« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
ուղ
քաղէէ
ւսռւոոլն
կա՛նուխ ,
թո ւղ ԿԸ քաղէ է , առաուան
շաղր տակա–
Վւն վյւան , թո՛՛ւղ
կլ, քաղէի
Հիւրընկալիս
սլարաէղին
մ՛էք՝ Փրաաոյի
Հրոլանգանին
՛Լր՛"յ
I
ո՛՛ թուղ
մեղրոփ կարագ , կաւղոց
մլլ ճառագա
յթ , Հրգե՛՛Հ
անոլշաՀոաու -
թեանց
է
Ա անուկ
մ լ, մօաեցալ
ինձ :
Աչքերր "ել խաղողի
երկու
Հաաիկներ :
Հայբիկս
լշսալ որ ձեղ սլիաի
աանիմ
մեր աունր :
Ա ինչեւ
Հանրակառքին
կա յարանր
,
ճամրան
փ ա իսվւ խո ւք մ լթ է պա րաէթե
րու
եւ էէիլլաներու
ետեւ,
Բ ՚ " յ ց
էլրոես,պա
տա րադ
կա
յ սլարտէթերու
մ էք , ղմ
ոլռսի
եւ ւթգրոլկի
Հոտաւէտ
Հեղե՛՛ղ մրոր կր
Հոսի գոլ
— ք 1
ել չքեգ ապարանքներ կր
կան,թւին
եպիսկոպոսի
նմ ան
չաթալ—թագ
ի գլուխ
, մինչ առտուան
ղեէիիւռր
էլերգէ
Վսռ^լրր
, սո՛՛լրր
, սո^լրր , աէր
գօրու -
թեանց
• . •» :
Ա անուկր որինձ 1լ լթկե րանա
յ՝
Հագահ՜
է գհ՜աւոր տարաա
մր րաց գոյն, որ կ՚եր
կարէ Հասակր ; Առանց
բաճկոնի ; Աագերր
լալ
ո անա րո ւահ՜ Հ Ա աքուր
ոաքէն
մինթւ
գլուխր : Աիւռոնէն
նոր ելահ՜ :
Հայերէն
գիտե՞ս
, կրՀարցնեմ :
֊
Այո՛ :
Գրել - կարգա՞
լ ;
֊Այո՛–
Ո՞՛ի սորվեցուց :
Գաս
կ՚առնեմ
Պարոն
Աուր
Փավւաղ–
եանէն ։
Աչոտ Ա ալաքեանն էրա յգ
մ անուկր :
X
Ա արսիլիոյ
Հայ գա,լոլթ
ին Հետ կապս
կր սկսի այն օրէն՝ երբ Ջոմր
բոցի
մր պէո
քալեց
Փարիղէն
գէպի
ղաւառ
, աարահ՜ -
ոէձԼղու Համտր
հ՜ովերէն ալ անգին։
Անհա
նօթ աղայ, որ Հ<,Զոմ կրխաւլայ»
, ո՛վ
է ի՛նչ է ՝ռչ ոք գիաէ, գրագէտ է՝ ինք կր
՛ււ՛է Ի^Ք ԿՌ Կ " ՚ Ր Դ " ՚ յ ^ Ր^իչկ ալէ՝ բայց կբ
խնգայ
Հիպոլոկրատի
յալաթութեանց
վրայ
,
անհանօթ
աղա
յ , ոբ ^Զոմ կր
էսաղայ» : Ասանկ
աղուն
ո՞՛վ ձեռք կուտայ
:
Ա՝ ալաքեան
րնտան
իքն էր , ոբձեոք եր
կարեց
ինհի՝
ոսկեՀանք
մբ գտնողի
խան
գավառութեամբ : Եւ Յակոբ Ա ալաքեան
սպասեց
կա յար անն ե ր ո ւն մ էք , «մ ուկի
մ ո~
ղովներուն»
գռներուն
առքեւ , տուն աա–
նելու կամ րերնի
Համ ով
ձուկ
մ բ կեբցնե՛–
/ու Համար : Անհանօթ
աւլան , ո բ « Ջոմ
էսաղաց»
