քէՈԻԲենԻ ՅՈԻՇ1յՐԸ յ 5
՚Ամիդաւի աէձագաՏգԱեէ՛
Ինչպէս
կդ կեղեթճ ԱւստէիաԱ
Մեր
սեղանին
վրայ
են քհռ՚֊րէնի
4»՚^շերր
,
Հ, Հա յ Յեղափոխականի
մր
3 " ՚ – չ ե յ ՚ ր »
խռրագրով
եւ. ամփյ՚փուաե
եօթր
գեղաաիւղ
Հասէո րնե
րու.
մէԼւ
Յուղումով
կր թղթաաենք
անոնց
էքերր,
ո -
րոնց
վ յ ՚ ա յ
(հուրէն,
մեր աննման
գ"րեիչր,
աչքի
լոյս թափաե
է* իր սիրար
ղրաե՝
մաս
աո..
մաս^
ինչպէս
Հայրենի
Հողին
վրայ
ղրաե
էր ։
Բիչ
անգամ
գիրքերր
այնքան
Հարաղատ
պաա֊
կերր գարձաե
են
գ ր ՚ ՚ ղ ի մր, իրենց
Հաղորղական
զգացումով
, իրա կանո ւթե ան խորունկ
րմրռնու
-
մով
ել խ-որաթափանց
ու աո֊ողք մտքով;
/իուրէնի
գԻրքեբշ
այգ
քիչերէն
են
յ
/հուրէն,
ռր մեր յեղափոխական
չարմումին
խառնուաե
է գորենապէս
, Հայրենի
լեռներուն
վրայ,
մեյ։
սքանչելի
ֆեաայիներուն
Հեա
ու ա -
նոնց Հաւատքովն
ու գիւցազնական
քաքութեամ
-
բր,
յուզումով^
արցունքով
ու վեբաւղրոլմով
կու
տա
յ իր ու իր զինակիցներուն
ապրաե
կեանքր
՚
մողովուրգին
վիչտր
, անՀաւասար
կռիւր , արիւ
նր,
կռուողներր։
Անոնց
ոգին,
զոՀաբերութեան
զգացումր
եւ խորունկ
Հայբենա-սիրլթիէնր՛.
Անոնց
տռաքինութիւններր
որոնք
Հայ մոզովուբգինն
են
միանգամայն՛.
Գրականութիւն
չէ քհուբէնի
րբա
-
եր,
այլ գրիչ՚՚վ
պայքար
մր, պայքարի
աենգր
վերապրելու
եւ զայն վերսկսելու
անՀնարին
փորձ
մ ր ։
Հայրենի
լեոներուն
վրայ
պայքարոզներր
վե–
րակենգանացնելու
անկարելի
քանք մր, իրենց
մի–
քավայբովր,
գորեովր,
խօսքովն
ու խորՀուրգո
-
վր։
է,
ււ
քհուբէն
կր ներկայացնէ
այն գէմքերր,
մաս
-
նաւորապէս
, որ^նք
խոնարՀ
անուններ
էին >
րայց
իրենց
անձնոլրացութեամրՍ
ու
Հայրենասի–
րութեամբ,
ինչպէս
իրենց պարղ
Հոգիովն
ու ա -
ռողք գատողութեամբր,
վար
չէ էն
մնար մեեե
-
րէն
..
