ժողովուդ
մը ո^
չոպեէ
մեէւԱիւ,..
(ՈՒՐՖԱՕԻ
ՀԵՐՈՍԱՄԱՐՏԻ
ՏԱՐԵԳԱՐԶԻՆ
ԱՌԹԻՒ)
Թո՚֊րանի
"՚ձԻրէ/^Ը,
մեծ՜ցսւծ՜
էււ.
բազմաւզաա–
կուած՛
սազոլռնական
նախճիրնեբոփ
,
գաբեր.ււ
մէքէն
բարձր
րռնած է ճէնկիզ
խանի
գրօշր ՝. Ա -
րիւնաներկ
եաթազանր
իր
Լ
՚"–քր
աարահ ած
է
Մ ոնկոլէոյ
աափասաաննե
րէն
մինչեւ
յունական
թերակզղին
, պալքանեան
երկիրներր
ու վերքա -
պէո կանգ առած
Վիէննա
յի գուռներուն
առքեւ
լ
շնորՀիւ
ԼեՀաստանի
արքայ Ա ոպիէսքիի
գիլցաւբ–
նական
մարտն չումնե
բուն -.
Ե րեւակա
յեզէք
, գեՀենային
մոլուցքբ
Աոնկոէ
Խաքանին
շառաւիզնեբուն
, սկսեա
Լ
Պ"
ԷՈ
"յ
գրաւ–
ման
օրերէն
(1453/՛
Աայիսի
Վերքերր)
յունական
կղզիներուն
մՀք, Աիսոլոնկին,
Աոֆիայի
եւ Վա -
լաքիո
յ արՀալիբքներր
, Ա ասոլնբ
, կ ի լի կե ան , Ա եծ
Եղեռնբ :
Պատմութիւնբ
կբ Հաստատէ թէ՝
1914^
ապ -
րիլեան
սարսափներուն
, ապստամրական
ո րեւէ
ծբաղիր
չեն մշակած
մեր երեք կուսակցութեան
յ
Վերին
մարմիններր։
Ապացոյց
այն ռր անոնք
ամէն
կերսլոփ խուսափեցան
րնգՀարումի
որեւէ
սլատր–
II լակ
ստեղծե լէ եւ ղոՀ գարձան
Թուրքի
գաւին
1
(Ցիշեցէք
Իշխանբ,
Վռամեանբ եւ ուրիշներ) :
Եգեսիռյ
ճակատագիրբ
աշնան
թողուած
էր ,
^իշգ
ատոր
Համ աբ իր փռ րձանիշբ
աւելի
բարձր
էբ : Գմբախտաբար
ծայրայեղ
խոՀեմութիւնր
սու–
ղի նստաւ
իր մեծամեծներուն
: Անոնք քաք
ծանօթ
էին
աքսորականներու
եզերական
Ուլիսականին
,
Ո բ ո փ Հ ե տ ե ւ
կարալաննեբր
էլանցնէին
իրենց ծբ -
նրնգաւիա
յրէն : Ա ինչեւ իսկ զանոնք
կերակրած
,
Հազո ւե ցուցած եւ պատււպարած
էին , րա յց նախ
լնտրե
ցին գիտակցա
բար
գիմ
ել
մ աՀուան , Անա–
ցո րգաց
ին կեանքր
փաանգի
շենթարկելու.
