I
< 0
« » 8
X »
Ք Ս ա ն Ս մ ե ն Կ Ը Պ է Յ աԻԹԻ մ ե ձ
էէյԱՆԳԱՎԱՌ
ՃԱՌԵՐ
ՊԷ6ՐՈՒԹ,2Տ
Փեարուար
^յասքաղած)
Ինչպէււ
ամէն
ւոեղ,
Պէյր"ճթի
մէք ալ Փեարւււ.ար
շ^ին
ւիաոաւո
րապէս
ոանուեւլալ
Հայ
՛Օգնութեան
Խաչի
( կ • Խաչ ) ^^ամեակր
, նախաձեռնութեամ
ր
Լիբանանի
Շրք– վարչու թեան
. Աւելի քան
2000
Հանգիսականներ
ծայրէ
ծայր
լեցռււյած
էին Աի -
նէմա
Ռիվոլին :
Տօնա կաաա
րո ւթիւնր
րացուեցաւ
լիրանան -
եան քայլերգով
I
Տեաոյ
Շրք– վարչութեան
նա -
խագաՀուՀին
Տիկին
Լ • Ա ա ս ո ւն
ի
կա րգա ց կաց–
ւ)
ակե
ր պո ւթ ե ան
մ իամեա
ք
աեդեկագիբր
, որ
կ ընգգբկէր
այլազան
մասեր
կարօա
սւ՚ակերւո–
ներոլ
կրթական
թոշակի
յաակացում
,
չքաւոր
ընտանիքնելաւ
օղնութիլն
, գարմանաաուն
, «Պր–
նակ մր կերակուր»
եւայլն : Անցեալ
աարուան
րն
թացքին
Լիբանանի
Հա լ Օգնութեան
Խա
շր իր բո–
լոր
մասնաճիլղերով
, կր Հաշուէր
2191
անզա -
մուՀիներ եւ ունեցած է
75
՚ 000 / •
ոսկիի ե/եւ -
մ ուտք :
ԼԵՒՈՆ
ՇԱՆԹԻ
ՃԱՌԸ
Աոաքին
բանախօսն
է ր րնկե ր Լե
ւ
ոն Շանթ ,
որ նախ շնորՀ ակա լո ւթ իւն
յա յտնե ց Հայ Օգն ՚
Միութեան
(Հ–
0–
Մ •) կողմէ Հայ
ճեմարանին
րնծա յուած
աքակցո ւթե ան Համաբ : «Աո անց ա յղ.
օմանղ ակո ւթեան Հայճեմարանր
պիաի
՚շկ րնար
ղ իմանալ
քսան տարի» : Տետոյ
շարունակեց
•
« Օգնութեան
Խաչի
գործունէութիւնր
եր
կու
ւլլխաւոր
եբեսնեբ
ունի–
1 •
Օմանգակել
ղր—
կուածնեբան
:
2 ֊
Ամէն կերպով
օմանղակ
րլլալ
Հա քեց
ի
արյ-էքներու
պաՀպանման
Ա արղ կա
յին Հասա րակութ
իլ
նր մ իշո՛
ունե -
ցած է ղրկուածնե
ր , անօթ
ինե
ր եւ
Հ իւ անղնե
ր
ԱյսուՀետեւ
ալ պիտի
րլլան , որքան ատեն որ
մ արզկո ւթեան
աշխատանքր
կր խլուի
իր
ձեռքէն
եւ կր յատկացուի
պատե բազմ ական նոլատակնե -
բու : էք՚ոգովուբգէն
կր ղանձեն եւ յեաոք այգ
ղու–
մարներռվ
ժոզով
ու րղնե րբ
իրարու գէմ կո ուի
լ
//ու տան : կամ անարղ աբ ԷՐԱալու
Համաւ։ ւաեն.
