«տ Ա0-ԱԶ »
ԱՌԱՋԻՆ ՇԱՐԺ11ԻՄՆԵՐԸ
ԽՄԲ
—- Այս հատռւ֊ածը կ՚արաաապենք
Ռուբէնի Յ ո
՚ ֊ շ ւ
՚ ր է ն , Վասպու–րակա1ւի հե–
րոսաւքարաի 39րդ սւարհդարձիԸ
ասթ-իւ
որ Փարիղի մէջ կը տօնուի այսօր, կիրա
կի, մէ ծ սլատրաստութ-եամբ ••—
Հա յ ժողովլւգէ
վյւճակլլ
քրւոօէկսւն
գրեթէ
բացաչւձաքլ
է շթաՆո1–թեա%
սւ կ սւ -
բացումէն
յեաոյ՝
ո է թէ էաւյացաւ. Վ^աս-
պուբականէ
մէչ, "՛յէ աւելէ
եւս քՒանբա -
ցաւ ։
1860 -
՚^Օական
թուականներուն
,
երբ
շնորՀէւ
Հայ գպրոցներու
, ուժեգ
թափուէ
ս/չսաւ աարա
հ՜ո ւէլ
կր թութ էւն բ ու ատոր
Հետեւանքոփ
բարձրանալ
Հա յ ժ-ո–
Գ"՚Լրգէ
գէաակցութէւնր
,
ՀարսաաՀաբու—
թ էւենե
բն ու Հալահ՜ան^երր
աւելի ան -
Հանգուրժե
լէ գարձան
անոբ
Համ ար ;
Հոս
ու Հոն բ՚՚գ՚՚քի
ա րտա
յա յաութէւն
—
ներ
աեգի
ունեցան՝
նաթապէս
Հոգեւո -
րականնեբոլ
եւժոգուԼրգէ
բաբձբ
խաւէ
կողժէ
X
կեգրոնական
գէմքր
անոնց մէչ
Վ^աււ սլո ւր ա կան է Արհէւ
Խ բէժ եան
Հա
յրէ–
էր >ւ ոբթէեւ
ունեցեր
էր էր նախորգ–
նեբր,
բայց
էնքր եգահ
էր ամէնէն
աԼքա–
ոոլ
նե րկա
յաց
ուց է շր րոգոքու^երու
եւ
Հայ
ժոգոփբղփ
էնքնա գէտա կո ւթէ
էնն աբ -
թնցնողներոլ
; թ՛երեւս
էն^ե ալ չէբղէ ՜–
աակցեբ
յեգափոթոլթեան
այն
ելեւէչներր
ոբոնք
տեղ է ունեցան
էրեն
ս է բե լէ Վ^աս —
պուբականէ
ժ՛էչ եւ կապուեցան էբ անու
նէն , րա յց աղաաութէւն
եւ
մ արգկա
յէն
Իբաւոլքւքնեբոլ
մ ասէն էր քա րողահնե
ր ր
կաղմեցէն
ապագայ
յեղափոխական
չար —
ժումներոլ
Հէմր;
Անոր ոյժ կուտայէն
Մ •
Փ ո ր թուգա
լեան
ր ե կաբգ ժր ուբէշ
ուսու—
ցէչներ
, որոնք , էբենց պաարասաահ՜ սե -
բունգոփ
, ո շ թէ խնգբանքէ
բոգոք կր
բարձրացնէ
էն,
"՛յէ ^Է՚^Ք էր գնէին էսկա—
կան ըժբոստացժան
եւ
յեգափոխական
կաղմակերպութեանց
• Խ բ էժ եան ր
պէաէ
Համարել
աղղայէն
գէտակցութեան
տա -
րահման
նախաՀայրր,
էսկ Մ • Փորթու -
գգւլեան՝
յե գա
վւ ո խա կան
կուսակցու. -
թեանց
Հայրբ։
Թէեւ
.
