2
6 Ա Ռ ս Ջ
ԳՐԱԿԱՆ
ՎԵՐԼՈՒԾՈՒՄՆԵՐ
ՄնԱԱ^ ՄԵՆԱՐԵՆ8 ԵՐԷԿ ԵԻ
ԱՅՍՕՐ
^աա Լսճողուահ կ սխալ
աէԼ
լւա ւլրո
ւ֊մնե–
րոլ գաշտր : Այս
ոլղղութԼամր
,
սաուե–
րոա
ե՛ն թաղ րութիւննե
րու վրա
յ
կաոուց
ուահ– են շկնքեր՝
մանուկներու
թղթա -
կերա
աուներուն
նման աապալելու
աննր–
շան
շսւնչկ
մր իսկ։
Մեհարենցի
կաաա -
րահ կարդ
մր թա րղմ անութի
էննե րկն
րս–~
կիղր
կ՛՚առնեն
ա
յս սխալ
վերաղրուձնե
-
րր։
թ ա րգմ ան ութի էննե րր
առաւե
լսէ ւղկս
կաաէսրուահ
են անւչլերկնկ :
Հեաելարար
անփորձներու
Համար շաա ղիլրին է են
թաղբութեան
աարուիլ,
թէ
ան
աղգոլահ
րլլա
յ անոնցմէ : Աակա
յն սխալ
է
ենթա -
գրոլթիւնբ : ինչւգէս
նախաէղէս
՚եշեցի ,
անիկա
օմ աուահ
էբ
ինքնա բաւ
՝։ արս աու
թեամ
բ
: Այս ճ շմ
ա
ր տ ո ւթ ի ւն
բ
Լէնքն ալ
արաայայէոահ
է վաՀանահ
ՐԱ
՚՚՚լոէէ
ինք–
դինք
ա
բաաքին
աղգե ցութ իւննե բու
ւլէմ ։
Հակառակ
ասոր, իր կենսաէլ իրնե րբ
իբ
րեւ
թէ
մանրակրկիա
ւէերլուհում ու որո
նումներ կաաարահ
րԱան , վսաաՀօրէն կր
Հասաաաեն
թէ
«ա յնուՀ եաե
լ
անվԼւճե
լի
է Օսկար
Ուայլաի
աղգեց ութիւնր
, (որ ֊
պէս
նմոյշ
յիշաաակեցնիք
Ուայլաի՝
Շ Է Ա Ի Ի ( * )
ւլեբեդմանԼէ
եւ Ա
եհարենցի
Պ ե տ րո ս Դ ո լ ր հ ա ն ի
նմանոլթիլնր
) :»
Գմբախտաբաբ
, այգ երկու
բանէսս -
աե էլհ ութե անց
մէք
աւաղի
Հաա
իկին շափ
իսկ
նմանութիւն
չկայ։
կաաակաբանոլ
-
թիւնն անգամ
այս աեսակ
էէերագրում
չի
թոյլատրեր
իր հիհագելիի
սաՀմաննե
րէն
նեբս ; Որ կողմէն ալ մանբագիտակով
ւ^—
նելու
Հա
րկա գրուինք
յարակցութեան
կապ
մր գտնելու
անոնց
մէք,
պիտի
յան -
դինք անսպասելի
ղարմացումի՝
կատար -
ուահ
տ յս անՀ եթե թութեան
Հ ամ ար
Զարմանալին
սակայն
, սփիւռքի
քննա–
գատնեբուն
կողմէ
կատարոլահր
