6
Ա Ռ Ա
51
3
բարեկամ
չունէ
ել Հողն ալ չէ ունենալու
ԱՆՀԵՏԱՑՈՂ
ԳկԾ՚ՐԵՐ
Հ
աժւ
՛ւ՛
Այս
պաւչոէթէլնը
որ զէնքր աչսէարա -
կին
րարձրոէ թեան
վրա
յ մնալուն
կ՝Օզնէ
է վեր քո յ կրնա
յ
քազաքական
՚1 ւՒԷ
վայր
անկումէ
մր պաաոճառ
բչլայ , որով
Հեաեւ
անձնապէս չէ զ իտցահ
կոզմնա -
Կ է ցներ
ունենա
լ կամ
Հ ա լու աար իմնե
բ
կուսակցութեան
հոցին
մէք : Բսւցարձա -
կապէս
սւնկարոզ է ունկնզիր
րազմսլ -
թի
ւնե
րչւ էսանղ ավաոե
լ ՚.
աբաա ւանու թեան
ու ր էւ * մէկ ա ր -
կար
կողմն է ա յս « սառնարանի
զլխա -
նոցին» :
Ով որ պզտէւկ մբ կր վէրաւորէ
իբ աբ–
մանապաաութիլնր
պ է ա ք
է աչք առնէ ա–
նոբ
նկա բաղ րին վ րէմ
խնղ
իր Հեաեւ անք ֊
ներբ։
Արեւեւեան
Գերմանիոյ
չսւրաթսւ -
թե
րթե
րէն
մ է կր
Հ ամա
րձա կահ
է ր
կա -
աակի
ձեւով
իր կաղանղի
աւանդական
մաղթանքներու
մէք րսեչ–«՛՛՛
Գրասեղա–
նրս ազաաել
իր վրայ
ղիզուահ՜
Բ՛՛Է՛՛Բ
թոլզթերէն
եւ սա կառբ նեաել» : Գմրախ–
աարաբ
հ^աղբանկաբիչր
լրաղրոդին
ձեռ —
քին մէք դրահ էր իլլպրիխթի
նկարբ
այդ
բոլոբ
նեաուե
լիք
թուղթերուն
մ էք : Պա–
աասխանաաուն
անմ իքապէս
ճամ րուահ՜
էր
1057/
Գեկտեմրեբին
, արաաքին
քաղա
քականութեան
մասին եդահ՛ բուռն
վիճա
բանութեան
մբ
րնթաղքին
Արեւելեան
Գեբմանիոք
անաեսական
նախաբարբ
կեր.
Հաբթ
Ցիէէեբ
Համրեբոլթիլնբ
կոբսնցնե -
լով՝
դոչեց
. « Երբ մենք րոէոբս
, աք–
ս որմ ան կա յաննե
բու
մէք է ինք ,
բնկեր
Ե՚֊չպբիխթ
Դ՚՚՚-Ք
^ ՚ " ռ կր խօսէիք
Ո՚ուսիոյ
մէք։
Աիչա ապաՀովութեան
մէք
եդահ՝
էք՝» ՚
Ե՚-է՚Գբիխթ
անխռով
պաաասխանեց
•
~
Երբեք
պիաի
չմ ոռնամ , ընկեր
Ցիչ–
էեբ , ինչ որ Հիմա
բսիք • Ա՚-ելի
ուչ կր
էսօսինք այղ մասին :
Առ իթ
չեղաւ
ա յգ
մ ասին խօսե լու , հ -
բով֊էետեւ
Ցիէլեբ
աուն
վերադարձին
ս։–
արճանակբ
պարպահ՝ էր ղլխուն :
ինչո՞ւ
զարմանալ որ անկէ ի վեր ոչ
մէ կ րնղ ղ իմ ութիւն
կրնա
ք դո յութիւն
ու–՛
նենալ
կուսակցութեան
վերին
շարքերուն
մէկ
մօրուսաւոբ
բռնակալին դէմ:
Ապա
ս թ ա լիզմ ի սկիդբբ
Կաբլ
Շիբաեվան
որ կեղ բոնական
կոմիտէ էն
Հեռացուցահ՜
էր
Ե՚-Է՚քրիխթբ
դիտել
տուաւ
քՍրուշչեւի
։
Գուք ձեբ Ոեբիան
Հ բացանաղարկ
բ–
րիք,
բ՛" քց դերման
Ոեբիան
տակաւին կր
մնա
յ մեր կուսակցութեան
՛է Է՚"–1"Ր ՚
