(ՃԱԿԱՏԱՄԱՐՏԻ
\աԱՄԵԱԿԻՆ
ԱՌՒԻՒ)
ԻյԱ՝բ
.
Վ^արդանա՚եց
ճակաւոամալւսւի
1500 ՜
ամեակԸ
Հ սւնղ իսաւււ րաււչէս կր տօնուի
ա յս տարի
յ
րոլոր
ււտղոլթՆԼրուն
մէք :
Այս
աոթիւ
յաՀորւլարար
սլիաի Հրատարա -
կենք շարք մր յօղսւաձեեր
, իւրաքանչիւր
գրողի
ձգելով
իր տեսակէտներուն
սլատասիսանատոլու
՜
թիւնր
ա րդ
աեա
նանպ ճակաաամարտր
Պարսից
\)տ -
սանեան
Հզօր պետութեան
գէմ էր եւ տեղի
Ոէնե–
ցաւ
451/ւ՚5։< ,
Տղմուտ
գետի
մօտ,
Աւարայրի
գա շ ~
աումր,
որի տեղր
ճշգել
անյայտ է մնացած
ւ Այգ
ճակատամարտի
ողին եւ սլետր Վարգան
իշխանն
էր է Մամիկոնէից
տոՀմի
տանոլաէր եւ սպարա -
պետն
Հայոց : Իր Հայրր, Ա ամիկոնէից
Համա -
ղասպ իշխանր,
Աեծն
Ասլիսկոսլոոապեա
ԱաՀակ
Արշակունի
Պարթեւի
վէեսան կր, եւ
Հմայեակ
Ա՚ամիկոնեանի
եղրտյրր,
որու ՎաՀան
որգին
պի
տի շարունակէ
ր ապագա
յում
Մ եծն
Վարգանի
գործր :
Ա ամ իկոնեաննե
րի այս ^իւզր
կրում կր այգ–
պիսով
իւր
երակների
մէք մի կոզմից
Ա .
Գրիգոր
Լուոաւորչի
Պ՛որ թեւական - Արչակուն -
եաց
արիւնր , մԼււս
կ՚՚գմից
արիւնր
ձենաւ^
թաւլալորական
Ա ամիկոնէից
ցեւլԼւ որ Հայոց աչ -
ԼսարՀԼւ
ս սլա րապեաական
տունն էր կաղմում :
Եթէ
մենք
յԼւչենք այն փաստր, որ Աամ
Լւկոն
եան
տո՚ւմր րստ փաւստոս
Լ
՚ԼէԼւլանգացւոյ
՚էկա —
յութեան
, իւր գԼ՚ՐՔ՚՚՚Լէ
ումոէԼ ու ն չանա կո
ւ թ ե ամ ր
աւելի
րարձր կր Հայոց
աչԼսարՀում
, քան Լմէ մ ր–
նացած
բոլոր
Լ։չԼսանական
տո՝>մ երր
մ իասին , կա–
բոզ էք երեւակա
յե
լ թէ ինչքան
պայ ծ ԼԱՍ եւ (յ|ւա–
ւ|ւչ
սլէւոք է Համ ա բուէ ր այս Համաղասսլեան
Ա
ա–
միկոնկից
^Լ
՚ւղր
,
երբ գարձաւ
Ա .
Լուսալորչի
միակ
ժաււաււգը սւ շ սւսաւ իղ ը ;
•
Աւարայրի
դաչտումր
րնկաւ
գիւցաւլնօրէն
\
Վարղան
զօրավարր
մ Լ։ չարք
"ւրԼ՚չ
իչԼսանական
|
ղաւա1լների
Հեա , որոնք ցեղակԼւց
էին Ա ամիկոն
- ւ
եան տո Հմ ին կամ կապուած
խնամ իական
կասլե -
բով ֊.
