HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1953 - page 571

<6 Ա Ռ Ա Զ ^
ւերացնԼլ Աղղ. Աիութիլնլ., (5 Հո1լո, .
1 & ) : •ձ^) Առժամեայ ա ն գ ա մ ն ե րռվ ես
ա մ ս ա կ ա ն երկռլ ֆրանք ա ն գ ա մ ա վ ճ ա ր ռ վ ։
Վարչռլթէլնր կազմուեցաւ Հեաեւեալ -
ներկ աաենապեա Գրէգռր Բ է ր ա ղ ե ա ն ,
ք ա ր տ ռ ւ գ ա ր Ե ր ռ ւ ա ն գ Տ է ր Կռւմսեան ,
գ ա ն ձ ա պ ա Հ Յարութիւն Ա ա ր գ ա ր ե ա ն ,
իսռրՀ ր գ ա կաններ 3՛ Վ ա ր գ ա ն ե ա ն , Տ ի պ ի –
աասլԼան։ Բանի մր սրաՀներռւ մէչ պա -
ա ա ր ա ղ ե լ է վ ե ր չ , Յռյներռլ ձգահ սրաՀր
ա ե ւ ա կ ա ն ունեցանք իրրեւ ազօթաաեզյ, ,
մինչեւ չէնքին հախռլիլր (քանի մր աա–
րիներ ա ռ ա չ ) Ներկայիս ունինք ա ռ ժ ա մ ­
ե ա ք վարձու սրաՀ մր;
Ա զ գ – Միութիւնր Հ ա ս ա ա ա ռ ւ ա հ ա ա ե ն
իրրեւ եկեղեցւոյ գ ռ յ ք ոչինչ ունէինք ,
սաիսչռւեցանք աիկիններէ ր ա ղ կ ա ց ա հ
Հ ա ն գ ա ն ա կ ի չ յանձնա իւումր մր կազմել ,
- Տիկին կղիսարէթ կիւմիւչեան , Տիկին
Մ աքրուՀի Ա ա լ ա ւ ա ն ե ա ն , Տիկին Վարգե -
ն ի Ա ւ ա ւեան . Տիկին ԱրբուՀի Օնսլաչեան
Լմեռահ) , Օր– Ա ր ո ւ ս ե ա կ Գ ա ւ ա զ ե ա ն
(ներկայիս Տի՛կին Գլբճեան) Հ Յանձնա -
խում Բբ իր ժ ր ա չ ա ն ա չ խ ա ա ա ն ք ո վ ե կ ե -
զեցւռյ բռլռր գ ո յքերբ լրացուց, մանա -
ւ ա ն գ պ ա ա ա ր ա գ ի չ ի գեղեցիկ զ գ ե ս ա բ այս
աւլնիւ տիկիններբ իրենց ձեռքեբովբ ձեւե—
ցին ու կաբեցին :
Ամենայն Սրբոց օրը, Նոյ– 1, կրբնոպ­
լ ի ք ա ղ ա ք ա պ ե ա ռ ւ թ ե ա ն կ ա ր ղ ա գ ր ո լ —
թեամբ ամէն ա ա ր ի այս թուականին Հս -
կա յ իժաւիռր մ բ կբ կ ա գ մ ուի բաղում
նռւագաիսռւմ բ ե ր ո վ ; Բոլոբ մ իութիւններբ
(ֆրանսական կամ օաար) , իրենց պաչտօ—
նական եւ ազգային գրօչներովն ու ժողո—
վռլրգովբ կբ Հեաեւին այս թափօրին , Ան­
հանօթ Զինուորի կամարէն մինչեւ գքֆ -
րեղմ անատուն երկու ժամ աեւող ա ր ա -
րռղութեան Ա՚լգ • Աիութիւնն ալ Հբաւիր­
ռւահ էր։ Մինչեւ այս վերչին պ ա ա ե ր ա զ –
մ ի ոկիզբբ , մ իութիւնս ամ էն տ ա ր ի Նո -
յեմբեր մէկին իր Համակիր Հայ ժռղո -
վոլրգովր կբ մասնակցէր այս ~։սկայ թա—
փօրին , իբրեւ ա ղ գ – ՚ լ բ օ չ մեր ա ա բ ա գ ի բ
ե ռ ա գ ո յ ն բ պարզելով մ ասնակցող մ իւս
