HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1953 - page 14

€3
Ա Ռ Ա Զ
>
Ի
^ Ե ք ^ Ի Ն
1քեհ-ագոյն
գժգոՀքլ,
արգարօրէն
գժ-դոՀ ,
մէր
ժողովո՚է-րգն
է միս՚յնՀ
Գիտեմ, գիտե՛՛մ,
մեր
է իր Ղրաղէաէն
, գմգոՀ
է իր
քաղսքքադէտէւ
, գմգոՀ
է եկեղեգաւգետէն
,
գմգոՀ
է իր վարժտւգետէն
, գմգոՀ
է փր արսւ֊եստագէւոէն
,
գմգոՀ
է, ո-րովհետեւ. անոնք
իբ՚^է
առնել
իսորՀե–
ցան՝ առանց տալու. , մ ի չտ գնաՀատոլթիւն
փրն
-
տոեցին
, վարձատրութիւն
պաՀանքեց
ին , ,^\ռ^՚չ)^ա՛
ցան։
Վաս1զ1, անոնք
ուղեցին
իրենց
քշէս^
ծախել
Հանճարի
արժէքով,
ու տաղանգ
պաՀանքեցին
վւո–
խան
իրենց
եոաեօՈՕՈ/^ք :
Բայ,յ
ես կր Հիանա՚՚մ
մեր ժողովուրդին
վրայ,
հր ՀիաԼա՚՚մ
իր ան յ1 շա չա րո ւթեան
վրայ
որով
ուղեր
է մոռնալ
մեր ախմար
աքլորամարտերուն
պատճաոած
ցաւերր՛
եր
Հիանա՚՚մ
իր ներոդամր
-
տա
թեան
վրայ՝
՚"Ր"վ
կր դարմանէ
մեր
ձաիւողած
կռիւնւերուն
վէքքերր
• կր Հիանա՜մ
իր
Հանգուրժո–
ղութեան,
վրայ՝
որով կ՝ողքադուրէ
իր գ է դ դաւակ–
ներր
,ո րոնք
վէտ խ ուստ կուտան
՝ի ր ծոցէն
,
բայց
չուտ
կբ վերադառնան՝
օտար ախոռներու
մէք
քո–
սոտե/է ետքր : Այո՛ , Հայր
այն ժողովուրդն
է,
ղոր
խաբած
ենք մեր հէ\.տ^–երով, բայց
անիկա
չի
գլանա ր երբեք
իր գորով ր , խանդաղաաանքն
ու
գուք։ղուբանքր
Հանդէպ
մեղի։
ինչո՞ւ,
ուրեմն,
ու­
րանալ
իր մեծութիւն
բ , ինչո՛՛ւ
դառնանալ
իրեն
դէմ,
՛ինչո՛՛ւ
գժդոՀիլ
իրմէ։
Ըսէ՛ք,
ի՚՚նչպէս
կա.
բեքի
է չսիրել
այս
մեծ
ժողովուրդբ,
որ մեդի
կը
շոա քլէ ծնաղական
սէր
եւ Անպակաս
կ^բնէ
մեր
Հսլաւ ա՚ոլթեան
ս/աաճաոնե
ր բ :
ԱՀա
թէ
ինչո՛ւ
կ՚՚ադաղակեմ.
