6
Ա Ռ Ա ;է
3
կրնայ րԱալ Գպրողասէրին
Համար եւ մեհ
բարիք մր ամբողշ
9,ր՚"ՆսաՀաք
ղաղութէ
աոքաղայի
աեսակէաէն։
Աւ֊ելին,
նման
յաշողութիւն
մր, իր
անդբաղաբձումբ,
կբնայ
ունենալ
կիբակնօբեայ
ղպրոցնե -
բուն
վբայ,
ասոնց
Հայթայթելով
պաա -
րասաուահ
ձեռնՀաս
ուսուց չու՛Հ ինե ր :
թերեւս չաա Հաճելի
չրլլան
եղահ
Հաս–
աաաոլմնե
բր , բա քց ան կեղհ օր էն բաբե -
կամական
են , վսաաՀ կրնաք
րԱս՚լ • Օ՜՛է
պիաի
չուղեր որ մեր զս յգ վարմարան -
նեբբ , աշակեբաներ
մերմէին
,
որպէ՚"ւՒ
ձ ենք սաիպուահ
րԱԱ՛ քինք նոբ վարմ ա -
րաննեբ
բանա/ու
ձ՛ասին
մաահել։
կարելի
է այղ աբղիւնքին
Հասնիլ , պայմանաւ
որ
փոթուին
մաա
յնութ
իւններր
ղպրոցնե
բէն
նեբս, ու մենք աք նեբբողանքր
պարաա -
ւորութիւն
չնկաաենք եւ գիտնանք
սեւին
սեւ, ճեբմակին ալ ճեբմակ
ըսելու աաբ -
բական
քաշոլթիլնր
ունենալ
,
ղորհին
յաշողոլթեան
Համաբ իսկ :
կարելի չէ քաղաքակրթութեան
մայ ֊
րաքաղաքին
մէշ, նախնական
ղորհիքնե ֊
բով
~էՈղ մ չակե / , ան ալ , մեր ոլա յմ ան -
նե բուն մէշ գտնուող
մ ողովուբղ
ի մր
րուսաՀողբ
մանոլկնեբու
Հողին : կ՝ու -
զե՞նք որ մեր մամ անա կին էետ քալենք •
մ ե կնա կէաբ գպրոցն է
յ
կբթական
այս երկու
կաբեւոբ
Հիմնար–
կոլթեանց
կողքին ՈԼ անոնց
գուղաՀ եռ
աշխատանք
մր կր տարուի
ֆբանսաՀայ
ղ աղո ւթի
բոլոր
շրշաննեբուն
մէք՝ կի -
բակնօրեայ
գասբնթացք : Տեղ - աեղ ալ
նոյն
զ ասրնթացքբ
տեզի
կ՛՚ունենայ
տինղ–
չաբթի
օրերր կամ երեկոներր
, միշա ան
Հուն
ղոՀողութեան
զնով ;
Հոս,
մողովոլբղր
ինքն է որ,
որպէս
փրկութեան
մ իս՛կ
լաստ ,
Հաւատքով
կաոչահ
մ՛այրենի
լեզուին
պաՀպանման
ղորհին , ամէն
միշոցնեբոլ
կր գէմէ ,
անՀնար
զոՀ ողութ իւննե բ ու
կ՝ ենթաբ -
կոլի
Ս՚եսբոպեան
տառերր
սորվեցնելու
Համ աբ մեբ մ ան ու կնե բուն եւ ամէն Հր -
րաչքնե բ կր յուսա
յ :
ի տես Հաւաքական
ա յս
անընկճելի
կամքին
, քւ տես
ղոՀաբերութեան
ալս
յուղիչ
օրինակին
, ինչպէս
չրեգ՚լզիլ
աղղի
մեհամ եհնե րուն անտա ր րե բութեան
՛էէմ ,
որոնք
ւիո՚էին կբ էքո-էանան
իրենց
բնհայ–
ուահ պատիւներու/
«բարձբ
֊էովանաւո
—
րութեամբ^
,
ՀնսւխաղաՀութեամբ»
եւ
մասամբ
նորին • • •
Հրապարակին
վրայ,
որպէս Հայ բբս–
նուելիք
եբիտասաբգոլթեան
Հարիւբին
իննսունր
կիրակնօրեա
յ գասրնթացքնե
-
բուն պատրասաահ
եբէկուան
մանոլկնե -
րրն են ՛՛Այգ գասրնթացքնեբն
են
նորէն,
ոբ մեբ զո յգ վա բմ ա ր անն ե րուն
Համար
թեկնահունեբ
կր պատրաստեն
: Աեր ե -
կեղեցինեբբ
նոյնպէս
կիբակնօբեայ
զա -
