ՏՊՐհԼ 11–24€
^ԱՍԱ&ԳԱՅԻՆ ՏՕՆ է
Ապրիլ
11-24/
աօնակատարութեան
շ՚^՚-րԼ
է
երրեմնի
անպաաոէ-արեր
վէգերն ու
աղմուկներր
վերք գաաՆ
են :
Յիւել
աւեչի քանմէկ միլիոն
մեոեիները էւ
ձաղկել
Օ՛՛մ անեան
կայա րութեան
ամենաքսամնե–
լի ու Հրէշային
ոճիրը,
.–ւչ ոք կը նկաաէ
այլեւս
իրրեւ «անփափկանկատ
քայլ»
խորՀրգային
իշ ֊
խանութեան
գէմ, եւ ոչ ալ իրրեւ.
«վիրաւորանք
մը
յեղափոխական
ե լ
քՏորՀրգ– Ա իութեան
դաշ
նակից
թուրքիոյ»
Հանգէպ–.
Մեր
Հայրենիքին
մէշ ալ, թէե.
^ – յ ^ օ ը ինչ ֊
պէ~ երէկ,
Համաղգային
այս
մեհ֊ օրը
պաչւոօն՛^^
կան
տօնակատարութիւններռլ.
ցանկէն
դոլրԽ
կը
մնայ,
աակայն
վերշ գտած է այն յանցաւոր վե -
րաըեըումը,
որ գոյութիւն
ունէր
նախապաաէ -
րաղմեան
աւարիներուն
Աւելին
րլլալով
, երրեմն
մեր երկրի
ձայնաա^
փիւռէն
կը լսուին
օրուան
առթիլ. որոշ
արտայայ^
տութիւններ
ալ, Հոգ չէ թէ ուղղուած
գաղթա -
Հայութեան
եւ րացառարար
քարոզչական
նկա ^
տումներով :
Այս
մխիթարական
իրողութիւնէն
մեկնելով,
արգար եւ տրամաբանական
պիաի
րլլար , գա ֊
ղոլթներու
մէշ Ապրիլ
11—24/
աօնակատարու ^
թեան տալ
եաւքսւզգսւյիԹ
Հանգամանք–
Որպէսզի
սխալ եւ անճաՀ
մ ե1^ո
լթիւննե
րու–
սւեղի
չմնայ
, քանի
մը խօսքով
ճչգենք
մեր ա յս
բացատրութեան
սաՀմանը
Համ ազդա
յին տօնակատարութիւն
մ ը ւմն -
չուչա կը պատկանի
ազդի
Հաւաքականս
ւթ
իւնը
կազմող
բոլոր
աարրերուն : Ամէնքր
անկախ ի-
րենց դաւանական
, քաղաքական
եւ
լնկե րա
յին
ըմբռնումներէն
, պէաք է որ մասնակցին
այդ
ձե ռն ա ր կին : Ասիկա
ոբքան
պարտականութիւն
նոյնքան եւ իրաւունք է ամէն անՀատի
Համար :
կարճ խօսքով,
Ապրիլ
11—24;»
կբ պատկանի
բովանդակ
Հայութեան
:
Ո՞Վ է այս պարագային
, որ
իրաւունք
եւ
պարտականութիւն
ունի
նսւխսւձհււքաւթիւԸն
ըս–
տանձնելու
Համաղգային
այս ձեռնարկին ; Մա
նաւանգ
, մեբ ներկա
յ պա
յմ աններուն
մ էք
, երբ
չունինք
որեւէ
Համ ազգա
յին
կազմ ակերպութիւն
:
Կ՝ ըմբռնենք
, որ ա յնքան ալ դիւրին չէ գտնել
բոլորովին
անվ իճելի
Հեղինակութիւն
