8
Ա Ռ Ա Ջ
3
կրթակէսն
Հարցին
մկք
ց՚՚յց
՚որոլահ
ան–
Հոէչոլթենկն
, անճարակութենկն
եւ. նաեւ,
ինչու
չկ ապիկարոլթենէն՝
անոնց , ո -
րոնք
իրենց
պաչտօնի
րերոլմով
, պար– -
տաւորոլթ
իւններ
ունին
այս
ժողովուրդի
ապադային
Հանղկպ
եւ սակայն
կր
դո
՝էա–
նան իրենց
պաչտօնին
րնհայուաձ
պ ա
-
տիւներով
;
Սկսինք վաւերական
ղպրոցներկն
: Ու
նինք
Սելրի
Ս– Մ ուրատեան
եւ
Ռէնսիի
՚հպրոցասէր
Տիկնանց
վարժարաններր
:
Աչակերտութեան
թիւի
նուաղում
,
կս՚մ
աճմ ան պակա՞ ս : կր յա յաա րար ուի
թ է
պատասխանատու
են Հայ ձ-նոդքներր
եւ
վերքացալ
;
ինչու III քսքան
մ իակոդմ անի եւ թե
թեւ
օրէն
մօտեցում
կրթական
ղ ո րհ ին
պէ"
աղղա
քին
ղ Ո քութեան
Հեա
կապ
ունեցող
Հարցի
մր : իլ ինչո՞ւ
կ՝ուզէք
որ
մեր
ղալակներր
Ա՛խիթարեան
Հայրերուն
,
Ղ՚պրոցասէրին
կամ
կիբակինօրեայ
դա —
ս րն թ ա ցքնե ր ո ւն վստաՀ
ե լ ո լ
պա
րաղան
կապուահ
մնայ աղղասիրական
ղղաղուձ —
ներու
Հեա
միայն
ու մանաւանդ,
սխալ
րմրռնոլահ
աղղասիրական
ղդաղումնե
—
բու Հետ
Հ
Ո՚^վ կրնա ք կասկահիլ
Հա յ
հնողքնեքւոլն
դդաղ ո ւմնե բուն վբայ,
եբբ Հարցր
կր վե—
րա բերի
Հա յերէնի
ուս ուցմ ան : Գոնէ ա -
նոնղ մէկ կարեւոր
մ եհամ ա սն ո ւ թ ի ւե ր ,
սրտանց
կր ղանկայ
որ նորաՀաս
՚>այ սե—
բոլնղր
սորվի
իր մա յրենի
լեզուն
,
իր
աղդա
յին պատմ ութիւնր
,
հանօթանա
յ
ազգային
Հպարտութիւն
նկատուահ
աբ
-
մէքներուն
, մեր
մ չակո յթով
սնանի : Այս
չի նչանակեր
թէ անոնք պատրաստ
են ի -
րենղ
զաւակնեբր
վսաաՀե
լու
ամէն
ու —
ոուց չի կամ
գպրոցի
որ մ երն է % Անոնք
իրաւունք
ունին
գիտնալու
, թէ
իբենց
զաւակներուն
տարիներր
յումպէտս
պիտի
չվատնուին
, անոնց ապադան
պիտի
չվ ր ~
տան գոլի %
Զղացումնեբէ
աարուահ
, կբ
կաբհենք
թէ ինչ որ Հա քկական
անունր
կր կրէ •,
պէաք է անպայման
բնգունինք
թէ լալ է ,
եթէ
նոյնիսկ
այդ
« / ա է » Հ ւ
կասկահելի
է :
Աքգ
տե սա կէ տ բ չբամնե
լու
իրաւունքէն
չենք կրնար
ղրկել
մեր Հա յրենակիցներր
:
Ի՛՛նչու
հնույքներր դատապա
բտե լէ ա —
ոաք չաշխատիլ
անոնց
նեբչն
չել Հայկա —
կանին վսաաՀ
ո ւ թ իւնր՝
ոբ բլլա
յ
էր"՛ ~
կան , դնաՀաաելի
ել Հետեւաբար
