HARATCH, du 1er janvier au 31 mai 1950 - page 279

ո 7 1
ք
արթնցանք
Պոլսոյ
մէշ
աեւանր
օզաոլիլ
ամէն պաաԼհԼթեկ
արմէքնձրր
անճիաուած
է
I
Դեո. երիտասարգ
ես
անփորձ
,
էգարաք
սեպեցինք
ա նմիչապէս
գործի
անցնիլ
,
պաաասխանաաուութեան
գիաակցութեամբ
,
Գուք
ալ,
սիրելի,
ընկերներ
եւ
րնկերուՀիներ
պէաք
է պաարասաուիք
նոյն
գիտակցութեամ
ը ,
միլտ
արթուն
եւ խանգտվառ
։ Ազգային,
հայրե
֊
նասիրական
պարտականութիւն
պիտի նկատէք
ե֊
(եւ. այս առիթները
որքան
հազոլագէպ
ե%) .
Փա"
րիզի
Հայկական
Երգչախում բին
այգ
ձեոՖարկը
տուաւ բացասական
աբգիւնք
մը ։
Երր ազգային
շըշանակներուն
մէք աեղի
կ՚ունե­
նան
այգպիսի
ձախոզ ձեռնարկնեբ
, փնասբ
կը
սաՀմանափակոլի
տեզին
վրայ՛. Աակայն
երբ
կր
րիտասաբգ
մը աւելփ
փրկել
այս օաար ափերոձ
Ղ՚՜^^Ւ.^
սահմանները
ընգարձակել
գէպի
վրայ
Տ ՝ ։
՚-^Լե Հեռուները
ել վաանգել
աւելի
նուիրական
Ընկեր Աահակ
Տէր
թովմասեան
Հ ՛ 6 ՛
Գաչնակցութիւնր,
— որու
պատմութիւնը
ուրիշ
րան
չէ եթէ
ՐՎ
հերոսական
գրուագնեբո^
փայ
-
լուն չարք մբ
ամէնէն
ազգու
միջոցն
է
որով
կրնաք լաւ Հայեր
գառնալ
եւ ապրիլ
եւ
գործել
իրր
այգ։
Մեր
յոյսերը
ձեր վրայ
են կեգրոնա
-
ցած։
Գուք պիտի
ըլլաք մեբ ապագան
կերտոգնե
րաներ՝
այն ատեն
կը ցաւինք
անկեղծօրէն
եղա­
ծին
վրայ
Անկողմնակալ
ոգիով
մը եւ առանց նախա
-
պաշարումի
ունկնգբեցինք
տ յգ երեկոյ
տրուած
հայկական
ֆօքլօրր
, զայն նկատելով
իրապէս
ո՛՜
րախառիթ
պարագայ
մը, եւ խղճի
կաաարեալ
հանգաբաութեամ բ այմմ
զայն ցաւալի
ինքնա
խա–
րր »:
էքնոզներոլ
կոզմէ խօսեցաւ,
բնկեր
Խաչիկ
Ր է ՚ ՚ ւ թ ի ւ ն մբ կր նկատենք
,ձեռնարկ
մր ոբ ոչ մէկ
կերպով
կոչուած
էբ րարձրացնելու
մեր
մչակոյ–
թր
յաչս
օտարնեբուն
՚,
Գ՛
ՈՐէՍթեճԵԱՆ
ՓԱՐԻԶԻ
Մ՛ Մ՛Ի
ՄՐՑՈՒՄՆԵՐԸ
Մկրտիչեան
« Գուք պէտք
է բք/աք այն
բնտբ
եալներբ
, որոնք վտզբ
իրենց
ձեռքերուն
