<6 Աք^^ԱԶ>
ԱքՄկհ
ՏԻԳՐԱԱԱ1
ՏԱ8ՆԵՐ
ԳԱՒԱՌԷՆ
Տաղանդաւոր
երաժշտադէա
Տիդրանեան, ո֊
րռն
յ.սհր ծանուցած
կինր անցեալ
շարթու^ծնած
էր Ա/եքոանդրապոլ
1879/^ :
Շաա կանուխէն
մեծ
ոէր ցո, ցարէ րած է Հայ մոդովուրդի
երամշաու -
թեան, իսկ յեաադային
նուիրուեցալ
անոր
մ
շա֊
կոյթին ..
աՏին կր ձեռնարկէ
8.
թումանեանի
«Ա -
նո.շ»ր Օփերա
յի վերածել, ռր ա2ին
Ալեքսան -
ղրապոլի
մէք^ է^կ յեառյ
Անդրկոփկասի
մի,ս քա֊
ղաքներռւն
մէ9 կր ներկայացուի
մեծ յաքողու ֊
թիւն
ղանե լով :
ԱնոԼշ/
Հնչեղ է դեղեց իկ՚^մեղե ֊
դիներր,
որոնք
Հիմն ու ած ենՀայ
մողովրդական
\Հ0՝^\Վներռլ
վյ. այ , մեծ յաքողութիւն
կր գանէ
ներկայիս աչ Երեւանի
Ապենղիարեան
Օփերայի
մէջ:
ձիդրանեան
սաեղծած է նաեւ՝ կարւֆմր
ւ
նական ել ղործիքռվ
երկեր,
վիպերգներ
, խրՎ
բերղներ , երղեր։
Վերտին
աարիներր
կ՝աշթաաՀր
« Գաւիթ Բէկ » պաամա - Հերոսական
Օփերայի
փրայ, գոր աւարաեց
մաՀէն
քիչ աոաք :
Պարդեւադրուած
է Լենինի
շքանշանով : Իր
գործերր
ծանոթ
են նաեւ Վրասաանի
մէք :
Հայ֊
կական ՍԱՌ եւ վերացական ԱՍԱ՛ արուեսաի
վաս֊
աակաւոր
գործիչի
կոչում սաացած է ՝•
Փեարուար
15/5»,
Ւիֆէիգէն
Երեւան
փռխա–
դրուած է արուեսաի
վասաակաւոր
գործիչ
,
երա֊
մշաագէտ
Արմէն
Տիդրանեանի
աճիւնր :
Գիմալորելո,
Համար
կայարանր
Հաւաքուած
են Երեւանի
կուսակցական
եւ Հանրային
կաղմա
կե րպութ խննե րու ,նե րկա յացո
ւց ի չնե
րր : թաղում
ր
աեղի ունեցած է Փեարուար
16/5»։
իւա լյւով իր թաաե րգութեան
մ էք «կ*ուզեմ
աու5է
վ երաղ առն ալ» գոր աղոց
թաա
րոն
ին
մ է 9 նե
րկա֊
յաց
ու ցին , կր մ աանան չէ Անղ լ իաց իներո
ւ ան ֊֊
ղիքռլ թիւնր
: կ՝*րսէ թէ անոնք արեւմաեան
Եւրո–
ւղայի աարա
ւլի րնե
րոլ կա լաննե րու
մ էք կր պոէՀ են
իւեղճ ոուս
մանկիկներ : Անոնցմէ
երկուքր
կր
վ՚աթչին
իրենց
ղ աՀիճներէն եւ կ՝երթան
ղէպի
Աոսկռւ ա ; ,^
Նկար չու թե ան սլարղ եւ
մ ր արռւեցաւ
Բորիս
Բրոաոկովի,
իր <^ԱՀ աւա
ս իեք Ամե րիկ ան » ծ»»» ղ ր ա֊
ն կարն ե ր ո ւն Համար : Արուեսաագէար
ցո յց կու
"՛այ
անգթու
թիւ նր , անարդարութիւնր
, եէ թՐչ~
ու աոու թիւնր
որ կր աիրեն
եղեր Ա •
Նա.Հ"՚նղներու.
