6
I I Ռ I I
Ջ
( ք ռ ն ս թ ա ն )
ուժմբ, աբմէք մբ ղառնա -
լու :
Ու ք՛՛աեա
լ ւչեբի մբ մեղքերու
մացա -
ոուաքին մէք կալանուած՝
ԱսաուՆոյ
ու
ա՚լօթքին
ձղած է իր փրկութեան
ճակա -
աաղիրբ
, կե՚լծիք
ղառնալու
ասաիճան
անՀ ողոլթեամ
բ
ե լ
բաոամ
թ
ե րքի մսխո -
ղոլթեամ ր
ք՚րրել
կրօնաւոր
, Հարկաւ կր Հաւա ՜
աար թէ Ասաոլած
սսէեղծած
է
մարղր
նւ1՚ա.Րւ ի ր պ ա տ կ ե ր է ՞ ,
սակայն
չենք աես
—
նեբ
Ն՚սբեկացիին
էութեան
մէք ասաուա–
ծա
յնո
ւթե
ան պա ա կե բ ին
ղ րոշմբ կր"Գ
մ աած
ում
ի եւ ղղ աղո
ղու թեան՝
վսեմ
ու -
թիւնն ու վեՀանձնութիւնր
,
կարենալ
բաժին
Հանեքու
Համաբ իր նմաններուն
:
Հեաեւաբար
, 1ք . Աեծարենց
չէր կրնար
ազղուած
րլլ՚ոչ
Նաբեկաղիէն
որուն
կր,
պակսին
վերոյիշեալ
. առա
քին
ո ւթ
ի
ւէւնե ր բ
ել
^որՀբ։
Ո՛չ ալ կրնար
բեղուեէլ
դայն
իրրեւ
մ եծ բանասաեղծ
, քանղի
, ««I*
ծա
նօթ էր ՀամաշխաբՀա
յին մեծ բանաս -
տեղծնեբոլ
՚^՚՚յլՒ^
"Ր
դարերու
րնթացքին
մարղ
է ակր
րարձրա -
ցոլւյած է անՀպե/ի
ղադաթնեբոլ
,
նոյն
իսկ
ղայն ասաուածացնելու
ասաիճան ՚
՝1քաբեկաղիին չէր շնորՀոլած
մաբղա -
բէ աշո ւնչ Հողեաեսի
բնաղղ ր , ոչ ալ րս -
աե ղծաղոբծիչ
երե
լակա
յութիւնբ
ոբոնք
մեծ
•բանաստեղծներու
յատկանիշեբն
են ;
է՚անալիներր՝
յալերմի
ղուոներբ
լայնօ -
րէն
բանալու
իրենց առքեւ, Հետեւաբաբ ,
եւ մարդկութեան
:
Աոիթն է Հոս քօղաղրկել՛
երեւոյթ մր
ուր
ս
՛եր
մեծութ
իւննե
րու պատկերր ա —
ղալաղուա^ծ
է փքոցուռոյց
մօաեցումնե
-
ր՛՛՛է ՝.
Մեր^»
երղ ուած է
միշտ
անտեղի
՚յուղա կանութեամ
ր
մ բ •
ի ր
ա
կան ո ւ
թ
են
էն
չե՚լիլ,
կամ ղայն
ղղեսաալոբել
ոլբի^ե–
բուն
յատու
կ
փետուրներով
ոչ մէկ
Օ -
ղուտ կբ բերէ մեր գրականութեան
:
Ա աաՀ
ող իշ պաբաղա
յ մրն է Հաստա -
աելոլ
ստիպուիլ, թէ մենք Համեմատու
-
թիւներբ
նկատի
ունենալու
եւ
յարղելու
ղիտա
կցո
լ թ ի
լնբ
չունինք ; Ա րկինքնե
ր կբ
բա բձբացնենք
, կասկածեքի
ծանբոլ
—
թիւններ կբ նետենք
նմաբին
մէք,
նոյն -
քան կաս կած ե լի նպատակներէ
տար ո ւած ,
Հոն ուրյաճախ
իսկսէ֊կան
աբմէք
ղոյու
—
թիւն
չունփ : Սրրք՚՚ք^
՚ իսկա՜կ՛*^՛
•^ր —
մէքներր
նուաստացնելու
Համար
մեր
նլւ–
մաբր խարդաւանքի
կր,
ծառայացնենք
:
Լլե ր կա յա ցնենք մեր աբմէքնեբբ
ւչի —
տա կցութ եամ ր եւ
անկողմնակալօբէն
,
սակայն,
միչտ նկատի
ունենալով
Հա —
մ ա շխարՀա
յին
ղ բականութեան
մեծ ու -
թիւններու
Համեմատական
իրականու
—
թիւնր :
\ք անօթ վիպաղիբ եւ բանաստեղծ
Շա -
Հան
ՇաՀնոլբ
, իր
՚1յաեա1ւ9ը ւաւա(ւց ե ր -
ցի
վէպին
մէք շատ
ճիշղ բնորոշած
է ՛Ի՛
Հ/աբե կացիի ակա բութ իէննե բր
որոնք
Հ՛ոյ
մողոէէուրդին
մտաւորական
, Հոդեկան
ել
բարոյական
բաբձրացման
թումբ
կանղ -
նած են ՚
իցի՛՛ւ թէ Հայ մողովուբղ բ
անցեալին
մէք եւ այսօր ալ, իր բարձին տակ պա -
Հած
րւ/աբ
՛Լլաբե էլնե բու տեղ.
