< 8
ԱՌ Ա Ջ 9
Ժօ^ժ ՍհԱաԱեաՐփ
ԱոէագաԽ&դհսը
ՋութավւսՀսւր
^Ծլւժ
Vինւսնեանի
նուսւղս
՚Հ
,ս,%^
դէոը եվալ. էքոյց տալու,
թէ
ինէսլէո
ու ա
ղան
գս,
լո
ր
արուեսաագէտ
մը
կրնայ էր րնսւրած
Ղ՚՚Ր^էքէն
դաղանիքնԼրոլ
.ն
թափանցել,
նուագել
ու.
^ ^ ղ ի ^
նա
/լել
Լւ. աալ գործեր
որոնք
/ւրենց
որավոէքն
ոչարունակոլթեամ
ր արժանի
են
աեւելու.՛.
Ե րկու. մասի
բաժնուած
իր
յա
յաագիրր
կր
պարունակէբ
նաիւ հինգ կտոր եւրոպական
երա ^
միշտներոլ
գործերէ
։ իսկ երկրորգին
մէք
իր
սւնձ~
նական
Հեղինակութիւններկ
ն սոնատ , իմիւ
45 ,
զրուած
1934/'Տ» ,
ինչպէս
նաեւ ութ հայ
հեզինակ–
ներու
գործերուն
\.13ւՈՏ
^\\)ճօսնե
ր
ր %
Ան՛
ատա
ր
ակո
յս
արուեստ
աղ
էտ
մ՝
ր իր
յա
յս,ա~
գբին
պաՕւ
րաստո ւթեան պա
հ ո
ւն
կ
՝առաքնո
րգոլի
որոչ նպատակի
մր,
եւ սակայն այս աոթիւ
^ող
ներուի
մեղի
թէ իր
առաքին
մասին
մէք պիտի
՚Տւաթ
լ^ւտրէինք
տեսնել
աւելի
ամբողքական
ղործեր
իրենց
յզացման
ինքնատիպ
ձեւին տակ վ՛ան
զա
նազան
հե ղինա1լ1։ե
րո
լ գոբծերէ
հատուածնե
ր
ւիե֊
րաչթատոլած
քութակի
ե լ ղա
^ւակի
համար :
Այս
միքանկեալ
նկատողո
ւթ
իւն ր սակայն ոք
մէկ
կերպով կր նսեմացնէ
իր
քոլթակահա
րի ար -
ժանիքներր
, քանի
որ
ամէնէն
Համ եստ
նիւթն
իսկ
իրական արռլեստագէտի
մր
ձեռքերուն
մէք
կրնար
սա անա/
մեծ հմայք
մ ր ։
Ա՚նաց
որ,
արգկն
իր կբ֊
աորներր
ինքնին ասպարէղ
կաբգացող
գոր ծեր
է -
ին
, որոնց մէք տեսանք
նաեւ
թէ
իրեն
չ ի
պակսիր
անոնց
հմայք
մր
ասէլոլ
չունչբ
%
Այգ աեսակէաէն
պիտի
յիչենք
քանի
մր
նմոյշ–
ներ
միայն,
օրինակի
համար
ՎիՐւիավսքի/՛
կտո -
րին
ՀՀքատանս»ին
նո
լաղածութիւնր
, անոր
Աբ|ւքա–
յ՛
օներուն
մէք
իր
աղեղի
ղո րծած՛։
ւթեան
1
\արտա–
վեստիա
»յի
եւ «Բոլչեւիկ
»ի
իսմ բաղ բական
կազ-
մերր
-.
Ատկէ
ի
վեր , Աթալինի
իւրաքանչիւր
հրա -
մանաղրին
կ
՝րնկերանան
համապատասխան
մաք -
ր
աղ
.է
րծո ւմնե
ր
ղիտական
, տնտեսական
եւ.