Մեր
վերքին
ՅՕամետկի
գբականութիւնր
յու
շագրութիւն
մրն է, առաւելապէս։
/հուբէնի
յու.՛
չեբր
կուգան
առաքին
գեի
վ ր ա յ ,
որովՀետեւ
ան
պատմ աե
է զանոնք
իր Հոգին
թեթելցնելու
, իր
խիղճբ
Հ անգա ր տ ե ցն ե լո լ , եւ իր մողովու
րգին
ռւ
զինակիցներուն
յ " ՚ ֊ չ ք ր յալե րմա
ցնե
լո ւ Համտր
։
Այս
յուչերն
են ո ր այմմ
եօթբ
Հ աաո
րնե
բու
մէք
ամ վէոփոլաե
են , ^որՀ
իւ
Բալիֆորնիա
յէն
մեբ
երկու
զոՀարերող
րնկերներուն
Ալէք ^ Ի ՜
լիպպոսի
եւ
Հէրրի
Բարեանի
, ոբո^ք
քազաքէ
քաղաք
կր շրքին ա յս օրերս ,քհուբէնի
գի րքեր րաա–
բաեե
լու Համար
;
Մեր անւգարմանելի
սուգին
մէք, սփոփանք
մր
միալնք
ունինյ։՛
Հարուսա
մառանգութիւն
մր ձգ–
ուաե
է մեղի
քհուրէնէն
, ինչպէս
Շանթէն
ալ։
Հո
գեկան
ու
իմ ացական
մառանղո
ւթիւն
մ ր,
որով
կրնա
յ Հաբուսսյ
մնալ
Հա յ մողովուրգր,
Հաղոր
-
գուելով
իր երկու
աննման
զա ւա կներ ո ւն
զգա
-
ցռւմներովն
ու մտաեումներովր
։
Այս
մառանգռւթիւնն
է , •որ կր բաշխուի
Հա–
յութեան
, գաղութէ
ոաւյութ
: Հասկնալի
է ,
որ
քհուբէնի
գորեերբ
էիաճառելով,
մեբ երկու
րնկեր–
5.
երր շա՝Հե
լ ո ւ կամ
ն՛ո յնիսկ
եախքը
Հանելու
նպա
տակ
չունին
։ Այլ՝
կ^ուղեն
որ իրենց
եւ քհուբէնի
,
ինչպէս
անո ր ա րմանտւո
ր Հաբաղա տնե րուն
բաղ
ձան
քր
իրաղորեուի
: Այսինքն
քհուբէնի
Ցուշերր
մտնեն
Հայ տուներէն
նւեբս
, անոնց
ոգին ու
չս՚-նւչր
եալտլին
Հայ լ^տանիքնեբու
մ էք , Հասնին
^այ
մ արգուն
մաքին
ու սրտին։
Բոլորը
Հիւր
ունենան
Ռուբէնր
, ոգեշունչ
խորՀբգական
, Հաճելի
խօսա–
կից , յո՚՜չագիր
ու
մնա
յուն՝ գո րեիչ
՜.
Կր բաւէ յաճախ գրուագ
մր որ Հայ սիրտ
մր
ոգեւորուի՛
Հպարտտնայ
, աւելի
Հայ
գառնայ
։
Տատրակոմի
մէկ գրուագբ
գրական
գեզեց
իկ գո ր–
եի մր ենունգ
տուաւ։
քհուբէնի
3"ւշերր
Հարիւ
-
բաւոր
նման գրուաւ^եր
ունին,
որոնք
ներ^չման
աղբիւր
կրնան
բլլա֊լ
թէ գբոլ^երուն
ել թէ կար–
գացողներուն
Համար
:
Կայե
մր բաւական
է, յաճախ,
ՀբգեՀներ
ա
ռաք
բերելու
Համար։
քհուբէնի
էքերէն
.որեւէ
մէկր
կրնայ
այգ
կայեր
բԱալ
եւ Հոգեկան
կրակ
գառ
-
նալ,
Հայկա կանո ւթե ան բոցր
վ ս Ի ռ ե լ ո վ
" / " " ^ ^
Մեր
երիտասաբգութիւնր
, մամնաւորաբտր
,
Հայ
կեանքին
ու պատմութեան
, Հայ Հոգիին
ու
չունչին
կապելոլ
լաւագոյն
միքոցբ՝
քհուբէնի
եւ
նմաններու
գոբեերոլն
եանօթացումն
է ։
Այս
Համոզումով
է որ
լո
յլ
•ւնե ա քուեռա.
