է էէ ռ Ռ ւէ X *
՚նա՚լորչ
մի մարմին
գալարուելով
ւսււսւք ե–
կաւ% Երր լ " յ՛՛ր
ելաւ, նրա րերանր րաց
էր եւ երէլճիլղ
լեւլոլն
օգում
րան էր որո
նում , իսկ սուր
Ա
՛չքերր
նայում
էին
ու՚չիղ
դիմաց։ Գա
՚էէ՚՚՚-խր
աավւակ,
"1"Լր կարճ
մի աՀագին
դիլրգա էր, որթէեւ
ինձ նր–
կաաել
էր , բայց
րոլորովփն
ուչադրոլ -
ԲԻ
՚-ն
էղ՚"Բ^բեց
ինձ եւ դալարուելով
ա ֊
ո՛՛՛շ էր գնում գէպի
իր նսլաաակակէար
:
Ես Հրացանս
վերից վար մեկնահ՝
Հե -
տեւում էինրա չարժումներին
. ի՞նչ
կայ
նրա գիքաց
. րացի
լերկ քարերից
ոչինչ
չեմ աեև նում %
Եւ այն սլաՀին , երբ նա լարուեց եւա -
ու։ւ՛Լ ցատկեց
, նկատեցի
քարին
ՀպուաՆ
եւ
օձի
Հա յեացքից
Հիպնոսացահ՜
կաքաւին ;
Մ ինչ ես նչան կր բռնէի
որսիս՝
օձր իր
Լայն երաթն
աււա ւ. կաքաւին եւ ես Հրա -
ցանս ետ քաչեցի ու սկսեցի
գիտել
:
ք՚նձ
Հետաքրքրում
էբ, թէ այգ օձր
ինչպէս
պիտի
կուլ տայ իբենից
4—5
անգամ
Հաստ
թռչունին
: իր նեգ րկում չթ մնայ
որոր
եւ գրանից
օձր չի՞ խե գգո
ւի :
Պարգուեց,
ոլւ ես ի գուր եմ«անՀան —
գստանում»
, ամէնից առաշ,
* ՚ ^ է ԳԼ՚"–Է՚1Լ
աբագ
մեՆցալ
, «՚լէմք^չլ
այլանգակուեց
,
ա չքե
ր ր Հեռացան
իրարից
% Գլթէ
՛մասերր
կարհ՛ես
իբար Հետ միացահ
էին
գետինով,
ոբ կաքալբ
երախն
առնելուՍ պէս
ձգուեց
րացուեց եւ գրանից
գլուխր
կոբցրեց
իբ
նախկին
ձեւր։ Ապա մի աՀագին
կասչ գո
յացաւ
օձի վղին եւ երեւում
էր , թէ ինչ
տանշտնքով է նա կուլ տալէս
իր
ոբսր։
Երբ կաքաւն
անցաւ
որկորից
դէպի ստա–
մոքսր,
օձի գլուխր
նոբից իբնախկին ,
նորմ ալ տեսքն
լնգունեց
% Բաբին
նստահ՛
ես նա յում էիօձի փորի
մեհ
ուռուցիկ
կապին , որբ գանդագ առաշ էր գնում ;
Երբ կաքաւր
Հասաւ
բուն ստամոքսբ ,
օձր մի սլաՀ մնաց անչաբժ եւ
թմ
բեց
է
.Ասլա քի
Լ
յեաոյ
առաշ
ւլնաց, փաթաթ -
ուեց սեպի
նման մի սուբ քարի եւմկան -
նեբբ
լարելոփ
իր փ՛որի ուռուցիկբ
սկսեց
Հպել այգ քարին։
՛եբա այգ արարքից ես
Հասկացա
յ , որ իբ չհամ ուահ , կո չտ
կերր
ստամոքսի
ներսում
շաբգում - փափկա -
ցնում , մարսելի է գարձնում
յ
Բա
յց ես , իՀարկէ , ա յնքան
միամիտ
չէի , որթո՚լնէի
կաքաւնեբին
յօչոտող
տյգ
գգուելի
սոգունբ
Հանգիստ
մարսի
իր
աւաբր , նչան
բռնեցի նրա տափ՛ակ
գլխին
եւ կրա կե ցի
« • •
Այ՛է օրն այդ յէարեբի
մէշ ես նոբից
որսի
վբայ
ցատկելու պատրաստ
օձերի
Հանդի
պեցի եւնոբից տեսայ, թէ ինչպէս
թռչե
լու եւագատուե
լու փորձ չեն անում :
Ես Հասկացա
յ, թէ ինչո
՚^լ
այգ
փայրր
էոեգացինեբր
անուանում
են «կաքաւի գե–
րեզմ անատուն»
յ
