Ն ո ք
ամթաստսւՏաբիլեԱևք
Իսմհթի. դհվ
թոէ-րքէոյ Աղգ . մողովի
յունուար
22ի
նիստին
մէշ,
Ձանաղղալէի
երեսփոխան
Աիւրէյյա
էնաի ֊
կին Հարցուց թէ Հանրապեաութեան
նաիոորգ նա֊
խաղահ
ինէօնիւ
չարմին
հեաեւանքով
կրղրում եւ
բ. աշխարհամարաին
րնթացքին
ալ ԳաՀիրէ գա
ցած աաեն
ճամրու
ծախք առա՞ծ է թէ
ոչ։Այսառ–
թիւ
Հալքի
խմբակին փոխ նախ. Ավնի
Տօղան ալ
կառավրռւթիւնր
Հրաւիրած
էր Հրապարակել
ի
ձեռին
ունեցած
վ՚աասաա
թուղթե
րր , եթկ կան
1
Յանուն
մողովին
՚։.ուխաղաՀուԼյեաե՜
իՀսան
Շէրէֆ
Ի"*՚՚Ք
առնելով
չեչաեց թէ չկայ պաչաօ ֊
նական
արձանաղրութիլն
մր թէ այղպիսի
զու -
մար մբ վճարուած
է ինէօն՝՝իւի : Լարցապնղռւ
-
մին Հեղինակր
պնգած
րԱալով որ ինէօնիւ
էրզին֊
ճան
(Երզնկա)
գացած
աաեն
75.000,
ԳաՀիրէի
ուղեւորութեան
(՚նթացքին
ալ
150.000
ոսկի
առած
է, Ավնի
Տօղան
սլաՀանչեց որ
կաոավարռէթիւնն
քսլ պաաասխանէ
այս Հարցումին
, քանի որ փաս–
սւաթուղթերր
անոր
ձեռքր կր գանուին : Ասոր վր–
րայ մխորներ
բարձրացան : Փռխ—վարչապեա
Աա–
մէտ ԱզաօւԱու
բեմ բարձրանալով
րսաւ որ նախ
ինք պիաի
խօսի ել յետոյ եթէ Հարկ
րլլայ վար -
չապեար
բացատրութիւն
պիտի տայ -.
Ա Ի՛՛րէ
յյ՚"
էնաիկ
խօսք առնելով,
յայտարա
րեց •
Ոչ մէկ վւասաաթոլզթ
թողուցին
երբ իչ -
իւանու ի՛քիւնր
մեղի կբ ձղէին։ էրր մեր
ղործա -
— ղոՀաբերել
իւր կեանքր։ Եւ իր մաՀովբ
վւբկեց
ազզր՛– «ՄաՀուամբ
ղմ աՀ
կոխեաց»։
իսկ
ի՛՛նչ եղաւ Ա իւնեաց Վասակի
վասաակր
իւր պարսից
Տաղկերա
աիրոքվւց
յ
Ի՛՛նչ
արղիւնք
ստացաւ Վասակր
ինք եւ կամ Հայ աղգր
Վասակի
շնորՀիւ : Տանք
խօսքր
ֆրանսացի
սլատմիչին
•
Տազկերա
Բ. մեծ խնքոյքի
Հրաւիրեց Հա
յոց սւչխարՀի
մ եծամ՛ ե ծնե րր : Վասակ եւս
զ նաց
աոս՚նւլ կասկածի : Ա ամ իկոնե աննե ր ր ,
լինելռվ
պաբտուած ել աոանց
մեծն Վարգանի
, տխուր
է՛––՛
ին , լուռ եւ յետ քաչուած
, ի"կ Ա իւնեաց
Տէրբ,
որ
նոր պատիւներ
էր
սպասում
արքա յից
արքա
յի
կոզմ էն , թերեւս
նաեւ
Հւսյսւսաա^ւի
թազբ , Հան–
ղիսացաւ
ղարղ տրուած
թ տնկաղ ին զա րգե րով :
«Աքն
մամ
անակ պալատականներ
ից մէկր
մ
Օ–
էոեցաւ Վասակին եւ յայտնելով
,
թէ
խօսում է յա
նուն Զազկերտի
, սկսեց Հարցեր տալ նրան եւ միա
մամանակ
վերցնել
վրա
յից չքանշաններբ
ու ղւսր–
ղարանքներր
մէկր
միւսի
յետեւից : Ի)նքոյքր վախ–
ուեց զատաստանի
, եւ իշխանական
ծիրանիի ա֊
կարլքիրի
տեղ Ա իւնեաց Վասակր
ղատապարաեալի
չասլիկ ստացաւ եւ նեաուեցաւ
աՀոելի
բանտի
մր
մէք, ուր չատ չանցած
մեռաւ
Հիւանգութենէ
: Ան
Որ
կ՝ուղէր
Հայաստանի
թագաւոր
լինել
յանցա -
պարա
մեքենւսյռւ
թիլններով,
մեռաւ
իրրեւ
չուն
եւ ղիակր քաչկռտուեցաւ
իբրեւ
զ֊էչ
Հլէչ՛)
1
Ի^է ~
պէս կր պատմէ
Եղիչէն»
՚.