Հաւատքի
ու
նե ր ^ չում ի վաւե րական
ուրիշ
բանաս–
տեւչծական
աւլբիւրնեբ
որոնք
դժ բա խ
—
աաբաբ անտեսուած
են անցեալին ՚ ^ է ք
ել կ՝անտեսուին
ա յսօր ալ է
Աեբ քննագատնեբբ
Հովին տուած
են
անոնց յաւիտենական
արժէքով
օծ ուած
ղլղլանքբ,
նե րղա
^ ա
կութ
ի
ւն բ եւ կըշ ՜
ռո
յ թ ր
է
ու տարուած
են իր"՚կ
ան ութի
լնր
Հակ
ասոո
ա1ււք ա լ
նվ.
արմէքալորումնե
-
բէն
-. Անվաւեր
անձերու
կողմէ
։
Օրինակի
Համաբ,
առնենք տադանղա -
լոր բանաստեէլծ
Եղիշէ Արք ՜ ՚իուրեանբ
;
ԱնՀասկնալի
կբ մնայ
ինծի , մեր դրա -
կանութեան
մեծաղոյն
դէմքերէն–
այս մէ
կր՝ անտեսել : Աւելի
ճիշդ , ղրեթէ մոռ —
^նալ ; քքասնալորապէս
՛ս յն քննադաանե
—
բու
կոդմէ
ոբոնք
աննշան
անունեբով կր
ղբաղ ին յաճախ :
Անոր բանաստեւլծութ
իւնր իր
րարձբ
՜խորքով–, արուեստի
նոլբբ
կաոուցուած
—
քով, քստակ ել Յ^տէէ աբաա քայտոլ -
թեամր եւ կրօնական
չունշի
բաբձր սա —
լաո նո ւմնե րով կբ բնորոշէ
Հայ բանաս -
՜տ եղծ
ու թեան
քալագո
յն եւ
արժէ քաւ որ
էքերուն մէկ նմոյշբ ։
Տեսլապաշտ
ել մարգկայնասէր
այս
՜ մեծ մտաւորա կանբ , կ՝բսես , մեղի չի
պատկանիր
:
Անղին Մ– Մ եծարենցի
^կենսաղիրնեբր՝
Ալադան եւ • Նորենց պախարակելի
րն
թացք
մր կբ սաբքեն, իբ արձակներէն ,
« Եղիշէ եպիսկ • Գուրեան»
քննադատա
-
կանբ՝
Հալաքածո
քէն դուրս
նետելով ^
ղ իմ ած
Հ եաեւեալ
կա ս կած ե լի
աողե - ՚|
րոլն , «այդ
յօդուած
ր մենք
անՀ
րամ ե շւո
չղ աանք ղեաե ղել
ներկայ
մ ողովածո
յին
մէք,
որովՀեաեւ
անիկա
(ք .