,ր ր
մ ողովու րգներբ կբ տքնին, կր վճարեն
եւ
լետո
ք
իրարու գէմ կր կռու ին : Ե իմ է
ոլաուե րաղմ ական
պիւաճէնե
րբ
մ ա բ գկո
ւթե ան բարօրութեան
Հա -
մ ար
ղ ործած ուէ ին՝ տ յսօր
թշ՛" առներ , անօիժի -
ներ
եւ ղրկու ածներ
գոլոլթիւն
պիտի
շունենուքին։
ք՛տ յց քանի որ այս կ ա ց ո ւթի
ւն բ կր շարու նակ -
ուի,
Օգն՛ Խաչերր
տակաւին
երկաբ աաեն
մ՚"ր —
ղ աս իրական
պա
ր տ ական ո ւ թ իւ1նե ր պիաի ա նե -
նան
կատարելիք :
Մ արղ
կութ իւնր քաղաքտկսւն
տեսակէտէ
ն ալ
Հիւանզ
է ։ Խլելու եւ լաւիշւոակելու
քւսղաքակու
—
նութիւն
մր կ՛՝որւլեւլրեն ելկր Հալածեն
փոքրերր
:
Մենք ալ այս վեբքիննեբու
կաբգէն
ենք եւ կր Հա–
լուծուինք : Գլխաղաւտնք
ենք մեծեբուն
,
որւնք
կ՛՚աշխատին
ամէ1ւ կերպա^
ձուլել ու կլլել
ւիոքր
աղգե ր ր : Մ ենք
մ եծե
րու
աչքին ա լնքան
արժէք
ենք,
որքան կր ծառսւ քենք իրբեւ
Հողի սլարաբ —
տացոլցիչ
%
Օգն • Խաչի
ղործր
ունի
նաեւ երրորգ
եբես
մր։ Ան կոնացի
կազմակերպութիւն
մրն է ։Մեր
կեանքին
մ իակ
կանացի
կաղմ ակե րպո ւթիւնն է ,
այոքան մեծ եւ այսքան
տարածուն : Շուտ
մեձ՜ է
կնոք գերբ րնկերութեան
մէք։
Այբեբբ կր Հպար -
տանան
մ տածե
լով թէ իրենք է որ կ՚ապրեցնեն եւ
կր ղեկսւվաբեն
բնւոանիքր
քանի ոբ գրամ
կը վաս–
արկին : Արեւե լեան
մտա յնութեամբ
սովորութիւն
է կնոք
նայիլ
իբրեւ
ստրՈւկի :
Եւ սակա
յն ա յս կարծիքր
Հ իմնովին
սխալ է :
քք ե բ պատմ ութեան
մ էք
մ անաւանգ
Հայ կինր
մ եծ
գեր է խազացած եւ կբ խազայ
այսօբ ալ։ կինն է
Հսւյէււթեան
նկարագիրր
աուոզր,
որովՀետեւ
ան
է որ իրնկարագրին
Հտմ աձա
յն կր ձեւալոբէ եւ
կբ
մեծցնէ
իբ զաւակր։
Հայ կնոք նկարագրին պբ–
աուղն է այսօրուան
Հայու
թի
ւնր ւ
Ե՛– "ւ՚՚՚լէ՚՚՚յէ
" ՛ յ " րուրձր գեբբ
կարենայ կա —
աարել,
անՀրւսժեշտ է որ Հայ Կէնբ
գէ՚՚՚ակցի
իր
կոչոււքին : Պէաք չէ րնտանիքով
միայն
բալակւս–
նանայ , "՛յլ պէաք է Հող եկան
աւելի
բարձր թբ -
"իչքներ
ունենայ,
սլէտք է ձգտի
ղէպի վեր, ել
իր
Հողին ու միտքր
Հարստաղնէ :
Օգն • Խաչբ
կոչո
լ
ած է աՀաւասիկ
Հայ
կինր
բարձրացնել
