«տ
Ա/Ի
ԱՋ »
հ՜էչվւ
յ 1 ՚ Լ ՚ " ՚ " " ՚ հ Ը . ՝
Զ"՚սւէ1Լլլ
Հանլէսւյին
մաք1–
գու. վ է ա ռ ա ւ ո ր
թաղումի
արմաՆացալ.
, հւ.
ասէքլա
եղաւ.
Հ ա ւ ա ն ա ր ա ր իր միակ
էէար -
ձաարութիւնր
այս անիրալ
աշիւարՀէն
%
Բոլորովին
այլ տ ի պ ա ր էր
Պ՚Աւյայրը ,
Տ ա կ ո բ
Պարոյրեան
, ԱասունէՆ
;
Գորգի
առեւտուրի
գործ–
ունէր,
բայց
աւելի
շ ա տ
Հանրային
խնգիրներն
էին զինք
ղբաղե
-
ցեողյԼ՛.
Ե գ ա լ մեր շ ր ջ ա պ ա տ ի ն մէշ
ձեռքբ
ր ա ց , նիւթապէս
ղոՀոէ^երու
առաշին
գի–
Նին
վրայ
: ինԼ որ շաՀեցալ
, բաժ՜նեց
իր
եւ իր
ժ ո ղո վո
րգի
կարիճներուն
միշել
յ
Ե ր բ ե ք
Լ ս ա կ ա ր կ ե ց
, միշտ
ա ռ ա տ օ ր է ն
ար–
ւալ
:
Լայն
ուսումի
կամ
ղարգացումի
ա է ր
ՀԷՐ
)
բ ա
յ ց
ունէր
արտակարգ
ող^մ
ա ո ւ -
թիէն
եւ սասունցիի
անընկճելի
կամք։
Լալ
Հայ
մ ա ր գ էր՛
իբմով
որոշ
Լ ա փ ո վ
կարե
լ ի էր բնորոշել
լալ
Հայը;
Ե ր բ ե ք
յաիւու–
ռլ^
ու տ ա ք գ լ ո ւ խ
չեղաւ
, այլ միշա
ղ գ ա ս տ
ու
խոՀեմ
յ
Ամուսնացահ՜
էէր՛
կր Հ ա ւ ա -
ա ա մ որ կեանքի
աշէւարՀիկ
Հաճոյ^երէն
կամ
վաղանցուկ
ո ւրա
խութիւննե
րէն
ան -
մասն
մեկնեցալ
այս աշխարՀէն
: Ա պ ր ե ց ա ւ
գ ա ղ ա փ ա ր ա կ ա ն
անբասիր
, մաքուր
ու Հա–
լ ա տ ա ւ ո ր
կ ե ա ն ք մը, իր ուրախութիւն
-
ներն
ու տխրութ
իւննե
րը
կ ա պ ե լ ո վ
ան -
բամ-անելիօրէն
իր Հայրենիքին
ու
աղգին
ուրախոլթիլններուն
ել
տխրութիւններուն
^Հետ
:
Տաճախտկի
ճամրորգութիւններ
էր կա–
էոարաքք
ա ր ա ա ս ա Հ մ ա ն , իր
առեւյորական
գ ո ր Ն ե ր ո վ , եւ այս առիթներով
հ՜անօթա
-
ցաձ՜ մեր կուսակցութեան
ղ ե կ ա վ ա ր
գ է մ –
քերուն
Հետ ; Ասոնց
կեանքի
օրինա1^
ալ
ամրացուցահ՜
էր իր
մ էշ ա յ ն
ե ր կ ա թ ե ա
յ
ոգին
, Հայկականոլթիւնը
, ղ"ր
Աասունէն
իր Հետ էր բերահ՜
ու ա ն ա ղ ա ր տ
պաՀահ՜
այս
ա ն ա ղ ա ր տ
մարդը։
ք ՚ ր մէշ Լբիւ
կը
բ ա բ ա խ է ր
Հայութեան
բաղկերակը
;
իսկ
կռբօ՞ն.;
Տ ա կ ո բ
կոբռյեան,
Զար -
սանճաքէն
, նախ
Լք՛ում ա ն ի ա , ապա
ա
յ ս
երկիրը
Հ ա ս տ ա տ ո լ ա հ ՜