բոլոբ աղղերոլ գբօչներռւ Հետ Հ ա ւ ա ս ա ր :
Մեր կանոնաւլիբ - հրաղփրի Ե • յ^Գ ՜
ուահի Հ ա մ ա ձ ա յ ն , բ ն ա ա ն ե կ ա ն վէճերու
մ իչամ տելու իրաւասու էինք; Ա ե ր կեգ -
բոնէ , Պ • ՝Բիրաղեանի տունբ ա ե ս ա կ մբ
գ ա ա ա ր ա ն ի վերահուահ էր : ՛Բանի քանի­
ներու լնտանեկան վ է ճ ե ր ր Հա չտռլթեամբ
Վ ^ րչ՛" 3 "՛՜Ց Ի^Ք •
Ֆ ր ա ն ս ա Հ ա յ գաղութ ր սկիղբնեբբ ներ -
կա յ ի ս ՛ գ է " կաղմ ա կ երպուահ ձԸ1է"՚/"Վ ՚
ունէինք չատ մբ անգորհներ , Հ ի լան զներ
եւ թչուառնեբ : Ա ե բ ղ ա գ ո ւ թ բ ներսէն թէ
գուբսէն պակաս չէր ա յ ս ՚ ց ի ՚ ս ինե բ ով ; Մեր
նիւթական կ ա ր ո գ ո ւ թ ե ա մ բ , կամ Հ ա ն գ ա –
նակութեամբ կարելի գռՀացումնեբբ աբբ—
ուահ են ա յսպիսինեբուն : Հ ա ն գ ա ն ա կ ո լ -
թիւննեբ եղահ են նաեւ Փարիղի է՚պրոցա–
ռէրի , Տէոինի եկեղեցւոյ չինութեան ,
Վ ա լ ա ն ս ի ռմ բակոհռւթեան ա ղ է տ ե ա լ ն ե -
բու Համար , եւն .:
Ա ղ ՚ լ • Մ իութիւնբ ունեցաւ նաեւ երեւելի
Հիւրեր , կաթող, պ ա տ ո ւ ի ր ա կ ն ե ր , Թոր -
«ՅԱՌԱՋ»Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (60)
ԲԱԺԱԿԸ ՅՈՐԴԱԾ է
ԻյԱԲ— Աեաւասիկ մեզի հասած բո -
զոքներուն աոաջինը : Պիտի –հրաաարա -
կենք ույլիշ զր ո ւթիՆնն ե բ ալ, պարզելու
եամար ամբողջ անցուդարձը , որ «գաւ֊աթ–
մը ջուրի մէջ փոթորիկ» չէ, դժբաիաա–
բար
ՆԻԱ , 1 3 Գ ե կ տ Ի յ ռ ր ց ա ւ ո վ կարգա -
ցինք «.Փոթորիկ գ ա ւ ա թ մր չուրի մէի
վերնաղրով գրութի՛ւնբ ս տ ո ր ա գ ր ո ւ ա հ Հ՛
Տ - Ն • : Վ Ա ր ք բ չ ա ա խոբ է եւ թող թեթեւ
ս ր տ ո վ թուղթ չմրոտեն, ա ռ ա ն ց խնգիրբ
1Րչ<*բէն զննելու :
« Հ ա չ տ ա բ ա ր յանձնախումբը» յանձին
իբ ն ա խ ա գ ա Հ ի ն , թող լուսաբանէ իր տա­
րահ ա՝
խատւսնքներբ : 1953 Մ այիս 10էն
մինչեւ 1953 Նոյ– 22 արիւն քրտինք մտան
Հա չ տ ա ր ա ր մ արմնի ա ն գ ա մ ն ե բ բ որպէսղի
Համ ե ր ա չիս ութիւն մբ գ ո յացնեն եւ ղա -
զռլթբ իսաղաղի , որպէսղի օրինաւո ր վար­
չութիւն մբ Հ ա ս ա ա ա ո ւ ի , վերչ տ ա լ ո վ Պ ՛
Աավոյի անսանձ զո րհ ռ ւ ն է ո ւթե ան ե լ բ ռ ­
նակալութեան :
կա լ եկեղեցւո յ կրօն . ընկերակցութեան
հրազի բկան ոնազիրբ ոբ կբ տ բ ա մ ա ղ բ է ե բ –
կոլ անղամ Հաչուետռւռւթիւն , ամէն տա­