մ
չա -
կաթային
կազմ ակե րպռւթ եանց եւ
վարչական
բարձր
ի
չխանո
ւթ իւննե
բու
մէք :
Այս
մ
աքրագռ
րծո
ւմնե րէն
աղգո ւեցաւ
նաեւ
կուսակցութեան
զ երաղռ
յն
ղե կա
վ ա ր ո
ւթ իւնր ,
մկքն
լ
՚լյալով
Պոլիտբիւրօն
եւ
Օրկբիւրմ՚ն
եւ,.մէկ
էւրէն միւսր
հանրային
կեանքէն
անհետացան Պ՛ Պ–
Վողնկնսկիի
, Ռոտիոնովի
, վլասովի
,
Բութնէցո
վի ե՜լ փովւով
ի նման
կարեւոր
ղէմ
քե
ր ;
• ––՚– ,–՛
Ա աքրագործռւմներ
կատարուեցան
նսւեւ Հա -
մս։ քնա
վար
կռւսակցու
թեանց
վ ա ր
չակազմ ե րո
ւն
է^ ՚
գաշ
^ւակցա
յին
աստիճանաչափով
եւ
թէ
անքատ հանրապետու
թեանց գծով
:
Մ աքրագռ
րծ -
մ ան ենթարկուեցան
մասնաւո
րաբար
ե
ր
իտասա ր -
կան
Հարմումն ու բանակին
եւ
նաւաաո
րմ
իկւ
ԳաղոԼթհ
գաղութ
Հ– ԳԱՐԵԳԻՆ Վ– ԳԱՐԱՆՖԻԼԵԱՆ
Հ • 9֊ •
վրգ . Գարանֆիլեան
՚իեբքեբս
նչանակ–
ուեցալ
մեծաւոր
ԳաՀիրէի Ա խիթարեան
վարժա–
րա՚Ւինւ
Միեւնոյն
ատեն
անոր
քաՀ անա
յո ւթ ե ան
ԳաՀիրէի
մէք։
.մե.
՛յ
յ՛՛ր՛՛Լ
ե ւեան
I
տօնուեւ
Ա առ
րեւ
կարւլ մբ կենսաղ րական
ծանօթութիւն
-
աւո լ -
հ1".; քազաքական
կոմ իսա
րնե
բու
կազմ ակերպ
թիւնր :
Եւ վերքապէս
, մաքրագործումներոլ
Հետե -
ւսւնքով
, ամենաղօր
Պո քիա բիւրօն եւ կռւսակցու -
թե ան քարտու
ւլա բութ իւնր
ղարձան
պարզ
զոր -
ծւսգիր
մարմ իններ,
բուն
իչխանութիւնր
յանձնե -
լով Ա թ ա լին
ի անմ ի քական
մ արգոց
՚
Մ ո լոթովի ,
Մ տ լեն քով
ի եւ Բերիա
յի եո ապե .ոութ
եան
նեբ
:
\քն.սծ է Պոլիս
\%Ոին։
Նախնական
կրթու ֊
թիւնր
ստանալէ
վերք
Պոլիսէն կր մեկնի
վիէննա
\օ՝–յ^ին ել կբ ղառնայ
Մ է՛ս րանո
ւ թեան
անդամ ;
1900/5,
աստուածաբանական
ուսում ր
աւարտելէ
՚Ս՚րք՝
քահանա
յ կր ձեռնազրուի։
1903/5՛
Ջ.միւէւ–
նիոյ
՚Լիկն
. Մխիթարեանի
միքազւլ
•
վարմարանին
ւոնօրկն է եւ չնորՀիւ
իր
մ՛ ան կա ւխս րմսւկան
եւ
•լաւ։ս,ի.սրակչական
ձիր ոերուն , կր
բտրձրացնէ
Համ՝ բալր
գսլբռ ց ին , ու րկէ չրքանւսւարտ
Կ՝ Րէ ՜
լան
կա րե ւո ր ւսնձնա
ւ ո րո ւթիւննե
ր , ինքպկս
Ա -
թէնքի
լլրամատուն,
տնօրէնր
, Օրոզտի
Պաքի տնօ -
բէնր : կբ Հիմնէ
նաեւ
Զ՚քի՚՚՚նիոյ
քազաքին
Հայ
մ ատ ենաղ արանր
Գտրեզին
Փա՚ի՚ս՚լեանի
Հետ
