է
2
ԳՐԱԿԱՆ
ՎԵՐԼՈՒԾՈՒՄՆԵՐ
Ս
՚ԻՍԱ1* 1քԵ1քԱՐԵՆՑ ԵՐԷԿ ԵՒ ԱՅՍՕՐ
Բանասւոեղհութեան
այս
ղեղագէւոօ, -
կան եւ քաղաքակրթական
Հանդամ
անքն
ֆր որ աոաքին
աեդր կր գրաւէր
մարգ -
•կա յնականներ
ու
մ աաՀ ոդութեան
խորքին
մէլ–.
Միքին
ղարու
կրօնական եւ
ճգնաւորա
կան խսաակեաց եւ մգլոաահ֊
ճնշումնե ֊
րէն
ձերբաղաա՝
ցնձ-աչիղ
աղաաադրոլ
-
թիւնր կր վերածնէր
մարդկութեան
Հա -
մար։ Եւ այսպէս,
շնորՀիւ
նոր
քննադա–
առական ոգիին՝
արուեսաէ
եւ,
րանաս ֊
աոեղՆոլթեան
բար իքնե րր
րմրոշխնելոլ
գիաակղութիւնր
կբ պայհաոանար
։
՜քյպաաակս
Վերածնունդի
մասին փոր ~
ձագիբ
մր
( է ս է )
գրել չէ , աաիկա
րն -
դարձակ
Հաաո
բի մբ կր կարօաի. այլ
աալ
անոբ Համաոօա
գիչեբր
,
ղուայնելու
Համար թէ ինչ անել եւ այլանգակ
րմ -
բոնումի
մէք ինկահ ենմեր
ղրողներբ
իւէքսւնիղմ
բառին
նշանակութիւնր
ԸԱ ա -
^ւ^^նե
բու
շարքին
Հ եա
ամ ո ւսնա ղն ե լո վ ;
՚հէպի դասա կանութեան
վեբադաբձր
եւ
անոր բաբգաւաճոլմ
բ
,
Վե ր ա հնն դ ա կան
քննաղաաութեան
մէք երեք
գլխաւոր
պաաճառնե
բու կր վե րագրուին : Այսին -
քրն,
մ՛ա րգկա
յնա կանո ւթեան
, կամ գա —
սականքի
նմ ան ո դո ւթե ան
-. Մբիսաոաե -
էականութեան
, կամ Մբիսաոաելվւ՝ Բեր —
թոգական
Արուեսաի
աղգեղութեան
;
ք
՛ււ/–
նապաշաոլթեան
, կամ իմաղական
ղա -
աոլմէ
աիրապեաութեան
: Հետեւաբար
,
այս
մէքողնեբով
ձեռք կր ձգոլէ՝
էրրեւ
արդիւնք,
րաբդաւաճումբ
աբգէական
ո—
գէէն
արուեստներու
եւ
գէաոլթեանղ
մէք
։
Այ""էէ"
փոշիներու
տակէն
էոյս բեր -
ուեցան
դասական
գրականութեան
գե -
գեղկոլթ
իւննե րր
է
թարգմանոլթիլննե
-
ր՛՛վ
անոնղ
Համ աշխաբՀա
յին
տաբահու–
մր շեշտուեղաւ։
Ուսմունքի
ակադեմիա -
ներու
կաղմ ակերպութեամբ
դասական
սաեղհ աղո րհո
ւթի ւններր
ուսումնասիբ
֊
ուեղան
, վե ր լուհ ուեղան
, իբբեւ
ար -
դէ՚-եք
նոր եւ մասնաւոր
պաշտամունք
մբ
ռտե
ղհ ե լո վ գէպի
ուսմ ուն քր :
Ուբեմն
բաղայայտ
է թէ
Մ
եհաբենղի
ՔլլԱ1յ|ւ1»4^օւ
բանաստեդհական
դեղեղէկ
շարքբ
մանանեխի չափ աոնշութէւն
կամ
կապակղոլթէւն
չունէ մարգկա
յնա
կանու
թեան
Լէւմանէղմ)
վեբոյիչեալ
նչանա -
կութեան
ե րմբռնումին
Հետ–,
Ծիհաղելի
Բ1Լ"*ԼԷ աւելէ , աՀալոբ
տդէտոլթիլն
պի
աի նչանակէ
որեւէ
խնամիութիւն
որոնել
ու տեսնել այդ երկուքին
մէք :
Մ արդկայինր
, մարգաս
ի բութ իւնր ,
Համայնականբ,
Համայնական
սէրր ,
նոյնիսկ
րաբեբաբոլթիւնր
կր
բնորոչեն
մտահումի
եդանակ
մր,
զոՀա բե բուե
լու
զդաղում
մր, մարդկութեան
բարօրու ֊
թեան
Համաբ ;
Նռյն փէլէոսափայական
մտահելա1յեր ^