բի լնգՀ . Ժռղով եւ երկու տարին անւլամ
մբ վ ա ր չ ա կ ա Ն նոբ լնտբութիւն ; Ջորս
ա ա ր ի է ոչ մէկ բնգՀ . ժողռվ է ե՛լահ եւ
ոչ ալ նոր լնտբութիւն :
Թող ղաղութին ռւբիչ մէկ ա ն գ ա մ բ գ ր է
այս մասին; Համբերութեան բ ա ժ ա կ բ
յռբզահ է ։ «Հ . 5 ՛ Ն •» կ՝քչ"է թէ « > " ՚ ձ ~
տարար մաբմնոյ կո՚լմէ գումարուահ
բնղՀ . ժողովին ներկա յ է ի ն յիսունի մ օ տ
Հայրենակիցներ» ւք)չ, ութսուն Հողի ներ–
է " ՚ յ էի՛ե ա յ գ ժռղռվին : Զեր ա չ ք ե բ ո վ բ
։ լ ո մ աբք. եւ Ա ր ա ա ւ ա զ գ ա ր ք –իրենց չ ք ա –
խում բե րով , որոնց Համար նիւթական ՚ Լ ո –
Հողութիւննեբ ստանձնե ց ինք ;
կապ . հյաչի գոբհռւնէութիւնն ալ նմ ա–
ն ա պ է ս չատ ե ռ ա ն գ ո ւ ն էբ ; ՛Բանի մբ ձեռ–
նարկներէ վեբչ անմիչապէս սկսանք սա–
, նաթորիոմներռլ մ էչ մ եղի անհանօթ Հա յ
Հիւանգնեբ փնտռել : Բանի մբ Հայ Հ ի ւ -
հաիսաաւորներ գ տ ա ն ք եւ սլէտք եղահ
նիւթական օւլնութ իլ1նե ր բ միչտ չարու —
նակեցինք, գ ժ բ ա ի ս տ ա բ ա ր յետաւլային ա—
նոնց թիւերբ բարձրացան Հ
Աղւլ. Միութեան հրաւէրով Հս։յկական
գոլրոց մ բ բանալու Հրւսմ անբ ստանա լէ
վե՜ւ՚չ , Հոգատարութիւնր յանձնեց ինք Կ •
հ)աչի։ Ա տ ե ն մբ թավւառելէ վերչ, Հայոց
թ ա գ ի ն մէչ վ ա ր ձ ք ո վ սբաՀ մբ ճարեցինք
իբրեւ գսլբոց ; Այ" հաղ կոց ի ն ժ ր ա չ ա ն եւ
տեւտկսւն ա չիսատութւե բ ը եղան Կ • ք^աչի
վարչականներէն , Տիկին Մ առի Զ " ՚ Ր " ՚ ղ ~
եան եւ Օբ– Հերմինէ Միսքճեան։ իրենց
կ ա տ ա ր ա հ տ ա ժ ա ն ե լ ի ա չ խ ա տ ա ն ք ր անու­
րանալի է ; Գ ա ս տ ի ա բ ա կ ո ւ ա հ ա չ ա կ ե բ ա -
ներբ սկիղբէն մինչեւ վերչբ Հանգէսնեբ ,
թ ա տ ր ո ն եւ գ ա չ ա ա Հ ա ն ղ ^ ս կր ոարքէին ;
Ռ՚-րԻչ տեղեկութիւներ յառաշիկա լ ի ն Տ
Ե Ր Ո Ի Ա Ն Գ ՏԷՐ ԿՈԻՄ՚ԱԵԱՆ
իր ներկա յութիւնբ նեղութիւն կբ պաա–
էՀառեբ ինհի, րայց միչա կբ ղղուչանայ ի
.ցոյց տալ։ Ա յ գ կինբ եկահ էր խռովելու
•մեր կեանքբ :
՚ — Մե՞ր, կ՝բսէք մե՞ր :
–~՝^Այո ;1լ ուղեմ բ"ել Պ– Բորէյի եւ իմ ;
^իենք ամէնէն Հիներն ենք, կբ Հասկնաք։
^յոբ կարզռւսարքբ ստուեր ձ գ ե ց մեր վբ—
բայ։ Շաա բնական ղգացում մբ, բայց
թեբեւս քիչ մը ճղճիմ՝ մեր կռզմէ : ինչ
մեհ փռվախռլթիւն մեզի ՝\ամաբ.–.
