• Յ Ա Ռ Ա Ջ
ՅԻՇԱ Տ Ա ԿԻՆ
(Մահուան 45րդ տարելիցին աււթ-իւ)
ք՝ագէի
նմ՛ սւն գէ"//՛
" ՚" ք՛ "է՚"ց"Գ
ա
յս ք՛ս—
1Ը Կ"ՒԻ
մէ1
"՛լ Ա՛նխոնչ կ. : Երբեք
յ ո ղ .
նիլ , ։ի>սւաիլ
շէր գէս՚եր : ՚Լսւխլչ
սւնծ՚ս -
նօթ էր իրեն։ Ան մէկ նշանաբ՚սն
ունէր,
մ ե/ւնիլ ու ւլ լուխ
շհ՜ռել
ղոլշմ անին : Են
շ–
սլէս ագաաութեան
օրերուն
նոյնսլէս
բան–
աոին ՛քէչ ուքւաիս ու ղուարթ
է Բ • Հակա —
ռակ
մեր կրած՝ ա առա
սլան քին , օր մր ա–
նոր
բերնէն ախ ու վա էս շլսեցինք ;
Ամէն
աաեն կբ լ՛՛է էւնք իր քաչա
լե րական
էսօս -
քերր
մեղի •
Ընկերներ
, սլկաք է գիանալ որ
յաչողու–
թիւՆ ու ձախորդռւթիւն
մբցումի
մ էչ են ,
մէկբ
միւսին
տասլալելոլ
Համարէ
Աենք
ոբ արՀամաբՀսւծ
էինք
բււն ութ իւնբ
եւ
գրկած՜
էինք
աղաաութե
ան
ճամբան ,
էլասլրէինք
արծէււներու
աշէսաբՀին մէչ ,
մ ենք
էինք ե րկրին տէ բր ել
մողովուբղին
–սփոփիշբ
է Ալ՛սա
էէւնք , եւ ուրախ ; Ղ՚բմ -
բախաաաբ
, կարճ եղաւ մեր
աղատոկթիլ–
նր ելա քՍօր մեղէ։ վիճակուեցալ
բանաար—
կու թիւն է Պէաք է ղէ՚տնալ որ այս բանաբ^
մեբ
փառքն է, սլաբաաւոր
ենք սիրով աա
նիլ առանց
լնկբկումիւ : Աեր ցաւբ
սլար–
աաւոր
ենք
"՚֊րէ՚շ աեղ վւնաոել.
Հոն, մեր
աշէսարՀի
մ էչ , ուր տակաւին
ստրկոլ -
թեան
մշոլշր եւ րռնութիւնբ
կբ թագա -
ւորեն
։ Հոն սարսավւելէ։
ցուբտ է ել ա քգ
ցուրաբ
տ՚ելւեւաթափի
փեր՚սծած՜ է գ ե ռ
ասլամամ
կանաչ ծ՜առե րն ալ
յ
Վ^աէսկոտ կբ ծ՜աւլի մեբ երկրին
արեւն
ալ , կորսնցուցած
իր թանկաղին
ումր :
Եբլ՚ոբ՚լի
քէօշքէ
ն ՛է՛ չող
սառնաշունշ քա -
մ էւն էւր գիւայէւն
շունչոփ աղգած է անոբ
՚էբ՚՚՚յ
է Հոն մարղկանց
բամէւնն է
ոմանց
մաՀ
ցբտաՀար
, շատերուն
ալ
անղաստան
րան տ ՛ս ր կո ւթ է։ ւն՛ : Այմմ
ղուք տխուր էք ,
եւ յուսաՀտտ
, աոանց անգրաղաոնտ
լո ւ ,
որ տէսրութիէնբ
ե՜լ յուսաՀատութիւն
բ ,
ամօթ ու անոլաաուաբեբ
ենՀայգուկի կո
չում
Էւ1ւ
Համ ար ;
կտր աաե՜ն մբ որ , գուք
փեՀանձն ու Հբ–՜
սլարտ
է իք ^ չԿւ՚ց՚"Ք
Համակերոլիլ
ղառն
էւբականոլթեան
, եւ մաՀուան
Հաւասար
Գ՛րոց իք գայն, բմբոսաացաք
տիրող
ղու -
լումին գէմ , ձւլեցիք