պէն կր պատկանէն
նաեւ, մարգ
էակր՝
իր Համայնական
իմաստով,
աոանղ
ղեղի
"*– Ղ"յ^Ւ խարութեան
, իր ապագա
յ կա
բե լէո
ւթ է ւննե բ ո լ բաբձրաղնելու՝
մաա -
Հոգոլթիլնբ
եւ
ղայն
ի րա կանա ղնե
լու
քանքերբ։
Նոյնպէս, իբնմանին
սատար
դառնալու
որեւէ
բարի
մաահոլմ
ել վե ֊
բաբեբում
ուր մարդասիրական
ողին ոչ
մէայն
դ ր ա կ ա ն
այլ նաեւ
տ ե ւ ա կ ա ն
է
^քոնսթան)
։
Ուրեմն,
էնչպէ՞ս
կտրելէ է
շփ"թել՝
Համայն
մ արդկո ւթեան
բարօրութեան
,Համ ար դարերու
րնթաղքին
կատաբուահ
բոլոր
զոՀաբերումնեբբ,
յաւեբմութեան
կ^էքբ
կր"՚լ
Բ"լոբ մչակոլթայէն
ել գի -
աական
աշխատանքներր,
մարդկային
ա–
ղատաղբութեան
Համար
բոլոբ
Հերռսա -
կան
աբիւնաՀեդոլթիւններր
ել առաքե ֊
լոլթէւններր
, մար^գկոլթէան
Համար ան–
խարդախ
խաղաղութեան
մր ձեռք ձգե -
լու,
աՍղուլ
եւ
աՆգագար
պայքարնեբր
Մեհարենղէ
ր լ լ ա յ ի 1 * Հ ^ / ւ է
Հէւսոլահքին
մէք
, բանա
ս տ ե ղհ ա կան եբեւակա
յութեան
դրոշմ
ր կրող բաբախուն
բաղձան քեե
րոլն
Հետ :
Ոչ :
Գրականութիւնր
անՀեթեթոլ
-
թեանղ
մարդադաշա
շ է :
Ենչպէս կր տեսնենք
, ՝,ոս եւս
որեւէ
Հանդիտութիւն
չկայ
դ\\ա^^ներոլ
է ո ւ -
թեան
ել ոգիին
֊.ետ -.
Ուբեմն
ինչպէ ս պէտք է Հասկնա/ եւ
Հադորղուիլ
Մ եհաբենղի այգ
Հոգեյոյղ
րանա ստե
ղհո
ւթե
անղ
չաբքին
%
Նախ պէտք է րնգունիլ
թէ
անոնք
ոուտ
, մաքուր
, թափանղէկ
քնարերգու -
թիլննԼմ
են
I
Ոեւէ ճչմարիա
բանաստեղհին
նեբաչ -
խաբՀր՝ ա շխաաանող
մ լն է իր եսին եւ
Հողիին
միասնութեան
Այդ
ձ՛իասնութեան
շուն շին ու
բողին
տակ
, կեանք
կ՝առնեն
բանասաեղհու
-
թիւններր : Բնահ
ին երեւո լթ մբն է ասի
կա
բանասւոեղհներու
յատուկ : Ոեւէ
մէ
կբ չի կրնար
րմբռնել եւմարմնաղնել
այս
ե րեւո յթր
ինչպէս որ անիկա
յանկա
բհդո–
յութեան
կ՛՚առնէ
բանաստեղհ
ի մբ նե —
բաչխարՀին
մէք;
Գուբսէն
կաաարուահ
բաղաարութիւն
մ ր չաաա խօս ութ
իւն է
լոկ :
Այսպէս
, Մեհաբենղ
, իր
ներաշխաբՀի
աշխատանողին
մէք փոխադրահ
է բնու -
թեան
խորՀրղաւոր
ղ ե ղե ղ կո ւթ ի ւննե ր ր՝
անոնղ
տիրանալու
Համաբ : Բաղձանք
մր
որ իր Հոգիին
խորերէն կր բխի եւ փբ ե–
սին աիբակալոլթեան
կր Հպատակի :
Ուբեձ ե , իրիկունր
, Հովր , բարձուն
ք -
ներու
ճամբան,
Համայնական
ձայնբ,
խնկադո
յն արաՀ եաբ , թռչուններու
եր -
ԴԲ , չերան
քղանղքի
Հիլղբ , եւա
յլն , ա -
սոնք րոլորր
խոբՀրդանչանական
, այէա—
բանական
, փոխաբերական
,
նմանողական
մ իքողնե բ են , ա չխա տան ո ղ ին մէք քնա -
րա չունչ երգե բուն ղեդե ղ կութ
իւն ր մա
րմ–
լ
րեէ.