Փորթուգալեանբ
Հակառակ էր յեգափոխական
կուսա կց
ու—
թեանց եւ կր ժխտէր
նո յնէսկ
Արմ ենա -
կաններու
գորհելակերպր
, բա յց է րա կա -
նէն
մ էչ անոր ց անահ՜ սերմ եր էն է ր որ
հ՜լաւ ա յգ կուսակցութէւնր
, որու
Հէմքէն
ՎՏ""յ
յետագա
յէն էբենց
շէնքլլ
գրէն Վաս–
պուրականէ
մէչ գորհող
մէւս
կուսակցու–
թէւններր : Փոբթուգալեան
չէբ
ճանչնար
Վ^անէ մաբաէկ
յեղափո խականնե
բ ր , բայց
ասոնք կր ճանբայէն
ղայն •
Մկրաէչ փո ր թուգա լեանէ աչակերանե -
բէն
ամէնէն
աչքառուն
, ամէնէն
մեհր,
ր–
սենք՝
Հսկան՝
Աւետէսեանն
էբ , ոբ եգաւ
կաղմ ակերպէ
չր Խ րէժ եանէ եւ Փորթու -
գալեանէ
տարահահ՜ գաղափա
րնե բուն եւ
Հէժնագէրր
Աբմենական
կուսակցութեան
ւ
կուսակցութէւն
մր որստեղհուեցաւ
՛Լան
եւ ՛Լանէ մէշ^ ալմեռաւ
, բայց
որու կեն -
գանութեան
օրով
մէւս
կուսակցութէւն
-
նեբր մեհ արժէք
չէէն ներկայացներ
: Աբ– ՚
մենականութէլնբ
կը ղոՀացնէ
ր
Վանեցէէ
տեղական
Հ ա յբենաս
էրոլթէւն
չ, եւ
անոր
աղղայէն եւ ժա րղկա
յէն ղէւոակցութէւ
-
նր : Այղ կուսակցութեան
էրական
տէրր ,
կաղմակե րպէ
չր ել ողէն Աւետէսեանն
էբ
(Մկրաէչ
Թէրլէմէղեան)
.
ՇնորՀէւ էր
նաթորղներու
,ան խորապէս
կըղէտակցէր
մչակոյթէ
եւ կրթութեան
աբժէքր,
բայց
ատոնց
վրա
յ կ՛՝աւե լցնէր
յեղափո Լսա կան
ղոբհե՜լակերսլ
եւ նոյնէսկ
մարաական ո -
գէ % որոնցմով
օժտահ էբ էբ կուսակցու -
թէւնր։
Այղ էրպատճառր
որ գեռ %^ական
թուականներուն
սկէւլբնեբուն
, Արժենա -
կանութէւնր
կր ձեռնարկէ
ժթնչ
այղՎաս–
պուբականէ
ժէչ չաեսնուահ՜
աեռորներոլ
ել սպանութէւննեբու
եւ էբ
ղաղափարնե–
րր տարահելու
ունաեւ
ՀարսաաՀաբոլ
-
թէւններր
սանձաՀարելու
Հաժար կր ղէմէ
ֆէզիքական
ուժէ։ Գեռ եւս
1892
թուա -
կանէն
ա յղ կուսակցութեան
ժ էչ
հրա -
ղէբներ
կ՚ոբոճան
քէւրտ
ա ւա տ սւ սլե տ ե ե -
րու գէմ ասլսաամրելու
եւ չաբք մը տե -
ռորներով կր չանան
ոչնչացնել
ղանոնք :
• • ՚ Աբմենական
կուսակցութէւնր
էր
ղոբհոլնէութեան
ղլխաւոր
վայբ
րնտրահ
էր քաղաքր։
՚ԼանԼւ
մ տաւո րա կաննե բ ր Հա
մարեա
ամբողջապէս