1ւքրուչչեւ պատաս խանահ է •
ԵւէՈքիրիխթ
առաքնակարղ
լարախա—
ղաց
մ րն է
քաղաքականութեան
մէք :
Ր"՚յՅ
սպասեցէք
քիչ մբ անոր
կա բղն
ալ
կռլղայ :
Պերլինի
տաղնապր
վերանորոզեց
՚ոյո
բռնակալին
մամ անակաշրքանր
: Խ րուչ –\
չեւ
զիտէ
որ ղերման
•համայնավար
կ ո լ -^
սակցութեան
մէք ոշ ոք իլլպրիէսթէ մա -–|
քիավելական
յամառութիւնբ
ունի
, ղիտէ\
ոբ ոշ ոք կարող է աւելի երկաբ
խօսիլ
եւ \
աւելի
անուշոլթեամբ
սպասել, Հակաոա—1^
կոբզի
մբ
գիմադբութիլնբ
: Աւ ^թէ\
ԳԵՂԱՍ ԳԱՎ-ՍՖԵՍՆ
€ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(70.)
ՄԱ Ս ՛Ն Ա Ռ Ա ԾԻՆ
Ա8ԼԱՍԵՐԱԾՆԵՐԸ
Զ–
ՏՈ-ԲԹՈՐԸ
՛Բանէւ մր Հեղ դ ո ղ ելաւ , դրան
եաին
աղմուկ
մբ լսելով՛
բայց
Հանրմն
էր,
որ,
անձկալից
, անՀ ամբե բ ութ ենէ կրհ ուահ՛ ,
կուղար
տեղեկանալ
կա ց ո ւթ ե ան մա -
սին :
Անոր
նշանացի
Հ ա րցում
ին Խ ա շօ դ ըէ–
խավը շէ կ՝ըսէբ
Հեռոլէն
, ու
Հանւմին
կանանշ
նայուահքր
, խոմ ոռ , թոլնալոր
,
անդիմադրելի
, պաՀ մր սեւեռուահ
կբ
մնար
Հէ,ք սպասաւորին
վբա
յ ,
ա յն
քան
սպառնական
, յանդիմանալից
որ իրր թէ
անիկա
րքլար պաաՍաոր եթէ
՛տիլանդներ
չէ ին նեբկա յանար
տոքթ
որ էն առ "դքոլ ֊
թիլն,
կեանք
խնղբելու
Աբշակ պարտեցաւ
, պտրտեցալ
ի ր
սենեա կնե բուն
մ էք •
անՀամբեբութեան
շարմոլմներ
զհելով
Օղին
մէք, օֆեբ
ել
Զուիցեբէայ
մէք իբ մաՀկանացռւն
կբ^*–
քահ է Պ՚՚/սոյ
նախկին
կեղ բռնական
վար–
չութեան
ատենապետ Պ • Գեղամ
Գավաֆ–
եան :
Պ • Գավաֆեան
եղահ էր անՀատակա -
նութեան տէր, մտաւորական
, րաղմա —
կռղմ անի
պա չա բով
օմտոյ.ահ
գէմք
մբ ,
որ
ե րիաասա
բղ տաբի
քէն
Է՛՛Կ /՚ է"՛.)"՛
բերահ
է Ր ո ւս ո լց շա կան ել
վարշական
կա րռզութ
իւննե բ :
Գեղամ Գավաֆեան
, ղաւա1լն էբ Համ -
բալալոբ
թուաբանաղէտ
Գաբեղին Գա —
վաֆեանի եւ հնահ
է ր Ա կիւտա
ր՝
1888 -
ին :
1905/1ւ
աւարտելէ
յետոյ
Պէրպէր
~
եան վաբմա բանբ , մ ե կնահ էր Փարից ,
ուր
Հետեւելով
ճաբտարադիտութեան
,
շրքանալաբտ
եդահ էր
1910/5՛։
Ա՛ Ր^Ղ՜
Հանու
բ պատե րազմ էւ
վե րքաւո րութե ան
մօտ,
1917/5՛,
Հաղիւ
29
տարեկան
, ւլի -
տական
պա շա բով ու
ե ր իտասա
բղ ա կան
աշխոյմոէէ
/եցոլն,
ստանձնահ՜ է կեղրո —
նականի
տնօրէն
ութ իլեր , ղո չւ վարահ է
մինչեւ
1927 :