ցան —
կալի
:
յ՛նչ կբ սպասենք
կրթական
ա քս
զո յ դ
Հասաաաոլթիւններէն
, որոնք
մեբ
այս
անկազմակերպ
վիճակին
մէք
ովասիսներ
կր նկաաոլին
ե ւ որոնց
վբա
յ կր դուր
-
ղուրան
բոլոր
Հա յե բբ ;
Լիսկի
հրագիբ
ունին,
իբենղ
լայաա
-
րաբոլթեամբ
ե ւ առաւել,
ալն
նիւթերր՝
ոբոնք
մ ե զ կր Հեաա
քրքրեն
ոբպէս
Հա -
Ուբեմն
Հ ոն յաճախող
աչա կերտ
աչա
-
կեբտուՀինե
բուն
հնողքներր
, ։ւ։ յս
ղո յգ
վարժարաններուն
1յր
.թսւկա.(ւ •լքակսւրյդակի
ա բ ժ է ք ը
գնաՀատե
լու Համար
որպէս
չա -
€ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
( 7 7 )
ՄԱՍՆ ԱՌԱ^^ԻՆ
ԱՅԼԱՍԵՐԱԾՆԵՐԸ
Զ–
ՏՈ-ՐԹՈՐԸ
Րայղ
«չամաչբճի»
բառբ
իր
ամրողք
ղոեՀ
կութեամբբ
կուղար
, միւս
կողմէ
,
իր
մաքին
ու
կիրքին
թոիչներր
զսպելու
,
իբ
Հմա քքբ
սառեցնելու
Րայղ այգ
բաո
^7,
իր
ղոեՀիկ
նչանակու–
թ ե ա մ
Րքէ
,
յանկարհ
կր
զսպէր
իր զղ ՚ "
-
յական
թ ա փ ե ր ր
իր
ե բ ե ւ ա կ ա
յութի*–^Ր
բարձբասլաղ
թռիչներ
ունէր,
զորս
չէ ի^
ներ
լոլաղաբար
էֆթիկ
մբ
եւ
է բ .
աղքիկր:
^
Ով
ղիտէ
ինչ կոչտ,
աձել
, ա պ ո ւ չ
ա
-1
բ ա
րահ
մ րն
էր
ա յս
վեբքինբ
,
թանձր
մկքքով
, ուսեբր
դ է պ ի
գուբս
, կովի
ա
-
նոբոչ
նայուահքով,
խոչոբ
աչուրներվՀ
Ւր
ե բ ե ւ ա կ ա քահ
եւ
Հող իին
բով
անղ
ա կ
խանղո
վ յ ւ
կան
չահ
ի գ ա կ ա ն
"իլուէ
թներր
ա ա ր բ ե բ
էին
բոլորովին
;
ՀԱՑ ԳԱՏԻ
ՄԱԱԻՆ
ԸՆԿ.
ՀՐԱՆՏ
-
ԱԱՄՈՒԷԼԻ
ԳԱԱամՕՍՈՒԹԻՒՆԸ
ՊԷՅՐՈՒԹԻ
ՄԷՋ
V
Հ ՛
3՛ Գա^ակվութեան
իչխան
կոմի
-
տէն կաղմակերպահ
էր ղասախօսական
ե—
բեկոյ
մր,
2 3
Նոյեմբերի
ղիշերր,
Աղիր -
եան
ակումբին
մ է ք , ուր ներկա
յ էր բն -
կե րնե րու ել Հ ա մ ա կի բն ե բու
խուռն
բաղ–
մութիւն
մրէ
Օրուան
նիւթն
կր
« Հ ա յ կ ա կ ա ն Դա տ »ձ՛ ^
Հաւաքոյթի
նախադաՀ
լնկեր
3 •
Ժ"՚մ–
կոչեան
նեբկա
յաղոլղ
օրուան
դասախօսր
եւ նիւթբ,
ու րսալ. «Ա՛ենք
չենք դադ
-
րահ
մէկ Հա յրենիք
եւ մէկ
ժողովուրդ
ունենալու
մեր գագափաբականր
Հետա —
սնգելէ
: կրնամ
վսաաՀեցնել
ձեզ,
"Ր
մեբ յա րղե քի երէց բեկեր ր մեղ պիտի
լու–
սարանէ
եւ տեղեակ
դա րձնէ
֊.ա յկ ՚ ղս՚–
աի անցեալ
ել ներկայ
փուլերուն
»:
Աաոբեւ,
դասախօսութեան
ամփոփու
—
մր.