, իր կազմ ակերպած
ժոզովնե լպվ
,
ղ իտակսն
ու. ղեղարոլեստսւկան
ասուլիսնեբով
,
վիճա բանո ւթիւննե
բով ու ձեռնարկնեբով
:
Մենք
թի՛ով ել նիւթական
միքոցնեբով
չենք
կրնւսր տոկալ
մեծեբուն,
որոնք
անՀուն
միքողնեբ
ունին : Մերուժր
մեր Հոզեկան
բարձրութեան
եւ
արժէքներուն
վրա
յ Հիմնուած է : Ասով է որ կր
նանք
գք՚մ ագրե
լ տմ էն
կոզմ է եկող
Հ ա բուածնե -
բուն : Օգն • Խաչբ
Հայկականին
պաՀպանման
ղօրավիգ
րլլալով
, մ եզ օժտած
կ՝ ըլլա
յ
Հոգեկան
՚ւէնքեբով է
Հայ
ժողովուրգբ
ընգո
ւնա
կ ժոզովոլրղ
է -
" ՛ յ ր
ԿՒ^՛ ՚ ^՚"յ մողովուրգը
քաղաքակբթու
-
թիլն
սս–.եղծոզ ժռղովռւբգ
է •—• այբ թէ կին :
Մ են ք կրնանք ամէնէն
յառաքագէմ
, բազմ
ար–
գիլն եւ բարձր
արժանիքներ
ունեցոզ
ժոզովոլրգ~
ներո–. կարգին
գասոլիլ–
Պէտք է գիտակցինք
այս
ճշմարտութեան
:
Վե՛՛ր,
ձղյոում
՚լէպի
գիաոլթիւն
, գէպի ա ր
ուեստներ
, Հոգեկան
բարձրութիւն
• այս է որ
մեզմէ կբ պաՀանքոլի
այր թէ կին» :
ԲԱՆԱԱՏԵՎԾ
Մ–ԻՇԽԱՆԻ
ՃԱՌԸ
« Հայ ՛Օգն՛ Խաչբ իր Հ իմնագրո
ւ թ ե ան քա–
ռասնամե ակբ կբ տօնէ տարօրինակ
մ ամանակսւ -
շբքտնի մբմէք՛ ոշպատերազմ է, ոչ խաղաղու -
թիւն։
«Ջիղերու
կռիւ»,
«պաղ պատերազմ»
կ՚ան
ուանեն այս վփճակբ :
Հսկայական
միքոցներ կը տրամագրուին
այս
պաղ
պատերազմին
Հտմ ար , մամ
ուլի , ձա յնաս ֊
փիւո
ի քա ր ո ղ ո ւթ ի ւննե բ ո վ : Պա յքարող
կոզմե
րուն
սաՀմաննե
րբ
որոշ են , երկաթէ
կամ
տոլարէ
պատնէշ1ւերով
իրարմէ
բաժնուած
:
Մեր
Ժողովուրգր
30
տարիէ իվեր նոյն վի -
ճակր կ՝ապրի : Անարիւն
կռիւ՝
գերազանց
ում ե -
բու գէմ, մերին^ութիւնր
պաՀպանելու
նպա -
տակով
Մ եր
ղո յամ արտէ։ ճակատներբ
այնքան բն–
գարձակ
են , ոբ անկարելի է սաՀմ աննե ր
քաշել
Մ երր
ղիրկրնգխաոն
կռիւ
մ րն է : Մ եր
թշնամի -
ներր
այլազան
են • օտար բարքեր
, օտաբ
լեզու–
ներ եւզպրոցնեբ
, օաար
էէ շակո յթնեբ եւ
փորձոլ–
թիւննեբ : Մերմիքոցներր
չափազանց
աղքատ
են ,
կոտորակուած
եւ Հալածուած
ժոզով
ու րգի
մ բ
բեկորներն
են որ կլւ մղեն
Հայր
Հայ պաՀե լու կր—
ռիւր
ղաղութէ
գաղութ : Մեր
թիկունքն
ալ