Ընկաւ
գաչտում
ր մ՛եծ Ա ամ Լւկոնեանր ու մե–
ոալ
մ արմն ով , բա յց անունր եւ Ա ամ իկոնեան ո–
գին
մ նացին
անմ աՀ ; Նա թավւե ց իւբ արիւնր ապ–
գի Համար եւ աղ՚լ ր ապրեց
իր չէւորՀիլ
,
որովՀե–
աեւ
ա յգ բացաոիկ
Հերոսի
մաՀր
ա յնսլիսի
մ
ի
Հսկայական
գիմաւլրական
ում ստեղծեց
Հ՛՛՛յ
մո–
՛Լ" ՛Լ՛" է՛՛էԼ՛ ՚^՛^ լ
՚
արթնցնելով
աղղ ա յԼ՛ն
Լւնքնաճա
նաչութԼ/ւՆր,
ԼւնքԿւա ոլա չտպանու
թ ե ան ալին , ^ ւ
ՊարսԼւց
սյ^ե տո լթ իլ
՝1ւն
անղամ Հասկտցալ թէ 1լա -
րելի –է՛ բւճեո^թեամբ
քարուքանղ
աոնել ՛Հայոց աշ -
՚խարՀր
եւ քարղել
մէէւլովուրղր
, բայց
անկարելի է
վւոիսել անոր միտքր եւ զղաց ո ւմնե ր ր
% Աւ որսվ —
Հեաեւ
երկրԼւ աւեր՚.ւմր
եւ մողովրղի
քարգր ցան—
կ"՛ լԼ՛
/՚5՚
ՊարսԼւց սլԼաէոութեան
Համար,
ուստԼւ
ԱրքայԼւց
Արքան
վւոԼսեց քաղաքա/լանութԼււնր
եւ
գիմեց
մե՚լմ
միքոցների
։
իսկ Ա իւն եաց
՚ Վասակր
, որ
ղա լաճ անե
լով
Վ^արղանի եւ
ու
Լստա սլա Հնե րի գէմ յօղուա
Պ՛՛՛ր -
սիԼլէւերին , սպասում էր փաոքի
, սլաաուի եւ թա
գի , ոչթէ բարեկամ
չճանաչուեց
ՅաղԼլերտ թա -
գալորԼւ
կալմԼւց , այլ ^^լ
ղ ւս աս։ սլա ր ա ւ՛ ւ ե
ց
ալ ,
ղրԼլո ւեցաւ
իւր ե րկրից
,
եւ
բո լո ր
Լ։րա ւո ւնքնե ր ից
ել վւտեցաւ
բանտին
մէք
Վարգանանց
մ եծ
՚էո րծր
Լ։նչպէս
մ Լ՛ սրբու ֊
թԼււն անմոո անա
լԼ՛ է ւքնացե
լ ղ արերի
րնթացքւ։ւմ
ու սլաՀսլանուել
մինչ1ււ
մեր օր/ւրր,
իոկ
եկեղեցԼւն
կատարել է ամկն
ւոալ՚Լ՛ աարեղարձԼ՛
տօնբ,
/"Հք
ա յս աարԼւ
| 500""^
ե ա/լբ :
« ՚Լարգանանք »
եւ
«
ՎաՀանեանք »
անուննե
րր
ե՚լել
են եւ մնում
են Հայոց
Հին
պատմութեան
ամենու։իեՀ
, կենգանի
, գիւցաւլ^ււսկան
ել
ւսնմաՀ
անուններր
;
Աա։քԼ։1լոնեան
աոՀմի
այղ երկու
զաւակներովն
կ աււանձնա։ւլէս
սլա յծառ
ու վառ
լր : Վարղան ու ՚ԼաՀան
անուննե
Հայո
յ՚՚Յ
րր,
րնգ։
ւնգեա —
ւկ են
ոգեւորել ոչ մԼ;այն երիտասարգ ու աշխո լմ Հայ
սերունգր
, ա յլեւ
ղա՚ւամ եալ
մ արգկանց եւ Հա
յր
*ք եւոնգ
Ալի շան ի նմ՚ւսն
մ Լ։ ալեւոր
ւԼանականի
, որ
էէո ռան ալով իւր Հ ին մ աղ աղաթնե
ր ր ու Աւետա
րա
նԼ։ պատուէ