անոր
Հետեւորղներն
էէն : Անոնք
կաղմուահ
էէն
ղպբոցական
այն
սերունղէն ոբ տարէներու
բնթացքէն
պատրաստուեր
էր Վանէ մէչ •
Գալով
Վասպուբականէ
ղէլղերուն
, ու յնտեղ Աբ–
մենականնեբռւ
կողմէ անՀրաժեչտ
աշէւա-
տանք չէր կատարուահ
եւ չրչաննեբու
ժէչ
անոնց
կաղժ ակե րպութէլն
ր Լսէստ
ակար
էր : Այսպէսով
Վասպուբականէ
քաղաքէ
եւ ղէւղէ
ժողովուբղր
անՀաժաչտւէ կեր -
պով կր սլատ րաստուէ
ր յեղա
ւէո Լսո ւթե ան
ղորհ՜ունէութեան
Համար
՚ • • Մ Լն չ Վանը
եւ էր մերձակայքր
աղղայէն
ղէտակցու -
թեան
էէն եկահ
եւ կ՚ուղէէն
տէբանալ է -
րենց
ժարղկայէն
եւ քաղաքական
էբա -
ւունքներուն
, ժէնչ Վանեցէն
Լւր այղ էրա–
ւունքնեբոլ
պաչտպանութեան
Հաժար
պատրաստահ էբ նոյն էսկ զէնքէ
ղէժելու
,
անղէն Վասպուբականէ
ժողովուբգչ,
մնա
ցահ– եր մեհ մասով
ագէտութեան
եւ
սւոբկութեան
մէչ, ղուրկ
մարղկայէն
աբ—
ժանապատուութեան
ղղացումէ
, Հեռու
ոչ
մէայն էր էրաւուն^^երուն
Համար
սէա յ -
քարելու
ղաղավւա րէ , այլեւ
անլձււլոլ -
նակ
նո յնԼւսկ էր ֆէղէքական
ղո
յութէւնր
պա չտպանե
լու :
Մէնչեւ
1894
թուականր
Աբմենականնե–
բու
կողքէն
1լ աչխաաէր
նաեւ
Հնչակեան
կուսակցութէւնր
, չնա
յահ
որ ^Օա կան
թուականներուն
այղ կուսա կց ութ
էւն
բ
մ էակ
Համ ատա րահ– եւ ուժեղ կուսակց
ու
թէւնն
էր ,սակայնՎասպուբականէ
ժէչ ա–
նոր
ղերր երկրոբգական
էր, եւ ատէկա
Արժենական
կուսակցութեան
ուժեղու -
թեան սլատճառով
; Հնչակեաննե
բ ր
էրենց
ներկա յացուցէչ
Մարտէկէ
չնորՀէւ
կրցանք
որոչ չափով արմատ
ձղել եւ
Հետեւորղներ՝
ունենալ,
քաղաքէ եւ ՛Լանէ չբչակայ
ղէւ–\
ղերուն
մէչ, րայց
անոնք
եւս էրենց աչ -
Լսատանքէ
հանրութեան
կեգրոնր
րնտրահ–
էէն քաղաքր,
ուր է ղռւր
կաչթատէէն
մրցակԼւց
բյլալ
աբմենական
կուսակցու -
թեան :
Հնչակեաններր
ա՛լ աւելէ
կր Լսււրա -
ցնէ
էն Արմ ենա կաննե բու
յեղա
ւէո Լսա կան
ոգէն։
Պօղոս եպէսկոսլոսր,
որ Հակառակ
էբ որեւէ բողոքէ
եւ
չաբժժան
լնղղէժ
՚Բէւրաեբոլ
եւ Տաճէկներու
, եւ
կանղնահ
էր անպայժան
Հնաղանգութեան
տեսակէ -
"՛է՛ ՚էյ՚՚՚՚յ*