, պիտի
կրնա՞ ր աբգաբացնե
լ իր
յոյ,,երր
, իր սպասումնեբր
, իր Հաւատ -
քր , թ՛տահեց ա քգ մասին , կր Հաւա —
III ու լէ իր բն,,ւ,լղին : Ե՛– այսպէս գար -
ձայ անգամ
մր նոյն
լթտանիքէն
,
եղբայր
մբ,
խոբՀբղական
մ բ ։ Եւ– աքսպէս , իմ
խորՀուրղո՚վս
, Աչո,ո Ասւյաքեան
գրուե -
ցաւ
է քոի աբՀեստա,լէւտական
վարմարա–
նբ , ուրկէ չրքանաւարտ
կ՚ելլէր
,
իրրեւ
ճարտարագէտ
, սլատե բաղմ ին
առաքին
տարիներուն
:
Մէկ
Հատիկ
տղայ,
գմուար էր, ան -
շուշտ , տոկալ
վարմարանին
շարքաշ
կեանքի
աւանգութիւններուն
,
ամէն
անգամ
, որ Մ արսէյլ
իքնէի , պիտի
երթա
յի
քննել
իր ՚սէւողքութիլնր
•
ՀետղՀետէ
պիտի
ղօրանար,
այնտեղ, իր անՀատա -
կ,ոնութիւնբ,
այնքան որ Աշոտ իբ ֆր -
րանսացի
րնկերներէն
պիտի
կազմէր ^ար–
ուեստազէտներու»
խոլմբ
մբ, այգ լթ -
կերներն
էին,
զորս յաճախ կբ
տանէր
Մարսիլիոյ
Հայոց
եկեզեցին՝
մասնակցե
լու սլատարագի
երգեցո,լոլթեանց
Այգ
լթկերներն
էին , զորս բեմկր Հանէր յա -
ճաէս
վարամաբանին
թաաերասբաՀին
մէք։ Օրմլթ ալ, պատերազմէն
ետքր,
ղինք կր գտնեմ
Մ արսիլիոյ
ձայնասփիւռի
կայանին
մէք իբրեւ֊ խօսնակ,
իբրել
թատ
րոնի եւ չա^ ^անԼ֊^րի
քննսսլատ : կամ էսմ.
բագիր
Լա Մ ա ր ս է յ ե էզ
օրաթերթին
ել
0–
րիզււԹ
պարբերաթերթին
: Աարսիլիան կր
Համարուի
Արեւե լքի գուռր, ել այգ ղրան \
մէ9 Ւ"է–րքերր
յաքոզահ
են գրաւել
ՀՀքա– ՚
ղաքա - ռազմագիտական»
կարեւոր գիր ֊
1
քեբ, աթպէս որ Հայոց
ներգաղթի պատ– \
բաստութենէն
աոաք երբօտաբ
մամռւթ
ալ , սլաՀ մբ
ա
ր
լ»
աււ ալ
«՚քէքքբ
նեզ»
Հա յաստան
էւ տրաունթ
երուն ել Հո
ղային
պաՀանթեբուն
, Բ՚ուրքերբ
գտբձ -
եալ
՜ցոյց տուէւն
իրենց
ճա րպի կո լթիլն ր ,
տեղական
թերթերուն
մէք։
Աչ ոտ
Մ ալաք
եան
,որ մինթւ
այղ. Օբբկր
ճանչցուէր
իրրեւ Ա ալաքեան
, երբ «Լա
Մարսէյեէղ»ի
մէք պատասխանելու
կ՛՚ելլէր
թրքական
Հ ր–
րապարակագրական
գրոՀին
, յանկա
րհ կբ
ներկայանայ
Աձրի Վէռնէօյ
անունով,
թերթին
խմբագրապետն
է, որ այղ ան ֊֊
ուտմբ կր կնքէ
ղինք
պատճառարանելով
թէ
Թուրքին գէմ Հայուն գատր պաչտ -