իբբեւ
ուսուցիշ,
իր ղասա ւանղ
ութ
իլն–
նեբով
ուսողութիւն
, բնաղիառւթիւն
,
իմ աստաս էէր ութ եան
պատմութիւն
-—- լա—
ւադոյնս պատրաստահ
է իր սանեբբ, ռ -
րոնցմէ
սաուաբ
թիւ֊ մը առիթն
ունեցահ
են
արմ անաւոբասլէ
ս
ներկայացնելու
կեդր էէնա կանբ՝ օտար
Հորիզոններ
ու մի -
քաղդա
յին չափան ի՛չեր ուէ կրթական
Հ աս
տա տ ո ւթ ի ւնն եր ո լ
մ էք :
Ողրացեալր
ղանաղան
շրքաննե
բու ու -
սոլցշական
պա շտօննե
բ ւէա բահ է
Պէր
պէրեան
, Աէսիթարեան
, էսաեան
, Պէ -
ղաղեան , ՀայոլՀեաց
, Գպբոցասէր
, Նհ -
կոզոսեան
, Հէւնղ /եան
էէա րմա բաննե
բու
մէք , ինշպէս
նաեւ
Ռռպեբթ
քո լէմ
ի
ճարտարաղիաական
ճիլղին
մէք :
1910^5.
՚էեբք
ե ղահ
է
ճաբտարաղէտ
Պուբսայի
նաՀանղին
, իսկ
1911/^,
Պո/ -
սոյ քաղաքապետութեան
էէւսոլմնասիբա -
կան
ճիւղի պետ :
1913 - 14/5՛՛ Ս ա փ էթէ տէ Ռ ո ւթ
բնկե–
պէտք
ըչլայ
բանակցիլ
Գերմանիոյ
երկու
կէ սեբուն Հետ իլչպրիխթի
յա րձակոդա -
կան եւ անրնկճելէէ
նկաբւսէչ իրր
թանկա–
ղին
աթ-աւ
մբն է :
Ուրեմն ալս անձին բախտբ
այսօր
մեհ
չափով
կապուահ է Արեւելեան
Պերլինէւ
Հետ : Այս աղատութեան
եռուն
ովասիսբ
֊ – ա/ս մ իշտ բաց դ ուո ր ուրկէ Արեւե
լ -
եան
Գերմաննեբլւ
կրնան
յոլսաՀաառւթե—
նէ փախուստ
տալու , կբ մնայ
ղլէսալոբ
ա րդե լքր
իբ մեհ ճակա տաէլ րին իբակա -
նացմ ան , արեւելեան
Գերմ անիո
յ ամ րող–
քական
խորՀ րդա յնացմ ան ;
Թ– Ա. Թ.
րութեան
Պոլսոյ
ճաբաարազէտ
, կա —
բեւոր
ղեր կաաաբահ է կրաւլիւսի
բնկե -
րութեան
մէք,
1922<5՛
սկսեալ,
որպէս
կաոոլցանալ
Զէյթին
Պուբնուի
, Գար -
թալի եւ Տարրճայէւ
ւլ ոբհարաննեբուն
( «-
րոնք
Թու
ր ք է ՚ ո յ
մ եհ աղո
յն
ղ ո րհա
բաննե–
բրն
են) եւ
1944^5՛ 1952
պաշտօնավաբահ
է նռյն Հաստատութեան
մէք, ոբպէս էէար–
շական
մսւլովի
անզամ : Որպէս ճարտա -
բադ է ա Պոլսո
յ ՛է էք կառոլցահ
է բաւլմ ա–
թ ի լ շէկեր
։
Իր
աւլզային
կեանքր
եւս եւլահ է րե -
ւլուն եւ ւէա բահ է րւսէլմաթ
էւլ
աղղա
/ին
սլաաաս էսանատու
պա շտօննե ր :
1918-22/
շբքանին
եէլահ է աա ենա սլետ Ուսումնա -
կան
(էքորՀոլբէլ
էէ , ա՛նէլամ
Արմսւշէւ ղիւ -
ւլա տնտե սա կան
ւէա բմա
բան էէ էսնամ ակա -
չութեան : Վ . Թէքէեւսնի
, Ց . Օշականի ,
Շ՛ Պէբպէբեանի
եւ կ.