Կ ր
ւԼ ե րադաոնա
յ Պ"լի" եւ կ ր սլա չաոնավա
րէ
ք-անկալթիի
Միսիթ՚սրեան
վարմարանին
մէք իր
րեւ վախ - ՚1արիչ եւ ուսուցի
չ
։լ ե րմանԼ րէն
լեզուի
եւ ոլս։տմտկան ու ա չիսա րՀա.լ րական գիտութեանց
:
Կր ղասաիսօսէ
նաեւ
1913
1918/՛*՛
Պոլսոյ
Աւրս–
տրհւՀռւ՚/ւղ ար պետական
վարմ արանին
ւքէք,
թուր–
քերէ ն ե լ գե
րմ անե րէ ն լեւլուներր
:
րռւթիւնր
եւա
յլն ,որոնք ա րուե ստադէ տ ին
վւա
յ -
լուն
թ է ք նի ք ր
կր ցոլցաղրէին
: Այդ նչմաբելի էր
մասնաւորարար
ղմուարին
անցքերու
նուաւլս. —
ծոլթեան
մէք։
ԱաՀուն,
միատարր եւ ոչ րռնաւլ -
րօսիկ :
Ուրիշ տեւլ մր, օրինակ Աէն Աանսի
քօնչէրթ
֊Օ–
ին երկրորւլ
մաէւի
՝1.
կշռաւոր
Հանդարտութեան
մէք
ւլւււսսլ
յ.ւ ււլականու
թ իւնով Հաւասա րակշւ. ..ւած ա—
էլեւլի՛^. ւլործածռւթիէն։ր
իյայտ, կբ բերէր
իր ճա —
շւսկին ու ոճին՜ ազնիւ
բնո
յթր :
Զենք
ուզեր
սակայն Պ • Աինանեէսնի
արմա -
նիքներւ։ւ1։
ւլնաՀւսէոո
ւ մ ր սւււՀւքա
՚1
։։է։։իա1լե
լ միայն
իր
շատ /""– ք՛" թակաՀարի
մ ր Հանղ ալք անքին
մ էք ;
Կ՝արմ է անւլ բաղ էսոնտլ իր Հե ւլինակի
Հան՛/ ամ
ան
քին
ուլ, տալու
Հ։..մար իրեն ւսրղար տուրք
մբ
եւս,
այսինք7ւ
շնորՀտւորել
զինքր
էիայլուն
էքՅՈՏՇք1րէ10Ո–
ն1։բուի
հ՛՛՛յ Ա՛րուեստին
իր մու։ոոէ.զած
ծէսռայււլ
—
թեան
հւսէքար :
\–կ Ասոնցւէէ
զլխալ որտբար Ռ • Մ ե լիքեանի « Մի
լար »լէ , Հ– Տի՚լլ՚անեանի
«Գարձ ֊ պար»լւ
, կ՛
•՚Վ^արգաէզետի
ճՈւնւսպի^ն եւ մանէուանդ
անոր
(ձԲէ–
լէ քէլէ՝»ն
իր իսիստ
սիրուն
արմօնիք յ ՚ ձ Հ " ^ ՛ ^
անկսւս–
կս։ծ
անմրցելի
ւլ ե ։լե՛յկո ւ քմ ի ւն ունեցոդ
մնէս
յուն
՚լործեր են :
՚1՜քՅՈՏՇՈք)1101ւ/՛
արռւեստր
կարծուածէն
շատ ա–
՚-ելի փափուկ ու սլատասխանւսէոու
էք.ոբծ~ մրն է որ ,
այս
սլարսէզա
լի , ոչ ։ք իա
յն քութէսկի
հւ գա
շ\։ակի
թ-է՜ք(ւէւք/ւ5(
անթե
լ՛ի
հ անօթութ
էււկ^ եւ տ ի րացո
լ՛ք բ
կր ոլ՚սրաէսւլրէ
, աք լեւ մանաէ անգ ւռ^իւ
ճաշակ ;
Պ • Ա ինանեան
ի նռւազաՀէսնւլ
էսր
"՚ յ տեսակէ -
տուի կրկնակ
յաքուլ՚։է.թիւ^ւ
մ՛ր ասլաՀ աէեց
իրեն ,
լ՛ բուն
Հւսմ ար
1լ ռւ.լ ւլենք ՛քեր
ս բտաւլին
շնո
լ՛Հ ա -
ւռ բու թիւններբ
:
Գ.