մ ր
Ը՚՚ել
Փ^ոլզենք
օրկան
մը -
ընգունելի
րո լո
ր
ի
կողմէ։
ԱյսուՀանդերձ
, կր խորՀինք թէ անկարելի
ալ
ՕՐՈԻԱՆ
ԳԻՐ-ԲԵՐԸ
ՆՈՐ ՍԵՐՈՒՆԳ »/•
ԹԷՑԱՍԵՀԱՆդ
(Ե •
վէ–րջի& մաս)
կիրակի–
19
Մարա,
կէք՚օըէ
վերշ,
Աթի^ւ^
Գոմաբթէնի
սրաՀին
մէշ, Հ. Ց– գ. Նոր
Աեբոլն–
գի
«ԱՀարոնեան»
խումրբ,
թէ յասեղան
մը ս^լ, ^
քած
էր , իր երախտագիտութիւնն
ու
Համակրան֊
ի՛նչ
տարբերութիւն
ոմնին
գերմանական,
^ ^ ^ լ ^
Հ^մաբ
դասախօանեբուն
:
ռուսական կամ ամերիկեան
կեգրոնացմ
ան կա ֊
^,
/ ^ յ , ^
^ յ , ^
գասախօանեըը,
ծնողներ,
յաններու
մէշ մաչող
գերի ֊ սարուկները
.է^է.–
ձԼմներ
եւ ստուար
թիւով Ա բ
Աերնդակձ–
նա յացած,
իրրեւ թէ ազատ
աչխարՀի
մը մէք ապ–
՛է
Հաւաքոյթր
բացաւ
«ԱՀարոնեան»
խոլմբի
վարչութեան
նախագաՀ
, լնկեր
ՅովՀաննէս
Ա -
դամ եան
, բացատրելով
ձեոնարկին
իմաստը ել
Նոր
Աերունդի
երախտագիտութիւնը
յայտնեց
նոնց որ իրենց
ղասախօսութիւններով
կը սա ^
րող
քաղաքացի - ստրուկներէն : ի՚^նչ աարբհրոԼ^
՚ ՛ * ; "
թիւն
ունին
Հին գարերու
գնուած ու
ծախուած
աաբուկները
արդի
մամանաէ^եբոլ
անանուն ե–
ընգՀանբական
օրէնքներով
կառավարոսող
մարո–
կային
բազմո
լթիւննե
բէն
ԱնՀատ
էակը
ի՛՛նչպէ.
երշանիկ
զընայ
զգ^լ
երբ
ստիպուած է ինքզինքն
ու իր կեանքը
յաբ ^
մարցնել
մեքենայի
պաՀանշին՝
փոխանակ
մարդ^
կային
պաՀանշներու
: Եւ արդէն,
այս ապամար -
ղացումը
(Ժւտհաոտւա^Աօււ;
ոբ յառաչ
կը բերէ
սյե–
աարեն
ն–.
ր
ծին,
սերունդի
դաստիարակչական
գ.–ր
Կեդր
վարչութեան
կողմէ , ընկեր
Նուպար
Նիկողոսեան
, չնորՀաւոբեց
«ԱՀարոնեան»
խում֊
կ մՀ^ՀամաբՀանք՝
գէպի
ինչ ^որՆ՚աբղկայեն
^ԲՐ՛"– ^՚^է^է^
կենսունակ
խումբեբէն
մին ֊. Ա
է , միթէ մեր մէշ չի" ստեղծեր աեաակ
մը ստորա
յ ա շ ո բ դ ա բ ա ր
խօսք
տոլյսւ
դ ա ս ա խ օ ս ն ե ր ո ւ ս
;
դասութեան
զգացում, ոբ մեզ կըմղէ անղգալա^
Օ՚կեբ
Աչոտ իաաՀակեան
, խանգավառ
խօսքերով
րար՝
մեքենայի
վեբածուելու
եւ մեր մարդկային
Ք՚"1
՚"Ժրհ
՚^յ^ խումբ
մը երիտասարդներն
ու
յատկանիչնեբը
մոռնալու
֊.
