Հ
.6
Ա ք հ Ա Ջ >
ԱՊՐԻԼ 1 1 - 2 4Ի ււ՚ԳՍՏՕնԸ
մՍՐՍԷՕԼԻ Սեձ
ՄԱՐՍԷՅԼ,
( Յ ա ռ ա ջ յ —
Ապրիլ
29ի
կիրակի
առաւօա
ամէՆ կողմէ խուռներամ
րաղմոլթիւե
մր
փութացահ
էր
\^ՅՈ6է6Տ/՛
րնղարձակ
որաՀր,
աօնե–
լու
Ապրիլ
11֊24/.
ղոՀերուն
36րղ աարեղարձր
:
ՏԼորոլիմիւնր,
մաՀաոարոոլռ
յիչաաակներր
իքած
էին
Հողիներուն
վրայ,
քանի որներկաներէն
չաա
չաաԼր
անապատներու
ճամրաներէն
եկած,
այմմ
տուն աեղ եղած
այս ափերուն
վրայ,
րնադղաբար
կր յԼւչէին
անթիւ
Հարաղատնե
րու
րացակա
յու -
թիւնր
. . .
Ա ասնակցող
բոլոր
կաղմ ակե րպո ւթեանց
նե ր–
կայացուցի^երբ
իրենց
տեղերը
ղրալած
էին :
Ա ղա տօն Լւն կաղմ ա կե ր պի չբ
Հ . 3 • Գ • Ն՛՛ր Ա ե -
րունգի
Շ րք • վարչո
լիմ իւնր
կ
՝րնգ7
՚ւնէր
Հ րալիր -
եալներր։
Լ^եմր տպաւորիչ
տեսք մր ունէր։ ճա —
կատր գրաւող պաստառի
մր վրայ
նկա րուած էր
գա չա մր, ծանրարեււն
անՀամար
խաչերով։
Մէք
տեղէն
ճամ րա
յ մ ր, նա յո ւած քեե ր ը
կ^առաքնորգէր
գէպի ուխտատեղի
մ ր : ք^եմ
ին յառա քամ աս ին ՚էր^
րայ
ղետեղուած
էր սեղան մր, վյրան սեւ
ծածկոց
ճերմ ակ խա չով մը :
Ժամր
10
/1՛,
օրուան
նաիսագաՀր., Տ՛
թաղռյ–
եան , բանալով Ա գատօնբ
, նաԼս ներկաներր
Հրա–
ւիրե ց ՚քէկ վա յրկեան
յոտնկա
յս խոնարՀ
իլ
ան՚^ե–
տացածներոլ
յիչատակին
առքեւ :
« Մեծ Ե —
ղեռնէն
36
տարիներ
վերք ասպն քական
Ֆրանսայի
III յս
ս րաՀ ին մ՛էք , աղաա
Հա յ՛՛ւթ
Լ՚՚-նր
՚" յս
տարի
եւս
Լսոլռնե բամ , եկե
ր է ա յստեղ
իր
յա
լ՚ղանքի
պարտականութիւնր
կատա րե լու
,
Հանղէպ
ա յն
անՀամ ար
Հա
յե րուն
, ո
րոԿւք
առանց
գաւանանքի
եւ սեռի, աարիքի,
գաղաւէարի
խտրութեան ,
1915/5՛
ինկան քարգարարնեբոլ
սուրին տակ, գա–
ղանա յին
մ ո լու ցքով կռտռ րուեցան
բանտերու ,
կ՚սէսաղաննե
բու , Հա յրենի
լեռնե
բու ,
կիրճերու
կամ Սփրատի
ալի^քեերուն
մէք,
իրրեւ
քաՀակիր–
ներր մեր Հաւատքին եւ աղ՚լային մեծ գաղափա -
բԼ՚ն : Մեր մ եռե
լնե
րր գա լԼւք
ս ե ր ո ւն՛էն ե ր էն կ՝ա -
կ՛ե կա
լեն
իրենց
ղո Հ ո ղո
լ
թե ան ց արգաբՀ տաս ւց ում
ր