տուն , տեղ ե՛լ
բոլոբ
Հաբաղատներ
, ու նեաուեցաք
յեղափո -
խական
յորձանքին
մէչ է Փշոտ ու տամա–
նելէւ էր ա յղ ճամրան : Հսն կ՛՛՛բ
՚լք՚կ՚՚՚նք
ու ատռասլ՚սնք : Անքուն
ղիշերնեբ
, տն -
ՀտրթԼ
լէւ
գմ
ո ւա բութի
էննե ր , անանց՛ս
ն ե–
լէէ կէ՚բ^եր : կարօտ
էինք էոաք էէերմտկի ու
սնունղփ : Յաճաիւ ծարաւ եւ
էք
էւշտ
անօթի։
ա՛ս բերա
յին կատ
էէէ
ղի ւղայքար
, մ՛րրկա -
շունչ
Հուի ու Հոէէէէէնք, անՀտւասաբ
կռիւ ,
բանտ ու տ
էս
ո ա
էէլսէն
ք ,
՛Լ
՛լ
կւս
իւա էլան :
Ղ՛ուք ձեր նուի բական
սբտուէ բ , ձեր բա–
ղու կէէ ումով
, խալար
ուլ ամ ւղէ։ տակէն ,
ղուրս
բերել
կ ^ ՚ ՚ ՚ ֊ գ է է ՚ ք մեբ աշէսարՀէւ
ե՜ր -
րեմնի
տաքէէլկ ա ր ե ւլա կբ
ւիրկե լու Հաէք ար
Հաւլաբաւռր
ցրաաՀաբ
կեանքեր : Բախտր
չմսլտաց
ե լ
այմմբանէոարկուած
էք։Բայց
այս
բանտն ու շղթանեբր
,
յաւիտենական
չեն , էսսոնց
սլիաի
յ՚սչորգէ
աղատութիւ–
նբ։ Եւ այն ատեն
մենք
թ ե լ
աոած
նորէն
կբ սլանանք
մեր արծուաբոյնբ
,մ ե ր ցան
կալի
Կեէիին ու
Անսէոքբ , երթալ
ղիմա -
լորելոլ
Ծուէասարի
ետին
թտղնուած
ա -
զատոկթեան
֊արշալոյսր : Անոր
երաղն
ու
կաբօտբ
տէսրոլթիլն
ու
յուսաՀատութիւն
պէաք չէ ներչնչեն
ձԼդի
, ինչ որ չի սլատ–
շաճիբ
ձեր
կոչումին։
Գէէւք ոբ Հրամե չտ տուիք
աչխարՀէւն եւ
Հրամարեցաք
անոր
՚իայելքնեբէն
, ձեր
աչքերուն
առչեւ
ցցուած
տեսաք
Հայ մո–
ղուէուրղփ
անՀէէւն
Հարստութեան
խոբ -
տակոլմ
բ եւ լնտ անե կան պատուի
ոտնա–
Հարում
, չկրցաք
Հանղուբմել
վայբաղու–
թեէէէն ել նեաուեցաք
աղատութեան
փա -
թորիկին
մէչ : Այգ "իբոյ
Համ՛ար , քա -
չաբաբ տարէք , բանտի
նեբկա
յ աառա -
սլտնքբ , թող
բանտին
չաբշարանքներբ
չկաշկանղեն
ձեր ա։լւստ ատ են չ թռի
չքնե -
բբ, եւ ձեր յեղափոխականի
էսոյանքբ :
ԱՀա
մեր ւիրկութեան
ղուէէբ։ ԼԵւ մա–
տոփ
Ս
"յ9
կուտար
սլաաուՀանբ) :
Երկու աաբի
բանտին մէչ
ապրեցանք
միասին
է (Երբեմն
Աուշ, ատեն
մը Բիթ–
1Ի")
I
շատ քիչ աեսէսնք
անոբ
նստիլբ :
Մ իշտ կբ քալէր : ՚Բիչ կբ քնանար
, ղարձ -
եալ
ղնալ
ւլա
լ ո ւ
մէչ էբ է
ւՏՕհ/՛
Փեէոբուաբ
ւիերչերբ , իմ աց աբ -
լաւ
բնկերնեբուն
, չ
՚՚ր"