Ի ՞ ն չ ա ե ս ա կ փոփռխռւթիւն :
0< , ՜ամէն բանի մէչ : Մինչեւ ա յ ն ա–
տեն այնքան երչանիկ կ՚ապրէինք : Շատ
կբ զուարճանայինք : Հաճոյք կբ զղային
.^արաճճի թ ա գ ե ր ս ա ր ք ե լով իբրեւ միասին
՚աչվսաաող լաւ լնկերնեբ ; Տ ո ք թ • է է յա -
նբրր ինքն ալ ղուարթ էր գ պ ր ո ց ա կ ա ն ի մը
՛ գ է ս :
Տիկին Լէյանբրի ժամանում բ խռո —
վութիլ^ւ ձգեց ձեր փոքբ խումբին մէչ :
– ՕՀ , ղինքբ ամբոզչովին պատասխա–
նատու չեմ ն կ ա տ ե ր , բայց եւ այնպէս
ա ն ց ե ա յ ա ա ր ի աւելի լալ կ^բնթանաբ ա —
•մէն բան։ Զելլէք կաբհէք թէ որոչ տր–
•էոուն ^եր ունէինք իրեն գէմ ; Միչտ
տեսաք, սրաՀր ասեգ ձգելու տեզ չկաբ :
ԵԼ տեսաք գաղութին կամքը, Հաչիւ եւ
արգարութիլն կը պաՀանշէր : Ե թ էՊ Աա–
Վ ՚ ՚ յ Ի թ Ի ՚ Լ ^ ն ու ձեռքերը մաքուր էին թ ո գ
գ ա ր ժոզովի իբրեւ աաենապեա : ինչո՞ւ
ներկայ չեղաւ %
Ե ր կ ր ո ր գ , Պ • Հ. Տ - Ն– ա յ գ օբը գ ա .-
ղռլթը ձեզի պ ա տ ի լ ըրաւ եւ սոյն ժոզո -
՛իին ատենապետ ընարեց : Հոն խօսողները
անկեգհօբէն յայտնեցին իըենց բողոքը :
Գ"ւք Բ"իք • Հտւ Հ ա ն գ ա ր տ ե ց է ք ես
կ՛՚երթամ կբ տեսնեմ Ա ա վ օ ն եւ յաշորգ
կիրակի, 29 Նոյեմբեր ,կբ ղումաբենք Ժո–
ղ ՚ ՚ Վ մբ ե լ տրուելիք որոչումներբ , եթէ
նոյնիսկ մեհամասնութիւն չգոյանայ , ի
զօրու սլիաի բլլան ;
Յաշյւրգ կիրակի , 29 Նոյեմբեր , աւելի
մեհ թիւով ե կ ա ն ժոզովի , այս ա ն գ ա մ
ամբողշ երիտասարգոլթիլնը , մ օ տ Հա -
բիւր անձ, ինչ որ մեհթիւ մ լ ն է Նի"ի
գաղութին Համար։
Գուք, Պ– Հ. Տ– Ն– Հ ա կ ա ռ ա կ ձեբ
խռստման , չ ե կ ա ք ժողովի , չ Հ ա ճ ե ց ա ք
նո յնիսկ երկտողով մ բ բացատրութիւն
տ ա լ ; (՛նչո" լ ;՝
Ջեր թղթակցութեան մէշ կը խօսիք Հռ­
գ ե ւ ռ ր Հովիւին մասին, կ ՝ ա մ բ ա ս տ ա ն է ք
՛լալն, էլըսեն թէ այսպէս, կ՜՚ըսեն թէ.