մէք պի–
տի առնեն
հայ մոզովուրգի
ղեկր՛՛ Գմուար
է ձեր
գործր,
գիտենք,
որովհետեւ
քիչ էք Դ*"–Ք
թուով;
Ջանացէք
բարձրացնել
ուրեմն
ձեր որակր
ել
չա–
րունակեցէք
ձեր վեհ գոբծր,
մինչեւ
որ իրակա
-
նան
ձեր երազներն
ու իտէալներբ
> յ
^ ^
Գեզարուեստական
րամնին
իրենց
մասնակ
ցութիւնր
բերին
րնկերուՀիներ
Աստղիկ
՚Բէօսէ
-
^Իբ"՚ԿԻ
11*
Աաբաբ
յաղթանակի
եւ
ոգեւո
-
եան եւ Աոնա Աաւեան՝
մեներգներով,
րնկերուհի
րութեան
թուական
մր պիտի
մնայ,
մէկ տարե
-
Մատլէն
Մկրտիչեան
եւ լնկեր
Արա
Պիպէռեան՝
կան
Հ. Մ՛ Մ՛ի համար։
Ֆրանսայի
մէշ
առաշին
արտասանութիւններով։
Յաշողապէս
նեբկայաց
-
յանգուգն
քային
է ռր պսակուեցաւ
Հայ մարզա
-
ուեցաւ
քրքշալիր
զաւեչտ
մբ,
«ԱՀարոնեան՝»
կան կեանքին
մէԼ։
խում՛բի
անգամներու
կոզմէ :
Ցարգ
Հ. Մ՛ Մ ր բարեկամական
ել
ար -
Խանգավառ
մթնոլորտի
մր մէշ, ներկայ
ընկեր–
հեստակցական
մրցու^նեբէն
անգին
չէր
անցած։
ներն
եւ ծնողները
ձեռնարկեցին
նուիրտտուոլ
-
Արձանագրուելով
ֆրանսական
Լիկին
մէք, մաս
-
թեան
մը որմէ գոյացաւ
17 000
ֆրանք։
–իաշա -
նակցեցալ
օրինաւոր
եւ կանոնաւոր
ախոյենական
լերանքի
գործնական
ձեւ մր եւ համակրանքի
լա–
մրցումնեբոլ
եւ իր գասակարգին
Բ՛ր
Հտնդիսա–
,ագոյն
աբաայայտութիւն
մր, իսկապէս
: Հաւա–
ցաւ։
Այս առթիւ
շե րմ ապէս գնաՀատուեցալ
մաբ–
քոյթր
վերշացաւ
ժամր^ին։
Ա.
ղական
մարմիններէն
եւ
հասարակութենէն։
Կիբակի
Տւտւձշ
յՇՅՈ
հօստը կը թնգար
բարոյա­
կան
եւ ֆիզիքական
փայլուն
յաղթանակով։
Ժա–
աց.
մր ՝\^Տին մեր կբտսեբնեբր
փայլուն
յաղթանակ
մր
տարին
Ւ1Ջշհշէէ6^
կրտսեբնե
բուն
գէմ
4 1, ՕԱտք/
լյ.
ւ
լ
կիրակի
իրիկուն
Եւրոպայի
ոեւէ մէկ տնկիւ–
Ղ ՚ " է ՚ " Ի ^
Վ ր ՚ " յ • Կէսօրէն
ետք
մամը1Տին
մեր փւոք–
ցան
Աթէնքի
մէկ
սինէմային
մէշ, խուճապի
մ
նբ գտնուոգ
Հայ մը եթէ
մամը
7 ֊ՏԳին
անթելը
ՐԻԿ՚^՚՚ՐՌ
ճակաաեցան
Խ՝13.
