2
6 Ա
Ռ Ա
51
ի ՊՍՏԻԻ խՈՐԷՆ ՍՐՔԵՊՍ. ԲԱՐՈՅԵՍՆԻ
ԱՅԶԸՆձԱՈհԸՐ Կ՚ՈԻԶԷ ԱՊՐԻԼ
գ ե ր ա շ խ ա տ ռ թ ե ա ն
պ
ւււաԼէաոաւ֊
ԱՆ^ՒԼՒԱՍ Եհ ԷՏ ւ ք Ւ Ա Ծ ՒՆ
Ինչպէս
գբահ
էինք,
կիբակի
իրիկուն
Լիւթէ՚՚իայի
չքեղ
որահներուն
մէշ
աեղի
ունեցաւ,
մեծարանքի
Հաւյււքոյթ
մր ի
պաա
իլ Խորէն Արքեպս. Բարոյեանի
յ.
Լիրանանի
Հա յոց առաշնորգր
անցեալ
Ապրիլ
շշին
Մ իացեալ
ՆաՀանգներր
ղա
ցած էր՝ իբբեւ֊
նուիրակ
Մեծի
Տանն
Կի–
լիկիոյ
կաթողիկոս
ՎեՀ.
ԶարեՀ
Ա.ի ,
կաղմակերպեչու
Համար
Ամ՛երիկայի Հա–՛.
յոց
ազգային
թեմր :
>.
Գէպի
Պէյրութ
իր ՚Լերագարձի
ճամ - ՝՛
րոլն
վրայ
հ/որէն Աբք– քանի մր օր կանգ
առած
ՐԱալով
քաղաքիս
մէշ, Փարիզա -
Հա յութիւնր
պաաեՀ ութիւնն
ունեցաւ
մ օ–
աէն
ճանչնալու
զինքր եւ լսե
լու իր պեր–
ճաԼսօս ել իմ ասաա
լից գասա խօս ութ
իլ -
նր ։
Հաւաքս
յթին կր նախագաՀէր
Հր ա& տ
ԱսւլքՈնէլհան ,
որ
Հետեւեալ
կերպով
ներկա
յաց ուց
օրուան
րար
ձրա սաի ճան
Հիւրր
տ
ՀՐԱՆՏ
ԱԱՄԼ1ՒԷԼ,Ի
ԽՕԱԲԸ
« Իբրեւ
Կիլիկեցի
, մանալանգ
իբբեւ
նախկին
աչակերա
Կիլիկեան
Գպրանոցին
ի Աայբավանս
Ասոյ,
ինծի կր
վիճակի
երկու
խօսքով
մ եծարանքի
ա յս ե բե կո յ -
թբ
բանալու
պա բտա
կանութ իւն ր
Երիաասարգ է մեբ սբբազանր : ՝(քնած կ
կիպբոս - հաբբեբգցի
ծնողքէ
(Հայրր
100
աարեկան
է) : Աւարտած է
Անթիլիասի
Գպբեվանքբ
, եւ կուսակրօնութեան
կո -
չում գդալով
, վարգապետ
ձեռնագբուած
է ։ իր աշիոյմ եւ վառվռուն
նկարագիրր
թ ս յ լ չեն տուած
, որ եբկաբ ատեն փակ–
ուած
մնայ
վանքի
չորս պաաերուն
ձ՛էշ ;
Ու կանուխէն
սաանձնած է Հողեւոբ
Հ ո—
վ իւ. ի եւ առաշնորգի
պաչտօններ
ո՛չ թէ
մեծ
քա ղա քեե ր ո լ , այլ
Հ ամ եսա
չբշաննե–
բու
մէշ–. Հո՛ն
ուր մոզովոլբգր
աւելի
չատ՝ պէաք
ունէր ոչ միայն
Հոգեւոր
մ ր–
խիթարութեան
, ա յք նաեւ ու մանա -
ւնդ.