կտրու֊ած է ճակատնե
րէն : Մ եր
Հ ա յրենիքբ
, գրռ–
ներբ ամուբ փակած
, ոչ նիւթական
օմ անգակոա. —
թիւն կր Հասցնէ , ոչ
բարոյական
30
տարի է մեբ կարղախօսն
է
զիմսնւսլ
,
չրն կւլ մ իլ օտար
քաղ աքակ
ր թութեան
է) Ոէ1ե րու ն
մէք։
Հա ք մնալ եւ նոր սեբունգր
Հայ
։1՝եծցնել
Ա՝ւաւոր այս գո լաւք՚արտին
մէք, ո։աբւսհւււն եւ
սաՀմ անւուլե բծէ ՛ո յս
Լ
\ակուտնե րուն վրայ,
Հայ Օգ—
նութ եան
Խ ՚" չր անփոխարինելի
գեբ
՚^՛ բ ստանձ —
նած է եւ կր պաՀԷ իր գիրքերր
աբիարտլ։
, ղա -^
ւլա վւա րասլա
շո։ ել ոլա յքա
բո
ւլ Հայ ե ր իաւսս ա րւլ ււ։ —
թ ե ա ՚ 1 ։
կուլքին
Եթէ
ճիշգ է Աւետարանի
այն խօսքր թէ կինր
կէսն է տյբ մաբգռւն
, ապա
ոլբեմ^ւ
աւելի եւս
ճշմարիտ է ա քո իւօսքր
աղղի
մր Համար : Պէաք է
աքս
երկու
կէսերը
իրար
նե րգա
շ^յակուին
,
իրար
ամրո
ղ քա ղնեն , որպէողի
"՛ղղ մր կենսունակ
մնալ
ել
լտւլթ ։սկաԿւօրէն
մղէ իր կււիւր : Օղն՛ Խաչբ ա–
•>աւասիկ ղաղավւարի
, ղործի,
ձգտումի
եւ. իտէա—
լի նո քնու թիւն
ստեղհ ած է մե ր ժողովո, րղ ի ե ր —
է
1111
ոեււերւ,ւն
միքեւ ;
• • • Արտաքնապէս
, իր տմենօրեւս
ք
ւլււրծերէն
գատելով
, բարեսիբտկան
միութիւն
։քբ ոլիտի
նբ–
կատենք
ղայն։
Բայց
իբակտնին
մէք Օղն–
Խ՚սչր^
շտտ
աւելին կ բնէ– ա^։
րւո րեւլո բծու
թ իւն ր Հարս— |
ցուղած
է ։ Ե՛– "՛յղ սլւստճաէւով ալ րարեսիրու
—
1
թիւ^ւբ
ւ։ ր ոլսւրաղ այակս։ն
նշանէսկութիւ^ւ
1լր ՚1ւեր—
կայէաււլնէ , Օղն– Խաչի
շնորՀիւ
ոտաղահ է ։ղ,ոտ —
,1 ական
կարեւորութիւն
:
ԱՀա թէ ինչու
Օղն • Խաչի րաւրսծ
սեղանր
էէրՀ–
նոլէււծ է , մեր Հա քր ԱբրաՀ ամներու
, մե ր նւոՀ ա–
ռւեւոներա
օրՀնու թետմր : Անոր բաշփսահ ՝,ացր լե–
զի չէ եւ ս։նո ր
ւսո
լ
սւհ քու րր թո
յն չու նի :
ԱՀա թէ ինչու
Հայ Օղն. Իյաչի
Հայթայթած
զեղր
քիւէիական
պարղ
րւսղագրոլթիւն
մր չէ , "՛յլ
Հրտշաւ/ործ
բալասան
մր, որուն
մէք Հտ ք
Հոգիէն
շիթք՚ր կան կաթահ : Անոր վիրլսկտսլերբ
ոչ միտքն
ւք սւրւ1՚նի վՀ րվ՚ե բ կր կոււղեն , ա յլ նաեւ սրտի :
Օղ ն ՚ Խ՚՚՚չր
կրց՛"^ է ։1՚եր ւղատւէ՛ութե ան ալ ին
վե բտկենգանաց՝1ւե