^ ԷՐ
ԷՍք՚Է^ԵԱ^^
1921/1,
թբանսիլվանիոյ
կերլա
֊,ա
յաքաղաքբ
I երթայ
1,լ մէկուկէս
։ռարի կր դասախօսէ հայ
Ժզուն
Հռւնզարախօս
տղոց։
1923/ս
վիկննայի
՚՛ էք «Հանդէս
Ամսօրեա
յ»ի
խմ բա՚լբութի։
նր կր
՛Ս՛՛րէ • ինչ՚զէս եւ Մայրավանքի
գործակալութեան
պաչ։ոսնր
մինչեւ
1937։
1938
48
ւոարին
Մեծաւորն
կ
ԳաՀիրէի
՚ւիէննակէսն Մխիթ արեան վա րմ ա րան
ին
• Գ"՚րանֆիլե.սն
Հմուտ է գրա բա բ , լատի —
ներէն , յո ւնա րէն
, զ ե րմ անե րէն , ֆրանսերկ
ն եւ
^"՚-Րքերէն
լեղուներու : Հրատարակած
է « Նր -
պաստ
է1 ր Հ^այ լեզուի
պատմութեան»
,«Ակղրնաւո–
րո՛ թիւն
բիլ
զանգական
բանա կա
թ ե մ ե րո
լ
դրու —
թեուն»,
«Տիզրան Բ .» եւ «Հայ
Լո ւկո ւլե ան պատե—
Ր՚՚՚՚խներր»
, ւ^Համ առօտ
րնդՀ • պատմութիւն
Հին,
միքԼւն ել նոր գաբեբ(^
Հատոր)»
–.Նեբկայ
տարուան
րնթա,յքի»ն
Հ
րատարակած
է նաեւ
«Նոր կտակա
—
րանի »
Զոբս Աւետարւսններոլ
ելԳործք Ա՛ւա
քելս
ցի
՜զ Ր՚ոբարէ
աչիսարՀաբար
թա
բ՚լմ անո
լ թ իլ -
նր^ բանասիրական
ծ անօթ ո լ թ իւննե
րո վ : Աւստրիո
յ
Ֆրանց
Եուլկֆ չքանչանով
վարձատբուած
է :
ԶԱՅՆԵՐ
ԳԱԻԱՌԷՆ
ՄԱՆՈԻԿՆԵՐՈԻ
ՕՐԸ
ԼԻՈՆ,
24
Յունուար
.–ւ^կիբակի
կէսօրէն
վերք
էՐենք ալ տօնեցինք
Մանուկներու
Օրր ,
Յոյներու
սրաՀին
մէք, կոկիկ
րէսղմոլթեամբ
մբ :
Ի՛ն
չ
՛լ եղեց իկ
ւլ աւլափար է որ յղացեր է Ֆր •
Կասլո յ.ո իքաչր , տա րին
դոնէ
մ
էկ օր իրարու քով
Հաւաքե
լ Հայ
մ անուկներր
ե լ
անոնց
բերնէն
լսել
Հ՚ոյրենԼ։
բարբառր :
(իա։1 ր 3.ՅՕին Հանգէսր
բացո ւեցաւ Ա անուՀ
Լ՛
նե րու կողմ է ե րգո ւած
« 3 " ՛ ։ ։ աք նաՀաաակ»
թրմ -
բե
լւ։լքւվ , ւլե կավա րութե ա։ք
բ
Տ իկԼն վա
րմ ա պե տ -
եանի
յ
Յետո
յ. օրուան
նախագաՀ
ր կարդով բեմ
Տբ
՚սւԼւրեւյ
բռլոբ
այն փոքր ի1լնե ր ր , որոնք բան մր
ունլէին
րսե լու :
^ատ պԼւտի Լէւնգրկ ի «Յառաք»էն
ռ ր տեւլ տար
Բ"լո րԼւն , իբրեւ քաքա
լե բութ
իւն :
Արտասանեցին
եւ
ել։։լ ե ց են 0 • Ա տե էիանեան , Ռ • Նորո յեան , վ •
Նորոյեան,
Բ– Զ՚՚լաքեան
,
2».
