ՌավեԱԱափ
իւճաԱկաԱեդ
3)ր՚"%սակա% 3 ո ւշսւ րձ աննե րոլ.
թ ա
՛Լ
գար
անին
մէք
(1\՚1ԱՏ66 (^65 1\1օՈԱ1Ո6ՈէՏ
Րր
&Ո^ՅւՏ)
րացուած
այՍ
շքեգ
ցուցա
՚է
անգէ սր , որ փակուեցաւ
շարաթ
օր ք
վեր ակո
չել կուաա
յ ք՚աալփո յ ձփքնաւչ արե ան քա
-
ղաքներէն՝
երրեմ՛նի
երքանիկ
1հավե՜ննան
, Համ -
րաւաւոր
մայրաքաղաքր՝
Հռոմէացի
վ ե րք ին
կայս՛
րե րոմս եւ
քր ի ս ա ոն է ա կան արուեսաի
բաղմ
աթիւ
Հո յակասլ
յուշարձաններու
;
Ադրիականի
ափին՝
շէնշող
, եռուն
քաղաք^
մրն կր քիավեննան
իր կլասիսի նաւաՀանղիստռփէ
\
Արեւելքի
եւ Բիւղանղիոնի
Հեա ս/նղաղար
յարա–՛
բերութեանց
մկք ըլլ՚ոլով՝
կր մ՛իացնէր
երկու աշ.
իւարՀաձ՚ասերր
, Արեւմուաք
փոթաղրելով
, Արե
֊1
ւելքի
եւ Բիւղանղիոնի
րարձր
մ շա կռ յթնե ր բ : Իր
նաւաՀանղիսար
կայան
մ լն էբ րաղմ աղգի թուռ
-
նեբամ
ճամբորգնեբու
, սլալաաական
բարձր ւղաշ–^
աօնեաներու
, ղինուո րականնե
ր ո լ
,
ւսռեւարական
- \
ներոլ որոնց կարղին
կր
յի չ"
՚-էն ՛եաեւ Հայեր
:
1
Այսօր էհավեննան
լռած է, Հեռացած
է
ծովէն։
Իր քուրերր քաշուած
են եւ աիղմբ լեցուցած
է ծո
վա
իո
ր շր ;
իր անցեա
լփ փառքբ
կաղմ ող
յուշարձաններէն
շաաե րր ս/նՀեաացած
են եւ անոնց անՀամար
ղան
ձեր
ր կողռ սլա ուած : Ա ակա
յն
շքեղ փա յլով
,
տա
կաւին կանգուն
են սլերճախօս
յուշարձաններ
, ո -
րոնք կր պատկերացնեն
քիավեննայի
սլաամութեան
երեք մեծ գարաշրք ա՜ններր • Ե՛ղ արուն՝
Հռով
մէ ացի կա յսր Ոնորիոս
իրեն
մ ա յրաքաղաք
կ՝ լնա
րէ քիավեննան։
իր քոյրր՝
0&11Յ1 Բ1Յ
Շ
1(11Ձ
թագու
-
Հ ին , բաղմ աթիւ փառաւոր
շինո ւթիւննե
ր ով
կբ
ղեղեցկացնէ
իր այնքան սիրած– քաղաքր։
Բարբա
րոսներու
արշաւանք ներոլ մամ՛անակ՝
Աեծն թէռ -
տռրիք կր ղրաւէ
ղա յն : Բ ի ւղանղա կան
արուեսաի
սիրաՀար՝
ան կր կանգնէ
Հո յակասլ
,
սլա լատներ
եւ եկեղեց
ինե
ր , րացառիկ
ղեղարռւեստական
թբ -
ոիշք մբ տալով մայրաքաղաքին
:
Զ • Գարուն՝
Ա՛եծն Տուսաիանոսի
զօրավար
-
ներր կր ղրաւեն այս գեղեցիկ
քաղաքր : կայսրր
կբ
շա ր ո ւնա կէ ճոխացնե
լ քիավեննան
, վւառա սլանծ եւ
փարթամ
յուշարձաններով
, մեծածախս
խճա
-
նկաբներռվ,կր
ղարգարէ
եկեղեցիներր,
իր եւ էլեո–
քր՝
թէոտորայի
նկարներր
յա ւե րմա ց՝ն ե լով սլաաե–
րուն վրա
յ ;
է . գարուն՝
էոմ սլա ր աա ցին։ ե ր ո լ
ար շաւան -
քով, վերք կր ղտնէ քիավեննա
յի
ւիայլուն
վերելքր։
Յէրան սա կան
Յուշարձաններու
ք^անգարս/նբ
լ
եղ կբ ներկայացնէ
քիավեննայի
լլեղարուեստա
-
