ալ ԱսլրամաղԼան
կոչուի
եղել., կրր
այո
ղրո. թիւնք. կարղաղի
«Մ աթէնքի
մէԼ,
աոաշին
ղորձո
Լղ...^ Ապ լ.,.. մ ա ղ1. ան
անու
նին
ստուղաբանոլթիլնլ.
փորձել,
ինչ որ
չաա
ղիւրին կ..Աոսվին
մաոր
կուղայ
Հլ,կԼլ,կլ,կն
«ապլ,.ոմ,վն,
Լրկրորղ
մաոն
ասլ Հոչակաւոր
Ալմաղեանի
անունէն–.
Այս
կերպոփ
թղթակփղր
ուղել, է Հայեր
ել
ՀրԼանԼրր
1..Աոոյլ.ա.յնել անուններոփ ալ:
Ֆրանսերէն
Հին Հանրաղիաակի
մր մէշ,
րնղարձակ
հանօթոլթիլններ
կ,,,ն Հա -
յերու
մասին., կրխօսի ոսկեղարեան
ղրա–
կանութԼան
փրայ, կրթով մաաԼնաղիր ֊
ներր
իրԼնղ
անուններոփ,
լ..,յն աեղ կոլ
աայ Վարղանանղ
ոլաաերաղմին
.
Բայց
"՚յ^ "՛լ էէ մոոցահ
րաղղաաութիւն
մր
կաաարԼլ
Հայերու
Լլ Հրհաներոլ
միշԼլ ,
րսելոփ թէ Հայերն ալ Հրեաներուն
պէս
ճարպիկ
աոեւարականներ
են , ու կ՝աւել–
ցրնէ •
Հայերր
աաեն աաեն
ցոյց ար -
ւահ
են ղէնքի
վարմսլթիլն
, իսկ Հրեանե
րր
երրեր։ Եթէ այս Հեղինակր
րլլար
եւ աեսնէ
ր թէ ինչպկս
Հրեաներր
իրենց
աղաաութիլնր
ղնեցին
արիւնոփ
, ա յն ա -
աեն այղ թօսքր եա պիտի աոնէր
յ
Այս
երեւոյթ
ր միայն
Ֆրանստյի
յա -
աուկ չէ • Պս՚աերաղմին
"կիղրր
Գերմա ֊
նիոյ
մկշ Հիթլէրա
կաննե Րր
ժթտեղին Հա
յերուն
արիակտնութիլնր
: Գերման քա -
ղաքացի
Հայերուն
արղիլուեցաւ
, Հան -
րտյին
սլտչաօններ
փարել ելփախ կար որ
յուելի
հանրտկշիո
որոչումներ
տային :
ԱՀտղանղր
Հնչեց
Հա յե րուն
Համար , Հայ
եւ Գերման
կոմ իտէն
չարմ Լցաւ
ղլխաւո -
րութեամր
Տոքթ
• Ռոգպախի եւ աչիւտ -
տանք թաւիեց
Հի թ լե րականնե
ր ր Համ
ողե -
լու Համար թէ Հայր ղատ ցեղ. Հրեան ու–~
րիչ ցեղ է եւ յաշողեցան Լտ առնել
տալ
ա (Գ որոչումր
; Եւ Գերմանիոյ
ներքին
գորհերսլ
նախարարութիւնր
նոր Հրամ ա–
նաղ իր մր Հանե լոփ կր ճանչկւար
Հայերու
արիականութիլ1ւր
;
Այ՛է
Հրամտնաղիրր
մենք Հոս աչքի աակ ուհԼցանք
, ղերմա -
ներկն
սլատճէնոփ եւ ֆրանսերէն
թարգ -
մանութեամ
ր :
Բան մլն ալ Ամերիկայի
մէշ սլատաՀե
—
ց
IIII
, րա յց արիականի
, ոԼմ ականի
խնգիր
չէր , աւԼլի
Եւրոպացիի
եւ
Ասիացիի
Հարց : Եթէ յիչոգոլթիլնս
ղիս չի խարեր
յգատճառն ալ Հա յ ո ւ մր եւ
Ամ
երիկտիի
մր
միշեւ առեւտրական
փէճմրն էր ։ Ամե–
րիկացին
փրէմ
լուհելու
Համար,
տմերիկ–
եան
ցեղային
օրէնքի
մր փրայ
յենլոփ,
Հա յուն ամերիկեան
քաղաքա ց իութ
իւ^ւ ր
ապօրինի
ղատւ եւգաա բացաւ
Հ
Եթէ ՛լս՛–
ար չաՀէ ր
րո լոր
Հտ յեր
ր սլիտի
գրկուէին
ամերիկեան
քագաքաղիութենէ
•
Հայերուս
քունր փւախտւ, մեհ փաստա–
րաններ
փարձեցին եւ գտար
չաՀեցան ;
Այժմ
քննենք սա Հարցր թէ ուրկէ՛՛
կու.