Անկախ
Հայաստանի
կաղմ՚ոլթեամբ
» ;
Յետոյ
րեմ
Հ րա լԼ՛ րուե ցաւ երիտասաբգ
քու -
թակաՀարր՝
Պ • Լ՛ Ղ^եւոնղեան որ նուաւլե ց «՚ Կ ր–
ռունկ^ր
, ՛էա չնակԼւ րնկե րա կց ո լ թ ե ամ բ ՛Օր • Մ աբ–
կոսեանի : Յետո
յ արտասանեց
Պ • Ա ակարեան
(Նոր Ա երունգէն
յ
օրուան պատչաճ
կտոր
մր ,
« Գիչեր »ր : Օր– ԱրմենուՀի
Աէրէնկիւլեան
ար -
տասանեց
ԱՀարոնեանի
«Աել Լսաւարր» ;
ԱռաքԼւն
րանաիւօսն
եղաւ
Հայ կաթուլ– Հա —
էէա յնքի
առա
քնռ ւ՛ւէ
Յ՚՚՚ԷՀ • Ծ • ՚Լր՚է
՚ Ջ՚՚ւՀաճեան
,
որ կարգաց
եբկար
ու՚լերձ
մր. Լ՛՛որ տպաւո
բու -
թիւն
ձւէե լով :
Մ եր
Աբենուչնւերբ
, առաքնորղութեամ
ր Տ Լ՛ ՜
կին
Աանուչ
Շամ՚ԼւրեանԼ՛
ցոլցաղբեցԼ՛ն
կենղա—
նի պատկեր
մ ր , ցանելով
սարսուռ
բոլոբ
Հոգի -
նեբ՚ււն
՛Լլ՛ա յ : Արենոլչնե րր ե կան չարուեցան բե–
մ Լ՛ն չուրքր , նաիս բարեւելով
իրարու վբա լ գիղ ՜
ուած
խաչերր։ Այգ պաՀուն
Օր– Արմ • Ա
էրէնկիւլ
եան
սկսաւ
ւոԼսոլբ եւ աղու
ձա յնով
մ՛ ր
բեմին
եւռեւէն
ե րւլ ել «Տէր
ողոր՚ք՛ եան» : Նո
յն ատեն
Նոր
Աերռւնղէն
Օր– Ալիս
Յարոլթ
Լււնեէոն
րնգՀաա -
րնղՀ ատ կ՚արտասանէ
ր Րեգլար
Նաււսսա րգեան
ի
մէկ
արձակ
րանա ստե
՛լծ ու թիւնր
-.
Այս
յ՚՚՚֊՚ւիչ
տեսաբանէն
՛էեբք րեմ
Հ բաւի
րուե
ցաւ
օրու
՛սն գլիսալո
ր րանա էսօսնե րկն
Տ Լ՚կԼ՚ն
ՏԼ՛–՜
րռլՀի Ս իսաքեան
յ
Րբ խօսե լու չե չտ ր առա
քէ՛ն լ՛ա–
ոերէն
իսկ սկսաւ
թրթռալ
ու քիչ վերք արւլէն տե
սանք Հեկեկալր։
Արղ՚սբեւ
, լացաւ եւ լացոլց
ամ
բողք սրաՀբ :
« Տամանելի է խօսիլ
Ապրիլ
1
\–24ի մասին :
Միչտ
զգուչացած
եմ իսօսիլ այղ օրր, քանի որ ,
ինչքան ալ ճիգ թա՚իեմ
զսպելու
յոլղումս
, տէրր
չեմ
րլլար բառե բուս։
Ապրիլ
24/
նման վայրա -
ղութիւն
աննաէսրնթաց է աղղեբու
պատմութեան
,
Հետեւարար
մեղի
նման
քա՚չաքակիրթ
մռղռվուր–
գի
մր Համար։
1915
Հեր Հայ մո՚լովուրգին
Հա ֊
մար
եղաւ
բնաքնքումի
Համատարած
ալիք մբ,
մէկ
անգամէն
կորսնցուցինք
գարաւոր
տր -
մէքներ
, ղիր, գրականութիւն
, եր՛է, պար,
չինա–
բաբութիւն,
տնտեսութիւն
, մ տաւո րակւսնո