կտն Ակաղեմ
իա
յի խճնանկա
ր ի չնե
ր ո ւն
ղմ տյլե
լփ
եւ Համբերատար
ա շխատութ
իւՍնե
ր բ որոնք, Հա -
րաղաա
վերարաաղրութիւննւերն
են ,
տակաւին
կանգուն
մ՛ւ, ացած
ե կեղե ցինե րոլ՝
իւճանկա
րնե
բէն
ոմ անց ։
Այս
ե կեղեցիներր
եւ մատուռներր
թէեւ
ար -
տառապէս
Համեստ
եւ անսլաճռյճ՝
սակայն
ներք–
նասլէս ոսկեղօծ
եւ երփներանղ
գ։ւ յնւերու
Համ ա -
նուագ մր կր շողշողացնեն
գիաուլ աչքե րոլ
Հ
Ա -
նոնք Ե ՚ , Զ ՚ ղարերու
քրիստռնէակս/ն
եւ
րիլյլան–
ղական արուեստի
ղլուխ
գո րծո ցնե
ր են ^ոլր՝ ղա
նաղան ոճերոլ
փոխանցում
ր
ուչաղ րաւ է եւ Հրա–
Հանղի չ ։
յ
հյճանկարչոլթիւն։բ
կրնանք նկատած
Րէէալ իբ
բեւ
միօրթէւակ, անՀաղորգ,
սառն արուեստ
մր ։
Աակայն մեր ապաւո
րո ւթիւննե
րր ել ւլւլա
յնոլթիւն–
ներբ կբ վախուին
, երբ գէմ առ ղ^մ կր
գտնուինք
քիավեննայի
խճանկարներուն
։
%ախ պէտք է բսել թէ խճանկարներու
արՀեո–
տր կամ արուեստր,
չի կա յանա ր
մ իա յն
փափուկ
մակե րեւ^
յթ՜ներու
վրայ գո յնղղո
յն կիտուածներէ
,
քարերէ Հաւասարա չափ
իսո րանւարգեե
ր
չարելու
մէք ։
Հոս
կբ տեսնենք թէ խճանկարի
չր.
Համաձայն
իր
ներքին
ղղացռւմներուն
եւ ներչնչման
,
ուղած
է խօսեցնե
լ այս փայլուն
քտրի կտորներր։
կե րպա–
րանքնե րո ւն ծաւալ
, ձեւ , կչոո յթ տալու Համար
,
զանոնք իր մ ատնե րուն ծա յրովր
եղանակաւորած
է կարձես
ծեվւին
մէք։ Պատկերին
պաՀս/նքին Հա -
մ աձա
յն
ա յգ խո րանա րգնե րր անւՀա ւասար
մեծ
ու
թիւննե
բու վերածած
, անՀարթ
մ ակե րե ւռ յ թնե
ր
ստեղծած
, սլատկե րնե լաւն ղա յաան
շրքտղիծ
է
տուած, որոնց վրայ
լոյսի
ճառաղայթներբ
կառ
չելով,
երփներանգ
եւ ոսկեղ
ոյն անՀամար
փայ -
լատակումնեբով
կր բեկբեկինւ ։\
Արտա յայտիչ
եւ իրապաշտ
ինչ
Ումեղ
գէմ -
քեր,
/այնօրէն
բացք.լած ա չքե
ր , վաո՝
Հոգեկան
ներքին խռովքով
: Բնութեան
տեսարանւներ
, պր -
տոլղներ
, ծաղիկներ,
կենգանիներ
իսորՀրգա
-
պաչտ
, րնա սլա չտ ոճով ներկա յացու ած : Ամ էն անւ
գամ
ռր կր Հեոանանյէ
կամ կր մօտենանք
,
աքէն
կամ ձախէն կր նայինք
անո՛նց, լոյսերոլ
տեղափո
խում ով եւ թրթռաց
ում ով
մեր ա չքե
բու
Հաճո
յքր
կր բազմապատկուի
եւ գիւթական
պատկերներոլ
պատրանքր
կ՚ունենանք
երբեմն
:
Այո
ցոլցաՀ անգէսին
մէք կբ տեսնենք
0Յ.112
ք*13Շ1յ1Ձ/
գամրսյհւէն՝
խորՀրղապաշա
ոճի
գլուխ
գործոց
մր, բայց
Հովիւի կերպարանքին
տակ
Յի -
էւուսբ վեՀափառ
, ոսկի պատմ ուճան։ ո վ ,
բնքոլթեան
խաալաղ տեսաբանի
մբ մէք նստած
,
շբքապատուած