գա
յ Հա յե ր ր եւ Հրեաներր
նո յնացնե
լու
գաղափարր ;
Պատերաղմ
էն առա
շ Նիոէն
Իչխան
Բ .
Արղսւթե
ան պատմ տ րան Բասմ աշԼանի նա
մակ
մր ղրելոփ
Հարցուցեր է թէ
ինչո՞ւ
Եւրոպացիներ
ր Հայերր եւ Հրեաներր
մէկ
կր րռնեն : Բասմաշեան
«Յառաշ»ի
միշո -
ցաւ սլւստւսսխանեց այգ նտմտկին : Ան իր՜
րել
սլատմ տղիր պտտմ ութեան
մ էշ կր
փէնառէր աաոր ղսւգտնիքր ; կր ղրէր թէ
րստ Փաւստոս
Բիւգտնգի , Մեհն
Տիղրան
ո ուր իական
արչաւանքին
ատեն
90
Հաղար
Հրեաներ
քշահ տարահ է Հայաստան
եւ
բնակեցուցահ
Վանի
չրշանր;
Րասմաշեա–
նի կարհիքոփ այս կրնայ
րլլալ պատճա -
որ է Այս ւիասաարկութիւնր
չատ ալ ղօ -
բաւոր չէ : Երկու Հաղար տարի առաշ սլա–
տաՀահ
մասնակի
դէպք
մր չէբ
կբնաբ
անղբաղտռնալ
ղալող
սերունդին
փրայ :
իմ կարհիքով
, պատճառր
բնկերսւյին
է : Արեւելք
այցելող
Եւրոսլացիներ
,մեհ
նսււտՀանղ
իսանԼ բու մէշ, Պոլ1.ս,
Իգմիբ,
Պէյբութ,
Աղեքսանղրիա
Հանղիպահ են
Հայերու,
որոնք Հրեաներու
նման
առեւ–
տու բով կբ ղբագէին եւՀայր
իբրեւ
առեւ–
տրսւկան
ժոգովսւրգ
Հրեանե բու
նմանցու^
ցահ
են
I
Արդ,
Հայկական
առահ
մր կ՝բոէ
թէ մէկու
մր քառասուն
տնղամ
թենգ ր -
սես , այդ մաբղր կբ խենղենայ» : Եւրո
պացիներն ալ Հայերր
Հրեայի
նմսւնցնե -
լով
վերշ ի վԼլվոյ
կարհահ
են թէ անոնք
իսկական
Հրեաներն
են ՚.