լ։ ր , րորբռքւում
է եւ ղոշում •
« Հ ա պ ՚ օ ՜ ն , արի արանց ւքանկունք ,
Հ ա յր ե ն ա վ ր է ժ դ Հայկ ա ց ո ւնք :
Հ ա պ ՚ օ ՜ ն , ի ցէն գուն.դագու(ւդ,
ՅեււեէԱլ ի պար թ ո ւ ն դ ի թ ո ւ ն դ ,
«1՝ ցէ՜ն , ի վրէ՛՛ժ, օն անդր յա ո ա ջ
Ի գ է ՜ն, ի վ ր է ՜ ժ , մի ձա|ս,
մի աջ :
0՚6 անդր յա ո ա ջ
Մի ճախ , մի աջ
Տառաջ , յաոաջ
. Հ ա ՜ պ ՚ օ ն , յա ո ա ՜ ջ : »
« Մամիկոնեան սաւաււնեցաւ
Դրօշն յ ա յ ե ր ս գոգ ծալ
ի
ծալ • • •
Հե ծ ե ալ հր ա նժ ո յ գ վեհին Վսւհանայ
• Վ ր էժ կ անչէ արեան կարմիր Վարդանայ ,
Գատէսպաէտկի ևթքթ մը
Պոլսոյ « Գէպի
Լոյս » շաբաթաթերթէն
կ՛՛ի -
մանանք որ չորս Հայ «.արո
ւես
տաղ էակներ
կամ ա–
լոր
անուանափոիսութիւն
մ ր կատա րած
են :
Այս
առթ
իլ
ղ " վե լի
նա խանձա իսնղր ո ւթե ամ բ
մր,
Արասլիոն
Լհչաունի
, «Հանւլցբէք
ՋաՀե րր» իսո–
րաղրով
յաքորզ ական
երեք
յօղ ուածներու
մ էք
Լւ/արանռղ
քնն ա գա տ ո
ւթ
ե ան
մ ր ենիմարկած է ա -
րարքր
անուանաւԼ՚ո
խութ իւէւ կաաա րող
այս
չո ր -
սին,
իսկ թերթր
21
Հոկաեմբերի
իր թիլին մէք
<ձ Զանց առո
լիմ իւն
մ ր» խո րաղրով
Լւմ՛ իսմ րագր ա -
կանին
մէք, քննագատած
է պոլսաՀայ
մամուլի
պաՀած
լռութիւնր ;
Մեր բա րքե լ՛ո
լ անկում
Լ՛ն տեսակէտովէ
է" Ր ՜՜
սերու
ելոյթր
ս աՀէքո կե ց ո ւց ի չ է աբգարեւ :
Եւ ո րովՀետեւ
անցնող
ե րեսուն
տարԼւնեբու
րնթացքին
Վյ՚սւիորի
ավ՚եբոլԱ
վրայ
Հայերու
չպա
լ՛ տաղ րուեցաւ
վէոԼսե լ իրենց
անո ւննե ր ր , ու -
բեմն , կ՚՚ենթաւլրենք
թէ անո լանավ՚ո
խո ւթիւն կա
տա րող
չո լ՛ս Հ՛Ա յե ր ր այս ե լո յ թ ր կտտա րած են
մ ասնաւո
ր Հաչթւներով :
ԵԼ երբ արուեստագկտ
մր, Հաչիւներու
սիրոյն
Լ։ր ծ՚սգռւմ
ր ուրանա
լու աստիճան կր վւոքրանայ ,
ղմուար թէ Լ՛ր արիւնին
մէք կրէ մեծ ներ
շնչուա
ծի
մ ր կրակր
1
Այս
մէկր արգէն
ուրիչ
Հարց է ։
ԱշխարՀագրական
մեր միքավայբր
ա՜յնքան
Հե՛լու է Պո լ։։էն , որոչ Հնա րաւո րո ւթ իւն
ուէւինք
եւ
ոչ ալ կապեր , սաոււլելոլ
ա րո ւեստաղէտ
Լ՛ իրտ
կան
Հ
անւլամ՛ անքր
Լսնզլ՚՚ւ
յ առա
րկա
յ
չ՚՚րս
Հա
յե–
բուն :
Ըսենք սակա
յն , " ր
