ՀՑԱՔ-ԱԶ»
ի%չսչէս Հսւղոչւգած–
էինք,
"՛յ՛ւ էո-աքի եւ
–Ա
Հա յաչյւնշ
Աւսքսափնեքուն
ս ղաՀ անգէ
ս
^
աոօնուեւյաւ. ճիչգ
իր թուականին
, 24
Աւղ–
բիլ,
չաբաթ
գէչեր Ե– թաղամասի
քաղա–
քասլե՚աարանի
մեհ՝ սբաՀին
մէշ, ոբ մա -
մանակէն աոա^ լեցուահ՝ էբ Փարէղէն եւ
աբուարձաննեբէն
եկահ
Հա յբենակէցնե
• -
բով
.: Ալֆորվէլէ եւիսէէ
Հայեբբ մաս -
%աւոբ օթօքաբեբ
վարձահ էէն, մասնակ—
ցելու
Համաբ այս մեհ սՎատօնէն
: V
(յրաՀէն
նսաարաննեբն
ու վերնաաուն -
ներբ նեղ կուղայէն եւժողովուրղէն
կա -
րեւոր մաս մը սժէէսլուեղաւ
նրբանցքնե
—
բուն
մէշ կենալ ;
.Իեմէն
վյւայ,
բւճնաթօսներու
յաակաց -
ուահ
սեղանր
հահկուահ էբ սոլղէ թոր -
Հբղանէչ սեւ չգաբչով
մր։ Ոչ մէկ սլաա -
կեր , ոչ մէկ վերատաոոլթէւն
: Ել՚կիւ -,
ղահ
լռութիւն
մր կր տէրէբ
սրաՀէն
մէշ։
Բեմէն
առշեւ աեղղրաւահ էրզէնուո
բա
կան
մեհ՜ նուաղաթհւմբ
մր :
Պաչտօնական
մարմէննեբու
յատկաց
—
ուահ
տեւլե ր ր ՀետղՀետէ
եկան
ղրաւել
Փարէզէ
Հայ եկեղեցւոյ
Հողաբարձու
—
թեան
• գբեթէ
բոլոբ
անղամներր ,
Պ • Պ ՚ Պալբքճեան
, Թօփաքեան
, ՛Նալ -
աղանաեան , Բամսլուքճեան
եւն. ,
Հ ս ք ^
Հռովմ էականներու
ժողովրգասլետր
Յովսէվէ
վ ր գ
է
՚Բաֆթանճետն
եւ Հողա -
բաբձութեան
անղամ Պ՛
0 *
Հէքէմեան ,
Հայ
Աւետարանականներու
Հովէւր
աղատուելէ Ա էս լեան : Հ • Բ ՚ Ը • Մ
էութեան
վաբէչ - քարտուղարր
Պ •
0
• Թաղէոս -
եան, Հ՛ Ց
՚*հ֊ Նոր Աերոլնղն ու Ու"՛
Մէութէւնր
էրենց
ամ բուլ շական
կազմով ,
կասլոյտ
էՍաչէ եւ ԶՈՄէ անղամներր,
3
>բ–
րանսական
Բանակէ
Նաթկէն,
կամաւռրնե–
բու
եւ
Ասլա
յէց
Մէութէւնր ,
Մեբասաէո
յ , Ուրֆա
յէ եւ Վասսլռւրտ -
կանէ
Հա
յր
. Մ էռւթէւններր
եւն • •
Հայ
Աբէներու եւ Արենո յտեբու
երկու
թումբեբր
սեւ չղարչով
հահկուահ
էրենց
գբօչաե^ե
րով սլատուէ
կեցահ էէն բեմ
էն
վբայ :
^
Որոչեալ
ժամուն
էրենց աեղերր
ղրաւե–
ցէն
սղաՀանղէսէն
կազժակերսլէչ
Մէու -
թ է ւննե ր ո լ ներկա
յա ց ուց է չ բանա թօսնեբ ր
էւ
Հանգէս ր սկսալ
զէնուո րական՛ նուա
՝քւ^Հ՚՛
գաթումբէ
Շօփէնէ
մաՀերղով
որ յոան -
կայս
լսուեցաւ