X կորսնցուցած
էր
իր
լ ^ տ ա ն ե կ ա ն
պ ա ր ա գ ա ն ե ր
ր
երկրի
մէշ ,
ինէպէս
գ ր ե թ է
ամէն
Հայ սվւիւռքի
մէշ ,
եւ
այնուՀետել
երբեք
չէր մտահ՜աէէ
կ ա մ
չէր
կ ա ր ո ղ ա ց ա ծ
վ է բ ա ն ո ր ո գ ե լ իր
խոր–
ս ւ ա կ ո ւ ա ծ
կեանքի
չէնքը
, ամուսնանալ
,
տուն
աեղ
ըլլալ,
Հ ա կ ա ռ ա կ
անոր
որ շ ա տ
կը
Հրճուէր
, երբ
իրեն
մօտիկ
լ^կեբ
մը
աւքուսնանար
, եւ կամ
միչտ
խորՀոլրգ
կ ո ւ ա ա ր
ամուրի
տղաներուն
ա ճ ա պ ա ր ե լ ու
տուն
տ ե ղ կաղմ
ել,
ետքը
ուչ
չմնալու
եւ
ձ՚լգշալոլ
Համար
։ Գրոց
բրոց
էր • սկղ -
բնական
շբշանին.
ալ,
1910/»
ատեննեբը
կարծեմ
, տ ա ր ի ի մը չ ա փ ե ղ ա ծ էբ Կ • Կ ՛ի
ք ա ր տ ո ւ ղ ա ր :
Ջերմ
սիրոյ
ու լ ^ կ ե ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն
ը ղ -
գացոլմներոէԼ
կ ա պ ո ւ ա ծ
էր Վ^ռամեանին
,
Աւրէունիին
, վրացեանին
ու Արմէն
Գ ա ր ո –
յ ի ն Հետ , յիշատակելու
Համար
գ լ խ ա ւ ո ր –
ները
միա
յ ն , ել անոնց
կենգանութեան
յ ա ր ա տ ե ւ
ն ա մ ա կ ա գ բ ո ւ թ ե ա ն
մէշ է ր ա -
նոնց
Հեա
աղգային
- կ ո ւ ս ա կ ց ա կ ա ն
Հրա–
աապ
Հարցերու
շ ք ՚ ֊ բ շ :
Ա յ գ
խնգիրներոէԼ
կ^ասլրէբ
• ա տ ո ն ց -
մ է գ ո ւ բ ս կ ե ա ն ք
չունէր
. չէր կրնար
շըն–
չե
լ
է
%ք՚"–իբեալ
կ ո ւ ս ա կ ց ա կ ա ն ի
տ ի պ ա ր ն
էր
յ
պարտաճանաչ
, սակաւապետ
, ղոՀող
,
Հ ա ւ ա տ ա ւ ո ր ։
Բ ա
յ ց շ ա տ բծախնդիր
էր
բ Ե ա ւ ո
րոլ
-
թ ե ա մ բ ,
նոյնիսկ
աններող
ոեւէ
լ^կերոշ
աննչան
թերութեան
Հ ա ն դ է պ ։ Կը
յիշեմ
,
որ
ա ն գ ա մ մը, ւաօին
երբ
Պոսթըն
էր ե–
կ ա ծ
ու ինձ էր վ ի ճ ա կ ո ւ ա ծ
վարել
Կ . Կ՛ի
քարտուղարութիւնը
ա յ գ աարիներր,
նախ
ղարմանք
յայտնեց
, ապա
յանդիմանական
սաստ
տ ո ւ ա ւ ինձ, երբ մեր
գ ր ա ս ե ն ե ա կ է ն
գ ո ւ բ ս
ե կ ա ն ք եւ ես կ ո ւ ս ա կ ց ա կ ա ն
նամակ
մը
նետեցի
խ մ բ ա գ ր ա տ ա ն
փողոցի
անկիւ–
նի
ն ա մ ա կ ա տ ո ւ փ ի ն
մ է շ ։
ինչպէս
կարելի
էր
այղպիսի
բ ա ն ՛ պէտք
էբ
Որ,
ը " ա ի -
րեն
, ն ա մ ա կ ա տ ո է ն
տանէի.