կազմակերպուելու
իբրեէ
գա -
գութ , տուն - աեզ
րլլալու
, նոբ
բոյն
ու
տնտեսութիւն
ստեղծելու :
հքորԼն սրբաղան
րնտ րեղ
Գամ բչլբ
~
Հասիչէի
չբշս՚նր՝
Աուրիոյ ել թուրքիս
յ
սաՀմանին
վրայ
նոբ Հաստատուած
ղիւ -
գերր,
ուր ապաստան գաած
էին թուր —
քիա յէն փախսաական
Հայեր
,
ԿէլԻԿԼ՚"յ
պ՜արպումէն ել քեմալական
չաբմումէն
վերշ ։
քԼնիկա եղաւ իրական
առա^ւոբգ
^Բ
ա յգ կէս քբտա խօս եւ կէս
թրքախօս
ղիլւլացի
Հայերուն,
մեծ՜ մասամբ
անուս %
Եկեզե ցինե բու
կողքին
բացաւ
գպրոցն
եր
եւ Հասցուց
նոր սեբունգ
մ բ՝
•էայբենա
—
չունչ
մ թնո լոբաի
մրմ
էշ ;
ՇնորՀիւ
իր բարե կամ ական
յաբաբե - ՚
րութեանց
օրուան
ի չխանութիւննե բուն
՝
Հետ՝
հյ ոբէն
ս բբա
ղան
կարելի
ամէն ա -
շակցութիւն
եւ օմանգակութիւն
նիւ -
թական ուբաբո յական
ապաՀ ովե ց իր
խնամ քին
յանձնուած
գաղթական
Հա յե -
բուն։
Իր անունր
մինչեւ
այսօբ
երախ -
տաղ իտ ութեամ
բ կր յիչուի Ա ուբիո
յ մ էշ :
՚Րանիցս
այցելած է նաեւ Տէր Զ
**Բ
1
՚ ՛ ՛ * ՛ յ ՜ "
կական սպանգանոց
բ ,
իբ Հոգեւոր
ձ՛ բ–
խիթարոլթիւնր
տալու
աեզլո
յն Հա յ գա–
զութին,
զոր մասնաւոբ
՝,ողածոլթեան
առա րկա
յ է
գա
րձո ւղած :
Հա
յկական
փոքբիկ
ա յգ
գա
ղո լթն ե ր ր
լաւագռ
յնս
կազմ ակեբպեչէ եւ զանոնք
արմ անա
ւոր ,
եբԼւաասաբգ
ձեռքե
բու
յա նձնելէ
վերշ ,
կոչուած է աւելի պատասխանատու
պաչ–
աօններու
: ԼՂտբոլած է առաշնորգ
Լի -
բանանի
մա քբ ա քա զա քին . պա չաօն , դոբ
տարիներէ ի վեր կր վարէ
ամենամեծ՜
ձեոնՀաս
ո ւթեամ բ
Աակայն
իրեն վերապաՀուած
էր աւելի
կարեւոր
առաքելութիւն
մր։ Աեծի
Տանն
Կիլիկիոյ
գաբաւոբ
Աթոռր օաար աղգե -
ղոլթիլննեբէ
ազատագրելու
եւ անոր
ան
կախութիւնբ
ապաՀովելու
նուիրական
գոբծր
գրուած էր օրակարգի
վրայ : »
Գարեղին
Ցովէքէփեան
կաթողիկոս
յա -
մաոած էբ պաՀել
իբ խոբՀրդային
Հպա -
աակութիւնբ
ել աստիճանաբաբ
խորՀբբ–
դային
ազգեցռլթեան
էր ենթարկած
կի -
լիկեան
աթոռր, որ դարերու
բնթաղքին
պաՀած էրիր անկախութիւնբ
նոյնիսկ
սուլթաններու
գաման
բռնակալութեան
օրերուն։
Իր ձգաումր
կիլիկեան
աթոոր
էշմիածնին
ենթարկելու՝
աւելի
ցայտուն
յ^արձաւ
1945
Յունիսէն
ի վեր
եր^լ^^
միածին էբ գտցած
Գէոբգ
Զ Կաթ .ի րնա
րութեան
աոթիլ :
Մսսկուա
մասնաւորաբար
Պէյրութի
Լւբ ղեսպանին
խողովակով
եւ գռբծա -
կալներոլն
միշոցալ
օրէ օր
աստիճան
մր աւելի կր տարածէր
իբ
աղղեցոլթիլնր
Անթիլիասի
վր աք :
1946 -