Յովակիմեան
, Լ–
Ղյսզարեան
, Գ– Տէրտէրեան
, Ա– Տէբաէրեան
, Հ–
Մինէոսեան, 3–
Յովակիմեան։
քՍււստմնս՚լչպ
էզատանԼ՛ Պէրպէրեան
նուագեց
քութակի վբա լ «Ե րբո ր րա ց
ո
լին
զ ռներն
յռւսո
յ»
,
եւ կտոր մբ «Ան
ու
չէն» , արմանանալով
բոլորին
ւլնաՀաւոանքին : Յետո
յ կասլո քտ հյաչԼ. անգամ
ու -
՝՜ Հ Լւնե •ւր ւԼւոքրիկներուն
,
մ
օտ
60
Հոգի , բամնեց
ին
՚՚լէս
՚՚լէս
ւււտելիքներ
, ուրաԼսացնե
լով
բոլորր։
Տ՛ԱՍ
բ
՛Լա յրկեան
դադարէ
վերք
«
Սինէ
Ղ,աղօ»ն
,
Լւնչէզկս ււախորլ. տարիներուն,
այս տաբի ալ փոք–
ր
Լւկնե
րո
ւն Համ ար
մ
ասնաւո ր չարժանկար
մ
բ
ցու–
ցագրեց
, կոլչտ
Ու
կուռ խնդացնելով
ներկաներր
:
Մասնաւոր
չ^ւո
րՀ ա կա
լռ ւթ
իւն Պ՛ ՛Հազար Ղ.աղար–
եանին :
վերքԼն
ւզաՀուն
էԼւոքրիկներբ
ուրախացնե
լու
Հաւքսւր
կօշԼւկի
ծ՚սնօթ
վ էսճաո֊ականնե
րէն Պ ՚ Մ ի–
նա։ւե էսն
(ՇհտԱՏՏԱքՇՏ ք1յյ>՛)
օգւսպարիկներ
նուի -
ր՚սծ էր .իոքրիկներուն : Մասնաւոր
^ւ՚ւ
րՀ ակա
լու
թիւն Պ֊ Մինասեանին
:
Ա՚զրԼ՚Ք
՚ ^ ա յ մայրեր ել քոյրեր :
կարօ
«ՅԱՌԱՋԻ ԹԵՐԹՕՆԸ
(58)
ԼՐՏԵՍ ԿԻԿԵՐՈն ԱՆԳ11ՐԱՅԻ Սւձ
(Գրեց՛ գերման դեսպանատան կցռրդ ՄՕՅԶԻՇ )
ՀԵՏԱՊՆԳՈԻՄ
ԳԻՇԵՐՈԻԱՆ
ՄԷՋ
Երեք օր վերք արդէն
կանչեց
՛լիս Հեոաձայ ^
նով։
Գացի
էլէոնել
՚լԼ՚նքլ.