ե ռ ա ն
Յուշերբ,
ել այմմ
նոր
զո Հոգո լթիլններ
կ*րլլան^
որպէսզի^Հա՚յ
ընտանիքներր
իբենէց Հետ
ունենան
քհոլբէնբ՝
իր յուշեբով
յ
Ռուբէնր
պէտք
է
այցելէ
պանգոլխտ
ամէն
Հայու
տուն,
Հայոց
լեոներու
կարօտր
սփռելոլ
Համար
յ
՝>֊
(ՀԱՅՐԵՆԻԲ)
ԿԱՐԳԱՏԷԲ
ԵՒ
Տ Ա Ր Ա
՚ & Ե 9 Է Բ
Նիւ
Եորքէն
սաացա
յ փա
յլուն
ու
ընաիբ
թուղթի
վրայ , լաթակազմ՝
ու գունաւոր
կողքով
եւ ընտ/ւբ ապագրութեամբ
581
էք^ոց
Հաստափոր
Հատոր
մր, «Ամիգայի
արձագանգներ։^։
Լոյս
լ՚ւե–
սաե
է \950ին։
Հեղինակը՝
Տէգրան
Մկունա
ԼՄիղրագճեան)
:
կողքը
ել ա՛ւա քին
էքր
գե ղաղա րգա րուաե
են
Տ իգրանակերտի
Ա՛ կիրակոս
եկեղեցւոյ
Հոյակապ
զանգակատունով,
ոբ ամենաբարձչւն
էր
թուրքիոյ
Գի րքր
130
էքի
օտ կենգանի
,ոլ Հա րաղատ
ու
յստակ
պատկերներով
, պաՀ
մը Տիգրանակերա
կր
փոխագրէ
քեզ ։
Մ իացեալ
Հին Հա յաստանի
երկու
քա
րաէսներ
անգլիերէն
եւ Հայերէն
, պարիսպներր
ու յատա
-
կաղիեր, քագա
քին
չո րս
գուոներր
իրենց
քան
-
գաէ^երով,
Տիգրիս
գեաը
եզերքի
րան
քարեղէնի
ա^գաստաննեբը
, տասն աչք
կամ ուրքր
Լմիակ
կա
-
մ ուրքը Տիգրիս
գետին
վ ր ա յ մինչել
Մ՛ուս ու լ) ,
Ֆսգայասին
Լքրվէմ
) Բ ան թա բաները
, բերգը
եւ
զօրանոցը,
քազտքէն
գուրս
ղանաղան
տեսաբս/ե–
նեբ
: Իցմբանկաբնեբ
եւ նկարներ
տեղական
տա՝
-
րափւերով
, ետնօթ
զորեի^երոլ
եւ
մ տաւո րակտն–
ներու
բաղմ աթիւ
խմբանկարն
ե բ , ոզ^ ու
մեռաե
Հա յրենա
կի ցնե
բոլ
նկտրն եր : Ուէսթ
Հօպօքլնի
ԼԱմեբիկա՝)
Յառաքգիմական
բնկերոլթես/ն
ԼՏիգ–
րանակերտի
Հ՛ 3՛
Գ՛ Յառաքգիմական
բարձրա
գոյն
վարմարանին
օմանգակելու
Համար
Հիմ -
նուաե)
,191
՛հին թատե բախում
րին
գերակատար
-
ներբ
իրենց տարազներով
ու զինուո
րնե բով
բմ ՚
Զաքպրետնի
զեկավաբոլթեամբ
, նմ անա Ալէ ս
նո
յն
քաղաքի
Հայ մարզական
կա՛ճառի
1903/՛
թատեբա–
խումբի
գերակատարները
ղեկավա
րութեամ
բ Ար -
մենակ
Շիչմանեանի
։
Գիրքր տեսակ
մը Հաւաքաեո
յ է
բազմաթիւ
նիւթեբու
, Հեթանոսական
շրքան
էն
եւ
Տ իղ րան
Բ ՛էն
մինշեւ
1895։
Հին օրերէն
պատմոլաեքներ
Հէքեաթներ
, պատմական
թուականներ
, Տիգրա
֊
նակերտի
լնտս/նեկան
լնկերա
յ ք ^ կեանքէն
գրր
-
ուա՚ղներ
, մանրավէպեր
տեղական
կեանքէ , սի -
բերղնեբ,
առաեներ
, ասացուաեքներ
բանաստեղ
-
եռւթիւններ
Տիգրանտկերտի
եանօթ
րանաստեղե
0՝ովմաս
Զավզավաճետնէն
ել տեղական
բարբառ
ներով
Հան՚ելուէ^եր
, կենսագրականնե
բ ,
Հա յկ .