ւոնղ՝
լոյս,
ձեւ,^
տաէոլ
Համ ար : Տետո
յ , իր ա չխա տ ան ո -
ղէն
դուրս գաէով՝
Հաղորդականութեան
քրտուքի
թում րեբր բանալու,
լնթեբղոդ–
ներոլ
պաբտէղներր
ոբոդելոլ
, հաղկե ֊
ղնելու
,
բոլր
ուրո
ւմնա
լ.է
աել ու
֊•աւ/ա։
Հոս է գաւլտնիքր
Մ եհարենղ
բանաս -
տեղհին
: Նոյնպէս
գագտնիքբ
բոլոբ
ճբշ–
մարիտ բանա
ս տե ղհն ե բ ռ ւն :
ի ն ք ն ա դ ա տ ո ւ թ ե ա ն փ ռ ր ձ
մր
խոբադրով
իր ղբուահքին
մէք, Մեհաբենղ
իր
սիրեր–
ղոլթիւններու
վրայ
անղրաղարձահ
մի -
քողին , չաա յատկանչական
խռրՀբղ
ահու–
թ ի լ ն մր , բաղատրութիւն
մր
կուտայ
Հետեւեալ
տոգերով
:
« Եր սիրե րղո
լ թիւննե
բր՝ ա յս
չր քանին
կր ղագբին
ձուլուահ
բանեբ
բքլալէ , եւ
կր սկսի էր սէրը մէչտ բնագեդ աեսա
րա
նով ձ՛բ շբքանակեէ,
ղղաղոլմէն
րնկերա -
ղոդ տեսաբան
մր կայ, եւ կամ աեսարա—
նէն վերք զգագումր
կուգա
յ :
Արդեօք ա յս տոդե բր կբ փսփսա՛լն
բան
մր մեբ քննադատներու
լսոդութեան
• • • :
Կր կասկահէմ
. . - :
Ախալ է նաեւ Հաստատել
, նո յնէսկ
կար
հել թէ
ը լ լ ա յ ի1/ձՀ»Հ/
աղղ
Ուահ
են Ակնա
յ
Անտունէնեբէն
: Այդ շարքին
մէք ոշ մէկ
տող Հպատակահ
է այդ
ենթաղբութեան
կամ
ենթարկութեան
: Նոյնր
կրնամ՛
բսեէ
իր
միւս րանա
ս տ ե ղհ ո լ թե ան ղ
մ ասին ՚՛
Այգ
օրերուն,
Անտոլնինեբր
ամրողքու -
թեամր՝ լէուէէ
ճանչղուահ
չէ էն՝
ոեւէ
բանաստեղհի
ներ
^ չմ ան աղ բիւր դառ -
նալու •էամար
Հ
Կրնամ րսել,
այսօր ալ
նոյնն է կաղ
ութ
իւնր
Մ
–Մեհարենղ , ինքն իսկ
խորունկ
՛ւէւ՛՛՛՛՛՛ւ
կբ ՚՝ ասաաաէ
անոնղմ է
ղրկուահ
ՐԼԼ՚"ԼԲ
՚
դմրախտաբար
լնդունելով^
Պոլ
սոյ
միքավայրր
իրրեւ
աղղակ
իբ բանաս–
աեդհութեանղ
: Պէտք չէ չփոթել
իբ դի՛–՜
դէն
քաղղր
յիչոդութիւններր
Ակնայ Ան ՜
տոլնինեբուն
Հետ :
Հաձ՚աճարակ
մ բ կր աիրէ կարղ
մր քն–
նաղատներոլ
մաայնոլթեան
մէք, Հաս -
տատեչոլ
Համար թէ Ա եհարենղ
ենթաբ ֊
կուահ է արտաքին
աղդե ղ ութ
ի ւննե
բու
ել կամ Հանգիտութիւն
կայիբ սաեղհա -
ղորհութեանղ
ել ուրիչ
այս կամ այն ղր՜
րողի
ղորհեբուն
մէ9 :
Օրինակ։
«Կ՝ոլղէի
այղեկոլթի
օրերուն
ճեբմակ
փրանն
րլէալ ու նստիէ
այգիին
մէք»։
\ Ռուբէն
Զարգարեան)
։
«Գաչաի
ճամբու
մր վրան, կամ ստո -