փսեմ
այլ
միամիտ
ա
էլնկա լո ւթեամր :
Աթափում
• • • զերեզմանէն
անգին
,
Գուաէ–
մՀի եւ Շէյթան
Տէրէոիի
ճամբանեբուն
փրայ :
Երկու
Հարիլրնոց
կարաւանէն՝
Արտաւազգ փար -
գապետ, Ց՛ Տէր Խորէնեան
, ԶօՀրասլ
, Վարգգէս
,
յետո
յ
500
զ մբախտ
Հայ ղփնո ւո րնե ր ,
կ՝
բմ րռնէ"՛ ք
զարՀուրանքր
Եզեռնին
• • ՚
Ակրաիչի
արգոսեան
աչքր շատոնց տեսած էր
ա
-^աւոր
ղալիքբ։
Աեզքր
իբր չէր բնակաեարար
,
եթէ
անոնք
իրենց պարանոցբ
երկարած
էին գա —
Հիճի
եաթաղանին
Րամակր
յորղած
՚ էր • • •
Պատմական
ոստան
մր, որ Հին դարերուն
կանղ -
նած
է ր թանզ
ա
րաննե ր , մ ատենագա
րաննե բ եւ
գսլրոլթեանց
տաճարներ
, ալ չէր կրնար
Հան -
զոլբմե
լ րաղմ ապա ակո ւած ա չիրէ թի
մ ր
կողմ է
բռնագատուած
անէացման : Ջարգի
նախասաՀ -
մանուած
կարաւաններր
կբ շարունակէ
ին
քալել
գէպէ Տէր Զօր։ ՝Րաքարի
Հայղոլկր
Հանգիպած էբ
անոնց
ղիակներուն
մաՀասարուռ
ճամրաներուն
փբա
յ , փարանումր
կր նշանակէր
փտանզե
լ Անա–
ցորղացին
դլուխր։
կարղր
իրենցն էր :
Ա եռնիլ : Վ^եբածնունղ
ի ամենա փառաՀեզ
չրր–
քանին , երբ արուեստբ
, զ իտութիւնր
ե լ ղ րակա -
նա թիւնբ
իրենց
լոյսոփր
կ՝ոգողէին
ամրոզք
Հա -
յաչխարՀբ,
մեռնիլ
ձեռքոփր
բարբարոս
ցեղի
մր,
որ ոչինչ տուած
, "չինչ
սոբփեցուցած
էբ աշխաբ
Հի,
այլ միա
յն աբ
Հալի
րքի
յիշատա
կներ
թողած
,
Հիմնայատակ
բբած
արուեստի
կռթողներբ
, մո ֊
խիբնեբու
շեղքակոյաի
փերածած
փանքերն ու ե -
կեղեցիներբ,
բոնաբարած
էր իր թաթին աակ
ին
կած
ղմբախտ
կիներբ,
յօշոտած էր օրօրոցի մա -
նուկնե
րէն
մինշեւ
մաՀուան
Հոփփտն իքած
ծերու
նիներ
բ , փա յրազ
զ աւլանի
ս
ա
ոնա
ս բաո
ւթե ամ ր . • •
Տ ան թ է
ա
կան է պատկեբր
, քսամնե
լի , որ պի
տի սաՀմ ռկե ցնէր
մարզս
ոտքի
մ ատնե րէն
մ
ինչեւ
մ աղե բուն
արմ ատր : ՛Րանի որ րախտր
ա
յղ
պէս
անօրինած էր, պէտք էր րնգունիլ
նետուած
ձեո–
նոցբ
, 1 լո՚-խր
բարձր
, արիաբար
,
խուսափե
լու
Համ աբ Տէր Զորի
կարաւաններուն
գմնէ ճակա -
տագր
էն :
Վանի
Հա յութիւնր
, ապրիլեան
օրերուն ,
յանդղնարար
նետած էր իր ումերբ
նժարին
մէք ,
յաքոզած էր Օզ տուի լ Հիւսիսի
Հսկա յին
ներխոլ -
մումէն :
ՀքՈէսլին
ԳարաՀիսարր
ինքն ալ փորձած
էր
գիմաղրել,
րայց
նուաղ րախաաւոր
եղած
էբ՛
Արիաբւսնց
Հտյգուկբ
տեւլեակ էբ
ա
րծ ո ւե բո
յն էւ
ափ
մբ քաքերու
խոյանքին
, որ փեր քացած էր որբ—