Հա^
յ եմ եւ ե րքան. իկ եմ Հա յութեամրս
:
Հպտրտ
եմ ա յնւ դիաակցու
թեամրբ
, ղո ո ինձ
կը
շնորՀԷ
ցեղիս
թայէուն
ուժերուն
ճանաչողութիւ
-
նր ։ Հուո/լա՜
, ցինով
եմ Ոլ կբ ղդամ
թէ
աստիճան
աո. աստիճան
կբ բարձ րան ա յ դի՛ն ովո
լ թիւնւս
իմ,
ժող
ուի ուրդիս
մ շակու թա լին արժէքներունւ
մ տե բ -
մ ութեամ
ը ,
ել, լսեցԼ^ք,
ե րիտասա
րղնձե ր , կ՝աբ–
ՀամարՀեմ
ձեր
ղ իւրքւն Հաճո քքներբ
, ու նւաել
կը
ցաւիմ
ձեր վրայ,
վասնղի
դ ին ին ղոր
1լ րմ սԼԻմ ես
պ^տի
չքքաբհնաք
իւմել դուք
երբեք։
Հաւատացէք
,
երր
կ^ու սումնւա՚սիբեմ
մե ո
պատմոլթիւնր
,
կը
ղղ ամ թէ կ՛՛րնդլա քն.–՛ մ , կ՝բնւգ աբձս՛ կոլիմ
, իր ք^ր–
մանւամ եւ Հրաշք
մը կր կատարուի
իմ մէքս
ւ
ինչո՛՛ւ
՜։
՝ ՜
՜
֊
.
Վ^ասԼղի, չեմ ըսեր
թէ ամէն
մարգոլ
տրուած
չէ Հայ
րլլ՚"լ,
բայց
կր պնւղեմ թէ գժոլս/ր
է Հա.
քանւտլ,
դգալ
իո
Հտքո՚ւթիւնը,
տեսնել
Հա քու -
թեանւ
ամէն.էն թաքունւ
եւ խոր ակունքբ
, Արբու
թիւ
ն՛ Ա րր՛՝ ՛ք ՛ն Աքէս՝ ան տե ոանւե լի ,
ա՝1
Հպե
ք ի։ ,անշՕ–
շաւիելի
: ի ՜ ն չ երքանկոէ
թիւն
ինձ որ կբ
Հայանամ
Օր բստ
օրէ աւելի,
կբ Հալանամ
ծա՚ռի
մր սլէս
՛ա­
ճել աք , կ ր Հա լանամ
ղետի։
մ բ պէս
֊ուռճանւա քով
է
Բա քց եր շվւ-ոթիւմ , կբ շուա ր իմ , սբբադան
եր -
կի՛ց
մ բ
կ ր ղղամ՝
ե V բ ղիս
մ եծա
րելու
կ՝ե քլէ ա -
՛ն քւեա
որ աղ բէ լբ% է •/ մ ո ւբախ ո ւթ իւնւն։ երո
I ս
եւ
Հսլարտութեան։
ս : էյս ի^նչ բրեր
եմ , կ^բսեմ
,
որ
արժանի
բւլամ
իր մեծարանքին
,
ապեբասս^
քնւնտղատ
որ փշրեր
եմ ա. ՝<1որէն կր վւշրեմ
Հնոց
ու նարու; Լաւէ ղործերր,
քւ՚^նւքւղէս կքւնսէմ Հալա
^
տաք
թէ արժէք
կբ ներկայացնէ
իմ
որեւէ
մէկ
ղ ործս
երբ
գ՚քէ տհմ
թէ
ոչ ի՛նչ տուե ր եմ կատար
-
եալ,
ոչինչ աւարտած
, ոչինչ վերքացոլցած;
8ե -
ղափոխութիւնբ
ունի երկու
շրքան,
նախ
քան
-
դումհ
էրքան, քետո ք՝ ստեղծագ՚ո
րծոլթեանւ
շբքան։։
Աւիս՚ո՜ո
, տաեալինւ
ժուռ կուգամ
աւերակնեբոլ
մէք
, փոշոաած
, Հ՛ող Հադած
, քրմական
անւ՚ո-լշա -
Հոտ պատմ ուճաններս
սլաՀած
՚.
Թո
ւլ տուէք
, այստեղ
, ոո պնդեմ
նո յնպէս
թէ
մեր
րսւրքւ , մեր շնորՀալի
ժողովուրդբ
, եթէ
ւիոքբ
է թի լ՛ո՛վ , մե՜ծ
է նաեւ
անա ր Համ ար՝
որ ,
յաճախ
կր դերաղանցէ
բախտալո
ր ու փարթամ
ժողո
-
վուրէք նւե քէր իր լուսափառ
ղգա
յոլ թեամբ
:
Բա
-
ցատրեմ
օրինակով
մր .