բոար չերան,
ուղեւորին
մամանման
րս ՜
պասող
Հիւղն
բԱայի « \Մ– Մ եհա րենղ)
I
ԵԼ
այս տողերուն
նման
ուրիչ
բաղգա -
տութ իւննե բ . Աոաքինին
մէք ներկայ
է
եսասէրական
բաղձանք
մբ, իսկ
երկբսր՜
ղին
մէք քնքուչ
ղղաղում
յ
Հանղիաութիւն
եթէ կայ, կր նմանէ
առաւօտեան
մ աոս* խուղէն ,
կոբսսւեէու
Համաբ
աբեւէն
առա
քէն ճաոադա
յթ՚^ե -
բուն
֊.պոլմէն
։
Ը11՚"1 Բ ՚ " յ Բ է^է ^է^աղելէ
խաղերու ա–
ռաքնոբղահ
է մեր յարգելէ
ղրողներբ •••
Ո՞վ պիաի
Համարձակի
րսելու
թէ
Զարղաբեան
նեբշնշուահ
է Ակնայ Ան -
տոլնիներէն : Նաեւ , ոշ ոք խորՀահ է բ՜
սելու թէ Զարգարեան
այգ արձակ
ղբու–
թիւնով
րնղՀանբական
, մաբղկային
խո -
Հերու աեղ տուահ
ըԱայ
Ամէն բանաստեղհ
տկարութիւն
մր
ունի բնութեան
Հանղէպ
ել կ՝երգէ
ղայն
էբ
Հողիին եւ ներՀա յեղական
արաձ՚ա -
դրութեան
Համաձայն
։ Տաճախ կբ դիմէ
անոր,
ղայն
իրրել
խորՀբղանշան
օղնու -
թեան
կանշելու,
բաղձանքներր
,
խոՀերր,
վիշաեբր
,
տաոապանքնեբր
,
Հռղերր՝
ղունաղեղելոլ
, ումեղղնելու
եւ պատկե -
րաղնելու
Համաբ •
Մեհարենղին
ոշ Բինկեան
հնիլր՝ Ակ -
նայ
Ան աունինեբոլ
հանօթ ու
աղղ ուահ
րլլաէր կր փաստէ , ոշ աէ \^\\ւպ՝\ներոլ
մէք
րնդեէուղուահ
իր բաղձանքնեբբ
, իրի -
կունբ,
Հովր,
բարձունքին
ճամրան,
Հիլ–
ղր , Համայնական
ձայնբ
եւա/լն,
Ակնա
ք
Անաունէնեբուն
ոգիին ել
յօրինուահքին
Հետ
խնամիութիւն
մր
ունին։
Անտունինեբր՝
իրականութեան
մէք ,
վիպաձեւ
կաբճ
սիրային
րանաստեղհոլ
-
թիւններ
են , ստեղհագոբհոլահ
Հայ
ձ ո–
դովոլբղին
կողմէ : Գրականութեան
մէք
եղական
րայղ
անորոշ
անունով։
Ցայանի
անղամ շէթէ Ակնեղիք
ել
ՆաՀապետ
Բռւչակ
էնշ դեր կաաարահ
են այդ րս-
քանշելի եւ սիրաշունշ
եբղերր
սաեղհա -
դորհե
լու
մէք :
Ասոնղմէ
աւելի բան մր փնտռել
Հոն կր
նմանի
հովափի
ալաղակո
լտին
մէք ղո -
րենի ՛Հաա ի կ ո բոնե էու ՜ մ ան կա կան
մ տա
յ—
նութեան • • . %
Ոչ ալ կբ ճանշնաձ՛ բանասաեդհ
մր Ակ
նայ
շբքաններէն կամ Ակնաղի՝
որուն
քբ–
նա բե բղ ութ իւննե րր
, նմ ան
բլլան Անտու -
ն ինե
բու եւ կամ անոնղմ է աղղ ուահ :
Մ եհա րենղ կր պաշտէբ
լնթե բղում ր ,
Հետեւաբաբ
կբ կարղար
միշտ
։ Բհախն -
ղիր եւ րնտրական