նոյնու—
թեամբ
լնգոէնելու
երեւոյթն
է
, փոխա -
նակ
ղա յն խիսա
խուղաբկութեոն
բով
էն
անցնե լու
ձանձրո
յթն
առնելու
ԱՀաւասիկ՝՛
րառ
առ
բառ
թարգմանոլ–
թիւնր 0 • Ուայլաի
ւլ
եղեցիկ
բանասաեղ -
հութեան
,
Հ ի ւ ա ն դ ի լքը ս ն ա ր ե ն ք ո վ ս պ ա ո ա ծ ե ւ
ա յ ր ա ծ մոլքերոնն նւՐան
Վ տ ի տ նո-Տիներ կ ր րոլորեՐւ ա ր ե ւ է Ա
գ ոՆնա տ շ ի ր մ ա ք ա ր ն ա ն ո բ ,
Հ ո ս
կ ը գ ի շ ե ր է բ ո ւ ի կ ն ի ր գ ա հ ի ն վ ր ա յ ,
Եւ ա նն շ ա ն մ ո ւ լ է զ ր կր ց ո ւ ց ա դ ր է
ց լ ո ւ ի յ ն
ի ր ցյւհարագարւ), ,
Եւ ս ւ ր հ ա ւ ր ս ն ո ւ կ ն ե ր ո ւ բ ա ժ ա կ ն ե ր ը կ ը
բ ո ն կ ի ն կ ա ր մ ր ա բ ո ց ,
Հ ե ո ո ւ ն բ ո ւ ր ց ի մ ը ա ն շ շ ո ւ ն ջ ն կ ո ւ ղ ի ն ւքէջ
Ա նշ ո ւ շ տ թ ա ք ո ւ ն է մ ո ւ թ ի ն մ է ջ ՛ Ս փ ինք ս
մ ը Հ ի ն ֊ Ա շ խ ա րհ ե ա ն ,
ժ ա ն տ ա դ է մ ս յ ա ե ա պ ա նը
մ ե ո ե ա լ ն ե ր ո ւ
ա յ ս ծ ս ւ ո ա ս տ ա նին :
Ա ՜ ե , հ ա ր կ ա ւ ք ա ՛ ղ ց ր է ե ա ն ց չ ի լ
ա ր գ ա ն դ ի ն մ է ջ
Հ ո ղ ի ն ՝ մ ե ծ մ ա յ ր ր ն ի ր հ ի ն յ ա ւ ի ա ե ն ա կ ա ն ,
Բ ա յ ց ո ր ք ա ՜ ն ա ւ ե լ ի ք ս պ ց ր ս յ ի տ ի ը լ լ ա ր
քեղ
շ ի ր ի մ մ ը խ ո ո վ ե ա լ
Ա ր ձ ա ց ա ն գ ո ղ շ ս ռ ր ո ւ թ ե ա ն մ ը կ ա ս լ ո յ տ
ք ա ր ա յ ր ի ն մ է ջ ,
կ ա մ հ ո ն ո ւ ր ր ա ր ձ ր ն ա ւ ե ր կ ը փ շ ր ո ւ ի ն
խ ա ւ ա ր ի ն մ է ջ
Ա լ ե իւ ո բ տ ա կ դ ա ր վ ա ր ի մ ը ժ ա յ ո ե ր ո ւ ն
դ է մ . . . ։ ( * * )
Րանաստե
ղհո
ւթե ան վերքին
էէեց աո ղե
րով
Ուայլտ
կ
՚՚ա1լնաբկէ
Շէչիի
եղերական
մաՀուան
: Ան եւ իբ բարեկամր
սոսկալի
ալե կոհութեան
մ ր
ղոՀ գացին
իտալական
ափերուն
մօա։Հյիրիմբ
կր գանուի՝
Հոոմ :
Պ Ե Տ ՐՈՍ Դ Ո Ի Ր Ե Ա Ն