Զարեանի
Հետ
Հրատարէսկահ
է
« Բ ա ր ձ ր ա վ ա ն ք »^ :
Տօ
էէ
էէւահնե բ ստոր աւլ բահ է պաբբե բա -
թեբթերու
եւ Ազդ • Հիւանգանոցի
տաբե–
ղիրքեբոլ
մէք • Հ ե ղ էէնա կահ .եւ Հբատա -
բակահ է նաեւ
կարեւոր
աշիէաաասիրու––
թիէններ :
գ. Գավաֆեան
եւլահ է
կեդբոնակ՚անէւ
այն
տնօրէններէն,
որոնք
էւրենց
անունով
չրքաննեբ
ստեղհահ
են
կեզրռնականի
պատմ
ութ եան մէք .:
Ե
բկար
չրքան
մ ր Համա յնքա/ին
պա
չ -
աօննեբէ
Հեռու
մնալէ
եւոք , երբ
ւէեբք
դտաւ Արւէլանե անա կան տաւլնապա լի, շրր—
քանբ ել Համալնքբ
արտօնուեցաւ
մողո —
վ րդ ա յին
րնտ բութ եամ ր
վերա կազմ ել
Ներկայացուցչական
ժողովբ եւ ձեոնար—
կե լ Պատրիարքական
լ^տ րութե ան՝
2
Գեկտեմրեր
1950/5»,
եղաւ
ԸնդՀանուր
Ժողովի
Ա՛ այր
Գիւանի Ատենապետ
եւ
ձեռնՀասօրէն
վարելով
րնտրութեան
ւլոր^
հերբ, եբ անՀատականութեան
եւ փոր-
ձաոութեան
շնռբՀիլ
եղաւ գ/խաւոր
ղ ե -
րակատաբր
այղ մէէղովին
եւ մեհ կարզւո—
պաՀոլթեամբ
տեղի
ունեցան
րնարու -
թիւներբ,
որոնք վերք
ւլտան
Գաբեււէէն
Ար ք • Խ աչա տուր եանի
• րնտ րութեամ ր
Պ • Գավաֆեան
նոյն
մոէլովին
կուլմէ
անղամ
րնարոլեցաւ
առաքին
կեւլր •վար
չութեան եւ Գեկտեմբեբ
՜էին, վաբչհւ -
թեան
աոաքին
նիստին
, ներկայ
11
մո -
էլովէս կաննե բու
10
ձայնով
բնտբուեցալ
Ր Ա Ց Ո ԻՄ ՛ Ա Պ ՐԻԼ Ե Ա ՛ Ն
Ն Ա Հ Ա Տ Ա Կ Ա Ց Յ Ո Ի Շ Ա Ր Զ Ա Ն Ի
ւէարչութեան
ատենապետ
: Երկու
տարի
էէարելէ
յետոյ
•^ամայնքա/ին
ղորհերբ ,
^Ո՛
՚Ս՚Սւ. դաաւ
էզա շտօնա վա
բ ո ւթ ե ան օ -
ր էէնա կան
չրքանր ,
Հ րամ աբե ցաւ
ա
յղ
պաշտօնէն : Աւելի
վերք եղաւ
Ատենապետ
Ա • Իյաչ Գպբեվանքի
իքնամ ա կա լութ
եան
եւ Հա կառա կ էւր /առաքացեալ
աարիքին
եւ առող քական
վ իճակին
, մօտէն Հեաա -
քրքրուեցաւ
Համայնքային
գոբհեբով եւ
շատ
անդամ
եւլաւ ղ/խաւոր
խոր–,րղատու
զանազան
Համայնքային
Հարցերու
մ է ք X
իր
մաՀով
, մեբ մռզովոլրղը
կբ
կոր
—
սբնցնէ
վերքին
չրքանի
օժ տո լած եւ դար—
ղացահ
մէկ ղաւակբ,
իսկ ՊոլսաՀայ
Հա -
մայնքբ
կաբեւռբ
ղեկավար
մ բ ;