ս բն թա ց քն ե ր ո լ աշակերտութիւն
են : է՛սկ
եթէ
հ բաղբուահ
աշխատանքի
վերահահ
ԲէԼ՚"յէ^Ք
"՛յդ ղասբնթացքներբ
, անպայ
ման քիշ մր նուազ
«կորանք
մեոանք »ի
պատճառներ
էլ ունենա
յինք :
I ^ԲԲ դիաենք թէ Փս՚բիզէն ել Աար -
"էյլէն
գուբս,
ֆբանսաՀայ
ղաղութր
րաղկացահ
է սաՀմանափակ
թիլով Հա -
լաքականութիւննեբէ
, պիտի
ղիտնանք
նաեւ թէ անոն ք շեն կրնար
ունենալ
ի-
րենց մանկապաբտէզր
կամ նախակրթա -
բանբ։
թերեւս
յաոաշիկային
կարելի
րլ~
լայ
լուհ՚ււմ
մր ղանել,
բայց
մինչ այդ ,
նեբկա
յ պա յմաննե
բուն
մէշ ,
Հայերէնի
ուսու ցմ ան ալս միշոցր
պարաաէ որու -
թիւն
մրն է՝ որմէն
չենք կրնար
քսոլսա -
փիլ ե լ կրնանք աւ ե լի ա բգիւնաւ որ ՛լ ար
ձնե լ ալս ձեւբ, եթէ միայն մեբ
«մեհ»ե–
րբ չարՀամաբ՜էեն
ղա քն :
Գիտենք
նաեւ թէ, մեր մոզովուբզբ
ա–
ւե լի իրաաես
, չատ ա/
կարեւորութիւն
տուահ
չունի
«մեհ»երու
աբՀամաբ–>ան -
քին,սակայն
ղորհր
ունի իր
պաՀան9քնե–
րր՝
որոնց
զոՀացու
մ կարողանա
լ
տալու֊
Համ ար անՀ բամ ե շտ է հրաւլրուահ
մ իա -
աեսակ
ւս շքսաաանք : (յձ՚ան
արզ իւնքի մր
Հասնելու
Համաբ
մ տա ւո րա կանո լթ ե ան եւ
մողովուրգին
զորհակցւււթիւնբ
կաբե -
լոր է :
Մենք
չենք մխտեր
ղբուահ
Հարցին
նեբկա քացսւցահ
բա բգութ
իւննե բ բ : ԱյԴ
բաբղ ութիւննե
ր ր կարե լի է ւսմ փ ուի ե լ ձ օ–
տալոբապէս
Հետե եա/ ձեւով՝
Ա)Աարան–
ուան ութ իւններր
ունին
|ւր1ւնց
գպրո ցնե -
րը , ք^աբեղորհականր
հ ր
Դ՚էԲ՚՚Յ^^ՐԲ ՚
Հայրենակցական
Միութիւններբ
^ ի ր ե ն ց
ղպբոցնեբբ,
կապ– Խաչբ
հ ր
.ղպրոՅ^երբ,
. ել աաէլաւին
Կ՛"րեէի է չարունաէլել
՚, քք ՛է
ի ր
ղոլրոցր կր ղիը ... կարելի է Համա–
զոբհակցաէչան
ձեւ մբ գտնել :
/• ) Այս ղաս րնթա ցքնե բուն
էետեւիլբ
պաբտաւոբիչ
չէ ա չա կե բտութ եան Հա -
մաբ։
Ուսուցիչնեբր
ոշ միայն
զասաւան–
ղ ութեան
ներկա յացուցահգժոլա
բո լթ իւն
ներր
ունին , այլ եւ աչակերա
Հաւաքելու
աՀա
ճելի աշխատանքր
ունին
յ
Գ) քքւսուցիչ
ճաբելր տեւական
մ ղձա —
ւանշ մրն է .գասրնթացքներու
պատաս -
խանաաունե
բուն ՜էամար :
Չ")
Կրթական
մ արմ ին
ղ ո յութ
էււն
չունի
եւ ոչ ալ հբաղիբ - ք^լրաքանչիւբ
ուսու -
^իչ կբ դ ասալանղ է իբ գիտցահբ
ե լ Հա
մաձա
յն իր խղճին :
Ե) Ո ւսոլցիչ
պաՀելու
Համաբ
Հասո քթի
մնա յուն
աղ բիւր
ղոյութիւն
չունի :
Զ) Մնայուն
, յարմար
սբաՀ մբ ունե -
Ց՛՛՛ւ ձՐշա^^եբր կր նկատոլին
բախտաւոր :
Եւ ւէերշապէս
այս բոչոբ
ղ մ ուա բո ւթ
իլն
նեբուն
որպէս աւլ ու պղպեղ՝ մեր մտա -