Լ ո ւ ո մ ա ր մ ա ր ա կ ե ր տ դ ա մ բ ա ն ի ն ի ւ ո ր է ն ,
Հ ա ն ն ա ր ի ա չ ք ե ր ն ա ն ք ո յ թ կ ր ն ա յ ի ն ,
( * ) կ ը հ ն չ ո ւ ի
ս է լ ի • հ ե տ ե ւ ա բ ա ր ,
պ է տ ք է գ ր ե լ ՝ Շ է լ ի :
( * * )
օ է ւին ՝ ա ն գ լ ի ա ց ի ն շ ա ն ա ւ ո ր քՏա–
ր ե ր գ ա կ , ւքինչեւ ի ր մ ա հ ը դ ի ւ թ ո ւ ա ծ է ը
ծ ո վ է ն : Ա մ է ն ա ո ի թ ո վ կ ը թ ա փ ա ո է ր ծ ո –
վ ա փ ն ե ր ո ւ մ օ տ , կ ը կ ա ր ծ է ր թ է կ ը լ ս է ր
ձ ա յ ն մ ը ո ր գ ի ն ք կ ը կ ա ն չ է ր ա լ ի ք ն ե ր ո ւ ն
մ է ջ է ն ։ Օր մ ը ա հ ո վ բ ա ց ա գ ա ն չ ե ց ՝ « Ա հ ա ՛ ,
հոն է դ ա ր ձ ե ա լ , հ ո ՛ ն . – . » ։ Տ ե ս ա ծ է ր
Հ ա յ ր ը ն ի վ ա ղ ա մ ե ո ի կ ա դ ջ կ ա ն
փ ո ք բ ի կ
Աչէկրայի
դ է ւ ք ք ը , ո ր ա լ ի ք է մ ր վ ե ր բ ա ր
ձր ա ց ա ծ ՜ ո ւ ր ա խ ո ւ թ ե ա մ բ ծ ա փ կ ը գ ար -
նէր ե ւ կ ը ժ պ տ է ր ի ր ե ն • • . :
Լ ո յ ս ո գ ի ն ե ր ո ւ կ ե ա ն ք ո վ ն ե ր կ ն ա յ ի ն
Ալ մ ե կ ո ւ ս ա ց ա ծ ո ւ ն ա յ ն ժ խ ո ր է ն ։
Մ ե ո ա ՜ ւ , խ ա ն դ ա վ ա ա ս է ր ե ր ն ե ր գ ե լ է ն ՛
Ու պ ի տ ի յ ա ւ է տ մ ի տ ք ե ր ն
հ ը մ ա յ ե ն
Ի ր թ ո ւ ն դ ք ն ա ր է ն , ո ւ ե ր գ ե ր ն ա լ հ ի ն
Պ ա շ տ ո ւմ ո վ ը գ մ ե գ մ ի շ ա պ ի տ ի գ ե ր ե ն :
Յ ո յ գ ո վ մ ե ո ա ՜ ւ ան , յ ո ւ շ ք ո վ կ ՚ ա պ ր ի
դ ե ո ,
թ ա ռ ե ր ո ւ ն ն ը մ ա ն , ո ը թ ա ր մ ո ւ դ ս ւ լ ա ր
Ի ր գ ե ը ե գ մ ա ն ի ն կ ՚ ե լ լ ե ն ք ո վ ն ի վ ե ր :
Հ ի ա ց ք ն ե ր կ ՚ ե ր թ ա ն ի ր ե ն ե տ ե ւ է ն • • •
Ե
Լ
Ի
Ր
յ ո ւ շ ք ե ր ն ալ , յ ա ւ է տ տ ն մ բ լ ա բ
Ու մ ի շ տ ո գ ե ւ ո ր ՝ դ ե ռ պ ի տ ի տ ե ւ ե ն ( * * * ) :
Մ.