վեց գառնուկներով
: Երեք առաքեալներ
որոնք
իրենց սպիաակ
ղղեստնե րով
էլանքատոլին
գոց
կապո յտ խորքէն : Աղաւնիներ
որոնք
անմ
աՀոլ -
թեան ծարաւի
ա րղա
բնե
բու
Հողիներր
կր խոբՀր–
գանշեն : կամարներու
զարղարանքներ
, պտ՛ուղնե
րով,
ծաղիկներով
ներգաշնակ
գոյներու
Հոլովու
մի մր մէք վեր բարձրացած
:
^ցւբճտՇւՇ
1
Յ ^^էհ^է^^
316^5՛
պարապ գաՀ մր եւ
պարտէզ մր, մին, Տիսուսի գաՀր,
մ՛իւսր
երկնա
յին ղրախտբ
խորՀրգանչող,
նաբնքաղոյն
ել ոսկե
վառ
ղո յ՜ներոլ
շողշողում ով : Ա
. Պետրոսի
, Ա. Պօ–
ղոսի եւ ուրիշ սուրբերու
ղիմանկարներր
որոնց
խոՀուն
կամ խաղաղ
ա բաա
յա յտո
ւթ իւննե բ բ ու -
մեղօրէն պատկերացուած
են ղո յներոլ աստիճա
-
նական շարուածքով
եւ աեղ տեղ ճերմ ակ Հպում -
ներով
:
Ե • ղաբու
տ յս երկու
յուչա րձաննե րր
, Հե լչե -
նական եւ Հռովմ էական արուեստի
ղրո
չմ ր կր կր–
րեն։ Բայց արգէն
այս խորՀրգապաչտ
պատկերնե
րուն քով կբ յայտնութն
պատմական
եւ իրապաչտ
տեսարաններ
:
ՏՅբեՏՇքՇ (16Տ ^ՈՇՈՏ
կառուցուած
է թէոտորի
-
քի կողմէ
493—596/
միքեւ, ուրկէ Պօղոս Առաքեա–
լին ղէմ՛ քին վե բա րտաղրռ
ւթ իւն բ : Ան գլուխ գո ր -
ծոց
մ լն է խո րունկ արտա յա յտութեամ
բր
, լուս -
պսակին աստիճանական
կապոյտ
գոյներու
երանգ
ներով, տեղ տեղ կարմիր
նեբկերռւ
Հպումով
:
Նկատելի
է որ Զ՛ գարուն
, ճերմակ
գոյներու
Համար գործածուած
փայլուն
քարերր
փոխաբին
-
յււած են մարմարիոնի
եւ սատափի
նուաղ
փայլուն
խո բանա րգնե բով եւ խորքին կապո յաբ
կ՛ան յայ -
տանայ
տեղի տալով
ռսկեգոյնին։
^
63Տւ1ւզԱ6 (^6 Տէ. ^թՕաՈ&ււՇ 16 Ո6սքք
նոյնպէս
Թէոտոր
իքի
կուլմ է կառուցուած
, Զ ՝ • գարէն
, ո -
^ուն
կեղրոնական
ատեանին
(ոշք)
երկու
կողմի
պատերր
զարղաբած
են յաքռրղարար
իրտրռլ
վր՛
րայ
երեք չարք խճանկարներով։
Տիսուսի
Հրաշա–
ղո րծութիւննե
բուն եւ իսաչելոլթեան
Հետ կապ
ոս–
նեցող տեսարաննե
րէն
յիշենք
, Գե թսեմ անիի պար
տէզին մէք առաքեալներու
իսումբր,
որոնց տխուր
,
իսոՀուն
ղէմքերր,
լնկճալած
մարմիններուն
բնա -
կան
լքում ր, ձեռք բերուած
են , մեղմ տմգոյն
գոյ
ներու
Համաձուլում
ով : Տ՛՛՛՛՛ղա
յի
Համ
բո յրր
, Տի ՜
սուսր՝
կա յիավ/ա
յի առքեւ
, կապո յտ
Հրեշտակր
,
երկնա յին կապուտակ
եւ գորչ գո յներու
ներգաչ
-
նակոլթեան
մէք կարծես եթեբացած
1
Աուրրերու
եւ սրրռւՀիներոլ
թափօրէն
վեր ՜
ւորտաղրած
է Աուրր Աղնէսր
, որուն
Հագուստ
-
ներուն
ճո խու
թիւնր
, մ ան եակին
ել գօտիին
զար -