Աեծարենցի
դ բական
բմ բոն ումնե
բի
րնո րոշմ ան աե -
սակէտից
ւ։չ մի նոր բան չի աւեչցնոլմ
»:
ք՚ալական
կբ կարծեմ
Հոս աւելցնել թէ
քաւլաքական
բմ բռնումնե
բով ու մտայ -
Կւութեամր՝
ւլբականութեան
մօտենալ ,
դ բական
արլք
էքնե բ վե բ լուծ ե լ ու ճանչ -
նալ՝ ոչ միայն
կարելի չէ , այլ վնասա -
կար եւ արղելք է անոր բաբղալաճման
է
Հեաեւաբար
, մեբ
ցեղին
աբմանաւոր
ղէմքե րր եղծելու՝
անորակելի
եւ դի -
տոլմնալոբ
աշխաաանք
:
,
X
Ա. Աեծարենցի
բանաստեղծութեանց
մէք տիրական
տարբերէն
մէկն է
սէրր
թիլրիմացոլթ
իէնր՝ Հոս եւս, լայն րա -
ցած է իր դ ուռնե
րբ կենսադ
ի րնե
ր ու եւ
քննադատներու
Համար , ել ւլանոնք ւ/ո -
լորանքի
մատնած : Փոխանակ
անոբ
ինք–
նաղատութեւսն
փորձէն
թելադ
րութիւն
-
ներ
առնելու
, ապալինած
են իրենց
եղ -
բակացութիէննե
րՈէն
՛քրայ եւ ինկած ան–
Հեթեթութեանց
մէք ։
Ալադան եւ Օորենց կր Հաստատեն
թէ
« Աիսաք
Աեհարենցի
ստե,լծադոբծոլ
-
թիւննեբի
մէք բաւական մեծ տեղ են բո
նում նրա սիրեբղներրֆ՛
սակայն ալդ մեծ
տեղր
. • • բանտուած
է ՝1՝Հ տող ասկէ ան
կէ կատարուած
մէ քբերումներով
;
Ի՞նչ
անուն տա/ այս տեսակ
վերլուծումին
,
երբ
անղին
էքե
ր կբ նուիրեն
բանա
ս աե գ–
ծոլթեան
Հեա որեւէ կապ
չունեցող դա —
ղա փ ա ր ա բան
ո լ թ ի ւնն ե ր ո ւն :
.՜ Ուրիչ
մ ր՝ այդ մասին
կ՝ա րտա
յա
յտուի
Հետեւեալ
տողեբով
, «Աեծարենց
քերթո
ղի իբ սիրտր կբ նոլիրէբ
Համայն
բնու -
թեան
աարբեբուն
, վւոխանակ
երդելու
իր
ոէրր միտքն,
ձօնուած՝
կին էակին» : Աա
կայն
,տեդեկութիւն
չունի կամ լուռ կր
մնա
յ ա յն խո րՀ բղած
ութ
իլննե
ր ու
մասին
•ղոբս Ա եծարենց
յա յտնած է իր սիրե ր -
դութիւններբ
րացաարելոլ
աոիթով ;
Բ անա
ս տ ե ղծ բ կր բնորոշէ
, <1ան կր
սկսի իր սէբր
մ իշտ
րնադեդ տեսա
րանով
մր շրքանակե
լ , զւլացումին
բնկե
բացող
տեսաբան
մ ր կա յ–, եւ կամ աեսա
րանէն
վ-երԼ դգացումը..,կուգ
այ՛ձ
:
Վեբբ
յիշուահ
արտայայտութեան
մէք, եղրակացոլթիլ
^
նո կր կաղայ
սակայն
, ոբովՀետեւ
Ա.