Օսեշ^
գէմ
եւ պար
֊
բանար,
առիթբ
պիտի
ունենար
Փաււի է նթ ֊ Ա ^
տուեցան
1–0ով՚. Աեր
ԴԴ^ներոլ
խաղարկու
-
կայանէն
լսելռւ
հայ ֆօքլօրին
նուիրուած
եր^ա–
թ է ՚ ֊ ն ր գեզեցիկ
էր եւ մեծ
յոյս
կր ներշնչէ
:
Հանգէս
մր ։
ժամր
՜\,^ին մեր պահեստին
գաշտ
եկ
ՀԱՅ
ՖՕԲԼՕՐԸ
ՓԱՐԻԶԵԱՆ
ՌԱՏԻ0ԿԱ8ԱՆԷՆ
նր բորբոքեցաւ
մեր տղոց
մէշ՛. Կբկնապատկե
լով
անոնք
իրենց
ճիգերը,
գեղեցիկ
փասերով
յառյս~
շ.ացան
յ
Գնգակր
իր նպատակակէտին
հաոցրւցին,
ձախ՚ծայբ՝
Ցակոր
ումգին
Հարռւածէէվ
մր Հալա^
սարեցուց
խազր։
՛Բիչ վերշ,
նոյն
վարպետու
-
թեամբ
երկրոբգ
նչանտկէտ
մր։
Առաշին
կիսախաղին
Հ .Ա • Մր
յաղթական
է
2—1 •• Երկրոբգ
կիսախաղին
մեր տղաքր
վճո-ական
յառաշխազացում
ով երրորգ
կէա
մ րն ալ շաՀե
-:
ցան՛. Գատաւորբ
անիրաւ
«փենալթի»
մր
տուաւ՝
Մօնրումի
է Հակառակորգբ
նչանակեց
իր
երկրոբգ
կէտբ։
Բիչ վեբԼ
«փենալթի»
մր ի նպաստ
Հ՛ Մ՛
Մ ՛ի չտեսնել
ձելացուց՝
Հակառակ
Մ
օնրումի
խազացողներու
Հաւանութեան
: Խազը
վերշացաւ
ի նպաստ
Հ. Ա • Մ-ի
3—2։
Մ եր
Հա յըենակիցնեբ
ը խուոներամ
եկած
էին
խրախուսելու
իրենց
եղրա յրներր
։
Գմրախաւարար
շատեբ քիչ մր տաքարիւն
են , ոչինչ
խօսքի
մը հա–
մար, յաճախ
անտեղի
վէճեբ
կը յարուցանեն
տե
-
զացիներու
հետ։
Եթէ
քիՀ մը պաղարիւն
րլլան
եւ
թողուն
որ մտրզական
վարիչներր
կարգագբեն
որ
եւ է խնգիր , ՛աւելի
յարգանք
կր նեբշնչեն
թէ
աե–
ղացիներուն
ել թէ հակառակոբզնեբոլ.
:
Այս
կիրակի
մեր
վերշին
մրցումն
է
Տ, 0.
Վերսայլի
գէմ
իրենց գաշտին
վրայ։
Յետոյ
եղա­
նակր պիաի փակենք
խնշոյքով
մր ոբ
սիրայօժար
յանձն առած
է իսիի
Նոր Աերունգր,
ի պաաիւ
մեր
մարզիկներուն։
Աիրով
կը Հրաւիրուի
մար
-
զասէր
Հասարակութիւնբ
(Խրիմեան
սրաՀ)։
Մ օտ
օրէն
կր սկսի
աթլէթ-իսլքի
եղանակր
, •
րոլոր
անոնք ոբ կ^ուզեն
մ ասնակց
իլ մեր
յառաշի­
կայ
ոգիմպիականին
, օր
առաշ
ներկայանան
ՏէՅճէ
01^6^,
11
քԱ6
յ՚^ՇԱՏււ ,
արձանագրուելու
եւ
Հետեւելու
Համար
մաբզական
փորձերու
,
ամէն
կիրակի
առաւօտ
:
ԳԻՏՈՎ
ԲԱԱՆ ՏԱՐԵԿԱՆ
ՀԱ8ՈՒՀԻ
ՄԸ էղէնի
Հա -
րոլկեան
(Մանիսացի)
սպաննուած
է Աթէնքի
մէք
խորՀրգաւոր
պարագաներու
տակ։
Ա պա
յ մր սի–
րաՀարած
րլլա լով այս գեղանի
աղշկան
, կասկած–
ներբ իբ վրա