յուզէչ
էարՀրղաւոբու
-
թեամբ :
Բացումր կատա րեց Օրուան
նա թաղա -
Հր, Պ– Ա՛ Զօսլանեան :
Հ
քյիրելի
Հայրենակիցներ
, այս տօնր ոբ
մեղէ
բոլորս Հոս Հաւաքահ է ,
ամէնէն
սբտաշաբժն
է մեր տօնեբուն : Մէկ մէլէո—
%կ աւելէ մեր քոյրերն ու եղբայրներր
նա—
Հատակուեցան
կառավարութեան
մր որո–
չում ով
յ
Ժամանակէ
մր է վեր մեր մէշ
աիաթեբ
ել՛ ա րտա
յա յտհւէն թէ
ՀետզՀետէ
ոլէտէ
ձուլուէ մեբ աղղր , օտա բանա լով :
էյս
Համողուահ
չեմ անոր։ Մեր
Արեւելքէ
գաղռւթներուն
մէշ մանաւանգ
անկարելէ
է ա յգ : էքս ղացէ
մ օտէն տեսա
յ ղանոնք :
Ընելիք
րաներ կան եւ ա յգ
բաներ ր Լեն
կատա րուէ բ : Պէտք է աչխատիլ որ ամէն–
քր
գիտնան
կատարուահ
Հրէ
չո
ւթի
ւննե -
րր : Մեր ազգին բարեկամ
մեհ Անգլիտց
ի
մր.
Լորտ Պրայս սլատրաստեց եւ իր կա -
ոա վա ր ո ւթ ե ան
մ իշոցներով
Հրատարակել
տուաւ
կասլո
յտ
ղիրք
մր որուն
մ էշ ան-
վիճելի
ասլա ց ո յցնե բով կր թօսէր
մէլէո —
նաւոր
Հա
յե
բու
Հանղէսլ
կաաարուահ
Հր–
րէչա
յէն
իսո չտանգո
ւմնե ր ու
մասին։
Հան
գուցեալ
մեհ Հայր, Պ ՛Պօղոս
Նոււզաբ
այս
ղբքին
կարեւոր մէկ մ ասր
ֆրանսերէնի
թարղմ
անել տալով
բաժնեց
ժողովուր -
գին։ Ես կր թելաղրեժ
որ
Հայերէնի
թարգմանուի
ան եւ արուի եբիտասար -
ղութեան
ձեոքր եւ տաբահուի
ամ
էնուն
ժէշ : Այս գիրքր
կարղացոզնեբր
ղժուար
թէ
ձուլուին : Հոն մեր
եբիտասարղու
-
թիւնր
սլիտի կաբղայ
աՀաւոր
մանրա -
մասնոլթիւննեբ
վայրաղ
ոճիրներու : Այս
սգատօնին
առթիլ
իմ ա յս առաշարկս կր
բերեմ
իբրեւ էմ խօսքս :
Բացման այս խօսքէն ետք սրաՀին
լոյ -
սերր
մա րեցան եւնուաղաիսումբին
Հետ
ամբողշ
ժողովուրղր
ոտքի
կանղնահ
լսեց
մ եռե
լնե
բու
ողեկո չուժ ր
ղինուորական
փողով
որուն
յաքորղեց
ղերասան
Գմբէթը
եանի
կողմէ արտասանուահ
աւանղական
ողեկոչում ր ;
Ցեաոյ
թօսելու
Հբաւիրուեցաւ
Հք • Մ ի–
սաքեան
Լիւրաքանչիլբ
բանախօսի սաՀ -
մանուահ էր Հինղ վայրկեան)
Հ
\ – « Տ է չատակէ ա յս աօնբ սարքահ՜
են
եր էտասա
բզնե ր ր , էբենց
այլազան
Մէու–
թէւններով
: Աոլբէն ; Պէտէ
ուղէէ որա -
նոնք խմանէն
այն յուղարկաւորներուն