Հ ո գ չէ
թ է
ինչքան
Հեռու
ըլլար
նամ
ակատան
շէն -
քը ել այնտեղ
նետէի
պատկան
արկղին
մ է շ ։ Ե ս չկրցայ
Համոզել
զինք,
ինչքան
ալ
պեբճախօսութիէնս
ի գ ո ր ծ դրի ,
^ է
վ՚ոդոցի
անկիւնի
ն ա մ ա կ ա ա ո ւ փ ի ն եւ նա -
մ ա կ ա տ ա ն
արկզփն
միշեւ
տարբերութիւն
չկայ.
ն ո յ ն
սպասարկութիւնն
էբ ,ել
աւե՛
լորդ
է Ա՝ ,
ՆաՀանգնեբոլ
նամակային
վ ա ր չ ո ւ թ ե ա ն
վ բ ա
յ կ ա ս կ ա ծ ն ե ր
սնոլցա
-
նել
:
Որոչ
լ^կերներու
Հանզէպ
իր
գ ո ւ ր գ ո ւ
րանքը
ել Հ ո գ ա ծ ո ւ
ւէերաբերմունքը
չ ա -
զանցութեան
կը Հասցնէր
.
՚Լերարկուդ
է Լ ր ա գ առ, կը մսիս,
լալ քնացիր,
յոգնած
կ՚երեւիս
. թարմ
բանշա
ր ե ղէն
կեր )
ոչ
պ ա Հ ա ծ ո
յ տ ո ւ փ ե ր է ՛մի
ծխեր
եւն ՚ : Այն^
քան
Հ ո գ ա ծ ո ւ
, միայնգամայն
բծախնդիր
էր
է
որ Արմէն
Կ՛արօն
զինք
մ կ ր տ ա ծ
էր
սկեսուր»
անունով
: Ա՝ենք՝
ալ կը կատա
-
կէինք
իրեն
Հետ
երբեմն
իր
կեսուրական.
արտայայաութիւններու
առիթէն
օդտը
-
Սւլով
:
Հ ա մ ե ս տ ու ա չ խ ա տ ա ւ ո ր
մ ա ր գ էր • Լ"՚~
ր ա չար
քրտինքով
իր Հացր
շ ա Հ ո գ ել իր
խնայողութիւններոէէ
ալ
զ ո Հ ո զ ։ իր
մաՀէն
յետոյ,
1937/՛^)
իր կտակած
գումարուի
Հ րատա
ր ա կ ո ւ ե
ցան
Արմ
էն
Գ ա ր ո
յ ի եւ
՚
Աինախորեանի
արժէքաւոր
գէբքե^բը
•
Ա՝իչտ
գ մ գ ո Հ էր . երշանիկ
օր
չ տ ե ս ա ւ
թերեւս
, բացի
կ ո ւ ս ա կ ց ա կ ա ն
ել ա ղ գ ա
յ ի ն
ա շ փ լ ա տ ա ն ^ ե ր ո լ
առթիւ
իր գործի
վրայ
լուսցուցած
գիշերնեբէն
եւ ա յգ
ա շ խ ա -
տանքին
պ ա ր ղ ե ւ ա ծ
Հ ո գ ե կ ա ն
բ ա ւ ա ր ա —
րութենէն
: Այս գժզոՀութիէնը,
սակայն
,
Հ ո գ ե կ ա ն
անՀամակիր
կամ
բ ա ց ա ս ա կ ա ն
վեբաբեբմունքէ
չէր բխեր,
այլ իր գ ո ր -
ծակիցնե
ր
ը
ա ւ ե
լփ
առողշ
, աւելի
ե ռ ա ն -
դուն
, էէործին
Հ ա ն գ է պ
աւելի
Հ ո գ ա ծ ո ւ
տեսնելու
իր ճիգէն
է
Ա.