տաճմլիկ
ուլրե րզութեամբ
մր :
Անապատին մէկ եղեբքր,
չորս
կողմէ
չբքա -
պատուած
արիւնռուշտ
Հւս
րեւաններոփ
,
Եգեսիոյ
ինքնա պաշտ պան ութե ան
յաքո ղութ իւնն ալ կր
մնար ինգրական
, ինչպէս
եզե բաբա խտ
Շապին
ԳարաՀ իսա ր ինր : Ա ակա
յն , ՀբւսՀանդիչ
է ր օբ ինա
կր ,
մ եռնիլ Ա եծն
Անդրանիկի
Հա յրենուկիցնե
-
բուն պէս , գիւցտղնօրէն
:
Աեռնիլ,
ապրելու
Համար •. •
ի)ոբենացիի
բնաբանր
կարծես
Հրեղէն "գէէ մր փոխակե ր -
ԱՐԵՒՄՈՒՏ-ՐԻ
ՃԱՄԲԱՆԵՐԸ
ԱԶԲ ՈՒ ԱԷՐ
ե Կ եԴե ՏԻ ^ԱՑԿԱԿԱն
Այս
քանի շարաթ է , ղոցուեբ է Հոգի., : Փա
կանքով
կզպեր
են զայն։
Ջեմ ղիտեբ
ինչ կր կա
տարուի
ինծի Հետ, երբ այս առտու,
արեւոտ
կիրտկի,
պաառլՀանիս
քով, ցանկապատէն
ան -
ղին,
տանկտա՜նկ,
տանկրտա՜նկ,
մուրճի
բիբտ
Հարուածներդ
կր զարնես
ղանկիս եւ
յուղումս
Կւ՛
յ"րդի
•
Եկեղեցի,
դուն
թն
չ կ՚՚րսես
ինծի։ Ես
նոյնիսկ
դուռէդ
չանցա
յ երբ ծերունաղարգ
Հայրապետն
էր եկեր
այցի։
Բայց քու
ձայնդ
,
փրթելով
բարձրախօսէն,
աբեւին
թա
թ իկնե բուն
վբա
յ , թր–
ռաւ,
եկաւ
ինծի
այցի,
այն ատեն տակաւին
Հե -
ռտւոբ տեղ մր, պարաէզի
մբզիրկբ
: Ան որ կբ
կրկնէ,
« Զաւակներս
, միաբան
եղէք։
Անացէք
Հաւատարիմ
Հայեր։
Աիրեցէք
աղղր եւ իր աւտն
գութիւններր
»: Եւ անշուշտ,
ինքն ալ կր
փղձկի
ու
1լ արտասուէ
, ինչպէս աՀա ես Հոս :
Եկեղեցի
, գուն
ի՛՛՛նչ կր խօսիս
մեղի։ Կր բերես
լուրե՛^բ
Հին Հայրենիքէն
, Հեռացած
,
տեսլացած
այլեւս
երաղային
եբգերէն
, որ իր
աւերներուն
մէք
ինկեր է քարղուփշուր
եւ արիւնլուայ
ել ինքն
ալ
կուլայ։
ինչ լուր անկէ. Եկեղեցի։
Այս
նոյն
•.
կա՛՛՛նչն էբ , երէկ ալ, այնաեղ։
Եւ Հր"՚շ
՚"ւէ՛
մա– \
մեր : Եւ գղեակի պէս վանքեր : Եւ
ուխտաղնացու–
թիւններ ու մատաղներ : Հեթանոսականբ
քրի" - \
տոնէականին
Հետ լնզե
լո ւզո լած : Ե ւ մողովուրգ
՚
եւ ազգութիւն
: կր յիչե՚՚՚ս,
ե կե ղե ց ի ,ին չպէ
ս տար– ;
բեր էր ամէն
ինչ այն աաեն : Եւ ինչպէս
, ինչպէս
,
տա րօ ր ինա կօ ր էն տարբեր
այսօր :
Հիմ ա Հոս , քանի
մ ր բե կորնե բ
անցեալէն
:
Հայրենիքի
բոլոր
անկիւննե րէն :
Իբրեւ
նմ ո յ չ
չատ, իսկ իրրեւ
ժոզովոլրզ
շատ քիչ։ Որ Հաւա -
տարիմ
Հայրենի
աւանղոլթիւններուն
ու Հլու
տ—
նոնց, կերտեր
են քեղ, այստեղ,
կբելէ վերք
իրենց
սրաերոէն ու Հողինեբուն
մէք, այստեղ,
օտաբ
Հ"ղի
փյ^այ : Ու գու նորէն
լեղու
ելեր ես,
լեղո;.