ո–
րենք
մէնչեւ
եկեզեցլոյ
ղուռր
կ՚երթան ,
ցաւա1լցութէւն
կր յայտնեն եւ տուն կր
վերաղաոնան։
Այլ սեբտեն
սլատժութէւ
—
նը։
Մէնչեւ
այսօբ ալ Հարցնուլնեբ կան, էն—
չո՛՛ւ եղաւ,
է՛՛՛նչսլէս
եղաւ,
կարելի։
չէ՛"Ր
ոբ չրլլար : ԸնղՀաբումր
պիտէ
պատաՀէր
ուչ - կանութ
, քանէ ոբ
աղատութեան
պայքար էբ։Ղ՚ժբաթտարաբ
փ ՚ ՚ թ ՚ ՚ ր է է ք Լ
պայթեցաւ
այնպէսէ
ատեն
մր երբ
աշէ–՛
իսաբՀ րոնկահ էր : Մ իչա
կր
յէչեցնէէն
մեղէ
թաքուն
սպաոնա լէքով
մր ,
Ղ՛ուք
յէսուն տարէ առաշ անցահ էք,
"սլասեցէք
Որ մենք ալ ձեզէ Հասնէնք :
Արէւնաիսանձ
բռնակալութեան
, ցեղա
յին
ատելութեան
միացահ էբ վաթր, որկր հնէր մեբ գե -
րազանցռւթենէն
: Այգ վաթր
այն^զան խռր
արմ ատներ
ձգահ էր որ , միա
յն
մ որթե -
լով, կոտորելով
չէին գոՀանար
, այլ եւ
քարերով կր ճզմէ
ին
Վարուժաններու
,
Աեւակներու,
Աիամանթօնեբու
, ԶօՀբապ-
.
ներու եւուրէչ
Հազա բա
ւռ
րնե
բու
ղանկե -
րր,
ոբպէսղէ մէտ^Փ՛ ալ ոչնչացնեն : Եւ
սակայն
, մոռցան որ նոբ
ճառաղայթնեբ
պէտէ
ցա յաէէն ա յգ
շարղռւփչոլր
ղան -
կերէն եւ արեան
ճապաղիքնէրէն
: Եւ ցայ
տեցին :
..
, . . Այսօր , աՀաւոր
սպանղէն եւ ան -
գաբմանելի
վւչռլգումէն
39
տարի վեբէ ,
մենք
ունինք
Հայրենիք եւ չէն
զաղութ
նեբ
, ժինչ
իբենց
ղրաւահ
«արեւ֊ե՜լեան
նաՀանզ»ներէն
բուերն ա%գամ խո՛յս կոե
տան
խուճապաՀար : Ունինք
մտաւորա -
կանութիւն
ել սաեղհաղռրհութիւն
բոլոբ
ճ ա կա տնե ր ո ւն վ րա
յ :
Թուրք բանաստեղհ
մբ,
ԱպտուլլաՀ
ճէվաէթ
, որ բանա եւ աքսոր
տե՜սահ է ,
կ^աղազակէբ
առիթով
մր , իսօսքր
ուղղե -
լով իր իսկ ցեղին
, բռնակալին •
- ֊ « փոն ոքւրադործ հոգիդ եւ քու սիր–
տըդ սրիկայի պիտի քեգի դէլք կատղեցնեն,
ժալքանակը ոխակալ» :
«ժամ անակր
«ո իսա կալ» աուահ է արգէն
գասր։ Եւ «.յաղթականը»
հ՝""՚1Րի
^"^^
վաթին
, մղձաւանշին
տակ ,
Հակառակ
բոլոր արտաքին եւ արտակարղ
սլաչտպա–
նութեանց : Ողեկոչելով
մեռելներու
յի -
չաաակր,
մենք պարտաւոր
ենք անղամ
մը
եւս
յ ի չ ե լ կարղ մր պաբտականութիւններ
,
1*
Զրնել
որեւէ բանոր կրնայ
թնղա -
ցնել
թ^ամին
.