լթ
իւն
,
•քէկ
միլիոնէ
աւելի
մարղկային
չունչ,
վերքապէս
այն
րոլորր
որոնք արեւմտաՀայ
մչ՚սկոյթր,
ղո ֊
յութիւնր
կր Հիմնաւորէին։
Հայ մողովուրգր
այս
րոլորր
կրեց
ա՚լկլո լո ւթե ամ բ ել քա
քութեամր։
վարակիչ
աղնուո. թիւն
մր որ ոլաբղուեցալ
Եփ -
բատի ափր, Հասոլն
տաբիքռտնեբէն
մինչեւ պա–
ւոանիներր։
Հայ մայրերր եւ քռյբերր
նաէսրնտրե–
ցին
քուրր
նետռլիլ
վ՚ոխանակ
Թուրքերու
եւ
•Րիւրտերու
կիրքերուն
ենթարկուելու։
Աչքռվս
տեսայ
ել ականքներովս
լս ե ց ի
6—7
տարեկան
աղ–
քրնակի
մր րռղոքր։
Հալկ՚ղի
եկե՚լեցիին
րակր, Ա–
զալնի
անուն
աղքնակի
մր երր թուրք
սպայ մր
կ՝բսէբ՝
«Եկուր,
քեզ մեր տունր պիտի տանինք ,
լաւ
Հագուստներ
պիտի Հագցնենք»
, կր պատաս -
իսանէր.
«ՊաշըՐւ|1 եէսին »
(գլուխգ
ուտէ, քե
ղի րլլայ)
, ես մեծ մայրս
կ\՚ւզեմ» :
«Եկուր
քե
զի լաւ ուտելիքներ
պիտի տանք».
«Պաշընը եէ–
ՕՐՈԻԱՆ
ՇԱՐԺՈԻՄԻՆ
ՀԵՏ
նաաԱա թւԱոէթխԱԱԽր
Անցեալ
օր տուած
էինք կարգ մր Հատուած -
ներ
՛Այն ճառէն
, զոր Պուլկարիո
յ կարմ
իր վարչա
պետն ու Ս՝ ու կւ՛ւ ա յի
Հ լու գ ււ րծակա աարր
Վր/քօ
Զէրվէնքվ
խօսած
էր
1
սպառնալով
^կբանիթեայ
լմաթո՚է
ճզմել եւ վւոչիԼ՛ վեբածել»
կռլխռղացման
բո
լոր Հակառակո
րգնե
րբ ;
Լրացուցիչ
տ ե ղե կո ւթ ե ան ց
Համ աձա
յն , Ջէր
վէնքով
րսած է « Հարցր
չի վերաբերիր
միայն
այն
գէււղացիներուն
, որոնք
չեն ուղեր Հաւաքա -
կանութեան
արամաղրել
ի րենց
^ս ե վ՚ական
^"՚էփբՐէ
այլեւ կան ուրիչ
գէււղացիներ,
որոնք
լքեր են աբ—
՛էկ
ն է՛սկ կազմ ուած
կո լիւուլնե րը : Գիւղաց իներր ,
իրենց
կամ քով պէտք է մ իանան
կո լէսռզսե բուն
,
իսկ
կո
1.11
ակց
ութ եան քա րո
զի ^ ե լ՛ն ալ մ՛ եծ Համ -
րե
րոլթիլ1ւ
պէտք է ց՛՛ յց տան
Համ
ողե լու
Համ
ար
զանոնք , թէ իրենց
չաՀն
Լ՛ոկ կր պաՀանքէ
ղոր —
Նակցա րա ր մ
չակե
լ իրենց
Հողերր » :
Ջէբվէնքւ՚՚է
ծանբ
ս սլառնա լէւքեե ր տեղաց
կոէ—
էսռղացման
էմ չեամ
ինե բուն ղէմ , րսելով թէ ոչ մէկ
գութ պէտք է ուն՛ենա
լ անոնց
Համ ա ր է
«
Ասոնք
սլիտի
ճղմ ոլէւն աւք էնէն