« Պիտի քանամ
ներկայացնել
Հայկ՛
Գաաբ՝
իր պատմականով,
ներկայ
եւ
անցեալի
վե րիվա քրումնե րով , եւ ապա
-
գայի կարե լիութ իէննե բով
,
Հայկական
Գաար
միշա
աք
՜՛այ
ժողովուրդին
սրտին
մօտ եդահ
է , ա յն օբէն՝
երբ
մ ենք
մ եր
անկախութիւնբ
կորսնցուցինք
^ է լէ Կէ " յ
բերգեբուն
մէք, գերակշիռ
ուժերու
գէմ ,
1 3 7 5 ^ ե :
Կիլիկեան
թագաւորութեան
ան -
կումէն
վերք,
Հաք ժողովոլբգբ
դեկա
-
վարութեամբ
Հ .
3 • Գա^ակղութեան
,
1 9 1 8 ^ 1 ՛
կրկին
էոիրաղաւ
իբ
անկախէէւ–
թեան
ել
ազատութեան
1 8 7 7 ^
ռոլսեւթուբք
պատերազմբ
վեր —
քաղալ
1Տ7Տին , Աան Ատեֆանոյի
գաշին
-
քով,
որուն
մէք Հայկական
խնղրին
առ —
թէւ
րսուահ
էր՛ -—- ^ քիուս
բանաէլնեբր
պիտի
չՀեռանան
Օսմանեան
սաՀմաննե
-
րէն
1 մինչեւ
ալն աաեն
երբ բաբենո
—
բոգոլմներ
կր
կատարուին
՝,այկական
նաՀանգնեբռլ
մէք»։
Աակայն,
այգ
օրե ՝-
փանիչ , նկատի
կ՚ունենան
Հեաեւեաչ
կէ–
աերր
•
Պրրվէ
–պաչօ եւ Հա յեղի
գասաիարա–
կութեան
րնդունելի
աստիճան
մր ; Գո —
Հ
ացում
ղ աա՞հ
են ա յս տարրական
ար
-
գաբ
պաՀան քնե բբ եւ ինչ չափով
; Աչա–
կեբտութեան
թիւր
ել Հետեւաբաբ
մեր
ժոդո էէո ւրղ ին դիրքր՝
Հ անգկ պ ա քս
երկու
կրթական
Հ իմնա ր կութ եանղ , բաղառա
—
բաբ
եւ
սե րտօրէն
կապուահ
կբ
էէնա յ վերի
պա՝, աններուն
ղոՀաղում
տալու
կարելիութեան
՝էետ :
Առնենք
այս
երկու
վարմ արաննե
րէն
իւրաքանչիւր
քէ առանձին
Հ
( Շ ա ր
ԱԻԱԱԿ
ԱԻԱԼԵԱՆ
բուն աշէսա ր., է, ճակատաղ
իբր
վարող
մարւչիկ
,
՚"յւլ
1(՚էրէլ յօէչոլահր
փոխեղին
01/ւ/ք
յՕէչ ուահի՝
Պերլինի
՛Լե Հ ամ Ոէլոէէին
մէք։
Մյո շրքա^է^ •> ^ " ՚ յ ե ր բ
շունկին
կեանքի
ապաՀէէվոլթիլն
, եւ Հալահանքր
անպա
-
կաս
կր : Մեր պաՀանշներբ
Համեսա
կին
մեր
ուէլահբ
կեանքի
, ինշքի
եւ
պատուի
ապաՀ ով ութիւն
էր,
մինչ
Պալքանեան
պեաու թէէւննեբ
ամբողքական
անկախէէւ
-
թիլն
կր պաՀանքէին
։
Պերլինի
վեՀէսժռչովին
, մեհ
պե
-
տութ իւններչւ
կ՝ ե րա չէսա ւո բէ ին վեց
Հայ
կական
նաՀանւլնեբոլ
բա բենո րռդումնե
ր ր
եւ Խրիմեան
Հայբիկ
կբ
վեբաղառնար՝
իր յաէո կան չական
«ք^ռլւչթէ
Շերեվւ»ի
պատմութիւնով
: Հայոց
Հայրիկր
թեչա–
ղրեց «երկաթէ
չերեփ»
ղորհահել
, եւ ,
անկկ
Հ՛Հ, տարի վերք՝
կաէլմւէւեցաւ
Հ– 3՛
Գ ՛ր
՚
ԷԲՐ^՛–
արձաղանգ
Գում
Գավաւի
Մայր
Եկեդեցւոյ
քարոէլին
:
Եւրոպաղէէք
եւ
Թ՚՚ւրքեր
էլաբմանքէէէէ տեսան , ոբ
ղա–
բեր Ոէէ դերի
մալ էէ էէ ուրղ
մ չէ յ եղա փ ոէսու–
թիւն
կչ՛ կաղմակե րպէ ,
պա չտպանե
լու
Համար
իբ պաաի ւչէ եւ ձեո ք բերելու
իր
ազատութիւնն
ւււ անկախութիւնբ
:
1 9 1 2 - 1 3 ^ 5 ՛
Պալքանեէսն
չորս ւէչեաու–՝.