4։1ին Կրէմլինի
վարիչներր
նեբ–
գաղթի
պատրուակին
տակ Ա ուբիո
լ եւ
Լիրանանի
մեր
խազազ
գաղոլթներր
տակնռլվրա
ք բրին , նպատակ
ունենալով
քայքայելու
զանոնք , մանալանգ
Հար -
ոլածելոլ
Հ . Տ • Գա^ակղութիւնբ
,
որուն
ձեռքին
մէշ կր զանուէին
֊ ֊ եւ կր գրա–
նուին
այսօբ
տեղւոյն
ազդային
, Հան
բային,
կրթական ու եկեղեղական
Հիմ - ;|
նա բկոլթիլննե
բ ր :
« Հազիւ խաղաղած էր ազգային
կեան–
ւ
քր , երբ
1951
Տունէս
՚շշէն
վախճանեղաւ
Գաբեգին
կաթողէկոս ; իքոբՀրղային
գոբ–
ծ՜ակալներռւն
Համաբ
լաւ առիթ
մ բ բս -
տեդծուեղալ՝
կրկէն
պզտոբելու
շուբե -
րբ
ձուկ
որսալու
Համար ;
կիլիկեան
Աթոռի
կանոնաղրռւթեան
Համաձայն
, վեց ամ իսէն պէտք է լնտբ -
ոլէ
բ վա խճանեա
լ կաթողիկոսին
յաշոբ -
դր։ Աակալն՝
մութ
տարրեր
Գ"բհիք
տարիներով
ձգձգեցին
րնտրութիւնբ
, երր
վերշապէս
1955
Հոկտեմբեր
2Տին
միա -
բանական
մ ոգռվր
պաչտօնանկ
րնելով
հյագ Արք-ր, աեդապաՀ
րնարեց
Խոբէն
Եպէսկ-ր–, որ կոչուած էբ
պատմական
դեր
մր խաղալու
ա յգ բախաորո
չ
օրե -
բուն : ՇնոբՀ իլ իր վճռակամ
ութեան եւ
օբինապաՀութեան
է , որ կարելի
եղաւ
վերշապէս
,
44
ամիս ետք,
20
Փետրուար
1956^1՛
կատարել
նոր կաթողիկոսի
լ ն -
տբռւթիւեը,
յանձին
ՎեՀ. ԶարեՀ
Ա-ի,
արմանաւռբ
քաշռբդր
Ներսէս
ՇնորՀալիի
Աթոռին :
Գէպքերր
թարմ
են տակաւին եւ ծանօթ
րոլորիդ : Հարկ
չկայ
մանրամասնու
-
թիւններ
տալու։
Վաղղէն Ա.
կաթ.փ
խոստովանութ
եամ ր իսկ՝
^ոբՀ
իլ Խ ոբէն
Ա –ի վճռական
կեցուածքին
է , ոբ կարելի
եղաւ կատարել
ԶարեՀ Ա Վւ լնտրութ էւ–
Ավւիւռքի
Հա քութ իլնր մեծ գոՀունա -
կոլթեամր
ել սփոփանքո Վ ողշունեց
նոբ–
րնտիր
կաթողիկոսբ,
Հակաոակ
ձ՛ութ
տաբրեբոլ եւ « էքմիածնասէր՝^
կեղծ
պի
տակին
ետեւ ապաստանած
կասկածելի
մարղոց
խաչակրութե՛ան
:
էշմէածնա
կան
թեմեր
իրարու
ետեւէ
եկան
մտնելու
Աեծի
Տաննն
կիլիկիոյ Ա–
թռռի
Հովանիին տակ : Ա .
ՆաՀանգնեբու
ադգաքին
թեմէն
վերք
որ
^5
աաբիէ
ի
վեբ չէր ճանչցուած
էշմիածնէն
, Ա -
արպաաականի
, թեՀ րանի , Նոբ Զսւղա
յի
ել Ապատանի
թեմերբ
, յետո
յ նաեւ
Տու–
նաստանի
թեմր
բաժնուեցան
էշմիածնէն
ել ա յմմ կր պաականին
Կիլիկի"
ք աթո -
ոին :
Պարսկաստանէն
վերք Ամ երիկա
ա յցե -
լեղ
Իյորէն
սրբազան՝
կաղմ ա կերպե
լու
Համար
նոբ թեմերբ։
Ութ
ամիս
մնաց
Աիացեալ
Նա՝,անգնեբր։
Այցելեց Նիւ
Եորքէն
մինչեւ
Բալփֆոբնիա
ու ՛Րանա -
աա
Այժմ կբ վեբաղառնալ
Լիբանան՝
ՎեՀ.