յ կր ծանրանան
:
ՈԻթ
ՀՈԳԻ ՄԵՌԱՆ
ել
23
Հոգի
վիրաւոբոլե–
Անոնյ
քաւ /լայ– -
ք ռբ Հեւոեւեցան
եւ ապտՀովաբաբ
բտզ–
ս,առ
ու աշխոյժ,
ամբողշ
խաղի
տեւողութեան
մաթիլ
էյն––
անկասկած
այն Հտմողւ^մր
վն^^^^^-^րկոլ
խումրերը
Հաւասար
խազ մր ունեւ,ան
։ Բ ա ֊
ցռւցին
թէ Հայ ինքնատիպ
մոզովրգական
երգ
գո­
յութիւն
չունի , ել եթէ , գո յութիւն
ունի
արժանի
չէ ոեւէ
Հետաքրքրութեան
:
Այգ
երեկոյ
երգերուն
րնտբութիէնր
կտմ
երգ­
չախում
բին
ե րգեցողոլթիւնր,
որեւէ
կերպով
չն պա
ս տ ե ց ին Հայ արուեստբ
արժանապէս
ներկա–
յացնելոլ
Համար
ո ւնկնգի
բնե բուն
։
*
Մէկ
երգ
միայն
լսեցինք
Հայ
ժոզովրգական
արուեստին
լաւագոյն
, թերեւս
միտկ
արժանաւոր
ներկա յացուց
չին
կոմ իտաս վտրգտպետէ
: Մնաց–
ետքերը,
երգեր
որոնք
ոչ մէկ կերպով
կոչուած
էին Հայ արուեստին
ինքնատպութիւնբ
ի վեր
Հա­
նելու
ցա յա յտ* էր գատտւորին
կոզմնակալութիւնր
։ Մ
եր
տղաքր
իրենց
նուրբ խազարկռւթեամբ
ու կանո
-
նաւոր փասեբով
լնկճեցին
Հակառակորգբ
եւ
խա­
զին վերշաւորութեան
երկու խաղացողներու
Հաբ—
կագրարաբ
խազէն
Հեռանալուն
պատճառաւ
խում–
բբ պա բտուեցաւ
մէկ նշանակէտով
1 0 -
Մ
եր
պաՀեստին
առաշին
պարտութիւնն
է ռր կ՝արձա
-
նագրէ
Գարձի
մրցումնեբուն
մէշ։
Տ՛ամ ր
15 "45^5՛
աՀա
օրուան
ախո յեաններր,
Մ օնրուժ
եւ Հ– Մ -
Մ ՚ գաշտ
եկան : Գատաւորին
աղգանշանին
վյւայ
,
երկուստեք
իրար գերազանցեց
ին
իրենց
րուոն
ու
միՀամուռ
յաբձակոզականներով։
Առաքին
նբ–
շանակէտր
շաՀեցաւ
Մոնրոլժ։
Հայկական
արիւ,–
. – է - ւ
՛ ւ ւ ՛
յ է
~ ^Հ, ՚ (
1ւ՚ ՜ Լ՜–
Հետեւանքով
։ Մուխ
մր եբեւցտծ
էր եւ
կարծեր
էին թէ հրգեհ ծագած
է
։
ՋՐԱԾԻՆ
ՌՈՒՄԲԻ
առաշին
փոբձր պիաի
կա­
տարուի
ապբիլին
, կր պնգեն
իրաղեկ
մասնագէտ­
ներ, հակառակ
ղանաղան
Հերքումներու
ւ
ԳԻՄԱԳՐԱԿԱՆ
ՃԱԿԱՏԻ
ռազմիկներէն
ութ
Հոգի
կբ զատուին
Լիոնի
ղինուոբական
ատեանին
առշեւ
, այն ամ բաստանութեամ
բ
թէ
անտեղի
սպանութիւննեբ
կատարած
են պատե րազմ ի լն -
թացքին
: Ա քսպէս , Վէդիլի
մէշ սպաննած
են եբ -
կոլ
Հոգի, Պերառտի
մէշ՝
երկու
երիտասարգ
-
ներ,
Ռօչթայէի
մէք՝ տեղակալ
մր ել չորս
կիներ,
կրլնռպլի
մօտ՝
երկու մանկամաբգ
տղշիկներ
, ա–
ռանց արգարացնելու