Աեծարենցի
սէրն ալ երգած
րլլալուն ի -
րոդութիլնր՝
ձգուած
է ստուերի տակ :
Մինչղ եռ , վաթսունէ
աւելի
քերթուած
֊
ներուն
մէք, սէրր՝ ոչ միայն
տիրական
տարբն է , այ/ նաեւ
բանալին՝
անոնց
դա ւլտն իքնե բուն %
Հոն,
բանաստեղծբ
դիմած է
յաճախ
անբքա
յին եւ աննիւթական
սիրոյ
տեսիլ–
ներուն
իր սիբականր
աւելի մօա ունե ֊
նալու
բղձանքով
: Ա՝ տացածին
կո յսեբ ,
աղքի կնե
ր , անոյ^եր,
պարիկներ,
Հովր ,
քուրբ
, ո լ
բնութեան
Ր՛՛լոր
եբաղանքի
մղող տարբերր՝
կեանք ու ձեւ
ստացած
են իր Հողիէն
նեբս : Անոնցմով
երքան -
Ս՜ԵՐ Ն Ա խՆ Ե Ա Ց
ԱՆՄԱՀ ԳՈ(»ծԵՐԱ
Մ ե ր
ե ր ի տ ա ս ա ր դ նհ ր ո ւ ( ւ ՝
ս ի ր ա լ ի ր ց ց ա ց ո ւ մ ն ե ր ո վ
Հետաքրքբութեամր
կր դարձնեմ
ղու -
նաւոր եւ դեղեցիկ
լուսանկարներով
դար–
դարուած
տետրակին
էքերը,
մինչ մեր
ֆրանսացի
րաբեկամնեբր
կր չարունա -
կեն, վերքեբս
դէպի Անի իրենց
կ ատա -
րած արկածալից
ճա մ բո բ ղո
լ թ
ե ան ման -
րամասնոլթիւններբ
տալ : կր թոլեն մի
աո
մի այնրոլոր
յու չա բձաննե
ր ր
ոբոնք
կանղուն են Հոն մինչեւ
այսօր եւ որոնց
լուսանկաբներր
ղետեղուած
են
այժմ
մեծ
խնամքով
ա յս էքերուն մէք ։
Ա՛ա
յր ՝,ա յրենիքէն
անքաաոլած
,
ւլ ա -
բաւոբ
թչնամիին
բամին
ինկած
,երրեմնի
Հա յկական
թ ՛ս ղա
լ ո
բ
ո ւթ
ե ան
մա
յբա քա -
՛լաք «տիեղեբաՀոչակ
» Անին՝
թէեւ այ -
մ րմ մեոած
քաւլաք , սակա
յն իրականու -
թիւն
մրն է ղեռ , իր չրքապատի
ամայու
թեան
ե
լ
անՀ
ուն
ութ եան մէք ե թե րա -
ցած • • • : Ան կայ , կ՝ապրի դեռ , իր
ւլմբե–
թածած կ եկե
էլե ցինե բուն
խոբՀուրդին
մէք
պարփակուած
, իր ամրակուռ
պարիսպ ֊
ներուն եւ ա չտա բա ւ^ե բուն
բոլորաձեւ
չրքադիծովբ
խրոխտ • սրբատաշ
քարե -
բուն
վրա
յ , Հա յութեան
անցեալի
փառքբ
էքկայուլ
Հայաաաո
արձանաղ
բութ
իւն —
նեբով
%
Ան ա յժմ մեռած
քաղաք
, բա յց
կարծես
դարերու
խորբ^պաՀուած
տխբանոլշ
տեսիլ մբ եղած
րլլար . • . : Հոս
ու
Հոե
ղմբէթ
մբ վայբաՀակ,
խոյա1^եր
սիւնե -
րէն
Հեոոլ
ինկած , խոշոր
բացուածքներ
անդարմ անելի
վէ րքե
բու
նմ ան եւ սա -
կայն, յստակ ու վճիտ, կ՝արաացոլայ
Հոն
Հայ
ցեղին դարաւոր
ողին ; Հանճա
րեղ ո–
՛քին մեր պապերուն
, աոկուն եւ
աննկուն
ինչպէս
իրենց դործեբբ,
ոբ դրոչմուած
է
յաւէտ
մաքբափա
յլ
յ,լկո լած
մակերեսնե
րուն , օղին մէք ճաբտարօբէն
կախուած