Այսպէս
վւակռւեց
Հայոց պատմական
ողբեր–
ղոլթեւոն
ամենասեւ
գո րծոզո
ւթիւննե
բ ից մէկր
եւ
ծածկուեց սեւ վարագոյրբ
մի սեւերես
գաւաճա–
նի յետեւից։
իսկ Մամիկոնեան
վյսրզանր կբ
մնայ
չողչողուն
աստղ մր, գարերէ
ի վեր :
Մ՛Մ՛
Պրիւքսէլ
– ՚
<Ց
Ա Ռ Ա Զ >
՚ "
վարներր
գործի
ձեռնքսրկեցին
,
զործավարու
-
թեանց
էալօրիֆէր/,
յա րկա բամ իննե րուն
մէք ս(^՛–
աոլկներով
փաստաթուղթ
այրուած
էին»։
Երե"՜
փռխանբ
յետո
յ արմանաՀաւատ
անձի մր
կոզմէ
իրեն տրուած
տեղեկութեան
մասին
խօսելով ր ՜
սալ .
ինէօնիւ
1943/.Տ.
գաղտնի
առաքե լութեամ
բ
մր ԳաՀիրէ ղացած
, վերաղարձին
զաղանի վար ֊
կին վրայ
5Օ0.0ՕՕ
ոսկի աւելցած է : Ես
չպնդե-քԻ
որ այս գրամր
ինէօնիւի
կողմէ
ստորաղրուելով
առնուած է : թերեւս
անոր ղրպանր
անգամ
չէ
մտած : Ոսւյց պատասիսանատու
ու թեան մեծ բա -
մին մր ռւնի իր վարած
վարչաձեւին
մէք իր անու
նով գրամ
կորզելու
աոիթ
րնծա յած ԲԱալուն
Կա–
մ ար :
Ելմտական
գործավարբ
գիտել
տուաւ որ թէ՜
եւ յաւելուածական
յատկացռւմ
մբ եղած է ,
բայց
կարելի չէ եղած
ստոււ^ել որ նման
ճամրու
ծախք
մր տրուա՞ծ է թէ ոչ
–^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
ՁԱՅՆԵՐ
ԳԱԻԱՌԷՆ
ԿԱՊՈՅՏ
ԽԱԶԻ ՄԱՐԱԷՅԼԻ
ԾԱ՚ԼԿՈՑԸ
ՄԱՐԱԷՅԼ
,
(Տաււայ)
ՊաաաՀաբար
կրմտ
նեմ Հ. Տ. գ. Մարսէյլի
ՀՀԱ . ԱՀարոնեան»
ակում–
ՐՐ : Մ ոււոքի
դրան
ղէմ, փոքրիկ
իոզԼ՚կԼ՚ն
մէք կր
տեսնեմ կապո յա 1է)աչի
Մ արսէ յլի
մ
ասնաճիւղի
վարչութեան
անղամ
ոլՀ ինե ր բ :
Ապա սրաՀ
մ անելով , կր տեսնեմ
վաթսուն
աչակերտներ
եւ ուրիչ
մանուկներ
,
(8 13
տա -
րեկան)
, մաքուր
Հագուած
ու կարգապաՀ :
Ոռ լո րն ալ 1լ ա րաասանեն
իրենց
սո րւէած բա -
նաստեղծոլթիւնր
:
Ուսուց
չոլՀ իի բա ց ատ րո ւթենէն
կ՝ Լ՛մ անամ որ
ա յգ օր Լե րէկ , Հ Լնւգ չաբթի
) գասաւանղո
ւթիւն։ -
ներր տեղի
սլիաի չունենան
, վասն
ղի
«Մանու1լնե–
բու Օր է՝^ . ^այտարարռւթենէն
վերք , սրաՀր կր
մանեն
Տիկիննեբ՝
Զ–Պետիկեան, Թ– Գասպար -
ե,սն , Ա. Գէոբգեան
, իւղ– Փավւաղեան եւ Ա.