պանե լու Համ ար լաւագո
յն է երեւալ օ -
տար
ստորագրութեամր։
Անրէւ
Վէռնէօյէւ
յօգուտհաչարքր
կարգալով
, թուրք
սպայ
մր, որ կր հառա քէր ամ եբիկեան
բանա
կին մէք, կբ ներկայանայ
էսմրագրատո՜ւն
իբրեւ
Ամեբէւկացէւ
, սսլառնալու
Համար
յօգո ւահա գր էէն : իյմբադբապետբ
, որխե -
չա ց ո լթ է։ւնն ունեցահ
է ր ֆրանսական ա -
նուն
մր տալու Աչոտ էւն , կր սլատասէոա
—
նէ թէ ամ երէւ կեան գգե սան
անգամ չէ
կրցահ
ղգասաացնել
Թուրքր, ոբ կր մտա
նէ ինքզինք
իր լեգուով
, ու կր ճամբէ :
Այգ
օրէն
էւ վեր Աշոտ Ա ալաքեան կր
կոչուի
Անրէ, Վէռնէօյ,
որ, այմմ,
սէւնե -
մ ա յի ա շէսա րՀ էւն մ էք , գա բձահ է
հւքւնօթ
անուն
մր։ Ամերիկան
, արգէն,
սկսաւ
Հե–
տաքրքրուիլ
այս տաւլանգով
: Եւ
գմուար
չէ սէեսնել
ճամբան
, ռրճա րատա բագի -
տութեան
կահաններէն
Հեռու,
մամութ
արաՀետնեբէն
վեր , լուսաւոր
հիր մր կր
շէ՛նէ բեմագրոԼքթեան
ե՜րկնքին
մէք :
Արգէւական
ասպարէղ
մր, տ քս բեմա —
գրութիւնր
, կա րհ ո ւահ ին չափ նոր շէ իր
պատմ ութիւնր
,
սքան շե լի դո րհ
մ ր ու
նի Կիւսթավ
ԲոՀէն,
Պաամու-թիւն բ է –
–լքսւդրո1–թ–հա1ւ՝ լքիջ1յադարեա1ւ Փրանսական
կրօնական թ-աարոնին մէջ ,
տպուահ
է
1906/՚5»
ու շուտոլէ
սսլառահ
(թաբգմ
ան -
ու,սհ է նաեւ
գերմաներէնի)
,
երկրորդ
տպագբութէււն
մր երեւցաւ
1951/՚5՛ :
Ար -
ժէքաւոր
գորհ է նաեւ Փօլ
Պլանշարի
«Ա Կ ԱՆԱԻՈՐ ԳՐՈՂ՛ՆԵՐ*»
Եթէ
մեր դրաէսօսականէ,
նիւթ
ենք ՝•
դաբձնում
ֆրանսերէն
լեւլուով
լո յս տե -
սահ ա յս
Հրա,ոար ակութ
իւն ր , պատճառն
այն է, որ այնաեգ
նե.րկայ են նաեւ մեբ
«փոքր
ահու»է, մշտկներր՝
Հ՚սյ
գրողներր։
Այս
մասնայատոլկ
շաՀ ե կանո
լթէււնից
ղատ,
Գոնկուոէ, Ակագեմէ՛ա յ է, անւլամ Ռ՛
Բէնոյէ,
թդՀանուր
խմբագրութեամբ
լո յս
րնհայուահ
/^Ականաւոր
Գբոթեբ»
^ * ) առ
Հասարակ
ներկա յացնում է մ եհ
Հետա -
քրքրութէււն
իւրաքանթւբ
ուսումնատենչ
մտաւռրականի
Համ ար :
Գրականութիւնր
արուեստէ։
այն րացառիկ
ճիւդե րից չէ՞ ,
ո բուէ Հետաքրքրւում
են ոչ մ իա յն մաս
ն ա գէ տն ե ր բ , այլ