այնսլէս ըսելով; ինչո՞ւ կը Հիմնուիք ու–
բիչներու ըսահին վրայ , եւ կբ Հալահէք
Հ ա մ ե ս տ պ ա չ տ օ ն ե ա յ մը , Հայր ե ր ե ք ան —
չ ա փ ա Հ ա ս զաւակներու : Գուք էուբ չու -
նի՞ք որ Պ ՛ Սավօ մատնահ է Հոգեւոր Հո­
վիւ Ա ա ո մ ք ա ր ա ն ա ն , իբրեւ վ ն ա ս ա կ ա ր
մ ա ր գ ներկայացնելով տ ե ղ ա կ ա ն իչխա -
նութեանց : Տ է ր ^ " ՚ յ Ր ր կանչուահ է Ապա­
Հովութեան Տ ե ս չ ո ւ թ ե ա ն կողմէ եւ Հար -
ցաքննուելէ վերշ ա ղ ա տ թոզահ են ղինքբ։
Պաչտօնեանեբն ա ն գ ա մ վ բ գ ո վ ռ ւ ա հ են
այս գռեՀիկ աբաբքէն :
Կբ խօսիք նաեւ քաՀանային ե ր ե ւ ա կ ա -
յական եկամուտներու մասին։ Ի ր ա մ ս ա -
թոչակը տասբ Հազար ֆրանք է : Հաչուե -
ցէք որքան կ՝լԲւէ։ Տ է ր Հայրբ Ֆրան -
ս ա մտահ օրէն իրաւունք ունէր բն -
տ ա ն ե կ ա ն ն պ ա ս տ ստանալու : Ա • Աավօ
իբրեւ ատենապետ ՝ պ ա ր տ ա ւ ո ր էր յ ա յ -
տ ա ր ա ր ե լ եկեղեցւոյ պ ա չ տ օ ն ե ա ն : Զբրաւ
մինչեւ 1953 Մայիս, տ ա կ ա ւ ի ն նոր է որ
սկսաւ առնել պետական ն պ ա ս տ բ , փոխա–
նակ երկու տ ա ր ի է ի վ ե ր առնելու եւ իր
վ ե ց Հոգինոց լնտանեկան բեռբ թեթեւ -
ցնելու ;
Ե բ ի ց ա տ ա ն Հաբցն ալ առանձին թղթակ­
ցութեան մ բ կր կ ա բ օ տ ի :
Գ ե ռ չատ բան կայ գրելիք ու բ"ելիք :
Հ ա պ ա ս ա տ ա " ն ե ա կ մբ պարտապա -
Հանշնեբուն բողո՛՛՛քը Աավոյի ՛էէմ , փ ո խ
առնուահ գրամներու Հա չի՞ ւբ :
Ոչ , Պ • Հ• Տ • Ն • , մեր ց՚ռւբ « գ ա ւ ա թ մը
շուրի մէշ» վա թորիկ չէ : Վ է ր ք բ չատ
խոր է , մ ի արիւնոտէք զայն ;
Մ Ա Մ Բ Ր Է Ա Գ Օ Լ Ա Ն Ե Ա Ն
ՀԱՅ ՄԱՆՈՒԿՆ ԱԼ իր Օբբ ունի , չնոբ­
Հ ի ւ Ֆ • Կ– Խաչին, 29 Գեկտեմբերին ,
Ո ւ ր ա խ ա ց ո ւ ց է ք ղանոնք ձեր մասնակցոլ -
թեամբ :
Ն Ա Մ Ա Կ Խ Մ Բ Ա Գ Ր Ո Ւ Թ Ե Ա Ն
ԱՊՕՐԻՆԻ Ձ Ե Ռ Ն Ա Ր Կ ՄԸ
՚ Բ Ա Զ Ա Պ Լ Ա Ն Բ Ա , 12 Գեկտ.– Մինչ
պ ա տ ր ա ս տ ռ ւ ե ր էի՛նք Հ րապա ր ա կ ե լու ա մ ­
բողշական գորհբ Գանիէլ Վարուժանի ,
ցիրուցան ե անաիսլ գրութիւններով զար–
մ անքով ա ե ղե կա ց անք թէ I) ր ուսաղէմի
վանքբ վերա՜յ րաաա ր ա կահ է նախասլէս
՜ւրասլաբակ ելահ Հատոբներբ ա ռ ա ն ց տա—