Ի ա է օ Ե՚ե տեւււփ(1է«Ի»
՚ԼԱՅՐԻ
ա ե Ր է
Աբմտչ
դէւգից
փեբեւբ,
ուգիզ
Արարատ
յեռան
գիմ աց ժա յռապատ
բլուրնե
ր կան :
Եբեկո յեան գէմ որսից
փեբագառնալիս
խ^ում
էի այդ բլուրնե րոփ
յ
Աբե
էն արդէն
մայր է մտել
եւ
ձո ֊
բերում
խտանում էբ տզ^սւմուզշր
:
Իմ դիմաց
ձոբի
միւս կոգմ բ սեպ ֊ սեպ
ժա յռե րոփ մի լեռնամատ
կայ։ Նսաե
լ նա
յում
Լմ այգ ժայռերին
• Նրանց ատաէէնա–
լոր կտաարներբ
այնքան պաբգ
են գհա -
գրուահ
բա ց կա պո յէո եբկնքի
ֆոնին որ
այ։է կատարնեբին
նստահ
աբհիւնԼրբ
աչ—
քիս
մի մի մարգու չափ են երեւում :
Բանի
աէլթամ ուգշ ր
թանձբանում
է ^
այնքան
ձորբ խորն է թոււււմ
, իսկ
գիմա–
ցիս
ժայռեբր
կարհես
բարձբանոլմ
, մբ —
ռայլւում
, աՀաւոր
են գառնում ;
Գիտեմ որայգ ժամին
փայրի
կենդանի–
նեբր գուբս
են գալիս
իրենց
թաքստոցնե—
բից՝
^՚"~Ր խժելու, ա րահե լու, իսկ ՛էա —
գաններր
իրենցից
թոյլեր
են
յօչոտելու։
Ասլասում
եմ՝ Հայեացքս
գիմացիս
լեռ–
նամ ատի ատամնաւոր
կատարնեբին
: Լեռ–
նամ տտ ր փեբեւից
, Աս լխ սաբից
իշնում է
Գէ՚՚ւէ
Աբ՚է՚աչ,
գէսլի
Աբա բատեան
գաչտր։
Յանկարհ
գիմացիս
ամԼնաբաբձր
կա —
տարին սեպ քարի
ետեւից
, երկնքի
պաբզ
ֆոնին
մի գոյդ
եզ շերս լներ գհագրուե
—
ցին : Բարտյհ է : Անչաբժ
նայում է ինձ :
Գլուխբ եա քաչեց , մի պաՀ անՀետացաւ ,
Հասկցաւ որլնկեբնԼրր
լեռան
միւս եբե—
սին
կանզնահ
նրա ՀետախուզութԼան
աբ—
գիւնքնեբին
են սպասում
յ
Գնաց «Հագոբ -
գելու»
իբ աեսահբ
:
Բիչ
յետոյ ետ եկաւ
լնկեբներին
Հետ
միասին
: Լեռնամ ատի
վերին
մ ասի կտ -
աաբնԼ րր լցուեցին
եզշիւբաւո
ր գ լուխնե––,
Ր՚՚վ–
Անչաբժ եւուչագիբ
նայում
են
ինձ,–,
ուզում
են որոչել
որսո՚՚՚րդ
եմ , թէ անվը
—Հ
նաս մարգ,
ի՛՛նչ մտադրութիւն
ունիմ ես
Հո վտանգ
չկա՞յ
ինձանից ;
Յանկաբհ
բոլոբ
ւլլուխնեբր
չքտցան
յ յ
միա
յն մէկ քաբա
յհ մնաց
որր ժա յ ռ ի ա–
տամների
ետեւից
՚էի՚էբ
րաբձր
սլաՀահ
գունչր
առաշ
մեկնահ,
զգօն
Հսկում էբ
ինձ
Լլինի թէ տեզիցս վեբ կենամ , էնչ որ
վտանգաւոր
բանեբ
ձԼռնաբկեմ կամ ՚լադ—
տաւլալխ
անցնիմ
ձորն ու մօտենամ
իր
լնկեբներին
յ
Բայց
ո՛՞ւր զնացին
բնկեբներբ։
Ես Հտ -
մոզուահ
էի որնբանք լերան
միւս
եբեսով
ցահ
են ի^ոլմ
յ
Եւ իրոք պաՀակ
քարայ -
հից
մ օտ
Հարիւբ
մ եթբ
նեբքեւ
, լեռնա -
մատի
թիկունքից
մի քանի
գլուխներ
երե
ւացին։
էլի անչաբժ
ինձ են նայում
: Ասլա
նրանցից
մէկր պաՀակ
մնաց ,
միւսներր
նոբից անՀեաացան : Տեսնելով որնեբքե -
ւում պաՀակ
կայ , վերեւի
«դիտալյբ» ետ
ցատէլեց եւնոյնպէս
անՀետացաւ։
՚^էէ.