լ , ւլ ո րծ
ի եւ. պայքարի
ւիերա -
ծել։ Այո կաէբՏ՛ ակե րսլու թիւնբ
ոսկիէ
օղակ
։կ՚ն է
նո քն ։։ււոեն Հաք ո րտե
ր բ իրարու
կտսլող : Հա քու -
թեան
րարե կ եցիկ Հատուածը
չքաւոր
Հ
ատուածին
ՕՐՈՒԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀԵՏ
Հաղո րւլ ա 1լից
ւլարձնուլ
ւքեծ ում
Ան է
մեր
ժողո,^ ւււ րւլ ր
Հտմ տ կե ց ո ւ թ ե ան եւ
Համտզզա–
ցա թեան
ւիարմեցոլց ;
իր ստեւլծտծ
կանացի մեծ
կազմւսկերպոլ
—
թեան
^որՀ
իլ
է որ Հայ կնոք բնածին
տոտքինու–
թիւններբ կր զաոնոն
ղործօն
աղղակ
եւ
ղւալթաշ–
խարՀի
՚ք՚էք
Հոէք
տուներր կր վերահեն
Հայրենի օ–
ճախնե բու , Հոգեկան
արժէ քնե
բու պտ շաաւէ ու նքր
նեբշնչելով
նոր սերունգին :
կ՚ապրինք
այնպիսի
ժամանակն
ե ր ,է, ժէք, երբ
էէեր
լեղոլէն
երկու րառ աւելի գիտնա
լ բ երկու
օր
աւելի
զի։1՚ան։սլ կր նշսնակէ : Աքս
ղիէոտկցու
—
թեամր
ոլէ աք է կշ՚՚ել
Օղն ՚ Խաչի կաաարսէհ
ւքեծ
գեբբ :
Ջեր
ր՛՛լ՛՛րի
ղղացումնեբուն
թարղմ"՛նը
ըլլա
լով,
ւզիտի
ուղէի
մաղթանք
մը լնել այս Հանգի -
սալոր
առիթով–
- • ոլիտի
ուղէի
ւքաղթել որ Հայ
Օղն
՚ Խաշբ իր յի սնամ եակին
որբեր եւ
անկարներ
չունենար
այլեւս
խնամելիք,
այլ Աղտս, ու Ան —
կախ
Հա քաստանի
սաՀմ աննե բուն
՛էր՛" ք
պաՀակ
կեցող
Հերոս
ղինու ո րնե
բու
վէ րքե ր բ
մ իա յն կա -
պէբ :
՝^ Գեղարուեստական
բաժ ինն ալ բացառա -
պէս եոխ էր։ Ամէնէն
տ^պաւորիչ մասր,
իբրեւ դա–
ղափար,
կենղանի
ւզատկերներն
էին, որոնք
սյ -
ՏթաւխԱեաճ
վք§աԱակԱհդ
Ա թալինեան
մ րցանակաբա
շխա֊թ
իւ նբ
տեղի
ունեցաւ այս տարի
Մ՚"րտ
ամսուն
սկիդբՐ, փ" —
խանակ
Ապբիլին
, ինչպէս
սովորութիւն
էր։ Ինշ–
՚ղէս գիտել
կուտայ
Նշ
1 \ ՚ 1 օ Ո < յ 6 ^
աշխատակիցբ
,
րո՚-րլիի
արժեզբկման
եւ գինեբու
անկումին պէս,
այս
արարողութիւնն
ալ առիթ մբ եղաւ, ոզեւո -
րելոլ-Համաբ
քազաքաց
ինե
բ ր , Գերագոյն
Խոր -
Հու.րգին
րնտրութեան
նախօրեակին
: ,
Ըստ
աւանզութեան
, զիտութեան
աշխատա -
ւորներր
աւելփ գնաՀատուեցան
քան անոնք որ գր–
բականութեամր
կբ ւլբագին :
27
I
պարգեւներ
բաշխուեցան
պրպտսղնե