նաեւ
լթթերցոէթեբի
լայն
շրքանա ւթե րր Հ
I
Հատո բնե րի
էսւ։ բագի ր բ արդէն
յատ կա—
նշում է նրանց բովանդակութիւնր
: Հ
Ա —
կանաւո ր Գրո ղնե ր »ր
Համ աշէսարՀ ա
յին
գրականութեան
պատմ ութէււն շէ : ԱյԳ
մեհագիր
երեք Հատո րնե րի
մ է 9 , իւրա -
քանշիւբր
ՅօՕ
էքք ներկալացուահ
են գր–
րեթէ
րոլոբ
ագգերէւ
գրականութեան
յա յտնէ։
գէմքերր
, սկսահ
Հին
ժամանակ–
ներից
մինշեւ
մեր օրերր։
էյիւթապէս գժ–
ուարէ։ն
ւքի
,լ ո րհ , որ գլուէս
Հանելու
Հա—
մ ա,բ
Հրատա ր,ււկշո
լ թիւնր ել էսմրա,էրու -
թիւնր
ս։ոիպուահ
են եղե
լ ե րկու
աարբեբ
մ իքոցնեբի
գիմե
լ
ներկէս յացնել ա յն մօտ
ութ
Հս՚^լէսբ
ւլրութերր,
,։րոնք տեղ են
գտել «Ականալ
էւր Գրութեր»էէ
երեք Հա —
տորնեբի
մէք :
Մ
էէ
շ՛՛՛րք
գրո՚թե
ր , աւելէ, նշանաւո ր -
ներբ , ներկայացուահ
են առանձին
յօդ. —
ուէսհներուէ,
միւսնեբր,
որոնք
մեհտմաս–
նութէււն են կա,լմում
, մի քանի
Հէսկիբճ
տուլերոէէ,
ոբտեւլ
ամփուի եւ սեղմ աեղե -
կութիւններ
են Հ տ դո ր դո ւահ ա յգ գրող -
դիրքր
,
Պատմու-թիւն բ եմա դ ր ռ ւթե ա ն ,
ապուահ
1948/5> : Թ է քնիք
արժէք կր ներ
կայացնէ
Լէօն
Մ ուս ինաքի
ՐեմսԼդբոՆ -
թ-հան ո ւ ս ո ւմը,
տպուահ
1948/5»:
Երկ -
րորդական
կարեւո
րութիւն կր ներկայա
—
։յ քւ՛ւ՛ւ, , աւելի՝
Առա
քնո րգի ՛թբ կրկատա
րէ Թոնի
Ռողի
ւլորհր , «ի՞նշպէս
բեմա -
գրե՛լ» , ապուահ
1950/5( ՚,
Այս գորհերով կր Հաստատուի
թէ , Հա
կաււակ
սլատմ ութեան
մ էք Հեռաւո ր^ իբ
քովերուն
բեմադրռւթիւնբ
ասսլաբէգ
մբն
է, ոբղաբգացման
ելնուաճումներու
տե—
ոակէտով
անեզր անքրպեա մրցո յց կու
տայ։ Եւ ուրախաթ է տեւ,նել
Հայ աա —
ղանդին
հաղկէւ լր այգ ասպարէզին
մ էք ,
աոաքէւն
օրէն :
Փաստ
մ ր թէ եա մնացող
ժոզովուրզ
չենք , այլ մէչա յառաքէսպաՀ :
Յառաքիկա
յին պիտի
ներկայացնեմ
բե–
մ ազրութեան
պատմ ութիւնբ եւ
Աչոտ
Աալաքեանէէ
նուաճո
ւմնե բ բ , այնքան
Հե -
տաքրքրա կան աււաք ինր , որքան
էոանգա–
՚էառիչ՝
երկրորղր :
&.
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
ՕՏԱՐ ԷՋԵԹ.