անց նբա գլուխ
ր եբեւաց
այս նոբ պաՀա–
էլից մօտ Հարիւր
մեթր
նեբքեւ
զ ժայռի ա–
բանքից : Հէնց նա լնդունեց
իր նոբ «պոս–
աբ» , «գիտոզբ»
, ետ ցատկեց եւ
նոյնսլէս
տնՀեէոացալ
: Բիչ "՛նց ւլլուխներբ
ել՚եւա–
ցին լեոնամատի
ներքեւում
,
Հորիզոնի
վբայ,
որից տնմիշապէս
յետոյ
վէւրթե
պաՀաէլր
թոգեց
, իր Հ^սլոստր»
ձւ ցահ ի -
շաւ լեռան
միւս ե բեսով
յ
Այ"պէ"
Հերթով
սլտՀաէլ
կտնւլնելով
ու
Հերթով
Հսկելով
ինձ քւսբտյհերի
խումբր
անվնաս
տեգավէոխութիւն
կաաաբեց
լեռ -
նամ ատի
Գէխից
մ ինչեւ նրա «ոտնէ,–րր» եւ
անՀետացաւ
ձորում : Վ .ԱՆԱՆԵԱՆ
ԱՊՐԻԼեԱՆ ՍԳՍՏՕՆԸ
Վ-ԻԷՆՆԱՑԻ ՍԷՋ
ՎԻԷՆՆԱ,
26
Ապրիլ
ԼՅառաշ)
Եբէկ,
կիրակի,
25
Ապրիլ,
Վիէննայի
Ազդ. Տան
մէշ սլատչաճ
չոլքով
տեզի ունեցաւ
1915/՛
նաՀատաէչներու
Ագատօնր
գագութին
ել
Մ խիթաբեան
Ա իա բանութեան
դորհակ -
ցութեամբր
:
3"ւզէչ էբ ՀոգեՀանգիսար
որ կատար -
ուեցաւ
մ ատ բան
մ էշ
զե տ ե գո ւահ
յիչա -
աակա բանին
առշեւ
: Կբ պլպլա
յին
երկու
մ ոմեր եւ հտզկեփունշ
մր կր գա րգա բէ բ
պարզ սեզանր ;
Գազութիո
Հոգեւոր
Հովփլր
կատաբելոփ
Հ անդի
ս ո լթ ե ան բացումբ
, նախ հանօ -
թացոլց
երշանկայիչատաէլ
Տ ֊ԱաՀաէլ
էլա–
թոգիէլոս
հյապայեանի
Հալէպի Ա՛ Բա -
ռաս
նից Մանկանց
եէլեգեցւոյ
թ ի լ
133
ձե–
ռագիր
ճաչոց
՛լիրքին
մ էշ ա
րձանագրահ
յո՛՜գիէ
՚քէկ փկա
յութիւնբ,
գրուահ այդ օ–
րերուն,
Եգեոնի
անմիշական
տգդեցոլ -
թեան տակ •
Յետոյ
Հրաւիրեց
բանախօսելու
Հ. Նեբ
սէս վրգ. Ակինեանբ, որաէլնաբէլ մր նե -
տելով
Հայ Ազգի
էլրահ շարգեբուն
վրտյ,
ի վեբեւ
Հանեց
թչնամ
ինե
բու
անզօրու
—
թիւնր ու Հայուն
ցոյց տուահ
ապրելու
տնդրգուելի
կամքբ : Աագթեց ոբ կարե -
նայ
դիմագրաւել
նոր գժուա
րութ իւննե —
բր։Եւ
վեբշացուց
իբ խօսքերբ
յոյս
յայտ–
նելով թէ պիտի գայ անպայման
վեբա —
հնութեան
Օբր
յ
Գեգաբուեստական
բաժնին
մէշ Օր ՚
Ւիթիկ
ՅովՀաննէսեան
մեհ
յաշողու -
թեամբ
աբաասանեց
ԱՀարոնեանի
«Ուխ -
տաւոբբ» եւ Թ՛ում անեան
ի
«Լուսաւոր
չի
կտնթեզ»բ
, ի յա յտ
բերելով