կ՚ելլես,
նոյն խօսքերոփ,
նոյն
ձայնոփ,
նոյն
խոր
քով ու շեշաերով,
ինչպէս
եբէկ,
ալնտեղ : Եկե -
՚լփցի,
Ի՚^՚եէ կր բերես
մեզի
I
ԱՀա , նայէ վրանիս
, տասն
անդամ
տասր
գաղթական
ու թափառական
: Աչքերուդ
առքեւ
եւ
աչքերուն
առքեւ
Աբաբչին : Ան՝ որուն
թաբզ–
մանն ես մեր մօտ : ԱշխարՀ
՚1 լխիփայր է չլ՚քեր ու
փոխուեր
ամէն
ինչ։
Միայն
քու
ձայնդ ու չկշագ^
կր մ^։ան՝նւէյնր։՝ին՝չպէե
ե՛բէկ : ինչսլէս
անՀաչիւ
դարեր առաք
, երբ , կբ յիչե՞ ս , արքաներ
,
իչ -
խաննե ր , ղօրափ ա բնե բ ,Հ ա յբասլե տնե բ ,կր
մ տնէ
ին
խոշոր ու փառաՀեզ
ղուոեբէղ
ներս։ Երբ Հայ զօ
րականներու
փողե ր ր եւ կանչե
րր կբ Հոսէին
Հայ
դաչտեբուն
փրայ ելՀայ լեռներէն վեր ել Հայաս
տանի
Հովիաներուն
օդոստավյւսռ
ուղիներէն : Երբ
երկիրր կր շնչէր
չէն, առոյգ,
կայտառ,
աիրա -
բաբ։
Անկէ ետք Միքին
զար։
Բաղրաւոունիք։
Ռուբինեանք : Գե բութ իւն :
Անճիտում
: Աքսոր :
Փախուստ։
Երկրի
ր"լոր
անկիւննեբռւն
վբայ։ Եւ
ամէն տեզ դուն
մեղի , ելմենք
քեզի Հեա :
Մենք
փոիսուեցանք
: Ամէն
ինչ տակնոլփբայ
եղաւ։
Մի -
այն
ղու կր մնաս
նոյնբ :
Եկեղեցի
, մենք
մեր պարտքր
կատաբեցինք
քեղի Հանդէպ
, Աստծուն
Հանզէպ,
՛Բրիստոսի
,
Ա ուբրե բուն եւ նաՀատա1^ե
բուն
Հանդէպ : Հա յ -
րեն
իքին
Հանդէ պ ղեա ղեա արիւն տալոփ ; իսկ
աՀա տես արղիւնքր։
Այսքան
ղոՀոզութենէ
, այս
քան
մ տբտնչում
է եւ ա յսքան , ա յսքան
անձնռւի–
րութենէ
վերք։
Միթէ"
արմանի
ենք այս
վիճակին։
Եկեղեցի,
Հին , վւառաչուք
, եկեղեց
ի Հայկա -
կան , կոթող
, պինգ եւ անքակտելի
չազախ
, ղա -
բերով
աղղբ միացուցած
, գուն ռր մինչեւ
Հիմա
Աստուծոյ
պատգամն
էիր մեբ մօտ.
Հիմա ալ ե–
գիբ
1
գսնէ
մ էկ անգամ
,
մ եբ պատգամ
ր
Անոր
մօտ։
Գուն որ ղարեր ու գաբեր
անոբ խօսքր
բե
րիր ու քարողեցիր
մեղի,
անղամ
մլն ալ մեր
խօսքր տար Անոր։
Հարցուր : Գիտես
Ր"ելիքգ՚. Ու
Տե՛ս, ա չ ք էն ն ե յ ա լււյսի իա^ կ ա յ .
Լ ո յ ս - խ ա ղ ի ն ւքէջ ս ի ր ո յ տ ա ղ կ ա յ •
Սէրը ւոյսէ
ս ա ր ս ո ւ ռ ի պ է ս
Սըգի
դ ո ղ ւ ւ ՜ վ կ ՚ ա ն ց ն ի ս ր տ է ս
. . :
է՛ն
մ տ ե ր ի մ ն ա չ ք ի ն ՝
լ ո յ ս ն է.
Բիբէ՛ն սէր ^ լ ո յ ս ն հ ո գ ի ն կ ՚ ի ջ ն է .
Լ ո կ ՛ Ա ր ա րի չ լ ո յ ս ն ա ռ ա ջ ի ՛ ն
Ա չ ք է
անկա1ս
կ ՚ ա ն ց ն ի հ ո գ ի ն . . • :
Ա ՚չք Տ է ս ի ր ո յ բ ի ւ ր - ն ի ւ ղ լ ե ց ո ւ ն .
