€ 6
Ա/հ
ԱՋ
է
՚ք՚ԱԿՏՈՐՈԻթւա
ԹԵԿՆԱԾՈՒ
ՀԱՅԴԵԼԲԵՐԳԻ ՄԷՋ
(28 Հռկտեմբեր 1869)
քւագմսւղարեան
Համա -
լսարանի
չէնքին
մէ1 , քնն ութեան սենեա—
կին մօար 1լեցաՆ է՝ պալաօնավան
սեւ
Հաղուսաով,
գալու1լ, բարեձեւ,
վառ -
վռռւն ալքերով
քսանեւլռբս
աարեկան ե–
րիաասարղ
մը։ Երբեմն կբ ճեմէ եւ քիչ
՚^Ը.
էղո՚յի՚ե
չարժուձեւեբռվ
կը
խօսակցի
իրեն նմանող
աւելի երիաասաբգ
ուսանո–
գի
մբ Հեա; Փիլիսոփայական
ֆակուլաէի
Գ՚՚կառրռլթեան
թեկնահռւ
Գբիգոբ Աբ ֊
ծրունիքւ է ,
Թիֆլիգեղի
Հայ մր , ռւսա -
նոգ սլեաական
գիաութեանւյ
իրմէ եբ
կոլ
աարի աւելի փոքր եղբօր՝
քիմիայի
ուսանող Անգրէասի Հետ կեւլահ՝ կըսպա–
"է
"Ր
քննութեան
նիստին
Հրաւիրուի :
Ժամը
իբիկուան
վեցն է : Իրարու եաե
ւէ քննութեան
սենեակին մէ^
Հաւաքուահ
են արգէն փիլիսռվւայական
ֆակռւլտետէն
տասներկու
գասախօսնեբ
, մէկբ
միւսէն
անուանի
-. Հոն ենՀամալսարանին
նախ -
կին
անօրէն
հ-երունաղարգ
ւղրռֆեսոր
Ո՚աուն , սլետական
գիտութեանց
գասա -
խօս պրռֆ. քնիղբ, Ֆոն քիայիսլին - Մել–
գեգբ , Հաթընբախը
, ԲեՀրբ ,
Ցելլերբ
,
Հնագէտ
Շաարքբ
, մ աթեմ ատի կոս
՚Բէօ -
նիգսբերղերբ,
արեւելագէտ
Վայլը
,
Փ՛"–
գբնշթեխերր
, նշանաւոր պատմագէտ ե*–
Հրապարակաղփբ
Թրա
յչքբն եւ
Ֆիգիքո"
եւ Ֆակռւլտետի
աւագը՝ Գ • ՝Ոիրչ՚>ոֆբ :
Ժամբ
՛Լեցբ աբգէն
1լ անցնի
. . • կ՚երե -
լայ թէ պիտի յարգեն ակագեմական քա
ռորդ ժամը..՜, բայց ինչ եբկար են վայր–
կեանները
սպասողին
Համար • ՚ ՚
Հիմա ճիշգ
6՚155ւ
է։ ՍբաՀին
գուռբ կբ
բացուի եւ կբ լսուի կոչբ, գերմաներէն
Հէ ո Կրիկոբ ԱրծրոՆնի :
Զեռքի աբագ սեգմ ում
մը եգբօր ր Հետ
եւ թեկնահուն
Հապճեսլ
քա յլեբով կբ գի–
մէ քննութեան
սրաՀբ :՝
Մէկ
ժամէն
աւելի է արգէն ռբ Անդ -
րէաս անՀամբեր կբ սպասէ
ղուրս բ, իոկ
խեդճ *հրիգոբբ ո՞վ գիտէ ինչպէս կր խա–^
շեն ներս բ • • .
Վերջապէս ; ԱՀա գուռբ կր բացուի եւ
յոգնածէ բայց
հիհղուն
դուրս
կուգայ
Գբիղոբբ։
Ւ՞նչպէս
անցաւ • .
= Յաշոգ :
Եւ երկու
եղբա յր
կբ ղիրկբնդիսառ -
նուին
1
Աակայն
միայն
«Բում լառլտէդով.
.