Հողի
էինք,
էւնք՝
Գէոբղ. , ՚Բոլուլ
3ուէՀաննէս
, ես ^ Գասսլա–
րի Աէօն եւ
՛իէէէ
հտչօն :
Ա ուրատ
բ (Հ • Պօյաճեան)
ւլատած
էին
մեղմէ : Վերչին
Հրամեշտ
ը էոուինք Ա ու -
րաէոին որ չուղե՜ց բնկեբանալ
մե՜ղի։
Գէոբ–
գի ձեռքոփ
Հիւսուած
մաղէ պսէբանբ
կա
պե
ւլէն ք սլէստուՀանէէ
երկաթէ
ձողին ել
փաբ
ստՀեցանք : Բա քց ձեոքեբնիս
փաոե՝ ֊
ցան
, թէել
մեբ ա րա էէէճինե րով
պարանբ
բոնած
էէ՛նք :
է՚ւէւբսր
ձէււնաէսաէէն
անձրեւ եւ առնա -
չունչ Հով մբ կար որ աչք բանալ
չէբ
տէսր : ԱանսէԼէսնէլ
ձէււնաՀէէէլքէւ
՚ոյղ օրե -
րեբուն : Երկէ՛րբ
ծէէէիձ՛ ւիերածուած
էր
տ
Այգ էսաոնափնթոր
ւէիճակբ
Գէոբղին
Հր -
ճուանք
կբ
էւլատճտոէր
է Ան
կ՝բսէր՛
Աեր
էիբկութեան
կբ նսլաստէ
այղ
բուք
ու բորանբ ; թբչած
էինք , ւէերէն
ձիւն ու
անձրեւ
, իսկ ՛Է՛՛՛ԲԲ ձէււն ել Հեւլե՜ղ, կբ գո–
ղաք ինք սաէւնաչոէնչ
էիչոէլ Հոէէին գէմ ։
ճամբան
յողնեցաւ
մեր մէկ բնկեբ Գվէ
Իքաչօն , քալելու
անկտրոգ ;
ինձ ձգեցէք,
գուք գնացէք,
բնկեր -
նեբ , ես կբ մեռնիմ
, ւլէէնէ ղուք աղատե -
ՑԿ՝–
կարելի չէր ընկերբ
ձղել : Եբբեմն շար
կելով , երբեմն
քաչալերելով
,
քաշելով
քաշքշելոէէ
Հասանք
Տերգեւնից
ե լ
Աււաղ
գիւ՚լի
լերան տակ։
Արշալոյս
բ կբ մօտե -
նար,
ուր
Վրթալնիս
չէինք
գիտեր,
չուա–
բած
էինք։ Աեր Հաղուստբ
սառ
կէսսրսծ
էր։
Ձէինք էէստաՀեբ
որեւէ
՛լիւղ մտնե -
ՀԱՄԱԶԳ ԱՅԻՆԻ
Ջ Ե Ռ ՚ ե Ա Ր կ – Ն Ե ( ՚ Ը
Տօքթ . Կիլիկեցիի դասա|սօսութիւնը
Համ աղգա
յին
Ընկերութեան
Հերթտկտն
լսարանր
տեւլի
ունեցաւ
Ապրիլ
\1 ին , նա
խագաՀութեամբ
Ա . Պարսամեանի : Գա -
սա/սօսն էր Տօքթ
՚
Կիլիկեցի
,
նիւթբ
Հռովմէական
եւ
Յունական
Ոստանին
կազմ ութիւնբ
:
Գասախօսբ
մասնտւորաբար
ծանրացաւ
Հռո
ւիմ է ական եւ ք ունա կան * քագաքնե
բու
կաղմութեան
, լնաանիքէւ
, աստուածնե
-
բու,
մեռելներու
պտ շտամ ունքին
, նուի —
բական
կրակին
, ամո՜ւսնութեան
,
էւն չպէս
եւ մառանգութեան
ել Հայրերու ու մայ—
րերոլ
իրաւունքներու
մասին :
Գասաէսօսբ պատասխանեց
եղած Հար — :
, ցուէքնեբուն
;–
^
Թ. Գառնիկեանի
դասա|սօսութ֊իւնը –"1
Լսաբանբ
էէէեւլի էււնեցալ