կամարներուն,
քաբտա^երու
նրբաքան
—
դակ ա շխատանքնե
րուն
՛քրա յ ։
Արե լուն ճառաղ ա յթնե րով
լուսափայլ
այս
էուսաՆկսւ
րՆե
բո
լն
մէ^էն
սրբացած
,
բիւրեղացած
քաղաք
մբ կր թուի
ինձ Ա -
կացած է , տառապած
է ել տուայտած
:
Անոնցմ ով , շերամին
նմ ան , իր
սիրոյ
եբադին
ոսկեթեւ
բոժոժբ
Հիւսած է , Հոն
առանձնանալու
եւ օրմբ դուրս
ղալու
իբբեւ
Բիթեոնիկ
, նոյն
սիրոյ
բոցին
շուրք թբթոա/ու
եւ մաՀանալու
Համար :
« ՚Բերթողի
իր սիրտր
Համայն
բնու -
թեան տար բե բուն
նուիր ած
բլ/աքր » չա–
փաղանցութեան
սաՀմաններէն
ա/
անղին
կ՝ անցնի :
ԶԱՐԵՀ
ԳԱԶԱԶԵԱՆ
(5 Մ ն ա ց ե ա լ ը յ ա չ ո ր դ ո վ )
ՀՑԱյիԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(81)
Մ Ա Ս ՛ ւ
Ա Ռ Ա Ջ Ի Ն
ԱՑԱԱՕԵՐԱԾՆԵՐԸ
Զ–
ՏՈ՝ԲԹՈՐԸ
Տետոյ
ոտքի
ելան
անոնք , աղքիկբ
չը՜
նոբՀակա
լութեան
բառեբ
մ րմնքե
լով ,
՚^այբր
ռամիկ
, սրտաբուխ
մաղթանքներ
կարդալով
երիտասարդ
տոքթոբին
յաքո–
ղութ եանբ Համաբ :
Գեղր
լմննալուն
"լէ" ^բԻ
"ՐԴ
Բ
նորէն^
բե՜րէք, չտապեց
ըսել Արչակ, եբբ ոբ ա––,
նոնք սենեակէն
դուրս
կ՝ելլային
Օխճ ըլլաս , ղաւակս , Ասադւած
սիր–
աիդ
կէօիէ տա
յ , պատասխանեց
մ ա յբր
՜
Գոլրսր , փոդոցին
մէք, մայր ու աղ -
քիկ
քալած
ատեննին •
Աոֆի , կ՝րսէր
մայրը
, մէ կալ տոք–
թոբնեբր
ասա ՜նկ նա յեցան
- • • վու
յ ան–
ինշ
նայել
էր. Հողով
մարմնով,
տակով
Հ
/ " " 7 ՞ /
1
սանկ տիխադլր
մբ.
թէվէքէլլի
չէ քի կ՝բսեն կոր քի պիբինճի
Հէքիմ պի
տի բլքա յ • • • Աստուած
պաՀԷ , ան բնտոր
ալ
սիւլիլնի
պէս տէ լիխանլր է • • ՚
Աանկամաբգ
աղքիկբ, ռբ
ամիրայական
ապարանքին
խորՀ բդ աւոր
Հանղա րաու -
թենէն
, ճռխոլթենէն
եւ մանաւանդ
ղե -
՚լեցիկ
տոքթոբին
անձնուէր ու Հողած
ռ լ
վերաբերումէն
բուոն
կերպով
ազղուած
էր , եւ մ ան կամ արդ
աղքիկ
ի իր դեո կոյս .
եբեւակա
յութիւնբ
վառուած
էր, մասնա—
կից
զտնռւեցալ
մօրբ
զղացումնեբռւն
՚.
Աայրիկ^ ալ ինծի
ուրիշ
տոքթորի
մի տանիբ , բսալ
... աս կէց աղէ կը կա -
բելի չէ զանել
. . . կը զղամ
կ՛՛ր որ աս
պիտի
աղէկցունէ
ինծի
5
— Անանկ է , ախճիկս
, էս ալ
անանկ
ոլմմ
իշ կ՝բնեմ կոր :
X
ԱյցելուՀ
ինեբուն
մ ե կնում
էն
յետո
յ •,
Աբշակ , ղրեթէ
խելակորոյս
, ինկաւ
այն
աթոռին
՛քրայ ուր նստած էբ Հիւանգ
աղ—
ՈԿբ ••
Ան ինչ աչռլբնեբ
էին, կր
մրմռար։
Ա ինչեւ ա յգ տարիքր՝