Եթէ
այղ միԼւնոյն Ե ւրոսլաց
ինԼ բ բ եր ֊
թալին
Ա^ւատսլուի
ներսերր
Լւ
տե սնկին
թէ ինչպկս
Հայ չինականբ
իր Հացբ կր
Հանէ
Հողկն , այն ատեն տարբեր ղագա -
փուր սլիտի
կաղմէին
մԼր
մասին։
Բանի
մր խօսք ալ ՀակտՀրէակտն
յսւ -
րարԼրսւթԼանղ
մասին։
ճիչղ է "Ր Հրե"՛–
նեբր
միչտ
մրցակից
Լղահ
են
Հայերուն
առեւտբակտն
ասպաբկղին
մէշ :
Բայղ
ւ Ս Ս ՜ Ա Զ Գ Ա Ց հ Ն
Լ Ս Ա Ր Ա Ն
Համազգայինի
Հեբթական
լսարան
ր տե
ղի ունեցաւ
Ապրիլ
շ՚ձին : Գտսախօսն էր Պ •
Գրիղոր
ճիղմէճեան,
նիւթր՝
«Աուգին
հագման
պատճառնեբբ
, ինչո՛՞ւ կրսգան՝» :
՝\յախագաՀ Պ ՛Պարսամեան
լսաբանբ
բա—
նալոփ , Ասլր ի լեան Ագատօնին Հետ գու -
գադիպոլթիւն
մր Համարեց
նիւթր,
յետոյ
ներկա յացուց գասախօս
բ •
Գ
՛Ր
• ճիղմէ՜նեան
Հիմնուելոփ
աղգա–
գրութեան
փրայ. կ՝ուզեմ
ցոյց
ասւլ
սուգր ոչ բացառիկ
երեւոյթ
մլն է , ոչ մե
կուսի
երեւո
յթ
մ բ, ոչ ալ աբտա
յա յտ
ու
թիւնր խոբ փչտի մր –.Աուդր րնկերա
յին ե–
րեւոյթ
մրն է ոբ կր պարաագրուի
անՀա
տին
ամէն անգամ որ մերձաւորի,մբ
մա -
Հոփ առիթր
նւ րկա յանայ։
ԱւրԼմն
մաՀն է
պատճառր եւ ոչթէ փի չտ ր;ԱնՀ ատ ր սլտր–
տաւոր է ենթարկուիլ
սուգի
սոփոբու -
թեանց
ոբոնք
իբենց
հաղման
մէշ կրօնա -
կան են -
« ՛եա խնա կան
ժոգոփուբղնե
բու
մ էշ
րբ–
նական
մաՀու գագափարր
թէա
յ ՚.
Ամէն
մաՀ կախարգաանքի
մր արդիւնքն
է։
Ուստի
մ աբգիկ կր սարսափւին
անոր
յոռի
ազգեցութենէն
: ԱաՀր
անմաքուր
սրբա -
դոբհութիւն
մլն ՜է : Մարգիկ կր վախնան
մեռելէն
, մաՀր վարակիչ
րլլս՚լ"փ– Ա՛"~
կիղ
սուգի
Հաստատութիւնր
որով մեռ -
Լալին
մերձաւոբներր
չէզոքացման
կր
դատա պսւ րտո
լին՝
ուբիչնեբր
չվա րակե
լու
Համար
այն յոռի
ազգեցութեամբ
որուն
ենթաբկուահ
են իրենք •
Հ ԱաՀր
երկու
անգամէն
տեզի
կ՝ունե -
նայ,
նախնական
ժոգովուրղնեբու
կետն -
քին
բերուահ
տեսութեամ
բ : Երկու թա -
գումնեբ
գո յութիւն
ունին , մինչգեռ
մեզի
Համտր
մաՀբ ֆիզիքտկսւն
երեւոյթ
մլն է
պէտք չէ մոռ1ւալ թէ ականաւոր
Հբեաներ
,
գեսսլան
Աորկլնթօ
Նիւ Ե"բքի
բտրունա–
սլետր
Ուայղ , «Մուսատագ»ի
Հեւլփնակբ՝
Ֆբանց
Վերֆէլ,
