/
1
ՆԱՄԱԿՆԵՐ
ԱԼԺԵՐԻԱՑԷՆ
Մ եր
րաւզմ
ագաէւբեսւն
1լեսւնքր
ի
՚նքնիՆ
՚
Լ
1
Լ՚Ա
յ " է –
թիւՆ
մ
քն է սւ Ր։
մ աս էն , թէ Հա յո ւթեան
Հ
ոգին
մաշած՜
Հոգի
մր շէ -. կենսունա/չ
, ուրախ
, մ իշա
յուսա
ցող , գմ ուա րո ւթ
իլհ՚հե
րո լ առքեւ կանգ շառ–
նսգ , ձեււնթավւ
էեղող , չնաՀանքող
Հոգի
մյ^ւ է
մեր
Հոգին ;
Կր թուի , գուրսէն
գիաոգին
Համար , թէ ա ր՛
իւուս
,
թաիսհ՜ոա
, գր\թէ
չաչկան րան մրն է Հա -
յութեան
Հոգին : Մ ենք ւղաաճառնւեր
ունինք
միւ -
աե լու ա
քսպ իքի
ե1–թագրութիւն
մ ր : ԸնգՀա կա -
ռակՆ
, ՀամողուաՆ
ենք, թէ առողք է,
մանւաւանգ
ուրաիս է IIIյն Հողե յա ա ա կր , ո րուն
վ րա
յ , եւոքէն,
գարԼրր
րերահ՜ կուաակաձ՝
են աիսրութեան
թանձր
խաւ
մ ր % Եթէ րնղուԼինք իսկ որ տխրութեան
Հինգ
խաւԼր կան
մեր Հոգիին
մքաք,
ւիեցերորգ
իսաւր ,
Հխմնական
խաւր , ուրախութիւնն։
է սակայն ;
Այգ
իսաւին
մէք ինքղինք
ղօրաւոր
կր
ղղայ
Հա ւութեան
Հալին։ , ինշւղէս
ղօրաւոր
կր
ղղար
ինւքւլինք մեր Արշակ
թաղաւո
րր
Հայասաանէն
րերւ՚ւաձ–
Հողին
վրայ,
արքայիգ
արքայի
արքոլ -
նիքին մէի
Արգ
, եթէ քառասուհ գար կրցաւ
դի՛^անւալ
ա յգ
Հոգին
, սլաւոճ։ււռ
մ ր
էկա
յ , որ շՀ աւա տանք
իր լալերմութեանւ
է
Եթէ
քառասունէ գար առողք , կենսունակ ու
երիտասարգ
մնաց , շի կրնար
սչատաՀիլ
, որ այ
սուՀետեւ գաւ աճէէէնւէ ինք իրենէ եւ անցեալ
մր մի
այն։
ր ւ ւ ՛ " յ , փոիւանւակ
աւղտգայ
մր
ՐԼէալոլ :
Հա յութեան
Հող
ինէ
գաաե է կերսլր
վե րան։ո րոգ–
ուելու
միշա ույարամամ
–.կրցաե է յարմարիլ
մա–
մ
տնակին եւ միքավտյրին
առանց իր
էոլթենէն
րա)։ ։քր ւիյս>յ աալոԼէ
Մեր շէն ու վւարթամ
քաղաքներր,
մեր ւիտնէ -
քե II ր , եկեգեցիներր,
րտղմաղան
լի շաաաէլւէ։ րան -
ներր, սլալատներր
ել ամէն
էն
շ
որ կրցաե է սաեղ–
եել Հա
քկ
• արուեստն ու Հանճարր,
Հասաատասլէս
կր էիկայեն , թէ կրաւււրականւ շէՀա լութեան
Հո -
գին , այլ
ն. երգ,ո րեօն , գրեթէ
ինէքԼ իրեն րալ ոգէ
Մեր
նաիէաՀ։ւ։
յրե ր ր ո
շ
մ իա քն ղիաէին
շինել ,
ա
ք
/եւ
ղ եղեցկացնւել
իրենց
շինւահ^^ %
Տ՛ամանւակին
Հե/ո
ՀեէողՀետէ
ո։։լնւուացաւ
, նւրրացաւ
իրենց ճա
շս։ կնէ ալ
Հ Ար
իսաակէս
Լտստիւիերացի
կր գրէ
իր
Հայրենէի
Արեն քաղաքի
մասինէ
« Եւ իրրեւ
սյկն
մ ի
Ոք
էէէ ու ահա եան
է գեղ
ւգայեաււո
լ
թեամն
փա
յ լէ ր քա ղա քս մեր ի մէք ամենա
յ՚\
քաւլաքաց
ամենէեէինէ ղեղեցիկ
, րո լո րոէի ին
ղաՀդարոլն
՝» %
Փարթամ
քաղաքացինէերր
կր Հագնէին
մեէոաքսէ
սլատւք ուճաններ՝
ոսկեթել
ասեւլնւագորեութեամր
:
Կր գորեաեէին