ԿԵԱԱՐ
ԱՆԱԿՆԿԱԼԻՆ
Ա Ն Ա Կ Ն Կ Ա Լ Ը
Պարոն
Ամբակումին
կինը
անղալակ
է :
Ամառը
կ՚երթայ
ծնողքին
տունը
: ՚Լերա
-
դարձին
ամուսինին
կ^րսէ
՚
Ամբակում
, քեղի
ուրախ
լուր
մը ու–
նիմ
աալիք
յ
֊
Ի ՛ ն չ է :
–– Այս ա ա ր ի
ե ր ե ք
Հոգի
պ ի ա ի
րլլանք։
ք ՚ բ ա ՚ ՚ ՚ լ ,
եկուր
ուրեմն
Համբուրեմ
բ ե ր ա ն գ :
Այո
, մայրիկս
խ ո ս տ ա ց ա լ
որ
այս
ձմեռ
մեղի
Հետ
անցրնէ
՚ ՚ ՚ : ՜
ՏՈՍՍԵՐ
ԵԿՈ^էք, Մէ Ջ էՆ Ե ԼԻ Ր –
•
Պարոն
խմբազ
, կը բողոքեմ–
օր
ուան
ք ա ղ ա ք ա կ ա ն
լուրերով
շ ա ա կր
զբա
ղիք՛
բնաւ
պէաք
չու֊նիք
ե ր կ ա ր ,
բ ա ր ա կ
պ ա տ մ ե լ ո ւ թէ
Աինկման
Ռի ինչ գիրք ր"––
նած
է գ փ ն ա զ ա գ ա ր ի
վէճին
մէշ կամ
թուր–
ք Ի " յ վ ա ր չ ա պ ե տ ը
ինչ տ ե ս ա կ է տ ն ե ր
ունի
Աոսկուայի
մասին
: Երկու,
ե ր ե ք
տ ո գ ն ո ց
լուրեր
տ ո ւ է ք ,
լմնցաւ
գնաց։
Կը
տեսնեմ
որ
արՀեսաէն
չէք։
Օրինակ
ա ռ է ք
միւս
թերթերէն
է
Մեղի
գ ր ա կ ա ն
յօդուածներ
ա ռ
լէք
• . .
Պարոն
խմբագիր,
ինչ մեղքս
պա
-
Հեմ
, ձեր թերթէն
չաա
դ մ գ ո Հ եմ. լու -
բերու
բաժ-ինը
շ ա տ խեղճ
է : Օրուան
ա -
մէնէն
Հրատապ
խնդիրնեբուն
կը Հ ե տ ե -
լիք
երկու,
ե ր ե ք
սիւնակով
,
մինչգեռ
մենք
կը սպասէինք
որ աւելի
ընդարձակ
աեղեկութիւննեբ
տ ա յ ի ք
մեղի։
Օ ր ա թ ե ր թ
ը ս ա ծ դ
լուր
տ ա լ ո ւ է , լուր
։ Ե ս է լ ա ռ ա -
շարկեմ
որ ձեր չորս
էշերէն
երեքը
լու -
բերու
յ ա տ կ ա ց ն է ք : ^աա
կը խնդրեմ
^վեբշ
տ ո ւ է ք ս ա անվերշանալի
յ օ դ ո ւ ա ծ ա չ ա ր
-
քերուն
ել գ ր ա կ ա ն
յօդուածներուն
։ Բ ա -
նաստեղծութիւններն
ալ
ուրիշ
աեղ
Հրա–
տ ա ր ա կ ե ց է ք
։ Լոլր , լուր , լուր
Պարոն
խմբագիր
, ամէն
օր տոմս
եւ
խ մ ր ա դ ր ա կ ա ն
գրելու
պէաք
չկայ։
Ա ւ ե ֊
լորդ
յոգնութիւն
է ։ կարդացո՞ղը
ո՞վ է է
Ջեր
բամանորդներէն
մէկն
ալ ե ս ՛ աոմ -
սերուն
վրան
ա ն դ ա մ չեմ նայիր։
Ե թ է շ ա –
բսւթը
մէկ խ մ բ ա գ ր ա կ ա ն
կ ա ր գ ա մ ,
մեծ
բան
է ։ Աւելի
լալ կ՝րնէք
ե թ է
խմբաղրա–
կանին
ել աոմ
սին
սիւնա1^երը
նկարնե
-
րռլ
յ ա տ կ ա ց ն է ք
. • ՚ ։
Պարոն
խմբադիր
, եւ։ ձեր աեզը
ը լ -
լամ
բոլոր
յօդուածներն
ալ կը Հ ր ա ա ա -
րակեմ
ոչ աւելի
քան մէկ
սիւնակ։
Շատ
ուրախ
եմ որ ամէն
օր ^ ա ռ ա ն ց
բ ա ց ա ռ ո ւ
թ ե ա ն , տոմս
ունիք։
Բայց
խ մ բ ա գ ր ա -
կա՚^ւներուն
կ ո ւ տ ա մ
չորս
սիւնակ
։
Եղածը
բ ա ւ ա կ ա ն չէ ՚ Համով
- Հ ո տ ո վ
բանեբ
կը
դրուին
ձեր առաշին
էշին
վրայ
, կը
կար
դաս
, չես կշէոանար
։ Ո ՚ ֊ ր ե մ ն 1լառաշար -
կեմ
որ ր ն դ ա ր ձ ա կ է ք
խմբագբականնեբուն
սաՀմանները
ել ուրիշ
/^տոմսակավաճառ՝^
մ լ ^ ալ ճ ա ր է ք - • . .