թիւնն\ր՝
մ իացեալ
ուժ ե րէււէ՝ յաւչթեցին
.
Թուրքերուն,
սաեէլհելոէէ^ոբ
աոիթ
մր ,
Հա յկական
Հաբցի
լուհմ ան ;
Պ ա չքւսն ե ան սչւս տե րաղմ ի ւէաղւէ րղ ա
յնին
Ամենա
յն Հա քՈց կաթողիկոս
Գէորգ
Ե •
Ս ուբէնեան
ձեոք
էսոնե լով Հա յկ . Գատր
Պօղոս Նուպարչ։
նշանակեղ
նախաղա-է
Աղ-
ղայէէն Պ ա ա ո ւէւրա կո լթ ե ան
Հ
Պոլսււյ
ալ Զաւէն պատրիարք
եւ
Աղղ ՚
Տ՛ողով
դիմեցին
երաշխաւոր
մեհ
պետութեանց
Պոլսոյ
դեսպաննեբուն
:
1914^
Փետրուա
-
բին
սառրադբուեցաւ
Րաբենորռդումնե
-
բու նոր Համաձայնագիբ
մր դեսպաննե
-
բու
եւ Ր՛ Գրան
ձփքեւ , որով
որոշոլե
-
ցաւ Հայկական
ղաւառներր
բամնել
երկու
մասի , ոբոնց
կեգբոններր
պիտի
լ՚չչային
կարէն
եւ Վան
: Գաշնաղրի
էլորհաղ բու -
թեան
միքոցին,
եբբ
Հոֆ
կր
Հասնէր
վ ան , տեղի
ոլնեդաւ
ա՝>ալոր
աղէտբ
,
ղոր պատմութիւնբ
կ՛՚որակէ
Աո.աջին Ա^–
յսարհաւքարա:
Մեհ եղաւ մեր
կոբսւստր.
Հակառակ
մեբ
թի՚-է
սակաւութեան
Թէէւրքեբ
, ապէսլինելով
էւրենց
Հղօբ դաշ
նակիցներուն
, փորձեցին
անապատի
ա -
ւաւ^ե րուն աակ
թաղել
Հա յկական
Հար -
ղ ր եւ աբեան
մէք խեղղե
լ
ազատութեան
կանչբ
:
ԱաՀմանէն
անղին,
մեբ
կովկասաՀայ
եղբա յրներր,
Վասպոլրականցիներր
եւ
աշխարՀ ի չորս
հազերէն
խումող
կամ
ա–
ւորնե բբ , միացահ
ել ւէճռակամ
,
հունկի
րերին
թշնամին,
եւ
1 9 1 8 ^ 1 ^
Հայկական
Գատր եդաւ պետականութեան
աէր
մո -
զովուբգի
դատ
: Հալաաոյ
Հանղանակ
եղսէւ Աղատ
եւ Անկախ
Հա յրենիքի
ղա -
ղափարր
: Պատերազմի
միքոցին
մեհ
խոսաոլւմնե ր .րրէ՛ն դա կակիցնեբբ
, բա
յց
աւարտելուն
մոռացում՛
կեղհեցին
I
Մոլաբոսի
Զինադադարին
2ւ՚2րդ յօղ
ուահի
Անոնցմ է է ին որոնք
փե տրա ղարգ
ղե -
զեցիկ
, թեթեւասլաց
Հոլրիներոլ
պԿ"
ման կուդային
Բեբայի
մայթերուն
վրայ,
աշնան
ղով ու կապո յա
վե բքալո յսեր
ու
Հմայքին
մէք, նայոլահքնին
թովիչ,
քա չ–
ո լահ քե ին վսեմ օրէն
Հբաւիրոդ
,
կենդանի
բսւբաքսակնեբ
որոնք
մթնոլորտբ
ու
կեանքր
կ՝անուչաւէտեն
: Աադնիսուահ
,
ժամերով
կր Հետապնդէ
ր ա քդ էսբ ււ էստ ,
սիգաճեմ