ոսլաննուէ
անոնց
կողժէ
է
Գեռ
Հէն ժաժ տնակներէ
սկսահ՜ Պօղոս ե–
սլէսկ՛
Հակաղէր
ուժ՜ ժր եղահ էբ Խրէժ–
եանէ, եւ Վանէ ժէչ
ղոյութէւն
ունէէն
Պօղոսեան
եւ Ապօղոսեան
ուղղութէւննեբ
•
Պօղոսեան
ուղղութէւնը
կր պաբաուէր ե–
սլէ ս կո սլո ս էն սպանոլթեամբ
-
Երրորղ
կուսակցութէւնր
որ կը գոր -
հէբ
Վասպուբականէ
մէչ,
Հ. Տ՛ Գաչ -
նակցութէւնն
էր : Գեռ ^^ական
թուա -
կաններու
սկէզբներր
ան
քաբողփչներ
կ՚ուղարկէ Վան ;
Առաչէն
քարոզէչբ կր
էէնէ
Պետօն %
Գա էակցութեան
ա յս
նա թա կարա
սլետր
մէնակ էբ ՚ԼանԼ։ մէչ, ուր ոչ ոք
գաղավւար
ռէնէբԳա^ակցռւթեան
մասէն։
Հնչակեա–
նութէւնր
աւելէ
Հէն էբ, անոբ
մասէն
լսահ
էէն ոմանք եւ կայէն
նոյն էսկ ան -
Հատներ
որոնց վրայ
այղ
կուսակցութէւ–
նը կրնար
յենուլ
եւ բնղլայնել էր չարքե
րր։ Տարրեր, էր ՊետոյԼւ վէճակր։ Ան էնք
պէտէ րլէար էր կուսակցութեան
յենաբա–
նր եւ պէաէ
ղորհէր
՚Լսւսպուբականէ
Ժէչ,
զուրկ
որեւէ տնտեսական
մէչռցներէ
, ա–
ռանց ոեւէ
մ էկուն
Հովանաւորութեան
եւ
պաչտպանութեան
;
Պետօն Վան կուղայ
9 0 - 92
թուական -
ներուն
, որպէս
րամսլակէ
առեւտրական
,
էբբեւ
մ է կր Հաղարաւոր
առեւտրական
-
ներէ, եւկր Հէմնէ կտաւէ
ղռբհաբան
մրւ
Առեւտոլրր
անոր Հնարաւորութէւն
կոլ
տա յ հանօթանա լու
ժ ո ղո վո ւբ գէ
զանաղան
թաւերուն
եւ կարէքեերուն
, առանց
էբ
վբա
յ կասկահ
Հ րաւէ րելու : Որպէս
ղի ա–
ւելէ լաւ ուսուժնա
ս Լւբ է Երկրի
ժիւս չբ -
կաններր, ան էր մանահր
կ՚առնէ
էբեն
ճետ եւ կ՚անցնէ
Պէթչէս
, ուր
նեբկելու
ղորհր
աւելէ
ղարղացահ
էբ : Այսպէս
օրր
ցե բեկով կր չբչէ
Պիթլիոի
Հ՛ո յ եւ քիւբա
գԼ՚ւ՚էերրւ Այգ աեղի վիճակր
լաւ մր ու -
սումնասիբելէ
վե բչ , կր վեբաղառանա
յ
Վան , ուր Աղերգցինեբու
քարվանսա -
բայԼւ մէչ խանութ
մր կր բանա
յ , որպէս
՚Լանեցէ : Մ օտէկէն
կը հանօթանա
յ մաս -
նաւորապէս
Աբմենսւկաններուն
Հետ , ո -
րոնք
ել ուղեն
ղա յն յեղափոթական
գար -
ձնել եւ էբենց
մէչ առնել ;
ՌՈԻԲկՆ
(Մնացեալը յաջորդով)
ԿԱՐԳԱՑԷ՛՛^ ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՑԷ՚՚թ «ՅԱՌԱՋ։^Ը