ԿՈՐՆԹՈ11Ի ՊԱՇԱՐՈԻՄԸ
(«կււլսոյ գրաւման օՕՕամեակին ա ո թի ւ )
Այն ինչ որ տեսանք
մենք,
մեր տ,լաք -
ներն
ո։լ էւքիսէի աեէւնեն
մեւլէ։ էւլէ ս • ՚^Ր—
նացէէրդներր
յէւչատակս։ րաննե բո ւն , ո —
րոնք ոչ ե՜ւս. են , ու մաՀկանացքէլ
մարդոց
կոդմէ
բաբձրա ցուահ
քարի
բեկորներ
Ալ՛է՛ նսաաւ
սիէնի
մ բ խարիսէէէին
՛էբա յ ,
ել
ձե,,քլէ մեւթեց
ճակտին,
ցաւագէւնօրէն
երաղոզ
մար,լ.ոլ մբ նման : Գլուխր Հա -
կահ էբ սրտին
, ոբ խռովահ էբ քղացւլա -
կան տրովէիւնով
; Զե՚ռքր տարտամօրէն
կը
թա,է,աո.է ր
գէմքին , ա յն
ե
րաժչտին
պէս, որ անկարգօբէն կր յահի
վէգ՚էսկր -
էետյ ։ւտե էթա շա բ էւն վրայ,
նաէս քան իր
արթնցնել
ռււլահ
՝էնշէււնր
ւլտնելր։
Տ րամ օրէն
էէնքն էւր մ էք էսորասուզ -
ուահ՝ ան կարհեց
լսել
ցայգայէ։ն
քամիին
շունշր
, քազցր ել մելամաղձոտ
֊,ս,,լա -
չանքի
մ ր նմ ան :
է^այց էւսկապէս
քամի՞ն էր որկր
Հեհէբ
՚ ապաււաժ
է։ մ լ։ ճեղքերէն : Ալ՛ի կր բարձ -
րացնէ
ղ լո ւխ ր եւ կր նա յէ։ հո։էուն , ան
ապակիի
մր մակերեսին պէս ողորկ
է ։ Կը
նայի
մար՛տերուն
, ոշինշ կբ թեքէ
այնտեղ
ցօղունբ : Ո՞ւրկէ
կ ՚ " – ՚ 1 ա յ
այնքան
անուշ
այս
Հնչիւնր : Աչքերր
կ՚ուղղէ
դրօթե -
բուն . " չ ի ՚ ե չ կ՝օրօրէ
անոնց
հալքեբբ
կէւթելւոնէ։
անատռէւն
տերեւներր
բնաւ
չեն
էսլր։ոէւ.ր : ինքն իոկ գէմքին
՛էբայ
չւրլար
ական քին Հէէլտհ շունչէէն տպաւո բութ էէւնբ %
կ բ ւլաբձնէ
դլ՛"– է՛՛ր
յ
մ
էէ՞
թ է ։է ստաՀ էաե–
սահէէն . Պերճաչոէ.ք , նորատի
գեղեցկու–
թ ե ամբ
կո յս մլթ է ;
Ատբսոաց ան , աւեքի աՀարեկ քան թշ—
նամիէէ մր մեբձեցման
սլտՀուն :
Ո՛է
Հայլ^երուս
Աստուահր
, բացա -
գանչեց ան , ի՞նչ կբ տեսնեմ
: Ո՞վ ե"
դուն,
ուրկէ՛՛
կոււլաս
, ի՞նչ
կ՝ուզես
րնել
Մէէւսիւլման
զօրակայանէւ
մր այսքան
մօ -
"՛իկր :
Գողգոքուն
ձեռքերր կրմեբժեն
գհել
էսա չանիշր
, որ դագբահ է իրեն
Համ ար
ոգքո յնի նուիրական
գրաւականն
րլլա լէ :
Ան Հնաղտնգահ է այս վերքին
ներքէւն
մ ր–
ղում էէն, րայց էսիգճն է որ կբ կեցնէ ղին -
քր։ Կբ նայի ան, կր տեսնէ , կր
ճանթայ
այս այնքան
դեէթցիկ
գէմքր, այս թ՛՛ր —
Հալի ֊.աստկր : Ֆրանչեսքւոն է ոբ իր քո՛է
կր գտնուի
, Ֆրանշեսքան
որ իր կինր պի
՜տի կրնար
րլլա լ ;
Վաբգեբր
դեէէ կրշոգայ
էւն իր
այտերուն
ՎՔ
^՚յ
1
Բ " ՚ յ Ց
Իէ^^ց Գ"Իր աւեթ
տմոյն
էր։
Ո՞ւր
էոոյս աուահ
էին ուրեմն
թ"Ր^՚"ւ1՛
շաբժումներր
իր շբթնե րուն, ու այն
ժպի–