քաւլաքին
մէք,
յեաոյ<\
՚ւացինք բաբեկէսմիս
տունր, եւ Հետեւե՚սլ
պաա -
մոլթիլնբ
րրաւ
Լ/նծի •
Յաքոգե ր էր առանց
աեոնոլելու
իլ՛ սենեակ ր
երթալ այգ անձկալի
գիչերէն
՚Լել՚ք։
Ն՛՛ր
հաւլեր
էր
Լ՛ր ծառայի
Համա՚լ՚լեսաբ,
երբ ուրիշ
սպս՚սսւ֊
՛որ
էքլ. , որու ն Հետ բարեկամ
է ր ան շո ւշա , եկեր
էր
զի՛նքր տեսնելու ;
վկայ
մրն էր այ՛լ , "ր ի Հարկին
սլի՚ոի կա -
բենաբ
յայտարէսրել
թէ կիկերոն
ղեսսլս՚նաէոան
մէք էր էոյդ
՚ լ ի չ ե ր ։ Եւ սակայն ոչ ոք ոեէէ բան
<"՚րցոլց
երբեք :
Հետաքրքիր
էր ւլիտնալու թէ զրկա՞ծ էի կա–
՚ւ՚Սէզարր , Պերլին : կ՝ոլղէր
չուտոէի
ունենալ իր
անձնա կ։սն բանա
լԼւն , կարենալ
բանալու
Համար
զբաէքոլրկզր եւ օղէոուելոլ
Աբյ՛
Հի՚-կէ՚՚րնի
ր՚"՚մ՚" -
կ՚սյոլթենէն
, աշԼսաէոելռ՚Լ
նաեւ
ցերեկ
ատեն :
Այդ
իրիկունր
կիկերոն
րսաւ
ինծի թէ դեսպա -
նԼւն էիստա
-֊էՈ I
թիւնր
շ՚սՀեր էր իր
երամշ՚ոական
՚ոազանղով
: ինքր կԳրդէր ի Հարկին եւ
դեսպ՚"նր
^1 րնկերանար
իրեն ղա^ւակով :
Անապարծութեամբ
թէ ուրիշ որեւէ պաաճա–
"–"՛Լ
) Լ՛ր աաւլէսնզ ր կ՝ու՚լէր
ցոյց տալ ԼւնծԼ։ "՛յգ Լ՛–
Բ Լ՛կ՛՛է ն ; Նս՚ուսլ գաշնակ
Լւն աո քե ւ եւ ե րզ ե ց Փա
յ –
եւս սէն
քան
Լ։ ։1՚ր տող։ Պէ ՛ոք է Լսո ստո վան
ի։է թէ
՚լեզեցիկ
ձայն
մր ռւնէր,
պարիթօն
քաղցրալուր
ձա յն
մ բ , որ կախարդած
բւլալու էր Ա րր
ՀԼ՚ւկէ–
՚ւլչեի
նմ ան ե րէոմ շտոլ թե էսն սԼւրահարլ.
Ե ր՛լ եց
նտեէ. կԼէսաձէսյն մէկ երկու
եբգեբ։
Հ՚քայքԼւն
ս։ա1լն
ԷԼ։ ."յ՛լ էէոէլական
ձայնին :
Լք վ գիտէ, եթէ կարող
եէլած
րլլար
մշակել ,
այգ
ձայնր
վւառքի ու յաքլւղոլթեան
պիտԼ։ առաք—
նորգկր
զինքր
թերեւ.1 աոանց
իլ. արգի
ւԼաանւլա —
ւռր
ւլ "րծունկ՛։։
իմ ե ան :
Մինչ
կ՝եր,լկր ,կր զե,լեցկանային
իր
րիրա
ւ՛ւ երբեմն
նոյնԼ։սկ
նռէլկս՚լի
դիմաւլիծերր։
Յ՛սն —
կարծ
վ ե ր ած ո ւե ց էո լ մարգու
մ բ, որ
Հասարակաց
ռֆինչ
ունէր սենեկապանԼ։ն Հետ , ռրղրամի
Համար
կր ղալաճանէր
Լւր տիրոք :
Մինակ
մնալէ
՛Լերք,
չկրց՚սյ
չԼսնզալ
կւսցոլ -
թեան
ծ իծաւլե
լի կռւլմ ին ՛իրա յ : Անղլիո