մ եր օրե բուն ել մեր
մէք
ա։ք էնէն չատ
յեղյե՚լոլած
են արուեստագէտ
, բա
նաստեղծ
, գերասան
, . ւլրող ,
Հ
րա պա րակաւլի
ր բա–
ոերր։ ԵԼ գ ե ռ ւլանոնք Հանրութեան
ներ/լայացնե -
լու
մ
եքք
։իռւ թկոսաւ
թեան
մ էք մ՛ե ։լան չած
պիտի
րլլ՛"
ք
ինք , ^՚թէ չ^ւեսէէ ինք անոնց
ուսերուն
շնոր -
հալի, տաղանդաւոր, անղուգակաՏ
ձրի որակա -
կաննե
րն ալ %
Այս
Է՛՛Ր" սլոլսաՀտյ
« արուեստաղէտ
»ներր
մ աս կր կազմեն
Միւնիր
Հայրիի
Պոլսոյ
ՀհԵնի Աէս»
թէստրոնԼւն։
Անոնք ղերեր կր ւԼերցնեն
ե՛լեր
«Լէպ–
լէպիճի »ի մէք
եւն.;
« Աբգ՚սբեւ
այսօբ ոչ
եւս
են մեր ապագայ
ար—
մէքնեբէն
չորսր՝ Պ– Պ– Տակոբ
թօվ՚ուգեան
, Ժի–
րա
յր Արսլանեանց
, Օր .նեբ՝ Ալիս Բիթապճեան
եւ
Արչալոյս
Պարթեւեան
, կր ղրէ Բ– Ռշ՚ոունի։
Ա —
։յոր
ւԼախարկն
, «Ենի Աէս » /մատրոնր
Լ։ր
կաղմին
մէք
ունի չոբս
%որ
արուեստաղէտնե
ր՝ Րաւլրպ
0՝օ–
։իուգ , Ժէրֆի
Ալ՛ս լան , Այնուր
Բիթապճր
եւ
Ա
յ–
տան
Եի՛ քսէլ»
••
ինչ որ տեղԼւ չունեցաւ
Համ իտեան
ել Իթթի -
Հաէոեան
ռեմ
իմ
ին տակ , ինչ որ մնաց
անՀաղո
րղ
քեէք
ա լական
ռեմիմ
ին
նե րքել ապրող
թրքաՀա
յ ո ւ
թեան , անրացատրելԼ։
Կ։ուաստս։ց՚։ւմուԼ
՛քր
1լա —
մւ
՚վԼւն
տեգԼ։ կ՝ ո լ՛)։ են
ւս
յ թուրք գեմոկրատ
իշԼ՚՚ա —
նոլթեէսն
մր օրաԼ, երբ ռչ մէկ
րոնսւգատո
ւթ
Լ
։ւն
կաւք
ս ւո Լւէգո
ւլ
ականո
լ թ Լււն կար
ւէւտոր
Համար :
կատար ուածր
անուն
չունեցող
նուաստացում
մրն է I Աւելին՝
պՒւրաղու՚քբ
անՀատակէսն
եւ ա։լգ.ա—
ւքն ա րմ անէսպատու՚ււթեան
,ո ր ճ չմ արիտ
արուես—
տաւլ
էտէ
մ ր սլաՀանքուոլլ
առաքԼւն
բարեմասնոլ
-
թ1
։ւնն
է ,
Ուր
որ ալգ տնոլԼ։ ան:
Օտարին՝
մեր մ՛էք
էինտռ
ած ր մեր ա րմանի^Փ՛
ու
էէւնՀ
ատա1լանութիւնն
է ։Անձ
մ ր , րլլ՛"
յ պարզ քա–
ւլաքացի կամ օմտւէւած
արուեստաղէտ,
, երբ կ՛՛ոլ—
բանալ
էսոՀաւակա
՚է։
Լ՛ր արիւԿւր /լամ
տոՀմանռւնր,
կր
մնաք
արՀւոմարՀոլւսծ
քանակութիւն
:
Եթէ
նկատումներ
կամ Հաչիւներ
թո
յլ չեն
տար որ անոնք
յա յտարա
րեն
ա յս
Լ՚րողոլթ
իլնր
Նոէ
վսւիԱգոքծոսանք
ՍիոՆթհաԱ վկ
ւօնաոնի թ ե ր թ ե ր ը հետեւեալ տեղեկո^^^խն .