ւո ր ա կանն ե ր էն ռւ պատաս խանատո էնե բէն
չաաեր Հաւատք
չունին
կիբակնօբեայ
գա
սրնթացքնե
ր ո ւն օզաակարութեան
վրայ ։
Եթէ
ՖբանսաՀայ
էլաւլոլթր
առաշէւն Օ–
րէն
թոլէր այս բոլոբ գմ ոլա րութիւննե
բն
ու սեէլանի մբ չուրշ
բոլորոլահ
ոււլէր
լուհում
մր փնտռել,
կրնանք վստաՀ բլ -
լալ թէ մինշեւ ա յսօր աք չէ ին ք
ունենար
այդ աբՀամաբուահ
ղ ասբնթացքներն
իսկ
ել առանց
անոնց ալ, չենք գիտեր
թէ
ՖրանսաՀա
յութեան
ե բ իտասա բգա
կան
ճակատր
մեղի
կրնա՞ր
ներկայանալ
գոնէ
այնպէս
ինչպէս որ է այսօր :
ԱԻԱԱԿ ԱԻԱԼԵԱՆ
( Մն ա ց ե ա | ը Յ ա յ ո ր դ ո վ )
ԱՐԻՆԵՐՈԻՆ
ՏՕՆ Պք1ԻկՆՈԱ
Ա6ՐԷԱԻ
Աա՚ԹԱՐԵԱՆ
ՎԱք՚ԺԱՐԱՆԻՆ
ՄԷԶ
Աեպտեմբեբի
վերշին
օր երուն , ձ՛եհ չր–
քեէէոլթ եամբ կատարուեցաւ
վաբմաբտնիս
բակին մէշ Մխիթարեան
Արիներ ու աոա
շին քսոստումին
Հանղէսբ։
Հրալիրռահ
էին բոչոբ
քկղային
Մի -
ոլթիւններր
, էէաբմաբանիս
բաբեկամնե -
բբ, Արձանթինեան
եւ
Աղղայէւն
Աբինե -
րու
ձ՚արձ՚իննեբոլ
պետեբր,
ւէէսրձ ւս բանիս՝
ուսուցչուՀիներն
եւ աչակեբանեբու
, Ա–
րիներու
ե լ
ւլայլիկնեբոլ
հնողքներր :
Հանէլէսին
աւելի
փայլ
տալու
Համար ,
էւրենց
եղբայրական
մ ասնա կց ո լթ իլն
ր
րե^
րին նաեւ Հ՛ Մ՛ Ը. Մ՛ի Արիներբ , Ա -
բենո յնեբբ եւ կ՚այչիէչնեբր
իրենց
սուա -
լչ ա էսում չ՛ուէ :
Ժամչլ Ոին էէաբմաբանիս
արտաքին
մէւէ
աքէն
սկսան
յաոաշանէսլ
կ-այլէւկնե -
բսւ,
Արենոյշնեբոլ
եւ Արիներու
խումբե
րր, աոաշնորզուահ
Հ • Մ • Ը • Մ ՛ի նր -
լաւչա էսումբէն : Տողանցքր
շա բ ո ւնա կո ւե
ցաւ վաբմարանիս
բակին
մէք՝ մեհ խան
՛է աէէաո ութ իւն ստեղհե լոէէ^ Հանղ իսա կան -
ներու մէշ .կարհես
Հսկայ բանակ
մրն էբ
որ
իբ
"էԱէնղիսաւոր
աոէլանցքր
կր
կաաա–
րէր՛
՚լ"վելի
էր բոչոբ
Արիներու, Արե -
նո
քշնե բու
եւ
Գա քլէւ կնե լալ
օր էէնա կելի
կարղ
ապա՝,
ութ իլնր :
Տոզանցքի
վերշաւորութեան
,մեհ
Հան–
ղէսով
կատարուեցաւ
Գբօշներու
պաբ -
ղում ի արա րողութիւնբ
: Արմ
ան
թ
ի ն
ե
ան
ղրօշբ պարղեց Պ՛ ՑովՀաննէս
Լալայեան
,
վաբմարանիս
Արիներու
նորակազմ
խում^
րին կնքաՀայրր։
Հ. Ա՛ Ը՛ Մ՛ի Աբինե -
բու
դրօշր
՚դաբւլեց Պ– ՅովՀաննէս
Ատե —
փանեան
,
նախագաՀ
Հ. Մ՝ Ը–Մ՛ի
վար
չո
ւթե ան ; իսկ Մ խիթարեան
վաբմա -
բանի
Արիներու
խումբին
դրօշր պարղե -
լու պաշաօնր
տրուահ էբ մեր գայլիկնե -
րու պետին՝ Օր - Տորա
Պուչտուքեանի
:
Աբմանթինեան
եւ Հա յկական փառե
րգ
նե
բէն
յետոյ
, Պ ՚ Լալա յեան պարզեց
Մր–
էսիթարեան
Արիներու
խումբին
նոր ղ րօ–
շբ , եւ ներկէսյացոլց
զայն
Հ.