իտալիոյ
նախկին փար -
չսւպետներէն
Լուիճի
Լուհաթթի
Լոր կար
հեմ
Հրեայ
էբ) մեբ մեհ բարեկամներր
ե–
գահ ենեւ իրենց
դբիէբ ու խօսքբ տբա -
մ ագրահ
են մեբ դատին
պա
չտպանութեա—
նր Համաբ :
Երկու
ժողովուբւլներու
ճակտտաղիրր
ղրեթէ
միեւնոյնր
եղահ է % Անոնք ալ մեղի
պէս տառապահ
են , շարգուահ
են : Լկ^րս—
ուի թէ իսբա
յէլի
խոբՀբդաբանին
ժողո -
վասբաՀին
ճիչգ ճակատբ
շարդի
րնգար–
ձակ նկար մբ կայ) ։ Բայց
երկու շաբգե -
բուն
չաբժառիթր
միեւնոյնր
չէ :
Մեբինբ
քագաքական
էբ ։ Գեբմանիոյ
մէշ
Հրեանե
րուն
շտբդին
չաբժառիթր
լնկերային էբ
եւ Հետեւանք
Հբեսւնեբու
տնտեսական
զե–
րակչռո
ւթեան
:
Ա՛ո ւսա ստանի
մէշ
աւելի
կրօնական
էր։ Օւոեսացի
Հայ կէն
մր
ինհի կբ պատմէր թէ
50—55
տարի ա -
ռաշ
ինքր ա՜կանատես
եղահ է ,
Հբէտկան
շարդի
մր.–– Զատկի առաւօտ
մբ
Ո՚ո՚֊սե–
բբ
եկեղեցիէն
եըելէն
վերշ
Հբէակտն
շարգ
մր կբ կազմակերպեն,
այն
ամբաս
տանութեամբ
թէ Ոի"ու՚"բ
խս՚չսւհ են է
ՎԱՀՐԱՄ
ՄՈԱԿՈՖԵԱՆ
եւ կր կատարուի մէկ անգամէն : Աուդր կր
սկսի առաշին իսկ թաղումով
որ առժա -
մտնաքլեայ է ել կ՝աւսւբտի
Լրկբորգ թա -
գումով
, երբ ոսկԼբտիքր
բոլորովին
մեբ -
կաղւսհ ենիրենց
միսերէն% Այ"
երկու
թաղումներու
միշեւ
եւլահ
չբշտնին
մէշ ,
գէակր ղեռ մեռահ չէ բոլորովին ել կր
նկատուի
անմ աքուբ ;
ՀՀԱաՀր, անով վարակիչ է եւ
վբէժխնգիբ
ու չար: Վերապրսգներր
պարտաւոր
են
մասնակցիլ տյգ վիճակին
որոչ ել չատ
խիսա
սլտ յմաննե բու
են թ ա ր կ.դ ւե լո վ։ Ա -
նոնք իրենց զրկանքներով
եւ
մԼկուսաղու–
մով սլտրտաւոբ
են թէ չէզոքացնել
յոռի
աղդե ցութիւնր
, որով
վա բակուահ են եւ
կրնան վարակել
ուբի^ւերր եւթէ մաք -
րուիլ
այղ ազգեցութենէն
ինչպկս
Հազոբ–,
դութիւն
ւսռնոգ
մբ՝ իբ հոմապաՀու –\
թեամր
, այսինքն
սնունդի
զրկումով
կ՝ու^\
զէ
ինքղինքր
մաքրե
լ է
•
Ե րկՐ" ԲԳ թագում
ով ոսկեբոաիքր
կր–
գառնսւն
ւոեստկ
մր մասունք : Հողին կր
վերահուի
բաբի
չոլնչի
մր, զոբ
մարդիկ
կրնան նկատի
առնել
իբենց
կեանքի
բոլոբ
գորհերուն
Համար եւ սոլգր կր դագբի :
Զանազան
ժո ղո վո ւր գն ե ր ո ւ մ էշ ձեւա -