^Բում լառւտէ» կբ նչանակէ
«ղովես–
տով», ալ ինչ կ՚ուղենք. ես սբտանց ու-
րախ եմեւ դուն ալ արգէն
աւելին
չէԻր
ւ^ոլասեր
I
Տես, Գրիգոր ,
միայն
երկու
վեցամ սեակ այս Համ ալս արանբ յաճա
խե–
ցիր եւ արդէն վերշացուցահ
ես՛. Աեհ յա–
իգութիւն։
Անչուչտ, եթէ այստեղ
միայ^.
ուսանաՆ
բլլայիբ
3-4
աարի չարունակ .\
անկասկահ
«գռւմա
քում լաուսւէ»ով
կամ.
ինգինեի քում լաու֊աէոՀ
կբ
վեբ1ացնէիբ
Բայց ինչ կեցեր, պարապ բաներու
մասին՛^
կբ խօսինք,
երթանք գուբս,
քիչ մբպբ –՛^
տո յտ
բնենք , Հանգստացիր
ել յետո յ1
կ՚երթանք
յաշռւլութիւնգ
կբ տօնենք
. . .
- Երթանք :
X
Եբբ Համալսարանի
դուռնէն
գուբս ե–
լան, մութ էր արգէն–. Թէեւ Հոկաեմբերի
վեբքին
օրերն
էին, աչնանային
մեղմ եւ
գեղեցիկ օգ մբ կար–. Գիմեցին
գէպի աԼ
եւ նեղ ՚իողոցէն
իշան Նեքաբ
ղետին ե -
ղերքբ եւ անկէ յառաշացան
ղ^՚ղի
Հին
կամուրշբ : Բարկ եւղով Հովմը կըփչէր ,
որ կռւղաբ
՚քյեքաբի Հովտէն՝
արեւելքէն։
Կիսալուսինր կբ լուսաւորէր
ձորին
երկու
կողմի լեռներբ եւ կիսաւեր
դղեակին
ուր–
ուաղ իծ^բ կ՛ երե ւաբ
մ ութ
անտառնե
րուն
առշեւ : Հանգարտօրէն
Հոսող
ղետին
մէ9
ԿԸ
Ա"1է)ւ"՚ՏԻ^ քաղաքին
լոյսերը ելլուս -
նին ոսկի չողեբբ
• • •
Համավսարանէն
մինչել
կամուրշին ան
գիի
կողմբ ղբեթէ
խօսք
չէին փոխանա -
կահ։
քԼնղբէաո լաւ կբ ճանչնար իր եղ-
Բ ՚ " ( ք ՚ Ը
1
"Ր սովորութիւն
չունէր չատ խօ
սելու, չաղակբատելու-. Ան լաճախ
ժամէ–
բով կըխորՀէր, կբ
խորՀրդահէր
, կբ.
վեբլռւհէր
Հաբցեբբ առանց բառ մբ աբ -
տասասելու եւ չէր Հանղուբժեր ոբխան -
Գ՛՛՛րէի^
ԻԸ
ներքին խոկռւմնեբբ : Հիմ ա ոո
ղ ոկտոբի
քննութեան
տպաւորութեան
տակն էր դեռ ռվ ղիտէ ինչ խոկումներ
ու
նէր
...
-
յ՚րաւունք
ունիս , խօսեցաւ
վեբշա -
՛ղէս ինքբ , Գբիգորբ
, չարունակելով
քիչ
առաշ
բնդՀա տուահ խօսակց ութի ւնբ : ի-
րաւունք
ունիս։ Եթէ ես Թիֆլի՚լի
ղ իմնա–
՛լիոնէն
ելլելէս
վեբշ , Մ ոսկուայի եւ Պե–
ռւե րսբուբղի
մ
էշ
վաիսանակ
Հեաեւելու
րնա էլան ղիաութիւններռլ՝
Հեաեւահ
բլ -
լայի ւղետական
դիաութիւննեբու
, այս -
։^րռ/ ա^ւ վ/ենռւթիւնր ալ աւելի
վւայլուն
Կ1՚Ա"՚Ր–
^"*յՅ
կ՝երեւայ թէ կեանքի մէշ
լնղՀանբապէս
այսպէս է • • • Մ արգ "՛՜չ
Ի՛ե լքի կուղայ
. . .