Փօք ՚ԲքՕտէլ
33
տարեկան
էր եւ բա՚նւասաեղծի
իր
՛աբժանւ ի յ>ն ե V բ Հաստատած
, րա ք^ ֆրանսաց
ի Ժո–
գով՚Ոէ րդո , տակաւին
ս/)։ ու1 ին
՛ք սկ անծանւօթ
, ոչ
միտք՝
չէր դներ կաթոքիկ
այգ
մեծ
բանէ֊աստեցծին
քե ոքժ– I ած^ երր , աքէ
ել միւա քն
26
Հույ ի , բուք ան -
գակ
Տէրանսայի
մէք
26
Հողի
միայն
ղտնւուեղանւ
որ
ՍլաՀ ան– 9ե ւյ ք նւ՝ /՛րբ բան՛ ա ս ա ե ղծ ր քա քաարա՚-եպ
թէ
ձրհ^
պիտի
ղոկէ
իր րե ր թո
ղ ա գի ր ր ամէնէ անանց
պիսքէ։ ոլւքեն՛ իրմէ։
Արդ,
փոքո
է ՚քեր
ժողո
-
վուբռր
թք՛է ով , եւ Հադար կտորի վերածուած՝
ցա–
նուցրիլ
ի մէք ա,խարՀի
, յաճախ
ուրնւ անյայտ
ի
վեէէսւյ երերի,
բա քգ Յքրսւնսաքհ
մէք ինկած
կտորն
,^ ի"հ , աւսոո , կ^ապրերնւէ
ու քւր դնաՀատէ
Հրապա–
բսւէքԱ՚դ իբներ
ու գրառէտն^եր
: Ֆրան^սացին
պիտի
չՀաւատա
I՝ երբ
բսեմ
թէ ղէւական
մեր
սերունդէն
շատեր,
՚Բէօտէլ՛,
Համրաւի
Հասած
տարիքէն
ա -
"աք. Հրատարակած
են ղիրքեր,
.որ սպառած
են
չուտուք
Հսէմեմատաեան
չափանիշով,
մեր ժոդուքուո
-
ԳՐ կր ւյեոս՚ոանչոէ
թո,որ Օւոար
- ժոդով՚ոլրոն
ե ր ր՝
դրի
եւ
մշաքլոյթի
իր սէրով,
տակաւին
նժաբի
մէք
չեմ նետեր
աղգային
֊ քաղաքական
պայմս^
-
դաբագանւ
՚^Թողէք
որ
մեծնա՛՛մ^
օրոՒԾ.%
ԾԱյ՚^քքք՝^^՝^
աստ
ս.
մ որթ՛
կ՝աղաղակէր
աննմ ան
Վյււրոլժանբ
՛ոբ
ուեցալ
Հադիլ ծաղկած՛. Մեր
ժողովուրդին
ադա
-
դա՚՚կն
է այգ
ճիչը,
ա՜Հ ,
թողէք
որ
մեծնա"յ,
թողէք
որ բողբոքի՛՛
, թողէք
որ ծաղկի"
այս
ժողո–
՚ ի ր ՚ - բ գ ը , որ երեք
Հարիւբ
տարուան
մէք
Միքերկ–
րակա),ի
աէր դարձաւ՝
կիլիկեան
Հարստութեան
չո քանին , ու վստաՀ
եմ որ բախտաւոր
ժոդովուրգ–
ներոլ
պայմանւնեբուն
մէք՝
երեք
Հարիւբ
տարին
րաւակսքն
սլիտի
գայ
իրեն , ծադկաստանի
վերա
-
ծելոլ
Համար Արարատէն
մինչել
Տալրոս
:
Աքժմ
վկայութիւն
մր Հայուն
լուսապաչտոլ
-
թեան
, եբքլոլ բաղդատական
մանրավէպերով
Մարաքաիսա
Փէթէն
, իր փառքի
ել պսակի
շբ–
քանւին՝
երբ
քլբ ճառադայթէբ
Աստուծոյ
պէս,
այ­
ցելութեան
քլ՚՚երթայ
իր ղիւղր,
ուր դրացի պառա^
լը , մանկութեանւ
բնաէ/աբանւին
ղրկից , ՚"Հի^ձ
հՐ.
