մթնոլորա
մը ստեղհել–
Տիկին
Նս՚գաչ՜։^
եան կրցաւ, ստեղհել
այգ
մթնսլորաը
իր
երգերով
: Օր՛ Ս • Ջրրաշեան
արատսանեց
Ա
. կապուտիկեանի
«Խօսք
իմ որգռլն»
,
իէոր զգացումով
:
Ապա
րեմ հրսււիրու-եցաւ.
երրորգ
րանա–
խօսր
Հ՛Յ՛
Գաչնակղութետն
կոգմէ
ընկ՛
Տ ՚ Թագոյեան
որ կարգաց
օրուան
համա
-
պատասխան
գրաւոր
ճառ
մը։
Ընկերը
պարզելէ
վեր^
ՀայաշինԼ
Աաբսափներուն
հ-ալքերր
եւ անհետացահ
սերունգի
մը
արժէքը,
կանգ աոաւ
մեր
գիմագրական
կարողութեան
վրտյ
՚ Ըսաւ թէ այգ
Հա -
մտտարտհ
սպանգի
տարիներուն
անգամ
,
Հայ
աղգշ երեւան
բերաւ,
մէկր
միւսէն
սքանչեչի
, Հրաշապատում
Հերոսական
գորհեր
, Ուրֆայի,
Շապին
ԳարաՀիսա
-
բի , Մ ուսա
Լերան , Տարօնի
, Վտսպուբա–
կանի
եւա
յլ Հերոսամարտերով։
Եւ
երբ
անարգ
թշնամին
իբ թափահ
անմեգ
արիւ
նէն
գինովղահ
կ՝ոլղէբ
իր
հրագիբներբ
դսմբոզշացնել
Արեւե լեան Հայաստան
ի
Հա–
յութիւնն
ալ
բնաշնշելով,
Հայութեան
միւս Հատոլահբ
ցնցուեցաւ
եւ մեբ նորա
գոյն պատմութեան
մեհ գէմքերէն
մէկուն
գեկավաբոլթեամբ
Աաբգաբապատի
, ՛Լա–
րաքի լիսէ ի եւ Բաշ Ապա
րանի
յաղթական
կռիւներով
ի գեբեւ
Հանեց
անոր
հրա
-
ԴԻՐ^^ V ՚ ^՚՛՜ գաբերու
պատմ ութեան
մ է^
աոաշին
անգամ
ըլլալով
ստեղհեց
իր ան -
կախ
պետականութիլնբ
,
1918
Ատյիս
28–
ին : Եթէ
այսօբ
ունինք
ափ
մը Հոգ
իբրեւ
ապագայ
մեհ Հայաստանի
կորիզ
այգ
կբ
սլաբտինք
միայն
ու միայն
Աայիս
28"^
ստեզհուահ
Անկախ
Հա յաստանի
գո յ ո ւ -
թետն
: Օր՛ կլմասեան
,
(ժաֆի
կոգմէ)
աբտասանեղ
Ա իամ անթո
յի «Պաբրֆ , խ"Ր
յուգում
ոփ •
Ջոբբորգ
բանախօսն
էր՝
Հնշակեան
մասնաճիւգին
կոգմէ
Պ՛ Ա՛ Արապեան
ոբ
,անգիագառնալոփ
ՈթթիՀատի
գաղտնի
հրազի
րներուն
, բսաւ
թէ
Հա յութեան
րբ–
նաշնշումր
շատոնղ
ոբոշուահ
էբ , որոփ -
Հետեւ
Հայր յառաշագէմ
աաբբ
մ լ ն էբ եւ
ագատութեան
կր ձգտէր , Թուրքր
նախան—
ձոփ
կր նայէր
Հայութեան
փե րե լքին : Ա–
պտ
թուե լոփ
Հա
յ ժոզոփուբգի
ազատտ
-
գրական
պայքաբբ
եւ Հեբոսամարտերբ
,
րսալ թէ այգ
բոլորին
արեան
գինն է ներ
կա
յ Հա յաստանբ
, որուն
վրա
յ պէտք
է
գուրգուրալ,
իբրեւ
մեբ ապագայ
երագ
-
նեբուն