ԶարեՀ
Ա.ի կողմէ
իրեն
վ ստա.՛, —
ուած
պար տական
ութ
իւնր
լիովին
եւ
խղճմաօբէն
կատա րե լէ վերշ» :
ՆախադաՀբ
յետոյ
խօսեքոլ
Հբալիրեղ
օրուան
Հիւրր :
Խ ո ր է ն Արքեպս.
մէկ մամ տեւող գա —
սախօսութեամբ
մր
պատմականն
բբտլ
կշմէածնէ եւ Կիլիկիոյ
Կաթողիկ
ոսասաս
աթոռներոլն
գարերու
րնթացքին
Հ
կ՝ամփոփենք
իր խօսքերր
.
ԽՈՐկՆ
ԱՐ՚Ր-Ի
ԽՕՍԲԸ
(Ր–
ե ւ վ ե ր ջ ի ն ււաս)
1944^ե՛
երր Լոնտոն էր եւ
Ֆրանսայի
ցամաքաՀանոլմր
կր պատրաստէր
, ա -
ոանց առարկութեան՝
իրեն
տբամա-զրուած
չաա
Հանգստաւէտ
յաբկա բաժ էնր
սէրով
•էնռոլնեււաւ
, ռա ւս
աաՀան9եւ
նոբ1 ն
կաթուածի
Հարուած
մր ստացաւ ու ան–
կուլնին
ղամուեցալ : Եբկար
խնս՚մքնեբԼ
ել դ՛արմանումներէն
ետք, երբ ոաքի ե–
լալ , վերշին
ծայր ծերացած
Հր,
դէ՚քքէ^
վրայ խոկ կնճիռներ
կային , ունիՀաբ -
ցած
էր։ թեբթերու
թղթակիցներուն
Հեա
\ւնրմէկ
շաբաթ
մ չունեղան
:
Առյսք
րացարձակապԼս
շբ
շփն
Հանգիպումր
ուղղակի
աղէտ
մլն էր
Մ՛
էր
րսգ.
բա
յց
պա՝,ասչԵց
օրօրուող
ՀՀ
Հայաստա նեւ
•յւքելական անգ -
րանիկ
եկեղեղին
Հիմնուեցաւ
Բբիստոսի
•՜>01
թուականին
՝ Վաղարշապատի
(
կշ -
միածին)
մ՜էշ, Ա. Գրիգոր
Լուսաւորիչի
կոդմէ, որ եդաւ
մեբ առաշին
Հայբապե
ար ւԺ՚աոանղականօբէն
իրեն
յա9որդեցին
իր որդիներր
: Հայրապետական
աթոռր
կշմիածնի
մէշ մնաց
184
աաբի
(301 -
485) :
«Այնոլ-էետեւ
յաճախ
տեղափոխ -
ուեցաւ : Տասն անգամ աեղ փոխեց :
Եբկու
գլխաւոր
պա աճաոնե
բ
կա
յին
այս տեղափ ո խութ եանց
էամար
Ա) Եբր ^այոց
թաւչաւոբն
ու կառավա–
պաչտօնական
նամակ
մբ ղրկել
Րուլդա -
նինին : Երբ Հարցուցին
պատճառր,
խր^–
գալով պատասխանեց
Նորէն
կա՚Փ
մր
ղործ-եցի.
Անգործներուն
թէւբ
ՀեաղՀեաէ
կ^ա -
ւելնար
, ասաիճանաբաբ
,
3 "400 ՛ՕՕՕ
Շատ կր սիրէ պզտէկնեբռլ
պէս խա -
Գեկտեմբերէն
,
4 • 500 • 000
Տունուաբին ,
5 –100 –000
Փետրուարին
: ԱյղբնՀաուրբ
չի
բազկաթռո
մր , որ կաբենաբ
ոտքեբբ
եր
կարել
ու սեղանին
վբայ
դնել
ամէն
ան
գամ ոբ պէաք ղդաբ
աւելի
Հանգիստ ,
խորունկ ու ապատ մտածեքոլ
Համար :
աա
—
դարձնելՍվ
կամազուբկ
ա ե ղ ա պ ա Հ
մ ր՝
խ
լլալ։
ինքն է որկբ պատմէ : ԱրԲ
կալին
Մ իացեալ
ՆաՀանղնե
բու նախա -
ղաՀ
րնարոլած
չէի , մամանակ
անցբնե–
լու.