ախեր
էսբձակելոէէ
, թաւիշէ
ղղակբ եւ
կտաւէ երկար
պլուզան
աասն անղամ
ղ բ–
նելուէ Հանելաէ , պատոլՀ աննե բուն առ -
քեւ
երկինքբ
,
ղիլղանկաբբ
լքնելով
աարտամօբէն
, ՚/իւդին
Հեռաւոր
ու մօտա^
ււէր տուներր
, ոբոնց անկենդան
երեւոյթբ
կբ կատլլեցնէբ
դինքբ՛
Ո՞ւր
էին , ո
՞ ւ ր
էին ատոնց
րնակիշնե–
րբ , ինշէէ՞լ անտաբբեր
էլեցահ
էին , ու
չէին աճապարեր
դէպի
բեղնաւււբ
բա -
Րէքեեբբ
, չօշափոլմնեբր
,
ղւլ ուան
քներբ
էլե բադո
յն ել աւլէէ լոր
բում
Ում
ին , ղղ այ–
նոա
մ ատնե րոլ սփոփաբա
ր
Հ պան
քն ե -
րուն։
Ջեոոլբնեբր
ղբպէսններուն
մէք
պիրկ
մր էսոթահ
, ուսեբբ
ցէց ,
դէմքին
անուշ
դիհերբ
շյադեցուահ
կիրքերու
մտբակոլմին
տակ
քստմնելի
ո ւ
գաման ^
կր նա յէր ան առանց տեղ
մ
ր
նա յելու
, |
էւբ փռթոբկող
ներքնաշէսարՀէն
մէք րնկ - (
լռլղոլահ
, պաՀ մբ նռյնէսկ
էւր
էսելայեւլ,
անստո
յւլ , քա յքա
/ ուահ
կացութեան մէկ
էէա ղանց է կ ւլիաա
էլց ութ
ենէն
ւբլ ետն ուահ :
ԵԼ
օրր անցաւ ատանկ
, ամուլ , խաղազ ,
առանց որ Հաստաբեստ
ղբան
մանւլոտ
ուոնակր դար իր բարերար
զդՐԴ"3"ՎԸ
եռանդ,
յ ո յ ս , երքանկութիւն
ւէլարղեւել
ներսի
ք՚լապիրկ
րնա կիներուն
:
Լրադիրներուն
մէք
հան
ուց ում
րնել
աա՜նք,
րսաւ
մաման
դիչերր
,
սեզանին
վբա
ք , ուր Հարկալոբապէս
իրարու
Հան–
դիպեցան
մայր
ու
ղաւակ
Ծանուցո՞ւմ
մի, կրկնեց Արչակ
՛էը–
Հատահ
չեշտով
մբ, ՛ասանկ
նեզ պաբա -
ղաներու
մէք մամա
յին անՀ ե թե
թ ո լ թ
իւն
նեբ,
անՀնաբոլթիւններ
եբէ^ելու
մոլոլ -
թեանր
տեղեակ : Մէյ մբ
Մերկեբեանին
ք , աւելցուց
, դեբադոյն
իմաս -
՛ՐՅ
նեն
տէէ ւթեան
կոչում
լզելով :
Արդարեւ
Հետեւեալ
օրբ մայր ուզա -
լակ
հեր գանձաււլաՀբ
շրքապատեցին
, եւ
անանկ
տիրական
, կշտամբոզ
շեշտով
մբ
անոբ
յա յտնեցին
առքի
օրուան
ձախալ -
ուահքր
, որ կարհես ան էր բուն պատ -
ճաոր կամ պաաասխանատուն
:
Ազուէսր
Հանղաբտօբէն
մաիկ
րրաւ այգ
՝,էէւանգ
րարբան քանքնե
րբ , ել շեշտով
մր ,
ոբուն
մէք
դեբաէլանց
ւէստսք^ու
թ իւն կար, եւ
ամէն
կաս կահ , երկիւղ ,
.
