^6ԱՌԱՋ»
ճաճ ՄաքտիկեաԱ
Լիքւա&անխ Ահք
ՊԷ8ՐՈԻԹ
(Յւ ա ւ ա ջ )—
Աայիս
Յին
Լիբանա
նի Օղն՛
իյաչի
Շբք՛
վարչութիլնբ
թէյասեղան
մբ
սաբքահ՜ էբ ի պասէիւ, Պ՛ եւ. Տիկ՛ ճ
՚Մարաիկեանի
սբււնք
այցելելէ եաք էւբուղա
եւ. Աիքյւն
Աբեւելք
,
պիտի
անցնին
Ծայբագոյն
Արեւելք
, մ ասնաւո րա -
բաբ Բորէա
է
թէյասեղանին
Հբալիրոլա1է
էին Օղն՛
Լւաչի
տեղական
բո
լո ր մ ասնաճ իւղե բու
վար
չութ իւննե -
բը
) Հ • Մ՛Ը՛
Մ՛ի չրքանա
յին եւ աեղական
վար–
չութիւններբ
, Կ • կոմիտէի
անգամներր
,
ինչպէս
նաեւ
Պէ
յբս՚֊^ւ՛
երկու
Հայ երեսփո խաննե
րր
լ^ւ–
կեր
Մ ոփսէս Տէր Գ՝ա լուստեան եւ Տոքթ՛ Ա ելքոն
Հա յրապետեան
։ Լիբանանի
Օղն՛
Խաչի Շբ1՛
վարչութեան
կողմէ,
Տիկին
*Ի • կանայեան
թէյա–
լւԼղանր բանալով,
բարի գալուստ
մաղթեց
Հիւրե
րուն : Տետոյ
խօսք առաւ
Տիկին Լ՛ Աասունի եւ.
ամ փոփ
կերպով
տոլալ պաակերր
Լիբանանի
մ էք
Օղն ՛Խաչի կատարահ՜
գործին
••Խօսք առին
նմանա–
պէս
լլեկեր
՚ԼաՀան
Փափաղեան
(^կոմս) , րնկ ՚ Կա^
րօ Աասունի,
րնկեր
Տօքթ
՚ Ա՛ Գապաղեան եւ ընկ՛
Մ • հշխան
Հ
Գեղարուեստական
բամին
մ լ ^ ալ
սարքուած
է ր ՝•
Ամէնէն
վերք խօսք տրուեցաւ Պ՛ ճօրճ Աար -
տիկեանի
, որ պարղեց
վԱնչա^յի
ղո րծո
ւն էո ւթ
իւ
նր։
(^Անոր Հիմնաղիբն
ու նախագաՀր
րլլալու
պատիւն
ունի) :
« թերեւս
ղարմանաք թէ ինչպէս
Հայ
մնա
ցած– եմ այնպիսի
երկրի
մէք որ ձուլարան
մրն է ,
ուր ոչ միայն կր կո րսուին
փոքր խմբակցութիւն
-
ներ , այլ ամ րողք մո ղո վո ւրգնե ր ; Բա
յց պէտք չէ
ղարմ անալ։ Ան որ ինծի
նման
Համբուրած
է Հա -
յաստանի
Հողը
, չի կրնար
կորսնցնել
իր Հա յու -
•իմիւնր, ան որ Հայ մօրր կաթով
սնած է՝ չի կըր՜
նար ուծանալ
: Աւ ես ամերիկեան
մողովուբղին
,
սկսած՛ իր
ն ախ ա ղա Հ էն
մ ինչեւ
յետին
բանուորը
,
յաբղանքը
կր վա
յե լեմ պարղապէս
անո ր
Համ
ար
որ Հայ
մ լն եմ : Ան որ կր կեղծէ
իր
ինքնութիւնր
չի կրնար
յարգանքի
սպասել՝^ :
111օսելով
Գերմ՛անիա
յէն Ա իացեալ
ՆաՀանգնե
ր
վաիսաղ րուած
3200
^այ տարագիրներու
մ ասին
,
Պ՛ ւքարաիկեան
ըսաւ –(ձՀպա րտո ւթեամ բ կը
յայտ
նեմ թէ ձեռք բերուած
արգիւնքր վեր է մեր
րոլոր
ա կնկալութիւններէն
: Ա իաց • ՆաՀանղնե
ր փոխա
գրուած
տսւրագիբներր
ոչ միայն պարտական
չմը–
նաց ին
մ եղի , ա յլ պարտական
գաբձուցին
մեղ՝ ա–
մերիկայութեան
երակներուն
մէք Հոսեցնելով
Հա
յասաանի
ոգին եւ անոնց
ներչնչելով
Հայեց ի
շունչ : Վ^ստաՀ ենք որ անոնց
^որՀիւ
Ամերիկա -
Հայութիւնր
30
տարի եւս պիտի
մնայ
Հայ։
Գեր—
մանիոյ
մէք տակաւին կան տարագիրնեբ
,
որոնք
Հիւանգ
Րէլալով
չեն կրնար Աիտցեալ
ՆաՀանղնեբ
ւիոիսաղրոլիլ։
Աս եկած
եմ բանակցելու
տեգական
կառավա
րո ւթեան Հետ, որպէսղի
կարենամ
այգ
Հիէ անղնե ր ը Լիբանան
փոխադրել
եւ
բումարանի
մէք
ղետեղել։
Կր յուսամ թէ այս ծրադիրս տլ կը
յաքողի
ծ :
ՀԱՆԵԼՈԻԿ
՝Վ Աեւր
սեւին
վբայ
ճերմակ կը գրէ
է
՝^Վ Վեց ստքաի^
ձ"Բ"Ը.