ր ա բ ա խ տ բանաստեղհի 1լնոշ եւ ղաւակնե­
րուն աբտօնռւթեան : կ՛՚երեւի մեր կրօնա­
կան Հաստատութիւննեբ ը «լքեալ գ ո յ ք »
կբ նկաաեն նա՜հատակ գ ր ա գ է ա ն ե բու ղբ -
ր ա կ ա ն վաստակբ :
«Յառաշ»ի միշռցալ կը հրաւիրենք Ե -
բուսաղէմ ի վանքին պ ա տ ա ս ի ս ա ն ա տ ո ւ
վարչութիւնբ իսկոյն բացատբութիւն տ ա լ
այս մասին , ա ն յ ա պ ա ղ նչանակուահ –^աս -
ՑԷԻ^––
Յարզանքներով ժ – 3– ԱԲւ՚ԿՇԱ՚ե
Հասցէ . Տիկին Ա. Վարուժ-սն , Ամե­
րիկեան Հ ի ւ պ ա տ ո ս ա ր ա ն , ՚Բաղապլանքա ,
( Մ արոք) :
Հ. Մ– Մ-Ի Ե Ր Ե Կ Ո Յ Թ Ը
Փարիզի Հ. Ա. Մ՛բ խնշոյք - երեկոյթ
մբ կ ա ղ մ ա կ ե ր պ ա հ էր Ա ղ գ ՛ Տ ա ն սրա–>ին
մէչ , կիրակի , 13 Գե՜կաեմ բերին :
Բացումը կատարեց Պ– Ջ պ ո ւ ք ճ ե ա ն ,
չեչտելով մարղական միութիւ1նեբու ար -
մէքբ : Այս ա ռ թ ի լ ւթւաՀատանքի խօսքեր
բբաւ վ ա ր չ ո ւ թ ե ա ն թ ա փ ա հ չանքերուն
Համ ար եւ Հ բաւի բեց ե ր ի ա ա ս ա ր գ ն ե բ բ
բռլռրռւիլ այս կաղմ ակե րսլութեան չ ո ւ լ ՚ շ ,
քաշալեբել անոր ձեռնա ր կնե ր բ ; Տ ա ւ
յայտնեց որ չ ա տ ե բ տ ա կ ա ւ ի ն 1լանզիաա—
նան մ արգա կանի իսկական բնո յ թ բ եւ կբ
նկաաեն ղա յ ն պ ա բ զ գ ն գ ա խ ա ղ փ կաղմ ա -
կե ր պ ո լ թի ւ ն մ բ :
Ա եղան ա պե տ բնարուեցաւ Պ– Լ– Հ ՚ ս մ -
բարձում եան ; Ա գ ա ն Հա լ կ ա կ ա ն պ ա ր ե ր
Պ ա ն ե է ո յ ի Ն՛՛բ Ա երունգի պ ա ր ա խ ո ւ մ բին
կռղմէ : Գարեգին մեհ խ ա ն գ ա վ ա ռ ո ւ թ ի ւ ն
ստեղհեց իր թ ա ռ ո վ ; իրեն կ՛՛լնկերանար
գ ա չ ն ա կ ո վ Օր • Աիւթէվէլլեան ; Հ. Մ– -
Մ .ի տ՚լաքբ եբգեցին ազգային եւ յ ե ՚ լ ա -
փռիսա1լան իսմբե րղնե ր :
Մենե րղեցին օրիորգներ Շ ա ք է Պէնկ -
եան , ԱրբուՀի Ե՛լի՛ ա՛լ՛ս բ ե ա ն , Պ • Պ • Ժ՛ի -
ր ա յ ր Տէր՚ոէրեան , Մկրտիչ Պօղոսեան ,
Գանիէլեան , ե ւ ա յլ^ւ ; Զ՚սրեՀ Վ ա բ ի պ ե ա ն
ա ր տ ա ս ա ն ե ց կտոր մը Ա իամ անթո յ է ն ,
ինչպէս եւ աչոլղակաՆ եր1էեր եբ՚էեց յ
Տեղի ունեցան նաեւ մ ե ն ա պ ա ր ե ր , Օր՛
Յակորեանի , Գբիսեանի եւ Պ - Թորոսեանի
կողմէ, եւ ուրիչ ան ա 1լն 1լա լ^ւ ե ր :
Ա եղաններու ^ ՚ " – / ՛ ^ բոլոբուահ Հասարա—
կութիւնբ մեհապէս խ ա ն գ ա վ ա ռ ո ւ ա հ էբ