արեաթէ
րնաիւր անօթներ
, քախ -
ճասքսէկ իէ ել ճեն, ու սլակի է ամանւնւեր՝
բաղմաղան
գո յներով եւ ցայտուն
գա բդաքանւգակներով
ւ
Ժ՛ գարուն,
կրօնէ խստակեցո
ւթ իւն ր
ՀեաղՀե
տէ տեղի կուտար ճոխ ու փարթամ
կեանւքինէ : Հա
րուստ
քաղաքացինւե
ր բ , թէեւ
միշտ
կրօնասէր ու
րարեսլտշտ
, սակա քն– կր սերէին
կեանքն ու աշ -
խարՀր
։ Մէկ եուլմէ
եկեէյեց ի կ*երթա ք ին , րարե -
սլաշտական
գորեեր կր կատ։ւ։րէինւ
,միւս
կոլլմէ կր
փն. աւլէ ին ուրախ - ղուարթ կե ։էւնւքր :
Լասաիվերտ–
ցի , Հա քոց աշխարՀին
ակնարկելով
, կր
՚/կաքէ
•
« Ու րա խական
երգոց եւ րանից
միայն
Լէ՚^է
Հանղ էսք
> է
ԱքՍ ուրախ - ղուարթ
կեանքին մէկ արաա -
յայտոլթիւնր
սքէաք է նկատել
«գուսանաց
երգե -
ր՚^բ ՝• Գուսաններ բ Հնագո
յն
ղ ա բերէն ի վեր միշտ
սիրուաե ու փնտռուաե ենմեբ
աղաաորեարին
կողմ է : Շքեղու
թիւնն ու սլերճանքր
նուաճաե
է ին
ոշ մ իա քն մեր Հարուստ
, ա ղնւ ուա կտն
ղաս բ , "՛յլ
ել մինշեւ իսկ խնւարՀ , Հոգեւո րական
ղասերր •
Մ ատթէոս
ՈւոՀա
յեցի , խօսե լով Պետրոս Գետա -
գարձ
կաթողիկոս
ի մ ասին , կր գրէ իր Ժամ անա–
1լագրոլթեան
մէք •
«Ունէր նա կազմութիւն
Հայրենեաց՝
տրւ–
եալ իթաղաւո
րացն
Հա յոց՛՝
Հինգ
Հարիւր գեղ
անուանի եւ մեեանւիստ ել շաՀաւէտ
բնտիր,
նոյն
պէս ել եպիսկոպոս
Հինգ
Հարիւբ
փառաւոր եք–
ղաւ առատեսուշս
ի վերա
յ եօթնւ
Հա բիւր
թեմ ի
Հ անա սլա ղ եր կոաասան։– եպիսկոպոս ելձ
"Ր" ՚1"՚Ս ՜
գասլեա ի տանն
Հայրապետին
եւ վաթսուն
երէց
ի կբօնտւորաց
, եւ յաշխարՀակտնաց՝
Հինւգ Հա -
բիւր • Եւ ^էր նուսւէէտ ա թոռ
Հա
քբապետութեանն,
քա՚հ ղթաղաւոբութեանն
Հա-քող » ;
՚1,էէւղսէշ Գովնէսթան
, խրախճանքի
երղիչբ ,
քբիսաէէնւէական
ողին կբ Հաշտեցնէ
ր աշխարՀա -
սիրա թեան
ոգիիւն Հետ : «Մարմնավ
խմէք , ուրա
խացէք,
Հոգով
մեղաց
ղղքացէք՛»
, կբ յանՏնարա -
րէր իրմէկ տաէյին, մէք։
Ուրիշ մբ,
գինեբգու
Մ՚՚՚րաիրոս
ԻՏարասարցի
, եր ղրէր իր եարղին՛
« Այսօր
աօնեմք,
ձեղ աւետիս,
ԱՀա ցնւեամք
յայսւք
տօնէիս , Բաբով տեսաք
ղաւաթն
յաւիիս •
Աւետիս տամ Հաքոց
աղղիս–––
ինձ մեե ա–
մանէ տուր թէ ոէնէիս , ի քեղ Ղայեմք
երիցտնիս
,
ԼՒ^ տուր,
եղբայր
, ի*ն չ կունայիս,
Աւետիս
տաւէ Հսէյոց
աղղիւէ ՚» ։
Այսքանն ալ կբ բաւէ կր կարեենք,
Հաստա -
գորե^
գարձուցինք։
Ջինագագարի
քսաԼամեակի
մասնակցութեան
Հրաւէրր
առիթ
ստեգՆեց
որ կբ.^
ծ
՛
ւ ւ ^ լ ^ ^ Ս՛
|
կեն աամնուինք,
կոտրենք
թափենլք
տարիներ»^
% եեէկայ ե
լ
րաքակայ
1
%Լանքր,
մէկ երկու
անՀատներու
քինախնգ
.