« ^ / ; ւ
նախապէս
ռրոչահ– էի
բնագէտ
դառնալ եւ ա յդ պաաճառով ալ Հետեւե -
ցա լ ֆ ի ղի ք՛" յի
I
քԻ՛^Ի՛" յի
ւ
բուսա բանոէլ ^
թեան , կենսաբանութեան
, մարդակադ -
մուէԺեան , րիլբեղաբանռւթեան
եւ տար -
բա լուհ ական եբկրա չավւռւթեան : Ալս նա–
խասիրութիւններս
փոխուեցան
սակայն ,
երբ
բուժուելու
Համար Պե ՛ոե րս
բուրդէն
Հարաւա
լին Ֆբանսա գացի եւ Հոն ֆրան—
սերէն սորվելէ ետք առիթ
ունեցայ ու -
սռլմնտսիրե
լու պատմ ութիւն եւ քաղտ -
քական
սլե տական
Հարցեր : Այն երկու
տարին
՛լիս Համռղեցին ոբ , սրտիս
աւելի
մօա էին պետական
, բնկեբային
դիտու —
թիւններ ր եւթէ անոնցմ ով ես աւելի օդ–
ս-յակար պիտի կբնա յբ բլլալ
իմ աղդիս ;
Լաւ որ այգ՚ղէ"
եղաւ ,
բնդմիշեց
Անգբէ՛"" , մ աբգ պէտք է Հետեւի
ա յն
ռւսման , ՛լ՛՛բ կբ "իբէ ^ Տե" , ՚քէկ տար —
ուան մէշ այնքան
սորվեցար
, որքան ու
րիչներ
եբեք տարռւան
մէշ չեն
կրնար
"որվիլ։
•Բննութիւնը
իսի՞ ս՛ո էբ։ .
~
ինհի այնպէս
թուեցաւ։
Ծերունի
պրոֆեսոր
քիաուն էր առաշին
քննիչբ դլ
խաւոր մասնաղ իտութիւնս՝
«քաղաքական
անաեսաղիտութեան»
մէշ։ Ան
բագմաթիւ
Հարցումներ
ուղղեց եւ ես այնտպաւո -
բռւթիւնբ
կրեցի թէ մասամբ
ղոՀ
ձդեցի
ղի՛նքբ : Հարցում՛ներուն
Հանդէպ
մունշ
չմնլյցի
, բայց
կ՚երեւայ թէ ուբիչ բան կը
սպասէր
ինձմէ ։ Երբ Գրիչբ ձեռք առաւ որ
արձանագրութեան
մէշ գրէ իր տպաւո -.
րութիւնբ , կանդ առաւ վա յրկեան
մբ եւ
կարհ եմ
նո յն իսկ մրոտեց
թո՚-՚լթբ • • •՝՝
վսաաՀ չէբթէ՝ լաւթէ
միշին նիչ մր
տար :
«Յետոյ
փիլիսոփայական
ֆակուլաէի ա -
ւաղ բ՝ քու պբոֆեսորդ՝
՝Բի ր չՀ ոֆբ , իսօս–
Քը տուաւ իմ պրոֆեսհրիս՝
Բնիղին , ոբ
չարունակեց
քննռւթիւնր
ղլիսաւոր մաս —
նագիաոլթեանս
չո՚֊րշ՛. Կբ կաբհէի թէ ա–
՚-ելի
մատչելի
Հարցումներ
սլիաի
բնէբ ,
քանի որդլխաւորապէս
իրեն աչակե բաե -
9 ՚ " յ •• Ը՚"յՑ
գաբմանալիօբէն
Հարցումներբ
ատ բբեբ
մ արզեր է կուտար եւ
բաներու
մասին,
ռրոնք իսօսակցռւթեան
առարկա
>
երբեք
չէի՛ն ե՛լահ եւ գոբհնական
աչխա–
ու ա ո
թիլ ալ չէին յի^
քաաա կ ֊
ս։անքն եր
ուահ։
Այն ապաւորութիւնբ
կը ստանայի
թէ չաա գոՀ չէի ձգեր
ղինքը եւ աւելի կը
շ՚լտյնանա
յի ; Գիտե՞ ս , երբ մ արգ տեսնէ
թէ
քննիչբ մասամ ր մ իա յն
ւէոՀացուցահ
է , աւելի կբ շղալնանայ
. . .