կան
տսւբբերութիւններ
կան րայց
էու -
թԼան
մէշ նոյնն
են
անոնք։
Ժ՛ամ տնակի
լնթացքին
բտնե բ կան ոբ
կր կո րսուին
բոլորովին
, ուրիշներ
իրենց
ձեւերբ կր փսխեն
, բա յց ա յս Ր"Լ" Ր Ր է —
րենց ՀԼտքերր եւ ղբոչմր կր ձղեն
ժոգո -
փուբգնեբու
բարքԼբուն
մէշ։
Այսպէս ե—
գահ է նաԼւ երկրորգ
թագման
սլա բ աղան ,
սուդր
մնացահ
բէէաէոփ տեսականօրէն
իբ
րեւ
սոփոբութիւն։
Զ"՚յն կբ նկատենք
մեր
փչտին արաա
յա յաութիւնր
, տռանց խոբ -
Հելու թէ ան կր յսւականչէ
մեռեալին
փի
ճա կր որուն կր մ ասնա կցինք ; թէ Լւ երկ–
բոբդ եւ վեբշնտկտն
թտգումբ
դո
յութիւն
չունի
այլեւս
, սակայն
մնացահ է կտտաբ
ուահ Հսնգիսական
ա րա բողո
ւթ Լ անց սո —
վորութիւնր
գոր ՀոգԼ՜Հանգիստ
կր կո -
չենք։
ՀոգեՀանդիսւոբ՝
ոբ կբ վերցնէ
մեբ
սռւդր :
ինչսլէս
բոինք
մեռնողր
մեռահ չէ տա -
կալին
նա խանա կան
ժոգովուբդներու
Հա
մար
,ոբովՀեաեւ
դժուտբ է պատկե րաց բ–
նել
"իլ՚եէիի
մր յանկարհական
եւ առյա -
ւէտ
անՀետիլր ,գեռ անոբ
յիչատակրթտրմ
է որով կբ տառապին
ապբողներբ :
Անոր
Հոգին
ուրեմն
ներկայ է։ Ներկայ
բայց
չար
միեւնոյն
ատեն՝
իր սլատճառահ
աա–
ռասլանքնԼբով,
աՀա թէ ինչո՛՞ւ այգ չր -
շանին
մաՀր վարակիչ է եւ մարդիկ մե -
կուսացահ՝
սուգի վիճակի
մէշ •
Ուբեմն
եզրակացնե՛լով
կարելի է Ր"ել
թէ սուղ ր վեբասլրուլ^ւեբուն
մասնակցու -
թիւնն է մաՀուան
ստեգհահ
վիճակին եւ
կբ տեւէ
այնքան
ժամանակ
որքան
այգ
փիճտկր ;
Գասախօսբ
կարգաց
նաեւ
սուզի
մասին
քաղուտհներ
օտար
Հեղինակներէ
, եւ
պաաասխանեց
չարք մբ Հարցումներու
:
ՆախագաՀր
լսարանր
փակելէ առաշ
չբ–
նորՀաւորեց
գտսախօսր
, որ յաշոգահ էբ
մւսւոչելի
դարձնել
այս չատ
մասնաւլիտա–
կան եւ յողնեցուցիչ
նիւթր :
Պ– ՊԱՐԳԵԻ.
ՏԽՐՈԻՆԻ.֊
ԱՏԵՓԱՆ
ԱԼԵԲԱԱՆԵԱՆ
Մեր
ողբացեալ
Հայբենակիցր
հնահ էր
Մչոյ
Նոբչէն
՚լի՚-ղր,
Համեստ
լնտանիքէ
մ՛բ, նախնական
կրթութիւն
ր սաացահ էբ
ղիսղփն դպրոցր է
Տ ա կա
լին երիտասարդ
տա բ իքին
իբեն
կր փ իճակուի
նամակի
մր վէո խւսգբ
ութ
իւ
նբ , սակա
յն տեգր
չՀասահ
էլ ի յնա
յ գա -
ժւսն Աէայի
պէէլին թակաբգր,
ու էլառաշ–.