ները կը հրատարակեն, քաղելով լեհ տարագիր ,
^^^^^Ան՚ւլ–
« / ՚ " ^ / ՛ / ՛ ՜ ՛ ^՞՛^"/՛^/՛/՛//՛ »
"է՚՚՚Րրեբա ^
թերթր
Կււ ՚ււ՛^^
մաքրա՚լործումր
Նայրա
կ։ԼւարութԼ"^11
^ " ՚ Ր ՚ - ՚ ^ ^ Կ Է էԼերք, այմմ կր ծա .
ւա ի կուսակցութեան
ստսրագաս
վարչակագմե -
ւՀններս եւյատկապէս կր
՚մնցէ՝
՚լԼ՚^՚լացԼ՛ական
զան՚լո ւածնե լ՛ու եւ կո լի՚ոզնե
լ՛ու Հետ
կապուած
պաշտօնկութի՚^Ր
=
/ ք , / .
ինչպէ"
Կււ մ ՚ ւ ՚ ՚ Վ ՛ ՝
՚ ^ ՛ ^ ՛ / ՛
Ղ^Ս^՚"^""Կ՚"ն
յար^
ձ։.լ1լոգակ՚սնկն
վերք. Աթալին
յոյս
ներչնչած էբ ^
Օկ պիտի մոզո՚Լրղականացնէ
խոր^րզային
.էաբ .
չաձեւր թէ աղ՚լութեանց
Հանգէպ եւ թէ անՀա -
տական ա.լա,ռութեանց վերաՀաստատման
տեսա
կէտով։
Պաէոերագմի
րնթացքին
տրուած
այս խո.,^
աոլմներր
մոռցուեցան
\945կն .սնմիքապկս վլ^^
ել
աբգի՚նքր
այն եղաւ, որ կուսա1լցութեան
ե -
րիաասաբգ
չարքերուն
մէք մանաւանգ
ծայր տր ,
ւալ յարաճուն
գմգոՀութիւն
մ ր
֊. ԱնՀրամեչտ
է
՚սմէն
պարա՚լայի տակ
յիչել,
ղարձեալ, թէ րն ,
թացք
չտրուեց՚սւ
1946^5՛
եզած
յ՚սյտարէսրոլ
-
թեան,
ռուս Համայնավար
կուսակցութեան
\Գրգ
Հս,մաղո,.մարի
սլատրաստոլթեանց
մէսսինւ Այ^
իրողութիւնն
իսկ
ցոյց
կու՚ոէսյ թէ
Պոլիտբիլրոյի
մարգիկր
քաքութիւնր
չունին
Հրաւիրելու
կոլ ,
ւ֊ակցութեան
ղերաղսյն
մուլովր
, որ, Լւնչպէս ծա
նօթ է , րնգՀատած է իբ նիսէոերր
1938(>/ /
վեր ։
իյռրՀրղայԼ՚ն
կեանքի
ներքԼւն
ղմո
լ ։ս րո^ թ ե ։։։նց
այս քաւլաքական
մասԼւն Հեա սերէո կաէւլ ունին
այն
ՀակէսճաոութԼււններր
որոնք
,
վերքին
տար
Լւն երուն
աեգի
ունեցան
ք1/որՀ • Մ իութեան մէք
լագան
Հարցերոլ
չուրք
, լե ղո
ւ ական
՛Լ՛Լ՛լԼ՚^յոփա -
յ՛՛ ւթենէն
, մաո ան։լ աէլանութ1,ան
ւիա րղա պետս
լ -
թւ/նէն
մինչեւ
գրակ։սնութ
իւնն ու ե րամ չտութիլ -
նր ՚-Այս Հէսկաճառութ1,անց
^ւո րՀ իւղագտն
Լ։ ո սւո Լ՛–