անձկութիւն
վանե՜լու
ում մր , րսաւ •
-
Ամէն
ղորհ
սկսահ աաենբ
ատանկ
կ^բլլայ ••• Մէյ մր Հիլէսնգ
մր թող
ոտքբ
ներս խոթէ ասկէ , լւքնցալ :
կէւրակի
օրբ
Հ ինդ Հատ Հ իւանդ
պիտի
ունենաս
էն ,բիչբ , ես եմ րսոզր : Հա յէոէ ,
օւլլում , ղոբհգ
նայէ , ւս ւոան կ պղաիկ րա–
ներէ աակնուվրա
/
մ՝րլյաբ
,
աւելցուց
զ անձապաՀ
բ , բմ ի շկին կոնա կբ
հեհելոէէ
Հայբականօբէն
է
Տետռ
յ , պզտիկ դադարէ
մ բ եաքբ •
Հա , բսաւ,
ո՛^լբ է շամաշբքի էֆ —
" ՚ Ւ Կ Ը
՚"
1"2.
ՒԿԲ
ց "՛՜Յնե լու պիտի
բերէր
ինք
առքի
օր քրռքս
բսե ր է տունր լաթ\
էէչացահ ատենր
. թոՀյսֆ պան , ինշո՚՚ւ
չէ ^
բերեր,
սբվիկա
՚էասկնամ
I
յ
Բերէէոյ
թեմի
ա.ոաքնորղ
Ղեւ՚՚նգ ար -
քեպիսկէէպւէս
, , րն կերա կցէէ ւթ ե ամ բ. Զար -
մ այբ
քաՀանա
յ Հէւնտո յեանի
,
Նււ
յեմբեր
14/5՛
Հալէպէն
մամանեց Տէր Ջօր, Նա -
Հաաակաց
Տուչաբձանէէ
բացէէւմբ կատա -
րելու :
Ա րրաղան
Հայրր , երե կոյեան
մւսմ ե ր–
էլութենէն եաք , Հա յ եւ օտար բաւլմա
թէււ
անձերու
այցե լութիւնբ
րնդունեց :
Տաքռբէլ
. օրր., Ար բաղան
Հայրր
, ոբ պա
աա բադի
շն է բ., ղզ եսաա
լււ բուահ
, ե բղե -
ցիկ
խումրին
կուլմէ
առա
քնո րղուե
ցաւ
ՆաՀատակաց
Տուշարձա
նին
էսռքեւ։
Օա,
—
Հատակներուն
Համաբ
աւլօթելէ
եսւք , բա-
ցաւ Տուչարձանին
սեւ ւէա րաղո
յբր ; կա
րելէ շէ նկարադ րել յոււլւէ ւմնա լէւց տեսա —
բանը : Արրաղան
Հա յբբ
՚էաղէէւ
կրցաւ
ինքզէէնք
զսպել եւ շարունակել
աղօթքբ է
իսկ
նե րկանե
բ ա րց ուն քուէ ա չքե բուէ Հե -
ւռե
լե ցան
ա րա բ
Ոէլո
ւթե ան , էւրենց աչքե —
բուն առքեւ պատկերացնելով
ա՚> ա ւււ բ օ —
բերր :
Տ ո ւշա
բ ձանին
առքեւ կատա բուահ
եկե
ղեցական
արէ1ւրուլոլթենէն
ետք, պատա -
րաղիշ Արբա ղանբ բարձրացաւ
Աա
յր Ա ե–
ղան
ել Ա . Պատարադր
շարոլնակուեցաւ
ներղ ա ^ակ
ե րդե ց ռղո ւթեամբ :
Պատարագին
ներկայ
էին Համա
յն^ե–
բու
Հոգեւոբ
պետեր եւներկայացուցիչ
-
ներ,
որոնց
վբայ խ"Բ
տպաւորութիւն
ձղեց Հայկական Ա • Պատարադր :
Պատաբաղ / աւարտում
ին , ե
կեղեցական
թափօրը
յառաքացալ
ղէպի
Տուչարձանր
,
էււր • Ա րրաղան
Հա յրբ վեբ առաւ
Ապրիլ -
եան նաՀաաակներուն
ղոՀաբերութեան
ոգին,
էսւլօթեց
ել մազթանքներ