ՄԵԾԱՐԵՆՏ
X
Նման
անել սխալանքէւ
մէք ինկահ
եւ
մոլոր ահ են նաեւ
մեբ Ա փիւռքի եւ Երե
ւանի քննագատներր՝
կարհելով թէ Ա ե ՚–
հաբենց
ադգուահ է Գբիգոբ
Նաբ եկա -
ցիէն : Հոս , կեէլհ փաստն
անգամ
կբ
պակսի այգ սխալ
ւէերաղրումր
աբգաբա–
ցնելու : Րացի սա կասկահելի
տեղեկու -
թենէն թէ Մեհաբենց
բարձին աակ կր
պաՀէր
Նա րե կբ : Տարակո
յս
չու նթմ թէ
կարգացահ
է ղայն։
Նոյնիսկ
էէբ Հիւան -
գութեան
անողոք
վայբկեաննեբու
միքո -
ցին
երր մաՀբ կր պատրասաուէր
գրան
ետին
յանկա
րհ սենեակէն
նե րս
խոլմե -
լու, ան վերլուհահ է «Նաբեկացիին
Հեա»
վեբնաղբով
ղրութեան
մէք «Աեհ
աղօ -
թասաց
րանա
ս տ ե էլհ ին »
մ թա բ
էութեան
ալեկոհումր
: Արձակ
բանասաեգհութիւն
մր գրեթէ,
ուր անմխաե
լի է՝
Աեհաբեն–
ցին
Հ իացում ր Հանղէպ
Նաբեկացիին
:
Աակա
յն ա յս պարագան
Հեոու է փաստ
մր բրալէ
, Հետեւաբար
բոլորովին
սխալ
է րսե/ եւ Հաստատել թէ մաՀամեբձ րա–
նաստեղհ
ր ազգուահ
է ր Նաբե կաց
իէն
իր
ստեէլհագո
բհութիւննե
բ բ կերտելու
մ էք ։
կարգալ այս կամ այն ղիբքր,
Համա —
կրիլ այս կամ այն բանաստեղհ
ին ,չեն նբ–
չանակեբ
երբեք թէ Հետեւանքր
պիաի
բլ
լայ
աղգուիլ :
ԱՀաւասիկ՝
թէ ինչու
Մ եհարենցի վբ–
րա
յ աղգե ց ութ
ի էն ունեցահ չէ Նա բե կա -
Ցթ" ••
Րսա
Մեհ՚սրենցէէ
կենսագիրներուն
, ան
գիչերօթիկ
էր Մաբզուանի
Անաթօլիա
գոլէճին
մէք՝
ւտան
մինչեւ
1901
թր ֊֊
ւականր :
Այգ մամանակամիքոցին՝
Մեհաբենց
կ՝ապբի ու կր չնչէ մթնոլորտի
մբ մէք
ուր կր սաւառնին
անգլիական
ել ամե—
բիկեան
բնա բեա
լ մ աա լո րա կաննե ր ո ւ մ բ–
տահման
վսեմ ութիւնր,
բարոյական
ու -
մր ել ասոնց
վրա
յ խարիսխ
նեաահ ան–
գիմագրելի
Հ ագո րգա կանութ
ի ւնր ;
Ապագա
յ բանաստեղհբ
քա յլակից է գո—
լէճին
րնարահ
բնթացքին
եւ յառաքաց -
մ ան : Պա յհառ
Համ ողոլմ ուէ եւ գիաակ -
ցոլթեամբ
կր փարի ա յգ
լնաբեալ
Հ ո յլր
կաղմող
Ո ֊ ա լ ֆ Ուա | տ օ է ժ ՚ ը ը ս ը ն ^ , Թ օ մ ա ս
փ ա ր լ ա յ լ ^ , Հ ա Օ ը ի , Լ ռ ն կ ֆ է լ ո յ ^ , Ո ւ ո լ դ
Հ ո ւ ի թ մ է ն ^
եւ ուրիչ
նոյնքան
.մեհանուն
բանաստեղհնեբու
, գրագէտներու
, իմաս–
տասէ րներու
ներչնչահ
, ձե ւա կե րպահ ու
լոլսաղա
րգահ
ուղղութեան
եւ ան յագօ -
րէն կբ կարդայ
անոնց ղրական
ղոբհերր^
Մասնալոբապէս
, էմրբսբնի
ել ՛Րաբ -
Լ"՚յԺ
մտահման
մաքուր
կումերէն
լեցու–
ցահ է դրականութեան
հարաւր
յազե -
ցնոդ իբ աոաքին բամակբ : Պօղոս Առաք -
եալին
աղգաբաբութիւնր՝
թէ «փորձէ ա–
մէն ,ան՝ Հաստատ