, անմատչելէէ
կիներբ,
որոնց
տիրացումր
անՀնաբութիւն
մբ կր
թուէբ
իրեն
:
Հիմա , ատոնցմէ
մէկն
էր որ–
կ՝ուղէբ
տեսնել
իբ բժչկի
խուցին
դրանր
չրքանա
կին
ձէք։
Լ)Հ , աւ ինչ Համարձակ
չար -
ժուահքով
մը ներս պիտի
քաչէր
դայն ,
այգ
խորՀուբղր
, այղ ղաղտնիքչւ
պիաի
բանար , մանրամասնէր
, բբդուճ
րբգուձ
րնէր տենդոտ
մատուրներովր
, ^չաս
-
պաո
, սեւեռաբիբ
, աՀարկու
,
արդոլզար–
՛չե բու
շինհոլ
ու նենղ ամիա
քօ ւլար կու
-
մին տակէն
էէեբքասչկս
գուբս
Հանեչսւ
Համաբ
ինչ որ ամէնէն
աւելի
բաղձալէ
Կր * է^չ սր չարչաբահ
էր իր բղեղբ,
է^է
"Ր էէ՚Ժրր
աքղանահ
, էութիւնր
կաչ
-
կանղահ
, խոշտանղահ
էր։
֊ ֊ Ձամաշբճի
էֆթիկի
աղքիկր
,
կՐ
մբմռաբ
զզուանքի
համահոմամբ
, ձեռ -
քերր ետին,
՛էեր վար
ճեմելով
սենեակի՛ս
մէք :
Յետո
յ , րնկճուահ
, գաոնաղահ
,
յու
սաՀատ
, երիտասարգր
ինկաւ
թիկնաթո
ռին մէք, աչռլրեերր
գող,
քղային
ղրղռ
-
ման մբ ենթակայ,
թեւերն
ու սբոլնքնե
-
րր գա լա ր ե լո վ , ձեռքին
մ ա տնե բ ր
օղ ին
մէք ակիչելով
՝ մոլեղնութեամբ
բան
մր
քաչելռւ
բբղնելու
պէս ,
պրկունքներր
էսահխհելէէվ
, գէուէսր
՚լկպի
ետեւ ,
թէ՚կ–
նաթռռին
յենակին
վբայ
կորհանահ
:
Ատիկա՝
չյադեցոլահ
կիրքին քախքա
-
էսոլձն
էբ , յետին
քդաձիդ
չաբժումներր
զոր քաղցր
կուաայ
մարձ՚ինին,
զեբադռյն
սպառ ման րոպէներ
ուն :
Տամ եր յեաո
յ , երբ մամ ան , տոքթ
ոբին
անսովոր
յապաւլումէն
ան֊,անղիստ
, ան
ձամբ եկաւ անոբ
սենեակին
ղ ուռր
բա
-
նալ, տեսաւ
իր զաւակր
՜զեռուն
անկիւ —
նր, թիէ^աթոռին
մէք վւլչահ , անմեղնե
-
բու յանկաբհական
եւ էսադաւլ
քունչէ քչւ —
նանաչոէէ .
Հա , ^ւանրմ , ՝։ա , քոլզոլմ
, Հաւաս
տեց
Մեբկերեան
մ աձ՛ա յին ու
տէէքթորին
էր
՚Լ^Րւէ^
այցե լութեանր
, մէյ մր
ճոթչւ
րրգելուն
էէրայ է . աչ լմնցաւ
, կրնաք
նէ
աոաքքր առէք
... Հէսսնոգբ
ղուռներնէէդ
ափ պէաի առնէ
- • • ինչո՞ւ ասաաբ
ֆէս —
ֆէսէ
կ՝րնէք
կոր : էֆտիկր
տեսայ
. զա–
վալլր
կ^էկր
լաթ
վլալու
գացեր
է
տեզ
1^ ԿՐՅ՚՚Ր
Ղ՚"Լ
՚
Վ"՚ՂԲ
պէաի
բերէ
աղքիկր
...