Պարոն
խմբաւէիր
, Հայկական
Հան -
ղէսներուն
չաա
աեղ կ ո լ ա ա ք ։ ՝Բիչ
մը
կ ա ր ճ կ ա պ ե ց է ք ։
Պարոն
խմբազ
իր , գաղութին
կետն
-
քը
ե բ կ ր ո ր գ ա կ ա ն
գ ծ ի վրայ
զբած
է ք
տ
Ախալ
–մեբ
բոլոր
Հանգէսներր
պէտք
է
մանրամասնօրէն
նկարաղրուին
. • •
Պարոն
խմբազիր
, ինչո՞ւ
կնունքնե
-
րը,
նչանաուքնեբբ
եւ Հարսնիքները
չէք
նկար
ագր եր ձեր թերթին
մէշ. ե թ է կը -
նոլնք
, նշանտուք
ել
Հարսնիք
ԷՐԷԱ^յ
^
""ԼՂ
՚ լ ը . ւ ւ ՚ " ՞ ՝ յ
՚ • •
Պարոն
խմբազիր,
չելլէք
գիմացի
Հոսանքին
օրինէսկին
Հետելե
լով
Հարսնիք
ու
ւլինարբոլք
նկարաւչրէք
ձեր սիւնակ
-
ներուն
մէշ ։
Եւ
՚ ղ ՚ " Ր " ն յ^մ^աէէէյւ^,
այս
գանգատնե–
Հ Ա Յ Ա Ա Տ Ա Ն Ե Ա Ն
Գ Ր Ա Կ Ա Ն Ո Ւ Թ Ի Ւ Ն
Ը՛ՆԿՈՒԶԵ՛ՆԻ՛Ն
Յե&ել է մերկ Լիւղերն իրար ,
Խոբհոււք՝ է ծէր ընկու-ղենին,
Խռբհոլմ՝ անցած փաււքի ւխայ
Չոր, դեզնահեր ընկոՆցենին :
կորցըբել է տերեւ֊ ՈՆ թուփ ,
Թարմ ու կանանչ հրմայքը եին ,
Մերկ ու– խռժոււ կանգնել անշուք
Լռւյն, անճանաչ ընկուզենին :
Ու տատանուեց մի օր հըսկան
Հռզմերի դէմ, չաբ կատաղի ,
ճըււընչալով անխօս ընկաւ,
ճեղքելով տաք սիրտը հալի ,
Հ է ՚ յ • • . հ է ՚ յ
կանչեց հողմը մոլի
Տապալեցի քեղ վերջապէս ,
Գոաւղամիտ հէք ծերունի ,
կասե՞ս դարձեալ՝ անյաղթ եմ ես :
— Մի՛ պարծենայ , պաււաւ այլջիկ ,
Անղաւակ մայր չաբ |սոհերի :
Քո անպտուղ, ամուլ կեանքով
Խենթ աւերման ո(յու(ւ գերի ,
Չաբ, անհրմայք, անգոյն, անձեւ
՚ւ^անի՛՛ քեզ պէս հողմ է անցել
իմ Քիէ-դերից պրսւդադալար ,
*Դըտուզներից Յորդ ու վարար :
Հիմա այդպէս ինձ
մի՛ նայի,
Հըր^ւի տեսքից իմ ամայի ,
կանգնի՚ր մի պա1ւ, դիաիր վերի ց
Տե՛ս, թ է որքա՜ն վաքրիկ շիւեր
Ելնում են իմ տրմատներից ,
Ու դեռ պիտի բարձրանան վեր
Ու զարդարեն կեանքն իմ նոբից ,