Աայէւս
մէկին, \
նո յնւղէ ս Ռէմէսնէւ վերնա յարկբ ; \ , է ՚ ւ թ ն էբ
Զէ յթո՚-նի
Հերոսամ արտէ։ սլատ մ՛ո ւթէ։ ւնբ ,
էէր չարունակուեցալ
եբկրորղ
լսարանով
մբ,՛՜Ազղ՛ Տան մէչ :
Գասաէսօսբ
մանբամաէէնօրէն
ներկա րս —
ցուց
Զէյթունը
ու Զէյթունցին
իր նկա -
բազրով
, իշէսաններուէ , լեէէներով , զի —
նաւլո րծնե րով եւ Հերոսամ արտերով : Յի
շեց թրքական
կանոնաւոր
բանէոկի
գէմ
մղու՚էէծ
անՀ՚ս՚՚սսէսր
կէւէււնեբր եւ շա՚է —
ուած
անՀաւատէս
լի
յաւլթանա1լնե
բ բ :
Պաբղեց օտար
սլե տէէ ւթե ան էլ ներկա
յացու–
ցէ՚չ^՚եբու
վատ
IIլ լաւ զործեբբ :
Օէ՚շեց
թէ
էւն չպէս
Օ՛՛մ
. կա ռա էէսէբութիւնբ
չկա–
րենա լով
զին ու ղօրութեամ
բ գրաւե
լ ^ե -
րոէէնե՜րոլ
բո յ ն բ , ղէ՛մ եց էււարղախ
մէ՚չոց–
ներու,
բայց
ամէ՜ն
անւլսւմ էէն ալ, Զէ
յ ՜
թունցին
իր Հնարամ տութեամբ
յաչողե՛ -
ցաւ պաՀել
իր անկա խո ւթ էււն բ ; ՚^կարա -
գրեց
նաեւ
Հ աբէււրաւո
ր
մ ան ո
ւ1լ1ւ
ե՜ր ո ւն
մաՀացումը
սլետակտն
բմիշկնեբու
թու -
նաւոր
շիճու1լնե
բուէ
եւն . :
ՊատաՀած^ է յաճախ որ Զէյթ"՚–նցէ՛
իչ~
իւբբեւ
յանցաւոր
, ոճրապարտ
ալազակ
—
՛եւէ Հ ա
քՈէ
ծեծե
: Կր նա–
իսատէին
մեզ, կր Հբէին, կբ
Հրմշտկէին,
ներ :
Աէկ ճար
մնացած էբ
բարձրանալ
լե՜ռ ; Ումտթաւի
ու ցբտաՀար
էինք սա -
կայն,
գոյութեան
սլա յքար էր։ Աւււոուն
մեր
վւախուստին
առթէւ
Հաւար կը փբ՜
թէր
, անոզոք
իսուզարկութէւններով
: Հա
ւաքեց
էնք մերմնացած
ումը ,
սկսանք
ճեզ^եչ
ձէւնէէ թանձր
էսաւը, եւ բարձբա -
ցանք \քէրէնկատարէ
մեր ծանօթ քա -
բայրբ։
Որչաւէ կբ բարձրանա
յէւնք , այն -
չափ կը սասէոկանար
մրրկաչունշ
քամ էւն :
Արշալո
յսըիր Հետ մ եղգիմ աւո րեց
բուք ու
րոբանով։
կարօտ
էէնք պուտ
մբ տաքի ,
ՐՂ^՚ւ
քլ
ԿՍ՚"ԿԻ
՚
է
.Կ
՚"1՛
է
"՚– Կ՛"
րել1՚
չէբ
ու
նենալ : Ա առե
լու
մ
Օտ
անցուց
ինք ա յգ ցո–
բեկ :
ՄԱՐԳԱՐ
ԲԱՐԽԵԱՆ
(Մնացհալր յաջորւլռվ)
էյաններ
էրաբու Հետ անՀամ աձայնրլլան
ւ
Բայց երբ արաաքէն
վաանւլբ
էրենց
ւլռ–
ները կբ^ասնէր
,մոռնալով
ամէն ատելու
—
թիւն
վեՀանձնօբէն
Համ՚աիսմբած
են
իրենց
ումեբբ ել վանած
թ^ամին
:
Վեբչացնելէ