Հաս/լնայ՝
երբ Վէրտէօնւի
Հերոսբ
ի՚^քղինք
կբ
ներ­
կա քացնէ մաբաքտխտի
անուՆով
;
Եւ. Հիմա դառնանք
մեր անտէր
այգին։
Վալան–
սէն
Հայ ծերունի
մր շայ ունակ
կբ գրէր
ինծի
ոլ
կբ
թելադրէր
կարդալ
Ա . Գրքին
ղանաղան
գլուխնե
-
րր։
Երբեմնւ
կր պատասխանէի
իրեն,, նայն՚իսկ
չա
-
րոլթեամբ
, րսելով
թէ շատ
եմ
էլարդացեր
Ա.
ք՛ր ՛ՐՐ
՚
(Հաւատացէք
,
մեր
վարդապքէտ
-
նւե րէն
աւե
լի ) , բա քց մք. ա յն Ա • Գիրք
կարգալւ
Համաբ չեկանք
աշխարՀ
, " ՚ ֊ ր ի չ բնթերցումնեբ
ալ
կան կատարելիք
, ուրիշ աշխատա"1քներ
ալ
կան
լրացնելիք։
Եւ օրինակ
կր բերէի
ք^ոլսթօնէ,
ոբ
կը
,մէ
Օո մ ր,
բարեպաշւ ծե.
ւնհ
մ,
՛ս՛
ներկայանայ
իրեն
եւ կ՝բսէ • ^Տէ՚ր,
օրս կ՝անցը
-
նեմ
ադօթքով
եւ Ա. Գիրքին
րնթե րցա՚1ութեսւմբ
,
•ո՛ւրիշ
ի^նչ պա
քման դիտէւս
աստուածպաշտոլ
-
թեանւ՛» : ք^ոլսթոյ
կբ Հրամայէ
՛իր բնւ ա կա ր անէ ին
բո֊
լորտիքք։
դառնալ
մ ինւչեւ կէսօր՝
ձԻո քին մէք բ բռ­
նած բաժակ
մ քէ , քոլրով
ք/ւցռւն։
Ծերունին
/լր քքա֊
աաքէէ Հրամա՛ն
քւ : ք^ոլսթո
ք 1լր Հարցնէ
.
^՚Բանի՞
անգամ
աղօթեց^՛ ր ,
" ՚ յ Դ
մի քո ցինէ»։
Ծեր՛ունին
կը
սքտտաէէիոանէ
. <^Ո՛չ ի"կ
՚ ^ է կ անղամ
, Տէ՛ր,
՚ " ^
վաիւաի
որ քուրքւ կր թէէււիի՝ ուշադ րութ
1՚ւնւ էէ /քեղ. -
րո՚նացուցած
էի բաժա/լին
վրայՖ : Եւ֊ Թոլսթոյ
կը
պատդսէմէ
• « Արդաբ
ես գործեր
, լո յսը
աշխա
-
տանւքի Համար,
մութբ
աւքօքժքի Համար
, ՚ա^խա...
տանէ.րի ժաւՐանւա/ք աշխաէոանք,
՛աղօթքի
Ժւոմսէնւա1լ
աղօթք»
: Բ՚ոքսթոքի
օր՚նւա/լաէ
ծե/աւնւի
բարե/քա–
միէէ /քր թելաւլբէք։
աէլօթել
, բայց
չմոռնալ
աշխա.