մ ե1լեա1լէտ բ ։ Ոանախօսր
վեբշա —
ցոլղ
եւլբայբական
միութեան
եւ Համե —
րա շխութեան
կո է մբ ուգգելով
•
կաբճ գագարէ
մր
փերշ
«Արմենիա»
.եբգէախումբր
Ա՛ի՛– ^""Լ՛^"՛Լ
եւ զե1լափա
-
բութեամբ
Պ՛
՛Ա ա րգիսեան
ի եբգեց
չորս
երգեբ։
Ա) «Տէր
կեղո՝
գոլ
ղՀայս»
որ
.ուն1լեգբուեցալ
յոտնկայս,
/•) «Տէր
ոզոբ–
մեա»,
Գ) «Հաւաստբեսղէ
մսւՀս մեր
(^Գ
մաՀու արգարող»
ե Ղ՚)«Ւմ
Հեռաւոր
Հայ
րենիք»
(ԱլէմշաՀ)
–.կարելի շէ
նկաբագրել
այն
յուգում ը եւ տպաւո րութիւն
բ զոբ բս–
տեզհեց
ե ր գէա խ ո ւմբբ իր խմ բերգնեբով
,
ներկայ
Հասարակութեան
վրայ։
%աՀա
-
տակներոլ
Հոզիներչլ
կարհես
այգ
պա
-
՝Հուն
կը սաւառնէին
սբաՀին
մէշ :
Հայ աւետարանական
Համայնքի
կոգմէ
խօսք առաւ փրոֆ–
9՛ •
Խ տ յիկեան
որ
րսաւ
թէ , Թուրքր
շաբգեց
մեգ, ոբոփՀետեւ
Հայ
էինք եւ կ՝ուզէինք ագատ
ապրիլ
մեր նա -
խաՀօր՝
Հայկին
սլէս։
ՈրովՀետեւ
քբիս
-
տոնեայ
էինք եւ 1լուղէինք
վառ
պաՀել
մեբ
նախնի
Ա . Հայր երու Հտւատքբ։
Կ՝ու–
գէինք
պաՀել
մայրենի
լեզուն
, որով
եր–
գահ
եւ սւզօթահ
են Նաբեկացինեբն
ու,,\
Հ/նորՀալինեբբ
; Կ՝ուզէինք
անա՚լսւրտ
պա^-՚ւ
Հել մեբ
բնտանեկան
սրբութիւններր
է\
Թուրքր
Հասա՛ււ
իր նպատակին
, ոչ , այն^^
վայբեբբ
ոբ
Հայութեան
բնաշնշումին
՚.
ստՀմանուահ
էին ,այսօր
ունին
Հտյկական
չէն
ու բաբ՚լտւաճ
ղագութնեբ
: կատար
- յ
ուահ
է մար՚լաբէին
եբաղր ,^–
ո"կորներբ\
չունչ
առէոհ
են եւ իրենց
ստե՚լհա՚լոբհտ
-1
կան
թավյով,
նախանձը
կր գրգռեն
մեր
թշնամիներուն
;
Հայ
կաթողիկէ
Համայնքի
կոզմէ
թօսե–
ցաւ ՅովՀ • Ծ • Վ, • ՋուՀաճեան
, որ պատ
մական ակնարկով
մր ցոյց տուաւ
մեր մո–
ղովուբգի
թտչելութիւնբ
իր ագգային
գո–
յութեան
ել
քբ ի ս տ ոն է ա կտն
Հաւատքին
Հտմաբ։
Թելագրեց
սիրել
մեբ
լեզուն
,
կրօնքր,
աղգութիէնբ,
մեբ մէկուկէս
մի -
լիոն նտՀաաա1լնեբու
յիչատակբ
լաւագոյն
կե րպով
յարգելու
Համաբ
;
Վերշյն
խօսքբ վեբապաՀուահ
էր
Հայ՛
եկեգեցւո
յ Համ ա յնքին , որուն
նեբկա
յա
-
ցուցիչբ,
Աերովրէ
Ծ՛ Վ՛
բսաւ
թէ
մեբ
մէկուկէս
միլիոնի
նաՀաատկութիւնբ
,
գինն է մեբ գաբաւոր
պատմութեան
եւ
՚ " յ Գ
՚էԻ^Ը. Լ""" թանկ