ումեղ
զէնքե բով , իսկ կա
ռավարական
էւ չխանո
լթ իւննե
րն ու
Հտմ ա յնալէաբ
կաւլմ ակե
լ՛ սլո ւթի
ւննե րր , սլեաական
ի՚իստ կար -
՛էա պաՀ ութէ^ւն պէտք է ե րեւան
բե րեն
Հ ողագոբ -
ծական մեծ Հարցր
լուծելու
Համար » ;
վարչապե տր յա յտարարեց
նաեւ , թէ սլէտք է
մ իանգամ
րն՛է
մ իչտ
վւ ս չի ա ցնե
լ ամ ե րիկեան ա չ -
էսարՀակալներոլ
եւ եուկոսլաւ
, յո յն եւ
թուրք
ֆաչականնեբոլ
ղո բծակալնեբ
ր : «Տեղր
պիտի
նս՚ոե ցնենք
ամ էն անոնք
, ոբ կր էս անգա
րեն մեբ
մողովուրգէ։
էսա՚լա՚լ
աչէսատանքր» :
Յարձակեցաւ
Վ ^ րք"՚"է^ " «Ամ ե րիկե ան Աա
յն»է։ն
վրա
յ , որ անց–
եալներր
րսած էբ, թէ Հ ա կա կառա վա ր ա կան
բուռն
րևգգէւէք ՛՛լ թիւն
մր կը տիրէ Պուլկաբիռյ
մէք։«վա–
տերռւ
յատուկ
սուտեր են ասոնք» է
Եուկոսլաւիա
ապաստանռզ
գէ՚ւղաց
էւնե ր կր
պատւքեն , թէ Հսւմա յնավար
ղո րծակա
լ1ւե
բ , «ֆա -
էական» եւ «րնկե բվա
րո
ւթե ան թչ^ւամէ՚ներ»
րա —
ոերր կ^արձանագրեն
կոլխողացման
րնգգիմացող
ղ է։ ւղա ցինե լ՛ու տունե բուն
վր"՛
յ :
ինչպէս
դրեցինք,
կոլէսոգացման
մեծագոյն
ճիգր՝ ի գործ կր զրոլէ՛ Հարաւա
յէ՛ն
Տ՚՚պբոլճա
յի
էէկք, որ արմտիքի մեծ չաեմ՚աբան
մըն է : կառա -
վաբական
ն՛՛ր
Հ րամ՚ւոնա գր էւ մ՛ր Հւսմաձայն,
այս
չրքտնր
ամ բողքութեամ
բ սլկտք կ կո լիս ո ւլա ց ո ւի
,
էսորՀրգային
եղանակով։
Աայէւսի
կէսին
սլիաէ՛
սկսէ՛ սլւս տ ր ա ս ա ո լած
ծրա՚լ
ր ին
ւլո բծագ ր ։՛ ւթ
իւն ր ,
լայն չափի մր ՚էբայ։ Ա թալինի
(Վառնա) եւ Լիուս–
ճուքէւ
Համ ա յնավ ար
մ արմ էւննե բուն
Հ րաՀ ան -
ղուած է կաւյմակեբ՚գե
լ
մեծութեան
կարգով
^ Պուլկա բէա
յ ա յս եր րորգ եւ չորրորգ
քաղաքնե
—
բուն րնակիչներր
, որպէսզի
օգնեն
Տոպրուճայի
կո լիս ռ զացմ ան ձեո նա րկին : Հբամ անա գիրր
Հ բա -
աարակուած
է պուլկա ր Հա՛ք ա յնավա ր կուսակ -
ցութեան
պա չտօնա
թե
բթ , « Լիապո թն
ի չէ սքօ Տէ–
ճ"/»/
Ապրիլ
14/
թհ
՚՚Վ՛
^^Բ
/Ր՛
^
^^Ի՚"՚\^
Լլէսր տրամագրուած
է այս եբկար
Հրամանա -
պրին, ուր կ՝րս՚։ւի
թհ Տ ՚՛ ոլՐ"՚–^
"՚ ձ է