եբիտտսաըգուՀիները,
որոնք Նոբ Աերունդի
գրօ–
Այս
երկու
իրականութիւններուն
,
այ^ի%^%
՚ " " ՚ Կ Հաւաքուած,
պայքար կբ մղեն
այլա ֊
մարդկային
եւ
թէքնիք
իրականութիւններուն
ի -
"երման եւ օտարացման
աՀաւոր
վտանգներուն
բարու
բախումը
արդէն
ողբերգութեան
մը սկզ.^ գէմ ^ « Զեր փոքր
թիւը թոգ պաաճառ
չբԱայ
որ
բնաւորութիւնն
է ։ ԱնՀաաին
ոզբերգութիւնը
,
^ " ՚ ֊ Ք Վհատիք : Շարունակեցէք
ձեր
Հերոսական
մարդկութեան
ոգբերգութիւնը
, որովՀետեւ
ի
՚Ղ՚^յՔ՚՞ԲԸ.^
այն Համոզուէ ով որ մեծ
գործերր
,
վերքոյ
մեքենան ու «թէքնիք»
ստրուկներն
են , որ
՚ ^ " ^ Ր խմբակներու
կոզմէ են կ ատարուած
-. Գե -
յաւլթանակր
պիտի
տանին
, եթէ արդէն
չեն աա֊ բագաս
Համարեցէք
միչտ
աղգին
չաՀր եւ րստ
րած
Մարդկութիւնը
ինքզինքը
չղթայուած
պիտի
գտնէ՝
Հթէքնիք»
լնկեբութեան
մէշ։
ճիչդ է, որ
մարդիկ
կրնան
ապրիլ
այս պայմաններուն
մէ9 ,
որովՀետեւ
«թէքնիք
լնկե րութիւնը
Հանգստա֊
ւէտ
պայմաններ
կը ստեղծէ
, սառնարան
,
ինքնա
չաբմ,
եւն–։
Րայց մտածող
մարգը
երբեք
եբշա–^
այնմ
ղոբծեցէք»%
Ընկեր
Հովիկ
Եղիազարեան
, խօսքը
ուզզելով
Նոբ
Աերունգի
անգամնե ր ո ւն , բսաւ –
«Գիտցէք,
որ մօտաւոր ապագա
յին , ծանր ու պատասխանա
տու գործ
մբ ձեզի կը սպասէ : Գուք ալ ձեր կար
գին
պիտի փոխանցէք
յաշորգ
սեբուեգներուն
այն
զգային
գիտակցութիւնն
ուՀաւատքր
զոր ձեր
նիկ
չի կրնար
ըլլալ
այնտեղ,
որովՀետեւ
Հոգե
֊
^Րէտ^եբը
քանդակեցին
ձեր Հոգիներու
մէշ»։ Պ–
կան եւ մտաւոբ
բաւարաբութիւն
չի կրնար ստա– Ս եսումենց
, Հայերէնի
դասախօսբ
Նոր
Աերունգի
նալ
:
Տէ^Ի^՚^մբեբուն
, շեշաեց
«Հառ
պաՀեցէք
ձեր մ տ ֊
« Ընկերութիւն
մր», կ՝ըսէ թրայան,
«ուր Հո֊
Ք՚՚Ր՛"^
՚^էէ այն գազտփարր թէ դուք
աւան
դեկան
արժէքներ
չկան՝ չի կրնար
արտադրել
դ՛"^՝^^"
երեօ Հտոաս տաոռան
մհ՝.
՛Ր ՚^ԼՔ ^Ր–> °Գ
օռտոլ
ելով
ւնսե։
չէ գանել
բանալու
փո րձե
բէն
Հա
յոզ երեք եկեգեց
իներր
, իրենց
Համ ապա
տասխան
պետերովը
, լաճախ
Հ րապա րակ
եկած
են
, իբրեւ.