բարձբ
չն -
գունաէչոլթիւն
: Նոյնքան
յաշոգ աբտա —
սանութիւն
մր կատարեց Պ՛ Առման Վար—
դանեան
, գ. Վարուժանի
« կարօտի նա -
մաէչ »բ; Պ՛ կարօ Տօնիէլեան՝
Աիամանթո–
յի «Հարսին
եբազ»բ,
անէլամ
մր եւս յու -
զեց
ներէլաներր :
Բեմագբիչ
Պ– Եր
ուանդ
Աանարեէոն
,
մեր
Հաւտքո
յթներու
փնտռուահ
տրուես -
տագէտբ,
բնգՀանուբ
խանգավառութեան
մէշ արտասանեց
0՝ումանեանէն
երկու
կտորներ՝
«Տրամ ութեան Ա ագմ ոսներից »
ել «Երկու
Հայրեր»,
տնգամ
մլն ալ Հաս–
տատելոէէ թէ պարոնր
օժտուահ է գերա -
ստնէսէլան
ճչմարիտ
կոչումով եւգիաէ
իբ
տագանգով
Հմայել
Ոէնէլնգիբներր
յ
Հոզ.եւոր
Հովիւին
փակման
խօսքերբ
կրա կոտ կոչ մլն էէն մասնաւո բաէզէ ս
ուզ–
գուահ
նոբ սերունգին
, ոբպէսզփ
չենթար
կուի օաէոբացման ու այլասերման
փտան–
գին :
Ներկանեբբ
ոբոնք
բազմ ութեամ
բ լե -
ցուցահ
էին մատուռբ,
բաժնուեցան խոր
տսլաւ.ո րութեամ
ր , այս տարի ալ
արժանի
յաբգտնքր
լնհտյելոփ
մեբ բիւբաւոր նա -
Հատսէ էլնե րուն ու ուխաե լւէէէ
անխախտ
Ք՛" լել անոնց
ճամբէն
, յանուն
ազգա
յին
գոյութեան
:
ՒՎԹԱԿԻՑ
ՀԱՅԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈԻԹԻԻՆ
ՄԱՐԳԱՐԻՏՆ
ՈԻ
ՓՐՓՈԻՐԸ
Ծովի երէսն է փրփուրը ելնռւմ
Փայլփլում մի պահ ,իբրեւ մարգարիտ
ք
Մինչ մարգարիտր իւռրքում է լինում ,
հյորքից է ծնւում գանձը ՜նշմարիտ :
• • •Իա յց այսպէս իօսեց փրփուրն այդ
մասին՛
— ինչո՞ւ սւեղ չունիս ծովի երեսին,
Թէ մարգարիտ ես՛ • • էլ ի՞նչ մարգարիտ,
Ես եմ մայր ծովի գանձը ճշմարիտ , •
Որ միշտ ջրերի երեսն եմ ելնում ,
Ու ես եմ փայլում,—
կեանքը վայելում • • •
ք^"ւյց
իր
Վ^ւյ^ւքր
երկար չտեւեց,
Մի քամի ելաւ՝ փրփուրր ցրու1ւց ,
Հետքն էլ չմնաց ծովի երեսին - • •
Մինչ մարգարիտը, երբ
յՆորքից
հանուեց՝
Ձեոքէ ^ ձեոք իյլուեց — գա՛նձ է, գա՛նձ,
ասին , —
Ահա մայր ծովի միակ փաոքը մեծ :
• • • Մարդիկ կան, ոբոնք փրփուրի նման
Միշա կեանքի ծովի երեսն են ելնում
իայց խորքում որքա՜ն
Մարգարիտներ կան,
Որոնց փառքը դեռ փրփուրն է իյլում :