քցաչատոլր
Վրգ ՚ Վ^րթանէսեանի
,
ոբ
օրՀնելւ՚վ
զայն
յանձնեց
խմբապետին
, եւ
ապա
քանի
մր
էսօսքոէէ բացատրեց
Արիներու
կաղմա -
կե րպութ եան գաղա փար ականր , գոբհ -
նական
միշոցներով
եւ
ղոլարճոլթեամր
դրոշմել
ձ՚անուկներու
սրտին մէք Աւե -
տա
բանա կան եղբա յբութեան
Հ ողին :
Արի Միսաք
Մաբզաբեանի
«Հայ Ա
կա–
ուտ
ին
»
գեղեցիէչ եւ յուզիչ արաասա -
նոլթենէն
յետո
յ , եզբա յրնեբ ՝
Մ իսաք
Մ արղարեան
, կարապետ
Աբսլանեան ,
Գրիգոր
իյաչաաուբեան
, ՏովՀաննէս
Պո–
նաբարղեան
, Աուրէն
Արթինեան
,ԶոՀրապ
Ա ազրրեան
, խմրապեա
եղբա
յր
թեբճա -
եանի աոշէէւ՝
դնելով
իբենց
ձեռքե րր
Արիներու
ղ բօչին
վրայ
կատաբեցին
ի -
րենց
Հանղ իսաւոբ
խոստում
ր , •>ալատա -
րիմ րԱԱ՚լու
Աստուհոյ
, Հայրենիքին
եւ
Աբինե բու
սկզբունքներուն
: Ա յս առ -
թէ՛ւ Աոաշնոբղ
ի աստիճանր
ստացան Եզ–
րայբներ՝
Միսաք
Մարգաբեան
, կարա -
պեա Արսչանեան եւ Գրիդոբ
հէաչատուբ–
եան . ելփոխ . առաշնոբդի
աստիճանը
ստացան
եղբայրներ՝
ՏովՀաննէս
Պոնա -
բարգեան
, Աուրէն
Աբթինեան
եւ Զ"՛՝ ~
բապ
Աազբրեան
Այս
Հանղ իսաւոբ եւ յուզիչ
աբարողու–
թենէն
յետոյ,
խօսք առաւ Ա
էսիթարեան
Արիներու Պետ
Լլ
նախկին
սէէէն՝
Հաչկպէ
Մ էսիթարեան
վարմ ա բանի , եէլրայր Ցա -
կոր թեբճանեան : Ան բացատրեց
այս
Հանղիսաւոբ
խոսաումին
իձ՛աստր , Արիին
պա րտա կանութ
իւննե րբ եւ ւղե տե բու
ու
առաշնորէլնե
չւու եզբա յբական
էէաբմ
ունքր
իրենղ ոաորաղ աոնե
բքէւ
Հանղէպ,
մանա -
ւանղ
բարի
օրինակէւն
շինիչ
ղեբր
այււ
կաղմակե րպէււթեան մէշ
Ցաշոբզաբար
խօսեղան
եէչբսւ
քբ
կաբ -
՛դի" Տէր Մեսրոպեան
, րնգՀ • պետ Արի ~՜
նե բու խումբին՛
ապա
Պ՛ Աաեւէւանեան ,
ււր Հայրական
չունչոէէ
հանբաղաւ
բաբո -
յական եւ աղզ աս իբա կան
սկղբէէւնքնեբու
մասին,
խւսնղ ավաոե չոէէ եբիտասաբզ
Ա -
րինե բուն
Ոէչ
էւն ։
Փակմ ան խօսքբ
չւբաւ վարմաբանիսՄ ե–
հաւոր
Հ ՚ Ատեփան Վրգ • Ֆերա՝,եան
, որ
էւբ •^այրական
ղնա՝,աաանքէւ
էսօսքերր
ուզւլեղ
վաբմարանիս
Աբինե բու
խմ բա -
ոչետին, որ քիչ մամանակուան
մէշ ան -
էսոնշ աչխաաւսնքոէէ
քաշողեցալ
վարմա -
բանիս
գպրոցական
կազմակերպութեան
կողքին
սաեւչհել
ա
չս դեղեցիկ
ձեռնար -
կչւ ,
^ ի
չ ձամ
անա
կո
լան
մէշ զւչ ա չի փո -
փոխութիւն
բե բե լռվ մեր աչակե րտնե բու.