բու ,
գի ւտա րարնե
բու ,
նորարարներու
(անոնք որ նորութիւն
կր
ւէ՚տցնեն
արտագրոլ
թեան
մէք) :
Բացի
ծանօթ
ակագեմականներէ
,
պարգեւ
ստացան
նաեւ ա րՀե ստտզ էտնե ր եւ բանուո
րնե
ր
Պարգեւներու
լ^ւգՀ
՚ գումարր
կ՝անցնի
քսան
միլիոն
րուբլին : Վեց գիտուններ
Հարիւր
Հազար
րուբլի
պարղեւ
ստացան
քրածինի
ւղբպտամ^ւե -
բուն
Համար , տեւական թէ փորձառական
գետնի
վրա
յ ՝• Հա յաղգի
ղ իտնտկան
Վիքթոր
Համբար -
ձումեան
200
Հազար
բու բլիի պարղեւ
ւքլլ ստա -
ցաւ , իր աստեգագիտ,սկան
գիւտերուն
Համ
ալ։ ,
ինչպէ ս եւ. Խրիժ ի գիտա բանին
տնօրէնր : Տասր
մասնագէ տներ
վարձատրուեցան
, « րարձր
որակ եւ մեծ ճշգրտութիւն,
ունեցող
Հեռապատկե—
րի
(է
^1
^V
^Տ^0Ո)
նոբ գրութեան
մ ր» Համար : Պար
գեւ ստացողներուն–
մէք է նաեւ
ծանօթ
Ա ե րմ
Իլ իու չինբ , ք՛ս յ՛՛՛նի օգանաւ
շինռղր :
Գալով
Հիւլէական
ումի ա շվսատանքնե
րո ւն ,
կր թուի թէ ոեւէ
՚քէկը
արժանի չէ Հաւք ա րա
,ււծ
որո էաօնակտն
վարձատրու
թեան
Գ բ ական ո ւթե ան ե,. ւլե զար ուեստի
էքէ ք պար–
զելներու
արժէքր
Հինզոլկէս
միլիոն
րուբլին
չանցնիր։
Առաքին
ւքրցանակբ
ո,րուե,յաւ
Աիմէռն
Բաբայեւսկիի՝
իր «Լոյսր
Եբկրի
՚էր՚՚՚յ »
փէ՚՚էԻ^՛
Հւսւքար։
Այ՛՛ երիտասարգ
կովկասցին
որ Գերա—
,լ,ւյն
ԽորՀռւրգին
անղամ
րնտբուած
է Պի՛ստի —
կոբսքի
մէք
, 1949^5՛
ալ Հարիւր
Հաղար
րուբլի
պուբ գել ստացած էր, իր նախորգ
ւլո րծին
«Ո՚՚կէ
Աս աղին Ասպե տր»ին
Համ ար
Հ
Բաբա յեւսկի կոլ -
խողներու
երղի^ է : Ըստ «Լիտե րտզուրնու
լա կ,ո–
ղէտուլի»
, «Ասկէ
Աստղին
Ասպետը»
•լիրՔՐ
՚՚լէ՚ոք
է որ նոր կո լխոզեան
մ աաւ ո ր ականա թե տն
ւնարի
գիրքր
ՐԷԷԱ՛յ
)
ե բկբտւլո րծո ւթես։ն
էքէ ք րնկե րւիւս–
րութեան
՛լ՛" րղ " ՚ ց ժ ան պա
յք՛" ր՛՛՛է ՛֊ Աք"
նոլ։
ղոբծին
մէք , ուր կբ տեսնուին
առաքին
ղոբծին
ւսնձե բ ր , ան կ՝ ՛՛զ եկո չէ րս լո բ Հաբցեր
բ ռբոնք կր
ղ բուին
արզի
կո լէւաղ^ւե րան
առքեւ •
րանաւոր
՛լ՛, րծածո
ւթ իւն ր ե լեկտ լ՚,սկ,սն
ուժին ,
՛ղա
յքուլ՚ր
երաշտութեան
գէմ , սթալինեան
ծր՚սւլ֊բին
կիր՛՛՛ր՜
կում "էէ