տան^րբ ,
բա րե պա շաո
լ թիւնւբ , առանւձին
, ոչվրնչ
կ^արժէ , աշխաաանէքն
է •էւբ քլարժեւյո
րէ ղա յն ՚.
Եւ. օր
մ բ , Վալանս
ւլաց՚ի ։ ինէծի
նւեոկայացալ
ծեբունւքւ բաքէե/քամէէ
% Երբ
ուղեցի
սեղմել
ձեոքը
,
խլեց
ձեռքս
ել շբթնե բունէ աարալ
, Համ բու րեց
,
ա քնւքէսնւ արաէք. որ՚ժամանւակ
չունեցաք
աբգիւլելու։
Յուղուեցայ
, աբցունքբ
սկստլ
Հ՚ոսիլ
աչքերէս
է
Ծերոլնինւ
ալ /լուլաբ
՚.
Հայրի՚/լ
, րէւ՝հ , էս
վւոքր
եմ , ինծի
/լի՛ քնւար Համ բուրել
քու ձեռքդ
, ա քսպէս
է ա ւանւդո
լ թ ի ւն բ ։ •—- /^՚^ , ղաւա/լս
, պաաասիւա
-
նեց էսնէ , ես .րոլ ձեռքդ
չՀամբո՛ւրեց՛ի
, ես Համբո՚ւ
^
բեցի
՚ւբիչը
գոր ԱաՀակ
Մ ես բոան
է տուեր
քե­
ղի՛,
ես դիտեմ
՛Որ քու
՚քբք՚չգ
"՚՜րիձ
ք Ր ՛է է՝
ուոէոհ
/լաղօթէի
եւ. քեդմէ
կբ
իս^՚դրէի
նոյնւպէս
աղօթե
լ
՛Որ ս^ողք
մ՛նաս , դրես , շարուն։սէկ
դբես
• • • յ (*) 1
Ա.Հա մեր ժոդոէիուրգբ՝
իր պաշաամոսնքով
Հան­
գէպ
էլ րակտնւու թեան
մշա/լին։
Ֆր՛անսացի
սլառաւբ
չի
ճէսնւչնար
տ ղգա քին ւիառսւսչան-ծ
Հերոսբ,
բա քց
Հաք ծերոլ^րին
անէՀոլն յարւքանք
ցո քց /քուասւլ
Հւսն\-
գէսք
Հ՚՚՚յոց
գպրութեսէն
մէկ
աղաղունւ
բողբոքին
:
Ա քՈ ք՚րոդոլ
թիւլն բ
կ ր Հպարտացնւէ
ցկս
:
Ի՛՛նչ
կ^արժեմ
՛ես , սէնէ/լատաբ
մշւսկ գպրութեսէն
, ՛աբժէ–
քր
կ ր կա քանս/ ք ա
քն վերաբերում
ին
մ էք , ղոր
մեր
ժողաքուրղբ
դո քց քլոէտաք իտէալա/լան
բանւեբ
Կր թրթոամ
,կբ թրվոամ՝
տեսնելուի
իմ
ժողաիոլր–
դիս
ա քս վե րա բ ի բո ւմ ր ,
յայւյ|ւ
չէ ա յս ժոդո՝ -
վոլրդբ,
յաւիտենականութեան
տենչն
ունի
ան,
ել
Համ բակ գրադ էտներուս
մէք
քլ աշխատի
վառել
Հրա՚ք^ն
կբա/քբ՝
անՀոլնւ
ղորուի^ ՛ու սէր
շռաքլելով
մեղի։
Ամէն անւգամ ՛ոո ես,
դիւրէն եկած
գրող
մր,
վա քե քե բ եմ ի էխանականւ
բնդոէ%ե լութ իլն՝
մեր
դաէքթաքքան
բեկորներուն
կոդմ է , ղգացեբ
եմ
թէ
մեծ
է մեր ժոէքոէքոլրգր։
Երբ