է ։ «Պէաք
չէ արՀա–
մարՀել
այգ արեան
գէնբ,
գո՚֊ր՚էո՚-բացէք
անոնղ
յիչաաակին
վրա
յ : Այսօր
անոնղ
վճա
րահ
արեան
գին
ր չէ
Հատուղուահ
,
–՝՝աչխաբՀր
անիրաւ
եղաւ
մեզի
Հանգէպ,
բայց
մենք սլէտք
է գիտնանք
որ Ղ՛ատ մը
ունինք , ՚յ՚աաբ
Հա յկական
նաՀանգնեբու
է
Ունինք
Հայրենիք
մր որուն
վրայ պէտք
է
գուր՚լուբտլ։
Յետոյ
թելագբեց
սլաՀել
մեր
Համբանքբ
, սիրել
մեբ ագւլութիւնը
, լե -
գուն
, եկեղեցին
եւն՛ ; Այս ձեւով
միայն
յարգահ
կ՝ բլլ անք նաՀաաակներու
յիչա
-
տակր»
: Ապա
Հբտւիբեց
մոզռվուրգբ
որ
միասին
եբգեց
«Հայր
Աեր»բ
եւ ՊաՀպա
-
նիչով փակեց սգատօն
ր ;
Օրուան նախագաՀ
ր իբ
ղոՀունակոլ
-
թիւնբ
յայանելոփ
, փակեղ
սղատօնր
, ոբ
ամէն
կէւրէղով
էււլաւ տսլսււոր
իչ .
կ՝արմէ
քնաՀ։
Կ
յ՛ ւնձնախ
էրր ։
ԹՂԹԱԿԻՑ
Լ Ի Ի ՚ Ի ԱՆՏ ՐԷ ՄԱՐՍԷԼԻ"
ձՈՅԱԿԱՊ ԴԱՍԱխՕՍՈՒԹԻՒՆԸ
9–.
ՆԱՐԵԿԱՑԻԻ
ԵՒ ՄԻՋՆԱԳԱՐԵԱՆ
ՀԱՅ
ԲԱՆԱԱՏԵՀԿ
ՈՒԹԵԱՆ
ՄԱԱՒՆ
•
Հ
(,3ուսաբեբ
»\լ
լքէջ կը կարդանք (27 ապ–
Ֆրանսացի
մեբ
Հիւրեբուն
ստեգհահ
խանգավառութիւնր
Հայ մչտկոյթին
ձ"*՜/՛^
իբ գագաթնակէտին
Հասաւ Շաբաթ
իրի -
կուն,
24
ապրիլ,
ՁոՆԱա^նյւի
թատերասր–
րաՀին
մէշ։
ԱբաՀը
բերնէ
բեբան
լի էր
բագմոլ
-
թեամբ
; Եբեկո
յ թ ի ն բացում
բ քանի
մ բ
շերմ բառերով
կատարեց
բնկ ՚ Լ ՚ Յով
-
Հաննէսեան
, տռաշարկելով
յոտնկայս
յ
քանի
մր վայբկեան
լռութեամբ
,
յարգել
յիչատակբ
Ապրիլեան
ՆաՀատաէլնեբոլ
,
որոնց
յիչաաակին
նուիրուահ
Հանգէսը
,
ակամա
յ ու Հարկագբաբաբ
,
անաէլնկալ
գասախօսութեանց
եւ մեբ Հիւբերու
մեկ
նումին պատճառով
, յեաաձգուահ
է
քա
նի մր օրուան
Համար
;
Օրուան
գլխաւոր
բանախօսր՝
Լ է ՚ ֊ ք Ս^ն–
առէ
Ա՛արսէլ՝
բեմ Հրաւիրելէ
առաշ , նա
խագաՀբ՝
րնկեբ
Լ ՚ ՅովՀաննէսեան՝
Հեր
թով խօսք տուաւ
Շ ՚ Նարգունիի
, Պ - Ժան
Պալարի
եւ Կ՛ Փօլատեանի
, որոնք
իբենց
ամփոփ
ու գեգեցիկ
խօսքին
մէշ անգբա
-
գարձան
օրուան
նիւթին՝
Հա
յ մ չակո
յթի
եւ Գրիգոր
Նտբեկացիի։
Ապա
ցուցագբր–
ուեցաւ
կենգանի
ու տպաւորիչ
պատկեր
մր
մեր անմաՀ
Աուրբը՝
ապառամէ
Ճգ1ւափայբի
մը մէշ, մտգտգաթր
ձեռքին
,
անտեսանելի
բտ րձրա խօս էն
Նա րեկա
ցին
(բնկ.