գտրա՚հքհերր
մեղի մէկ շքեղ պատկերր
կր ներկա
-
յ1սւ^նե–ն
թափօր
ին ։
էՍոբունկ
, մտածկոտ
աչքերով,
ան յ՚սմրարար
կարծես
կր չարունակէ
յառաքանալ
առանձին
, զլխէնւ
իքնող սսլիտակ
չզարչին
մէկ
ծայբովր
րււնւած
թագ
մբ խոբՀբգանիչր
նաՀտ
—•
տակին :
Բիւզանգական
աճն է որ կբ յայտնուի
Հոս ;
Աեր ուչագբո
ւթիւն
ր կր գրաւեն
զա րգա
րանքներոլ^
Հաղուստներոլ
ճոխութիւնր,
ոսկեփայլր,
ռրոնց
տակ
թէեւ
կր կորսռւին
մարմիններու
ձեւերբ,
թափանցկոլթիւնր,
սակա^
ղէմքերր
կբ
պաՀեն
իրենց մելամաղձոտ
ա րտա
յա յտութիւնր
է
Մ ինչ
մ իւս խճանկա րներ ր թէռտորիքի
չբքա
-
նին են , թափօրներր
Տուոտիանոսի
օրով
նկար -
ուած են : Երբ Արիանոմներոլ
այս եկեղեցին
կաթո
լի՛կ գաւանանքին
փ ոխան ց Ո ւե ց ա լ ,
թէռտոբիքի
կեանքր ներկա յացնող
ղբոլաղներր
թ^ամ
անքով
սրրուեցան
եւ փոխարինուեցան
սուրրերոլ
ել սրբ–
րուՀիներու
թափօրնեբով
:
Արեւմուտքի
մէք. Ջ,՛ ղարուն՝
րիւղանգական
արուեստի
փառքր կաղմող յռւչարձան
մ լն է
Տ31Ոէ
\^1է31/
եկեղեցին
ո բուն Հարուստ խճանկա
րնե
բ բ ի–
բենց խո րՀ բղապա չա
, ղո յներու
չքե
ղո ւթեամ
բ ,
մեծն
Տ ո ւսա ին իանո ս ի ղաբու
արուեստին
ղլուխ
ղռբծոցր
կբ կազմեն
:
Այս
ամբոզքութենէն
՛ունինք
վեբաբտաղբած
մա յ՛՛ե րբ
ք ղրա կալ
մրմ
ե լանով
եւ գրէ չով
, ո րոնք
արգիական
ղսլբոցի
նկարներ
կր թուին
րլլալ
։ Տ ՛՛՛
ււ Լ ղր եւ կրիան, իբենց ճերմակ
եւ
աստիճանական
ղռյներու
բաց
ու ղոց չոլքերով
չինական
գծա
-
գրութիւններ
կր յիչեցնեն
:
Եւ աՀա
րիւղանգական
\ոճր իր բոլոր
չքեղու–
թեամ
բ պատկերացուած
խո րանին երկու
կոզմ ի
սլատե րուն
՚էրայ ուր՝ երկնային
արքունիքին
տակ,
երկնա յինր։
Մէկ
կողմէն՝
Տուստիանոս
է"՚յ՚*ԲԲ
չրքապատած՝
Աաքսիմիլիանոս
արքեպիսկոպո
-
սով, եկեղեցականներով,
արքայապաՀ
զինուոր
-
նէերով որոնց արտայայտիչ
ղէմքեբոլն
վեբարտա–
ղբութիւններր
առանձին առանւձին կր գտնենք Հռս •
Ա իւս
կողմէն՝
թէոտոբա
թագուՀին
չբքա -
պատուած պալատական
կիներով
եւ նախարարնե
-
բով։
Այս նկարր վերարտագրոլած
է
ամբողքապէս
եւ ցուցաՀանղէսին
մեծածաւալ
կտորր կբ կազմէ :
Եբկար ատեն մեր աչքերր
կր չլան ան , կառ -
չած
կր մնան ասեղնագործ
Հագուստներուն
, գո
Հաբեղէններուն
, վաբսակա^երոլն
ոսկի
, սատափ
գունագեղ
ճառագայթոլմնեբուն
: Հակառակ
այս
չքեղ
Հ աղուս տնե րուե ներքեւ անչաբմացած
մաբ -
մ իններուն
, այգ գէմքերր
իրենց սեւեռուն
նայ -
ուածքով
, կարծես կ^արտաց՚ո լացնեն
իւրաքան
չիլ.