կրնար
քաչել։
Գաղոէթհ
գաղութ
Հ՛ Տ՛ Գ– ՇԱՐԲԵՐԸ
անցած են
15
երիտա -
ւ՛ա րղնե ր եւ եր իտա սա րգո
ւՀ իներ Աւստրբե
ՀԱմե -
րիկա)
մէք։
Ընկեր Պետրոս
Տարութիւնեաև
ող ֊
քունած է նորեկները
յանուն Կ ՚ կոմիտէի
, ի"^
լ^կեր Ասատուբ
կիբակոսեան
ներչնչող
ճառով
մը
կատարած
է 1լնքաՀայութեան
պաշտօնը
:
կեդբ •
կոմիտէի
կողմէ ատենապետ
լնկեր Լ՛
Տադլեան
շնււրՀ աւո րած է երիտասարդները
: Նորա գիրն
երէն
խօսած է ընկեր
Զարլս
^ամոյեան
:
ՏԽւ՚ՕՒՆԻ
Հաղարապետ
Գառնիկ
թռնամ–
եան
(46
տարեկան)
մեռած է Նիւ
Ե ՚ ՚ ր ք ի
մէք :
Վերքին
տարիկյերը
Ա՛ . ՆաՀանղնեբու
բանակի
մէկ
ղօրամ ասին
ատամնաբումական
գարմաԿւատան
ղլվսալ ոբ ատամնաբոյմն
էր , ի"կ մեռնելէ
ն չա -
բաթ
ւէը առաք իր պաշտօնր
բարձրացած
էր Հա -
ղաբապետի
աստիճանին : Տարիներով
վարած է Ն •
Եորքի
Հայ Ուսանողական
Ա իութԼ ան ատենապե
տութիւնը :
ՄԵԲՍԻԿԱՏԻ
Հայ գաղութր
կը բաղկանայ
40
45
ընտանիքէ
,
200
տնձ : կր ղբաղին
^**չԻ^Ի
ղո րծ ո վ
է
կան նաեւ խաղա լիւքի եւ կերպասի վա -
ճառականներ : Ամէնքն ալ անձնական
գործ
ունին :
Կ՚աղութր կր պաՀԷ Հայկ.