տր որ կր գեգեցկացնէր
Հալոզիի
երանւլր
այնտեղ
: Լազուարթր
ովկէանին
,
՚։ -
բուն մակե րեսբ այնքան էսազագ է ,
՚^՚Ր՜
ուաւլ քաղցր է քան .երթային
կապւէյտն
իր
ա չքե բուն : Րա /ց իր ,բիրր անչարժ է ել
սաոահ : Թեթեւ
շղարշ մր Հաղիւ կր սքօ -
ղէր էր շուշանափայլ
կու,րհքր, ու ցանու—
ցիր համերուն
մէքէն
Ալ՛ի երեւէսն կր Հանէ
իր թեւերուն
վ՛ո քելռւչ
չրքսէէլիհեբր : Նաէս
, քան իր տարփահուէւն
էսօսք
ուղզելր, նէ
գէպէ։
երկէւնք
բարձրացուց ա քնքան
աբժ–
դոյն եւ թաւիանցիկ
ձեռք մր, որուն մէ -
քէն կարեթ
պիտի
րլլար
լուսինր
նչմարել։
Ես Հե՛ռացայ
, կ՝՚Ր"է ՛սն, իմ Հանւլյւ -
տավայբէս, ելկուգամ
անոր
զոր կր սի—
րեմ, եբքանկանալու
ել նմ՛անապէս իր
ե րքանկ,։ւթէօն
ր կերտելու
Հաւք ա ր : կտ —
բեցի
անցայ պատերր,
դուոնե,րր ել սլաՀ–
նորդնեբու
չարքերբ,
եկայ
մինչել
քեդի,
առանց բանէ
՛քր վաէէէնալու : Կ՝ բսեն թէ
առէ,ւհր
էսո քՍ կուտայ
կոյսի
մր տեսքէն
,
որ իբր պաչտպանութիւն
էւր
աւքօթէսահու—
թիւնբ
միայն
ունի : Եւ այն Աստուահր ,
որ կբ սլաշէոպանէ
անմեզոլթիւնը
լթգգէմ
տնէոառնեբոլ
րռնակա
լին , Հ աճեցաւ իր
՚ւղորմութեամբ
ինձ սլաչտպանել , որպէս
զի անՀաւատնե
րուն
ձեռքր
շի յնամ : Ե"
կուգամ
ղէպի
քեզ֊ եթէ դուր է, երբեք
սլիտի
չմիանանք
մենք,
երբեք։
Գուն
ոճիր մր գորհեցիր
,
Լքելով քու
Հայրերուն
Հաւատքր.
բայց կոէսկռտէ
այս
՚՚ւիդհ
՚իաթթոցր,
սուրբ
է՛՛ա շ
Հանէ ,
դուն
իմ ս պիտի
րլլաս
յաւերժօրէն :
՚ (6)
ԷՈՐՏ ՊԱՑՐԸ՚Ն
Թարգմ– ԱՐԱՄ ՊԵՏՐՈՍԵԱ՛Ն
նե^ի
՛կեն ս Աճիր ոկթ եան եւ գորհ՚երի
մասին։
Երեք Հատորներր
բաժանուահ
են բստ
պատմական
երեք
ժամ անա կա շրքանն եբ ի՝
Հին գաի, Միքին գաբ եւ Նոր գար -. Ի ւ
րաքանչիւր
Հատոր իր կարգին
րաժան -
ուահ է առանձին
գլուխներ
ի : Այսպէս, Ա֊
Հատորր
պարունակում է Հետեւեալ գր ֊
լուէսներր՝
Հին Արեւելքը, Ե բր այէ ցինե ֊
ր ը , Յունաստանը, Հււհմը, Աւեաարան -
նեբը, Րաբբարոսները, փրիսաոնեայ
Յ ո յ
նը , Արեւելքի Քրիսաոնեանեբյւ , ք-բիս -
տոնեայ էատինը , Իսլամը , Հնդկասաանը ,
Ջինասաանը. ճավանը ,
Ամերիկաները :
Այս
բոլոբ
գլուխնե
ր րս կուո ւմ են Համա -
պատաոէոան
ներահական
յօդո ւահնե
րով
գրոլահ
անուանի
մասնագէտների
եւ Հա–
աո րնե բին աշխատակցելու
Հբտլիրուահ
անձեբի
1լոգմից :
Ներահական
յօդուահնեբից
յետոյ,
ղե–
աեղուահ
են , ինշպէս
ասացինք,
առան -
ձին
յօդուս՚հներ
յա յանի
՚լրոթերի
։քա .