թիւ
թէլեան : Հանգէ ս ր կբ րացուի
«Տալւհ
րիկ»ի եր -
՛լով , զոր աղաքբ
կ՝երգեն
ներգաչնակ
եւ եռան ՝-
ղուն :
Ա էք րնգ մէք տեգի
կ՚ունենան
արտասանու
-
թիւններ : Փոքրիկներր
բոլորն ալ
կ՚արտասանեն
ոլչաւլրաւ
առողանո
ւթեամ բ :
Երկրորգ
երգն էր «էյ քան Հայրենիք»,
նո
յն
պէս
ներգաչնակ
ու եռանղոլն
, ապա
«.Աբաղ ա —
։իին»,
որունւ տռւներու
ւԼերքաւո
րււ ւթ ե ան ^Ա^ւղրա—
նիկի
սոլբ
չողչուլա
յ»ներր
առանձին
ող եւորոլ -
թիւն կբ գծագրէ
ին աչակերտնե
բու
գէ մ քեր
ուն
վրա
յ , կրակ
չողացնե
լով անոնց ա չքերուն
մ էք :
Գարձեալ
մանկական,
աղւլային
բանաստեզ
—
ծու թեանց
տ րաասանո
ւթ Լււնն ե ր : Յետռյ
ուսուց —
չոլՀԼւն կբ Հարցնէ • ""/՚ երղր
երգենք :
«Լուսին
չկար»
, կր սլո ռան , բռ լռ ր ր մ իաբերան
:
Ու կ՚երղեն
եռանգռլն
, իրենց մանկական
Հո -
ղվւներն ու սԼ։րտր գնելով
երգին
տողերուն ու բա–
ռե բուն
մէք, մանաւանգ
«Հայաստանի
Հողին
վր—
/""
յ Ք՚"ւՐ թափեց
Լ։ր ար Լււնր» երղած
ատեն :
Աչակերտանե
րէն երկուքր կր պտ րեն
ֆրանսա—
կան պար, ռւրիշներ
Հայկական,
ոմանք ալ սկա -
ուտական
, որովՀետեւ
«թեւիկներ»
են եւ «գայ -
լիկնեբ»
են :
կ՝երգեն
նաեւ սկաուտական
երգ մր,
աւելի
խանգավառ
ել երգին
յատուկ
լարմումներ կատա–
րելով ու ձեռքերր
սեղաններուն
զարնելով :
Կր պարեն
նաեւ « խիմ - խաշ»
ծիծաղաչարմ
պարր,. որ ղաստիարակիչ
է եւ խիստ
ղուարթ։
Հաւաքոյթր
կր փակռւի
«Յառաք
նաՀատա -
կ՚՚Վ^ » յոտնկա
յս ;
Անկէ վերք,
կ. քցաչի վարչութեան
անղամու–
Հիներր կ^ բերեն
ԱաԱառւ֊^ւչնեբով
եւ
պտոլւլներով
լի և՚՚ղովներր։
Փոքրիկներր
կբ սպասեն
լուռ եւ
Հանգա րա , եւ չեչտակի կբ նային
ուսուցչուՀիի
աչքերուն
: Ոչ մէկ անկարգութիւն
:
Մեր մրաքան
էաչոլՀԼւնեբբ
կբ
սպասարկեն
•իոքրիկներուն
:
Նա։լկոց
մբ, որ իրապէս
պատիւ կր բերէ Կա–
պոյ՚ո
իյաչին
ել թէ ուսուցչռւՀի
Մ • Շս՚միրեանին
:
յՍոբապէս
ղնաՀատելի
է ի)աչռւՀիներուն
Հարազատ
Հողածոլթ իւնր ;
Առիթէն
օղաուելով,
աչքէ
կ՝անցրնեմ
նաեւ
աչակերտներռլ
տետրակներր,
կբ Լոեմ իրենց
րն
թերցումր։
կկչմբռնեն
կարգացածր։
Բոլորն
ալ
կանոնաւորապէս
գսլրոց կր յաճախեն : կան նաեւ.