ՈՐԱՈՐԳԱԿԱՆ
ՊԱՏՄՈԻԱԵԲՆԵՐ
^ ԿԱ-ք ԱՒԻ
Գ Ե ՐեԶՄԱՆԱ Տ ՈԻՆԸ »
ԽՄ Բ —. «Յառաի>ի
ընթ-երցողներուԹ
համար այլեւս ծանօթ– անուն մըն է Վ ՛
Անանեան , որ բոլորովին նոր 4իւզ մը կը
ւքշակէ Հայաստանի ղրական անգասաա -
նին մէջ : Արդէն արտատպած ենք ղանա -
ղան կտորներ :
Այժմ ձեոքի տակ ունենալով իր ասաջին
հատորը ,
Որսոբղական
պատմ ուահք
ներ ,
պարբերաբար պիտի ներկայացնենք ո՚-րիշ
պատկերներ , ուր ձեր առջեւ կը պարղուի
նոբ աշխարհ մը, Հայաստանի լեոներուն
եւ դաշտերուն, վայրի կենդանիներու
նը–
կարաղրութեամբ եւ որսորդական ար -
կած ներով
Զանղլէ աչ ափէ ժսւյռեբում
ամէն առա
ւօա տաղ են ասում
կաքաւները։
Ապա
էչ–
նուժ են ղետր , չուր
թմռւմ
, եւ երբ
չողն
րնկնում է թաքնւռւմ
են
ժայռերէ
Ղ"՚Լ
թոռոչներուժ
: Եւ երբ թաքնւուժ
են , չբ–
չապատում
ա յնպէսէ
ժ եռելա
յԼ՛ն
անգորր
է տէրուժ
, կարհես
այգտեղ՝
բնութեան
ա յղ
Հատռւահռւժ
^չաւոբ
արա
բահ
չկայ։
Մէնչղեռ
սւյղ աՀաւոր
լռութեան
ժէչ պայքար է ղնում կեանքէ
Համաբ ;
Նեբքելում
, գետէ
ափէն
ժայռեբէց
պո կո ւահ
Լսոչոր քա րե բ է կո յաեր
Կ"՚ն ՝•
Այգ քաբերէ տակ
ժ բափում
են
օձե
ր ր եւ
սպասում
էբենց
որսէն • Եւ աՀա թէ ինչ
պէս է «որսն էր
ոտյէով
ղալԼւս» նրանց ե -
րախն
չ^կնում
: Երբ որսոբղնե՜րր
ժայռե
—
րում
կաքաւներէն
սարսափաՀար
են ա -
նում էբենց
Հ բ ա ց անն ե ր է
որռտներռվ
,
խեղճ
թռչուններր
էրենց
կեանքը
փրկելու
Համաբ
Լեո յրն թաց
է^ում
են աս ահս քա–
բակոյտերէն
, ցրէւ
ղալիս եւ այնպէս ա -
մուր
են
թաք1ւլում
էրար
վրայ
թափուահ
«եզնաքաբերէ»
ճեղքեբում
,
որ
էնչքան
1լ՝ուղես աղմկէ, քաբերէ տակ Լսուղարկէ
,
ոչ ժէ ղնով
գուբս
չեն թռչում,
ղէտեն,
ոբ օղում չամփրելու է աբճճԼ՛
կոաորակր։
Ա^ւփոբձ մարղր
ուբաէ՚անոլմ
է , որ լ^ու -
թեան այգ երէչնեբր
մնացէն
անվնաս։
Աակայն
փոբձառու
որսորգը
ղէտէ, ոբ
այղ քաբերէ
աբանքնեբռւմ
թաքնոլահ՜
կաքաւներ
ը էբենց
մաՀն են ղտնում այգ -
՚ոեղ , կեր են ղաոնում
քաբերէ տակ կրհ -
կուահ՜ օձերէն
. . .