կոլխ՚՚գացումր
դլուխ
պիտի Հանով՛
քԳուսիոյ
օգնութեամր
եւ
յատկապէս
Աթալինի
անձնական
աքակցութեամ
ր :
Պուլկարիոյ
միւս
շբքաններուն
մէք ալ կոլ -
իսողացման
ծրադիրը կր գործադրուի
բռնի
մի -
քոցներով,
բայց
բացս՚ռփկ
կարեւորութիւն
կ՝բն -
ծայուի
Տոպրուճայի
֊– Պուլկարիոյ
մնացեալ
մա
սին
մէ9 Լլոլխոզացման
պիտի
ենթարկուին
գիւղա
կան տնտեսութիւններր
100/5՛ /Օ
Համեմատոլ
-
թեամբ,
մինչեւ
1953։
Տոպրուճայի
մէք,
արղէն
իսկ
բռնագրաւուած
է Հողային
անձնական
սեփա–
կանութեանց
100/5՛
51/՛։
Տոպրուճայի
Լլոլխոզաց–
ման
առթիւ
նկատի
՚ղիաի
առնուին
«
ռուսական
կոլխողներռւ
եւ ս՚վիողներու
մեծ
փորձառու -
թիլններր»։
Մեծ ում սլիաի տրուի,
կ՝րսէ
Հրա -
մս՚նաղիրր,
այգ չրքանի
ոռոգման եւ
՚սնաառա–
մչակութեւսն
ձեոնա րկնե բո
ւն : Բոլոբ այս աչխա -
տանքներու
մէք պիտի դործադրուին
բռնի
աչիա
տանքի
միքոցներր։
Պիտի
մչակուին
ձմեռնային
եւ գարնանային
ցորենի,
գարիի,
րնգեղէնի
ել ա–
րեւահա՚լիկի
րնդարձակ տա բածո ւթիւննե
բ : Տոպ
րուճայի
ամրոզքական
կոլխռզացումր
պիտի
իբա–
կանանաք
1955/5՛։
Աւելորդ է րսել, թէ պուլկարական
արմտիքի
արտագրութիւննեբէն
մեծ չա՚իով
օղաուած է եւ
գեռ
պիտի օգտուի Խ- Մ իութիւնր
: վաոնա
յէն
ել
Ռուսճուքէն
զատ, ղօրաշարմի
ենթարկուած
են
Պալչըքի,
Աիլիսարէ՜ի,
Թռւթրաքանի
եւ կարգ մբ
ուրիչ
քաղաքներու
րնակիչներր։
Բռլոբ
այս
ձեռ
նարկներր
գլուխ կր Հանուին
աՀարեկչական
էսիստ
միքոցներով
, որոնց գէմ գիւղացիական
Հակազգե–
ցութիւնն ալկր զօրանայ
ուչագրաւ
Համեմատոլ -
թիլններով։
Թ՛ Ա՛ Թ–
ՏԻԿԻՆ ՎԱՎԱ
ԱԱՐԳԻԱ
Փարիզ
՛էե րագա րձած է ողբացեա
լ նկարիչ Աար–
՛ւԼ՛" Խ՚սչաաուրեանի
այրէւն,
Տիկէ՛ն վավա Աաբ -
զ էւս , ոբ վերքերս
Եղիսլաոս եւ Լէ՚բանան
գացած
էր , նկարաՀանգէսնել՛
սարքելու
Համ ար
է
ինչպէս կբ Հաստատեն
Մ Լ՛ք Լ՛ն Արեւելքի
Հայ -
կ՚ս/լսւն եւօտաբ
թերթերն ալ, ՏԼ՚կԼ՚նբ մեծ յաքո—
՛լութիւն
զտած է ԳաՀիրէի
ել Պէյրութի
մէք : Ե ֊
՚լ իսլտական
կաւ՛ ա ՛էա բու թիւնր
զնած է իր նկար —
՛ւ
՛ւ.