նշանագրեր
: կեբակուբներր,
ամուսնութիւն՛,
վսն–
քոյք վիճակ
, Բարեկենղան
, Նոր Տարի
(Լօլէ)
|ւ–
էքաքԹա գսււ֊՚ույււքա, Չանկււվ
բաղնիք,
եւն՛ :
Տիգ~
բանակերտի՛
գաւառա
բա բ րառնե
րո
լ Ա. Բ՛ի կար–
գով
բառացան՛կ
մր , եւ քանի
մբ Հմուտ
գրի^ե–
ոու
ուսո ւմ^ւտս իրութիւննեբ
, գնաՀտտանքի
աբ
մանի գորե,
40
տարուան
աշիւատանք
:
Գմբա խտարա՛ր
առաքին
աո թիւ
նկատե
ցի
կարգ
մը ՛շատ կարեւո ր պակասներ
որոնք
՚"՝յ"
գրքին
ուզն
՛ու եուեր
պիտի
կազմ
էին , նաեւ
կա
-
մաւոբ
մոռտցումնեբ
, ել ճշգումի
կարօտ կարգ
մբ
կէտեր
:
Ինշո՞լ
կարճ
կապել
1915/
Հա
յա քին ք Աա բսափն երբ ել գոՀտն՚ալ
մ իա^
Հալէպի
Հայր–
միութեան
1919/՛
տեղեկագրով
եւ
Համա
-
II օա վ կա՛յռ ւթեամ ր մը։
1919 ֊
1920 - 1921/5,
Հազարաւոր
Տիգրա
-
նակեբացինեբ
զաղթեցին
Ամերիկա
:
Պ
•
Տիղրս^.
Մկունտը
չիմացա՛^
լ
Պա(լըղջնո.ցի
գլուխի
Գաշնակ
ցութեան
սրճարանի
պատմ ութիւնը
,
(Հա
յեր
ը
վեր
քէն
կո չեցին
Գողգոթա)
ել Գուբգուչո
ւն լի
ճա–
մ ի ին մէք
անօրինակ
տանքանքներու
ենթարկուե
ցան իր արենակիցներն
ռւ եգբայրնեբը
։
Առաքն. փոխանս րգ
Մ կրաիչ վարգապետ
Ջրլ–
ղատեան, Անգբէտս
արք. Զէլէպեան
, Աչոտ
ք Հ ՚ ^ յ ՛ ,
ՄիՀրան
Պասթաճեան
, Միսաք
Շիրիքճես/ե,
Աեգ
-
րակ
Պ՚ուտոլկեան
, կիրակոս
ՑովՀաննէսեան
ԼՓի–
նաճեան)
, Գասապ
ՎաՀօն
, Նալպանա
Պօղօն
,
Տիգրան
Ջագուճեան
, Տիգբան
Պագալեան
(Ջանտ–
սուզեան՛)
, Աթթար
Գափլանր
, Լեւոն
կամճեան
,^
Օթրագճի
Յակոբ
, Գառնիկ
Գազանճեան։
Ջիմացա"
լ իյաբրերգի
մէք կախաղան
բարձ
-
րացաե
իր աննման
12
Հայբենակիցներր
,
Տ ի գ -
րան
Տիլլիեան,
թուման
Տէր
Պօղոսեան,
Գազան–
ճի կիրակոս
, Աանտրճի
Յակոր,
թօքմաճի
Հաճի
Յակոբ,
Փուչրճի
Իյորէն,
Աթթար
Աս լան
(Յարու
թիւն),
Մանուկ
Պայտարեան
, թանուքաճի
Արօ
(Յարութիւն)
, Տամուրճի
Ասլօ, Մկրաիչ
էքմէք
-
ճեան
(Այնթապցի)
, Աւետիս
Պասմաճեան
(Ուր -
ֆացի)
՚.
Վերո յիչեալներր
արմանի
քէ Ի*ն
յիչուեը։ւ
այս Հաստափոր
Հատորին
մէք։
Ասոնց
նկտրներէն
IIլ խմբանկաբներէն
գոնէ
մի
քանին
արմանի
չգտա՛՛ւ
գնելոլ
այս
գրքին
մէք։
Անո^բ Համաբ
որ
Համամարգկային
գատին
չզոՀոլեցան
3"վՀան
-
նէս
թիքիճեանին
պէս
ել կամաւոր
չգացի*ն Ապա
նիա՝
կարմիր
բանակին
եառայելու։
Այս
բոլորր
Շէյխ
Ւսմայիլ
Ապու
-
Ռուուսնե–
րուն
, էչեբոլ
պաշտելիին
կամ
Հապաբախտու
-
թիւն»
, աբքի
11/.
Բազէշի
Հասարակ
Հէքեաթնե
-
րունւ ու պատկերներուն
չա փ ալ աբմէք
չունէին
,
Անգ,.