ւ1 է 9 : Գործաւլու
րկներ որ պ՛՛չ կր կապեն
, Հասա––
րակաց
ապուրր
, մո ա քլ ննքա ր աններր
եւ սեւքւ -
մ ո րթնե րՈւ
լինչր
եւն • :
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
Գիաութ
իւներո.
Ակադեմիան
Լ՛՛յ"
րնծա
յած է Ակագ
եմ իկոս
Գու լյւանեանի
մ էկ
ու սումնասիրու
թիւնր՝
«Աիչուրինի
եւ Լեսինկո
քի
ու սմ ունքի
լս։ յն կիրւսո ման
Համ ար»
:
Հեղինակր
կր րաց աարէ թէ ինչպէ ս ա լգ
ւ։ւսմւււ1ւքր
Օղաա -
գործուեցաւ,
քւյ • Հայասաանի
մէք։
Գրքի
նկաքւնե–
րր կր ներկայացնեն
խաղողի
, ճակնդեղի
, եւ Հա–
ցաՀաաիկի
ղ։սնաղան
աեսակներ
, որոնք ներկա
քիւ,
մեծ
քասնակսւ թեամր կրմչակոլին
հ1 • Հա ք՚ոսաա ֊
նի
մէշ..
ՆՈՐ ԱԵՐՈՒՆԳԻ
ՋԵՌՆԱՐԿՆԵՐԸ
ՄԱՐՍԷՏԼ
Սիրելի
րնթերցռղներ
, երր «Աա–
ոաիր կր
ստանաք
, անչուչա
առաշ ին անդամ
ձեր
ակնարկր
կ^ոլղգուի
մեր սիրելի
րնկեր
& •/ խմ
բա–
դրականին։
կարդալով
գայն
իւրացուցած
կ ՐԱաք
այգ օրուան ^Տառաշ»ի
ամբողշ բովանգակութիւ
-
նր։ Աետոյ
ակնարկ
մբ կր նետէք
օրուան
լուրե -
րուն,
որոնք յաճախ
մռայլ պատկեր
մր կր ներ -
կայացնեն։
Ապա կուգան Բ– էքին
րովանդակաչից
յօղուածները
:
ինչ
մեղքս
պաՀեմ, ես միչտ կր փնտռեմ
Գ.
էշր , ուր կ՝երեւան
Հանդէսներու
նկարադրու ֊
թիւններր
եւ. մ անաւանդ
«Ջա յներ
Գաւառէն»ր
:
« Օառաշ»ի այդ էքր մեր աչիատաւոր
մողոփյււր–
դի
Հայելին է : Հոն պիտի
տեսնէք
, րուն
մողո -
փ ՚ ՚ ՚ ֊ Ր Դ Ր
Իր
առօրեայ
Հոդերռփ եւ
աչիւատանքով
՚տՅ՚սռաշ»ր
սեւ աչխատանքի
չծուած
նուիրեալնե -
րոլ
միակ
օրկանն
է ։
^
Ե" իբրեւ
ա յ դ
էշին սեւ աչխաաաւո
րնե
րէն
մէկր, պարտք կրղդամ կատարե
լ իմ գերս : Եւ֊ նո֊
րէն
պիտի նկարագրեմ
Հանդէս
մր, սովորական
,
բայց
օրինակելի
:
Շատ
խօսուած եւ շատ •գրուած է «Հ •
8
• Գ ՚
Նոր
Ս երունգ»ի
կաղմ ակերպութեան
մ ասին , եւ
որքան
խօսուի
, կ՝արմէ : իր գլիւաւռր
նպաաակր
յստակ
րո լո ր իս
Համ ար եւ իր ամ ենօրեա
ք ա չխա–
տանքն ալ պէտք է քաշա
լե րուի անվե րա պաՀօրէն
:
Այդ վստաՀոլթեամր
էր որ ներկայ
եգայ
Հ.
0.