2
Զինել
որեւէ բան ոբ
կրնա
յ տկարացնել
ժ՛եր
ղիժ աղրական կո–
րովր եւ կաղժ ա լուհե լ
մ եր
Հաւաքական
կամքր.
3
Ընել ամէն րան,
որպէսղփ
եբիտասարղութիւնր
չղառնայ
ղորչ գան—
ղուահ
մր, իբրեւ
Հում
նիւթ
միշտզղա -
յին
չուկանե՜րու
վբա
յ , աՀլ– եբիտասար -
ղացում
րերէ իր ղփտութեամբ
,Հ ա
յբենա–
սէբութեամբ
եւ վճռա կանութեամբ
, էբ - ^
բել
Հա բազատ
ժառանգորգր
անոնց ոբ ^
գացէն եւչեկան » :
1
Երրորգ
բանաիսօսն էր Տէկէն
Հուրէ՛.^
իփէկեան - Պուտաքեան
, որուն ճառր պէ–՝՛
տի Հրաաաբակենք
յաշորղով։
՝•
ԵՐԻՏԱՍԱՐԳՈՒԹԵԱՆ
էտՕԱԲԸ
:
Հ • Ց • */• • Նոր Աեբունղի–
կեղբ
. վար -
չութեան
կողմէ Պ • *հ ՚ Փափաղեան
բերաւ
եբիտասաբգութեան
րաժինր
իբ
Հետեւեալ
իսօսքե րով •
« Աենք, Յէրանսա
հնահ ու մեհցահ՜ սե–
բունղ՝
չենք կրնար
1915^
ղէսլքր
տեսնել
միմիայն
ղղացական
ակնոցի
մր
մէշէն
։
Տարիներու
րնթացքին
այլեւս
ղաղրահ
են
լացն ու կոհր, եւպաղարիւնով,
քննական
աչքով
կ*ուղենք
մօտենալ
այն
աՀարկու
փոթորիկին
որցնցեց
ամբողշ
Հայռւթիւ—
նր։
Այմ^մ կրնանք աւելփ
Հանգար տու
—
թեամբ
մօտենէսլ
1 015/՛
ողբե րղ ութեան ,
կչռել
աղէտին
խորութիւնր
;
*)՚Լռ
1914^^ ,
Յէրանսա
յի աարա հութիւնր
ունեցող
երկ–
րամ ասի մր վրա
յ կ ապրէին
մ ե՜ր Հա յրեբր :
Աչթատասէր
էին անոնք , կր սաեղհ՜էին
֊
եւ կ՝աբղասաւոբէին
Հողր պապենական :
Կր չէնցնէին
երկէրր : Անոբ յառաշղիմու
-
թեան
ղոբհօն
աղղակնեբն
էին ու թրքա -
կան
պետութիւնն
ալ կր վայելէր
բարիք–
ներր Հայ բազուկներուն
, ոբոնք
Հարս -
աութեան եւեկամուտի
անսպառ
աղբիւր
ներ
էին։
Ջերմեռանղ
ու աստուահավաթ
,
Հանղարտ ուՀեզաբարոյ
էին անոնք ;
Պետութիւնր
, մեբ ժողովուբղր
շարղեց
ու
տեղաՀանեց ; Անոնց
տուներր,
ԳԱ՛Ղ՜
ԳԻՏԱԿԱՆ
ԱՄՈՒԼԻՍ
ՎԱՍՊՈՒՐԱԿԱ՚հԻ
ՀՆՐՈՍԱՄԱՕՏԻ ԱՌԹԻՒ
Դ Ա ՆԻԷԼ Վ Ր Դ ԶԱՏՈՅԵԱՆ
Եկե
ղեց
ինե
բու
բեմ
եր էն Նվովք
Կ
՛՛՛Ր ~
գացահ էր յեղավւոթա
կաննե բուն
ե՜լ ա -
նոնց աեղ տուուլներուն
, ու յոբղորահ
ժո...