Հ ող լո
քն
մէշ : իքօսքն
ուղղելով
էսմբապետ
թեբճանեանի
, րսալ . Բու բացաոիկ
ւլէւ -
Հ ողութ իւննե րոլգ եւ եռանգուն
աշակ —
ց
ութ եանղ. ղնաէաաանքի
իրրփոքբիկ
ար—
աա յա յաութիւն
մբ ,
կ՝
ուղեմ որ քու ոսկի
սրտիգ
վրայ
փայ
/ի
Աեհ
Բարեբարներու
Մուրատի եւ քիափայէլի
ոսկի մետալր, ել
Հրաւիրեց
մեր պետին
Հայրր՝
Պ. Մ *
թեբճանեանբ
, ոբպէսզի
ինքր
անձամբ
էչնէ այդ չքանչանր
իր զաւակի
կուբհքին
;
Եղբայր
Ցակոբ , ղնաՀատանքի
այս ա–
նակնկալ
ա
րտա յա
քտ
ութեան
վրայ,
ու -
ւչե
լով յա
քանել
իբ էսո
չէին
չնոբՀակա
լու -
թիւնբ,
րսալ. չափաղանց
յոլզոլահ
եմ
աքս
րացէք
՚ոէէկ
պաւոիլին որ
եէքաւ
ինհի
Հ
Որքան ոբ Արին իր
չւբահ
բարէէ
գորհին
Համաբ վա րձաա ր ութ իւն չի սպասե ր ,
քանի որպա րտականոլթիէնն
է ա յն , սա
կա
քն աքս մ
-ետալբ պիտի
հառայէ
յիչե —
ցնելու
ինհէւ թէ
ւչեռ
չատ պարտական եմ
Մ էսիթարեան
Մ իաբանութեան
:
Անոնց
ղորհին
աշակցիլր
ազգին
լաւաւլոյն հա
ռա յութ
իւն մատուցանել
է։ Աքս
ւէայր -
կեանիս
մ
աքիս մէշ կր վե բանո բողո
լին
Հալէպի
մեբ էէա րմ ա րան ր , մեր
"էբելԼ^
Տեսուչ եւ ուսուցիչ
Հա յբեբր
• մեբ արի
ներու
կեանքր
, մեր բարեկամնեբր
, ել կր
զղ ամ թէ անոնք
իմ
կեանքիս
լալաղոյն
ապրումներն
էին։
Արզ էն երեկո յանա
լ
սկսահ
է
բ
եւ գաբձ
եաչ
նուաղախումբի
խանգավառ
աղմոլ *
կով
Հանդիսաւո
բ
կե բպով
դրօչներր վար
առնուեղան եւփակման
տռղանղքով
փակ–
ուեցաւ ա յս յիչատակի օրր
ԱքցԻԹԱՐԵԱՆ ԱՐԻ
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹքւՐԹՕՆԸ
(78)
ո
Մ Ա Ս Ն Ա Ռ Ա ՋԻՆ
ԱՅԱԱՍԵՐԱԾՆԵՐԸ
Զ՛
ՏԼ1ԲԹԼէՐԸ
Գո րհ ե րն իս ատ չամ աչրՆ, ի կաո րէէ ն
մնաց, կր ձ րւէ ռաբ տիկին
Մաբկէէսեան,
ձոլեդին
Հպարտութեան
նայուահք մը
նետելոէէ դէպի ւչանձապա՝,
ը :
Հոգ չէ
1
Հանրմ , կր
պատասխանէր
հերռւնին
, չամաչբճիին
կտորէն կր սկսի
աէ օբ մրն ալ ղիաես ա . . . Աստուահ
ու–
դէ ^՚է կ՝ԲԱ"՚յ •
Հանբմր
կեբեւայ որ Հասկցաւ այս խո–
րիմ ասա դա բձուահքին
նշանակութիւնր
•
էէասն ղի աշքին
դամանոլթիւնր
մէկէն
ձ՛եէլմ ացալ
^ ե ր աղուն , ւլղ
ոլա
կան
անսաՀ
ման նա յուահքի
մր փսխուեցաւ
դէպի
տոքթորր
, որ սովոր ութ եանր
Համեմատ
վեր վար կր ճեմէր սրա՝, ին մէշ , մ տա -
խոՀ : « Հէքիմ
պաշիֆի
առասպելին
ակ -
նաբկահ էր
Մեբկերեան
կիրակի օբբ,
յեամիշօրէին
,
ամէն