Սրտէ
ս իր տ կ ա յ ս ա հմ ա ն ա նհ ո ւ ն ,
Որ կը ն ե ղ ն ա յ տ ա կ ա ւ ՝
ե ր բ ո ր
Ա չ ք ի դ պ ի ժ պ ի տ ա ղ ո ւ ո ր
. - . :
Ա յ դ ս ա հմ ա ն ն ե ր բ հ ո ւ ս կ ա նհ ե տ ի ՛
Գիտցի՛ր , լ ա ն ջ է հ պ ե ր լ ա ն ջ ի ,
Ուր
հ ա մ բ ո յ ր | ւ դ ո ղ ե ր կ ՚ ե փ ի ն ՛
ի ր ր ե ւ դ ր ա խ տ ի ե ՛ ր գ ը շա տ հ ի ն • . . :
ժ պ ի տ ն ի՛նչ է ՛ ա չ ք ը կ ՚ ր ս է .
Սիրոյ բ ա ռ ն ալ աչք է՛ն |սէ ՚.
,
Ա չ ք ի բ ա ր բ ա ռ ն ա ն բ ա ւ , հ ո ս ո ւ ն
Օ ա ր ա հի ւ ս ե լ կ ր ն ա ՞ յ լ ե ղ ո ւ ն :
1
Մօբբս ա չ ք էն
գ ո ւ թ.– –
կր
ծ ո ր է ր ,
Հ օ ր ր ս ա չ ք էն՝ գ ր գ ա ն ք ո ւ ս է ր
. . .
Ո՛ւ ե ր կ ո ւ ք է ն ՝ աչքեր^էն չ ռ ր ս ՝
Ա ն ս ա հմ ա ն
յ ո ՜ յ գ
ա ր ա ր չ ա հ ո ս :
Րայց
մ ի ւ ս ա ն մ ե ղ ա չ ք է ն ա ն ո ւ շ
ի ն չ ե ՜ ր ին կ ա ն հ ո գ ի ս ի բ ր յ ո ւ շ - . .
Րի՚բս
է վ կ ա յ
այդ
« ի ն չ ե բ » ո ւ ն ,
Զոր չի կ ր ն ա ր պ ա տ մե լ
լ ե ( | ո ւ ն – – – ։
Սէրր
| ո յ ս է ս ա ր ս ո ւ ռ ի պ է ս
Երդի դողո՜վ կ՚անցնի սրտէս . . • :
ԱՐՏԱՇԷԱ
Տ0ՆՃՈ8ԵՆՑ
պատասխան բեր ւ) եղի ։ Ի՞նչ էր մեր մեղքր ,
մեղ–
քր
ժողսփոլրդի
մր, մեծով
պղտիկով
, որ
իրեն
Հաւատաց
, որ զինք փաո աբանեց
, ղարէ
Գ՚*՚Ր »
մինչեւ
այսօբ , Հասնելու
Համար այսպատիժին
.
ա յս փիճակին
, ժ ինչեւ
Հոս , ու ժ ինչեւ
Հեռաւոր
ու ժօտալոր
Հոսերր :
Կիբակի առաւօտ : Աշնան
զոփ ու արեւոտ ա -
ռաւօտ : Նստած
պատռւՀանիս
առքեւ , կր
նալիժ
աժպեբուն
, նոբ լոգցուած
սսլիտակ
գառնուկներ
,
ոբ Ժերթ
կ՝բլլտն Արարատ
, եւ մերթ
Աբագած
,
մերթ
Աիփւան, մեբթ
Նեմ րռւթ ու Տաւրոս : կր
փերցնեն
քօղր ու կր ժպտեցնեն
Աեւանր,
Վանայ
ել
Գեղ ամ ա յ ծովեր ր , ու նորէն , Հօտի պէս , կր
խլոլին
կ՚երթան : կիրակի աոաւօտ,
Հայրենիքի ,
անոր
տւանգութիւններուն
, սովո րո յթնե բուն ու
սրբոլթիւննեբուն
"ղք"յնր
կր րերես
մեղի
I
Տ ան կրտ ան , տանկբտանկ
, տանկրտտնկ : Աեր
կողմէն ալ ողքոյն
քեզի։, Եկեղեցի
Հայկակտն։
Ոչ
քէն, ոչ աաելոլթիլն
: Այլ յուզում ; Մտածումներ
,
կախօրբան
եղած դարե բուն եւ անոնց
անղ ունդ -
ներուն ու արեան
բոսոր
ժապաւէններուն
վրայ :
Հա յկական
բա րձբաւանդակէն
ժինչեւ
տափաս -
տաններ ու անապատ ; Ե՛– անզօր