Լ՛ ՅովՀաննէսեան)
իբ ագօթքէն
էլը
էլաբգաբ կտոր
մը :
Այս տպաւորիչ
նախամուտէն
՚ թ ՚ Ր ^ ^
բուռն
ու երկարատեւ
հափեբու
մէշ, բեմ
Հրաւիրուեցաւ
մեր բոլորիս
սիբելխ
Հիւ -
լլր
Հոգիոփ
Նարեկացահ
Ֆրանսացին
Լիւք Անտռէ Ա արսէլ :
քցոստոփանինք
, թէ մենք
բոլորս
մեհ
անՀամբերութեամբ
էլ բսպասէինք
մանա
-
ւանգ
այս գասախօսութեան
:
Ֆրանսացի
բանաստեգհին
թա ր ՛լմ ան ութ իւննե բն
էին
առանցքբ
չաբաթներէ
ի փեբ մեր
ապրահ
մ չակութա
յին
սբտասլնգիչ
,
էլազգուբիչ
կեանքին
:
Ոչ մէկ կասէլահ , այո , մեբ սիրելի
գբ–
րագէտներուն՝
Շ • Նարգունիի
եւ Կ - Փօ–
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵԱՏԻ
գ.
ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Ամէն երկու տարին
•սնգամ մր
Հաճոյ–
ք լ ն ունինք
տեսնելու
Գ– Պետիէլեանի
նոր
գո րհե
բ բ : Օմտուահ՝
^ ^ " ՚ Ր Ի էէ
"՚՜՚^^Ղ.
խառն ուահ քոփ , տաղանգաւոր
տրուես
-
տագէտր
ա յս անգտմ
եւս կբ
ցուցագբէ
աւելի
քան
65
նկարներ
եւ քսան
զհանր
-
էլտրնեբ
Պե ՛սի էլե ան չաա
էլբ սիրէ
գհել տառա
-
պոգ տգոց գէմքեբ
բ, եւ տյգ
գհահ
ա չքե–
բուն
մէշ ցո լց էլուտայ
իբ
գիմ անէլա
բիչի
փաբսլետ
փրձինբ : Գոյնեբր
լնգՀանրապէս
մութ
, էլուտան
այգ
գէմքերուն
աբաայայ–
տէ՚ւթիւննեբուն
Հետ
աւելի
տթբութիւն
:
Ա ելամ ւսգձոտ
չ՚՚՚^է
մ բ
կբ
սաւառնի
րո լոր
ն էլա րնե
բ ո ւն մէշ
յ
Պեաիէլեան
ունի նաեւ քսան գհտնէլտբ
-
ներ
նո յնքան
յաշոգ
ոբոնք
նոյնպէս
կլ^
Հասւ
էեն իր
էէլանգբ ՚
6, 11ս6 11
Օ
7&16
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(75)
ԿԱՆԱՉԵՆՑ ՀԱՐՍԸ
*
ԵՐԿՐՈՐԳ
ԳԼՈՒԽ
Աչնան
գիչեբ։
Ռէս
Աանոյի
տան
հոլ -
խէն
սեւցահ
գերաննեբուն
՛Լբա յ
աստ
—
գէէ լնք կար
:
Նոնո յենց
ւլամ փոր խաչքարին
Գ՚"Ր11
պգւլահ
երէլինքբ
կը Հոամբաաբ
%
Պայհէէւոի
Հիւանգութիւնր
ՀեագՀեաէ
էլ^լ
հան բանար
՚
Ով որ լսեց Պայհառի
Հիւանզութեան
մասին , ինքն ալ անէէբ վրայ
բան մչ, աւել–
ցււլց , պատմեց
ուբիչի
մք , "՛յգ
" ՚ ֊ ր Ի է բ ԷՐ
լէէէէէհր ւիէէիէէոնցէ՚ց
եբբսրւլի
մբ • • • , Այ" ~^
պկս՚՚վ
էբ որ ՚չէպքբ
ճիւ՚լաւորէէւեցւսւ
,;
•Հիւսուեցան
տարբեբէսկներ
, ամէն
մէկր՝՛
փ՛բ սեէիէոէլւէէն էլէսռոյցքէէվ
, ձէ,ւով ու խոր -
–^՚"/՚
"աէլտյն
ողբե ր էլութ ե ան տթուր
յա–
՛ոա
էչո վր
.