մարդ իր դիրքբ
բռնահ
էր
ամիրային
տան
ձ՛էշ։
Տիկինր՝
բնգՀանուբ
Հրամա -
նատաբի մբ ՝>անղամանքր
ունէր,
կարհես
ղէպքերռւն
վբայ
–ւսկելոլ
կոչուահ :
• հՏաչօն , որուն կապո յտ չուէսա յէ նոր
շա ւ՛էաբ
մ ր եւ ճամ էլա ւոր
չէսլկէ՜ն
մ ր շի՜
նահ էին , նրբանղքին
դրանր
աոշեւ
կբ
նստէր Հիւ.պատոսական
էչավաղի մր պէս ,
իր նոր Հագուստին
մէշ քիշ մ ը ան՜, ան -
ւչիստ եւ անճարակ : Տոքթսբբ
աշխաաա -
նոցը փակուահ էբ , թաւիշէ
բանուահ
էչգակր
գլուխբ,
գիտութեան
,լոբհաւորի
ւղլուզան
֊.աղահ
Վեբշւսէղէս
վէուչոցին
զրէէէն ձայնբ լրս ՜
ուեցաւ.
իչ ա չօ , որ միշավա
յրէն եւ կա -
ցութենէն
աղղուեչով
ինքն էսլ սկսեր էր
անւլիտա կցա բւււ ր , մեքենաբար
,
՚Լ.ա յբ ՜
կեանին
ապալոբոլթիւնբ
կրել , յուզուիլ
,
չաՀաղբէչռոլիչ
, ցնցուեցաւ
իր
աթոոին
՚էրայ
•ղրան
եաին ոանաձա
յն մր չսուե -
ղաւ։
Գաւառացին
ելաւ, բացաւ ։
Գէր կի^ մր ել նիՀար , սլացիկ
Հասա -
կով
աւլշիկ
ձ՛բ ներս մտան,
հէա չո յին
շրչ՜
մոբահ ա չուբնե
բուն առքեւ : Եան, իր
չոլա րում ր մէք, չկրցաւ
պարտականու -
թիւնբ
անթեբի
կատարել, եւ
փոէսանակ
իսկոյն
դէպի
տոքթորին
դուռր
նետուե -
լու եւ պայմ անաղ բուահ
մատէւ
Հաբոլահ–
նեբր
աալու , կեցեր
ւչէբ
կնոշ եբեսր կբ
նայէր։
Այցելռղներր
, տատամսոտ
, իրա
րու կր նայէին
, փնտռելով ան որուն ե -
կահ
էին։
Տսքթորբ
ո՞ւր է , Հարղուղ
ւէերշա
պէս դէր ԿԻ^ր եբկչոա
ձայնով
մր։
Րա յց ա յդ վա յբկեանին
գէ՛մ ացի
դուռը
չարմեցաւ
, կիսուէ ին բաղուե լով եւ տոք
թորին
անՀամբեր
ղլուխր
ղուղնելուէ :
Հրամձ՚եցէք
, տիկին :
Այ"
Հրաւէրին
վրա
յ , կինր ել աւլքփկր
սենեակէն
ներս մտան : Տոքթորր
երկու
աթոռ
ցուցուց
անոնց , եւ , լուսաւո
բե լու
Համար
սենեակր որ կէս մութ էբ, երկու
պատու՝,աններուն
սաւէբնեբբ վեբ քաչեց :
Ասղէւն
ղարձահ
աաենր,
ւլննէււլ
ակնարկ
մր նեաեց այգ երկու
արարահներուն
՛էր—
բայ,
որոնք առաքին
նուիրաէլորհումր
կբ
բե րէ ին իր անկատար
տոքթ որ ութ եան
Հանւլամանքէէն : Եւ չ/ացալ
մնաց :
Երկու
կիներբ,
ոբոնք անչուչա մա քբ ու
ա՛չքի Կ էէ^^ եւ ապէս֊էովապէս
Ա ե ր էլե բ -
եսւնէէն հանուցահ
շամաշշրճէւ
էֆթիկն ու
էւր աղքիկր , տարօրինակ
Հակապատկեր
մր կր ձեւացնէին :
Մայրը
տարապայման
դէր,
աղքիկր
շափազանց
նի֊,ար : Բառասռւնր
անցու -
ցահ էբ ան , էէասնզի
երեսին
մաշկեբր
, .