զովուրղր
որ լրտեսեն
, ղտնեն եւ կառա -
վարութեան
կամ իրեն
յայտնեն
թաքս —
աոցներր
այն անձնուէր
յե
ղափոխական՛-
ներուն՝
ոբոնք ղեռ կր յամառէին
ժնալ
Այղեստանի
մէշ՝
ժողովուբղր
նոր անա -
կնկալնեբու
ղէժ պաչտպանելռւ
ժտաՀո
—
գութեամբ
:
՚Իաչնակցական
անմաՀ
ռաղմիկներ
Վարղանն ու Տի՛ղրան
Տէբո յեանն
(՛Լաղ -
ղէն)
էին մնա ց ո ւլ^ւեր ր
իրենց
բուռ
մ ր
քաշերռփ՝
ղժնղակ
պայմաններու
մէշ :
Վարղան
,
Տ ՚ ՚ ւ լ ի ս
30
թուականով
(1896)
հր
ՂՐէր
Թաւրիզի
կոմիտէին—
«Հա , լա–
բոց կրղնեն,
ուղում
են մե՜ղ էլ զուրս Հա
նել : էք՚ոկէ հակ ենք մտել : Բայց
մեռնիլ
էլայ՝
Այղեստանից
ղուբս
՛լալ չկայ » ;
(Ո՚իւան
Հ • 3 • Դաշնակցութեան) -
*Լազղէնն ալՕղոստոս
2
թուականով կր
դբէր
նոյն
կոմիտէին,
«Նոր
կո՚ոորահի
աւպաոնա լիքի աակ
ժոզո վուրղր ա յն աս–
էոիճան կտրուահ է եւղզուանքով կր վե -
րաբե բուի
ղէսլի
մեզ ոբ եթէ Հնար
ւլտնէ
մ
եզ կր բռնէ ու կառավարութեան
կր
յանՀնէ ; Նո յնիսկ
յե՛ղավւո իսա կաննե բ սկը–
սահ
են յսրղոբել
մեղ որ ղուրս
ղանք քա
ղաքէն : Մեր գբութիէնր
անտանելի էթէ
եւ, րայց
յոյ՛՛
ունէնք որ 1լ անցնէ » •
(1՚իւան Հ • 3 • Դաշնակցութեան) :
Մնացէն եւ ղէւցաղնական
գէժագրոլ
-
թեամբ
ժ ր ձաէազո
ւթեան
ժ
աանեցէնշաբ–
գա րար ունենղա
ժ էտ
կառավարութեան
կա
ղժ ա կե ր սլահ ե՜րկբորգ կոտորահէ մը
փորձր
Սեպտեմբեր
\\էն :
Այս
՚էրկարաբ
ղիմաղբութենէն
վեբ^
Վաղղէն կրղբէր վիրաւոր
վիճակէ
մէշ.
^Սեպտեմբեր
11/՛
կ՚՚-ի՚-ր
մեղ Համաբ
ունե
ցաւ բարոյական
այն րարձր
նչանակու
—
թէւնր՝
ինչ որ Պ՚՚լսի
Կ
՚՚-ի
՚-Ր
• Անոր ար -
ղէւնքն է որ ժողովուբղր
եւԳաչնակցու -
թէւնր կր ոլաՀեն
էբենց
ղո յութէւնր
: Նա
սա րսավւեցուց
նաեւ Բիւրտե
րն ու Թուր -
քերր»։
(Դիւան Հ - Յ ֊
Դաշնակցութեան)։
Ցեղա փոիսա կանն երու
գէմ
աղրութեան
այս
ա1^յայտնէ
աբղիւնքն ալչկրցաւ բա
նալ
Արսէն վաբղասլետէ
աչքերր եւ նր -
սլաստաւռր
գաղափար
մր ստեղհե
լ
անոր
մէշ՝ յեղափոիսականներու
Հանղէպ ; Աչ ալ
իբ
ցահողի
արբանեակներէն
կոմ իտաս
քաՀանայէ եւ Հաճի
Գրէ՚քոբէ