եւ չատ Հաճելի մթնոլռրտի մբ մէշ խնշո յ –
ՔԲ վերշ գտաւ գիչեր բ ուչ ա տ ե ն :
Պ– ՊԱՐԳԵՒ
29 ԳԵԿՏԵՄՐԵՐԻ՚ե
Ու֊րայս ու.զուարթ, տօնն է մանուկին,
Գացէք իրենց հեա անցբնելու զայն
Ֆրանսահայ Կ • Խաչին հետ :
սիրալիր էր ինհի Հետ ; Ա Հ աթէ ինչու
երբեմն խղճի խայթ կբ ՚ լ ՚ է ա մ : Յանցանքբ
իրենր չէր եթէ իբ ա մ ե ն ա վ ա ք բ խօսքբ
կամ գորհը կբ վիրաւորէր ՛լիս : Իբակա -
նի՛ն մէշ կարելի չէբ աւելի սիրալիր բ լ լ ա լ ։
Բայց եւ այնպէս իր ներ1լայութիւնը,
այս տ ա ր ի , կ ա տ ա բ ե ա լ փովւոխսւթիւն մբ
յառաշ բ ե ր ա ւ , բոլորովին տ ա ր բ ե ր մթնո­
լոբտ մը, այնսլէս չ է ՞ ։
ՕՀ , Բ " լ " Ր " Վ ի ն : իրաւ ալ չեմ գ ի ա ե ր
ինչի՞ վ ե ր ա գ ր ե լ ։ Ամէն բան գէչէն գ է չ
գ ն ա ց , բացի ա չ խ ա տ ա ն ք է ն : Բայց մենէ
ռչ մէկբ իր նկաբագրին տէրն էր , բռլռրիս
շիղերը ^ա յ բ ա ս տ ի ճ ա ն գ բ գ ռ ո ւ ա հ էին,
ինչպէս մ օ ա ա է ո ւ տ փոթորիկի մբ ա տ ե ն :
ԵԼ ա ս ի կ ա կր վ ե ր ա գ բ է ի ՏիկինԼԷյտ­
նբրի ներկա յութեսն ;
կ ա տ ա բ ե ա լ նե ր գ ա ն ա կութիւն կբ
տիրէր մեր միշեւ իբ ժամանումէն ա ռ ա շ ,
Հաստատեց չոր կ ե ր պ ո վ Օր– ճոնսբն :
Թ ե ր ե ւս ա ռ ա ր կ է ք թէ լնկերական չբլլա —
լով , Հ ա կ ա ռ ա կ եմ ամէն փ ո փ ո խ ո ւ թ ե ա ն ;
Խնգրեմ երրեք նկաաի մ ի առնէք իմ կ ա ր –
հիքս , Պ • Փ ո ւ ա ր օ :
Կբ Հաճի՞ք ինհի պաբզել Տ իկին
Լէյանբրի ն կ ա բ ա գ ի ր ր եւ խառնռւահքր :
՛Բիչ մբ վ ա ր ա ն ե լ է վերշ Օբ՛ ճոնսբն
"է տաաս խ ա ն ե ց գ ա ն գ ա գ ձայնով մբ
Անչուչտ չատ փ ո փ ո խ ա մ ի տ էբ , են­
թ ա կ ա յ տ ր ա մ ա ղ ր ո ւ թ ե ա ն ելեւէշնեբռւ ւ
Օբ մբ չ ա ա "իրալիբ էր ձեղի Հետ, յա -
չ ո ր գ օրբ բ ա ռ չէբ ա բ ա ա ս ա ն ե բ : ի բ ա կ ա -
նին մէշ բարի էր եւ շ ա տ Հոգահու ի ւ -
բաքանչիւրին Հ ա ն գ է պ ։ Յայտնի էբ որ իր
ամ բողշ կեանքին մ էշ գռւբղ ռւրանք մ ի -
այն տ ե ս ա հ էբ : Այն Հռգահոլթիլնբ զոբ
կը շռայլէ ր իր ամուսինը շ ա տ բնական
բան մ բ 1լ ե ր ե ւ ա բ իրեն : Կբ կասկահի՚մ թէ
բուն աբժէքովբ զնաՀատահ ԲԱ^յ Իբ "՚—
մռւսինբ, այնքան նշանաւոր զիաոլն
մ բ ։ Երբեմն կբ տառապէի այս երեւռյթին