Գ • Նոր Ս երունդի
Պօմոնի
«՚Բրիստափռր»
խումրի
՛ւ էկ Հանդէսին
, չարաթ
գիչեր : Պօմ ոնի
եկեղեցւո
յ
յարակից
սրաՀր
երրեք
չէր տեսած
տ յգքան
բաղ֊
մ ութիւն
, մասնաւորապէս
բաղկացած
եբիտա -
սա րղնե րէ
1
Հանգէսբ
բացուեցաւ
« Ա չակ բանուոր » խմ–
րերգռփ
, Նոր Ա ե րնղտ կաննե բու
կողմէ : Ապա
եր–
ղուեցաւ. «Յառաշ նաՀաաակ»ր
: Յանուն
Պօմոնի
«՛Բր իսա աւի որ»
խումբի
, գրաւոր
ուղերձ
մր
ըրաւ
յ՚չխան
՝Բռչոյեան
, որ պանծացնելէ
փեբշ Հ– 8՛
Գաչնակցութեան
դեբր
անցեալին եւ
ներկայիս
,
յայտարարեց
.
^Մ իմ իա յն մեղ նոբ
սերնգական–
նեբս
Հայ պաՀելու
, Հայ մեծցնելու
նու
իբական
առաքե լութ իւնր բաւ է որ ուխտենք
Հաւատարիմ
մաոանգո
բգնեբր
դաոնա
լ ա յս
մ եծ կուսակցու -
թեան
եւ ի սրտէ գոչել
կեցցէ՛
Հայ մոգռվռւրդբ
եւ
կեցցէ անոբ Հաւատարիմ
պաՀակբ,
Հ. 8– Գա * ֊
նակցութիւնբ
» :
՛Ընկեր
Ա. Սաբգիքւեան, որ իբրեւ
երէց
բնկւի֊ր
կր ղբաղի
Օոր Սերունդով,
չեչտեց.
- « Մեր րոլոր
ձեռնտրկնեբր
մէկ
նպատակ
ունին .-— սատա րե լ Հա յապաՀպանմ
ան
ղո րծին եւ
ոլա յքա
բիլ
ա յլասե
րմ ան գէմ : Մեր այս
տքնաշան
աշխաաանքնե
րր կրնան
դիւրանա
լ
դպ
բոցներու
Հաստատումով,
րայց
մինչ
այդ. մեր կարելին
ոլի֊
"՛Ի
փորձենք
Հայ մր աւելի
փւրկելոլ
Համար։
Մենք
կր քարողենք
«մէկ
Հայ մէկ ոոկի»
նշանախօսքր
,
ոէբիւներ կր ճգնին Գաշ^ւակցական
մը աւելի
սեւ -
ցնել : ԱՀա մեր եւ անոնց տա րբե րութիւնբ » ;
Արտասանեց
Նոր Աերնգ ական
Մանուկ Տ"՛ -
աաեան
: Հանդէս
ին
՚իայլբ
եկան
աւելղնել
Լա
Ա ԼւոթայԼւ
մեր Ն՛՛ր Ս ե րնդականնե
րր Լ՚րենց
Հայ ֊
կական պարերոփ
եւ տբմանացան
բուոն
ծափերու
:
Կ՝աբմէ
չնռբՀաւոբել
նախ Լա Աիոթտյի
մեր
ըն
կերներր^
երկբռրգ
անոնց
ծաղիկ
եբիտասարդու–
թիւնբ
որ այնպիսի
մեկուսացած
շրշանի
մր մէք
կրցած է կենդանի
գործ կաաարել^, երգերոփ, պա–
րերռփ, դասախօսո։
թիւննեբով։
կենէ^անի
պատկեր
մր
^ԴԲ^ձք՛
յանձնումը»
ծափաՀարուեցաւ
խանդա–
վաոսլթեասմբ
շնորՀիւ
Օր– Ա– Տէրտէրեանի
ե-ւ
Լեւոն
ԳրլբճեանԼւ : Օր • Լ"՚–իդ
Հացադոբծեանի
երկու
երղ ե րէն
վերշ որ բնգունուեցան
քերմ ծա -
փերով,