նոբղ֊ուի
Մ չո յ բանար
, ուր կր գանուէ
ին
էր ^քէՏ եգբայբնեբր՝
Աթիթար
ԵԼթիկ -
եան , Ծխտոլ
ղի՚֊ղացի
Տաբոլթիւնր
, Ալ -
բան
գիւղի
Ասօն , եւ բսւգմսւթիւ
ուրիչ -
ներ : Բոլորբ
միասին
էլր չարչարուին
մին
էեւ
1908^
0"մ
. սաՀմ անաղր ութիւնր :
Օգտուելով
ներման
օրէնքէն
,
ազատ
էլ արձակուի
, ստկայն
յութւահ ել յուսա
խաբ, իբ Համագիւգացինեբոլ
Հեա կը
թողու
իր պաչտելի
երէլիբբ եւ էլապաս -
տանի Ո՚ուսասւոանի
Նիքոլա
յ ե ւ քաղաքբ ,
ուր կր զբաղփ Հացաղոբհութեամբ
ել օգ–
տաէլար կր գառնայ չատ մր
ւզանգուխտ
Հա յ րենա
էլի ցնե բու ;
1918^5՛
երբ
Հայրենիքի
ազատաղրու -
թ եան
ձա յն կր լսէ , գո րհ ր ո ւր ի չին
ձգե–
Լ՛՛՛Լ
^է անցնի
Երեւան
; 1921^
իրարանցու–
մ ին էլր յս՚շողի
վեր ագա ռնա
լ իր
նախկին
գորհին,
բայղ
ամէն ինչ կորսուահ
գտնե—
լով
էլ անցնի
Օտե սա եւասլա էչեբթայ Պ
ո—
լիս , Պ ուլէլա ր իա եւ վեբշապէս
կուղու
յ կը
Հաստաաուի
Փաբիգ։
Տարիներէ
ի վեր անդամ էբ Տաբօն
5 ՛ " –
րոլրերան
ի Հա յբ
. Ա իութեան • Ա րտանց
էլր գուրգուրար
մեր Հին սերունդի
նԼր —
կայացուցիչներուն
փրայ, գոբհնապէս կբ
մասնակցէր
Մ իութեան
աչխատանքնե -
րուն : Հա յբ
. Ա իութիւնր
իբեն Համար ա–
մէն բտն վեր էր ,անոր իւբաքանչիւր
խօս–
Քբ սրբութիւն
էբ իրեն Համար :
Այգպէս խոբ Համոզումով
եւ մեհ Հա —
ւատքով
մնաց
անխախտ
մինչեւ իբ
էլեանքին
վերշին
օրերր։
Հիւանդանոց
ե ր թա լէ
առաշ
^ Բ"էՐ
Հայրենաէլից
Լ , Տօնիէլեանի
Առաքել
Զաքբեանէ
վերշ կարղբ
իմս է։
ՄաՀէն
տասր օր առաշ երբ այցելութեան
գացի ,
տչքերր
լէ^ցուեցաւ եւմիչտ
էլր կրկնէր 3՛
թ՛ումանեանի
խօսքը՛ • «.ՄաՀր մերն է ու
մենք
մւոՀինր
, բտյց որ աչխարՀք ու ժա—
ռանգ
ունենանք
մ ենք
ն րանով
անմ՝ եռ էլբ
մնանք» : Գժբախտւսբաբ
չունէր
ժառանգ։
Այդ
մ տաՀոգութեամ
բ եւ երկու
անգամ
դոբհողութեան
են թւս
բ էլուե լով
աչքերր
ւիաէլեց ; ի րեն
մ աՀով
Տ ա բօն ի Հա յր • Մ ի–
ութիւնր
էլ՝ունենայ
հանր կորուստ
մր :
Ապրիլ
^1 ին օտաբ եւ ցուրտ
Հոզին
յանձնեց
ինք
մեր սիրելի Ա տեվւանի մար -
մինր։ Այս առթիւ
դամ բան աէլաննե ր խօ -
սեղան
Մ խիթաբեան
Մ իաբան
մր եւ Հա
յ–
բենաէլից Պ • Լեւոն
Տօնիկեան
,
խոբասլէս
յուզելոփ
յուգա
բ կա ւո րնե
ր բ :
Հանգիստ