Համ ազգա
յին ներկա յացուց
չութիւն
Ներկա
յ պարագաներուն
մ էք
, ա յս
մ իեւնո
յն
եզանա կով
կրնանք խափանել
բազմաթիւ
անպա -
տեՀութիւնները
:
Մ անաւանգ
Համ ազգա
յին այս մեծ
օրուան
նախաձհււնոՆթիՆնը ,
թո
յլ չաալ
որ
չաՀադործուի
ա յս կամ ա յն կողմ էն :
Ուրեմն
, կարելի է Ապրիլ
11—24/
տօնակա -
տա բութեան
Համ ազդա
յին Հանգամ անք տալ , եթէ
Ամենայն
Հայոց
կաթող,
պատուիրակր
ել
միւս
յաբանուանութեանց
պետերր
մ իասնաբաբ
ստանձ
նեն
նախաձեռնութիւնը
: իրենց
պաբտականու
-
թիւնն է գործակցութեան
Հ րաւիրել
դո
յութիւն
ունեցող
կուսակցութեանց
, զանազան
կազմ ակեր–
պութեանց եւ մ ամ ուլի
նե րկա յացուց
ի^երը
Այս
մ իքո ցոփ
միա
յն պիտի
կրնանք
Ա"էբԻլ
11—24^
տօնել
իբրեւ
Համ ազգա
յին տօն՝
Ր*^լ"րէ^
մ ասնակցութեամ բ
Անցեալ
տարի
, կաթոզ • պատուիրակր
փոր -
ձեր կատարեց
, իբ նա խագաՀ
ութ իւնը
^որՀե
լով
Հանճարներ
, իսկ րնկերութիւն
մը, որ չի
կրնար
ունենալ
Հանճաբներ
, անվրէպ
զատապարտուած
է կորսուելոլ
» :
Օր պիտի գայ, որ պիտի խորտակուի
այս
՚^թէքնիք»
լնկերոլթիլնը,
եւ այդ
խորտակման
անմ իշական
կերպով
պիտի
յաշորդէ
մ արղկա
յին
եւ Հոգեկան
տրմէքներոլ
վերածնունգ
մբ։
աւասգա -
ր էք երեք
աղար աարուան մեծ ազգի
մր,
ե
I.
վստաՀ
եղէք որ պիտի
յաքոգիք
ձե ր առաքե -
լութեան
մէշ։
թող մեր փալւապանծ
պատմութիւ—
նր ներ^չաբան
գառնայ
ձեզի » :
Պ– կարօ Ուչաքլեան
• « Զեր գործր
միայն
եւ
մ իա յն
ղ տստիա րակչական
պէտք չէ ըլլա
յ , ա
յլեւ
Հանրային
Լ
Աարա բե բոլթե
ան մէշ մտէք օաար
աղ
ղե բու պատկանոզ
եր իաասա րղնե բու
Հեա է Հքանօ–
ք<էսուսգ
մ
բ ։
մ
վերածնունդը
չի կրնար գալ ՝ Ռ ո ւ ս ա ս ա ա ն ^ Տ ^ ՛
լ^
լ . ^ ; ^ ^ ^ լ պատմութեամբ
եւ վերշ՜ապէս
վասնզի
Ռուսաստանն
ալ խոնարՀեցաւԱբեւմուտքի
/ ՞
՚ ՚ ՚ ^
՚
՛Լ I I "ք>
ելեկտրական
լոյսին
առքեւ, փոխանակ
առաշնոր–
գուելու
Հոգեկան եւ բարոյական
լոյսերէ :
Այմմ
ուրեմն՝
«քսանեւՀինգերոբգ
ժամն» է,
֊Լացուցէք
^նոնց
Հայ ազգը,
իբ մչակոյթոփ,
իր
գեգարուեստոփ
, իբ պատ ու եա բ
վերշապէւ
իր Գտտով
: Լծուեցէք
ազդօզուտ
այս ղործին
եւ
ւաաո
ւա
ծ ի մր նախաձեռնութեան
եւ
Հրաւիրելով
ղանաղան
միութիւննե
լւ ու անՀաանեբ
,
որպէսզի
մասնակցին :
Արաաւազդ
արք
՚ նկատԼւ չունեցաւ
, ռբ իր
նա խագաՀ
ութիւնը
բաւական չէր
տօնակատարու
թեան
ը
Հ ամ ազգ
ա յին
Հանգամանք
տալու
, որով -
Հեաեւ
նախաձեոնոզները
կր մնա
յին
որոչ
Հոսան
քի մր պատկանոզ մէկ - երկու
խմբակցութիւն
-
ներ
:
Այս
անխոՀեմ
քայլին
արդիւնքը
այն եղաւ
որ
Ապրիլ
11–24Հ՛
մեր գազութին
մէշ տօնուեցաւ
եր
կու
աարբեր