րԼ ՛հ մէկբ,
Աղեքսանգրիոյ
թանղաբանին
Հա -
մար։
Տիկէ՚նբ
իտալիա
Հանդիպելէ
վերք, պիտի վե
րա
՛լ ա ՛՛՛էւ ՛ս ք Ամերիկա
, ուր Հաստատուած
է տա -
րԼ՚ներկ
ի վեր ,
ԱԱԼՎԱՏՍՐԻ
մէք սլատաՀած
ումգին
երկ -
րաչարմի
մր Հետեւանքով,
միայն Ե՚սքուափա քա
ղաքին
մէք մեռան
Հագար
Հողի։
Ս՚֊րիչ
քաղաք -
ներու
մէք ալ կան բաւլմաթիւ
զոՀեր–.
Եռօրեայ
սուգ Հռչակուած
է երկրին
մէք
I
ԿԱՐԳԱՑԷԲ
ԵԻ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
€ 6
Ա
Ռ
ԱԶ * Ը
սիԱ» :
Եկո՛ւր,
ուղածգ
պիտի առնենք–
—–«Պաշընը
ւյէ՜սինյ
Ա1Ա
՚–շ|ւ1ւը եէււին» :
Այս ազնուական
գԼ՚ծբ.
վբ է մ խն
ղի ր
ո՚էին , գիմ ագրական
բնազդն էր որ
մեղ
բարձունքներու
Հասցռւց : Շապէ՚ն
Գա րաՀ ի -
սար
, վանի
Հերոսամարտ
, Ո՚֊րֆա
, աւելէ՛
վերքր
կամ աւո բական
չա բմում
, Ա արտարասլատ
եւ վեր
քապէս Ա այիս
28
եւ ներկայ
մանրանկար
Հայաս–
ասւնր ծնունդ
առէ՛ն Ապրէ՛լ
1
I
24/
վբէմէսնգրու–
թենէն
:
ինԼլանք՝
բարձրանալու
Համար : Մեր լա -
ցե բուն
մ՛ էքէն ա յս
Հայր
Հայ պաՀող
նկա րագր
ի
ւլիծն է ոբ անաղտ րա պէաք է փո խանցե
լ Ավւէււռ -
քի նորաՀաս
ե ր իտասա րգո
ւթ եան» :
Հայր
. Ա իո ւթեանց
ոււլե րձնե բու
րնթ ե րցում է ն
աոաք , ղրաւոր
ճաո. ՛քր կաբ՚լաց
Տիկին Ա–
՚Բէօսէ–
ե ան , կապո
յտ
հա չի կողմ է •-—• « Ա եծ Եղեռնի ա յս
Ա ղւռաօնր կր սլատկանի
ամէն
Հա յ՛՛ւ : Թուրքր ա–
նռղռրմ ու մ ար՚էակե ր , ամ էնուն
Հաւասարապէս
րամնեց տառապանքր եւ մաՀը,
մեր սրտեբր
ձգե–
լ՛՛՛է կրակոտ ու մեր աչքերը
մէ՛չա թաց :
Աւելի
քուն
՚քէկ
մ իլէ՛՛՛ն
նւսՀ
՛ստա/լներ
գերեզմ ան չունե -
ցան եւռչ ալխաչափայտ
մբ իրենց
վերեւ։ Նոր
Սերունդ,
կ՝աո։րիս
, եւ սլէտք է որ ասլրիս մեր
Լ րբեմնի
մեծութեանց
արմէքներովբ
: Գուն չտե–
սար մեր պապհնական
անուչ
Հողր։
Թ՚՚ւրքր
՚ ՚ ւ ղ ե ց
աբմատաէսիլ
լնել
մեր
ցե՚լը,
բայց
դուն,
նոր սե–
բունդ
փիւնիկր,
պատմական
թռչունր
պիտի
րլլտս : Պիտի
յաւե րմացնե ս ցեղդ՝^ :
Հաբաւային
Ֆրանսայի
Հայոց Աղգ–
Կեգր.
՚էարչու
թիւնն ալ ՛՛ւղ
երձով
մը կ՝րսէր.