սին։
Օրինակ,
Յունասաան
դլխում յօգ -
ուահնեբ կան Հռմերոսի , Պինդաբէսի ,
Աաֆոյի,
Հերոդոաոսի
, Եսքիլէոի
, Աո ֊
ֆոկլէսի
, Եւրի"լիգէ"ի
, Արիսաոֆանի ,
Թուքիդիտէոի
, Պղաաոնի
, Գէմոսթենէոի
,
կալլիմաքի
, Պոլիրի ել Պ
լուտ՚որքոսի
մասէւն : Գրուահ
են նաեւ նրանց նկաբնե -
րր : Պէաք է ասել , որ գիրքր
լ ո յ " է րն -
հայոլել
շքեզ
Հ րա աա րակո լթետ
մբ եւ
ղար գաբ
ուահ է բազմ աթիւ
նկարներով ,
որոնց ից շատեբր
գունաւո
ր ;
Հաէոորի
երկրորդ
մասում
էլեաեդուահ
են , մանր տառերով. Հակիրճ
աեղեկու
.
թիւններ
նուաղ
յա յտնի ա յն
գրոդնե
րի
մասին
,ոբոնք, այգ ի"կ պատճառով ,
տեգ շեն ղտել
առաքին
մառում : Ատոբ\ս–
րաժանումնե
րր այստե՜ղ
աւելի
մանրա —
մասն
են : Օրի՛նակ , »3ունաստանր»
գլու֊
էսր բաժանւում է մի քանի ստոբաբաժա
—
նումնե
բի , թ գ որւէւմ նկատի են ա,ւնուահ
թէ ժամանակաւլրական
եւթէ գրակա
֊֊
նո ւթեան տա ր բեր
ճիւղեբր
Լբանասաեգհ—
ներ , արձակագիրներ
,
թատեբագիրներ
եւն.։)
ՄՕէոաւորառլէս
նոյն
ձեւով է
գասալոր–
ուահ
նաեւ երկրորգ ելեբբոբգ
Հատոր —
ների
նիւթբ :
Գանք
այժմ
մեր «փոքր
ահու՝»ին :
Հայ գրո էթե ր ր տեգ են զտել
միալն երկ—
րորգ
մ աոում , ա յսպէս
կո շուահ
ցանկի
մէք։
Աէւսւնձէէն • յօգուահոփ
Հայ գրոթւե
.