թերթ
մր կը գրէ
թէ
Աւ՚՚աըիոյ
մէք
ռուսական
կողոպուաին
ձեւերէն
մէկն
է
աման
ռինեոով
խանութներու
լայն
ցանցը
խորՀրգային
գ
ե բով
իսանութներ»
^
չրքանին
մէք։
Այս ձեռնարկէն
շավ^ազանց
կը
նկ,
ուի
մողովուբգբ
:
Ատոնք աբգիական
խանութերու
երեւոյթ
նին եւ շինուաե
են տեղացի
Հէւսնեբոլ
կողմէն
Ա,
րոնք
գրամ
կը ստանան
«գրաւման
եախքէն
» ,
Ռուսերը
ոչ մաքս
կը վճարեն
, ոչ ալ միսին
^
եխիկին,
գարեքուրին,
ոգելից
ըմսլելիներոլ
գի .
նը։
Ոչ ալ շաՀատոլրք։
Ներաեման
տուրք
չ1,^
վ&արեր
այս ապրանքներուն
Համաբ։
Ոմանք
շի1%.
ուաե
են
ՍՏւ^/
գորեարաններուն
մէք
(ռուսական
վարչութիւն
նախկին
գերմանական
ստացուաեքի
Աւստրիոյ
մէք)։
Հում
նիլթերուն
Համաբ
^.լ
չէ վճարուաե
։ Ոչ վառելանիւթի
մաքսատուրք
իլ
ոչ ալ գորեարանէն
բանուորներուն
ապաՀով^Ա
^
գբութիւնր
։
կարելի
է րսել
թէ Աւստրիոյ
մէք
Ռուսերը
.
պարղ խանութպաններ
են ։ Անոնք փոքրաքանակի
\
200^
աւելի
խանութներ
ունին
ել մեե
շաՀեր կ՝ա– \
սլաՀովեն
: Անչուշա
աւելի
աման
կր եախեն
քան ՝
տուրքերով
եանբարեռնուաե
աւստրիականյ
խա
-
նութներր
, որոնց յաճախռրգներր
կր պակսին
:
Օրինակ
շաքարր
որ քիլօն
7,20
չիէքն
է
աւրս֊
արիական
իսանո ւթի մը մէք
\յՏ\հի
խանութի
մր
մէք
կը հախուի
6.80
չիլինի
:
Շատ
մը չունեւոբ
տանտիկիններ
ամ տն խա
-
նաւթնե
րէն
կ՝րնենւ
իրենց
զնումնե ր ը ։ Աւստրիա՛
-
կան խանութ
մր
25
30
առ
Հարիւբ
մաքսատուրք
կր վճարէ
իր շաա
մր փոքրաքանւտկ
ապրանքհե
-
րուն
վրայ,
իսկ քհուսերբ
աւելի
ցաե
գիներով
եախելով
Հանգերձ
մեե
շաՀեր կ՝ապաՀովեն
;
Ասկէ
ղաա
Ռուսերր
թափթվաւք
ապրանքներ
)^ր բերեն
Արեւելեան
Գերմանիոյ
մէք
շինոլյսե
լուսանկարի
զորեիքներ
, ինքնագորե
Հեեանիա. -
նւեր՝ Զեխոսլովաքիայէն
, վարնոց
կերպասն
եր ,
կօշիկներ
արբանեակ
երկիրներէն,
ել
այնպիոի
գիներով
կր եախեն
որ իրենց
մեե շաՀեր
կ*ս, -
պաՀովէ
։
Աւստրիացի
մ ամնագէաներոլ
քննու
թիւնր
ցոյց կուտայ
թէ
մինչեւ
իսկ Ռուսերու
եախաե
ապրանքներբ
այգ աման
գինն ալ չեն արմեր
;
Մանրամասն
Հաշիւներով
Աւստրիա
2.800.00Օ
անգլ. ոսկի
կոբսնցոլց
1951/5՛
միայն
ՍՏ1ձ/
ոգե
լից
բմպելիներոլ
առեւտուրէն
:
Աւստրիական
եխախոտի
մենաշնորՀբ
աարե
-
կան երկոտասնեակ
միլիոն
չիլինի
կորուստ
կ*սւ ֊
ռբոնց
վէպերուն
ու ՚նկարներուն
տբամագրաե
է
160
էք ։
Աղգ–
լեզու.