Հ՛անգստանալու
եւ տ բամ ագ բոէ
թիւ–
նրս
փոխելու
Համաբ,
փոքրերոլ
վերա —
բեբեալ աբկածա
լի
գիր
քեր կբ կարղ այի ,
ել
այնքան կր տարուէի այդ պատմոլ
—
թիւննեբով,
որ յաճախ կբ մոռնայի
ղսր—
ծ՚ադրել
տրուած
ոբոչումներր
,
յաշոբգ
օրր
մ իտքս
թաբմ ացած գործէ
ս կբ ձեո -
նաբկէէ
։ »
իբ պետր , Զ
*>Բ
- Մ աբչալ
, իր
Հ ոգե
բա–
նութիւնր շատ լալ ուսումնասիրած
րլ —
լալով , երկբորդ
պատերազմ
ին ՝ Ափր է կէէ
կռիւներու
չնթացքին
, իրեն
նուիբեղ
ղիրքե
բու
•էսկալ
մատենադարան
մբ ,
եւու
Համ աո X
ղսպանակով
պղաիկ
ղբադելու
•էամար
իր
վերշին
գէւտչլ
ւղալէկ
մրն էր , որմարղոց
քթ
էն եւ
երեսին կր ցատկէր՝ երբ ոաքերր
դնէէն
վրան : Շատ Հաճո
յք կր զղ ար ա յս անա ՚ -
կբ^կաչ
ստեղծոզ
խազէն , նոյնէսկ
կբ
դնէր
փրեն
այղելող
^Լմերէկացէ
ամենա -
պատկառելի
ու րաբձրասաէճան
քաւլա —
քական
անձնա
լոր
ութ եանց
ոաքե
բու
տակ
%
1^էէ1ին
հյորՀրդ
. Մէոլթենէն
արձակ -
ուած
<Հ
Սպ ուտնէկ»էն
պատճաոով
ստէպ–
ուեղաւ եռապաակել
իր աշխատանքր
,
մ ողովւ ւբգր
.բել.
ւգե կան
րարոյական
կորովր
բարձրացնելու
ճա —
ոեբ,
Հեոաաեսիլէն
կո շե ր ,
զինուորական
ու ղիտական
գա.լտնի
ժ ուլուինե բ Իչւ
պաՀեցող.ււթեան
կանոններր
խանղար -
ուեցան
, օրէ օո կր նէՀաբնար,
բժէշկնեբ
կր ղղուշացնէէն
ղէնքր։
Վրայ
Հասալ
Լ ի թ լ -
Օռէէ պատմութիւնբ
((սեւի ել
ճերմակէ
Հարց)։
կառա վա
րո
Լ
թ ի ւն բ աե–
րեն
Հ ամ
ա
րձակութ
իւն բ ու
յանգգնռլթի
դիմանար
այլեւս
, խոյս
կուտայ եւ կ՝ա–
պասւոանի
իր բարեկամներուն
մ օտ
։Նոյ^–
իսկ
1չաբդիչէ Ա պիտակ
Տունէն
որեւէ
լուր Լ՛ Հ աղորղ ումր
իրեն : Հանդս տանա
լու
ել վեբանորոգուելու
Համաբ
չէր, ռբ
այս
անգամ
առանձնութիւնր
փնտռած էբ
տ
Եօթր
օբ մինակբ
վառարանի
մլ։
առշեւ
կրակր արծաբծե
լոէի ան շա բժ նստած
մ բ—
նաց։
Աիայն
մէկ բան կր խնգրէր։ Աոո -
նան
զինքր , վեբշապէ
ս ձդեն ոբ խաղա —
.լութեամբ
մեռնի , որուէՀետեւ
էնքբ բա
նէ
մր չէ ծառայեր
այլեւս,
ոչնչութիւն
մրն է :
թերեւս
ա յն
մամ անակ
Ա՝ իացեալ Նա —
Հանղնեբու
սաՀմ անւսգրոլթեան
օրէնքնե—
րրն
էին որ աղատեցին
ՆախագաՀ
Այ -
ղբնՀաոլրբ
, ոբովՀեաեւ
օրէնքր
թ ո յ լ
ՀԷ
աար
որ պաչտօնի
գլուխ
գտնուող նա -
խադաՀ