ապրած
կիրքե
րուն եւ տսլաւո
ր ու թ իւննե բուն մէք
*է
ի —
մակուանը
բոլորովին
տաբբեբ էբ : կնոք
մբ ներ կա յութ եան բ չէր յիչեբ կբած
բլ —
լալ ատանկ
աՀեղ
ցնցում :
Աքն
ցաւին տակ
ղոբ կր ղդաբ ա յգ
չքնագ
երեւոյթը
՚էեռացած
տեսնելուն,
դէպի
սենեակին
գուռը կը մղուէր , ես կանչե -
լու, ետ բերելու
Համաբ
զայն
նորէն; Կր
պտբտէբ
ճակատը
բռնած
, ակնարկբ թա–
փառա
յած
, քսենթի պէս I
Ախ, ան ինչ աչուըներ
էին :
կը կենար
աթոոին
դէմբ,
տեսիլքբ
Հոն
բերելու
Համար
երեւակայութեան
ոլմռ -
՛ Հ ք »
կը
Վ ^ Ր " ՚ Հ Ի ^ Է Ր
անոր
դլուխր,
սեւ
նին,
փռքբ
մոդովուբղի
մր մեծ
ղռրծեբո–
վբ Հեբոսացած
եւ յաւերժացած
:
X
Կբկնապէս
սրտաոռւչ
է մեղի
Համար
տեսնել մեբ չու֊րքբ
արուեստի
սիրա֊,աբ
Ֆրանսացիներ
որոնք կբ Հե տէս քրքբո
լին
մեր
անցեալ
մշակոյթով
,
պատմութեամր
ել
Հ իաց ում ով
1լարտա
յա յաո։
ին
՚ ^ ^ Ր
նաքսնեաց
թռ,լած
ժառանդութիւննե
րուն
է
/ասին
Աոաքին
անդամ շէ որ կ՝անդրագաո
-
նանք այս սիւնակներուն
մէք. Տիկին եւ
Պարոն
Թիէբիի
ղէպի
Փոքր - Ասիա կա -
տա րած
ճամ բռ բդութ
իւննե
ր ո լն : Այ"
երիաասարգ
, Համ ակրե չի , ա րուես -
աասէր
ամոլբ,
մին՝
բժշկուՀի
,
միւսբ
վիրարոյմ
,
1955/
ամբան , ճամբոբզոլ
-
թ իլն
մ ր կատարե
ց դէպի Վան , այցե -
լեց Ադթամար
կդղին ել մեղի բերաւ
Ա՛
հքաչ եկեւլեցլոք
քանգակնեբռլն
դունա -
Լոր
լուսանկաբներր
որոնցմէ
՚ ^ է կ
քանին
անտիպ էին; Տաքորգ
ամբան՝
Վանայ
լճին
Հիւս, եւ արեւելեան
կ՚՚Ղ՚^երբ
քննա
կան ճամ բորդ ութիւն
մ ր
կատաբեցին
է
Գունաւոր
ժապաւէնի
վբայ տեսանք եր -
բեմնի
Հա յաբնակ
քաղաքնե
բու
ներկա
յ
տխուր
վիճա կը : ԱնՀետացած
էին
Հ՛ոյ -
րենեաց
նիւթ եղէն
մառանգ
ութ իէննե
րէն
շատերբ • Պաշքալէի Ա .
Բաբթողոմէոս
եկեղե
ցին թէե
իբրե
զինուորական
կա
յան
կ՝օղ տադործոլէ
բ ^ սակայն
կանղուն
էր
ղեո
, դրան
՚քբաքի
դեղեց
իկ քանղակնե
-
Ր
՚՚վր
՜. Աղարակի
վերածուած
էբ Վ^արա–
գայ
վանքր,
բայց յաքռգած
էին լուսա -
նկարել Ա • Գէորղի
մամատան
մրոտած
որմանկաբնեբր
1
Գէպի Անի ճամբոբղութիւն
մբ մեծ գժ–
ոլաբոլթիւններոլ
կբ բաքսէբ
թրք • կա -
ռավարութեան
կողմէ , Անին
ղտնոլելով
զինուորական
աբզիլեալ
ղօաիի մէք; Աա—
կայն
անցեալ
ամառ
անոնք
յաքուլեցան
այգ գմուա
րին
աբտօնութիւնբ
ձեռք
ձգել
եւ
մեէ^իլ Անիի գինմեծ ղոՀողութիէն