աՀաբե -
կումներր
կրցան
զղաստացնել
ղայն;
Աղթամարէ
կաթող. տեղապաՀ
նչա -
նակուահ՝ ան նոյն յամառռւթեամբ
, էբ
նոբ
աբրանեակներով
, ամէն ստոր
միշոցի
կր գիմէր
որպէսղփ
յե
ղ՛ս վաթա կանն ե րն ու
անոնց ղաղավւա
րնե
ր ր
մ ուտք
չղո
րհեն
իբ
թե՛մէն
ենթակայ
ղաւառնեբու
մէշ֊ Այ"
նպատակով
, էնչսլէս
նաեւ
իր
անձէն
պաչտպանութեան
Համաբ,
Աեհէ
Տանն
Աղթամարայ
կա թո։լ1։կոսա րան
էն
մէշ կը
սլաՀէբ
երկու
Հայաիսօս
քիւրտ
ռստիկան–
ներ,
ոբոնց
յանձնահ էրբանալէներր կա
թողէ կոսա բ՛ոնէ չլւշավւակէ
մէլքւկ
գրան
Ղ՛՛Ր հր հէ՚՚ւէւ՛^
մութր
կոխահ ատեն : Այս
լբտեսնեբր
ՀրաՀանգ
ունէէն
Հսկելու
կաԱ–
կահելէներու
՚Ա՚,՚"յ
եւ
վաբսլետօրէն
՛լ՛"
՛լ՛՛՛ն է քներ
կոբ՚լե
լու
կա
թ
"՛լէ կոսա
րան
ՀանղԼւպող
Ժ է՛սմ էտ ղաւառաց
էնե
րէն ;
ԱՀա ա յսսլէս
Լէ սլետէ մր ձեռքէն
էՈէ1Հ/լ ,
եւ ա յ՚լ֊"լէքէ
աննէէլաստ
սլա լմէոննե րւէԼ
մէշ
էբ որ ստէպուտհ
է ր ա չԼսատէլ
Գէսնէէ
լ
վէորղապետր : Աակա
յն քաշա ր է ւԼաբղա -
պետր , զրաՀուահ
բոլոբ
Լւէէէ չլնղոտնե
բուն
յ՛ող թե լու ս՚նյո՚լւլողղ
կսէմքով, եւ արՀա–
մ
էս բՀե՜լէէէԼ
ամ
էն
վէոանւլ , ՚լէմ եց ,
անչեղ
ու անվարան
, ւլէպէ էր րնտրահ՜
՛Լսեմ է–
աէալր, է Հարկէն
ւլեբաէլա"
Համարելով
զայն էր Հոէլեւոբ
ղոբհերէն։
Խ րէմեան
Հայբէկէ
չունչն էր ոբ կր տէ–
րասքե՚ոէր
անոր
Հէււլուն , թէեւ չէր էէէ չա–
կեբէոահ
անէւր։
Այլ մեհցահ ու ղաէէտէա–
րակուահ
Հողէով,
գաղափարով
ու գոր
հե րոէԼ
հւ բէմ
եան
էն
րո
լււ բով
էն
նեբՀէսկ
իւաչատուբ
կաթ
ուլէ կոսէ
էէլա Հ սլան ոէլէոկսէ՝)ւ
մթնոլէէրտէն
մէշ; Այն կա
թ ո ւլի կռ
ս էն՝ ոբ
արժանացահ
է բ Հա յէոկեր
Մ եհ
Մ ՚"
Ր՛լ աս–
սլանէն
զն աՀա աէէ
ւթե
անր , եւ որ Հէւրս բ -
տութեամբ կր էլաբղէսրէր էբ կոլբհքր
էսն–
կէ սէոէսցահ
չքէէէնշանով
ՎԱԶԱՐ
ՆԵՐԿԱՐԱՐԵԱՆ
(2)
՜
(Շաբ–)
Ջրաքէսը
կր պատկանէ
մւէւ՚ոնտղնաց
մսսէկեբ
կենղանէներու
սեռէ մր,
որոնց
գլփւաւոր
յա տ կան է լն ե րն են՝ չատ
փոքր
Հա՜սակ
,՛ կարճ ոտքեր՝
Հատու ճանկերով ,
եբկար ու ճկուն
էրան , փոքր
ղունչ
՚՛ ու