ոսկորներուդ
, "իրելի Ատե -
փան
թոզ օտար Հոգր թեթեւ
ղայ փբազ. :
ԳԷՈՐԳ
ՄԻՐՈՅԵԱՆ
Յ՛Գ՛ Այգ տխուր
առթիւ փախան
հսւզ~
էլեպսակի Տէր եւ Տիէլին
ՅոփՀաննէս
Վան–
լեան
5000
ֆրանք
էլր նուիրեն
այրի
Տիկ՛
Ա . Ալեքսանեանի
:
;
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(74)
ԿԱՆԱԶԵՆՑ ՀԱՐՍԸ
*
ԵՐԿՐՈՐԳ
ԳԼՈԻԽ
—• Լաւ , թոգ րսահդ
բԱայ
, դուն
քաշոլ–
թետնգ
արժանիքէն բանմբ չես կոր^՚Ր^՛ ~
ցներ , բնգՀա էլառա էլն՝ բանմ լ ն ալ կ՛՛տ -
ւէ,լցնԼււ
եգահին
վբայ,
ւսՀա թէ ինչո՛՞ւ ,
կտմ՝
ինչպէս
, անմեգ
հերուկին
մաՀուան
դէմ
բ^՚գվզի
էբ եւ ոճբաղ որհբ
սլտ աժ
Լլբ
քաշութիւն
է , դուն՝
րսիբ թէ ,
ԱէլեսւՀր
մեռցնոզբ ես չեմ , այլ՝ Աբտաշկսբ
, ու -
բեմն՝
աչքով
տեսնուահ
քաշութիւնր Աբ–
աաչէսին
էլ երթայ,
իսէլ այս սպանութե - ՝
նէն աոաշ եէլահ պտտաս խանատուո
ւթի
ւն ր
վբւսդ տռնե լբ , Արւոաչէււի
ինքն ութ
իւնբ
պաՀե լբ եւիբբեւ
բուն
ոճրաւլորհ դատա–
բանին
տռշէւ ւ ե լլէ։ լ բ
աբգէն
քաշութիւն–
նԼբու
քաշութիւնն
է, այսինքն՝
Ա
՛յն
միւս
քաշութիւնր
, ոբ նիւթտէլան
աչքով չի
տեսնուիր
,այլ
/"ղ՚^Ի^
՚"էՔ՚՚՚ԼէԼ
՚
եգրա -
էլսւց ուց Ա՛է" Աանօն :
ինչ որ է " ՚ , վեբշապէս քաշեԺե -
ղեր , այնպէս
չէ՞ , Հայրիէլ ,
էլատակեց
Ալօն :
կատակ ու զուարճութիւն
: Ծտվւ ու ղ ս–
վտսանք՝
մ ինչեւ ուչ ղիչեր : Ապա՝
լո եց
Ո՛էս Աանոյի արգար
տունբ,
ամէնքր քբ–
նտցան ; Գուրսբ՝
լուսին
էլար , գ ի ՚ ֊ զ ի տւս -
նիքնէ^բուն
վրայկն
, կատուի
գգուչոլ -
թեամ
բ Հովիէլ
մ ր անցաւ , քսոլեցաւ
պա–
տեբուն ու ցուիքներուն
, Համբուրեց
եէլե–
զէ՚ց իի դուռն ու սլա տուՀ ան ր , եւ խուգաց
տմ ա լի էլալԼբուն Հեա • • • :
Գիւղէն
գուբս՝
քտ չուահ
արաեբու խո —
զտններր
զրո
յցի
բռնուեր
էին լուսնէլա
յին
Հետ ...:
Ալոյի եւ Ո՚կս Աանոյի
աե ս ա էլց
ութԼնէն
է՚րկու չաբաթ
Լտքր,
Հարսնցուն կր բեր- |
ուէբ
՚լփ՚՚֊ղ^
, անոբ
էլ լնէլԼ բանա
յին Հարս
-.յ
նամ ա յրբ , Ո՛էս Ա անօն , փւեսա յամ ա յրբ
\ \
^ " ՚ - չ Ի Կ բ եւԱբտաչէսբ : ՀԼտաքրքիր
ղիւ - ՚
ղս՚ցիներր
Հաւաքուեր
էին ճամբու
եղէւրք–
նԼբբ : Հա րսնսւռր գիտե
լու Համաբ , Հ ո ն
եէլահ էին նաեւ մանուէլնԼրբ
, մանչ
ու ագ—
^Իհ
»
Ք՚՚՚նի
մր չունեբ ալ • • . :
•
Խաչօ,
Հտնղիսա
էլեցիբ.