նա խաձեռնո
լթիւննե
բով :
Լաւա
տ ա ՞ ն ք
թէ
այս
տարի պիտի
ս
բբագրռւի
սխալբ :
կ՝ իմանանք թէ նոր խռ բՀ բգակցո
ւթ իւններ
կը
կատարուին
, այս
մ աաՀոգութեամ
բ :
Ամէն
պաբագայի
մէշ, եթէ լբշօրէն
կ՝ուզեն
Համաղգային
Հանդամանք տալ Ապրիլ
11—24/
տօ–
նակատաբութեան
, պէաք է նախաձեռնութիւնն
ալ
րլլա
յ
Համ ազգա
յին :
Առանց
ա յ ս նախապայմանին
, անիմաստ
է
որեւէ
փորձ :
Այլապէս,
աւելի եւս պիտի
Համազալինք թէ
կաթող
• պաաոլիբակը
անղՀՒբ
է ոբեւ,է
բարեբար
գեր
կատսք^ելոէ
ԱՏ,
ԹՈվՄԱՍԵԱՆւ
ուր
փրկութեան
որեւէ
փորձ ապարգիւն է եւ ա–
նիմ ասա
: Նռ յնիսկ
Աեսիայի
մը գալուստը
պիտի
չփրկէր
կացութիւնը։
Վեբքին
մամը էէ , այլ վեր
քին մամէն
մէկ մամ ալ ուչ է ։ Արեւմտեան
ընկե
րութեան
ժամն է
արդի
ժամ բ
^
ի՛՛՛նչ 1^լնեն
մարդկութիւնը
ղեկավարող
եւ՚պ^ա
նոր
ուղղութիւն
ցո յց տուող
պե տութիւննեբը
,
մեզ
այս ծանր
կացութենէն
ազատելոլ
Համար :
Ոչինչ, րնգՀակառակն
բան չեն խնայեր այդ ոչլՐւ–
չացումն
ու խորտակում
ը փութացնելու
Համ ար :
թերեւս
ա յսպէս
աւելի
լաւ է , որովՀետեւ
ինչքան
չուտ
տեղի
ունենա
յ խորտակում
ը , ա յնքան
չուտ
կը յաքորդէ
Վեբածնմւնգն
ու մարդկային
արմէք֊
ներու
փրկութիւնը
:
ԳժբաԼսաու
թեան
ամ բոզք
բեռը
ուրեմն
կ՝ ի
յ֊
նայ
անոնց
փյւայ,
որոնք
կ՚ապրին
փլուզման այգ
վա
յ ր կե աննե ր ր , ա յսինքն
մ եր
փրա
յ , որ կ՛՛ապ -
բինք
լնգՀ անր ական
օրէնքներով
, ել
իրաւունք
ունինք
^չել
միայն
որպէս
աննչան
մէկ
մասնիկրլ
Հաւաքականութեան
մը, տեսակի
մը։ ի վերքոյ
ի՞նչ ենք մենք, եթէ ոչ
«քազաքացիներ»
, որ
կէօրկիուի
րաց ատ րութեամ բ՝
«մ եքենա յին ել
մ արդոէ. իրար
ձուլում
էն յառաք եկած
ամ
ենավր֊
տանգաւոբ
դազանն է, որ իր մէք կը
միացնէ
մարգուն ել անասունին
անսիրտ
վայբագոլթիլ
-
նը
մ եքենա
յին սառն անտա
րբե րութեան
Հեա» :
« Լիուսեբը»
, կը չարունակէ
ան, «այս նոր
կենդա֊
նական
սեռին
տմ ենա կատա րեա
լ տիպարր
սաեզ
ծած
են արդէն .
— կոմիսարը» :
Մարգկային
միքավայրը
այլեւս
անշնչելի
դա րձած է , մարդիկ դատապարտուած
են շնչա~
Հեղձ
րլլալու : Հեղինակը
կը պատմէ , թէ ինչպէս
՝՝
նախնական
բնդծովեանեբու
նալապետները
,
օգին
պակասութիւնը
զգալու
Համաբ՝
քանի
մբ սպի ֊֊
տակ նապաստակ
կ՚առնէին
սուզանաւին
մէք։ Երբ
որ ա յգ նապաստակներ
ր շնչաՀեղձ
մ եռնէին
, Նա֊,
լազները
կ՝ իմ անա
յին թէ մ իա յն
1^—6
մամ
ունին
ապրելու
։ կամ պէտք էր շուրին
երեսը
ելլէին
ել
թչնամի
նաւերաւ
կողմէ
ռմբակոծուէին,
ել կամ
սպիաակ
նապաստակներուն
պէք մէկիկ -
մէկիկ
շնչաՀեղձ
մեռնէին :
|
Հեղձուցիչ
է մեր մամանակնեբոկ.