ՅՈՎՀԱՆՆկԱ
ԾԻՐԱԶ\
Ծ Ա Վ Ի Կ • ՚ •
*
Ծադիկն առաջին երբ րացուեց ծառին՝
Տերեւներն անոյշ յոյցն այդ իմացան ,
Ու ասին
«պայծառ բոցն այս կը վառի՛
Մեր տենչանքների տենդով սրբացան» յ
Ու ասին–— «Ողջո՜՛յն երաղ մեր վսեմ՝
Երա՛նգ որ ամբողջ արժես ծիածան,
ի ո ՚ յ ր որ հեղուր-եամբ ասում ես—
ե՛ո եմ
իմաստն
օրերի սբ աբբչիռ
անցան »
յ
Ու ասին––—«էուսէ շրրների համբո՜՚յբ՛
Ա՚ստղ ոը կերպարանք՛ն ես մեր հեշտանքի ,
Դշխո՛յ որ հպարտ անուանում ենք քո՛՜յր,
Վայրկեա՛ն որ արժես արեւներ կեանքի» :
—«էո՛յս անբովանդակ դու մեբ խաւարի,
էո՛յս որ հիւթել ենք կոյբ ու անգիտակ ,
Յայտնե՛լ ենք ահա բիւրեղդ աշխարհին՝
Գոհա՛րն որ սարսռուն հուր է հողի տակ» :
—.«
Զի դու յեղակարծ հրայրքն ես վսեմ,
ժ այթքն երակների մեր սիրաբողբոջ՛
Ծաղի՜կ որ հեշտիւ ասում ես
ծ՛օ
եմ
Ծ առն՝
արմ աաներից
մ ին չ կատա
րն ամ-
բոզի
:
3.
ԿՈԱՏԱՆԳԵԱՆ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(71)
ԿԱՆԱՉԵՆՑ ՀԱՐՍԸ
ԵՐԿՐՈՐԳ
ԳԼՈԻհ
Ռէս
Աանօն , ելաւ փարդաստանի
գրան
առշեւր,
երկու
ձեռքեբր
իրարու
միա -
ցուց , խէէէլովէսէլ մր շփ՚նեց , բեբանր
անոր
վրայ
ղնելով պոռաց
ինչքան որ ուժ ու -
նէր :
—՝ Գիւլամիր
, տւլտս , Հորթին
րառաչր
չե՛՛՛ս լսեբ :
Կբ լսեմ , եէլաւ պատասթանր
յ
Միքօն ցատկեց
սլատէն
, վազեց
գէ՚գէ
Գիւլամ
իրը եւ երէլուքր
միասին
սէլսան
ւինտռեչ
Հորթբ որ էլրբառա չէ բ ,ի րձա
յնբկր
լսուէր
, բայց
ինքր ^կաբ . . . :
Տեսէք ,
Մ խիէլէնց
արտին
մ էշէն
մ արդ
մ բ
գուբս
ելաւ , բէսռաչալ
Հոբթր
, , , մտաւ
՛է՛՛՛բ -
գտստան ;
Արտաչէս
, գո՞ ւն ես ;
Ես եմ , ես , ո^ վ էլրնա յ բէլալ է
–
Տ՚լայ,
"՚֊րկէ՞
սորվեցէսր
մեր
Հորթին
պէս բառա չե լր
յ
Ձ՚է՚ր
Հորթէն դաս առի :
Ռէսն ու իր ա չէստ տէս ւորներր
էսնգա
ցին
չատ,
ու զարմացան թէ մարգ մր
էէնչպէ՚^ս
կրնայ
Հորթի պէս բառաչել։
Աանօն եւ
Ղրտ՚ո
շէ ս բ աՈէէէնձնաղս՚ն
, նս՚ոան
հառի
քբ տաէլ ու սէլսան խօսիլ
ւ
Հ՚"յրԻԿ » էն է՛՛էէ՛^" եո , էսռո՞զչ ես
I
Արտաշէս