Լլանութ իւնլ՚էլրցալ
աւե
լի լաւ ստո
ւղե լ։Լա ր չա1լա բ–
ղի Հակաււա1լւ։րգներր
: Անոնց
արգիւնք՚ւվ
,
1949^5՛
աւ։գ ին ւլբԼա թէ ամ ր՛։ ղքո լթ ե ամ ր փո Լսո լեց ան
իլոբ–
Հլռլային
մեծ
մամուլԼ։
, « Փր՚ովտա»յԼ։
,
(^իւլ–
ճակատ առ ճա/լատ
մեղի,
օբ մր,
անպատճառ,
ոլի՛տի լնեն
աւո Լ.– կա :
^,^
Լքւ խորՀիլ, որ երեսուն
տարի
չարունակ,
ՀայբենաՀեոոլ
ե րկիԿւքներոլ
ներքեւ
մեր տարէս -
՚Լ1
՚1՛
բեկ՚՚րներր
մաքառեցան
, իրենց
անունր տա -
լու Համար
Լւրենց
ս րտաՀատռ
րնե բո ւն :
Այնտե։լ,
ուր օրէնքր կր մերմէր
անծանօթ ա–
նուններ
գնել
նորածիներոլ
, շատցան
մեր
արգէն
Հ՛Ա յացուած
նոր Ալե քսանգրնե
բը ,
Կ՚րիղորներր
,
Լեւոններր,
ԱբբաՀա։1՚ներր,
Մանուէլներր,
Ռու–
բէններր
, թո՚Լմասնեբր
, Եւանեբր
,
Աննանեբը
,
Մ՚սրղրիտներր,
Զասլէլներր,
Մարիամներր,
Լու -
սիաներր,
Եսթերներր,
Պէաթրիէւներր
ղորս Հայ -
րենասէր
ղանղուածներ
գարձոլցին
ղրօչակ
իրենց
՛ԷՈ յաէզաՀսրռնման
խաղաղ
սլա յքարի
րնթացքին։
Այսքան
արմանապւստուութիւն
եւ ազնուական
Լսմոր չկրցէսն
ունենէսլ,
աւա.լ, Վոսփորի
խազաղ
•սվ՚երուն
վրայ մեծցած
երիտասարղ
չորս
Հայեր,
որոնք իրենց կրաւորական
կեցուածքով
մուր կր
քսեն աՀա իրենց
անունին
ու մէսսամբ
նաեւ
անու
նին իրենց ազնուական
ցեղին :
Անոնց
այս
ելոյթր
տրղաբացում
եւ
չքմեղանք
չունի
ա րգա րե
լ
յ
ԱՐՄԵՆԻԱ
Ի գ է ՜ն, ի վ ր է ՜ ժ , օն անդր յաոաջ
Ի ղ է ՜ ն , իվ ր է ժ, մի ձախ , մի ա ջ » ։ է ւ ա յ լ ն ։
Պայքարն է Լլեանքր
յառաքագէմ
ազգերԼ։ ;
Պայքարի
վրայ է Հիմնուած
անկախ
լինելոլ
ել ա–
ղատ
մնալու
յո յսր է
կեանք
ու ազատութիւն
խօսքերր
մ իեւնո
լն
նչանակոլթիւնր
ունեն՛ , իսկ ստրուկ
տսլրելր
կեն֊
ղանԼ։
գԼ՚աԼլնե րԼւ նմ անե լուն է Հաւասա բ ;
« Վարգանանց » մ՛ասԼւն կր կարղանք
մամուլի
"մ՛՛՛ի
եր —
՚ղսբ
պայ ք արը .