•
րութեամբ
:
Վրայ
եկաւ
Բ՛
աշիարՀամարտր։
Երիտա
.
սարգութիւնբ
ղինուորագրուեցաւ
1939 - 40,
յե–
տոյ\ա
մինշեւ
45։
Միքին
Հաշուով
2 5 ֊ 3 0
Հոգի
մասնակցեցան
թունուղի
, իտալիոյ,
Ֆրանսայի ^
կռիյւեբուն,
շաՀելով
շքանշաններ
քաքոլթեան
ե^
Հ
անձնաղոՀութեան
:
՝
.1946/1՛՝
աղատաղրում
: Եւ
սկսաւ
տբտէսդաղթ
մր
գէպի
Ֆրանսա : Շատեր
իրենց
նաիսանձելի
գոբհերբ
եախելով
էիոխաղրուեցսէն
Մ
՚սրսէյլ
,
Բան , Փարիղ
եւն
. : Ոմանց
ղլխաւոբ
էգատճէսռն էբ,
իրենց
ղաւէքէկներուն
Հասուն
աարիքբ,
իրենց
մ ի -
կուսացաե
կետնւքր,
Հայկ՛
միքավայրի
կտրօտբ
.
Անշուշտ
միայն
մեղքեր
չունինք;
Այս
ցիրու
ցան , իրարմէ
Հարիւրաւոր
մղոն
Հեռու
Հայրե -
նտկիցնեբր
միշտ
ճնրկա^
եղաե
ենւ իրենւց
բամին^
բերելուի
ազգ–
ոեւէ
ձեռնարկի
: Օրինակ,
ւՐասնակ.
ց ա ե ենՀայաստանի
եբկրաշարմի
, զօբ*
Անդրա -
նիկի
յուշարձտնւինէ
, Աանճաւլի
զաղթտ
կանւ^ւ ե
րո ւ ն ^
Այնճարի
Հ<Տառ։ոք»
վարմարանւի
Հան
ւլ
տնէէսկռլ ^
թեէէէնգ,
կոկիկ
գումար
մր
զբկաե
ենւ
Մարսէ
քլխ
Հ ՚ Մ ՚ Ը ՚ Մ ՚ ի , Ա՛
ԱՀաբոնեէոնի
թաղման
առթիլ
փոիսանւ
եսյղկե
պսակ
քւ էք ո ւմա
ր ւքր ղբկւէէե
ենւ
Ա
յն -
ճարի
«Յառաք»
ւիարմա
րան ին ,
նեբղազթի
Հանզս,^
նակութեանէ
տուաե
ենւ
էքօէո
1)6
Հաղտր
ֆրանք
յ
Մոռցաե
շեն տեդին
կաբօտեալնէերբ
,
ՀիւրրԼկալաե
են բո
լո II եկէ.ո րնւերր , մ ։է
։նւաւ էէէնգ
ամ
երիկ
՚ բս\նակ
ի
Հայ
զինէո
ւո
րնե
բ բ :
Երբեմն
ալ ղոՀ գացաե են իրենց
բտրեւքտոլ
թեանէ
։Վե
րքին
տարիներս
լայնւօրէնէՕզԴւաեենւնւռւիբ–
եալի մբ, ռր լուր չէ ունեցաե
ոչ
ձեռնէաբկէն
, սչ
ալ
ձեռնտբկուինէ
Հաշիւներէն։
: Անշուշտ օր մր ա–
մ էնէ րանէ կր պա
րղոլի ;
Մեր
Հայրենակիցներ
ր տեղաւորոլաե
են
Ալ-
մերիոյ
երեք
նաՀտնգներոլ
մէք,
տեզ տեզ,
րիւբաւոր
մղոն
Հեռու։
Այսպէս
Ալմէ , Մեղօն
՛Բա..