, թէ առողշ
եմ եւթէ դո բ–
հերս լաւ էլ երթան,
բայղ
(Լսէ տեսնեմ ,
ո՞ր
Հովբ քեգ այս տեգեբր
ձւլեց , անսչաա–
ճէէւռ էլագտնէէք
մբ ունիէէ , Արէոաշէսբ՝ ես
էէիէոեմ , Հան։լիստ
նսաիչ չէէ էլիտեբ
1
Ի՞՛նչ
րնեմ , Հայբիկ
, ուր գորհ ու
պար տւս էլան ութ էէւն՝ Հոն ալ
Ար տէէէ չէս
յ է, էլէէէ փախս ւթե ան գինուոր
եմ, էէմ Հէէմակ–
ուան
րրահր,
ժէււմանաէլէլն
դուն
ԷՐՐԻ՛՛՛Ր ՜՛
Բայց այն ժամանաէլնել։ր
անցան ,
հրա ւլէէէէնե բ ր էաւ էլււրհունէ էէւթեան
ձեւե
բբ
էի ո էս ո լեւյան , Հիմ էս
սէսՀմ ւէէնա գբ ււ ւթ է՛ ւն
էլա յ , ազատութեան
, Հաւասարութեան
էււ
ե՚լբայրութեան
պէս տգուոր
բանեբ կան :
Գուն
էլբ Հէէււատա՚^ս
Թուրքէ՛ն եւ ւս -
նոր
էէէէէՀմանսէէլբւււթեան ;
Զեմ Հաւէոտտ
բ , Արաա
չէս ,
բա
յց՝
բէէէն մր կայ, էէւռաշուբնէ ագէկ
ենք , Հ ի–
մ ա շէէէրդ ու էլո էլո պուտ
թէ՚ս
յ :
—- Երեւութապէս
լաւ
էլչ, թուէւնք , տես
նենք փագբ
ի՞նչ պիտի
բէէ՚սյ :
Աբտա
չէս
Թէէւրքչ,
մ է, բ
"՚ չքին ու
յօնքին
Համ էէէր չէ որ ԱաՀէք էէէնաւէրէէէ,թէէւն
աուաւ,
առանց
հուէսի կրաէլ ձՐէէտր ,
սէ1էՀ–
մանագրութիէնր
հուէսն է , էլրէււէչր՝ ՛էէ՛ է՛շբ
մէշտեղ
պիաի
ելլէ, թէ ոբ Թոլրքր այդ
հուէ՚էբ
մարէ, Եւբոպան ալ տնոր
հուխր՝\^
էէլէ՚էոի մարէ, Հէյ, Աբտտչէս
, Ռուսին գա–՝–^
ղէսէէէր մեզմէ
Հեռու չէ • • . :
<
—՜ ^Ի1Գ
է ՚ Հ՚"յբԻև
1
եթէ Թուրքր
սաՀ–
մտնագրութիւն
յայտարարեց
, բսել է թէ՝
իբ գլէսուն
սլայթելիք
գէէւււմ մր էլաբ, ան
էսաբեց
մեզ , էսաբեց
նսւէյլ
Եւլ՚՚՚պան
,
սաՀմ անա գր էէ ւթի
ւնբ մեր էէե րե էլմ ան ր
պի
տի
րլլա
յ , Եւբոպան՝
իր ա չքր
պիաի գո
ցէ եւմաՀուան
Հոնգիլնր
չլսելու
Հէսմաբ
,
ռուս գսէէլախն ալ իբ աեւլէն պիտի
չչ՛"ր -
ժ ի ։
Արտա
չէս , տւլաս , գուն
Ռուս բ չես
ճանչ^՚ոէր
, ան՝ մեզ էլր սիրէ ,
ոբոփՀետեւ
մենք տլ ւոնոբ պէս քբիստոնեայ
ենք
ՈբոփՀետեւ–
. • եւ ոբովՀեաեւ
Ռուսբ
մ եւլ էւլիաի չսլա չէւէսլանէ - Ո՛ուս բ
տ
յնքան
օտար
է,ւ թշնամէէ է մեզ, ոբքան
Թուրքր,
մեր
ժ– ո էԼՈվո ւր էլչ, սեփական
դէնք՚՚վ