« Պրոֆեսոր
՚Բնխղ ղիո այսպէս կէս ժա
մէն աւելի– քննեց • թեբեւս
աւելի
երկարէր
քննութիւն - ղրոյցբ ,եթէ
՚ԲիբչՀոֆբ
յար
մաբ մէկ վայրկեանին
չմ իշամ աէր եւ
չՀարցնէ ր թ է աբգեօք
կարելի
չէ՞ ր "կ"իլ
երկբոբգական
ճիւղեբու
քնն ռ ւթ ե ան : ՛Բ
Ը—
նիղ Հարցում
մը եւս լնելէ
վել
՚շ
,
որուն
ամբալ^ապէս
դոՀացում
առլի
ղրեց իր
տպաւո րութիւն
ը
արձանագրութեանց
թուղթին
վրայ եւ սկսաւ
^թնել
ղիս Ելեւ–
մ տագիտութեան
եւ Վիճակաղ
բութեան
չ՚՜՚՚֊րշ
, որռնք երկրոբդական
ճիւդերս
են :
Կ՚երեւայ թէ պայման
գրուահ
էին ռր
Հ՛;
ելեւմ ա ագի աութեան»
մ
էշ
պաՀանշկոտ
ըլլան, քանի որ ՛ս յս իբբեւ
ղլխաւոր
մաս–
նաղիտոլթեանս
մէէլ ստ ո րա բաժանումբ ,
պէտք էր բացառիկ
կեր՚ղով
ղբաղեցուցահ
1ԼԼԼ՚"Ը
՛լի" ՝ ՝^^՚ԻԳ կարհես
կ՚ուղէր
իր պբո–
ֆեսոբ
րն կ եր ա կի ցնեբ ռ ւն ցո յց
իր
ոլ ա Հ ան շկո աութիւնբ եւ ան կոդմնա կա լու–
թիւնր
. . . թէեւ
միչտ "իբալիբ
էր եւ
իսօսքին կասլը չէր կարեր , բայց ամբող —
շասլէս դոՀոլնակ չէբերեւաբ ;
յ՚սկ «Վիճակաղրութեան»
ճիւղին
քն–
նութ ի՞լնր :
- 7
Այ՛՛
^^Ի՚՜ղբ չ՛՛՛՛ո
յ ո
՚ շ ո
՚ լ անցաւ։ Վ" —
տաՀ էիթէ յաշողահ
էի , բայց կբ շանայի
նիշս բարձրացնել ;
Արձանադրութեան
մէշ երկու տող ղ րե
լէ եաք պրոֆ. Բնիղ դարձաւ
նաիսաղաՀին
ե
՜լ
յայտնեց թէ ՚լոՀ է եւ Հարցումներ
չու—
նի բնելիք :
Մ իւս պբոֆեսո
լնե՜ լն
՚" լ , որռնք ամ
բ ՚ ՚ ՚ լ շ
ժամանակբ
լուռ
կ՚ունկնդրէին
եւ
միայն
գլիսու չաբժումնեբ
կ՚րնէին կամ
մօրուքը
կբ քե՜բէին , Հարցումներ
չուղղեցին
, որով
քննութիւնբ
վերշացահ էր :
Ասոր վրայ
իսնդբեց ին ինձմէ ոբ քիչ մբ
սպասեմ յարակից
սենեակը :
Կրնաս երեւակայել. • • Ապասման
՚իայր–
կեաններ , անձկութեան
վայրկեաննեբ
. , ,
Կբ լսէի– կբ
իոորՀրգակցէին
քննու -
թեանս
չուրշ : Կբ լոէի
՚Բնիղին ,
Ո՚աուին
ձա յներբ , ինչպէս
նաե՜ւ Թր՚ս յչքբին
ձա
յ–
նը,
որուն սլաամական
դասախօսութիւն
-
նեբռւն ալ Հեաեւեցայ եւորլաւ կը ճանչ
նայ
ղիս : Կը լսէի ձայներբ
,
բայց չէի
Հասկ^ւաբ իսօսքե ր ը :
Վերշապէս
զիս նորէն
նեբս Հբաւիրե -
ՅԻ^ ••
Ամէնքբ ոտքի կեցահ
էին։
Պրոֆեսոր
՜ԲիրչՀոֆ
Հանգիսաւոր
չե չտ մբ
ւլնելո^
ձա յնին
մ էշ ա յսսլէս խօսեցաւ
.