ԵՐՈՒԱՆԳ
ԱՐՄԱԲԷՇԽԱՆԼԵԱՆ
4ւբդ կէար
մ՛իալն յատկացուահ
էր մեզի ,
էէւբ կ՝բսռլէբ
. «Գա^ակից
րանակներր
ւղէւաի ձ՚իքաձ՚տեն,
եթէ անկա րղ ութ իւն
-
ներ պատաՀին
Հայկական
Հողամասեբուն
վրայ
» :
1 9 1 9 ^
սկիղբբ
Ալ– ԱՀարոնեան
էրրեւ
նաէսաւլաՀ
Հ, Հ.
Պատ
ո ւէբա կէէ ւթեան
Փաբէզ
դնաց , յէւչեցնելու
դաչեակէցնե
-
բուն՝
էբենց
էսոստոլձնեբր
:
1 9 2 0
Օգոս
-
տոս
1 0 ^ 1 » ,
Աեւրի
Գաչնաղբէէ
88/"/–
եւ
^^րգ
յօդ ու ահն երր կր պատկանէ
ին
Հայ
կական
Հարցին
• Այլա քին ով՝
մեբ
էլա չ -
նէսկիցնեբր
եւ Թէէւրքիա
կր
ճանչնա
յէւն
մեր
անկախութիւնբ,
իսկ
եբկբորէլով
Հայկական
վեց
նաՀանգներր
էչ
րչչային
անբաժան
մասր
Հայաստանէւ
եւ մենք կչւ
տիբէսնա
լին ք Ուի
/Աք
՚նեան
սա
•ամաններով
բնգա բձա կո լահ
Հա յրենիքին
• Հ ՚
3 ՚
Գաշնակցութեան
9/"^–
րնգՀանուր
ժոզււ
-
վէն կոգմէ
քուէարկուահ
«Մէաղեալ
,
Աղաւո եւ Անկախ
Հա յաստանի»
ղ աղափա–
րականբ
, ա քս ձեւով
նուի րա գէւ րհո ւե ցաւ
միքազղա
լին դաշեադբով
մր :
Աակա
քն
, չուչացաւ
նոր
Հարուահբ
:
Մեր
թ ^ամինե
րր
Հ ի ւ ս իսէն
ե է. արեւ
-
մուտ քէն
յաբձակեղան
եւ
ղեբութիւն
պարաադբեցին
մեղի % Աղգեբու
Գա^ակ
-
ցութեան
ուէսաին
2(^բգ
յօդուահ
ր
կր
էսոստանար
օգնել անգամ պետութեան
մբ,
երբ ան ենթարկուի
արտաքին
թչնամի
-
ներոլ
էս ուժ ումին , րա յց
մ եբ նորաՀաս
-
տաա
՛հանբապետութիւնր
ինկաւ
էսոր՝։ր–
գ ա յ ի ն բռնակալութեան
տաէչ, ոԼ ոք
օգ
նութեան
Հասաւ
:
Մ արդիկ
, ոբ մէկ Հաա
իսկ փամ
փոլչտ
չէին պաբպահ
Հա յրենիքի
փրկութեան
Համաբ ^ ԷսոբՀ րդա յնաղ ում՛ էն վերք յ ա յ —
աարարեղին՝
թէ
Հայկական
գատր
լուհ—
ուահ
է
;
Անոնք
նոյնէսկ
«աբկահաէսնդ
-
րութէւն»
որա կեղին
մեր
կուսակցութեան
կեցուահքր
: 1 9 4 5 ^
Յունիսին
Գէորգ
Զ՛է
օհռւմէն
վեբադարձէն՝
անոնց րսուահ
էր
Հետապնդեչ
Հայկական
Հարղր
արաա —
սաՀմանեան
ուժերով։
Խոստացահ
, էէ^
նաեւ
քիուսիո ք օժանդա
կութ իւնբ , եւ
ա
յ դ
պ ա ա Հ է ա ռ ա լ
ԷսորՀբդ.