ղգոլչոլթեամբ
կր մօ—
տենաբ
դիրքերուն ; Այս
իբողոլթիլնբ
1լարտաղոլայ
անոբ րնարահ
Հեգինակնե
—
բէ^ ••
Ան չէր պատկանէր
Հայ գրուլներոլ
այն
խումրին
որոնք կարհես
կեանքր եւ աչ -
խարՀ բ դիտեղին եւ տակաւին կր գիտեն
կատաբեալ
ապաՀ ո վութ եամ ր՝ ապաւի -
նահ
մ իմիա
յն իրենղ վտիտ
պա չա ր ին ,
նմ ան ա յն անձին որ Հ ինղ ահ
պաաե
չւու
ւճաթռաոլքէն
եւ որղ երէ աւեբուահ
հա —
կերէն եր նայի,
դուրսի
անղոլդարձին
տեղեակ
մնալու
Համար : Գրիչ
չարմալր
պէտք
ունի միչա կարդալու
, ոբպէսղի
իր
մտաւորական
Հ ոբիզոննեբր
լայնան ,
տարահուին
մինչեւ
Հեոուներր
։ Լուսա -
լոբոլԼւն ու լսաակ
ճչմ ա բտո
ւթիւննե
րով
պա յհաոանան
: Պա
յմ ան եւ պաբտակա -
նութիւն
պէտք է գառնայ
այս
էբոգոլ -
թէւնր՝
մասնաւորապէս
քննագաանեբու
Համար
։
Բննադ ատր պէաք է որ րնաելանա յ եւ
խորանա
յ բանաստեղհութեան
էութեան
նման
մամաղորհի
ձ՛ր, որ ղիաէ ժամա -
ղոյղբ
մաքբելէ
յետոյ
, անոբ
իւբաքան -
չիւր մէկ մասր իր բուն տեղբ
վերստին
տեղաւորել
: Հակաոակ
պա րադա
յին
ժ ա–
մաղոյղր կբ դադբի
բանելէ։
Այսպէս ալ ,
տուժողներ
ր կ՝ րլլան
Հայ
Գբականութէւ–
նր եւ մասնաւորապէս
, չնոբՀաէէ
ղրող -
ներոլ
մեհամասնութէւնր՝
քննագատնե -
բու
Հ էն ղահ ել ան բաւա րաբ
պատբաս -
տութեան
պատճառով
։ Նաեւ եթէ անոնք
դուբկ են րնահէն
ա ր ո ւ ե ս տ ա գ է տ ի
չնոր–
Հէն ։
Այսօր քննադաար՝
քանի
մր անղոյն եւ
կաղապարատիպ
նախաղասութիւննե բու ,
սովորական
գարձահ
վերադբոլմնեբու
,
նչանա կոլթիւնէ
ղուրկ
գա
րձո
ւահ
քնե բ ո ւ
ապալինահ՝
կր մօտենա
յ որեւէ
սաեղհա—
ղ ոբհ
ութ եան կատարեալ
անտ ա բ բ ե ր ո լ -
թեամր եւ անՀողռլթեամր
յ
Ան կր կարհէ
վեբէուհահ
Րէէալ
ոեւէ
բանաստեղհ
ի վաստակր
պա
ր ղա պէ ս կրկ–
նելով
մ իչտ
նո յն կաղապարատիպ
նախա–
դասութիւնր
, «եբդահ է իր
բաղձանքնե
բբ , վիչար , ղաւր , ուբաԼսութԼււնր
,
բնու
թէւնր
, եւայ/ն՝^
. առանղ
բաղաաբելռլ
թէ
Լ՛նչ
տոլեա/ներոլ
վրա
յ ա յգ
ե րգերր
մասնակի կամ ամբո
ղքո ւթեամ ր բանաս -
աեւլհութիւն
կր դառնան : իսկ նորեկ
բանաստեղհնեբու
մասին՝ չատ աղաէ
է
էր բաոեբր
վատնելու
: Երկու կամ երեք
քմա յական
րառերով կր բնորոչէ
անոնղ