կաոչելոլ
Համար
լ ա
ւ ի ն »
բրահ է իրեն նչանաբան եւ
միստիքի
մր կրակով
չաբունակահ
է մինչեւ
իր
մաՀը :
էմբրսըն
՝ իբրեւ
բանաստեղհ
ել արձա
կագիր
անուանի
դարձաւ
իբ մտահում -
ներուն
բարձրութեան
եւ շունչին
ազնր -
լութեան
ՀամէՍր։
թէպէտել
իր բանաս -
տեղհութիւննեբուն
մէք դանդաղ
էեբամշ–
տութիւնր
սակայնանոնք
կրպռռթկան
ու
մով եւ ինքնատպոլթեամբ
: Տիրակւսն
է
Հոն
ա գ ա տ ո ւ թ ե ա ն
ոգին,
Հետեւաբար
Հաստատամաութեան
ել ինքնահին
ոքոշ–
մ ան
սրբութիւնր
Հիմը կբ կաղմեն
անոր
փիլիսոփա
յութեան :
ԱնՀուն էբ անոր Հիացսւմբ
դէպի
աիե–
(Գ. ե ւ վ ե ր ջ ի ն մ ա ս )
Ներկայիս
որ կիբակնօբեայ
գասլն -
թացքնեբր
մեբ կրթական
Հաբցի
քննու -
թեան
րնթացքին,
իրենց
ղրաւահ դիր -
քով,
ուղենք թէ չոլզենք
մեր դէմր
կր
ցցուին
, պարտաւոր
ենք րնդՀանուր
կեր
պով
քննութեան
նիւթ
դարձնել
դպրողւս–
կան
այս էւնքնայատուկ
ձե լր
ւ
Ւնչո՞լ
մամ անակին
փոխանակ
մ անկա–
սլա բաէ է^ե բու եւ նախա կրթա բաննե
բու
մասին
էսորՀելոլ
, րնղղրկեղինք
գպբ" ՜՜
ղական ա յս կարկտան
ձեւր :
ՈրովՀետեւ
եթէ
մտաւոբականութիւնր
ց ա ն կ ա լ ի ի ն
ձղտումր
ունի ,
գպրոցական
յիշեալ
ձեւի
Հեղինակը՝
մուլովոլրգբ
, կը
էլոՀանայ
ա նմի ջ ա կ ա ն կ ա ր ե լ ի ո վ :
Նոյն
մ ո գո էէո լր գր , նո յն
անձ՛իքական
ձեւււվ
լուհեղ
Հ սւց էէ խնդիբ
ը ու ապա
անմ իքա -
պէս
վե րք
Հ ա յերէնի
ւււսէււցմ ան Հարղր :
Րանուո ր ո ւթեամ բ սկսալ
իր Հացր ճա —
բել
Հան քաՀ ոբե բուն եւ նա լա Հ անղ իսանե–
րոլ քարափնե
բուն ՛էրա յ եւ նո յն
ձեւով
ալ , կտուր բ թիթեղով
հահկուահ
պատե–
րր տաէստէսկնեբով
կարկտռւահ
սենեակ -
ներու
մէք բացաւ
կիրակնօրեա
յ գաս
րն -
թացքներ : ՀետղՀ ետէ
Հալը
ձղեց
Հան -
քաՀ ոբե րն ու ամէն տեսակի
տամ անա
կիր
աչէսատանք ու ամէն
մէկբ
իրեն
Համ՛ար
դիբք
ստեւլհեղ : կիրակնօրեւսյ
գասլն -
թաղքնեբն
ալ Հետեւելով
այս անաեսա -
կան
վեբելքին
, փոխադրուեցան
աւելի
տանելի
վայրերու
մէք։ Աակայն,
կրթԱ1–
կան հ ա բ ց ի ն լ ո ւ ծ ո ւ մ ը
մոէլովուբգին
գոբ—
հր չէբ ռւան կր սպասէ որ ազգին
«մե -
հեր^ր
խոբՀին այդ մասին :
Մ
ԿէգբԻ
ւմ՚շանին
կիրա1րէՕբեա
յ
գասլն–
թաղքր,
Հայբենասիբական
զոՀաբերու -
թեան
՚էրայ
գրաւ
իր Հիմբ : Ջրի կ՝աչ -
խատէին
ուսուցիչնեբր
եւ
քլաչէսատէին
աոաքե լութեան
մր Համաբ : Այսօբ վար —
ձատբութեամբ
1լ
աչխատին
չաաերբ ,
բայց
իրենց
ստանձնահ
պարաականու
—
թիւնր
առաքելութիւն
մր րլլալէ չէ դադ–
բահ։
Ււրաքանչիւբ