րէ
, Բոլպէէէ, Ֆօր
տբ
Լօ, Պչիտա,
Աֆֆրէվիչ^
Պօրճ Պուարիճ,
Աեթիֆ,
Պումի, Աոլ
Արրաո,
կոս.
տանգին,
Ֆիլիփէիիլ,
Պօն, Օրան, ԱիտիՊէլ
Ապէս
եւն . ՚. կրնանք
բսել թէ բոլորն ալ բարեկեցիկ
վի
ճակ
ունին։
Գլխաւոր
զորեեբն
են մեեարանակ
-
փոքրարտնակ
նպարեղէն,
ոչխարի
աղիքի
արՀես–
աանոց.
Հին Հա,լուստներոլ
մեեաքանակ
ե լ փ,,ք.
Անցնող
տարիներու
թոՀ ու բոՀին
Հետ , շաա
բան
կորսնցուցինք
մեր կամքէն
, ղո Հ ա բե ր ո ւթե -
նէն , ելաղգ
է
գորեեբոԼ
ն ախաձեռնոլթենէն
: կր
գրենք , աղերսագին
կոչեր
կ՝ուղղենք ,թէ կապե–
, բր կր թուման
, թէ անտա ր բե ր ո լ թ ի ւն բ եւ եսա -
մոլութիւէբ
աւերներ կր գորեեն
։կր տբտնքտնւք թէ
ամէն
դաղութ եւ ամէն
մարմին
իր րբաեին ու չբ–
րաեին կր Հալնի , թէ մէկր կապ
չունի
միւսին
Հետ , նո յնիսկ
մ իեւնո
յն
ղազոլ թին Հեա եւն ՚ ;
Այս
Ր"
է"
ՐՐ
տեսնող
թղթակից
ի մր
Համաբ
տամանւք
է
պարղե լ իբ րնակքւքհ
երկրի
գաղութին
կեանքր ...
ԵԼ սակայն պէտք
է
գրել, գոնէ
րյւիլբւ
Հյամար
որ թէ ներկայ
ենք,
թէ
բացակայ :
Ուրեմն
տարիներու
մ եղապա րտ
լռութիւնս
իսղելաի, պիտի
փռրձեմ
ներկայացնել
մեր չարն ու
բաբին :
ԻՕօսինք
թիլերով
ե լ
թուականներով
:
1931/5՛
քանի
մ ր էէառւիռուն
ե ր իտասա բդնե րոլ
քանւքեբով
•առաքին
Հայկ . Հանգէսբ
տեղի
կ՛ ո լն ենա
յ Ալմե -
բիոյ
Պլիէոա քաղաքին
մէք, իյիշատակ
ապրիլեանէ
մեբ
ան։մ աՀ նաՀտլոա1^ե
բուն : Այս
ձեռն
աբկէն
քաքալեբուաե
, նոյն
իրիկու1ւբ կր կազմուի առ -
մամետյ
մարմ ին մր, իբրեւ
կորիզ
Ալմերիոյ
ազզ.՛
միութեան : Օրր օրին, «Տառաք »/ բն թ՛ե ր ցուլն
ե
բ բ
իմացաե ենալս
մեկուսի
զ
.աղււլթին
աղգւ
ան-
ցոլդա
րձբ : Հոսալ առաքԼ՚ն
օրերէն
բո յն
ղ բաե
են նորեկի.,
Հինի , եսի ոլ գունի
վէճերր
, ի վնաս
րնգՀ ՚ շաՀուն ել նոր սերունդին :
1933/5՛
Հարաւ՛
Ֆրանսայի
ագգ՛ կեգր ՚ վաբ–
չութիւէ։ր
իր շրքաբերականներով
սլտՀ
մ բ ոգե -
ւոբոլթիէն
ստեէլեեց։
Երկու
անդամ ալ
աքցելու
Հովիւ
մր ղրկեց,
Եղիշէ
քՀնյ՛
Մխիթարեան,
ո -
րուն
՚իերքին
այցելութեան
ատեն
(1938) ,
Հոս կր
գտնուէ բ մեր սիրելի
Նա րգուն
ին : Երան։եքի
օրեր
էին : թեւ առէսե կր թռչէինք։
Յոգնութեան
,զո
Հողութեան
առքեւ
բնկբկ
իլ մ իտքէ չէր ան։ց՛^. ել։ :
Ունեցանք
սեփական