աոաչ
ցոյց
տուաւ
տիսուր պատկերբ
էէեբչին
արտսււլս՚ղթէ՛ն
•
թէ
էնչպէս
զարեր
շարունակ
անկախ
սւպրոզ
մուլովոլբգ
մբ ճարաՀտէո կբ Հե —
ռանար էր բոյնէն,
մատնուելուէ
սուբէ ել
թշուառութեան
:
Հարցում
տրուեցաւ
թէ է՛՛նչսլէս
՚ "
յ "
Հերոսական
մ ուլռվռւրգբ ռբ գէտցած
էբ
էւր անկաիսութէւնբ
պաՀել
Հէ՚ն՚լ
Հ՚սրէւբ
տարէ, չկրցաւ
շարունակել
իր ս լ ա յ ք ՚ ՚ ՚ բ բ
վերչին
շրջանին ու ձեռնթափ
եղաւ է Գա–
սաէէօսբ պատասիսանեց
թէ
ոմ անք , ա յս
աղէտէն պատճառ կբ նկատեն
կրօնական
է շէսանռւթեանց
անձնատւու
թեան
յո բղ ռ բ–
նե րբ
, ուրէշնե
ր՝
Հնչակեան
կուսակցու
-
թեան
սլաււակտումը,
կամ պտրենէ պա -
կասբ ; Մէկ բտն ստո
յւլ. է՜ ոբ
Զէյթո՚նէ
ամբողչ
ե րէաասա
րղութիւն
բ ղինռւորա -
ղբուած էր Օսմ • բանակէն ու
Հեռացած
իր
բոյնէն,
երկէրբ
գրեթէ
ամայացած
էր
՚ ՚^րո՚է
՚լէմ՚ագրական
սւմբ կբ պակսէր
,
թէել
գանաղան
է՛ ումբեբու
կոզմ է
մ էչա
ալ
տեւլի
ունեցած
են Հերոսական
չար -
մումներ :
ժ ռղո վ ր դ ա յին ցինեձօն
Հւսմաղղա -
յէնէ
էէտբչոլթէւնբ
մոէլոփրգայիէն
Համա -
լսարանէ
բացմ ան առթէւ
կաղմ
ակերպած
էր
ղէնեձօն
մբ Մայիս
14/՚5* ,
Աղ՚լ
՚ Տան
թատե րաս րաՀ ին մ էչ ,
ո բ
ամբուլվյւփէն
լեցուած
էբ : Ա • Պարսամեան
բանալով
Հաւաքո
յթբ,
բաց տարեց
մողո էէրգա
լին
Համ ա լսավէւււնի
նսլաւոա1
^երբ։
Ներկանե՜ —
բու
բաղձանքէն
՚էր"՛
յ
սեղանւէւսլեա
րնարուեցսււ
այրէ
ւոիկին
Հռէլէսէկ
իվյէկ—
եան որ իբբեւ ականատես
ււլա ր էիե ց Հա .
մ աէլւլա յին լնկե բութեան
Հտ ստա տում
բ
Եղիոլտոսի
՛ ք է չ ։
Անոր
էլլիսաւոր
Հիմնա -
գԻրներր
աքսօր ՛ւչ եւս են :
(Յոտնկայս
յէէւբղռլեցալ
անոնց
յիչաւոակբ) :
Տէկէնր
նեբկա յացուց Պէ քբ՚՚ւթէ
Փալանճեան ճե
մարանէ կեան,^ ու ղոբծբ որ
բացաււիկ
իրէւէլութիւն
է Հայ էրս՚կ՚սնռլթեան
մէչ :
Աւղա կարգով
էսօսք աո էն , Համազզա -
յէ՛նէ՛ Մտրսէլէռյ
մասնաճիւզին
նախագաՀ
կ
. Փօլատեան
, & . Նարէլռւնի
, & • Մ ի -
սաքեան
, Հրաչ
Աարգիսե՚սն
, Տիկին Մէ ֊
սաքե՚ան
, Տիկին
էլլէն
Բիւզանգ
, Հ . Բա
լու եան^, ի/ . Ա կրտ
ի չեան ; . Գաււնիկեւսն
,
Հր. Աամուէլ,
Տօքթ.
