկ , նա , ու ձեռքովր ց"յԱ
տուաւ Ա լօն ;
իրա՛՛ւ,
ապրիս զաւակս
, Հաղաբ
ասլ–
րիս
, Աստուահ
ղորհգ
յաչողցնէ
,
մէկին
տեւլ
աստզերու
չաւի տս՛յ,
Հայրդ,
մսւյ—
բՐղ
, եօթ—պորտ
պսւպեբղ
արժանի (^է
երկնքէ
արքայութեան
, ու
վւաթթուեցալ
Սլոյի
՚ԼԷ՚լր,
Հաժբուրեց
անոր երեսնե
րր։
ք^"՚յՅ
\
՚^"՛ յրէկ՛» ես արդէն
րսի, որ
ԱկեաՀր
սսլաննողր
Աբտաչէսն
է , ոչ թէ
Սլօն։
• Մեր Աբտաչէ՞սր
:
Հապա՞
ժեր Աբտաչէսր
, երեք
ւլնգակ
ւռեղաւորեց
ԱկեաՀի
կոլբհքԼւն
մէչ ,
Լսում Րբ ղոՀ ժնաց Արտսւչէսէ
ուրաբքէն
,
ամ է նքր
ս իրե ցին
՚լինքբ
յ
Գատավա
բու -
թէւնր
տե՚էի
"լուեցաւ
Պ ա չքա
լէ ի մէչ , ՚/ի"
կր նկատէին
ոճրաղորհր
,
կ՛ուզէին
՛լի"
նչանակռւթիւնր
, այնպէս
չէ" , կատակեց
Ալօն։
—— Ալօ , չեմ Հաւատար որ
Աբտաչէսր
կրնայ
ւլիւնուիլ,
ժտնել քբտական
խումբին
մ էչ եւ Համ արձակիլ
սպաննել
խում
րին
Հարիւրապետ
Թուրքր,
ԱկեաՀր, ան ալ
՚Բիւրտերոլ
աչքին
առչեւ եւ օբ—ցեբեկով
:
Հսււատա
, Հա յր իկ , Հաւատա
, "ր՝
Աբտաշէսր
մեր խումբին
մէչն
էբ , որ՝
մեր
ամէնուս
աչքին առչեւր,
ռուսական
ժ՚օսի–
նովր
ս սլանն եց ԱկեաՀր
, մեր
ղռրհահահ
՚լէնքեբ
ր
ղ երմ անական
մ ա ւղէ
րնե ր
է ին
,
աղէկ "Ր այգպէ"
էր, եթէ ԱկեաՀր
"պան–
նուահ
րլլար
ւլե րժ անական
վւաժ ւիուշսւով
,
ես ու մեբ իւում բի
ր՚՚լ՚՚բ
Բիւրտե բ ր յ՛՛՛ն -
ցաւոր
պիտի նկատուէ
ինք , ու մ եր պա–
տիժէէ պիտի
կրէինք
կախաղանի
՚Լբ"՛/ •
Մենք
Աբաաշէսի
զորհահահ
պարապ
վւաժփուշտնե
բ ր ցոքց տսւ ինք ք^ւնիչ
յւոնձ–
նաիսուժրին եւ ղատա կան
նախաղ
աՀին
Հաստատելու
Համար
մեբ անմեղութիւնր
,
եւ յաչողեցանք
, այս է ճշմարտութիլնր
:
(Շար.)
ՍՕԱ-ՎԱՆԻ
Fonds A.R.A.M