յ գեսպա -
նին սենեկապանր,
ռր կ՝երդէ
ղերման դեսպանա
—
տան
կցորդին
Հաւք ար :
Ե՛լ
ր՛ս կացո
լ թիւնր ա յն է որ օրօր
ւք լ։ կար , ւլ ոզ–
ց.ււո։ծ քաղաքա
կ։ռն
։լ աղան իքնե ր , նաեւ՝
ւիրկմ —
Լ՚՚նղրո՚թիւն
, րնչւսքտղցութիւն
, Լ՚նքն
իրեն ար -
մէք
տէսլոլ
պաՀանքր եւ Հ բե շտակաէէա
յե
լ
ձա
յն
մ բ : Ամ էն
պար աղա յի մէք , ճշմ արիտ աո
եղծուած
մբն է այս մարղր,
խորՀեցայ
, երբ եկաւ
ւԼերլ՚ս -
տԼ։ն ւքօաս նս տ ի լ :
Հրեշտակ
մր ել զեւ
մ լ։ նոյն
էսնձին մէք եւ ստ
կայն
ԼէնծԼ։ սլէս մարգ
մրն էր։ Մայր
մր
տշԼ։ւարՀ
րերած էր ՛լ՛ոյն
ինչսլէս
՚լԼ՚ս եւ Աբ՚՚՚րիչր
կրնար
իմ
՛քարւքնե՚լէն
կեւլեւս տալ անոբ
Հոգիին :
կԼւկերոն
ւսղատ էր աքդ ՛էի չեր
, եւ
յ՚՚՚2"ԲԳ
մ ամե բուն
Հեէո՚լՀ ետէ աւելի
գերին
գարձաւ իր
՚քէք բնակող
ղելին
Իր լալա րամ աղ բո
ւ թե ան մէք, այգ
իրիկուն
ԿԼ։կերոն
լօմարեցաւ
գււՀանալ
յետադային
իւրա —
քանչԼ։լ ր «ֆԼ՚լմ
»ի
Համ ար
մ իա
յն
տաս ր
Հազար
ււթերլԼ։նւ։՚Լ
, նկէոտելով
ւ՛ր չատ առատօրէն
յանձ —
նում կր կատարէր :
ԵՐԲ ԵՐԵԻԱՆ ԿՈԻԳԱՅ ԳՈՐՆԷԼԻՆ
Անցան
քանի
մբ օրեր , ել կիկերոն
բերաւ
ին
ծի
«ֆԼ։լմ»
մ բ , որ կա տ ա ղո ւթ ե ան
մ ատնեց
զիս :
Խ ո չ՛՛ րցնե լէ վե
րք լո ւսանկա
րնե ր ր , չատ
ւքաբմ ա -
՛յա յ
ղ Լ։տե լով անոնցւքէ
։ք Լ։ն
:
Եւ սակա
յն նախո
րգ
նե րէն շատ տա ր բե բ ւիաստա թուղթ
մ ր չէ ր ա յս :
Շատ
մր
ուրիշներու
նման, « խիստ
.լազտնի »
վե րտտո ու թ Լ։ւնր կր կրէր : ԳբութԼ՚ւնր
չէր որ ապ–
շոլթի,
ն կր պատճաո
էր
ինծի , այլ, երկու մա -
աեր,
րթւսէէ՚ատն ու ցուցամատր
, զոր
որոշապէս
կարելԼւ կր տեսնել
պա։ոկել։ին
եզերքին
վրայ։
ՎստաՀ էիթէ կիկերոնի
մատներն
էին : ՈրռվՀե -
աել
։ւքէսնչելի
տեսողական
յիշողութիւն
մր
ունիմ
նախ ել լեէոոյ,
ցուցտմատբ
կր կրէր
բաւական
Լսոշոր էքէոէոանի մր ղոր տեսէսծ էի կարծես,
կիկե–
րոնի մատին
վրայ :
֊ ֊ « Սիրելի
Կիկերոն ,րսի ես ինծի , եթէ
այս
լու սանկաբր
Լ։յնա յ Անգլիացիներու
ձեռքը ,
ողք
չեն չղեր
քեղ» :
Fonds A.R.A.M