պատճառնե
բր։ Ամբաստան
-
եա^եբբ
չեն ուրանար
ա յս սպանոլթ
իւննե ր ր
եւ
ուրիշ
մեղքեր
, բայց
կ՚բսկն
թէ գռրծած
են
իրենց
պետին՝
Հարիւրապետ
Լանվէնի
Հրամանով։
Այս
վերքինր
, ոբ Հնգկաչին
կր գտնուի,
ուժգնօրէն
Հերքեց
իր ստորագասնեբուն
մեղագրանքը
ՀՅԱՌԱՋ»Ի
Թ Ե Ր Թ Օ Ն Օ
(36)
Նաղլուն
լուռ
էր , եբեսր
գարձրել
էր
գէպի
ձորր
։
Նրա
աչքեբի առաք կատարւում
էր ա յս
ձորի
Համար
է լ մի անսովոր
րան
ինչ
որ տեղից
վազէվաղ
ձորր մտան
երեք
տղաներ : թւում՛
էր թէ նրանք խազում
էին,
րայց
շուտով
յա յտնի գարձաւ. , որ նրանց
մ էք սկսուե
լ
է կռիւ։
Մէկր բաժանոլեց
եւ սկսեց փախչել
, իսկ
միւս երկուսր
միաբանուած
էին նրա գէմ ,եւ նախ­
քան
փախչողր
կարողացաւ
մի քիչ Հեռանալ
, լախ­
տի Հարուածնեբբ
թափուեցին
նրա
մէքքին
Անգութ
էին այգ
Հարուածներր
, փախ
շողը ,
չնայած
որ չտզ էբ ու գանգազաչարժ
, մի
յուսա–
Հատակտն
թոչիք
գո բծեց
եւ. անցաւ գետակի
վը–
բայով
: Բայց երբ տեսաւ
որ քուբն էլ
չկանգնեցրեց
Հալածոզներին
, Հաւաքեց
իր վերքին
ուժերր
եւ
սարսափաՀար
վազեց
ուղիղ
գէպի
ազրանոցր
։
Ուրիշ ՃանապարՀ
չէբ գտնում
• մինչեւ
անգամ
չնկատեց
երկու
կանանց , որոնք
կարող
էին
իբ
պաշտպանր
լինել
Գլուխ վերցրած՝
նա սկսեց
վազել
գէպի
րար–
ձրր։ կարմրած
գէմքի
վրայ
նկաաւում
էր սարսա­
փելի
զայրոյթ
, րարկոլթիւնից
նա կծոտոլմ
էր իր
շրթունքներր,
Հաղիւ
էր պս/հում
Լացր ;
Հալածոէ^եբր
կանգ առան
ձորի
գլիսին ,
այժմ
նբրանք
եւ ծիծազում
էին , եւ փտխցնում
էին նր––
րան
իրենց ազաղա1^երով
։
Ետեւից
Մ ե լիքի
ոբգուն
է նման ,
ասաց
Փերին : կարծես
Հ/աՀնագարն
է
։
Նաղլուն
Համաբեա
չլսեց
այգ խօսքերբ
:
Նրան յափշտակել
էին փախչողի
տան
քան քնե–
բբ։
Խեղճ տզայ , ամէն չարչարանք
յանձն
էբ
առ­
նում,
միայն
թէ կարողանայ
չուտ
բարձրանալ
աղբանոցի
գլութր
եւ աղատուել։
Բբտինքր
^րլ—
լում
էբ նրտ
ղէմքից,
ծնկնեբր
ծտլւում
էին, իսկ
ազրանոց
ի փխրուն
լան քեր ր չէին
թ ո յ լ
տալիս
,
որ ազատ փախչէ , նրա ոտներբ
սաՀում
էին , յետ
ու յետ էին գնում : Այգ
մամ անակ
նա գործի
գրեց
իր ձեռքերն
է լ ՚ չորեքթտթ
տալոփ
բարձբացաւ
Որքան վախկոտ
էր
՚ • -
Այգ
տանքանքնեբի
մէք տզան տեսաւ
Մ ար–
թային