մր գռբծելէ
գազ րի կամ Հեռա —
նայ, եւոչ աք Հրաժարի : Պէտք է դեկա -
վ աբէ առանց
լնկրկե
լու կամ
մաՀ անա
յ
իբ պաչտօնին
ղլութբ
՝•
Րայց
իր ւսպաչխաբութեան
եօթր
օրե -
բուն
մաՀր
չրնդուեեցալ
զինքր –.Ուրեմն ի~
րեն կր մնար
միա
յն ապրիլ : Ապբիչր ,
իրեն Համար, Աիացեաք
ՆաՀանգնեբու
նա խադաՀ
րչլալն
էր :
ԱյղրնՀաուրբ
, երր զգաց թէ
երկիրր
չռւզեր
Հասկնալ
իր Հիւանդութեան
լրր -
շոլթիւնն ու աարոդութիլնր
, ոբոչեց ի -
րագործել
մողովուբգին
իր
խոստացած՜
խազադոլթիլնն
ու բաբղաւաճոլթիւնր
^
կամ
մեռնիլ :
1945^
յադթականբ
պայքարի
ձեռնար -
կեց ել ՀետդՀետէ
դարձաւ
անգիմագբե -
լի : Րոլորր
ղարմանքով
սկսան
գիտել
ի - \
ւլի տուաւ : Աինչ
Գանձային
Նախարարբ
ժողովուրդին
ուզղուած
,
խնայոզոլթիւն
րնելու
լոբղոբ կր կարդար,
ինք խաղէո —
ղութիւն եւ րարգա լաճ ութիւն կր խոս -
տանա
ր : իսկ Հակաոակորգ
կուսակցու
—
թիւնբ
Գեմոկբատնեբբ,
Հրապարակաւ ,
ճառերով եւմամոլլով կրյայտարարէր
.
ԱյզրնՀասլրր
, իր
նա խաղաՀ
ութ
եան
ղործի
դլուխ գտնուած
չրշանին
1527
օ —
բերէն
020
օրերր անցուցած է
աբձակուբ–
գով,
այսինքն
քառասուն աո ՝,աբիւբ
աբ—
ձ ա կռ ւր դ ո վ
անզուգած
Այ")
ւբաբքՕէւր
՛ւցուց.
նե,
ւն , մ ամ աս
աոլ քներ.
րութիւնր կր փոխէին
իբենց
մ ա յբաքա ֊
՛լաքր , կրօնական
ի չխանո
լթէ
ւնն աչ կր
Հետեւէբ
անոնց :
ՈրովՀետեւ
պատմ ութեան
բնթացքէն
քագաքական
եւ
կրօնական
է չխանո
ւթ է ւննե ր բ էբարու
Հետ
գործակցած
են : Աէկր
մէւսէն
նեցուկ է
եդած : Ուր որ դաղեբ է քագաքական
իչ—
խանոլթէլնր
, Հոն է գաղեր
նաեւ
կրօ -
նա կանր :
Ր) Բաղաքական
պայմաններու
բեբու -
՛մով ուր որ ղաղթած է ՜՛այ
ժ ողովուրդր
,
անոբ Հետեւած է կրօնական
է չխանո
լ -
թէւնր
, ոբ աէր գարձած է ան.։բ եւ քա–
.լաքական գաա
՝։եաապնդած
կաթող է կոսա կան Աթոռր
֊.աղար աարէ
Հեռու գտնուած է էշմիածնէն
: Այսպէս •
4։Տօին Վա ղա բ չա պա ա էն փո խա
գրուած
է Գոլին : (ձ27ին Ջռրավանք
եւ Ակթամար
:
94՜ին
Արղինա
: <է(յ2ին Անի :
ա2ին
թալ–
Բլչ՚ձՏ Ա)^^^՚–է^ Ծամնգալ
ՀՐ՚ոմարղա^
^Հ> :
Ամէն
պատասխանատուութիւն
իր
վրա
ք առնելով
, մինակր
որոչեղ
Խբուշչե
բ
Ուոշինկթ
շն Հրաւիրեք , մտքի
էիոէսանա–
կութիւննեբ