՚^Հո՛յ՛լելբերդի
(իուսլեբթօ - ՜Բարոլա
Համալսարանի
փիլիսոփայական
ֆա կուլ -
տէի
անունով կբ յայտնեմ
ձեղի թէ քն -
նութեան
յաշողահ էք , ՛Բում լտուտէ , նի–
>"վ : Կր չնորՀաւորեմ
Պ– Գոկտ
. Գրիղոր
Արհրունի» : ... Եւ ձեռքս
սեղմեց • • . :
Անգբէաս
, որ ուչի ուչով Հեաեւահ էր
եղբօրբ այս մանրամասն
նկարագրոլ -
թեան , գոչեց .
ԳրԻԳ"Ր
է
ձ^" ղիաեբ ոբքան ուրախ եւ
Հսլարտ եմյաշողո ւթեանդ
Համ ար ;
՜-ւս։
Հիմա կարգբ քուկգ է– մէկ տարիէն
գուն ալ կբ տեսնես թէ ինչ բան է գոկտռ–
բի քննութիւն
տալբ
. . .
(1)
ՏՒՐԱՏՐ
ՖՐՈՒՆՃԵԱՆ
ԼՈՒՐԵՐ ԵՐԵԻԱՆԻ
ԹԵՐԹԵՐԷՆ
ԿԵՐՊԱԱԵՎԷՆԻ տեսակներբ կբ բաղմա -
նան Հա յաստանի
մէշ :
Հիւսռւահեղէնի
ղ ռ բհ՜ա րաններբ
Հիմ ա կ՚արտադբեն
աւելի
քան
50
տեսակ
բրդէ , մեաաքսէ , բամ -
պակ է ղորհռւահքնե
ր : Հա յաստանի ՚^է^
առաշին
անղամ կբ կաղմակե րպուի
տաք
ո սլի ւոա կեղ էնի արտա ղրո
ւթի
ւնբ :
ՕՒԱՈՒՆ ՀԱԶԱՐ ԾԱՌԵՐ եւ
թուփեր
տնկուեցան այս աչնտն Երեւանի
պուրակ
ներուն,
փողոցնե՜բուն եւ
ղբօստյղիներուն
՚ ^ է շ
,
տքասիա , Հացենի , ոսկեղօհ
ուռենի
ել
" ՛ յ լ արմէքաւոր
հաոատեսակներ : Այս
տալ^^ տ՚եկա րաննե ր բ սլիտի տան մչտա -
գալար
հառերու
յիսուն
Հաղաբ
կարոն
,
քա՚լաքբ
մչտաղ ալար
բռւսականութե՜ամբ
կանա չա սլատելու Համար ;
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵԱՏԻ
«Եր ի՛տ աստ րդռ ւթիւն եւ
ւսւժ 7տռւ —
թիլն»
կաղմակեբպութիւնբ,
որուն նպա -
տակն է
քաշա լեբել
՛Բ ռնսէ րվա թուա
բի
լաւագոյն եւ առաշին
մրցանակի
աբմա -
նացահ աչակե բաներբ , կաղմակե րսլահ է
այս չարաթ
երեկոյթ մբ ԱԵԳՐԱԿ ԵԱՒ ~
ՐՈՒԵԱՆի
Համար,
ժամր
21ին :
Ըշօ|6
1
^օէտՅ|6 (^6
Ւ1ստւղս6
78, ք1Ա6 €ՅՈ<^1ՈՇէ, ՒէտէքՕ Ի13|6Տհ6քե6Տ
ՄՈՌՑՈՒԱԾ
ԷՋԵՐ
ԳԵՐԱԳՈՅՆ ՆԵՐՈԻՄՐ.