Համ բարձումեան
,
Հ ՚ Զրուանէլեան
, Տէր եւ Տի՛կ • հ)աչատր–
րեան եւ Պ • Զ ՚ ՚ ւ ՚ ՚ ւ ք ճ ե ա ն : Բոլորն ալ չեչ–
տեցին
Հայկ. մչակո
յ թ ի ղարգացման ան
Հրամե չտ ո ւթ էւ ւն բ , էէնաՀատե
լով
Համ աղ -
՛ւ ՚" յինի
շթ՛ի
չ
՚" շ էսաաանքնեքւբ
, յաչողո
ւ–
թետն
մսւզթանք1ւեր
ու թ ելագրո
լթէլւննե՛ր
ըրին ելիսոստացան
աչակցիլ
Ա
իութեան
ծրագրած
գեղեցիկ
նպւսէււա1լեե
րուն :
Հէււբերբ
սեղաններու
չ ՚ ՚ ւ բ չ
Հաւաք -
ուած
, պատռւտսէէբուեցս՚ն
ըմ պե լէ՚ներով
,
աղանղե րներով
1ՀԼ
կարկանղա1լնե
րով է
Խիստ
Հաճելի
մթնո լորտ
մ բ
սաեգծուած
է ր : Տեզի
հւնեցտն
Հա յկսէկան
շուրչպա -
բեր ել իսմբեբգնեբ :
Արասանութիւննեբ
ՕՏԱՐ
ԷՋԵՐ,
ԿՈՐՆԹՈՍԻ ՊԱՇԱՐՈԻԱԸ
(Պոլսոյ գրաւլքան օՕՕամեակին սայ>–իւ)
Արբէ
կեղտը
, որ 1լ արատաւորէ
սէրտէէ
եւ վագռլան
Օբբ
մեգ պէտի
մ իացնէ
, այլ
չբ՛
՛ւմնե,
Համ
լ
իսկ
ո՞ւր պէւտէ ւղարզուէ
մեր Հաբ -
սանեկտն
անկոէլէնբ
, պաաասիսան
տուաւ
Ալվ՛ ՚ Մ եռե ^ ե լաւ
ե լ մ աՀամ ե րձնե բու
մէ
չ ե ւ , ոբովՀեաեւ
վազբ չարղէ ել
Հուրէ
պէտէ
յ ա ն ձ ն ե ն ք
քքէէստոնեանեբու
ղա -
ւա1
^եբն
ու էսոբաննեբբ։
Աէայն
գուն եւ
քուկէննեբղ
պիտէւ
ի ս ն ա յ ռ լ է ն , երգում բ– ՜,
րէէ ես, քեւլ պէտէ
ւէոխաւլբեմ
եբանաւէա\
օ թ ե ւ ա ն
մբ, ուր Հէմէնբ
մեւլէ պէւտէ մէա–^
ցբնէ ե ւ մեր բոլոբ
՚իէշտերբ
սլէււոէ մոռ ~՛
ցուէն ; Հոն է ոբ գուն պէտէ գառնաս
էմ՜
կէնս
յ
անմէչապէս
որ անգամ
մ բ եւս էւ -
չեցնեմ
Վենետէւկէւ
գոռո՚լութէւնը
, ու էւբ
գա բ շե լէէ քաղաքէէէցէներբ
տեսնեն
էրենց
ն ո ւ ա ս տ ա ց ն ե լ
ռւղած
բ ա զ ո ւ կ բ
, որ կբ սլա–
աուՀասէ
կ ա ր ի է Յ ն ե բ ո լ
մտրակուէի
անոնք ,
ո րոնց վատ
նաէսանձբ էմ
թ^ւամէներս
գա րձուց :
Ֆրանչե՜սքա
ձեոքը գրաւ
էրենէն
՛էրայ։
Տպաւոբութէ՚ւնբ
Հազէւ թէ զղալէ
եզ ա
լ ,
բայց ան մէնչեւ
ոսկորներբ
ստրսռազ
՚,
Աիրտր սառեցաւ,
ասլշռւթենէն
անշւսբմ
մնաց անէ Հազիւ թէ Ֆր՚ոնչեսքսէյէ
պագ
ձեոքը կր ր"^էր ԱլՎ՚ինր
, սակայն է
ղսւբ
փորձեց ետ
մղել
զայն
. սէրելէւ
ձեռքէ
սեղմէէւմր
երբեւէցէ
սլակուցման
այսէւլէսի\
յուզում
մ բչէ փաէււանցած