ունենաքու
՝,ամար :
Տեա
պատեբաղմեան
ամենա վճոա կան ու յան–
.չոււլն
ղո բծ ե բէն
մէկն է զոր կատաբեղ
։
Տաբիուկէս
առաշ,
ներքին ճակատի վբ -
բայ աք միեւնոյն
յանգղնութեամբ
ու վճ–
ռականոլթեւսմր
, մ ինակր
որոշումներ
տուած եւ ղ ործագբած
էր :
կորսնցուց
իր ամ ենամ օտիկ
խո բ ֊ , ր զ ա—
տուն, աշ րազուկր,
Շէբձ՚ան
Ատաձ՚սր :
Րամնուեցալ
Ֆոսթրր
Տբչրսէն
,ոբուն
ու
սերուն
վրայ կր ծանրանար
Աիացեալ
ՆաՀանդներռլ
արտաքին
քադաքականոլ
—
թեան
բեոր : իրպատա
ս խանատ
ուոլ
—
թեան
բամ ինր
օչւ է օր կ՝ աւե
չնա
ր
144
անղ ամ իր վէ թօն
դրաւ տրուած
որո -
շո ւմնե բուն
զէմ.,
143
անզ աձ՛ շա–,եցաւ
ու
պաբտագրեց
իր աեսակէաներբ
:
Հակառակ
ծերա՛կոյտին
կողմէ իր
վբայ
եդած
ճնշումնե
բուն , մ ինակր
պա յքարե -
ցաւ
րնկբկողնեբուն
, սկեպտիկներու
ու
ձրի
գուշակներուն
գէմ : Իր աա բած
վե—
րականզնռւմի
քագա քական
ութ եան յա —
շող
ութ իւննե
բբ՝
1չամրաղնէին
, կրղօբա -
ցնէին
իր գէՐէՔր, եւ բաբի
աղգեցութիւն
ու անդրադարձում
կ՝ունենա
լին իր ա —
ռողշռւթեանր
վբայ :
(իամանակէ
մր ի վեր իր
Բ՛^
Լ՛շԿ^եբր
աբտօնած
են , վարձատրելու
՝,ամար իր
էր
բլ -
նո
յնիսկ
ւօժ ա քւամ տոլ թիւնբ եւ կամ
քի
Լ՚"ԼԲ՝
խնդալով
կ՝րսէր, որ
օրական
երկու
ոլիսքի
խմէ :
^
Ա յ
՚ ՚ ^ Բ
իր առոյգ
կա.լմբ, պա
մր
Ր .1"՛֊
՜ ւ
էյ աս սգալ
^ք,,.աւս՚րզ"՛) • ք^սադրել կուաայ թէ ԱյղրնՀաուրբ
կրնայի
Ոաին
Ծովք - Գղեակ։
1149/՚1՛
Հո-ոմկր֊
Հ^րի^
րամեակ
մր ապրիք , եթէ շաբունա–^
չայ։
1298^^
Սիս (մայրաքաղաք
Կէչէկէ"յ
կէ ^ յ ս րնթացքբ։
Ներկայի
թագաւորութեան)
:
Ամենայն
Հայոց
Հայրապետութեան
Ա–
թռռր
մնացած է Աիս՝
նոյնիսկ
մեր ան-
կախութեան
անկումէն
(1375)
վերք
ալ՝
մինշեւ
1441
թուականր,
որ անկիւնա -
ղաբձ
մբ կբ կազմէ
մեր եկեղեցական
եւ
ազդա
յին պատմ ութեան
մէշ» :
գարմա
—
նումնեբ
ու դեգեր
չունի , ոչ ալ պաՀեղո–
դութիւն ու Հսկողութիւն
կր կաաարէ է
քին ու կամքին
ուժովը
յաղ -
՛ԷՐ՛
ւե ս մոոո
—
ՇՐՋՈՒՆ
Ւ%ԹԱԿԻՏ
( Մ ն ա ց ե ա լ ը յաջււրւլււվ)
թեց. Հիւանդութեան
, եւ
վուրդին
Համակրութիւնն
ու սիբար :
ՏԻԳՐԱՆԱԿԵՐՏՑԻ
ԿԱՐԳԱՑԷԲ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
«ՑԱՌԱՋ»Ը
Fonds A.R.A.M