՛ակառակ
Հ՛՛՛յ մողովուրգի
կամքին, պարա -
ղանԼբկր
սաիոլէին
"ԲՈէ՚^էյ՛
^^4/՛
՚-յգ
^"՚յ^Բ
,
թնգացնկով
Հայբենի
լե՚ւնեքն
ու ձոբերր
:
՛այ
մողովուբ՚էԸ
հարստա., ա բեր
լ ել ան^ի
.
տե.ու Համար «Կարմիբ
Աուլթան»ին
ստեղծած
<,Համիտիյէ
ալայբ»ն
, միացած
տեղացի
թոլրք
,
,Լ,
ու չէրքէզ
թ՚՚՚֊՚ք"՛^–^^
"4""՛^,
^1՛
էւ՛
"՚Կ՚՚՚֊Բ
խմգմութիւններր
կատարել,
մա՛. եւ աւեր սփռե
.
քով թալանելռվ,
առեւանգելով
իր խոփին ու արօ
րին փարած՝
աբ՚է՚՚՚Բ
ուրարի
մողովուբգբ..
ԱՀա թէ ինչ՛"–, <՚"յ գի՚–ղ՚"3է^^
"Բ
«""՚֊բ
ղ է կ
չէր տեսած, գաչտր թողուց
, սուր. Հրացան
բաՀի
տեղ առաւ» :
^
Գանակբ .ոսկորին Հասած
էր–
;
//*. վարղաններու
ե ւ ՎաՀաննեբու,
Աոլշեղնե. \
բու եւ Աչոտներու
յաքորղներր
ու՚լեցին
անղամ մր ^
եւս ցուցագբել
բովանգակ
աշիաբՀիև
իրենց անրս. •
պառ
կորովն
ու
ռազմունակութիւնր
,
187Ս/Տ^,;
Բարձր
Հայքի
մէք կաղմելով
«Հայրենասիրական
ղաղանի
րնկերութիւնր»։
Ծրագթբբ
Հ՚"յ մողովուրգի
ազատագբման
ել վրիմառութեան
ղոյգ գաղափարներն
էին ան .
շուշտ՛ ՀրաՀրուած
եւ պաբտաղրռւած
թուրքին
կողմէ :
« Հ ա յ տիկիճը ստիպում է բ աՍ՚ուս&ոյն գնալ».
«ւ11ատեբսպմի դաշտին վշւայ վ է բ ք տալ, ստաճալ» ;
Նուիրեա^երր
կուգային
մողովուրղի
բոլոր
խաւերէն,
ղիւղացի,
տրՀեստաւոր
^ ուսուցիչ,
ա–
ռեւտրա կան
եւայլն։
Աւելիւ քան
300
<ողի ,
զէնքի
ումով
մաքրելու
Համար արատբ
ղոր թուրքր
կր
փորձէր
քսել անոր ճակտին
ղայն
գաւանելով
«րայե ա»
, ստրուկ
I
Բաւական սրտառուչ
էբ նաեւ անգամաղբոլ
-
թեան
ձեւր։
Նուիրեալնեբր
իրենց
ան՚ւննեբբ
ար–
ձանաղրելով
մարմարէ
Հին խաչքարի
մր ՚խ՚այ
,
երգում
կ՝րնէին
Հլու,
Հնաղանգ
ծառայել
է1ւԸնկե -
սռ ւթեան»
:
կարնոյ մէք չաբմումբ
կր վարէին
երկու
յայտ
նի յեղափոխականներ
։
Համ
չէն ղաւառի
Վզրլքիէի՚՚է
գէ՚–Դ,՚"1ք
է Կարա
պետ Ագաթեանբ,
որ պետն էբ Հայ եւ լաղ
Հայգոլ–
կա յի՛ն խումրի
մ՛բ , եկած
գա
շնա կցած
էր
"՛՜Բ է Լ
յեղավէո խական
ի
մ ր
րնիկ կարնեցի
)ց ա չատուր
Կէրէկցիեանին
Հետ
եւ երկուքր
միասին
կբ վա
-
Բէի՚ե <ձԸնկերութիւնր»