ողեւորութիւնր
կրկնապատկուեցալ
փոք
րիկներու
Աշրաֆեանի
եէ. Գաբաքէյեանի
կովկաս
եան պարերով
: Ե բ իաասա
րղ շու թակաՀարր
,
Լե -
ւոն
\եւոնղեան
, աքս անգամ
եւս շեբմապէս
գնա–
Հատուեցաւ
նուաղելով
ՀձՀայաստան»
, «Ալաղ -
եաղ»
ել «՛Լա ւթաբման»
, ի ներկայութեան
իր ու–
սուցշին՝ Պ– Յակոբ
•Բիւրքճեանի : Այս աոթիւ
ւլե–
գեցիկ
ծագկեվյունշ
մ րն ալ ստացաւ
:
Կէս
գիշերէն
վերք սկսան
եւրոպական
պաբե–
•^ո, բնդմ իշուած
Հա յկական
պարերով
, մ ինչեւ ա–
քւաւօա
:
—
Յււվհ • Տէօքմէճեան
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆ-Բ :
ԱԼՖՈՐՎԻԼ - Գրած
ԷԼնք թէ Ֆ - Հ - Մ - Ը • Մ ի
ե րիտասարգ
մարղիկներէն
Գ - Ագաչեան
, ՓարԼ՚գԼ՛
՚Լ.12;Ա6/
կբասեբնեբռւ
(շՅ(36է)
խում բԼ՚ն անգամակ–
ցելու
կոչուած
էբ :
200
մարգԼւկնեբէն
ղատուեցան
17
Հոգի , որոնք
վ երեւակ
ան կագմ Լն պատ
կան ե լու
Համ ար Հետեւեցան
մ ասնաւոր
մ րցումնե
բու
չա
ք1–
քի մր ու նաԼսապաարաստական
փորձերոլ :
Մեբ երիտասարդ
մարգիկր
, գեռ
մ|ւն|ււք|ւ
.մաս
կր կաղմէ
Փարիղի
Լիկ|»
բնաբանի
(սէլէկէփօն)
Լսում բին : Առաշ ին անղ ամն է որ ա քսպիսի պատի–
կ֊ի մբ կ^արմանանայ
Հայ ե րիտասարգ
մբ՝ մաբ -
գուած
Հա քկ • խումբի
մր մէշ :
Գիտենք
ռր շատ մր ապագա
լ խոստացող
երԼւ–
աասաբգնելւ
քանի
մր քաշող ութ Լււննե րէ վերշ
ղա–
տապաբաուեցան
մոոաղութեսն
, որովՀետեւ չա
փաղանց վստաՀ
րլլա լոփ իրենց
ումին , չՀետեւ
ե–
ցան
մ արղական
առաշԼն
կանոնին
, յարատեւ
ու. ֊
թԼււն։
Աղտշեան
Համեստ
ու. լուրշ
մարղիկ
մրն է ։
Ն" ւնպէս
Լւր ղեկավտրր՝
Վ– Գոստիկեան
,
մԼւչտ
անձնուէր՝
ԼսռւմբԼն
Հտնդէպ
:
՛ք֊ • Ուղ1ււ&եա(ւ ՚
Լ.ՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵՍՏԻ
կ՝Լ,մանանյէ թէ «Արմենիա»
երղ չՈւ Լսում րբ
ււ–
րան
Մ՚որսէլլի
մէշ տուած
վերշին
Համերղր
րսէ —
ցաոԼւկ
ուշաղ բութեան
տրմանացաւ
ու ղնաՀաա—
ուեցաւ
մամուլԼւն
կողմէ , ՀբալԼւբուտծ
է նոր Հա—
մերղ. մր եւս աալ ԼԼւոնԼւ մէշ , Հով անաւո
րո
ւ թեամ ր
Աղ՛ւ • Մ իութեան
կեղ ր . վ ա ր չո ւթեան
, կոմ Լ\։ոաս
՚Լրգ՚Լ՛
ծննղեսն
^ՕամեակԼն
առթիւ