Այղ
մասէն ես լսել եմ ճաթղռանցէ
մէ
Հէն
որսոբղէց
, բա յց սեփական
փորձով
Հսւմողռւեցէ
վերչերս : Երբ արտերէ
եղ -
րէց
կաքաւներէ
երամր
թռաւ գէպէ
ցահ՜
եւ ցրէ՚– եկաւ ասահս քաբերէ
մէչ, ես է–
չայ ղետափ , նայեցէ
քաբերէ
կողմր եւ
տեսայ
օձեր,
ռրռնք կաքաւներէ
թեւերէ
չափչափէւնէց
ղգաստացել եւ էրենց
սուր
ու հակող
Հա յեաց քով
զննում
էէն
շլ՚չա -
կա յքր
որս էէն փնտռում :
Երկու քաբերէ
մէչեւ
լ^կահ
Լոորչէ աղ -
չամուղչէ
մէշ մէ ղոյղ սաՈը ցոլքեր ե ֊
բեւացէն եւթեփուկներով
պատահ
ղեղ —
ՎԱՍՊՈԻՐԱԿԱ՚նԻ
ՀԵՐՈՍԱՄԱՐՏԻ ԱՌԹԵԻ
Դ Ա ՆԻէ Լ Վ ՐԴԶԱ Տ ՈւյԵ ԱՆ
•
« Պէտէ մեհնաք
, պէաէ մեհնտք
, ու ձեբ
ձեռքեբով
՚Լյ՚էժ պէտէ
լուհէք
այղ ղա —
գաններէն»
: Ընղվղումէ
, վրէժէ
սրբազան
աւէշն էր ոբ այսպէսով կր ներարկէր
մեր
մատաղ
Հււղէներէն
նեբս (
Ատեն ատեն կր մասնակցէր
մեր ղբօ —
սանքներուն : ինքն
է բ ոբ
յաչո րգա
բաբ
պտտցոլց
մեղ աւանգափառ
աղօթատեղին
Մ • Գրիգոր
Նարեկացու։
Աքանչելէ վան -
քերր
կաբմրակ
, Լուսապտուղ,
Ա • Աա -
Հակ , Ա • թ՚ռվժայ
, Ա • Տակոբ՝
թառահ
Րնձաքէսարէ
լւււնչեբուն։
Նուէր՚՚՚ելան
ա -
ւերա1րւեր
ը Հա յրենէ
յէ շաւոա կա ր աններ
ու
,
բերղերու
եւ աժ րոցնե բու՝
կորահ
Նարե -
կայ ու Փայխլնեբէ
լեռներու
ժէչ։ Տե -
ղեկութէւննեբ
տուաւ
այս բոլորԼւ
ժասէն։
Տետո
յ յուղում
ով պաամ եց թէ ո՞ ր բա ր–
րաբոս
ձեռքերր
քանղեցէն
ւլանոնք։
Այս -
պէս ով լլԼէտաքւ էց կր գարձնէբ
մեղ մեր
նախնետց
վւառքէն
ու մ եհ ութե
ւսն , մէա —
ժաժանակ
աբհաբհելով
արղաբ
ցասումէ
Հուրր ղէպէ այն վտյբաղ
ցեղերր,
ոբոնք,
գարերէ է վեր. Հետամուտ
եղահ
են է
սպառ
բնաչնչելռլ
Հայր, եւ անՀետ կոր -
հ՜անելու
անոր Հանճարեղ
մտքէ եւ շէնա -
րար
բաղռւկ է ստեղհագո
րհութէւննե
բ ր ;
ՊաՀպանողական
էէն մեբ
ուս
ուց է ^ ե -
րր, երէտասարղ
Տէղբան
ԱբբաՀամեանէն
ղատ,
որ մէաժաժանակ
մեր
կառավարէչն
էր ու մեղ զբօսանքէ
տանողբ։
Նկատեցէնք
որ վարղապետր
շուտով