ի ր / ^ ՚ ց ղալկին
Աքէս
վ-՚դս
են փաթթուեր
Հայ մայբերր
ել
Համբոլրեր
ղ/ւս , ծառա
ք մ ր Հա յ դրականութեան
գա
րպասին
մէք
, Համոդուեր
եմ թէ ապրող
այս
ժոդովուրդը
կր
նմ անե
Հոգ
ի անՀ րապո
յր աա րածու0եան
մ բ ,\
ո րուն
րնա ե ր րէն։ եր
Հոս/ւ
յա
լի տ են ա կ անո
լ թ ե ան\
Հրա*,բին
քռւրբ : Վերքապէս
երբ երիաասարէք^լ
^\
թիւն՛ ր քէնւծ՛՝ պաբդեւեր
է ա խպ իսի քիշատակնւեբ
,1
ո՚-ոնէր րն.–ոմի,տ էս/–տքւ էք/՛նա էքցն են դք/ս ել Հս/արտա–
ցնեն , այլեւս
/Իմարու
թիւն
կր Համար^մ
Հ\\^՚\ճՀն\\–
ա^1ւաքւ ,
որով եր արամարան։են
շՏ^՚՚քւՈ
Հոգիներ
թէ
մեոո՜՜ք. աքս
արո ո կամ
աիտի
մեոՆ^
:
Բէէէ ա , երբեմնէ,
եր Հարէէնեմ
ես ին՛ծի՛
7*7/ -
չո^վ^ արժանի
եմ նման
դն-աՀատ՚ո՚լթեանց
:
Ուրիշ֊
օր աււ՜աւջ,
<ՕԿւէէմաէ
լքր աոացայ
ՎտււԱ
՚-յՐուէքւ: հՈ
.ծ1ւ նր բրհ^քւ
թ է
ւյհր^երս ւքեււեր ՚
է
այն
ծեբյււ^|ւն, որ «ծ1ւռքււ. նաւ/րո1.րհ.ցտ. ւ Օրհնյուի՛՛
յիշաաակդ^
1ւարհ
ծերա-ն՚ի:
Մ ի ո է թ հ ա Տ
ս կ
Համայնավար
կուսակցութեան
\9րգ
Համա
-
գումարէն
ի վեր,
"Ր աեէլի ունկտլ
Հոկաեմբերի
քւ
.. ինթնաքննադատութիւ՞եը
եւ
քՆԼագս,^^^^
^^ԼրաԱւէ^^^^^
^–
Միոլթկ^^
մէք– Ցարգ
"րեՎ
պարբերաթերթ
ել թերթ
պյ^,
յարձակումներ
չէի Հրատարակած
խորՀբգ.
աաշաօնէութիւ-ն
ղեէլծո
ւմ՚Լ երո լ եւ
յիմաբոլթեանց
մասին։
Այս Ի՛՛Ւ՛"
ինքնաքննաղատութիլնները
կր
վերաբերի՛"
գրեթէ
ամէնոսսսլարէզի։
Այսուէ"^
Մոսկո՚-այի
թերթերը
կը գրեն
թէ
բանուորա1չան
քաղաքներբ,
որոնք
չրն՚ուեցան
վհր^
քերս,
ՎոլԿ՚՚՚յէ
հոկայական
ամ բար,ոա կնէկշ,,^1
՚ուրք,
–Բո՚-իբԻԺՎ՛
ւՐ1՚"՚^Ի՝"
՚ ^ ^ ^ ՝ արտաքին
ամէն
Հանգստս^ւէտութի՚-ն
ունին
Լգեէլեցիկ
խոՀանոց
^
պարտէդ,
եւն.),
բայց
քբուղինեիը
չեն գործեր
,
եւ նոր բնակարանէ՚Լերը
Հոսուն, քուր
չունին։
Տան­
տիկինները
գոյլեքքվ
/չւ՛ կրեն
իպ՚ր
իրենց
ուսե–
բոլն վրաք, գերարգիա/լան
սանգուղւերէն
վեր
Հա.