1
րանասաեղհոլթեանղ
արմէքր
, այն աէ
ան֊.անգուրժող
րաղասական
ողէով ; Այս
ողէն յաճախ ապագա յ խոստաղոդ
նորե կ
բանաստեղհնե
բո
լ
Հանգէպ
Երբ նոր Հբատաբակութէւն
մր էր
ձեռքր
Հասնէ , քննագական
՞՞՞
գբութէւնր
կբ
պատրաստուէ
անմիքապէս
Հալատաղող
մրն է եբկաթր տաք աաք հեհ ե լու փիէէ ~
սոփայութեան
. • • ։ Անիկա
ուրիշ բան չէ
ե թէ ոչ բաո աո բառ մ է քբերոլմնե
բ Հե -
ալփնակին
գսրհէն
, իսկ իր կողմէն
աւել -
Բ֊–
ԸնգՀանուր
կերպով
, նկատի
ունենալով
րնտանիքէն
ներս
իւրաքանչիւրին
պար -
աաւոբոլթիւններր
, Հակաոակ
սեռերու
Հաւասարութեան
սկղբունքին
, մանչեբու.
բաբձբաղոյն
կրթութիւնբ
աւելի կաբե -
լոր նկատուահ
է քան աղ քիկնե բուն
բար
ձբ ադո
յն կրթ ութիւնր
Տակաւին քսա -
նե բոբդ
ղա րուն
ո ւ նո քնիսկ մեր օրե բուն
,
այր
մաբղն է նկատուահ
լնտանիքի
գԲԷ -
խաւոր
սիլեր
ե ւ Հետեւա րա ր
մ անչ ղա -
ւակնեբուն
ասպաբէղի
պատ
րասաոլթեան
նկաամամ
բ հնուէքներր
աւե/ի
բհախնղիբ
են :
Ա քս իր ողո
ւ թ ի ւնբ առաւե / չափով
րն -
ղունելի է Հալերուս
֊.ամաբ
Արդ, եթէ մանչերու
եբկրոբղական
վարմարան
մր քւ վիճակի չէ իր ուսում -
նական
հ րաղբով
, Լւբ ո ւս ո լղ չա կան
կաղ–
մի որակով
, իրեն, ւԼստաՀուահ
աչակեր–
տութեան
ամէնէն
րնգունակէն
մինչեւ.
միքին կարոգութեան
աէբ տդող ապաՀո -
վեէոլ
բաբձրաղոյն
էլրթութեան
Հեաեւե–
լու կաբե լի ութ իւններր , կարելի չէ րս -
պասել
որ Հ ա յ հնողքներր
, միայն ագգա -
յԼւն ղղաղումներէ
մղուահ
, իբենղ
ղալակ–
նեբր
ղրկեն
աղղա
յին վա
բժ ա բ անն ե բ ր ։
Տանկալի չէ վեբքապէս որ
«Աղղային
վարժարան
» րաղաաբութ
իւնր
միքակու–
թեան
֊էոմանիչ
նկաաուի
։
Ուրախ
ենք որ Ա եւրի
վա րժա րանր ^
մ ասնաւո բա բա ր անզսւհ տարի
իր
ձեռք
բեբահ
ղնաՀատելփ
արդիւնքով
, վստա —
Հութեան
ճամ բան
Հաբթեղ եւ չատ Հա -
լանաբար
լայնօբէն
պիտի քաղէ իր
ճիգե–
բուն պտուղր
, արձանագրելով
աւելի
մեձ՛
թիլով ա չակերտներ
լառաքիկա
յ աարի
ներուն,
մանալանգ եթէ
չարունակուի
անղեա
լ տա րե չրքանի
լաքո ղութ իւնր ։
Եթէ ա ղքի կնե ր ո ւն Համար
բարձ
րաղոյն
կրթութիւնբ
րնղ Հանուր
առմ ամր
անՀր–
բամե չտութիւն
չհ նկաաուի
ր ,
Հիմնական