է ճակտէն
՜էբա—՜;
ւէառ չերմ ութէւնը
ղաղրած էբ , ու
1
՚ր\
սէրւո բ կարծես
քտ բացած
, երբ
էս1լնասլիչ\
՛լէ՛ո՛ե լռ՛է իր սիրած
ին գէ՛մ ագծէէւթէււնբ ,
ան
Հ
տէէ
կցա
լ
թէ էւն շ քտն
ւէո էս ուած
էէ՛ն
էբ
մորթէն
երանզներբ
էԳեէւ ՚լեղեցէւկ էր ,
այլ աէւանց արտայայտութեան
, ել զուրկ
ա յն ե րկնա
քին ճառաւլ ա յթէն
, որ կր կեն–
ղանա ցնէ
գէմ՛ քբ , էւնչււլէւէ արեւբ կբ ւէւա յ–
լեցնէ կոՀաէ^երբ
ւլեղեցիկ
օրերուն : Շրթ–
ներբ
անշարմ էէն մաՀուան
սլէս , ու էբ
իսօսքե բ բ գուրս
կէէ
ււլա յէն
բերնէն
, ա -
ռանց ^կեբանալու
իր Հելքէն ;
կուրծքր
չէր
եքե՚ւէչեբ
քաղցր
^չառութենէն
, ու
աբէ։ ւնբ կարծես
չէ բ Հոսեր էր ե
րտ1լնե -
բէն՛.
տակառակ
աչքերու
կայծկլտւէւն
ւէւայ —
լէն , էէր սեւեռուն
բէբեբր
մ ոլորուն
նա յ -
ուած քնե ր մէայն
կ՝արձակէէն
, նման աչ -
քերր քնացած
մարղէււն,
զոր էր
մ՚սՀէճէն
Հեռու կր թափառեցնէ
անրչանքբ
:
ինչպէս
կր տե՜սնենք
ւլեէէւէւււ էն չունչէն
եբե
րուն
մռայլ
պատկերները
օթոցէ մբ ,էր անէա—
ցտծ
անձնաւո
բու
թ էւննե բ ր , որոնք սա —
կայն
կենզանի կբ թուին,
կ՝աՀարեկեն
տեսռղռւթիւնր
մտրմբող
լամբի
մբ
նչռյ–
լին տակ : Խաւարին մէչ պիտի
կտրծոլէբ
ոբ անոնք մօտ են անչաառւելռւ
որմէն ,
ու ասւլէէն
անղին
կ՝երթան
,ամէն
անղամ
որ Հուէ ր կբ չարմ է կտաւը :
Եթէ կը կտբծէէւր
, յարեց
Ֆրանչես–
քա , չափէն
աւելին
լ ^ ե լ էւմ սիրոյս Հտ -
մաբ,
՚չոնէ
եբկնքէ։
սիր։ւյն
թող
բլլայ։ Կը
կրկնեմ
, տնէէէն
նե։։ւէ այս
լէաթթ
ռցբ
ան–
Հտլատաբէմ
ճակսէէղ
, ու եբգռւէ
իսնա
յել
Հա յրենիքէգ
զա
լ
՛ռ
1լն
ե բ ո ւն : Ապա թէ ոչ ,
կո րսուած ես ղուն
. ալ պէտի
չտեսնես
. . •
չեմ բսեր
՛էէ
յն եբկէէբբ, ոբ այլեւս
գոյոլ -
թիւն
չէււնի
քեզի Համար,
այլ երկինքն ու
քու
Ֆբանչեսքան
՝ :
Եթէ
տնձնատռ։.ր
րլլ՚ոս
է՛մ՛ էսնէլրանքէւն
,
ու անոգոք
ճա կատագէւ
ր մ բ րլլա
յ քուբա—
մինգ , տյգ մէից
մբ պէտէ ՐԱայ
քաւելու
ոճ է րնե
ր ո ւգ
մ էկ
մ ասը :
Տիբոչ
ողորմ ութեան
գուռը
տակաւին
կրնայ
քացուիլ
քու առչեւ :
Անգրագարձիր
պաՀ
մբ, պատրաստուէ
քու
ղալաճտնած
Ասէոռւծռյ
անէծքին