:
*
Աստուրեան
Տ՚՚վՀաննէս
, Ղ,աֆաթ Գրիգոր իր
երեք \որգիներով^ Տաբէթ
, Բագրատ
եւ
Աբչ՛"^
(ապագայ
Բեռին), ՎարաքէԱենց
Գալուստր,
Ա է–
րէնկիլլեան
Հաճի Տակոր
, Հալաճ Աանոլկ, կոր
կոտեան
ՏովՀաննէս
, Տէր Գարեգին
(ղիւնագործ),
Հէքեքենց
Պօղոս, Աապոնճոնց Տիգբան
եւ Գրիգոր
^
եւայլն
յ
կարնոյ
ղաչաին
մէք՝
Օղնեցի Տէբ Արիստա
-
կէ"
, էփրանոսենց
Միքայէլ,
Անտնեան Աեգրակ
եւ
Տէր Վարգանեան
Տարութիւն
(Զիթողցի)
Նորչէն–
ցի թաղոս
, եւայ^ :
Բասեն չրքանր՝
Եօզունեան
Ա ինաս ԲաՀեա
,
Գալէմքէրեան
Հմայեակ
եւ իսմ բապետ
Վաղարչակ,
որոնք սարսափ աղղած
էին Զէբքէղներուն
I
Նարմանի
շրքանր
Կոլլիկ
օղլի եւ Վասապ Ար
թին
աւիսնայ կը պատռւՀասէին
թուրք եւ
քիւբա
չաբագոբծներր
:
Եբ՚լնկայի
չրքանր՝
քիռլբէն
Շիչմանեան,
Կա
րապետ
Հումբիկեան
եւ Գալուստ
Աբխանեան սաբ–
սավ, ել պատկառանք
ներչնչած
էին
ւ
Բաբե րղի
չբքանին
մէք՝ Բաբերգցի
Արչակ,
Տաբէթ
ել ԱիՀրան,
եւն.։
՛Րգի էն Վարգան վարգապետ.
Տէր
Աուրէն
ժամկոչեան
Սարգիս^
եւն՛։
Բովանգակ
Բարձբ
Հայքբ
լծուած
էբ յեղա
-
փոխական, աՀարեկչական
աչխատանքի
X
Ընկերութեան
՚լարիչներր
կր ձգտէին
կաղմա–
ԲԲ ե՛՛՛կ
նկարաղրին
յատկանիչեբբ
։
Հ՛
^Բ0111Ո&;16
1Ո
Շ
1Յ
ՏՏ6
կաթողիկէով
(535
-
549)
կր վեբքանայ
Ռավեննայի
խճանկարներո՚-ն
չարքր
:
Հոս կարծես վերագարձ
մր գէպի
քրիստո -
ն^ալան նախնական
տարրերու վերացական
մաայ–
նութ իւննե րռւն։
Գո յներր պարղացած
են , պաա
՚
մական
ոճբ լքուած։
Ա. Ասլողինարբ
շրքապաաող
տեսարանէն
ունինք
Հռս վերարտաղրութիւննեբ
,
Ս՛ Լուկասի
խորՀրղանիշ
է
,
>
կ նկաա–
՚"–է1րէամ9րգգարոլ՚կ^/^՛՛^՛
Աավեննայի
խճանկաբնեաբ
Ե՛ Զ՛ ՛՛ւ է՛ գա՛
ւերու ոեւոան^,../....^.
...
,
ք ռւ.
քաններոլ
խորՀբգապաշտ
, վերացական
ներկայա^
ցոլմներոլ
կողքին՝ Հռն կր գտնենք արուեստի
նոբ,
տարբեր
բմբռնոլմնեբ,
ոքերու
փոխանցույ
եւ
րնաշրքռւմ
որոնք յետազային
իբենռ խոր
ազգեցՈ՛–՛
թիւնր պիտի ունենան քրիստոնէական
արուեստին
՚եք""^
՚
ԱՐՇԱԼքէՏԱ
հւԱՆՏԱՆԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