նելով։
Առոէլքապահա/լս՚ն
քնւնք չին բէղոր
բողոք
-
ներըօգ^՚ւա
չ՚՚ւնի՚ն՛
(Գրական թերթ,
Մ ոսկուա,
%
.լեկտեմրեբ
1952)
:
Զերնովիցի
մէք (սովետական
Մոլտովիա)
, ոլթ
տարուան
բոլշեւի/լեան
իշխանաւթենէն
1> վիր
,
4^
լեկտրա/չան
Հոսա՚^-ք չկայ
ամէն Գեկաեմ
բեր ինւ , եւ
կբ դադրին
ւլպրռց1երու
,
Համ ա լսա բանն ե րոլ
,
շարժանւկէորնւերոլ
բանէուո րականւ
ս։/լո ւմ բն՛ ե բո լ աշ–
իւտէոա՚^քներքլ։
Բաէլաքտցքնեբր
ամէն
ղիշեր
մութբ
կբ մնան , եւ երբ խանութ
երթանւ
քսւր՚՚ւղ
կա,ք
մոմ
գնւելու
€չ/լայ՝»
/քր սլատասխանւուի
:
1944^5՛
ի
վեբ
կր աեւէ
այս էէիճակբ
եւ
քադաքապետոլթքււնր^–
չինչ
քլ ք^ւէ կեգրո՜ւ՚ա/լան
ե լե /լտ բա
կ ան ո ւթ եսէն ք
յ–
ւ։բ աւելցն/յլու
Համսէր,
ոչ ալ ւԲոմքւ եւ
քաբ1լղի
լամբտրն։երու
մթերքը
սւպաՀ՜ովելու
(ի^ւլեսէոիայ
9
Գե/լտեմրեր)
:
Մ ոս/քուա քի մօտ,
՚Լարոսքաւի
քաւյաքր
ամէն
տալէի նեղութեան
քլբ մաանալի
ատէււղձ՚հ
եւ է^առե–
լաւիա՚յաի
պա/լասէնյ
, թէեւ քադաքը
ղետքւ մր
վրայ
է եւ փայտը
/լբ բե րո լի– քու բ ինւ
էի ք։ա քէն ^ծւիալով՝Տ> :
Օււ մր շատ
մաք՚ոլր
Հադուած
մէ/քբ որ ոսկ՚է
Հաստ
շղթան։ե ր ոլհէր,
ներկայացաւ
քերմո ւքժհտն սպա
-
սար/լու թեան
եւ իր ծա ռսէ յո ւթիւնն. կ ր բ աո աքարկե–
կելով
ըսաւ թէ
կրն։այ
մեծ
քան ա կ ո ւ քՅ եամ բ վառե–
լաէիայտ
ճարել։
Ամէ՜ն բան կարգին
էր,
միա/՚՚Լ
թէ
փայէոինէ դինէբ
ք՚՚չ
մբ աւելի
պիտի
րքէար։
՚Բանի
մբ ամիս
ետք
մէքաեղ
ելաւ
որ ոսկ/է
չգթ"՚յ"Վ
մար,ք,ր ապաՀոված
էր վ^այտինք
Հ տ էթա
ւ թէ՛ ւմ ր , ի ւ ֊
ղոաեքով
մեծ
թէ պղտիկ պաշտօն եան ե ր բ , ին,,րն ալ
դրսլանելով
Հաղարաւոր
ք,ուբլԻնւեր
: Ց.երբ.ահալե–
ցին
ղինքբ,
ինչպէս
կլ իրեն
Հետ
դ ո րծ
ունեցաղ
պաշտօնեանեբր։
Բոլորն
էսլ պիէո՚հ դաաոլին,
V -
րովՀետեւ
Հէսստաւէած
էք,ն թէ անՀատաիա,ն
-
Հերբ էոակաւին
կբ քԺո քլատրոլին
Իք՛
Միո՚թեաձ
մէք
(Իցվեււտիաւ,
Գեկտ.