պոռթկում
: Ե՛–
յուղոլմ : Ե՛– արցունք ;
Եւ ովկիանոսներով
Հառաչ ու կարօտ : Ազգին
Համար,
Հայրենիքին
Համար։ Աւր կբ թո չի աՀտ
Հոգիս , Հեծած
մեղեգինեբուդ
չեշտերր,
թտփա -
ռական այս ճամ բան եբուն
վրայ , միշտ , միշա
իբ
րոլոր
ուժով բ , եւ այնքան
, այնքան
թշուառ թա
փոփ ու կա րօտով ;
ԵՐ. ԲՈՋԵԱՆ
յցԱՎԱՀՈՒԹԵԱՆ
կուսակիցներու
Բ. Հտմա -
գումարր, որ տեղի պիտի
ունենար
Նոյեմբեր
13
19,
Շէֆիլաի
ժէք
(Անգլիա),
արգիլուեցաւ
րրիաանական
կառավարութեան
կողժէ։
Վարչա -
սլետր նաժակ
ժբ ուդղելով
կաղժակերպութեան
անգլ - ժ ասնաճիւղի
լնդՀ • քարտոլղաբին
, կ^ րսէ
թէ Մեծն Բրիտանիա չի կրնար
նեբս առնել
ոեւէ
կասկածելի
օտտբական
պուած
կր ներխուժէր
տեղացի
երիտասարգու
-
թեան
արիւնէն
ներս, կր խենդեցնէր
սիբտերր
սանձակոտոր
խ իղախո ւթեաժ բ
ՄաՀ՝
իժ աց -
եալ
անժաՀոլթիլն
է ;
Եդեսիո
յ դիլցաւլնաժ
արտին
յիշ՚"տակբ
վե -
րակոչուած
է բազմիցս : Աժէնուն
րերանն է իր
բուռ
ժր քաքերուն
խիղախուժր
րնգգէժ
թշնաժի–
ներուն,
«Հեղեղի պէս, փոթորիկի
պէս • • •» : Ա -
նոնք ցցուեցան
Հարիւբի գէժ ժէկ,
Գալասլօյունի
խուժանին
, Աոլրուճի
աշիրէթին եւ Ֆախրի փա -
շ"՚յԻ
զօրաբանակին
յանդիժան
, Թլփտուրի բաբ -
ձունքներէն
արձակուած
գնգացիրի
եւ
թնգանօթի
ռումբերու
տաբափին տակ,
թուր
թրի,
Կ"Կ
"ՐԳ
կոկորդի
, եդունւէներոփ
, պատնէշներու
ետեւէն ,
Գասթլիի
աւեբակնեբւն
մէք
կաժ
Հնտգարեան
մայր
եկեղեցիի
կամարներուն
տակ,
մինչեւ
որ
մի առ
մ ի ինկան փէս , ա։։ իւծնե
բու
կո բ իւննե րու1ւ
պէս,
ճնչուած
անազոբոյն
ոսոխի մր
ուժերու
կշիռէն
, բա յց ա յնքան
Հպարտ
իրենց
թա
թո
ւլեւսն
բաղուկներոլ
Հու5ւձքոփ ;
ԵրեսոլնրՀինզ
տարի փերք, Եգեսիոյ
ծխար -
ձակ
փլատակներոլն
տտկ
թաղուած
Հերոսներբ
ունին
իրենց խոբՀուրգբ
, ոբ էոյսի պէս կր ճառա–
՚1՚"յ^է
է
կը բաշխուի
ապրող
Հոգիներուն
։ Եղէ ՜
կիէլի
տեսիլքն է ան, աճիւններու
շեղքակո
յտէն
փերյւսէւնուժր
պանծացնոլչ
անժաՀ
տեսիլքին
, ո Ր
ողիժսլեան
քաՀի մր կր փերածուի
, կր փոխան -
ցուի
սե րունղնե
բուն
ւլարէ
գար։
Աղեքսանդրիոյ
վւարոսին չափ կախարղ ական է , չ/տց։ււցիչ
, անկէ
բխած
դիւցաղնւսկփն
ոգին, որ կրնայ
լուսաւորել
բոփանզակ
տիեզեբքր
. . .
;
ԱՐԱՄ ՊԵՏՐՈԱԵԱՆ
\
Fonds A.R.A.M