. ՛էե րչին նայուածք
մբ
ուգգէ
երկնքէւն , տես , լալիէոեւսն
փակուե–
լոլ պատրաստ է ան % Նայէ , լուսնէ
մօտէ
այս
թեթեւ
ամպէն
. չատ չանցած
անկէ
լգիւոի
անցնի : ԷՀ ուր՛եմն , եթէ
չոգեգէն
Ք՚^ԳՐ Գ՚"՚էՐԻ
մեր աչքէն
ծածկելու
էր բս–
կտւառակբ,
սիրտղ
ււլիտի չփոխուի։ Աստ—
ուած
ել. մ արգր
, ե րկուքն ալ վրէմ պէտէ
լուծեն
,քու վճէռղ
աՀաւո
ր սլիտ է բլքար
,
ղեռ
աւելփ աՀաւոբղմբախտութեանգ
յա–
ւէաենականռւթէւնբ
:
Ալփ
՚էերցուց
տչքերբ եւ ճանչցաւ Ֆր~
բան
չես քա յէ ց"
1ց
տուած
ե րկնա կամ արի
տմ պբ : Բա յցսիբա
բ խոցուած
է ր , գոռո -
ղութիւն
բ անլնկճելի
. ա/ս
եգե՚ռնական
կիրքը
Հեւլեղի պէս ետեւէն կբ քչէ
բ
րոլոր
մ իւսներբ։
Ալփ չնոբՀ պիտի
խնղրէ
բ, պի
տէւ զարՀուրէր
եբկչոտ
աղչկան
մը իւօսքե
րէն , մոռնալով
Վենետիկի
թչԿւամանքը ,
պէւաի
եբղռւէր
ինա
յել
ւլե բեէլլք անին նբ -
ւիրուած
իր ղաւակնե
ր ր։Ո չ՚եթէ ա յղամ
պր
աւելի տՀաբկու
բլլ՛" ր քտն կայծ ակբ պար–
փւակողը ել սաՀմանուած
զինքբ
ոչնչա -
Ցնել
թ ո գ
պայթէր
:
Ալփ՛ նա յուածքբ
յառեց
տ յղ սպառնա -
կէսն նչանին
, առանց
միակ բառ մբ րսե -
լոլ. ամւգը անցաւ
ե՜լ լուսինը
եկաւ լիո -
՛Լին Բ"՚է"իլ
իք աչքէն :
֊ – Ինչ որ ալ բլլա
յ էմ ճակաաագէրս
,
րսաւ
այն ատեն, չեմ կրնւսբ
բնաւ փա -
էսել , շաա ուչ է . . . ւ թող եղէղր զար -
նուած
՚իոթոբիկէն
ղողայ
, ծռէ ու գարձ
եալ
կանէլնէ , կաղնէւն խորտակուելու
է ;
Կբ մնամ
այն էնչ որ Վենետէկ
ուղեց որ
րլլամ , իբ թշնամէն
ամէն բանէ
մէչ,
բացէ
քե՜՚լէ Հանգէպ
ունեցած
սէրէս
։Բայց\
ԱէււլաՀոէի չե՛՛ս գուն
ււէւրականէղ Հետ, Ֆբ^\
րանչեսքա
, փւաէսչէւնք միասին :
Գլուիսբ կր գարձնէ : Ֆբանչեսքան
էբ
մօտ չէ ա յլեւս , մ ա ր մ ՛ս ր է էէնէ սէւնր
մի -
այն կբ տեսնէ : Գետնէն տա՞ կ անՀետա
~
ցած է , օ՞գր
ցնղած է • ալ չէ
տեսներ
՚լէ՚նքբ, ու չի ւլիէոեր ինչ իսորՀԷ :
Գիչերբ
էսո յս տուած է եւ
արեղակբ
կբ սկսէ ա յնւգէս
փ՚՚սյլէլ-ւ
Է՛ԲԲ էմէ տօնա
կան օր մը լուսաւորելու
ե՛լլէր :
(7)
ԼՈՐՏ ՊԱՅՐԸՈ,
Թարգմ. ԱՐԱՄ ՊԵՏՐՈՍԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