-
նեբու , երբ նկատի
առնենք
,
երթեւեկի
,լմ ուա բութ իւննե
րր
, շաա անղամ նեզ, ա-
նանցանե
լի ճամ բաներ , հանգիստ
պա յ -
մ աննե բու
չդո
քու
թիլն ,
ոսաիկանական
մարմնոք
չկամութիւն
եւաք/ն
Աակայն
զինուորական
իչքսանոկթեան
թոյլա -- ֊
առլոլթ
եամբ եւ իրենց
յ՚ոմ առ
կամ
քին
չնորՀիւ
, յա քալե ց ան
ա յցելել
կարս ,
Իքծկոնք, Անի,
Հռոմռս
ԱՀա ա
քժմ
, այս թանկաբժ
էք
լուսա —
նկաբնեբ՚ււ
Հաւաքածոն
այնքան
սբտա —
բոլխ եւ սիրալիբօբէն
լ^ծայուած
մեբ
ա չքե բուն
մեր ս ի րտե
բ բ կր լեցնէ
չնոբ–
Հակալոլթեան
ւլդ ա ց
ռ
ւմնե ր
ով
ղէսլի մեր
ֆրանսացի
րարեկամնեբը
;
Ադդա
յին ա րժ անա
լ ո
ր
ղղացումնե
բով
Հպաբտ
մ ենք ալ մեր կարդ
ին կբ խոբ -
Հինք
ինչո
^լ
չրնծայել
, մատչելի
չԲ^^Լ
զանոնք մեր Հա յբենակիցնե
բուն , մ անա -
ւանղ մեբ ե բ իտասա րդնե րէ,ւն
որպէսզիա–
՜ւելի
մօտէն
ճանչնալով
իբենց
նախնեաց
ղոբծեբր
, ղիտակցին
անոնց
արմ
է քին :
Ոբպէ՚ւզի
իրենց
ցեղային
Հպաբտոլթիլնր
աւելի
իմասաալորուի
բմ բռնե լով
անոնց
Հանճարի
մայթքումներբ
Հակառակ
քազաքական
ել տնտեսական
մ չտաաել ,
դժնդակ պա յմաննե
բու
դեղեցիկ իտէ -
ալնեբբ , ճաչակբ
, ձզաումները
որոնք
այս
ներդաշնակ
կառուցումներուն
եւ առ
Հասարակ
ղեղաբուեստական
Ր՚՚լոր աբ -
աաղրոլթիւններուն
մէք ի յայտ
կուղան
ա յնքան
ինքնատիպ
, այնքան
շնորՀա -
լիօրէն :
Տիկին
Թիէրի
սիրով
բնգունեցալ
մեր
առաքարկր
-. Ուրախ ենք մեբ Հա յրենա -
կիցնեբուն
յայտարարելու
թէ
Տսւնուաբ
ճին,
Աալ տէ Աանթբոյի
մէք
( Տ Ր ի ւ Ժսւն
կ ո ւ ժ օ ն ) ,
տեղի պիտի
ունենայ
, Աղթա–
մարի , կարսի,
Անիի եւ Հոոմոսի
յու -
շաբձաններուն
ւչունալոր
ցուցաղ բու -
թիւնլ։
,\^^Տ)ին նկարուած
,
որոնք
պիտի
մեկնաբանուին
Տիկին
Թիէրիի
կողմէ ։
. ^ ^ ^ ֊
^ Դ 1 Ա ^ ^ ^
աՆՏԱՆԵԱՆ
Հրաշալի
վարսերբ
, քիթր
,• բե բանբ ,գէմ–
քրն ու աչուբնեբբ,
մանաւանդ
աչռւրնե -
րր
որոնք դեռ կբ էքաոէին , կր
նայէին
կարծես
Հ ռն իրենց
բիրերուն
ածխային
կածկլտուքոէքյ,
, իրենց
սեւեռանքն
ամ -
բողք
,'լիւթանքովր
, ,ււ մատաղ,
դիւբսւ -
բեկ,
սլացիկ
մէքքր. ժանեկաւլաբգ
գոգ -
նոցբ , փոքր
ոաոլրներր
ռրոնք դետինր կը
կաքսէին
սանկ քիչմբ գոլրս
դարձած
,
ամբողքոլթիւնբ
՚էեբքապէս
,
մաքուր ,
ծփծփուն,
անստզիւտ
, Համբուրելի
:
ԵՐՈԻԱՆԳ
ԱՐԾԱ-ԲկՇաՆԼԵԱՆ
( Շ ա ր – )
Fonds A.R.A.M