ղոբհակալնեբ
կազ—
էէակերպեցին
ներգազթր։
Աեբ
էղատուի —
րակնեբր
ք Ց 4 5 ^
Մայիսին
ա՝րդէ% "՞յէ՜մ՛Լչա -
ղիր նե ր կա չա ց ուցահ
էին։
Հակաոակորգ—
նեբբ ամիս մր
վերք
մէւացան
մեղի։
Հարկ
էր ՐԱալ
միաՀամ
ուռ եւ Հէւէնուիլ
Աեւրի
գաշնադրին
վբա
յ :
Ի՞նչպէ ս Հաւատալ
քիուսիո
յ , երբ
ան
իբ իչխան ո լթ ի լն բ կր տարահէր
ամ բողք
Արեւելեան
Եւրոպայի
էէրայ,
մինչեւ
Աչ–
պանիա
: Ա ովետնեբր
եթէ
չէին
ուղեր
խր աչե ցնել
իրենց
գրացի
Թուրքերր՝
« Ո լի լս չն ե ան սաՀմ աննեբու
» պաՀան
-
քումոէէ,
գէթ
թող առնէին
1 9 1 4 ^
սաՀ
-
մաններր
: Եւ Թուրքերր
գոՀ պիտի
էքնա–
յին աման աղաաե չով
Հ
1 9 1
%ին քեմ ալա
-
կան
չաբմումին
օգնելէ
վերք,
1 9 4 . 5 / ՚ 5 » ՝
պաՀան քեց ին կաբսն
ու ԱրտաՀանր
, նա
եւ Նեղուցներու
Հ ա կա կչի ռ ր , որ
մեբ -
մ ուեցաւ
բնա կանա րա բ :
1 9 4 7
Հոկաեմբեր
շ^ին ՄԱԿի
ԽորՀրդ–
Միութեան
պատուիրակութեան
նախա —
գաՀր՝
Վէչի^ոքի,
յայաարարեղ
թէ
« կարս եւ ԱրտաՀան
կր պատկանին
Վբ
-
րաստանի»
: Աեհ
եղաւ
յուսա խա
րութիւ
նր
Հ ա յ գատր
ւուհու֊ահ
յայտաբարողնե—
բուն
եւ Հա յ Համա յնավա րներուն
:
Այսօբ ,
աչխարՀր
կր բաժնուի
երկու
մասի.
ազա ա ա զ զ ե ր
ե ւ հ ա մ ա յ ն ա վ ա ր
կ ա յ ս ե ր ա պ ա շ տ ռ ւ թ ե ա ն ե նր - ա կ ա յ ե ր կ ի ր -
՚ ն ե ր :
Մէկ
բան
որոչ
է
;
Վե րք ին աաս
-
նամեակին
, Միքին
Արեւելքի
\ լ Ափրի
-
կէի
ժողուէուրդնեբր
ի գին մեհ
ղոՀոգոլ–
թեանղ
առին
իբենղ
անկախութիւնբ
:
Ուրէչներ
, արթուն
կր Հսկեն , նոր ա -
նուննեբոլ
տակ
հահկուահ
Բ՚՚լՀեւէզմի
հալալապա
չաութեան
վտանգին
գէմ %
Վեբքապէս
, սեւամորթներ
ել կիսաւէայ
-
րենի ազդեր
էսկ
տէրացան
անկախու
-
թեան
••
Այսօր
, Հայկական
գաա
չկա ք մէւքաղ–
դա
յէն դիւանաղ իտական
սեղաննե բու
վբ–
բայ • Րայց
կայ
խումրր
անիրաւուահ
ժոգուէոլրդնեբուն
, գժ բա էսա
ճակատաէլբէ
մ
եր բնկե
րնե
րէււն : Անոնք ալ
էլր
սսչասեն
ակրնդէտ
ազատութեան
այգաբացին
:
1 9 1 8 / ՛ ^ ,
Հրաշք
մրն էր որ կաաաբեց
Հայ
ժռղովոլբգր
, եւ
աքսօբ
ալ մենք էլբ Հա -
ւաաանք
այս մողովուբգին
եւ անոբ
Հա–
րազաա
ւյալկին՝
Հ՛Յ՛
Գաշնակցոլթեան
էլոբովի
քանքեբուն
, ոբպէսղի
տառապահ
ել ա չէսա բՀաց քիլ
՜՛այ
աղղբ
կրկին
ող -
քունէ
Ան կա էս ո ւթ ե ան վաբգակարմիր
ար
շալոյս
ը » :
(Շար.)
ԿԱՐԳԱՑԷԲ
ՏԱՐԱԵԵՑԷԲ
«ՅԱՌԱՋ»Ը
Fonds A.R.A.M