դրոշմը
չնորՀիւ
Հ՛Տ՛
ԳաշԿւակցոլթեան
որ
1923^1
ի՛ վեր կը կաւլմակեբ–
պէ Հանդէսներ
եւ կը տօնէ աղւլա յին
՚լլիւաւոր տօ–
ները , ընկերներու
բնակարաններու
մէք :
գեղացի
ներու
վերաբերումը
լ՛ու է Հ ա յ ե ր ՚ ՚ ւ Հանղէպ։ եր
կի՛րր Հա յաշատ
կեդրոննե
րէ Հեռու
ըլլալով
, ցարդ
ոեւէ
՚ւ՚՚րծիչ
ւլացած չէ ՝էոն :
ԱԳԱՏՕՆԸ
եւՆՈՐ
ԱԵՐՈԻՆԳԻ
ՕՐԸ ՇԱՎԻԼԻ
ՄԷՋ
ներկայացուցին
«Ա՝՚"ււչ»էն
տեսարան
մը, ղեկա -
վարոլթեամբ
Ա. ՏովՀաննէսեանի
: իսիի
«Նոր
ԱերուՆղ)^
նոլադաիսումբն
ալ բերաւ– իր մասնակ -
ցութիւնր։
Ջենք դիտեր
միայն, թէ ինչո^ւ Հա -
մար Փարիղփ
մեր րնկերները
ղրկեցին
մեզ
իրենց
ղատակե րդո ւթիւնր
վայելելու
հաճոյքէն
:
Ժամը
^էն վերք սկսան
արեւմտեան
պարերը,
ընկեբակց,ւլթեամ
ր
րևտի՚բ
նուագախում
բր ւէր
ել
չա բունակուեցան
ուրախ
մ թնո քՈ րտի
մէք,
սինչել կէս գիչեր։
Ա՛եր ընկեբուՀիները,
ի–
րեՆց
լ պասարէլոլթնամբ
դոՀ թողուցին
ներկա -
Ներր :
Այս
առթիլ Հ/ավփլփ
Հ
Նոր Աեբունղ^ր
իր
քե՜ր՛է չնոր՝, ակա
լութ իւննեբը կըյա յտնէ
րո լո բ տ–
նոնց ւրօգտակար
եղան
մեր ձեռնարկին
եւ. յատ
կապէս
Հ. Տ– ՝ի.
Ար՚լութեան
խումբի
երէց
րնկեբներոէն
, ինչպէս
նաեւ
Մ ինասեան եւ ^մտ–
ւռնե՚սն
լ^տանիքնե
բուն , որոնք բաբո յապէս
եւ
նիւթասլէս
քաքալերեցին
մեզ :
ԱԱՏՀԻԿ
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆԲ
ՇԱՎԻԼ՛
Վերքին
երկու
շաբաթնեբու
լ ^ -
թացքին
Շա՛վիլի « Ն՛՛ր Ա ե րունդ^ը
կա
՛լմ ակե րպե ց
երկու
ձեռնաբկնե
ր : Ասչրիլ
ՀՀի՛ն ոզեկւ՚չեցինք
յի՛–
շաաակր
1915
\ԷՏի մեր անմաՀ նաՀատակնեբուն
,
սզ՚սՀանղէսով
մը,
ւ՚րուն կը նախաղտՀէբ
րնկեբ
գ. Փափտղե՚սն : Րանաիսօսեց
՚1՚
ե ր երէց
լ^ւկե րնե -
րէն
Խս՚չիկ Ս կբտիչեան
, ոբ մեղի բացատրեց
մեր
մոդուիուրւլի
տառապանքներուն
ու նաՀաաակոլ
—^
թեան
ի՚էաստր,
յանձնարարելո՛վ
նոր
սերունդին
վառ
պա^ել
միչտ
մեր
մ՚եծ
ւլոՀերուն
յիշատակը ;
Ընկեր - ընկեբուՀ
իներոլ
կողմ է ե՛լան
աւուբ
սլատչ՚սճի
եբ՚լեբ եւ արտասանութիւններ
:
Տալով
սլիտի արձանաղրեմ
, որ այս
սդաՀան–
դէսէն կր րացակայէին
ընդՀանրապէս
մեր
աարէց
Հայրենակիցնե
լ։ : Ել՚բ մեր
ծնո՚լքները
մեղմէ
կր
պաՀան
քեն
չմ ոռնալ
մ եր ա՚լգութիւնր
,
կարծեմ •
մենք ՛սչ իրաւունք
ունինք
յիշեցնելու
որիրենք
օ– \
րինակ
րլլան
մեղփ :
|
Ա՛եր երկրորւլ. ձեռնարկն
էլ՛ «Մեր ՕբՏ>բ , որ •
տօ՛նուեցաւ
Ապրիլ
29/՛
կիրակի՛ն
, «Աալ տէ
Ֆէթ»ի
մէք։
(յրաՀր
լեցուած
է ր ծնուլքնեբով
, բա րե կամ–
ներով եւխանդավառ
երկսեռ
ե րիտասա րդնե րով :
Բաղմաթի՛լ
ընկեր - րնկերոլՀիներ
եկ՚սծ
էի՛ն
նաեւ
Փ՚սրի՚լէն
եւ այլ ա րո ւա րձաննե րէ :
Նաիս^սղաՀեց
րնկեր
ՀԻ • Գատալո.֊քեան եւ նոլ՛ սերունդի պար -
տականութե
անց
շուրք
կուռ
բանախօսութիւն
մ ր
ըրաւ
րնկեբ
ՎաՀԷ 0էական : Եղան արտասանոլ
-
թիւններ եւ երդեր
1
Շավփւլի նոր սե րնղականնե
ր ը ^
ՏԷԱԻՆ
Հ .