ուսուղչի պաբտակա—
նութիւնն է իրեն
յանձնուահ
մանուկնե
—
բուն
սորվեցնել
Հայերէն ու
մանալանգ
անող
նեբչնչել
հ ա յ կ ա կ ա ն
ո գ ի ։
Այս
պաբզ բացա
ւո բ ո ւթիւնր
կր
պաՀանքէ
բազմակոդմանի
ճիգ եւ աչխատանյէէւ բա
ւական բաբդ
ձ ե լ մր : Այս է որ կր պա -
Հան
քեն
հնուլքներր :
Եթէ
ուսուցիչնե
ր կան ՝ որոնք
թերեւս
աէ
իրենց
տարիքի
բե բում էէվ , չեն
կրնար
պարե
լ եւ պա ր սռբվ եցնել
ել
կամ Հան -
ղէսի
ձ՛բ պատրաստութեան
Համաբ եր —
էլեբու եւ արաասանութիւննե
բու վաբմե -
ցնել , թուլ
չաբՀամաբՀեն
, շմէսաեն
ա -
նոնց
կ ա ր ե ւ ո ր դ ե ր ը :
Մեր ղաւակներբ
ֆրանսերէն,
անղլե —
րէն , սպանե բկ
ն
եւ աակաւին
մ՛ե բ
մ
աքէն
չանցահ
լեզունեբ կր սորվին : Եթէ քէէ մը
Հայերէն
սորվեցնելով
կր կաբհենք թէ ա–
նոնք
Հայ պիտի
մնան , բոլորոէէին
կր
սխալինք
: ՈրովՀետեւ
մեզի
Համաբ ոչ ֊
մ
ա յբենի
, օաար
լեղուն
, անոնղ
Համար
մ
ա յբենի
լեզուին
տեղբ
ղրաւահ է ար —
ղէն : Օտաբ
լեզուին
մէք աւելի
Հմտու
—
թիւն
ունին
ել աւելի եւս պիտի
Հմաանան
Հակառակ
մեբ բո/որ
ճիգե
բուն
: Հետեւա—
բաբ պիտի
Համոզուինք
որ
^ ի
չ
մ բ. Հայե—
բէնէէ ուսուցմամբ
չէ որ
կրնանյ։
էսւլէտին
աոաքքր
առնել
յ
Հա յե բէն
ի ո ւս ո
ւց
ո
ւմր իր չաա
կարեւոր
գերր.ունի.,
պայմանաւ
ոբ
եբախային
նեբ^չուի
հ ա յ կ ա կ ա ն ո գ ի ;
ԵԼ
Լ՚^՚ձ կբ Հասկնանյւ
ա յս
բացատրու -
թեամբ։
Հայկական
ոգին՝
մեբ
րմբոնոլ—
մով,
մեր աղղային
արմէքներուէ
Հսովո —
րութիւններկն
մինչեւ
մ՛եր
լեղուն,
ւլե —
ղարուեսաբ
, մչակո
յթն ու պատմոլթիլ
—
նր^
ապբելւււ,
անոնղմ ով
յուզուելու
մ
խ–
տելու կամ Հպարտանալու
կաբողութիւնն
է ՝• Այս կաբոզութիւնր
մչակուելուէ
մաբ—
դող
մէք կր. գառնա
յ–
բնազդ
ել
այնքան
ղօբաւոբ
բնազդ ոբ անոբ
ճնչում
ին տակ
մաբդիկ
րնդունակ կր դաոնան
ւլեբագոյն
զոՀ ողո
ւթ
ի ւնն ե
ր
ո
լ ;
Միալն
Հայերէն
չեղուն
բաւականն
է
մեր
մանուկներուն,
այս դդացումր
նեբ -
շր^չելու
Համար •
Հոս եւս մեր
մ
ոգոՎոկրգր
իր
առողք
բնազդով
լնարահ է ուղիղ
ճամբան
եւ
տուահ
Հաբցին պատասխանր–
Հայերէնի
կիբա1լնօրեայ
գասբնթացքին
մ՛
իացոլցահ
է Հանղէսներոլ
պա տ րա ստ
ո
լ թ
ի
ւն ր իր
պարերով. , ա բտասանէէւթ
իւննե բով , եր—
ղերով եւ ներկա լացոլմներով
,
որոնցմէ
իւրաքանչիւրին
րնթացքին
մեր մանուկ
—
ներր նաէս Հա լեբէն
/եղուին
1լ
լնտելանան
Հաճելի
ձեւով եւ միեւնոյն
ատեն կր վա—
բակուին
Հա յկա կան ութե
ւսմ
բ
, Հայկա -
կան ոդէէով : ԱնՀ րամե չա չէ ոբ ֊.անդէս—
նե.