Զարմն իմ յաւերժ ու անձնուէր :
11տուղ պիտի տանաշխաբհին,
Պիտի դիզեն բերք ու բարիք ,
Մինչեւ անցնին օրն ու աարին,
Ու ծերանան ինձ պէս (արից,
Եւ ինձ պէս էլ ընկնեն մի օր,
^ ^ յ 3 7 իմ զօրեղ արմատներից
Պիտի աքփն միշտ նորից . նոր,
•ք^անի դեռ կան արմաաներն իմ ,
Ամուր խրւած մայր ֊ հողի մէջ ,
Չկա՜յ վախնան իմ էիւղերին ,
Չկայ ինձ մահ, չկայ ինձ վերջ :
Մ Ա Ր Օ
Մ Ա Ր Գ Ա Ր Ե Ա Ն
րը
լսելէ
ետք
, շունչը
կ՝աոնէ
^ւէա
ր չ ա -
պեա%ին
մօտ , Հ ր ա ժ ա ր ա կ ա ն
ի ձեռին
՚
• — ֊ Ընկեր
ւԼարշէսւգետ
, շէնքին
բ ա ն ալ ի ն
յանձնէ
էքեր
բարեկամներուն
• թ ո գ
նստին
ս ա գրասեւլա1։ին
առշեւ
ու թերթը
Հրա -
տար ա կեն
իրենց
ուզած
ձեւուէ
. ես
Հոս
գ ո ր ծ
չունիմ
։ Ն պ ա ր ա վ ա ճ ա ո ի
խանութ
պիտի
բանամ,
որպէսղի
իմ
Հէսսկցածիս
պ է ս
ւգաաոլՀանը
զնեմ
սողն
ու ս խ տ ո
-
րը
,
լո լիկն
ու զ ետնախնձորր
եւ
մա ր դ
դործիս
չխաոնուի
յ
Տը • ՚ •
Ե Ւ Ր Ո Պ Ա Ց Ի
« Յ Ա Ռ Ա Ջ » Ի
Թ Ե Ր Թ Օ Ն Ը
ՈՃԻՐ ՃԵՊԸՆԹԱՑԻ1ւ ՄԷՋ
կոմսոլՀին
ժ պ տ ե լ ո վ
ոտքի
ելալ
եւ
մեկ
նեցալ
Ո ր ք ա ն գեղեցիկ
է , ըսաւ
Պ • Պուք ։
Փ ո ւ ա ր օ
չ պ ա տ ա ս խ ա ն ե ց ;
Ո ր ո վ Հ ե ա ե ւ
Հ ո ւ ն գ ա ր ա կ ա ն
անցաւլրին
վբայի
իւղի
ա -
բ ա տ ը կը զննէր
:
Գ Լ Ո Ւ ե է—
Գ Ն Գ Ա Պ Ե Տ
\
ԱՐՊԸԹՆՕԹԻ
՚ԼԿԱՑՈՒԹԻՒՆԸ
յ
-
կարղր
վայելուչ
զ ն գ ա պ ե ա
Աբպըթ
–|
նօթինն
է , ըսաւ
Փ ո ւ ա ր օ ։ Տեսնենք
ինչեր
,
ունի
պ ա տ մ ե լ ի ք :
•Բանի
մը վայրկեան
վերշ
գնգապեար
իր
գէմ^՛
էր •
կր
տ ե ղ ե կ ա ն ա մ թէ
Հ ն գ կ ա ս տ ա ն է ն
.կուգաք,
ըսաւ
Փ ո ւ ա ր օ :
Այո
4
արձակուրդս
Հոն անցուցի
;
Ուրեմն
ուղղակի
Հոնկէ
կոլզաք
։
Լ^ւ ՚ վ ե ր ա գ ա ր ձ ի ս
Պաղաատ
Հանդի–
օզեցայ
։ Ե ր ե ք օբ մնացի
Հոն ։
Օր • ՏեսլենՀաւԲն
ալ Պ ա ղ տ ա տ է ն
կու
գայ.