Հեո՚սւոր
արուարձաններէն
եկող վաքբիկներ
:
ՏԽՐՈԻՆԻ—
ԱԵՊՈՒՀ
ԿԻՒԼԵԱՆ
ԼԻՎՐԻ ԿԱՐԿԱՆ.֊
Յուն
\%ին
Հ ողին
յանձնեցինք
իսի լէ Մուլիոնյի
տարաբ ախտ Աե -
պուՀ
ԿԼււլեանր։ Ա եբաս։ռիոյ
ԳռչՀիսար
քաղաքէն
:
Ընկերր
պատերաղմէն
առաք
իսիի
Զաւ՚՚՚րեան
կո–
մԼւս՚ԷԼւն
մա։ւ կր կաղմէր
, ու եղած է ամէնէն Հա
ւատարիմ ռւ գործունեայ
մէկ անգաւքր :
Ն"յնպէս
Լւր զռրծօն
մասնակցռւթԼււնր
չէր խնայեր
Բ՚՚Է"Ր
ազզօզուտ
գործերուն
մէք։
Պ՚ստերաղմէն
առաք
մասնակցած
է Եվ՚բատ
նոլագաԼսումբին
: իսիի
մէք
տարիներ
չարունակ
վարած
է
սկաուտապետի
պաչտօն :
Մեր
"ի՛րելի
ԱեպոլՀր
Լիվյ՚ի
կարկան
փո -
իսագրո։.ե լէ վերքն ալ անտարբե
ր չէր մնացած
աղ–
գային
ւլործերու
Հանղէպ։
Աեվոանի
կապռյտ
հյա
չի
մ ասնաճԼ։ւգր
կաղւք ուած ատեն մեծ գե ր կա -
աարե
ւլ իր վւո բձառռւ թեամ բ :
3" ւ՛լա րկա լոր ութ եան
նե րկա
յ է ին բաղմ
աթիւ
րնկերնէւր,
բարեկամներ
ել
ՀայբենակԼւցնե
ր :
կ րօնական։
արարողութիւնէն
վերք իսօսք առաւ լ^կ •
Ե՚լիաւլաբ , ոլարզեբւվ
ողբացեալ
ԱեպուՀի
արմա—
նիւ,^ւերր եւ Լսորասլէս
յուղուած
ւիունք մր
թարմ
ծաո/ւկ
ւլե տե ղեց
յանուն
իսԼւԼւ Զաւարեան
կոմի -
Աէէր^ : Մեր վչտակցոլ
թ Լ։ ւննե րր կ Լււլեան
րնտանի–
,ջԼւն եւ. ոլա րազանե
բուն : Հողր
թեթեւ
,
յիչատակգ
անմոո տնալի
"Լ՚րե
լի Ա ե սլուՀ
;
3 • Շիր վ ան
37
ՕՐ ԱՆՏՈՒԿԻ
ՄԸ մէք պահուելէ
վերք , ի–
տւսլական
չոգենաւով
մրՄարսէյլ
Հասաւ
պուլ -
կար
մ ր , Տոնչօ
քՍրԼւսթով : կ՝ րսռւի թէ Հակաբոլ -
շեւիկ
լրտես է , Պուլկարիա
լէն փա Լսած :
թերթե–
րր կբ ւլ րեն թէ փայտէ
սնտուկին
մէք տեղաւոր -
ուելով
, պաՀածոյ
ուտելիքներ
եւ սլտոլղներ չա -
րած էր բոլորտԼւքբ
: Երբ օտար նաւեր
Աարսէյլ
կր Հասնին
, բոլոբ
գուռներր եւ գոյքերր
փակուե–
լով,
թունաւոր
գեղեր կբ սրսկեն,
մուկեր բ ո չրն–
չւսցներյլ
Համար։
Գիպուածով
Լւտալական
նաւր
*է ր . ե՚նթ ա րկռւած այս գործողութեան
, ա ք լաոլէս
Խ ր եսթ ով
։քե ռած
պԼւտի Ր11"՚Ր • Մ ա րսէ քլ Հասնե —
լէն քիչ ՛Լերք ր Խրի՚՚թ՚՚վ
նորէն անՀետացաւ
: կ՛՝ րս–
ուԼ։ քմէ Փարիզ փոխագրուած
է ,
Հարցաքննուելու
Համար :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(59)