Մ • Ը՛ Մ՛ի Ռոմանի
մասնաճիւղյլ
որ Հաղիւ
երկու տարուան
կեանք
ունի,
եղր՛ Ա -
ղատ
Պա լեանի
մ իքո ցաւ առաքաբկած
էր
Լիոն -
ծ
է սինի
քոյր
մասնաճիւղփն
Հետ կատարե
լ րարե–
կամական
մրցում՝
մը Տէսինի
դաշտին
՛իրայ
I
Հ՛
Ս • Ը՛ Մ՛ի վարչութիւնը
ընգ առաք
երթալով
ա յս վ՚ափւաքին
, յ՛ս րմ ա ր ա ղո
յն թուական
որոշեց
Հ,"ււ1՛բարձման
օրը,
3
Աայիս։
Անտուն
Տէսինի
մո–
՚լովուբգը
անՀամրեր կը սպասէր
Հայորդիներուն
:
ճիշդ
\2,ին կը Հասնի
Ռ՛՛մ անի օթօքարր.
Ո՛լ–
քագսլրումնեբէ
վեբք,
ամէն
մէկը
իր ծրարը բա–
նալոէ
կը սկսին ճաշփ։
ժ՛ամանակը կը սաՀի,
երի
աա սա րդները
անՀամ բե բ կըսսլա սեն , եւ վերքա -
պէ՜ս կր Հասնի պաչտօնական
դատաւորը :
(յաիւ դաչտ
կ^իքնեն
Ռ՚՚մանի
տղաքը , յետո
յ
Լի՛՛ն - Տէսինի
իսում բր։ կարդով
շաբուե
լէ
՚Լեբք ,
Լի՛՛ն - Տէսին
վարիչր
բարի
գալուստ
մաղթելով,
կր յանձնէ
եռանկիւն
դբօչակը
մեր իսումբի
՚լւ՚յնե–
րս՛է : Խս՚ղբ կը սկսի
եղրա յբական
մ
թնոլորտի
մէք :
Առա
քին
Հինգ
վա յրկեանին
Ներսէս կր նչա -
ն՚սկէ
առաքիւն կէտր : քհ՚՚մ անց ինե ր ր , թէեւ տկար
,
ա՚ն՚ԼՀա՚ո
չա րունակե
ցինիսաւլը
՚լերաղաս
խում բի՛է ր
ղ է մ ։ ՚Լարգւլէս
ումգին
Հարուածով
մը կը նշանա
կէ երկրորգ
կէտր։
Առա
քին
կիսաիսաղը կը վե լ՛քանա
յ
2 0
յաղ–
թական
Լի՛ոն - Տէսին : Երկր՚՚րղ
կիսախաղփն
Լիոն
Տէսին
աւելի
թ՚՚յլ
իսաղա րկո
ւթ իւն
մր ունեցաւ եւ
Ա-ոէէ՝ւււնցիներր յաքալեցան
կէտ մր չաՀիլ,
անսաՀ
մ՛ ՛սն ուրախութեան
մէք։
Վերքին
կէաը շաՀեցաւ
(ի ՚ Ա իմոնե՜ան
, ու խա
ղը վերքացաւՅ
—
-1 ,
ուրաիս ոլ ւլոՀ տպաւո բութ եէսն
սւակ :
Հ
^իւրերը
առաքնոր՚լ՚՚ւեցան
մ՜եր կեդրոնը ու
պա՚ո՚ււաէէ իրուեցան : Ռ՛՛մ անի
վարիչները
քերմ
շնորՀակալութիւն
յա յտնելով
մ եկնեցան :
՝X՚
Կրկին
յիշեցնենք
մ արղասէր
Հասա րակու -
թե՚սե թէ մ՛եր
մ ասնաճիւղը
ֆոլթպոլփւ
խումբ չէ ,
մենք
ֆութսլօլը
կը նկատենք
միքոց
մը Հայ երի -
տասա
ր՛լ ութ