Գի՛՛ւ ի մտահէէւմր,
այս ՚լէպքին
չ՚՚՚֊Րշ
~~
՚ւլէ՚ս"
ո րտ բէէւր էլ՝.րԿէթէււն էէէ ր երեք
են -
թս՚գբութիւններոէէ
, որոնց րոլորտիքբ
կը
Գ՚սոնային
էլիւէլէսցինէ.բբ,
էլէոզմելով
խմ -
Բ՛ս ՚-ո բէէ ւմնե ր , ւււ ամէն
մէէլ
խմբաւոբու–
մր էլր շէէէնտր իբ րստհին
ճչմարտութէէնբ
Հտսսէէսէոել
, ի Հէէէբէլին ւլւէբհահէ.լէէէէ աբ
-
աէոյէ,էյտէէչ
բէււոեբ , Հնչաէլան
ձայնէսրկու–
թիւննեբ,
րեմէսկտն
ձեւեր,
ամէնէն
զօրա
ւոր
եբզումներ
ու վկա
յութ
էէ
ւննե ր բ , չյա–
շուլահ պաբւոէլա
յէւն՝
Հա էլէէէ ռա
էլո բ ւլէէ Հաս
ցէին
կ^ո՚֊գգէր
նաէսատական
խօսքեր
;
Պայհառ
Հէււանէէ էր։ Կիներբ
խօսեցան
ու խօսեցան
անոբ Հիւանգութեան
չաբմա-
ռիթներու
մասին։
Բանեցան
տնոր վբայ
,
տւի մր շէւլրէն
հնաւ հով մր •
Ալթւււնէ/նց
Հռոփ մաման
էլբսէր
•
« Պայհառր
չէբ
սիրեր
Խորոտենց
Աիսաքբ,
բայց՝
էէր Հայրն
ու մայբը
բռնի
ամուսնա
զ ուց
ին , ես Լաւ
ւլէէւոէւմ ,
նոյն
է՛սկ պսաէլին տէսէլ, երբ քաՀանէււն
գաբձտւ
գէսլի
Հաբսբ
եւ Հարցուց
,
«Թա՚լուՀի
,
տէ՛" ր ես,
ւիեսէոյիգ պիտէէ Հնւո էլէէէնգի՞ ս ,
անոր Հաւէսսւտրիմ
•ընկեբր
էղէւտէւ րլլա՛՛ս » ,
Պայհաոր
չուա րեցաւ
, թնչ ըսէր ,
լեզուն
էլէսպուեցտւ
, ե րեսէն
արիւն
էլլ,
էլա
թէբ
էլաբհես ,
սլիէէէի
լար, բայց
էլսէէլեց
էւնքղին–
քբ,
մայբը
անգիէն
բսաւ,
«Այո,
աէր
Հայր»,
ու է՚՚նղէ՚րր
գողուեղտւ
:
Ա՛իսաքբ
լալ
էուլտյ էր ,ամէն
՛ք
է էլ էլորհ
ձեռքէն
/լու
գար
, գրամ
ալ ունէր
. սաէլա յն Պա
յհառբ
չսիրեց
զայն,
գուք
աղշիկ
եզէսհ
էէ՞
Ք ^
էէ՚^ք
էլէ՛ ս՛էւբ ււր տղշիկնե Րբ էլչ, ս էւրեն ա -
մուսնէսնալ
է՛րենց
ոլզահէ՚ն
Հէւէո , Հոգ
չէ
թէ աղքւււտ
րլլւէէն,
նոյն
է՛սէլ տւլեւլ։
Ըստհս
չէւ՛՞ Հաստատելէ
տյս
երւլբ՛
«Սիրածն սիրածին տային ,