էււ Հե
րոս էէէ.թ էէ էէէմբ էէչէտք է էսլէ է՛ր աւլատ
ու -
թիւհւբ : Պէ՛աէւ րսես թէ՝ մեր աղդր
սլւլտիկ
է եւ տէլւէէբ , էէն չ ււլ է՞ ս Թուրքէ՛ն գէմ սլիէոի
էլռուի
ւււ խէէ է՛ր Հայրենիքբ,
մի յւււսա -
Հասէէւր, այս պղտիկ
ժոգովուրդբ
պիտի
ունենայ
բանաէլ , էէեփաէլւսն
գրէււմ էաւ փար–
չւսէլաբղ :
• Արատ
չէս , Աստուահ
ձա յնգ լսէ ,
աէէ–
՛էիս
Հ՚՚՚յոց
աւլէսաութէււն
էոէսյ , մէւնք աէ
Հա լբենիք
է1
ւն էէն էէէնք , փւէ,լէ՚լէէնք աէլւէւտու
- յ
թեան
բաբիքբ
յ
Այս վերշե
բս
ո՞ւր էիբ ։
1
Պ՛"չքալէ
ւլացահ
էէ՛ :
1
խուշիկն ալ Հետդ տարահ
էէ՛բ
I
1
Ոչ , մէ՚նաէլս
՛լացի :
–Մեր
Ալօն Հէն էր , տեսա բ :
-
Տեսայ
Ալօն, չաա բտբեւնեբ
բրաւ :
. է՚րէէէ՚^ւ տեսար :
Ոչ
մ իա յն տեսա
յ ա յլեւ
ապբեցա
յ ^
Հետբ , ան է որ ւլփս Ք"վգ ՚ԷՐ^եց ել էէլատ–
ուիրեց ոբ քեւլի բսեմ թէ՝ ամիսէ
մբ պէւ—
տի վե րագառնա
յ իր տուն
ր
յ
Րա
յց
էէն չււ՛^ ւ պէէտէէ վեբագաոնա
յ՝
չէ՛" որ պաչտօնէ։
վրայ
էր , լաւ ամսական
էլ առնէր , եւ իշէսանական
էլեանք կր էէա -
Բէէ
՚1
" ՛ յ " "՛ե՛լ
բ՛ոն մր էլայ :
Այո, բան մր պատաՀեցաւ,
ասոբ
Համար
չուզեր
մնալ ;
–
Տգայ
թնչ պատաՀեցաւ
, չբսե՚^ս
ւ
Մէ վախնար
Հայրիէլ,
հանբակշիռ
՚էէպք
մբ շէ , այլ պղտիկ
միշագէպ
մը :
Գէէտես որԱլօն անէէաէս է եւ Համարձա1լա~
էէէօս , անաշառ
ւէատաւոբ է եւ աբւէաբու -
թէււնր սիբոէէ, մինշդեռ
ինքր կբ
ւլտնոլի
այնսլիսի
շբշսւնաէլի
մր մէշ՝ ուր ստտէսօ -
սութէէւնչ,
առէէլքէէնութիլն
, էլեւլհիքն ու
շո ւլււքւէ ր թ էէ ւթ է։ ւ^ւ ր
քսւ էլէէէքէս էթս բ ո ւթ ի ւէ։
թրք։։։էլտն
միշէսվտյբր
աւլբւսնոց
մբն է,
քշելու եւ է"պրէ.լոլ
Համար պէտք է էլեէլ–
հէ՛ լ , լստհր
չլոելու
զարնել
,
գիտցահբ
շւչիանէ"լ
ձեւացնէէլ ;
Այո, էէէէաեմ , էլր ճանչնամ
Ալօն,
լ՛մ.֊
բո"էո
ոէէի է էսն , բալէէէ ու արդարասէր
, իբ
Հ՛" յքՐ. ՚ էբ "է"՚պե
է՛ն տլ ե՛լան
մ էչտ
էլթա–
սիրէ" , Ալօն՝ չէր էլրնտբ ուրանալ էր ա -
բէւէ^ւր ու չնմէ"նէ։լ
իբ Հօբր եւ
միւսնե -
(Հ;
էսբ.)
ԱՕԱ-ՎԱՆԻ
Fonds A.R.A.M