մթ^ոլոր ֊
տը : Մո/ք1դկային
ազատ
միաք՚լւլ
այ՚ԼեԼԱ չի
կրնար
մ եծապէս նպաստած կ^րլլաք
Հա
յկ • Գաաին
լուծ–
մ ան » ;
Ընկեր
Շաւարչ
Միոաքեան
, որ միչտ
մօտէն
կր
Հե տաքրքրո
լի
Նոբ Ա ե րունգի
չարժում
ով, իր
Հ իմնագրութեան
օրէն ի վեր , անՀրամեչտ
գտաւ
որ մեբ տգաքր կատարելապէս
սորվին իրենց
մ ա
յ–
րենի
լեզուն,
պատմութիւնր
եւ գրականութիէն
ր ,
Հայասաանի
ա չխա
րՀ ագբութիւն
բ եւ ուրիչ պի -
աանի
գիտելիքներ
, որպէսզի
կարենան
լաւագոյնս
ծառա
յել
մոզովուբգին
: «Վերշին
տարիներու
րն
թացքին մօտ Հարիլբ
յիսուն
ականաւոր
գէմքեր
անՀետացան
, ետին
ձգելով
անՀուն պարապ
մ ր :
Գուք,
երիաասարգներ
, կոչուած էք անոնց
տեգր
ապրիլ
այնպիսի
մ իշավայրի
մր մէք, ուր
եսքՇ&ԱՕ–
քՅէւտՏ՛ 1
բանակր, կառավա
բութ իլննե բ ր ,
գբամր,
պետական
կաղմ ակե րպութ
իւննե ր ր եւ ամէն ինչ կր
թունաւորեն
օղը, ուը Հանգիստ
կրնան
չք՛շել մի
այն՝
մեքենաներն
ու
«թէքնիք» ֊
ստբուկնքւբր–
Ա պիտակ
նապաստակները
արդէն
մեռած
են , իսկ
մենք՝
միայն
Օ 6
ժամ
ունինք,
գուցէ
աւելի
նուագ
Ուրեմն
ամէն
ինչի
վե՞բքն է,
մարդկութեան
վե՞բքն է , պիտի
Հարցնենք
: կէօրկիուի
յոռետե -
սութիւնբ
նեղ անցք մը կը ձդէ ; Ալէքսանտր
՜Բ"–
րուկայի
բերնով՝ կբ գուչակէ
, «ի վերքոյ Աստ -
ուած
պիաի
խգճայ
մարգուն
, եւինչպէս ոբ 1ւոյի
տապանն էր ալիքներուն
վբայ,
քանի մր իրապէս
մարգ
մնացած
մարդիկ
սլիտի չարունակեն
ապրիլ
ա յս Հաւաքական
եւ
Հսկա յական
փլուզում
էն
վերք։
ԵԼ
այդ մարդոց
շնորՀիւ. է, որ
մարգկային
ցեզր պիտի փրկուի»
:
ԵԼ
որսլէս
եզրակացութիւն
, մեր
փրկութիւնր
պիտի գայ Արեւելքէն
, որիւրացնելովդ
Հանդերձ
«թէքնիք»
քազաքակր
թութեան
առաւելութիւն
-
ները,
երբեք
անոնց ստրուկբ
պիաի
չդառնա յ ,
պիաի իչխէ անոնց,
ել ծառայեցնէ՝
իր
չաՀերուն՛՛
• • . ինչպէս
արգէն
ըսինք, ճաբպիկ գրագէտ է
Կէօբկիոէ
, եւ եթէ բոլորովին
չի կրնար
Համոզել
մեզ , գոնէ կը գրաւէ
մեր Համակբանքը :
ա՚բէ
Տ. Գ— Գրքին
անունն է .
— ԼՅ \^ւո8է - շւո -
Fonds A.R.A.M