Չոր գետնի հողին վրայ » :
« Ջեմ կբնէսր սուտ
խօսիլ , փեբր՝
Ասւո–
ո ւէէէհ , էլատ ու գատասւոէսն
էլայ,
էսմէնէն
առաշ
, Պայհառր
սիրեց Կանաչենց
Տիգ
-
բանբ , սիրեց
ու սէ՛րեղ , էէէէնթի
՛էլէս
"էէ -
բեց
: Տէ՚՚լբանի
նչսէնուելէն
ետքբ՝
էէր յո յ—
սր
էլտ րեց
, լուրշ
աւլրէլ
մր եւլաւ,
բայց
ոբոփՀետեւ
բնական
օրէնք է որ աւլշէ՛ կ մր
պէաք է տմուսնանտյ
, տուն - տեւլ
էլէւււլ -
մէ , Պ՛"յհառ
բացաոէււթիւն
չէր
էլբնար
էլաւլմել,
այս անւլամ սիրեց
ուբիչ
մր, զոբ
բոլորս
ալ կր ճան չեանք
, անուն
ր չտամ
,
րայց
Պ՚սյ^առին
Հայրն
ու ւքայբր
Հսւէլա —
ռաէլեցան
, բռնի
ամ ո ւսնա ց ո ւց ին
Մ է՚սա
-
քին Հետ » :
« Երէլու տսէբիէ ի փեր տմուսնացտհ
է
Պայհառր,
սաէլայն
գմգոՀ
է,
ոբոփՀետեւ
շէ ամուսնաղահ
է՛ր սիրտհին
Հետ,
ձեւլմէ
ո^փ տեսաւ
անււր էսնգտլր,
Հարսնիքէէ եբ —
թւսլր,
եբէկ՝
"իրոյ
ցաւ ու կսկիհ
ունէր,
ա լսօր
մտահում
ւււ էսորՀէււբգ,
մէէւրմէէ -
նբ կր
գիմ անէո՛՞ յ էլսէլիհին , ոչ,
Հաբէլաւ
ոչ, ասոր Համար՝
Պայհառբ
նիՀաբցաւ,
Հալեցէէէլ
ու մաչէւցէու,
էէնէլաւ անէլէէէլէէնր ,
երանի
թէ առէէէլ^էսնէսր , ւլեռ կանտ
չ -
ա–
բեւ
աղշիկ
է » :
ԱենԼքեբիմենց
Տատմէբբ
կր ւղնգէբ ՚
« Լամ - լէէւմ չեմ էւււլեբ ,
Պ՛"յհէոռր
բարի պտուղ աէլ2փկ մր չէ , մեր
՚լի՚-՚լէ
մէշ
անոր էափ
բաց
"՚ւլշիէլ
մբ չէ եղտհ.
Հիմա
տլ
չէլույ , ղաչէոի
թիթէ^էւնիէլ
էր Պ՛"յ^ս՚ո֊Ր
,
ամէն
հա՚լէ՚կի
՛էլ՛տ յ էլր թա՛ւէ
ր :
(Շաբ՛)
ԱՕԱ-ՎԱՆԻ
լատեանի
կանխապէս
մեղի տուահ
ՀւԱ–^^
լաստիքներուն
Հանգէպ
. Ըն ւլՀ ա կառա
էլն ,
առաշին
օրէն իսկ մեր անխառն
Հիացում
ր
յայտնեցինք
Հա
յ
մ չակո յթէ՛ն
ի
Նպաստ
կատարուահ
այս մեհ գորհին
:
Բայց
կ՝ուզէինք
մեբ աչքեբոփ տեսնեչ–.»^.