իւնր
Համ ա իսմ՛րե լու
, որպէսղփ
Հա —
յերէն
իսօսին ել ազ՚լային
ողին վառ պաՀեն :
X
Ա^ա երրորդ
տարին է որ Պ ՚ Վ՛ Պապիկ––
«ՏԱՌԱՋ»Ի
թԵՐԹՕՆԸ
(49)
կ. ՊՈԼՍՈ8 ԳՐՍ1ԻՈԻ1քԸ
Գ՛
Ջէին
յա քողեր
քրիստոնեայ
նաւերուն կառ -
չիլ–, քանի որ տակաւին
թեթեւ
մր փչող
Հովը
ղա
նոնք կը մւլէր եւ թ^ւամի
նաւերու
մէքէն կը քը–
շէր,
մինչ իտալացի
նալաւլԿէերն ալ մէկ
կողմէ
քարեր կր տեղացնէ
ին թրքական
նաւատո
րմ ին
վը^
լ՛այ եւ միւս
կողմէ
իրենց
բաբձր
գիրքին
մէք կե
ռեբով ել կաց
ինն երո էի ղին ուած՝
յաղթականօբէն
կր
դիմ ագրէ ին իրենց
մ օտենա
լու ոեւէ վարձի :
Աբ՚լէն իսկ իտա լական մեծ նաւե ր ը
մ՛օտեցած
էին
քա՛լաքին։
Րայց
ճիչդ
այ՚է վայրկեանին
ղէսչք
մը պա՚ոաՀեցալ
որ արդէն իսկ անՀալասար այդ
կռիւը
րո
լո բՈէԼին ի նպաստ
թուրքե
բուն
դարձուց
:
Տ անկարծ
Հարաւէն
վ՚չ՚՚գ
^ո՚ի ր գաղ րեցաւ •
քանի
մը վայրկեանի
մէք մթնոլորտր
բոլորովին
Հ՚սնգար՚ոեցաւ
, եւ քր իստոնեսւ
յ բաբձր
նաւե
րր
յանկարծ
կեցան
մ ի՛նչ պա րղուած
առաղաստները
տխուր
ե րեւո յթով
մ ր կա
յմ ե րէն
վար
կ ր կաիս -
ոլէ
ին : Աք՛է պաՀուն
, Հ իմ ա կո լան Ա արայ
Պուր -
նուին
առքեւն
էին ճիչդ ու ճիչդ՛ այգ
յանկարծա
կան դտղարը
կռիւին
առաւելութիւնը
ամբողքո -
վին
թուրքերուն
կո՚լմր
անցուց։ Ալ կարելի է ըմ–
րոնել Ա ուլթանին եւ Պալթաօղլուի
ուրախութիւ
նը : Տ անկարծ
ան չարմացած
ա յ դ չորս նաւե ր ը ալ
ի՛՛նչ
կրնային
1^ե
լ զիրենք
շրք ապատ
ուլ
թրքական
Հարիլր
յիսուն
նաւե բուն դէմ :
« թրքական
նաւատորմ
ին
Հրամանատարը
,
կ՝րսէ Պարպարօ
, ալ Համուլուած
էր որ իբ
Հարիւր
յիսուն
նաւերր
պատ՚սռի
մր պէս պիտի ^ԱԷԻ^
չորս քբիստոնեա
յ նաւերր
• ինքն իսկ
յարձակեցաւ
անոնցմէ
մէկուն
վրայ եւ կաււչեցալ
անոր յետ -
սակողմ
ին , մինչ
բ" լո ր ՚է՚նտ ցո րդ նաւե ր ր , ՛լէ չ ա–
ղէկ
կը նեւոուէ
ին մնացեալ
երեք նաւե բուն
՚էլ՚այ :
կատաւլի
ւլ իբկլ^դմ
էք կոիւ
մ ր սկսալ
.