ԼՐՏԵՍ ԿԻԿԵՐՈ՛ն ԱՆԴԱՐԱՅԻ Աէձ
(Գբեց՛ գ երման դեսպանատան կցորդ Մ Ո ՅԶԻՇ )
ԵՐԲ ԵՐԵՒԱՆ
ԿՈՒԳԱՅ
ԳՈՐՆԷԼԻՆ
Ամէն պարագայի
մէք, որոչեցի
քննել Կիկե ՜
րոնի մատներբ։
Աբգարեւ,
մերյաքորղ
Հանդի
պումին, ան կր կրէր այդ մատանին։
Բ՚սյց
Լ՚նչ՛"–
կատաղի
՚ լ ա յ ր ո յ թ մր պատճառեց
ինծի այդ լու -
ոանկաբր, կտմ աւելի
ճիչղ, այդ երկու
մատնե–
րուն
տեսքր։
հ1ատճառը
այն էր , որ այւլ
երկու
մատներբ
ապացոյցր
կուտա
յին թէ Կիկերոն ա -
ո-անձին չէր աշիատեր եւ օրակարղի
վբայ կու -֊
գային
կրկին
այն բոլոր կասկածանքի
պսոոճւսււ -
^^ԲԲ^ զոր մեծ դմոււսրութեամբ
վանած
ԷԼ՚նք Ռի–
պէնթբօփի
ել ք՛ա լթէնպրո
ւննէ րի
միտքէն։
Ըսած եմ արդէն, թէ Կիկերոն
մանրամասնօ -
րէն պատմած էր ինծի թէ ինչ ձեւով
կ՚աշխատէր
լուսանկարելու
Համար ։իաստա թուղթե
ր ր
Ըսած էր թէ առանց
յենարան կամ ոաք գոր -
ծածելոլ
կր լուսանկարէր
, գործիքբ
բռնած
իբ
ձեոքին
մէք։
Բա/ց մէկ ձեռքով
բոնել
իր Լա/քան
,
նոյն
ձե "֊քով քա էե
I
պատկե ր ր , առանց
զա /ն
շտրմելու
ել մ իամ ա։քա
՚1
։ակ
աչքի տակ պաՀել
նկարուելիք ա–
ո-արկան եւ այս ամէնուն
Հելո՝ լուսանկարել
նաեւ
իբ միւս
ձեոքբ,
անկարելի էբ իսկապէս։
Կ՚սմ
օգնական
մ ր ունէր եւ կամ բո լո րուԼԼւն սուտ
է բ ,
ինչ որ սլատմ ած
է ր ա չԼսա տե լու իր կերւղին մա -
սին :
Այս ե րկու
ենթաղ րո լթ Լււննե րն ալ
Պերլինի
՚^ արգոց կաս կած ր ա ր թն ց ո ւց ին :
Հե ռաղ Լ։բնե
բու
տարափ
մբ ստացայ : Ուրեմն
ինչու եւ ինչսլէս
, եւ
ինչու
Համար
իլ ինչու չէ • • • ալ վերքր չէր Գ՚"Բ
Հարցումնե
րուն :
Պ՚սբ՚ոաւոր
էի Հսւրցոլփո
րձե լ կիկե րոնր , պա–
տասԼսաննե ր
Լ՚՚լել
Լ՚րմէ ,
լռ ւսա բանո
ւ թ իւնւնե ր
սւալ։
Բոլոբ այս Հարցումներր
յուսաՀաաո
ւ թեան
մատնեցին
ղիս։ ՈրովՀետեւ,
ի ՚էերքոյ ,
ամէն
պատճաո
ունէինք
Հաւատալու
թէ Գ–
Ռայխր
ներկայացուած
չէր ԹէՀր՚՚՚նԼւ
՚ ^ է ք եւ
կենսական
էր Լւրեն Համ ար , Լւրաղե կ դառնալ ա յգ Լսո րհ րբ–
գամռղովի
ւլաղւոնի
տեսակղոլթԼ/ւննեբուն
: Գեր -
մանիան կր զանէր աՀա մարզ
մր, որ կրնար
ճբչ–
դրԼ՚տ կերպով
տ//ղեկացնել
Լ։րեն
ամէն բան , եւ
ներելԼւ չէր կասկած
Լ։լ վաւե բականո
ւթե ան
մ ասին