սրաՀ մբ «Րաֆֆի» : Ունե -
ցանք
Հալաքոյթներ
թատերականէ
բամիններ , խն
քո յք
1
տօնակատարութիւն
, երագիրնեբ՝
գրադա -
րանէի , Հայերէնւի
գասլնթացքի
եւն՛, Ափսոս^
նոբ
սեբունւդի
մեղագրանէքր
ա րմե ցուց
իէն
ք ,
«
Հա
յու
տ^լոլ
Համար ,՝ թէ ք՚^Հ \ր ^իր՚աւամբ
Հա
յո՛ւթեան
Հոգիին
Հ իմնա խաւբ , ղո ր «ւիեցեբորդ
խաւ»
կո չե–
ցի^ք
մենք,
էքնացեալ
Հինգ խաւերր
նկատելով ե-
կամ ուա կամ վե բքտմ ուտ :
Ստկայն
ճոխ , փարթամ
, երդով
ո՛՛ւ խնդոլ -
թեամբ տպբուաե այո կեանքր ի վերքո
յ ա յն աբ -
դիւնքն
ունեցաւ
, որ Գադիկ Բ՛ի Հօր՝ Աշոտի
մտՀ–
ուրնւէն ետք , «թոլլամ
որթեցան
զօրքն
Հա յոց եւ
ատեցին՛ ղար.ո՝ւեստ պատերազմի,
մտին լնգ լեով
եառա յութեան
ազդին
Հոռոմ ոց , նստան ի գինւաբ–
բուսն , սիրեցին
ղբարրուտ ելզեբգս
դուսանաց»
,
ին չպէս որ կր գրէ մա։մանա
կ ա կի ց
պատմիչր
ՈւոՀա
յեցիէ
Ներսէս
Շն՛որՀալի
, ԺԲ* գա–բոէ1 կէսեբուն ,
« Եգեսիոյ
ողր»ին
մէք կբ գրէր, թէ Եգեսիացի -
ներր խնքո յքնեբով
միա յն կր զբաղէ ին եւ
երդով
ու ե րամ չտութեամբ
ուրախութիւն
էլ րնէ ին ; Գաբ
մ բ ետյ> Ամ բատ սպա՛րապետ
կ՛աւելցնէր
իբ կար
գին
Հ
<;
թուլացան եւ ագարտեցին
զպատերազմ,
ել սիրեցին
գգինի ել գգուսան
Հի :
Օտար մր՝ Մարդօ
Պոլօ , խօսե լով
^Իէիկիոյ
Հայ աք^ոլականներու
մասին, կր գրէր
իր Ուղե -
գրութեան
մէք.
« Հին օրե բուն
այն՚տեղի
աղ–
նուականներր
քաքարի
մ աբգիկ
էին եւ կր կատա
րէին
գէնքի
Հերոսական
գորեեր
, բա յց ներկա
յիս
ոզորմելի
տբարաեներ
ենել ոչմէկ բանի
շնոբՀք
չունին,
բացի
գինուինալէ
, որով նշանաւոր
են
Մենք պատմութիւն
չենք գրեր ել չենք
ուղեր
եանրարեռնել
այս սիլնակր
ուրիչ
վկայոլթիւննե–
բով։
Որոչ է, որ երգի ու խնգ՚ոլթետն
այն
րնաեին
Հակումր , որկր յատկան
շէ Հա յութեան
Հ ոգին , ի
՛Լեր քոյ պատճ-առ եղաւ, որ մոռնանք
ցեղային
մեր
մի ւս
առո։
ատենք
«ղար ուե սա
քինէութիլններր,
դառնանք
թուլամորթ.
պւ
էզմ ի»
քնենյ
€րնդ
լեուի
Հոոոմոց–»
ե լ այլոց :
Փարթամ
կեանքր
շեզեցուց
մեր
Հողին
իր րր–
նական
Հուն։էն։
« Մի քան գչափ
–»ր յեզափո
խո ւթիւննե
ր ու
նաւաբեկութիէններ
առաք կր բերէ
կեանքի
մէք,
իսկ
ղրականութեան
եւ արուեստի
մէք՝
տղեզսւ -
թիլն։ներ :
Այսպիսի
«նաւաբեկութիւն
՚^մրն
էր.