եւ կանգ առաւ։
Երե խան
չէբ է լ
նկատում
անծանօթ
տզա
յին , ա յնքան յափշտակուած
էր իր
երեւակա
յական
ախո յեանով
, որի Հետ
վիճում
էր
շարունակ
Նա է • • • ՇաՀնազարն
է ,
Հասաատապէս
ասաց
Փերին
:
-
Խեղճ, բացականչեց
Նաղլուն
: Տես
ինչպէս^
է ուղում
ձեռքբ
մէքքին
քսել
՚ երեւի
ցալուժ՛
են
ծեծած
տեղերը
• • •
Ենթագրութիւնը
ճիչգ էր , ԾաՀնազարր
չր -
փում էր իր թիկունքը
որ քարգուածի
նման
էր :
Ցաւը սաստկացաւ
ել. նա սկսեց
թ՚՚ւլ
կերպով
ո
>լ–
նալ
— իքեղճ, նորից արաասանեց
ՆաղլաւՖ ։
Բտ/ց
էխեդճր»
մի ս՚ա՝րմս/փե՚լի
րօՈւ արաւ
; ^
Յանկարծ
Հեռացբեց
ձեռքբ
ցաւեցող
տեզերից
ել
ոռնալով
յարձակուեց
Մարթայի
վյւայ։
Մի աէ^
-
թարթում
բռնեց
նրա
մազերից
ել ցած
Գլորեց
նրան
Միայն
մի սբտապատառ
ճիչ կարողացաւ
աբ­
ձակել
Մարթան
եւ գլիսի
վ յ ՚ ա յ ցած
գնաց ։
Փերին
խայթուածի
նման վեր թռաւ,
րայց
սարսափը
իսկոյն
կաշկանգեց
նրա
լեզուն
ու ոտ
-
ներր։
Զեռքերը
տարածեց
օգի մէք, կարծես
ու -
զում
էբ Հեռուից
գրկել
գլորոզ
երեխա
յին
Մ արթա
է • • Մ ար • • • Գոռաց
նա
սարսափե­
լի
ձա յնով , եւ ձեռքե բով խփեց
իր
գլիսին
Այգպէս
չէբ Նաղլուն
, սակայն
որքան
եւՀ տ -
բագ
վազեց
նա , գաբձեալ
չկարողացաւ
օգնել • ե–
բեխան
ղարնուեց
մի քարի
եւ ապա,
մորթած
՝։ա–
լի
պէս,
լնկալ
բարձրաՀասակ
բոյսեբի
մէք ։
Նրան
վերցբեց
Նտզլուն
, եւ առաշին
բանր
,
որ բնկալ
նրա աչքին , արիւնն
էբ , ոբ Հոսում
էր
խճճուած
մազերի
միքից։
Մի ցուրտ
զաբզանղ
վազեց
նրա միքով՛՛–
Նա կատաղեց
: Իսկ
Փերին
Հազիւ կարողացաւ
երկու
քայլ
փոխել
, խլեց ե -
րեխային
նրտ
ձեռքից
ու սեզմեց
իբ կրծքին
• • •
Մ աՀուան
խեզճ երգիչբ
գլուխ
էր
կորցբել
,
4
նա է լ այժմ
չգիտէր
թէ ինչ անէ , ինչպէս
չգի –4
տէին
Հարիւրաւոր
մ ա յրեր
եւ աատեբ ,
որոնք
ին,քն էր խրատում
, Հասկացնում
, մխիթարում
՚ • ՚
իսկ
ՇաՀնաղա՞րը։
Զարմանալի
էր,
մինչգեռ
նրան
Հալածոզներր,
տեսնելով
երեխայի
ցած
րնկնելր, փախան,
ձորր մտան ,նա կանգնած
էր իր
աեղքէել անչարժ գիաալմ
էր իր կատարած
չարա
-
գար^ալթիլ^բ
:
ԼԷՕ ,
Fonds A.R.A.M
1...,269,270,271,272,273,274,275,276,277,278 280,281,282,283,284,285,286,287,288,289,...500
Powered by FlippingBook