մտերմացաւ
ա —
նոբ
Հետ • Առանձէն կր խօսակղէէն
եր-
կարօրէն , ճեմելով տաճարէ պատէն
եր -
կա յնքէն, կամ նստահ զանղակատան
սան—
ղոլղնեբու
վյււսյ ; Ար մ լ ^ ալ Պ • Տ
էղրան
զբօսանքէ
ատեն
Հաւաքեց
չափաՀասներր
ձորակէ
մր մէչ եւ սկսաւ
յեղաւէոխական
երգ
մը սորվեցնել,
պատուէրե
լով որ
վանքէ չրչափակէն
նեբս չեբգենք
• Հետ -
ղՀետէ
սորվեցուց
«1յպատակէս
Հասնէմ
մէայն», « Բեզէ մեռնէմ,
Տէգրան , Տէ՚է–
բան» : « կռուեցէք
տգերք»
, «ԱՀա
կ՝ ե ր–
թամ
ք՚ոզցրիկ
մայրիկ
»եւայլն։
ԱնՀուն
էր մեր էւնղութէւնր։
Երբ
որբանոցէն
գուբս
կ՚՚ե՜էէէէնք՝
ղաչտեբն ու ձո բե բ բ կր
թնդացնէ
էնք
այս երղերով
; Անոնք
չու -
տով տա բահուեցան
մէնչեւ
Հեռաւոր
ղէւղեր ուղա րձան
ե րղե
ր Գութ ան է ու
կալէ,զորս
կ՚եբղէէն
մեր Հօտաւլ^ւերր
կէո–
կատար , րայց զդացումռվ
ու Հռղեւէն
է
Ատեն
մր վերչ Պ՛ Տիղրան
սելսալ Հա —
յոց պատմ ութէւն ալ սորվեցնել
մ եզէ :
ԵԼ
երբ աւելէ ԼսելաՀաս
դարձանք
, պատ–
մ եց մեզ փառաւոր
դր ուա զներ յեղափո -
Լսա կանն երու
կռէւնե
րէն • ինչ թանգով
ու
Հետաքրքբութեամ
ր
մտիկ
կ՝ լնէ
էնք ,
թողահ
խաղ^, ու ղրօսանքր
- Աք հանօթ է–
էնք
անուններուն
անմ աՀնեբ Աւետէս
եա
նէ , Պետոյէ
, Մարտէկէ
,
Տէբո յետնէ ,
Վարգանէ
, Նէկոլ
Գումանէ
,
թ՚աթռւլէ
,
Աերոբ փաչայէ եւ չատ ուրէ^ւերու
: Ա -
նոնց վեՀնպատակներուն
եւ կատարահ
ղորհերուն : Նեբշնշռղ
է ր , մասնաւորա
—
սլէս, վւառաՀեղ
ղրուադր
«կռուեցէք
տր—
զերք»է , «Փոքբէկ
Հերոսէ»
, Հազէւ
16
տարեկան
^Անմոռանալէ
կտբէճ
Մ արտէ -
րոս է» , Հերոսարար
էնկահ
Պ օղա
՛լքե ա սա
նէ «աՀեղ
կռուէն
մէչ,
թո՚լլ՚՚՚Լ
մեւլ
անուն
յէչատակ
բարէ » •
Այն դժբաէւա
օրր , երբ փակուեցաւ
ոբ–
բանոցր
, ս՚՚չյ՛ աբտասունքով
բաժնուե -
ցանք Ժեր այս թանկաղէն
ուսոլցչէն։
Ե -
րախայէ պէս կ՚արտասուէբ
էնքն ալ, Հր–՛
բաժեչտէ
չերժ
Հաժրոյրնեբով
թրչեէով՝
ժեր ճակաանե
բր : ՛Բանէ
ժ բ տարէ
՚Լերչ
\
Հանգէ պեցայ
էրեն
քաղաքէն