մանաւանղ չատ թանկաւլէն
մուչաակ : Այգ
սեռէն
գլխաւոր
տէպարնեբն
՚ են ՝ "կ
*"–ԳԲ
(ւիուին,
սամսար)
, կղաքէ"ր
(մարթրը ,
ղէրտէվա)
, ժանտակռւզր
(փիւթուա)
ա–
խաւլր
(Փէ
^Րէյ
եասլան
կէլվ՚նճէյէ)
, ա -
քէ"ր
(պըլէթ,
հէլէնճէք)
, կնքումր
(է|» -
ւքին ,
ղաղ^ւմ)
,
ջրաղուէսը
(լութբր
,
" " լ
"էմմուրոլ)
եւ "ամոյրր
(՚ղիպրլին) :
Ջրաքէս
ը թէեւ
ժանտակուղէն
փոքր
տեսակր կր Համ ա բուէ , սակա
յն էր կեն -
ցազով
աւելի մօտ է շրաղուէսէն : ԱյԳ
պատճառով
նաեւ
լա՜տէներէն էբ ղէտա —
կան
անունր։ Այսյարգէ
կենղանէէն
էւո -
չոր
տեսաե^երռւն
մարմնէն
երկւեյեոլ -
թէւնն է վաթսուն
սանթէմե՛թր
, բայց առ
Հասաբակ
40
սանթէմեթր
պէտք է Հաչ-
ռւել։
Իսկ "չոչր
15
սանթէմեթր
: Առ -
քեւէ ոտքեր ր
3 "5
սանթիէմեթր
բաբձրու–
թէւն
ունէն էսկ ետեւէննեբր
5—6
ոաՆ -
թէմ
եթբ։ Երբ կը քալեն
կարհէք թէ կր
սողան ; Այգ պատճառաւ ալ յաճաթ որ -
ղւսկերպ
անունր կր տրուէ
անոնց ;
Ջրաքիսը
ժանտակուզէն
կր տարրերէ
էր
փոքբութեաժր
, մարմնէն
երկա յնու -
թեամբ
, քէչմր տափակ
գլթ"վ,
փ՚՚ՔՐ աչ
քերով, կաբճ ականշնեբով,
ու իր մտա -
ներուն
մաչկռվ
, էնչ որ ցռ
յց կուաա
յ էր
Արայէն
կենցազր– իբմարմնէն
մօաաւոր
հանր ութէւնն է մէկ քէլօ :
Այս
կենգանէն
տարահուահ
կ
գրեթէ
ամէն
կոզմ : Աակայն էրթանկագէն
մուշ
տակէն
Համար ենթակա
յ է անՀետտնա
լու
Օէբանսայէ
մէշ։
Թէեւ ՀետզՀետէ
Հազուա
ղէւտ կր ղառնայ
, բայց
ղարձեալ
կտրելէ
է զայն
ղտնել
Լուառէ , Շեռէ, Օպէ , Ի՛՛
նէ եւ Շառանթէ
նաՀանղներուն
մէշ։ Եւ
բոպայէ
մէշ,
Հէւսէսայէն
ու կեղբոնա -
կան
եբկիբներր
իր ղլթաւռբ
բնտկաւԼայ -
բերն
են : Ւրքէչ մ ր տարբեր
տեսաե^երր
կր ղտնենք
Սէպերիէոյ,
Զինաստանի
, ճա
փոնէ ու Թէպէթէ
չբշանները :
՚Բանատան
ու
Մէացեալ
ՆաՀանդները
շրաքէսէն
Հայրենէքր կր Համարուէն
• Ամէն տեղ ալ
այս
յարգէ
կենղանին կր սլւսՀԷ
նոյն սո-
վոր ութիւննե
րր։
Բնռլթեամր
թէեւ մե-
րոցնեբն ու եկեղեցիներր
փճացուց
, պատ–
մէսկան
աւանւլՍերն
ու եկեւլե ց ինե
ր ր փչ -
րեց
, պայթեցուց
եւ օղր Հանեց
,
եբկիբր
քարոլքանղ.