Հիմա
Հարս
պիտի
բեբեն
, Հոս , քռփս եէլուբ , բարի
էլե–
ցիր որ Հաբսբ
քեղի չտքար տայ : Խօսէ, -
ցո՛ւ
մտյբ
մբ իբ տգան
Հանդարտեցնելու
Հ ա մ ա ր ;
--
Աղէկ
1
Հասէլւլայ
տւլաս , ձտյնզ.
վ՚է՚ղի
Ք՚"չ^
1
Բ՚"րի
^էեցիբ , որ՝ Ռկսէ։նղ
Հարսր
կարմրուկ
ձի մր բերէ
քեղի :
• • Աղշիկ , համ կտբահ
, ձտյնղ
խրչգ
չլնէ/՛
ս , Հիմ
սւ քեղ շունէւ բուն
բԼրտնր
էլբ
նետԼմ
, նայէ , բլուր
ին էլողմ բ , այն թու վւր
էլր տեսնե՛՞ս,
ւս յէւ տեգէն
պիտի գայ Հաբ
-1
սր ։
Գիւզացին աէք ու ականշ կտբահ էր ,
անՀամբեբ
էլր սպասէր
զէնքի
մր
պայթիլ–
նին էլամ ձիաւորի
մր եբեւնսւլուն,
այդ
էլր նշանաէլէ ր թէ Հարսն ե ւորներր
եէլան :
Բսւգմութեան
մէշ էլր տեսնուէին
Օխիէլենց
Ալիսբ՝ որ ամ ուսնացահ
է բ , Գէլոնց
Շու–
շանր ՝ որ նշանուահ էր Ըստսւմսլոլենց
կա—
քաւին Հետ, Մտրզբիտր՝
որ
ամուսնացահ
էբ ոււլաւաէլ մբն ալ
ունէր,
Պայհառբ
էէլար • • • , Հիւանդ էր :
Հեռուէն
ճերմաէլ
ձի մբ
երեւցաւ,
բաբձբացոզ
վ՚ոէիի
մէշէն, ասլա՝
սլայթե–
ցան
զէնքեր•
Հա ր սն Լ ւո րն ե ր ր
եէլան ,
Հ բՀոաց
բաղմ ութիւնր
: Ծ ավավ ու օրՀնութԼամ
բ
րնւլ ունուեցան
ւլիւղացինէէրկն
, ու միասին
սրլուիէլ ու մեհ, մտան
Ո՚էսի տունր՝
Հարս—
նիքին
մասնակցԼլու
Համար։
Ռէսի
տտն
մկշ
Հարսնիք
էլաբ; Աւանդական
տաուլ
ու
ղուո1ւա,
կանչ ու ղինաբրուք,
իրարան —
ղում էււ խժ լտուք : Գեր անն
Լ բբ զարւլ ար -
ուահ
Լն ^ասազունքով»
: Պսաէլին կբ յա—
շւ՚բղէ
Հարսանեէլան
էլատակեբգբ
;
Ա. իւումրբ
(Տ՚ադւորի մէբ դոՆրս արե ,
–(^ե իԸչ ու ինչ եԸք րերե ,
եւն.;
(Հ/աբ
ԱՕԱ - ՎԱՆԻ
Fonds A.R.A.M