Պ"՚լթաօղ–
լու , ձ՛սյնաէիողը
ձե՚ւքը
, իլ՛ նաւին
ետեւօքը կե -
ցած,
անձամբ կր վարէր
կռիւր »;
<; թուրքե
րէն
ոմանք , էլ րսէ
Կ բ իտո ւիաւլոս
,
վաոած
քաՀեբ
բռնած
, կը ՚/ազէին
կրակի
տալու
թշնամի՛
նաւ երր , ուլ՚իշԿ՚ե
լ։
^(ացինի
Հ ա ր ո ւա ծն ե–
Բ"վ, կըքանա յին նաէ.երուն
կողե՜րր բան՛ս/ ,ու րի՛շ՛–
նեբ ալ, երկար
նիղակնեբով,
կր քանա յին
վարէն
վեր
ւլս՚բնե
լ իտալացի
ւզաէոերազմ իկներբ
՚ ՛ի ե րքա–
պէս , ուրիշներ
նետերու եւ քարերու
տարաէիի
մր տակ կր վարձէ ին ւլանոնք
սպաննե՜լ , կտմ իւա–
րիսխներու
շղթաներուն
, սլա րաննե բուն
կաււչե -
լոփ–, կամ
րք ակին
՛իրայ
ելլել։
Ամէնքն ալ աննկա -
րազ րե՜լի կատաղութեամ
ր կր կռուէին
, բ՛ո
յց ի -
րենց քանքե լաւն
արղ իւնքր չատ
մ իքակ
էր : Իսկ
քրիս՚ոոնեա
յ ււաղմ իկնե բ լ՛՝ ոտքե րէն
մփն
չեւ դր -
լոլխնե րր ղբաՀապատ
անՀ ո ւնա պէս
նպաստաւոր
րաբձբ
ղիրքի
մր մէք, անրնկճելի
եռան՚էոէէ
մր ա–
մէն
յարձակում
ե՛ո կր մ ՛լէ ին : Ջուրով
լեցուն ա–
Հա՛լի՛ն ամաններ,
կամրքակին
վրայ
նաիսապէս
սլատբաստուած
քարի
աՀ՚ողին
կոյտեր
, յարձտ -
կողնելաւն
վրայ կր թ՚սէիէին
չարունակ
յ
Ջէ՚ւրր
թշնամիին
կբակր
կը մարէր ,
քաբի
ղանղոլածները
թուրք
ղինուո
րնե ր ը իսո ւմ բե բով
կը
ճղմ՚էր կամ ղանոնք
ք՚՚ւբբ
կը թափէր : Նի՚լաէ^ե -
բու
, նետերու
,
ւլեղարդներոլ
Հաբուտծներով
Լաաիններր կը ծակէին փեր մադլցիլ
փորձուլները
եւ անոնց
ձեռքեբը
ղանակներով
կը
կտրտէին։
Ուրիշներ ալ երզաթածայբ
գաւաղաններով
կամ
ծանր
ղէնքերով
զինուած՝
յա րձակո
ւլնե բ ր թոպա–
մաՀ
1լ լ^էին : Վեբքապէս
յունական
Հուբր
յար -
ձակալներոլ
մերկ
մարմիննեբր
կ՚այրէր։
Պատե–՛
րաղմ ին եռուղեռր
տննկտ րա՚լրե
լի էր՛ ^աւի աղա–
ւլակնեբր, մէկ կամ միւս
կոգմին
կատաղութեան
սլոռչտոլքներր
,
Հ ո դեէէա րքն ե լա ւն
Հռնղ իւնր , դը–
մոիւային
աղմուկ
մր կր Հանէին :
« Վերքաէէլէս
, կ՝ըսէ Պարպարօ
,
ղարՀուրելփ
նախէճիր
մէր՜Ֆ
:
Այս
մ անրամ ասնութիւնբ
կարեւոր է գաղտ -
փար
կազմելու
Համար
Մի՚քի՚ն
Գարու
ծովային^
պատերազմնեբուն
սարսափելի
գիրկրնդխառն
կը՜
ռի՚ւներուն
վրայ։
Հ՚՚վր
թէեւ
ւլաղրած էր
բոլոբո–
՛իին , բայց ծովբ ալեկոծ
էր : Հոսանքր
պատերագ–
միէլներր կր քշէր կը տանէր
դէպի
կալաթայի՛ ա–
փունքր ել ղանոնք կր մօտեցնէ ր սլաշարուած քա–
ււաքին : Հիմա Ոս կեղքիւր իառքեւն
էին
արդէն,
պատնէ
շին
կարելի
ե ղած
ին չափ
մ օտր , մ էկ
կոդ՜
մէ Աարայ
Պոլրնուի եւ միւս կողմէ
թօփՀանէի
չր–
քակա
յքր տարածուող
տափարակ
ծովեղրին
մ էք -
աեղր ՝•
Fonds A.R.A.M