•
^ ՚ " յ Յ
՚ լ ե ՚ ւ
՛Այ
՛լ ՛Լերյի՛չումբ չունեցահ ու
իսոյս չտուահ
, իսեղճ Ռափիկ վաա արար–
քի մբ ղոՀ կ՚երթար
, որիր մատաղ կեան–
Քբ կբ Ի՚խշախէբ : հաղին
ամէնէն
տաք
կէտին ,՚ տղաքներէն
մ էկբ »
մ անբանկա
բբ
Գ"՚–ՅԷ
ապադայ
այն մարգուն ռր
միչա
չ՚որիք
Հ՚սսցնելու
Հետամուտ
պիաի բլ-
լա յ ռ
լ ր
ի չնե ր ռ ւն , կամ ացուկ
մբ , առանց
տեսնուելու,
կբ սպրգէր
դէպի
Ռափիկին
տռւփբ ու ակնթարթի
մէշ րան մբ կբթռ
ցնէր անկից , կամ տուփ մը լուցկի
, կաս
I
սիկարի
թուղթ
, կամ հխաիսոաի
հրարիկ
^
մբ
,ոլ
չարութիւն
մր դռրհահ
բԱալոլ ան
դիտակից
ուբախութեամբ մբ Համակ , կբ
գրպանէր
ղայն,
Ռ՚ով՚իկին
մեկնումէն եաք
իբ լ^ւկերնեբու
նՀետ
բաժնելու
Համար
այգ անարգ կողոպռւտբ : Եւ թեգճ աղան
,
գիչեր ցորեկ չարաչար
յոգնեցնելով
Հան
գերձ
իր տկաբ
ուղեղբ , չէբ կբնար
գտնել
գաղւոնիքբ այգ կոբհանաբաբ
անՀետա -
ցումներուն : Շատ անգամ կր
պատաՀէբ
որ առշի գիչեբռւան
հեհբ սաստիկ
բլլա -
է՛՛՛է
»
չէբ ույլեբ
մասնակցիլ
ագաքներուն
զբօսանքին
, եւ երբ անոնք
պատճառբ
չ՛որցնէին
, կբ բանար իր աղտոտ չապի -
կին
կուբհ^քը եւ կը ցուցնէր
աէտէին ի -
շեցոլցահ–
անղռւթ
Հա ր ռւահնե ր ուն եբաչ–
իսէպնեբբ վտիտ
ոսկորներուն
վրայ,
ան—
սիրտ չարաճճիները,
գորհին
տեղեակ ,
իսնգալէն կբ ճաթէին ուդա րձեա
լ կր ստի—
պէին
ղայն իբենց Հետ իսաղալու։ Ռափի -
կին սիբտբ չէր գիմանար
, վար կբ գնէբ
անիհ՜եալ տռւփբ, ուկը ոկսէր
վաղվռաել,
մինչ Գարեգին
, .չաբ ագան , իրսովորու -
իժեան Համեմատ
, մատներ բ
դաղտադոգփ
կեբկնցնէբ
անոր տուփին
մէշ
յ
Ի՞նչ դժոխային սրտագռգռվ կբ պաչաբ–
ռւէբ Ռափիկ , երբարեւբ մարբ կբ մտնէր
եւ
մութի
ստուերներբ կբ սկսէին
սպրդիլ
վւողոցնեբուն
մէշ. քայլբ առաշ չէր եր–
թաբ • իրա բց ռւնքոտ , ազուորիկ
աչքերբ
^ ՐԿԻ^Ք Կր սեւեռէ ր ՝ գեբադռ
յն ան յուսա
լի օգն ո ւթ ե ան
մ ը
աղա չանքովբ
առլի
.
Ր՚"յՑ վերշապէս
, ուղէբ
չուղէր ,
պիտի
մտնաբ այդ տանշարանբ,
գեանա
յաբկի
իսոնաւ խուց բ , ուր աՀարկու
հերունին կբ
սսլասէբ , անթացոլսլբ
ձեռքն առահ :
Երբեմն
,իր անքուն
գիշեբները, կատա—
գութեան
անղօր թափեր
կ՚ունենար Ռա -
փիկ, անակնկալ
նեբ փչումով
մը կ՛երա -
զէր գտնել
Հեղինակր իր չաբչաբանքնե
—
բուն, այն աներեւոյթ
էակր որիր տռւփբ
կբ կոդոպտէր
չարունակ,
անխնայ , ու իր
մ ոլեդնռւթեան
մ էշ վրէմ
մ ը կ ուխտէ ր ,
անոգռք , վայրագ
վյւէմ մը այգ ան իհա -
հին գէմ : Իբ տկար
բսւղռլկնեբուն
մէշ
կ՚ռւղէբ
խեգդել
ղայն, շախշախել
գանկբ,
կտոր կտոր
լնել , կոխկռտել
, չքացնել :
Բա յց , չուաով
զգալով
իր անզօ ր ո ւթի ւնբ ,
կբ սկսէ բ յորդ
արցունք
թափեյ ու իր
կարհր սնարը խահոաել
յռւսաՀատօրէն
. .