•Ղ ատրասաու թեան
՛Բ Ղ՛
ւսե -
րու
մամերր
ւ/ոՀոլին
: Կր բաւէ ոբ
ուսու–
ցինեբր
կամ ուրիշ
անձեր
զո՝,արերո
—
թեան ոգի ունենան :
Մ ոռնալու չէ վեբքապէս
, որ
ղալառի
Հայկական
կեանքր
շարմման
մէք գնող -
ներր,
այղ. ոմանց
Համար
շակերտաւոր
( * * * ) ՚ Օ կ ա ր ա գ ր ա կ ա ն ե ւ հ ա ս ա ր ա կ ը գ –
գ ա յ ն ո ւ թ ե ա մ բ գ ր ո ւ ա ծ ո տ ա ն ա ւ ո ր ՜մըն է
ա ս ի կ ա , ի ը ա կ ա ր
ր անա ս տ ե ղ ծ ս ւ ր ֊ ե ա ն ց
բ ա ր ք ի ն պ ա ա կ ա նող :
ղեբքր : Եր իմ աստասիրութ
իւն ր ղայն կը
բաբձրացնկբ
մ ին շե
ամ ա յնա ստուահ
ու -
թեան : Նշանակելի
կ ֊.ոս շեշտել խնա —
մութ իւնր ոբ կայ էմրբսբնի եւ Աեհարեն—
ցի կոլթեանց
մէք։
Հայ բանասաեղհն
ալ
նոյնքան
ան՝,ուն
Հիացումոէէ
փարահ էբ
բնութեան
բոլոբ գեգեց կէււթ իւննե րուն ո—
րոնք զա լն առա
հորդեցին
ղբեթէ
Հա -
մ աստուահ
ութեան : Եւ ասիկա
միստիքէէ
մր
անղբղուելի
ումով :
կմրրսբն
(1803 ֊ 1882)
Հիմնադիբր ե -
ղահ է գե րադա սա պա շաս ւթե ան կո չո
ւահ
պաչտամ
ունքի
մր
( թ ր ա ն ս ա ն տ ա ն թ ա -
լ ի ս մ )
որ աւե
լի
իմ աստաս իրական
բնո
յթ
ունէր քան թէ կրօնական
: Ւնք ել իր
Հ ետեւոբղներր
, նախապէս
, ազգուահ
է—
ին ՚Րանդեան եւ Հէ կէ լեան փիլիսոփա
յոլ–
թենէն
, յետո
յ սակա
յն , դիմեցին
Պղա–
տոնին՝
բնդլայնելոլ
Համաբ
իրենց ղա —
ղափարաբանո
ւթիւնր
Ըմբոն
ումր
թէ
վերացական
եւ բնազանցական
գաղա —
փարնեբով
պկաք է նուաճել եւ ղերաղան–
ցե լ իսկական
գիտութ
իւնբ եւ փո
բձառոլ–
թիւնր
՝ . հնունդ
տուաւ
փերո յիչեալ
անու
նին , էմբրսընի եւ իր
Հետեւորդներուն
կողմ կ ն :
Անդրգուելիօրէն
կը Հասաաաեն
թէ
նիւթական
ամէն
ինչ պատրանք է եւ ղա–
դափաբնե
Րբ
մ իա լն ճ չմ արիտ
իր ողու -
թիւներ
են : ԿըՀաւատային
նաեւ թէ ա–
մէն մարգ աղատ է իբ խղճմտանքին
Հա -
մաձա
քն /ա յտնա բե բե լու
որեւէ արաա -
յա յաութ
իւն
Այս գաղափա
րա բանութ
իւն բ
չուաով
դարձաւ
Ամերիկեան
-. ուլ ե բանո ւթեան
գԸ–
բոչմբ
կրող
իմ ասաասի
բութ
իւն մր :
իմրրսբն
ամկնէն