որքան որ
աք
առատ ճարպով
թխմուահ ,
թ ո յ լ կա խէէւահք
մ բ առեր
է ին ա յտե բն է՛
վար,
երթալ
էսաոնուելու
Համաբ
հնօտին
տակ
վւռռւուլ
երկու
շեբա
մ ս ա էչո յտե ր ո ւն :
Հսկայ
հիհեբ կբ բեոնաւռրէին
անռր
լայն
կուբհքր։
Լայնալիճ
փոբր կր խարսխա ֊
նար
մեհ ակե բա
գիս աե բուն եւ Հ ասաա -
բեստ
յետո
յ ք ի ն վբայ : Գարբնոց
ի վիթ-
էսարի փքոց , պոո թկացող
դի
բութենէն
աանքուահ
, էսեւլճ կինր կր ՝, եւա ր միշա ,
յամր,
Համաշափ
շաբմում
մր
աալով
ճարպի իբ թանձբ
զրա՝,ին : Գէմքին
գհե–
բր,
միսի
լերկ
յորդութեան
ձ՛էք
ւլբեթէ
Հալահ
կորսոլահ, բան մր չէին աբտա -
յայտեր՛
մինակ
աչուրնեբբ,
կսկիհոա ,
չաա լացոդ,
բարի Հայ կնկան աչք, ղա -
լի
, դորռվի , պաղատանքի
խոնաւ
սեւե–
ոանք մր ունէին
որմէ անկարելի էբ չաղ–
զուիլ
֊՛
Գլուխբ սեւ վա ր չամ ա կի մ բ մէք փաթ–
թահ
է բ , մինչեւ
ճակտին
կէսբ , ականք .-
ներուն
վբայ
հոհրակէն
ւէաբ։
Լայն
ցել–
չփակ մր եւ չրքազղեստ
մր Հազիւ
կր
I
պարակէ
ին ա քգ մ եհղի
մ արմինր :
Անոր քուէ բո լո րովին տարբեր
է ր աղ -
լ/՛
Կււ ՝ է^չ՚դէ"
^ Ր Բ " ՚ – ՚ լ է չ ուս ի մ բ մ եհա -
բուն
կաղնիէէ մր քով : Հիւանդոտ
, դիւ
թիչ եւ սրտաճմլիկ
աւլււ ւո ր ո ւ թ իւն մբ ու^
նէբ ան; Տձւլոյն
դէմքր
այնքան
նիՀաբ
որքան
մելամաղձօրէն
Հրապուրիչ
, ան -
թերի էր դհերուն
մաքրութեամբբ
եւ ա -
նեղհութեամ բր
ԵՐՈԻԱՆԳ
ԱՐՄԱԲԷԵԽ՜ԱՆԼԵԱՆ
(Շար.)
^ .. . ^
-
Չ ձ Ր Ա Տ Ա Ր Ա Կ ՈԻԱ Ծ Ձ Ե Ռ Ա ԳԻ Ր Ն Ե Ր Ը Չ Ե Ն
Վ Ե Ր Ա Դ Ա Ր Զ Ո ԻԻ Ր :
Fonds A.R.A.M