մեբ
աէլանշնեբոփ
լսել
է՛նչ որ մեզի կր Հա
գորգէ
ին մեր սիրելիներ
ր :
Արգ,
յտյտաբարենք
անմիշապէս
-
•
ինչ ոչ։ կ՝րսէին
մեր
սիբելինեբր՝
Նարգունի
եւ Փօլատեան
, աւելփ քան
ճիչգ
էր–
Հոյակասլ
է տչէսատանքր,
որ կատար
-
ուահ
է. Հոյակապ՝
մերձեցումն
ու փեբ -
լուհումբ,
ֆրանսացի
բանաստեւլհին
կուլ–
մէ,
Հայոց պատմութեան
ու Հայ մ չաէլո
յ–
թին.
Հոյաէլապ
նաեւ
թա բգմ անութ իւնբ
,
զոբ կատարահ
է Լիւք Անառէ
Աաբսէլ,
Հայերէնէ
ֆրանսերէնի
, բացէսռիկ
, ան -
Հաւատալի
յաշո
էլո ւթե ամ բ մբ,
գեգեցկու–
թեամբ
մր,
որուն դմուաբ
է Հասնիլ
:
Այս
անՀաւաաալի
Հրաչքին
Հաւատալու
Համար
Հարկ
էր տեսնել
այս տգան
բեմին
՚ն՚"՚յ ՝ Լ՚՚^Լ
իր րեբնէն
Նարեէլացիի
ողբե–
Ր/լ> Հ"՚յ աչուղաէլան
եբգեբր։
Եթէ
ոչ ,
մէչտ
ալ կիսոփ չափ
մութ պիտի
մնար
այս
տարօրինակ,
րսենք
առեզհուտհտյին
թարգմ
ան ո ւթ ի ւն բ :
Տեսանք,
լսեցինք.
Համոզուեցանք
յ
Համոզուեցանք
թէ այս
տղան
իր սրտոփ,
իբ Հոգիոփ
ու մտքոփ խոբապէս
էլապրէբ
կեանքբ,
ոբ կայ մեր սրբաէլեաց
ճղնաւո
-
րին , մեր աչուէլեերու
մեւլի կտակահ
չուն–
չփն
, էսօսքերուն
մէշ։
Ֆբանսաց
էէ
ա յս
րանաստեէլհին
մ էշ
էլասլրի
մեր Նարեկացին
, իբ ամ բողշ
ում–
գնութեամբ
-
Երբեք չափազանցութիւն
չէ բսել , որ Պ ՚
Լի՚-ք
Ան
առէ
Ա արսէլէէ ամ բոզշ բանա էսօ -
սութեան
լնթաց
քին
«3 ո ւս ա բե բ» ի
լն -
գարձակ
թտտհ բաս րաՀ ր կա րհես
փեբահ–
ուահ
էբ ճչմաբիա
աղօթատան
մբ,
ուր
երկիւզ՚սհ
բաղմութիւնր,
բանախօսին
Հետ մէկտեղ,
ւէեբտցահ
էբ այն աչխար
-
Հբ,
ուր Հողի ոփ ապրեցաւ
մեհ
ճէլնակետ–
ցբ։
Շ ա բունակաէլան
հափերբ
, որոնք
տե
էլի էլունենային
թաբգմանական
գբեթէ
իւրաքանչիւր
կտո
բէւ
լնթե րցում
էն ետք
,
աւելի
էլբ միտձուլէին
բանաէսօսն
ու
զինք
ունէլնգրոգ
բազմ ւււթ իւն ր՝
բանախօսու
-
թեւսն տալոփ
երկրոլաղումի
մր , ին^ա
-
աէէսլ
սլա տաբա
էլի մր բնոյթը
: Եթէ
բա
-
նա էսօս ր մամեբոփ
խօսէր
ու կարգար
իր
թարգմ
անոլթիէնր
, կտ խա րգուէսհ
բագ
-
մ ութիւնր
ան խաոն
ղմ ա յլանքոփ
մամ