փայլուն
աստզն
էր
մամ անակակէւց
մ տա ւո րա կանո ւթեան ՝
Ւբ Անզ/իա կատաբահ
ճամ բոբղ
ութեան
միքոցին
ճանչցաւ եւ բարեկամացաւ
չատ
հանօթ
բանաստեղհներու
,
ղրագէտներոլ
եւ քննագաանեբու
Հեա : Ւբ Հիմնահ գա
ղափա րաբանոլթ
իւնը
կա յուն
Հիմերու
(4Շար • )
վբայ
կանգնելու
մտոբոնումով
մօտեցաւ
աղատա խո է քննադատ
ք
Օ լ ր ի ն ^ ւ
փիլԼ՚"ո
—
փայութեան,
Ո ւ ը ր ա ծ ո ւ ը ր թ հ ^
մտերմ ա -
չոէ^չ
րտնասաեզհութեան,
* | ^ ա ր լ ա յլ ի
ո–
՚էեւորիչ
իմաստասիրական
քննագաաա -
կան , պաամ աղ իտա կան
փորձաղ
իրնեբուն
ել
Ուոլթրր
Հ ո ւ ի թ մ է ն ի
մ արգա բէա չուէ
չ
ե րղե բուն ;
^նորՀիւ
այս
մ եհանուն
բանա
սաեւլհնե–
բու քննադատներու
եւ ղբաւլկտներոլ
թե—
լա դրութ եանց եւ անոնց
վա ստա
էգերէն
փոխ
աոնուահ
րմ րոնոլմնե
րէն եւ մ տա —
հ ումնեբ էն , էէ ե րաղա
բձին
սլատրաստեղ
իր եւ իր
֊• ե տե ւո րդնե բուն ղաղափարա
—
բանական
՝,անգանակր որ կր
խտանայ
Հ ետե ւեալ
աուլեբ ուն
մէք :
« Մարգ կակր
իր կութեան
մէք կր
պարփակէ
Հարկ եդահ
ամ էն տաբբ՝
ինք—
ղինք կառավարելու
–ւամար :
Ւսկական
լաւն ու բաբին կամ գէ չն ու չարր
ոբռնք
իր
կեանքին
բաժինր
պիտի
կագմեն՝
^
պէտք է որ բէսին
իբ նե բա չէսա բՀ էն : Ւր՛
Հող իին եւ տիեղե րքէւն մէք
ւչ ո լ ո ւթ ի ւն ու––՝
նեցող
ամկն
ինչ
անժխտելի
/արաբերոլ—
թեան
մէք են իրարու Հետ -. կեանքին
նր -
պատակն է ձանչցնել
մ արղ բ՝
ինքւլին
քին
Հետ։
փոխանակ
եբեւութաւղէս
եւ ար -
տաքին
կալմոէէ
ճանչնալոլ
ամէն
է
է
պէտք է անոնց
ս կ ղրո ւնքն ե բէն
նուաճուիլ
ներքնապէս՝
ւէերթեւելոլ
֊.ամաբ։ կարե—
լորաղո
յն յայտնութիէնբ
այն է որ Աստ
ուահ
ներկայ է ամէն մէկ էակին էու -
թեան
մէք »:
էշմբրսրն
նաեւ
իրրեւ
֊.եւլէւնակ , Հրա–
տարակահ է ուչադբութեան
արժանի
շաւո
կաբեւոբ
ւյ ոբհեր,
ոբոնց
մէք
ն ե ր կ ա յ ա -
ց ո ւ ց ի չ մ ՛ ա ր դ ի կ ը ՝
մտահման
յեղափոխա
կան
րարեշրքում
մր պաւոճաոեց
, մասնա
ւորապէս
, ժամանակակից
մտաւռ
րական–
ներու
մէք :
ԶԱՐԵՀ
ԳԱԶԱԶԵԱՆ^
Fonds A.R.A.M