քէ՚յ "Լ մ՛էկր չէ ներկս, յացուահ :
Վբաց
դրոզներից
, սակայն,
ներկայացուահ
է
Շոթա
Ռուս թա ւելի , ՎԸնձեն՚սւոր
էւ» Հե -
զէւնակբ , որէ։ նկսէրր
նո յնպէս
գետեղուահ
է Ա. Հատորի
մ՜էք նրա մաոին
մ՚որժ
Տէ՛ւ–
էքէն էւլէ, կռդմից
ղբուահ
յօգուահ
ի Հետ
միասին։ Երբ այս
թերացումի
մասէւն
Հարցրէւնք մեբ Հայրենակից Պ՛ Աարւլս -
՚եանին
, որ կալրքել է , ինչպէս
յայ։ոն,։ւ–ք
է Ռ– Բէնոն , Հայ,
՚էբացի ել
պարսիկ
գբութեբի
ցանկր, պատասէ։։անեց
, որ ո —
րո չուահ է եղել
ներկայացնել
առանձէւն
յօգուահոփ
Նարեկացէ։ն եւ այդ
մասին
գէւմոււք է կատարուել
Լիւք ֊֊ Անտրէ Ա ա ր–
"էլէ^^
Բ՚"ՅՑ
" ՛ յ " Վ՚՚բէէ՚^Բ էէ ուղարկել
իր
յօգուահ
ր,՝ թէեւ չէ յայտնել
նաեւ, ոբ
Հ րաժա րում է կատա րե լ իրեն
արոլէսհ ա–
ռաքաբկր։
Պէաք է յուսալ, որ այս շքեղ
Հատո րնե րի ե րկրո րդ
Հրատա
րակութեան
ժամ անակ
1լ ուղղուի այս ցաւալի
թեբա -
ցումր եւ Հայ գրոդներից ոչթէ
մէկր ,
։ս յլ մ է։ քանիսբ կր ներկա յացուէէն
նաեւ
առանձին
յօգո ւահնե րով ;
Գալով
Հայ դրողներէ,
ցանկին
,
ինքնին
Հասթս՚լի է, որ նրա կագմ ոզր պիտի դր
ուէր
որոչ
էէաՀմ ։սննե րէ։ մ էք
դլէսաւո ր
խմբւռլրի
կոզմից։
Այլ կերէզ չէր է լ կա.
բոգ
լինել : Եւ Պ • Աարդսեանից
պաՀան -
ք՛՛ւե
լ է Հա յերից նեբկա յացնել
որոշ թէ։ -
ւով
դրո՚թե
ր ՛ել է։ւրաքան
չիլրին
նո ւէ։ բե
լ
սաՀմանուահ
քան ա կո ւթ էււնւի ց ոչ
աւելէք
տոզ : ԵՔ՚Է
թաբութիւն
կատա բե լր րնգ -
Հանրապէս
գժուար
գորհ է , ւէերո
յիշեալ
սլա յ մ՛ւ,,նն ե ր ր է լ աէ^ելի գմուար են գար -
ձլթւ,լմ
այն : ԵւՊ • Աարգսեանի
կատարահ
աշէոատանքր,
ենթաղբում
ենք, որշա -
աերէւն գոՀ պիտի
չձգէ : ք^այց
կա
րհում
ենք նաեւ, թէ ով է լ կաաաբէր նրա փո -
խարէն այգ աշխաաանքր
, ղերհ
պիտի
չմնար
ոմ անց
քն ա գա տ ո ւթ ի ւնն ե ր ից ;
^"՚յ Ղ Բ ՚ ՚ ՚ ւ ^ ^ Ր Ր Ա– Հատորէ, մէջ^
զեէոեւլ–
ուել են «Արեւելքի
Բրիստոնեանեբ»
բաժ–
նում , Կոլտեբից եւԱի րա ց ինե րի ց
վերք
Հետեւեա
լ ստորաբաժանում
ութ «Ա
կւլբնա–
ւորութիւնր
(Ե-է • դար) , «
Արարների
ա իրէսպ ետո
ւթիւն ր եւ Բա գրա տուն իք»
( է–
ԺԱ՛
՚ւար)
, «Իքաչակիրների»
գարաշրքանբ
ել. Փոքր
Հայքի թագա
ւո ր ո լթ իլն ր ԼԺԲ •-
ԺԳ դար) է Ընգամէնր
Ա. Հատորում տեգ
են գտել Հետեւեալ
ղրութեբր
.-
Աեսրոսլ
Մաչթոց, Ա.ԱաՀակ
Պարթեւ,
կորիւն ,
Ագաթանդեգոս
, Զենոր
Գլակ , Փաւրս "
Fonds A.R.A.M