Կ իկերռնԼւ ա յն վւա ււտ ա թ ո ււլթ ե ր ռ ւ ն որոնք
կուգա
յին ԹէՀրանէն
վերք : Այգքա՚^ն
կարեւոր էր ՚լիտ -
նալ թէ կիկերոն
մԼւնակ կ՚՚աշխատէբ
կտմ ոչ :
Իսկապէս չէիրմբռնւեր
, որ կեգրոնակւսն
Հարց
մր
ղ առ^ւսւլ,
յ,լ մ ան րամ ասնութ
իւնր եւ են թ ա ր կէ ին
զիս Հարցապնգում
Լ։ մ ր , ո բուն
Կ Լւկերռն
միա
յն
կրնար պատասխանել
:
Ենթադրելով
որ կիկերոն
ուղած
ՐԱայ
սլաՀել
մեղմէ թէ օգնական
մբ ունի, չէի կրնար ի
՚Լեբքոյ
բ՚^Լւ
կորղել իր դաղտն
Լւքբ , եւ ցո ր չաւի որ ան—
1
/նաՀտտելԼւ
արմէքով
վւաստա թ ու ղթե ր կր
բերէր
^եղԼէ^ ինչ վայթ եթէ սուտ մրն ալ
խօսէր։
Ե" ՛ոլ զարմացայ
իբ մատնեբբ
տեսնե լով
լու–
սանկարին
վյ՚ա
յ : Բաղմ աթիւ
ենթա դրութ
իւններ
րբի եւ լաւագոյնին
վրայ
ինկած եմ անկասկած
:
Գմուար չէր գուշտկե
լ , բա յց անլուծե
լի Հար–
ցումներով
կր տանքէին
զիս , քանի որ ԿԼւկերոն կր
յամ առէ ր չպաաասխանե
լ :
ԹէՀրանէն
առաք
Հասկնալի
պիտի
նկատէ ի
մ ասամ բ Ռի՚պէնթբօփի
եւ Բա լտ էն պր ո ւնն է ր ի
յ ո ւ –
ղումր,
րայց անկէ ի ՛Լեր, այդ պարոններր
պէտք
էր քիչ ^է չատ չինած
ՐԱային
իրենց
կարծիքր
վ,ա ս տ ա թ ո լ ղթ ե ր ո լ վա ւե ր ականո
լ թեան
մ ասին :
իմ կարծիքով
, կտատ րեա
լ ախմ արութիւն
մ լձւ էր
բոլոր այդ քննութիւնբ,
ստուգելու
Համար թէ կի
կերոն Ատած էր կամ ոչ։ Երկրորդական
Հարց մրն
էր
՚ " յ գ ՝•
իրենց յիմարական
մեծամոլութեան
մէք , Պեր
լինի պարոններր
ելան
մինչեւ իսկ մասնագէտ
լու–
սանկարիչ
մ՛բ ՚լրկելու
չքնաղ
ղաղափարր
յղանա
լու։ Այգ մասնաղէ տր ֆրանսերէն
խօսիլ ալ պիտի։
գիտնար : Բերաւ
իր Հետ Հարցարան
մբ,
զ"Բ
ստիպուեցա
յ գոց սո րվիլ : Պատասխաններր
պիտի
ւսոնէր սկաւառակի
վրա/ :
Երկար
բանակէլութենէ
մր վերք,
յաքոզեցայ
կիկերոնբ
դրասենեակս
բերել : Այնտեղ
Հարցում
ուղզեցԼ՛
իրեն
այն բոլոր
խնգիրներուն
մասին, ռ–
րոնք կր Հետաքրքրէ
ին Պերլինր։
Գործիքին
խոր
Հիլ
ք՚"Լ,ի սենեակէն
կ՝իմացուէր
ամբողք խօսակ -
ցութիւնր
1
Մինչեւ ալդ օրբ, Կիկերոն
վճռապէս
մերմած
էր միչա
ինձ։ՐԷ ղատ ոեւէ
մէկուն Հետ յարաբե -
բու թեան
մ տնել • բնականաբաբ
տեղեակ չէր թէ
բովի սենեակբ
մէկր կար եւ էքասնագէտ
լուսանկա–
րիչ
էր :
(Շայբ.>
Fonds A.R.A.M