X
«Ձուկ , ձուկ , Ո՚ավւիկին
ձուկը ,
կ՚ըսէր
ամէն մարգ, թարմ. Համով, աման » :
Եւ իրաւունք
ունէին , իր բնտրահ– աս
պաբէղին պատիւ կը բերէր կռրովի , Հաս–
տարազուկ ագան
. ամէնէն
րնտիր , պաա–
ո ւա կան ձոլկեբբ կըբոնէր ու
լեցնելով
«չավէլա»ի
մբ մէշ, փոգոցէ փոգոց
կբ
պտտցնէր
, ալ Հիմակ իր Հաստցահ
, մե -
հ՜աղ ոռ ձայնովր պոռալով •
— Թաղէ պալըքլաբ • • •
Կը թուէր
անոնց տեսակներբ
, իր ամ -
բողշութեամ
Բբ չրշուն
«րէքլամ» մբ լզ՛ե
լով իր ձուկերուն , որոնց Հետ յարղան -
քով ու փայվւայւսնքով կբ վարուէր
միչա,
գիղելով
ղանոնք
իրարու քով , ղոլւլ.աչա–
փօբէն , եւ ձուկի այդ չաբքեբբ
արհաթի
:
փող՚իողռւմնե
բով կբ չողա լին
արեւին
՚Լ
աակ : Ամէնէն
աւելի
ինքղինքբ
սիրցռւ
–՝^
ցահ էբ իր բարեսբաոլթեամր
, թաղին ա–՝՝.
մէնէն Հարռւսաներբ
անկէ կբ ղնէին պէտք
եղահ ձռւկբ :
՚
Շաա
աարիներ
անցեր էին այն
ատենէն
ի– վեբ , ուր Ռափիկ , Հազիւ
տասներկու
տարու, վւողռցնեբուն
մէշ
հխավաճառռլ—
թիւն
Լլլնէր , ամէն գիչեր հեհ ուաե լով
աէտէէն :
իրիկուն մր տուն գացեր էբ Ռափիկ ու
ապ չութեամբ
տեսեր որ տէտէն
անթա -
ցուպբ չի վերցներ
իրեն
զարնելու
, եւվ
անկիւնբ
կքահ կբ Հեւաբ :
Անմիշապէս
գրացի՚ներբ
օ՚լնութեան
կանչեր էր, ռրոնք
վաղեր եկեր էին, րայց
հեբունիին վախ -
ճանը Հասեր էր - Հազիւ մամանակ
եղեբ
էր քաՀանայ
մը բերելու ու Հաղորդու -
թիւն
առնել տալու
մաՀամերձին
որ, իր
Հուսկ
յետին
Հառսւչբ չարձակահ
,
թոթո
վելով բ"եբ էր չուրշբ
ղան ուռ ղնե բուն :
֊Ռափիկին
բոէք...
թիւթիւն
...
չղողնայ
...
Յաշորգ
օրն իսկ , Ռւ"՚իիկ ալ զ՚լուահ
. ՜.
մէկ
կոգմ նետե՜ր էր դմոիսային
տուփը ,
լայն ՛ու Հանգիստ
չունչ
մը առնելով։
\
Ու ձկնո րս ութեան
սկսեր էր,
անդի -
մագրելի
կոչում մբ ՛բլալով այս արՀես -
տին
իսկ Հիմա ռբ քսան երեք աարեկան էր,
երբեմն
առանձին
ղտնուահ ատենբ , մա
նաւանգ
ղիչեբները,
անկռ՚լնին
մէշ սոս -
կում ով կր յիչէր իր մ ան կութե ան ՛լար -
Հռլրելի
օբեբբ , աչքին
առշեւ
կուգար
աէտէին դաման, աՀարկու
գէմքը,
անոբ
աչքերուն
կատազի
սլճլտոլքբ երբ զինքբ
տեսնէր , ել մանաւանգ,
օՀ ,
մանաւանգ
"՛յն ^բէչ անթացոլպբ
, որիր մարմինը կը
կռբհանէբ
, կըխոչտանղէբ
, իր
քաչահ
աննկարաղրելի
տառապանքներբ
,
ղբբ -
կանքնեբբ. Հապա այն անլուհելի
, անմո
ռանալի
առեզհռւա՚^հբ
, ա յն
անհանօթ
պատճառը :
ԵՐՈՒԽԱՆ
(5)
(Շտբ
.)
Fonds A.R.A.M