եր
չաբունակ
պիտի
ունէլնէլբէբ
զինք
յ
Ուչ ատեն
,բուռն , երէլաբատել
ու էսան-
գափառ
հափւերու
մէշ ,
Պ - Լի՛՜ք
Անտռէ
Ա արսէլ աւարտեց
էւբ խօսքբ : Հասարա
-
էլոլթէէւնր տեգաաարաւի
հափեբու
տաե
զէ՛նք կրկէ՛ն բեմ
Հ
րաւէէ բեց
ու նոբէն
հա —
փեբու որոտոփ իբ Հիտցումր
, "էրր ու գր–
ն տ
Հ
ա տ ան քբ
յա յւոնեց
այս
ղմ
ա
յլե լի ե րէ՛–
տաէէարգին,
որուն
Հուլիին
այնքան
Հսւ —
րւսղէստ
եէլահ էր Հայ մոգոփուբգի
գաման
Հանճարբ՝
Գբիւլոբ Նարեկաց
է։ :
Ամէնէն
փերշր
էլրէլին բեմ եէլաւ կ. Փօ–
լատեան
եւ ֆրանսերէնով
մեր
բոլորիս
շերմ
չնո
ր Հա էլէէէլութ իւննե ր ր յայտնեց
օր
ուան
Հիւրեբուն
:
ՃԱՇԻ
ՊԱՏԻՒ
ՄԵՐ
ՀԻՒՐԵՐՈՒՆ
կիբակի
, Ասլրիլ
25/՛
գէչեբր
,
«Յուսա
բե ր»ի Գալար
Տանէլքին
վրայ , նաէսաձեռ–
ն"ւթեամբ
«Համազւլային»ի
վաբչէււ
-
թեան , ճաչ
էք
չ, սաբքուահ
էբ
էէ
պատիւ
Ֆբանսա
յէն
մ եւլի եէլէոհ
Հ
է՛ւր եր ուն՝
Տէր
եւ
Տիկին
ժան Պալարի
, Պ ՚ Լի՚֊ք
Ան՚ոռէ
Մ արսէլէէ , Շ ՚ Նա րգունի է, եւ Կ ՚ Փօլաէո
-
եէսնի :
Գալար
Տ ՚ " ն ի ք ր
։լ եղեցէլօբէն
էչ
էէ
բւլա -
պատուահ
էբ :
Նա էսաճ չգոււսհ
մամ
ին
սեղաննեբր
գրալուահ
էին արգէն։ Աեզա–~.
նապետութ
էււն ր վտրեց
րնէլեբ Գ • Գարա
-
պաճեան
• Բամւււկաճառե
բ էսօսեցան
Լ.
3
"՛ԷՀ
՛ոնն է սե ան , բմ . Ե՛ Խաթանէոսեսւն
,
Շ՛
Նաբգէէլնի
(երեք անգոէէք) , Կ՛
Փօլատ
եան,
բտնէսստեւլհ
Արսէն
Երէլաթ
(կար
-
գէոց նէէէեւ բւււնաստեղհութիւն
էք ր , էւր
էլուլմէ ֆրանսերէն
լե՚լ՚՚ւով
ձօնոււսհ
Պ •
Լիւք Անառէ
Ատ րսէ լի) , բմ . Պ՛ Միսաք
-
եէ"ն
(Վ
՚ Տ է լ՚եանէն
էլարգէււց էլտոբ մբ էւբ
1լուլւքէ թարգմ
անուահ
ֆրանսերէնի),
Պ՛
Լէ
՚֊Ք
Անառէ
Մարսէլ,
Տէէլէ՛ն
ժան
Պ՚սլ՚՚՚բ
( լուզէ՚չ
ու էլեզէւցէւկ րւէէմաէլաճէււռ
մ ր) ,
Վ՛
Նաւսէսարղ
էւէէէն է^ւ Պ՛ Ժան Պ "՚ էա ր :
Գիշերուան
Ժամբ
12էէն , շերմ ու էսսէն -
էլէսվառ
մթնռլոբէոէէ
՚քէ՜շ, «Յառաշ,
նա -
Հատէ
,էէլ
»ոէէ
էիաէլուեցաւ
ա յս
անմ ոռանա
լի
ճաշր
յ
Հէ՚-րեբր
օգանէոլով
Պէյրո՚-թ
մեէլնեցան
Ապրիլ
շգն
:
Fonds A.R.A.M