«Մեր
նռրաՀաս
սերունդէ՛ն
Հաւքար անՀրամեչտ
է ոԼ մի
այն
սերաել
իր ազգային
պատմութիւնր,
այլեւ
անո ր Հերոսական
դրո
լա
՛լ ներուն
մ էքէն
ղաս եր
Հանել , անոնցմ ով ոգեւորուիլ՝
ամրացնելոլ
Հա -
մալ՛ իր աղւէայէւնողէւն
,ուլեկոչիել ու վերապրէւլ
իր
անցեալր,
վերյիչԼ.լ
իր նախնիքներր
որոնք ապրե
ցան
ու գործեցէւն
իրրեւ
Հին ու քաղաքակիրթ
մո–
՜ղռւէուրղի
մբ զաւակները։
Անոնք կերտեցին
իրենց
րարոյական
ու մչակութային
արմկքներր,
պայ -
քա բ ե ց ա՛ե իրենց
ա՚լ՚լա
յին գո յութեան
պաՀպան -
ման եւ տեւականացման
Համար : կւլուեցան
ու ին
կան՝ իրենց
Լս՚լճի եւ մտքէ՛ ազատութեան
Համարէ
Ս՛– այս բոլորր՝
որպկ սղի ապրի , տեւականանա
յ
Հա
յութէ՛ւնր :
Նոյնպէս
վասպուրականի
, Բղիէ^ Հայ
Արինե
րս՛ •, «Արմենիա»
երղչէսխումբի
եւն–,
եւն– Ա իու–
էմեանց
սւղերձներոլ
յիչաաակռլթենէն
եւ 3՛ Տէ՜
յիրմէնճեանի
արտասանո
ւթենէն
վերք , Օր– Աէ ՜
րկնկիւլե՚սն
եբղեց « ք՚նիր
իմ բալիկր » : Ապա
իւօսքր
ւոբուեցտլ
րնկեր
Հրանտ
Բալուեււնի
, ոբ
ինչպէս
միչտ՝
այս անղամ ալ իր ճառր բացաւ
ու
ղւորղացուց
գրական
սլատկե լ՛նե րով։
Յիչեց Փ՛" ՜
բիղի Հ. 3֊ Գ– Թան.ր"րանին
մէք Տէր Զօրէ անա–
ւղատէն
բերուած
ղանկր,
այլաբանական
ոլատկեր
մր ներկայացնելով։
Ամփո՚իեց վ. Ա ինա էոո րեան
ի
՚էհ
՚Քէ՛՛՛
աեսարան
մր ուր
ղիւղի
մր մէք մայր մը
իբ երեք զաւակները
Թ րքո
լՀ
ինե
րո
լն կբ րաշիւէ
ու
ինքն ալ կր էսենթենայ։
Հ
^Եթէ սուգ է, սսւգր
ձ /
տօնուիր։ Եթէ Ապրիլ
11
14ը յաղթանակ
մըն է՝
ինչ՛՛ լ այս լացի Համանուագը
ամէն տաբի
սրաՀ–;
ներուն
մէք»։
Պաամագիր
Ե՚լիչէի
վկա
յո
ւթեամբբ)
Հասաաաեց թէ ա՚լգովին
ռտղմ ագա չտե բուն
վրայ–՝
պ՚սբ՚ոո՚՚ռծ
ենք,
յետոյ
մեծնալու
Համար։
Յիչեց
.լե՚լեցիկ
էլրուաղ
մր Աասունցի
Գաւիթի
՚լի՚՚ցաղ -
նեբգոլթենէն
ուր Ասրայ - Մելիքի
իւրաքանչիւր
Հարուածին
տ՛ոկ Գաւիթ
միչտ կր պոռայ
«Գե՛*–
կենղանի
եմ»։
իր տպաւորիչ
ճառր
վերքացուց
առնելով
նաՀաաակ
քերթողին
մէկ խօսքր,
«՚՛՛^
երգս կ յ ՚ ս ՚ լ թ ո լ թ ի լ ն » է Մեր երգն
ալ
ս՚՚լգովին
միչտ պիտի
բլլայ
քաղթո, թիւն
։
ՄԱՆՈԻԿ
ՊՕՅԱՃԵԱՆ ,
Fonds A.R.A.M