:
Համերւլր
սւեղԼւ կ^ունենա
լ լունԼւս
48/
կԼ՚Ր՚ոկԼ՚ն,
րոլռրուԼԼն
նոր քայտագրով
մր ուր պիտի
երղաԼն
վաքւպետԼւ^ւ
Հող եւ որ թէ աշԼււարՀԼ։կ
ղործե
րէն
Հատ րնա Լւր
կ ր–
աո րնե ր , մ եծ
մ ասով աո աշ ին անղ ամ
լսելԼ։ բո՛ւք -
մաձայն
խմրերղներ
ումեներգներ
, րնկերակղու
—
թեամբ. մեծ երղէոնԼէ եւ ղաշնակԼւ,
եւ ղեկավա
—
րութեամբ
՚/^ . Աաբգսեանի :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(37)
Զ–
կարծես
կիսամեռ
երեխան
բալականութիւն
էր սլատճառում
նրան։
Մեոնում է, ճչաց
Փերին
եւ մի քանի ան -
գ ամ կանչեց
Նազլոլին :
Բտյց
աղշիկր
վւախալ
, չուգեց
տեսնել
թէ
ինչպէս
են մեոնում
: Փախաւ
ղէպի
րարձր,
գէպի
սէ
յնտեղ
, ուը կանգնած էր ՇաՀնաղարը :
Զարաղռրծր
նռր Հասկացաւ
Նա՚լլուի
ղիտա–
III րութ Լււնր , փորձեց
փ՛ախչիլ,
րայց վաԼսր
բո–
լորռվին
կաշկանդեց
նրան եւ մի ակնթարթում
նա
աւլշելա ք ձեոքն
էբ :
ԱոաշԼւն վայրկեանոէմ
Ն՚ս՚ւլուն
ոչինչ չարտւ ,
մ իա լն սկսեց
ղէպԼւ ցած քարշ տալ նրան :
թող
, գոռում էրբոնուածր
մ
Լւ
կատաղԼւ
ձայնով, որ ցոյց էր տալիս թէ որքան
յանդուգն
է նա :
Եւ երր տեսաւ որ ու չադրո
ւթԼււն
չեն գաբ -
ձնում
ղաւոցնեբի
վբայ,
սկսեց սարսափելի
Հայ -
հոլանքներ
թափել։
Առփորաբար նա այս
ղէնքոփ
էր
վւա
Լսո
լսա
գարձնում
խեգճ , աղքաա
կանաց
,^
երբ կամենոլմ
էր ցոյց տալ նրանց
իր քաշոլթիլ -
նբ։ Բալց այս անդամ
այս
միշոցն
էլ չօգնեց : Լ^գ–
Հակաոակն
, Նաղլուն յետ դարձաւ
ել ,
րոնելով
նրա տկանշբ
, Լսորին
ղւլռւտնքռվ
քաշեց :
Այս դու արԼւր , փճացած
, ասաց նտ , ցո լց
սււսլով
եբեխային
, եւ աւելացբեց
.
- Եթէ Մ արթան
մեռնի, գոլ այսաեղից
կեն
դան
Լւ չես Հ եռանայ :
Շատ
լաւ արի , բղաւեց
ՇաՀնաղարը
լսւցռ–
ղԼւ ձայնով
. Հապա
ինչո՞ւ
էին ինձ Հալածռւմ
• • •
Ե" կրակ
ԷԼւ բնկել
եւ սիրտս
Հովացրի ;
Զարագո
րհ ութե ան նպատակբ
սարս ուո. աղ-
ղեց
Նաղ
լ ուին • եւ մ Լւ լալ ապտակ
իշացնելով
նբա
Կ ՚
ար։1
բաւ
մ՚Քռ
դէմքին,
՚ոգշիկը
փշշաց
միմի
եանց սեղմած
ատամների
միշով .
Զղուելի
լակոտ
. . • &»» քեղ կը Լսեղգեմ, ե–
թէ ե րե իւան •
1 .