կլիմ ա քին
,իո իւա կեր պում ր , կա
ւււ, լցում
ր
՛Լ ի՛՛լերու
ե ւա լլն : կ ո ւււ ա կցութե ան
նէսՀանգա
քին
կոմիտէի
քարտոււԼարր այս երկբոբ՚լ
՛լիրքին
ւք էք ,
կ՝տո ո՚ք^նորգէ
ի՛ր գի՚-՚լացի
եղրա յբնե
բլ՛
Հ՚՚՚՚ք
՛ո
քն"։–
վարութեան
վ։ աււա Հեղ ճա։քբան վբ՛" ք •
Հտկաամե-րիկեան
կւս։ք Հտկարեււքտե՛սն
՛որ -
՛էէ ե ուո աւլէ էոներուն
կաէք
,լ րաւլէ տնե բո ւն
Հանզէ
ոլ
կա ււակցութիլնր
շատ առատաձեռն
եւլած է ա քս
ւուսրիւ
կոսէոանգին
Աիմոնովի
«Օտարին
Ամէուե -
րր»
թէսւոեր,սի՚աղբ
կր փառաբանէ
սո,էետ,ոկան
ղիէոունին
Հ՚սյրենասիրսլթիլնը
եւ կր զատասլար–
աէ ամերիկացի
լբտեսներր
որոնք
կ՛ուղին
ի, րա
ցնե
լ Խ • Միութեան
գիտական
•լազտնիքներլ,
:
Բորիս
Լ,ոլրէնիել
«ԱմեՀ,իկայի
Զայնբ»
իր թատե–
րտէսաղին
մէք, կբ պարւլէ
եզերական
վիճէոկբ
՚ղաբկեշ՚ո
Ամերիկացինեբու
, որոնք
«չեն
Ուղեր
խ՚սղ՚սլիկ
զ.սոն,սլ էղէոտե բազմի
Հրձիգներու
ձեո–
քր
, կբ մերմեն
ի,օսիլ
«Ամերիկայի
Զայնի» ոա -
.ոիոյի առքեւ , րսելու թէ Ո
–Ո
,.սերբ կ՝ոլղեն
բն
՚Ո–
քնքել
Ամերիկ՚սցիներբ
»:
.
Հերոսը, ոբ ամերիկեան
բ՚սն՚ոկի
Հրամանս՚տւոր
մրն է, Մոսկուայի
կարմիր
բանակի
թատրոնին
մէք
րուոն
ծ՚սփերոլ
կ՚արժանանայ
երբ կըրտ -
ցականչէ
«Միայն
ո.ս,ոիօ Մոսկուան
կ՝ րսէ ճ շ–
՛է "՚րւոոլթիւնբ»
:
՚ Ուրիշ
՚զոս՚կալոր
մը՝ բանաստեղծ
Աերժ
Մ ի–
,1
անձին աո էււնձին կր ներկա քաղնէին
Հա յոց Պատ–
,քութենէն
աոնուած
տասր
նշանաւոր
կիԿւեր "
Նուէորզ
\.Ար,ս Գեւլեցիկի
կինր),
Տի՚էրտն
Ափ՛
Ք՚՚յՐՐ
^ Ա՚ոթենիկ,
(Արտէոշէս
թէողաւորի
կինր)
է
Աանղ ուի
՚էո
կոյս,
Հո
իլիս
իմէ եւ Գա քեանէ կո
յսե–
րր,
Խոսրովիղսլխս,
իշի՚անուՀին
,
Փաոանձեմ
թ՚սղուՀին
, Խոսրսվանոյշ
թագուՀին
, Զա՚զէլ
թ՛"՜
ղսւՀին եւ Շ՚սքէ
Աասնոյ
լեռներուն
արծիւր , որ
է՛ր պատիւր
անաղարտ
պաՀելու
Համար
Ա՛ս՛՛նո
յ
"՚նղնղախոր
ձորեբուն
մէք նետուեցաւ :
փողովոլրղր
բաժնուեցաւ
խանզավս՚ո
տբա ՜
,քս,գրութեամր
, ինչ որ պիտի
մղէ
Հ)ղն •
Խ՚սչի
ո՚նզամուՀինեբբ
աւելի
րնզ,սրձւսկելու
իրենց ազ–
զանոլէր
գոբծո
ւնէ ո ւթիւն
ր :
ԹՂԹԱԿԻՑ
Fonds A.R.A.M