թերեւս
Հոն Հ ա ն գ ի պ ե ց ա ք
իրարու
:
Ոչ
, ասկէ
ա ռ ա շ
քՎրքուքի
մէշ ծա -
ն օ թ ա ց ա ծ
էինք
։
-
Ն կ ա ա ե լ ո վ
ոբ Անգլիացի
է ք
,կ՝ուղեմ
ձեր
կարծիքր
առնել
Օր– ՏեպենՀամի
մա.
(22)
սին, զոր բ ա ւ ա կ ա ն
մօտէն
կը ճանչնաք
:
ինծի
Համար
շ ա տ գ ժ ո ւ ա ր է
ԱնգլուՀինե–
րը
ճ ա ն դ ա լ ;
Օր • –Տկ՚դենՀամ
ազնուական
ազշիկ
մ լ ^
է , ըսաւ
ւլնգապետը
ցրաօրէն
։
ԱՀ
,
ուրեէՐն
չ է ՚ ^ ք կ ա ր ծ ե ր որ այս ոճ–
րին
մէշ գ ե ր մը ունենայ
;
1
Ծ
իծաղելի
կր գ տ ն ե մ ձեր
Հարցումը։
Մարւլը
անծանօթ
էր իրեն
։
ինք
ա՚^յդպէս
ըսաւ
ձեւլի
:
Այո
:
քէյօսակցռւթեան
լ^թացքին
ա ն դ ր ա գ ա բ ձ ա լ
անոր
Համակրելի
դէմ -
քին
, գռր
առաշին
ա ն գ ա մ կը տեսնէր
: Ե–
թէ
կը կ ա ր ծ է ք որ կին մըՍ է
ո ճ ր ա գ ո ր ծ ը ,
ձեգի
կը վսաաՀեցնեմ
թէ Օր ՚ Տ ե պ ե ն Հ ա -
մը չէ ան :
Շատ
չ ա Հ ա գ ր գ ռ ո ւ ա ծ
կ՚երեւիք
, ը -
սալ
Փ ո ւ ա ր օ
ժ պ տ ե լ ո վ ;
—- Ջեմ գ ի տ ե ր թէ ինչ ըսել
կ^ուզէք
^
ըսաւ
գ ն դ ա պ ե տ ը
ցրտօրէն
:
Ոճիրը
երէկ
գիշեր
Ժամը
մէկը
ք ա -
ռորդ
ա ն ց ա ծ
գ ո ր ծ ո ւ ա ծ է ել իմ
պաբաա–
կանութիւնս
է գ ի տ ն ա
լ թէ
ամ
էն ոք ուր
էր
ա յ դ
ժամուն
։
Տ ՛ ա մ ը
մէկը
ք ա ռ ո ր դ
ա ն ց ա ծ
Րեչէթի
քարտուղարին
քովն
էի ;
֊
Ջե՛՛ր
թէ իր բաժնեակին
մէշ ։
իր
բաժնեակին
մ է շ ։
•—- Ն ա խ ա պ է ս
ծանօ՛՞թ
էիք իրարու
։
^է՛
ճամբորգոլթեան
լ^թացքին
ծա
նօթացանք։
Ա ն կ ՛ ա պ է ս չեմ սիրեր
Ամերի
կա
ցիները
, սակա
յն ա յ ս
տզան
Հաճելի
էր՛՛
Կ՝ուզէր
Հնդկասէոան
Հ ա ս տ ա տ ո ւ ի լ ^
ես ալ աեղեկութիւննեբ
տուի
այւլ
երկրին
մասին,
ղոր լաւ կը ճանչնամ
։
Մաքքուին
խ օ ս ե ց ա ւ
Ամերիկա
յ ի տ ն տ ե ս ա կ ա ն
կացու
թ ե ա ն
մասին։
ժամը
երկուքին
ք ա ռ ո ր դ
կ ա ր երբ բաժնուեցանք
իրարմէ
:
-
Տ ե տ ո յ
ի ՞ ն չ
ըրիք
։
Բ ա ժ ն ե ա կ ս
զ ացի ել պառկեցա
յ ;
Զեբ
անկողինը
պաարա՞սա
էր է
-
Այո ։
Ո՛՛ւր
էր պ ա չ տ օ ն ե ա ն երբ գ ո ւ ք
ձեր
բաժնեակը