մէչ։ Փոք –՚\
րէկ
Լսանութ
մր բացահ
էլւ Աբարուց
Հր - ՝
րապաբակէ
վրայ : Բայց
Հ
^Տէ՚էբան վար -
ժաւղետ»
1լբ կոչէէն
զէնք : Որքան
ուրախ
եղաւ : Տ է շե ց ս՛ յն ե րչանէկ
օրեբր , եւ
պատժեց թէ Գանէէլ վսւբդապետէ
քաչա -
լե բու թեամ
բն է ո ժ էա
յն որՀաժ արձա
կահ
էքէ յեւլափ ո էլա ելան սւշթատւս՚է՚ք
կատա
րել
ժեր
ժէչ ա յղ վտանղաւոր
շրչանէն : Եւ
թէ
Արոէն վարդասլհտ
փորձահ էբ պաշ -
տօնէն
Հեռացնել
զէնք,
բայցԳանէէլ
վար
դապետէ
բուոն
րնղղէմ
ութԼււն
բ եւ յե՜զա–
փոխութեան
վաթը սաէպահ՜ էէն ղայն
լյլ–
ռել
է
(Աքս ա ւն « Տ է դրան
վ ա ր ժա պետն » է
ոբ , Ապ
բ է լե ան Հերոսաժ արտէն
,
մ աՀր
ա շք առահ , մէս մէնակ,
թէզաթօրէն
Լսո–
յացաւ եւ ՀրղեՀեց
մեբ Աբարուց ոստէ -
կանական
գէրքՐ
սւբժանանալով
բոլորէ
Հէացում
էն,
Զէնուոբական
Աարժնէ
^՚Բա–
չութեան
շքանշանէն» եւ «ԱնվեՀեր
Հր -
ձէղ » տԼւտղոսէն
) ;
Ա քսսքէս , Գան էէ լ վարդապետէ
չ՛՛՛ն -
քե րււվ
ս տե
՛լհ ռ լահ
ա յս աղդա շուն շ
մ թ -
նոլոբտէն
^որՀէւ,
Նարեկէ
Ջանշեան
որ
բանոցր
գարձաւ ոչ մէայն
վառարան
մր
էոյսէ,
այէեւ
ներշնչարան
մր աղղայէն
յեզավւոթական
ղաղափա
րնե
բու :
Գա
ս րն կե՜բն ե ր է ս շատե ր , որոնք
քետո յ
Աղթամ
ու ք՛է թեմ ական
ղոլ բռցր
մ անելով
Հասունսւցան
, ու Լեռնապաբէ
մէչ
յայտնէ
եղան
էքւենց
յեղա վւո Լսական ու Հանրա
յէն
էէո
րհունէ ութեամ բ , էբենց
առաչէն
ներ —
շնչումր
ստացահ
է Լ՛ն այս
մթնռլոբտԼւն
մէչ ։
Անոնցմ է յէշա տակ
ութեան
ա բժան է են •
Չաթ֊ոյեան Միհրան ,
Շատաթցէ
. —
Արժանաւոր
զաւակր
յայտնէ
Հայդուկ
Ջ՚՚ւթոյէ : ՄէՀրան՝
ատեն
ժը ոլսուցչոլ -
թէւն
րնելէ վերչ,
Հետեւեցաւ էր քաչարէ
Հօր ճանա պար Հէն
յ
թ՚ռուցէկ
թումբ
մր կաղմեց
ու
Հարուա–
հեղ ասպատակող
, ոճքւաղորհ
ԲԼււբտերր
յ
մեհ սարսափ տարահեքով
: Եղաւ
Ո՛շ - )
տոլնեաց
ղաւառէ
Հ՛
Տ–
Գ՛ Կոմէտէէ
ան– \
ղամ
ու ամէնքէն
սէրուահ
գոբհէչ :
|
ՎԱԶԱՐ ՆԵՐԿԱՐԱՐԵԱՆ
|
(4)
(Շաբ.)\
Fonds A.R.A.M