եբկրոբղական
կրթութիւնբ
պա֊,անք
մրն
է : Հայ
հնողքներն ալ ի րաւունք
ունին
ղանկալոլ
, որ իրենղ
աղքիկ
ղաւակներբ
լաքողութեամ
բ անղ
նեն
իրենղ
պ ր ը վ է ն
եւ
պաշ օն :
Գպրողասէրր
քլ
վիձակի՞ է այս պա —
Հանքին
ւլոՀաղում
տաէու
իբ հրաղբով
ել
ուս
ուղ չա կան
կազմ ո վ ։ Եթէ ան իր
ձեռք
ձզահ ա րդիւնքով
դրական
պատասխան
կաբոզանայ
ատ/ այս Հարղումին,
մենք
վստա
֊է
ենք որ Գպրողասէրր
աշակեր -
տոլՀինեբ
կրնալ
մե բմե
լ ;
Հայ
հնողքներր
աւելի
կարեւոր կր նբ—
կատեն
իրենղ
աղքիկ
ղաւակներուն
Հա -
լեղէ գա ստ իա բա կութ իւնր , ու աղքիկնե -
բր
իրենք ալ՝ որ կաբեւոբ
ղեր մր
ունին
կատարելիք աքդ ուզղութեամբ
որպէս
ապազա
ք մայրեր,
աւե/ի
տրամագրոլ
-
թիւն
ղո քղ կուտան
որպէս
Հա յ ղ աստէա–
բակուեէու
քան մեր մանչերուն մէկ կա—
րեւոր
մասր
Հետեւա
բա ր
Հ ա յկական
վա րմա րաննե
րո ւն ՝>ամաբ, աբամաբանօ -
բէն
աւեէի
մեհ թիլով
աղքիկ
թեկնաձու
ներ պէաք է ունենանք
: Եւ
սակայն ^
սբտի
խորունկ
ղալով կբ տեսնենք
թէ
Գպբողասէբի
ա չա կե բ ա ո լ թ ե ան
թիւր դո–
Հաղոլղիչ չէ , որուն
Հետեւանքով
դոՀա–
ղուղիչ
չի կրնար
բ/լա
լ նաեւ
իր
ելել —
մուտքի
՛հաւասա րակ
չո ութ
իւն
ր
Ո^վ է պաաասխանատուն
: Հայ
հնողք
նե՛^րբ թէ դպբող ի պաաաս խանաաունե
բր
յ
թոդ
ի ւբ ա քան չի լրն
ինքր ճշդ է իբ
պա—
տաս խանատո
լութ եան
բաժինր ,
բայղ
մենք
է ա լ ա տ ա ղ ա հ
ենք որ
Գպրողասէրր
շաա
աւե/ի
ղիւբութեամբ
պիտի
կրնայ
Հալասաբակշո
ել ի ր ելեւմ ուաքր ա յն օ —
բր՝
երբ իր հբադբին
֊,ամ ապա
տաս
խան
պետա կան
քննութիւններուն
յա քողին իր
աշա կերտո ւ–> ինե
րբ եւ հնողքներն ալ գո —
Հաղում
ղտնեն
անոնղ
էալեղի
ղաստիա
—
րակութեամր
, Հայերէնով :
Աշխ ատանքի ա յս
ձեւլւ , փրյկ^ութէւն
մլա
ղուահր՝
բաոակոյտ
մր լոկ : Ոչ մէկ ան—
ղրագաբձում
, ոչ մէկ
քննադատական
•֊.ակազդե ղութ եան
•հրատարակութեան
արժէքի
մասին։
Ո՛՛վ է յանղաւորր
" ՚ V
րաղասական
երեւոյթին
եթէ ոչ
անոնք
որոն ք սիբալիղ
՝> ամ ակե րպութեամբ
մր
իբենղ
թեբթեբռւն
էքեբր կբ արամա
—
ղ րեն , յետոյ
լալու
Համար
Հայ քննա -
ղատութեան
չղոյութիւնբ
Հասաաաելով
է
ԶԱՐԵՀ
ԳԱԶԱԶԵԱՆ
(3
Շար.)
Fonds A.R.A.M