բբաւ
Հայ
մէէղովուբդի
բարօրութեան
Համար : Ապա
կատարուեցաւ
յուզի
չ ՀոդեՀան
ւլիստ :
Առաքնորգ
Աբբազան
Հօբ կաբգադբոլ
-
թեամր
Հալէպէէ մէք կատարուեցաւ
Հան
—
ղանակութիլն
,, էէրուն մասնակցեցան
ա -
ռաւելաբա
բ աղդա
յին
վա բմա րաննե
բ ո լ
էււսէէէՏցիչներ եւ աչակերտներ :
Տուշարձանր
շինուեցաւ
Հաչէպի
մէքեւ
Հաստաէոոլեցալ
Տէբ Զօր ,
1959
Աեպ -
տեմբե
ր
1
ին :
Ամէն տարի
Ապրիլ
2 4 /
մօտիկ
օբ մր,
Ա . Պատաբաղ եւ ՀոգեՀանէլիստ
ւղէւաի
կատարուին Տէր Զօրէ՛ ՆաՀատակաց
Տու–
շաբձանին
առքեւ :
Առաքնոբղ. Աբբադանր Տէր
Զօրի
մէք
այցելեց
տեղւոյն
նա֊ւանղապետին
, քա —
ղա քա պե տ ին եւ կրթական
տնօրէնին
եւ
անոնց Հետ սիրալիր
տեսակցութիւն
ու -
նեցաւ :
«ԱՐԵԻԵԼ՚Ր»
ԱՏԱՑԱՆ՛Բ
ԲԺԻՇԿ , բմշկական ելառոդքապաՀա -
կան ամսաթերթ,
Գեկտեմրեր
1959,
Պէյ~
բութ , Լիբանան
յ
Եւ աՀա մամա
յին ու աոքթոբէւն
քիզե -
լար.
էհ ութ
էււն ր թ։ էէէւլցաւ , կա -
կուզցալ
, անղ որբացաւ : Այդ Հ բա շա լէա
մաբգբ
իր անձովբ
եւ խօսքովբ
միակ
ազ–
դււլ եւ անմիքական
դարմանն էբ Հոգե -
կան մտաւորական
տագնապներուն
, ո -
րոնք յարաժամ կբ պրկէ ին ա յգ խեդճ է–
ակնեբուն
մարմինր : Մէկէն
ի մէկ փա -
բատեցալ
անոնց
մոայլբ,
մաման
խօսունդ
զուարթ
եղաւ , աղան ժպտեբես
, կատա -
կող
.
Հէլ"լէթ աէ , կր մտահէր
Աեբկեր -
եան
, մաւլիս
թելր ատ չոչորդ
թեթեւսո -
լէ՚կէւն
հառքբ
չեմ ի աար . ս՞՛է
էսենթեցեր
է , ամէն մարգ
Հււդէն պէտէՀաւէա՛՛ կր -
աեր է , Համմէ" • . .
• Իր սենեակր
առանձնանա
լուն , յան -
կէէՀբհ
չամ աշրրքի
էֆ թ ի կին
աղքկան ՝
մաահումոէէյչ կր Համակուէր
, կր
լեցուէր
երիտասաբղր
% ինչո՞ւ
այւլ
կէն
ր էւրեն
չէբ
բերահ
իր աղքիկբ : Վ^աէսցա՞հ
էբ , կաս -
կահա՞հ
էր •
Իր ատբա չէ կ եբեւակա
յ ո ւթ ե ան ր մէք ,
դ րդոիչ
Հրապո
յրնե բաէ կբ Հաւլ ուե
ցնէբ
ա
յղ աղքիկբ , նուաղկռա
անուշ
^այ -
ռւահ
քնե
ր կռւտա
ր
անռբ , ամ օթ խահ՝՛՝,
շաբմոլմնե
բ , երբ ինք անռբ կբ մ օտենա ր^
անոր
կուս ութ
իւնր
մե րկա
ցնե
լու
, իր^
մ աս^երբ
անոր
մ աբմարէ
մ իսե բուն
ք՚՚ե—Հ
ւու
•էամա։
( Շ ա ր - )
ԵՐՈՒԱՆԳ
ԱՐՄԱ՛ԲԷՇԽԱՆԼԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