առշեւ : Զղային եւ շ ա ա գ ի ւ բ ա զ գ ա հ ինք–՝
նիբեն բաներ մ ը 1լե ր ե ւ ա կ ա յ է ր եւ ս ա ր -
սափելի վ ի ճ ա է ^ ե բու կը մատնուէ ր :
Հ ա ն գ ս տ ա ց ա յ երբ Տոքթ. Լէյանըր բ ե -
րեւ տ ո ւ ա ւ
Օր՛ Լիթբրէնբ : Զէր կրնար
մէկ կռղմէ Ա՚շօրէն չարունակել ա չ խ ա -
տ ա ն ք ր եւ միւս կռղմէ է^ոշբ երկիւզբ փա­
րատ ե լ :
Անձնասլէս ի ՞ ն չ կը մտահէք իբ սաա­
ցահ ա ն ս տ ո ր ա գ ի ր նամակներու մասին ;
Ջէի կրնար ղիմաւէրել Հետաքրքբոլ -
թիւնս : Գէպի յառաշ հռեցայ , այնքան որ
կարենայի տեսնել Օր– ճոնսբնի կիսա -
՚լէ՚^ՔԲ ՚ ւ է " լ ի Փուարօն գ ա ր ձ ա հ : Բոլռբռ–
վին Հանղիսա ե լ ինքնիրեն ա մ բ ո զ չ ա պ է ս
ա է ր ը կը պատասիսանէ ր անոր Հարցում -
ներուն :
Ամերիկացի մէկր ոխ կ ա պ ա հ ը Ա ա -
լու էր իրեն ղէմ եւ կբ փորձէր աՀուսար–
ս ա փ ի մատնել ւլինքբ եւ տանչել :
Ուբիչ բան չէ՞ք նչմարահ :
Գոնէ ա յ գ պ է ս է իմ կարհ իքս : Այս
գեզեցիկ կինբ թերեւս թչնամիներ ունէր
եւ ա յ գ նամակներբ կուգային մրցակից
է ^ ՚ ՚ չ մ է մբ : իր գիւրա յ ո յզ ն կ ա ր ա գ ր ո վ
Տիկին Լէյտնբր լ՚՚ւլ՚չ բանի տեւլ գ բ ա հ էբ
"՛յգ ""լառնալիքներբ : .
Անկասկահ , ըսաւ Փուարօ : Բայց
.քիչեցէք ռբ վերշին նամակբ նամակատոլ -
նէն բերահ չէին :
Կ՚աբժէ՞ր այղքան կա րեւո բ ութիւն
ա ա լ ; Տ ղ ա յ ա կ ա ն ի " " " լ մէն էր ա յ գ պ է ս
վարուիլ; ՜քյաիսանձով լեցուահ կին մբ ոչ
մէկ աբղելքի առշեւ կ ա ն գ կ՝առնէ :
Անվիճելի ճ չմ ա ր տ ո ւթ ի ւ ն , մտ ա հ ե ց ի
ինքնիրեն " :
Թերեւս իրաւունք ունիք, Օբիորգ :
ինչպէս կ՝բսէք. Տիկին Լէյ՛անբբ գեզեցիկ
կին մրն էր : ի գէպէ կբ ճանչնա՞ք Օր–
Ր է յ լ ի ն , բմիչկին աղշիկբ :
Շէյլա Րէյլի՞ն, անչուչտ, այո :
Փ ո ւ ա ր օ մտերմական չե չ ա մր կեղհեց ,
քլաբհես պ ա ռ ա ւ բանսարկու մ լ ն էր;
Լսեցի որ (բնականաբար պիտի չր -
սեմ բժիչկին) սիրաՀարութիւն մբ կ ա ր ա–
նոր եւ Տոքթ– Լ է յ ՚ " ն ր բ ի աբչաւախումբին
անգամներէն մէկուն միշեւ; ճի՞չգ է աբգ­
եօք :
Օր • ճոնսբն խ ն գ ա ց :
ՕՀ , երիաաս՚սրղ ՚Բսլմէնր եւ էմմբթբ
քանիցս ուղահ են պ ա բ ե լ անոր Հետ ;
(Շար * \
Fonds A.R.A.M