Հայրենիք,
Հայրենասիրութիւն
Հոլովող
մեր Հայրենակիցբ
\%Դնէն
1950,
յի՚""–ն
եւ
Հինգ
տարիներու
լ/ւ թացքին
չՀետաքրքբուե
-
ցա^
լ իր եննգավա
յբով
։ Զլսե՞ ց թէ
մ շակութա
յին ^
բարեսիբա
կա՛ն , աբՀեստա կց՛ա կան , կրթ •
մ քաւ -
թիւ ւնն
եր
ու
կազմա
կերպ
ութի
ւնն եր կբ գորե
էին
^
թէ գպրոցնեբու
ցանց մր ունէինւք,
թէ
մողովուր–
գը կր բարգաւաճէր
իր Հայրենիքին
մէք։
Յետոյ
վերիվա
յրո ւմներ
տեղի
ունեցան,
Օսմ՛
սաՀմսւն
՚ա–
գրութիւն,
ներգաղթ
եւ արտաղաղթ
,:
Միայն
Շէյխ
Մաթարի
Հրապարակի
եառին
կտրուի՛՛լն
ու
աղքատներուն
բամնոլիլր
1910/5՛
Հեաաքրքրեց
գինք,
թէ Փանճալի
ՕՀանի
անպաա
քււ
մաՀ ր
1908/5,։
Անպայմ
ա՞ն
Հայրենասիրաց
րնւկերութեան
•սւնգամ
կամ Յառաքգիմական
պէ^տք էբ
ԸԱ՛^յէ՛^
18954^5՛ 1920
Տիգրս^եակեբտի
մէք
գորեովեերր՝՛
Ջիմտցա"լ,
չկարգա"ց
30
աարիէ
ի վեր
արաա–
սաՀմանի
Հայկական
մամուլր,
Ամերիկայի
Տիգ
՜
բանակերտի
Հայր.
Միութեան
«Տիգրիս՜»
ամսա ՜
գիրր : «Յառաիի
մէք «Տիգրիս
ել
Տիղրանակերա>
վերնագբով
1946
Նոյ՛
28, 29, «
Երբ
առաքնորգր
պաարիարք
եղաւ»
8, 22,
Յ՛ուլիս
1947,
«
Յուչեր
Տիրանակերտէն»
23, 24, 27, 28 ,29
ապրիլ,
Հ
5,
6, 7 , 9 , 11
Մայիս
1948/՛,
նմանապէս
յօգուաւե
-
ներ
մեր ՀայրենակցռլՀի
ՏիգբանոլՀիէն
:
Փնտռե՛՛ց
ել չգտա՛՛ւ
էՕաբբեբգի
մէք
կախ
-
ուաեներուն
նկարները՝
գիրքերոլ
մէք՝
ե լ
Հայ -
րենակիցներոլ
մօտ
: Այս
ի՛՛նչ անսպառ
կիրք
է
Թումաս
Խալֆայի
քէնէն
ալ ղօրաւոր։
Փակաւ^^
մր–
Տիգրանակերա
թումաս
(թովմաս)
խալ
-
ֆա
մր ունէինք.
1895/
քա րգե
րէն
վերք քէն
ք / ՛ ՛ " *
էբ ել չէր խօսեր
թուրքերուն
Հետ : Եթէ
կրակէի
ուզէին
վառել եխախոտր
ղետին
կր
նե տէ ր
։\9^է՛^
շաաեբուն
պէս
ղինքն
ալ կոլղան
տարաղրելՈ»^
եւ
կ՝բսեն
Հալէպ
պիտի տանինք
ձ ե զ ։
Հազիւ
ղաքէն
գուբս
կ՚ելլեն՝
կոաորաեր
կր սկսի ՚՛ Ր՛ու ՜
մաս խալֆան
որ
20
տաբի
էր որ թուրքերուն
Հեա
չէր
խօսեր,
բերանր
կբ բանայ
առաքին
անգամ
րլ
լալով
ել կ՝բսէ
^Ա^
եղաւ
վ,...թիւն,
գուք
ք
ոիք
ձեզ
Հալէպ
պիտի տանինք»
:
ՏԻԳՐԱՆԱԿԵՐՏՏՒ
Fonds A.R.A.M