10);
Մոս/լոլայի
դք։ագէտնեբբ
ել
արուեստադէանե–
րր
իրենց ին^նաքննադատոլթեան
մէկ
ժողովին
մէք
նկատեցին
որ նկաբիչներոլ
//տալներր,
շաբ–
ժան/լարներբ,
թատերդոլթիլննե
ք,բ ,
0.ք,երաներք
Ր – ՚ ՚ " ՚ " Ր ՚ " Բ չափով
չք^ն ցոլացներ
մեր Ժամէսնա
-
կակհցներռլ
դրակտն
Հրաշալի
քատկութք,ւններբ
՚–
Գրտգէտնեբր
ել շարժանկարի
բեմագիրներր
չեն
ստեդծեր
ոչ երգիծական
կտ՛որներ,
ոչ աք /քատա–
եեբգոլթիլն,11,ր
^ լորդուն
կեն ս Ո ւն ա կ Ո. թ ե ա մ բ է
Արգիակէսն
սովետ. նիլթեբոլ
մասին
չեն ղ րոէ աօ՛
բալաբար
չափով։
Աքսպէս սովետ. լաւ ագո
քն Գե–
ղ՚սրուեստ.
թատոո1,ր
(քաւագ՜ոքնբ
Մոսկուաէյթ)
7,""՛՛""^
^ ^ " ^ ^ ՚ ՛ / ' V
՚^միսներո^
ր՚նթացքՐ
^0/
թ՚^աերդութիլններ,
որոնց
Տ6բ
միայն
այսօբ՛
ժողովուրդներու
մօտ,
ա՛/ս
է կարեւ որբ՝
Հ^բ–
ցումին
իբրեւ
շս՚բունւակութիւն
,
կրնա՛՛ք
ղ՚»^^1ւ
այսքան
ն՛ուիրում,
այսքան
յարղանք,
ա քսք՛^՛^
պաշաամուն.ր՝
գրիչ
գործածողներու
Հասցէին։
Արգ,
ի՛՛նչ կրնամ
բսել
այս
ժողովուրդին
, որ
կբ .ք՚^քէ գի"
.՛՛ր մեծանձնոլթեամբ
եւ իբ
Հրաչ^/Ւ
երկունքներով
;
Աղուոր
սովորութիւն
մր կար
մեր
գի՚֊ղեբ**՛^
՚ ^ է ք
^ք"^Դ՚"$Ի՛^՛
, տօնէական
կամ Հանգիսակ՛"՛^
րերուն
,եբբ նուէբ
մբ կր ղրկէր
֊իր դրացիին,
1՛^֊
տաղի
միս կամ
մեղրով
րտղաբք,
դրացին
Իր Կ՚^ք՜
դին
կբ
վերադարձնէր
լեցուցած,
նաշհՀ
կամ
ղադպէն
: ՜
Թոյք տուէյ, րսել^
ուրեմնէ
Մեծարանքի
-
ժակր պարպե,ո.ր
աղօթաղին
կ^սէդերսեմ
ու կ՝Բ ՚
սեմ. տա՜ր Աստուած,
որ ՜ք,արեն^ա^ի քե^նեք
/*
՚՝
ծարանքի
բաժակ
ր ցէ^ք,^ թյ^ք^ աուա&^մ
, րսեք»^
Համար.
ՀԶյ*ոյգ
ի քոքոցդ
քեղ
մ ատուցտնեմ,
>՛ ՚
ղոէքոլբգ
Հա,ոց,
ան.նմա՜ն , աննմա՜ն,
աշքսար». 1^
բեոեո
.րեղ նէմս/քէ
»ւ
(Մնացեալը յաւյորդով)
^. %ԱՐԳՈԻ%1՛
Fonds A.R.A.M
1...,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13 15,16,17,18,19,20,21,22,23,24,...596
Powered by FlippingBook