րրաւ եւ
աւքէ"յաց"ւց
;
Ու
այնպէս
ամա
յացուց ոբ կոբհանիչր
ինքն
ի՛սկ
չ կ լ ՚ ւ յ ա ւ
Հոն բնակիլ, երբ կր
յուոար
իչխել մեր Հողերուն
;
Վ ե ր ա
չէն
ութ է՛՛ ւն . . . չէ կրնար
ՐԱ^Լ
այգ,քանի
որէոկական
չինաբարնեբէ
բա
ցակա
յ են : Այգ պետութեան
վարիչները
կարահ
էին սլէոգաաոլ
հառերուն
արմատ—
ներն
անգամ
յ
ԱնՀետացան
էսնոնք
, ու ան–
Հեսէէսցաւ
բա
ր
իքն ալ արեւե՛լեան
նաՀտնղ
նե
րէն
, Հա յաստանէն
;
Բայց
արմ ատնե -
բուն
ձեռք
զա
րնո
ւլնե
րր ա յ"օր կր
տեսնեն
թէ
կորհանահ
են իրենց ի"կ ՚Հ"ւր"աու
-
թէւնր : Այ"
յ
կոբսուեցան
մեր
Հայրենի
տունր,
այղէն
, կռբսուեցաւ
եւ տարա
—
էլբւււեցալ
անոր
՚Լյ՚այ
րնակող
աւ^իլ
ու
էոչիսւստասէբ
ժուլովուրղր,
բայց
չժեռաւ
էսն : կւս
յ աժ
էն տեղ ; կա
յ նաեւ պատառ
մր
էքե՛ր Հողէն՝ ուր կ՛՝ ապր
ի ղէսնղւէւահ
մր Հա–
յ ւ ւ ւ թ է ւ ն : Այգ Հ*՚գէն
վրայ
ամւէւր
կեցահ
է ստեգհագորհ
մեր Ժոզռվուբղր,
էնչպէս
մեբ
Հէսյրեբր,
որոնք
կառչեցան
մեր լեռ
նե
բուն
Հ ւււ ղա
բւս ւոր
ւոէս րիներէ ի վեր :Ու
ինչ որ ալ րլչա
յ ներկան
, ապաղան
միչտ
Հայասէոան
ւքրն է :
Հա յրենի
Հէէ ւլէն
գուբս կր բնակին մէկ
ու կէս
՚^իլի՚՚ն՝
յ ս ՚ ր ս ՚ ճ ռ ւ ն , ժրաշան
եւ
Հաւատաւոր
ղաւաելներ
,
յա րղուահ
բոլո–
բէն
:
Հու
յ ր ենա կի
ցն ե ր՝ ժեր ապաղա
յին
՛լ ի -
տակցութեէւէժրն
է որ մենք
սլսւՀ մր իսո—
նարՀելէ
ետք մեր մէկ միլիոն
նաՀաաւսկ–
ներէէւ
յ է չւս տակին
առշեւ
, կ՝ ոււլ
ենք
ում -
բասլնղել
մե՜ր
Հ էււլինե
ր ո ւնւ մէ՜շ,
Հէէէյրենի -
քէ եւ աղ ՛լո ւթեան
յաւիտենականութե՜ան
գաղափարր
, առանց
ողբ ու կոհէ •
Անոնց
նէ,էՀատսէկէէւթեւււն
էւսր
րէՐ րոն
ւււ.ւՐւււԼ՝
ւքենք
կ՝էէււլենք որ ոչ ոք մեբ սերունղէն
, ւՐոռ -
նայ էր
սլա
բտքր
Հանգէպ
թափուահ
ա -
րէւնէն
»:
(Մնացեալը յաշորդով)
Fonds A.R.A.M