Օրինակի
Համաբ,
Ֆրանսայի
պարաութիւնր
՚իերքին
պատե՛
բազմ
ինւ ։
1940
Յունիս
20/5»,
Ֆրս՚նսայի
ան։ձնւաաուոլ -
թեան
վաղորդա
յն քւն , մ աբաքախտ
Փեթէն,
իբ
Կ՝ռ -
խօսքր
ուղղելով
ֆրանսաց
ե մողովուբդին
, կ
"էր-ւ
/
՚^Ի^Ւ այլոց • « Մենք պատե
րագմ
բ կո ր -
սնցսւցինք,
որովՀետեւ^
յաղթութեան
գինովո,
թենէն ետք.Հանգստաւէտ
կեանքի ու
.էա յե ^՚>
զգացումը
տիրապետեց
,
հա&Ոյքի մտա^ՕոՆյ>^1^1»
զո Հտբեբու֊թե
անւ
մ տա յն՛՛ւ ւթեան
յաղթեց.
մինչ
սաՀմանին։
միւս
կոէլմը տիւ եւ գիչեր
կ՝աշիսասւէին
զօրացնելու
Համար
ըն կե րային
,
տնտեսական ,
ղին՛, քազաք. ու գի։ անագիտական
կազմը։ Մեր
մէք ՚անՀատականյ
շս՚Հը կբ գերադասուէր
աղգ՛
շաՀերէն • եառա
յե լէ աւելի
սլաՀան։ քեցին , եւ
սլաՀանքեցին
այնքան
, որքան
չէին տուաե
, այէ՛՜
պէս որ կարելի է ըսել, թէ մեր
պարտութիւնը
Հետեւանք է ասկէ առաքուան
մեբ բարոյական
սք^
նանկոլթեան
» :
\–՝
Այս գասը,
զոր կարելի է «Փեթէնի
դասբ՛»
ան
ուանել
, բոլոբ
ղեկ՛ավարները
կուտան
Հիմա ի ՚
րենց
մողովուբդներուն՝
ցաե ձայն՚ով
,
լռելեայն
կամ
րաբձրաձայն
ւ
Անգլիացի
մողովուրգր,
որ երկու
պատե -
րագմներէն
յալլթակտն
դուրս եկաւ ,
խստամբեր
կեանքի,
իէեքեազրկումի
օրինակր
կուտայ աՀա -
ւասիկ
Համայն
աշխարՀ ի ։Աւե լի չատ կ՝արաագքՓ ք
քան կը սպառէ : Աւելի շատ կր վաճառէ
, քան կք
Այս
նոյն
Վգիե–»ին կր Հեաեւին
ուրիշ
մոդր ՚
վուրդնեբ ալ, մեեթէ փոքր :
Միայն
մենք
ենք, որ կանք յԵբուսաղէմ ՜.
Մենք կբ մտաեենք
միայն
սպառելու
մասէք
^գ
րա յց ոչ աբտաղբելոլ Հ
կր մտաեենք
միայն
առնելու
մասին,
րայց
աալոլ
կր մտաեենք
միայն
վայելքի
մասինէ, ոչ ւ^ -
Հաբե
րութեան
Տառապանքր
, գմուա
բութիւննե
ր ր ,
ինքնաղր–
կաւմբ Հոգեկան
մարզանքներ
են , որոնք կը վս՚ք–
մեցնհն
ագգերր
տոկալու ել գիւրութեամբ
անձ ՚
նաաուր
չրլլալոլ :
Հանզսաաւ էա կեանքր,
երդն ու խն/ղումբ կր
մղեն
մեղ ղէնքերր վար
դնել,
առա
քին իսկ ճակ^–
աամարտին
:
Ժամանակն է, որ աչքի առքեւ
ունենանք
«փե
թէնի
դս։ս»բ
, զերե
մնալու
Համաբ
բարո
քակ^ն
սնանկութենէն
, որուն կր թուի, թէ Հասաե էր
ֆրանւսացի
մողովուրգր
1918/
յաղթանակէնէ
ետք՛
Այնպէս
ընենք, որ մենք ղեկաւիարենք
մեբ վե՛
ցերսրգ
խաւր , ելոչթէ ղեկավարուինք
անւկկ •
« Երգ գուսանաց^
, այո, րայց նաեւ երգ արթ՛
նսւթեան
ղղաստոէթեան։
ել
զոՀաբերութեան
•
Մեր երիտասարդութիւնը
պէտք է մտաեէ այ"
Վ^է՚էՒ^ <֊երգ>ի
մասին։
(Խւքրագրակ֊ոա ՑՈՒաԲԵՐի՛)
Fonds A.R.A.M