ֆիգիքական
հիմնական
գ ոյո ւթ ե ա ն
^
^ Վարդանանց
կապ ունի հ ա յ աղգի
^ ^ " ՚ ^ « Այս բացաոիկ ե ր ե ւ ո յ թ ը պէտք է ագգին
1 լ ա-^Խարհին առջեւ բ ա րձր ա ց ո ւի բացառիկ պ այ–
ծ ա ռ ո ւթե ամբ եւ ո ւժ գ ն ո ւթ ե ա մբ »:
^ « ք^այց Վ արդանանց պ այքարը ունի նաեւ
եամաշխարհային քրիսաոնէական ա ր ժ է ք ։ փրիս–
Տ ա ն
սւաամութեան մէջ առաջին անգամն է
" Լ Խա>ապաշտ բանակ մր դ է մ առ դ է մ կր կանգնի
VI ն Ա բ ե ւ ե լքի հեթանոսական մէկ բանակին հետ
V ուատու կ ամ հո գ ե ւ որ
ա րժէ քնե րո ւ անայլայ,
ահտաՈման ու ա գ ա տ ութեան հ ա մ ա ր » ։
« ճ ի չ գ "13^ տարին, 451ին, ե ր բ քրիստո -
նէական Արեւմուտքը համաժողո վ գ ումարա ծ կը
վիճէր ք.րիստոսի րնյււթեան մասին, ասղին Աւա–
1""յրհ Տղւքուտ դաշտին վրայ , հայ հերոսները
*1էնքւււ1 ու կ ուր ծ քո վ կրկ ո ո ւ էին ա յ դ
հաւատքի
պւԱշաւգանութ եան համար »:
(«3""""Ի՝
^՚^ ՜
ՐէՂ>
1950)։
նւրիչ
վկայութիւն
մր.
֊
« ւ՛՞նչ է մե ր շահածը Տ ղմո ւ ՛ ^ 1 ^ ^ Ի ա փիև ։
Յաղթանա՛՛կ թ է պ ար տ ութիւն »:
« Հա(լար հինգ հարիւր տարիէ ի Վ^^Ր
^ յ "
^ւսրցուէ1՚ր կ՚րնենք ւ1՚ենք մե(|ի եւ հագար հինգ հա^
Րիւբ սւա|փէ ի ւ|հլւ կը պատաս1սանենք , — Պատե–
Րււպւքի ղաշաին վ ր այ յ ա ղթ ո ւ ե ց ա նք , բ ա յ ց պատ - ,
"է՛ութեան մէջ յ ա ղթ ե ց ի ն ք • • • յ աղթո ւ ե ց ա նք ղին -
"՚-յւրապէւ"
1
բ ա յ ց յ ա ղթ ե ց ին ք բարոյապէս».։
Հ
Տ օ ՚ ՚ ^ ւ ՚ " յ " ււրբա(լան սլատերաղմի 15րդ տա–
Ր^՚ԴԱ1|ւ(1ւր 1ւամաւ|գային շուքով ու եր կիւղա ծ պաշ–
ւ՚՚սւմա նքով՝ կբ նշանակէ ըմբռնել անոր մ ե ծ խոր–
հոԼբ^ր եւ տալ հարկս հարկաւորաց եւ
սլատիւս
^"1՚ք^Աւ(1աւորաց»:
(«Տասաբեր»,
)6Փետբ.
1950);
ԱքՈ–,
^Լ՚Հ՚ւ
"՚յ՚ւ՚՚ւէ"
՚^՛^
երկիւ՚լած
պաչտա -
՚^՚՚՚^քաԼ»–,
սիրով ու էղարծանքաԼ
բնղունենք
մեծ
Մամիկոնեան
ղաւակներին
եւ Հետեւինք
անոնց
՚՚ՐԼ՚նակԼ՚ն :
(Ս՚նացեաւր յա ջ որդ ո վ )
Մ– Մ
Fonds A.R.A.M