գ ա ց ի ք ։
Վակոնին
միւս
ծա/րը
ն ս տ ա ծ էր : Երբ
ես բաժնեակս
կը մտնէի,
Աաքքոլին
կ ա ն
չեց
՚ ւ ի ն ք ՚ ը ։
-
ինչո՞ւ
է
Հ ա ւ ա ն ա ր ա ր
անկողինը
պատրաստել
տ ա լ ո ւ ՝ Համար
:
Լալ
մ տ ա ծ ե ց է ք ,
գնդապետ
,
երբ
Մաքքոլինի
Հետ կր խօսակցէիք
նրբանց
-
քէն
անցնողները
տ ե ս ա ՞ ք ;
Այո՛,
սակայն
չեմ
յ ի շ է ՚ ր ^ է
" ՚ ^ վ ա ն
ց ա ւ
:
Ջ ա ն ա ց է ք
յ ի շ ե լ ։ Ն ո տ ա ծ է ք բ ա ժ ն ե ա
կին
մկշ ել կը խօսիք,
թերեւս
ծխիկ
մը
կ ա մ ձեր ծխամորճը
կը հ՜խէք
• • •
Փ ո ւ ա ր օ պ ա Հ մը կ ա ն դ ա ռ ա ւ է
Միչա
ծխամորճ
կը ծխեմ
՚ ըսաւ
դն–
դ ա պ ե է ո ը ։
Փ ո ւ ա ր օ
շարունակեց
՚
Լալ
. ձեր ծխամորճը
կը
ւէառէք
•
դուք
ղինուոր
էքէ ձեր
ո լշագբո
ւթ
ենէն
բան
չի ւիրիպիր
, ա կ ա մ ա յ կը տ ե ս ն է ք
անց–
նոզները
։
ԱՀ՛,
կարծեմ
կր
յիչեմ
. կին մը ան
ց ա ւ
, որովՀեաեւ
ղօրալոր
անուշաՀոաու–
թիէն
մը տ ա ր ա ծ ո ւ ե ց ա ւ
ամէն
կողմ ;
Ե"
ինծի
ըսի
նո
յ ն
պաՀուն
, <Տ.ոբքան
ալ շ ա տ
քսուեր
ք» ;
Այգքանը
միայն
կը յիչեմ
։
Անցնինք
ու բեմն
։ Գ ն գ ա պ ե ա
Արմս
-
թրոնկի
անունբ
ծանօ՚^թ
է
ձեղի ։
Մէկ
երկու
Աբմսթրոնկներ
ճ ա ն չ ց ա ծ
եմ ։
ճանչցա՞ք
է ք այն Աբմսթրոնկր,
ոբ
ԱմերիկուՀիի
մր Հեէո
ամուսնացաւ
եւ ո–
բուն
ւլաւակը
ա ո ե ւ ա ն գ ո ւ ե ց ա ւ
Ամերիկայի
մէշ
։
Այ"
» կը. յԻԺ՛^
՚ սակայն
չեմ ճանչ
֊
ց ա ծ գնգապեար
, միայն
լսած
եմ թէ շ ա ա
արժէքաւոր
ւլինուոր
մ րն էր։
Երէկ
գիշեր
ս պ ա ն ն ո ւ ա ծ
մարգը
գն–
գ ա պ ե է ո ի ն
ղաւկին
ո^ճրաղորձն
էր •
Ուրեմն
իր պ ա տ ի ժ ը գտաւ,
ըսալ
Աը.
պըթնօթ
, թէեւ
պիտի
նախընտրէի
կ ա խ -
ո ւ ա ծ
տեսնել
ղէնքը։
Բայց
կարծեմ
Ամե
րիկայի
մէշ ե լ ե կ տ ր ա կ ա ն
ա թ ո ռ ո վ
կշ
սպաննեն
։
֊
Ըսել
կ^ուզէք
թ է օրէնքը
ն ա խ ա մ ե ծ ա ր
էէ քան թ է անձնական
վրէմխնղրոլթիլնը
:
Անշուշտ,
ա ռ ա ն ց գ ա տ ա ր ա ն ի
վճիռ
տ ա լ ո ւ Հ ա կ ա ռ ա կ
եմ
յ
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