Աարսավւելի
էին նբա աչքերր,
կատաղութիւ—
^ւԼ՚ց կապտած
չբթո ւնքնե րր
կծկւռւմ
ԷԼ՛ն : ՇաՀ -
նաղարը վաԼսեց եւ գործի
գրեց
իբ վերշին
գէնքր :
^»»ւ^
ինձ , ես Մելիքի
ագան
եմ , ասաց
նա
Հոլաբտութեամբ
:
Գա
աւե
լի վատ
յանցանք
էր : Նաղլուն
նորից
խւիեց
նրան եւ աւե
լի անգթաբաբ
քարչ
ւոռւեղ
իր
եաեւից :
Գիտեմ , մ իամ Լւա եղիր, խօսե^ նա դռդա ֊
լով , եւ ե թէ քո Հա յրր
Մ ելԼ՚քից վեց աստիճան
է լ
րարձր
լինի , դու իմ ձեռքԼւց չես պրծնի • . .
Այգ
Լսօսքե ր ից յետո
յ Մ ե լիքի տղան
սկսեց
լաղ
լինել : Լաց եղաւ եւ Մ արթան : Ի՞նչպէս
էր
ՓերԼն Հասկացե
լ, ոբ շուր պէտք է սրսկել։
Հենց
առաշին
անդամից
շուբը
^րաչք գոբծեց : Երեխան
բաց արաւ
աչքերը,
սկսեց
գողալ։
Բախտը
օղնոլմ
էր ՇաՀնագարին։
Բայց այգ միշոցին
ձոբից
գուբս
եկան
նրա Հալածողները
եւ խնդրեցին որ չարա -
ղ ո րծ Լն
ղ ատաս տանր իբանց
յանձնեն է
Մենք կ՝Լւմանանվ> . • • ասաց մէկր, գա
միչտ
այղպէս է :
Վախկոտ
, ղոչեց
միւսր
խոբԼն
արՀամալ։–
Հանքով
։
ՓեբԼն
չղիտէբ
է լ թէ ինչ են անում
իրան
չբ–
շապատողնե
րր : Բաւական էբ որ Մ արթան
չունչ
է ր քաչում՝ ել տատը կամաց
կամ աց
Հանղ ստա -
նում
է ր., մինչե ւ անղ ամ սկսեց
կամացռլկ
սուղ.
ասել
. . .
Բայց
Նաղլուն
ուրիչ կերպ էբ
Հասկանում
Զա րաղ
II
րծո ւթիւնր
ղղռւելի
սլաաճառ ա բանո
լ -
թիւն
ունէր։
Միթէ^ Աստուած
ՄտրթայԼն
ստեղ
ծում է
Ա
՛յն մտքով
, ռր ըա Լււտաւռ րնե ր ր
տանշեն
նրանց , երբ իրենք տանշւա
մ ենԼւրենց
նմաննե–
ԲԻՅ
՚ Ոչ , այդսլիսի
օրէնք
չկայ եւ չէ կարելի ար
ձակել
ս։յղ սլԼւսի յանցաւորԼն : Բայց
ի՞նչ
անել :
Ե րկ՛"
աղաներ ր չաբ ունակս
է
մ ԷԼն Լւրանց
պաՀան–
շր , Լ՚^Կ ք՚սնցաւորը
ԼսղճալԼւ ձա քնով աղա չում
էբ,
որ
Լէրա՚1ւ աղատեն
նրանցից
:
՚1,րանք
երկու
Հոգի
են , ինձ կբ սպաննեն
,
կանչա մ էր Մելիքի
տղոն
եւ. Լսոչոր արաասռւք ֊
ներ էր թավաւմ :
Գա
ճիչդ
էբ , ու ստԼւ տղանեբից
մ է կր
քու
յա֊
նԼց
Նաղ լուին
ո բ Լնքր կր Հեռանա
յ , տուն կր ղ լւ
ն՛ ՛յ , թողնելով
իր
րնկերԼն
ՇաՀնաղաբր
ա յ դ աււա շա րկո ւթԼո նն է լ չրն -
դւ; էնեց : Այմմ նա մ ի բան խնգրո
ւ մ է ր , "ր
/՚ ~
բա՛՛ւ տանեն
իր մօր
մօա։
ԼԷՕ
Fonds A.R.A.M
