Յ Ա Ռ Ա Ջ
3
ձելալ.
ւէբայ
կբ նսսքէբ
եէ կաշեայ
անկող–
՚1(՚"՚յ հ(Լ "("՚ոկէբ
, ("՛կ
Փաբիզի
էբ "՚–
Աք ս բանք
ԷՆ
մ էշ
**դբ
կը
մսւքբուէ
ր մե -
ասւքսԼայ
ււլասւոէսոՆե
բուէ
եւ.
^ ՚ " – / ՛ / ՛
"բբք–
կումնե
բուէ ; Ջ.եոք
սեղմելու
ա ա ե ն
կ՝ ե բ -
կուբէ բ
մ իա
յ ն էբ ց ո Նւյամ ա ան Ու. մ է^նե
-
մուտը։
Ա՚էմէայն
«էւոբՀրդալոբ
մաբղ»ու.ն
հ-անօթ
պ ա տ ճ ա ո ն ե բ ո վ
թուալէթ/ւ
թոլղ
-
թէ
տեղ
բամւղակ
կը դործաձ՜էբ
:
Ամէն
՚ւՒւ^Ր
^(՚ձԴ ՚ Լ ^ Յ ^ոէմ կը .էնանաբ
ել կ՝ը -
ոկբ
թէ
էնքղէն
քէն
չէբ ա բտմնե
բ
եբաղ
տեսնել
;
Աաբսափե
լէ էբ
կ իլլպէնկեանի
բաբկոլ–
թէւնը
: իբ
ձանօթնեբէն
մ ին
Հետեւեալը
ըսա<է է այս
մասին.
ՀՀԿ
էււլսլէնկեանէ
բ ա բ ֊
կութեան
ե ն թ ա կ ա
ք բլլալ
կը նչանակէ
ե -
լ ե կ տ բ տ կ ա ն
տ թ ո ո էն
՛ք բ տ
ք նստէ
լ
ա ռ ա ն ց
մեռնելու
» : Եբբ
բ ա բ կ ա ն ա բ , ա փ ը
կը
ղաբնէբ
ճ ա ղ ա տ
գլուէսէն
, քետոյ
կբ ղո–
ռ ա բ • Հ կ ո տ բ ա ծ
է ս ա լ ա է ա կ
մ լ ^ ես
• • •» է
Ըստ
Եանկէ
, փաէսկոա
էբ
կէլլսլէնկ
-
եան։
\*ձ–1Հ)էն
ՄէնՀէթընէ
մէշ
սսլաննուած
է բ
կ էւլւղէ
նկեան
անուն
ս ե ղանա
ւո բ
մ ը :
Աղւլա
կ տ ն ա կան
ոբեւէ
կասլ
չունէ բ
է
բեն
Հ ե տ ,
սակայն
Ղ՚ալոլստ
վ ա խ ց ա ւ
Ամեբէ
-
կա
եբթալոլ
: կ՝ըսուէ
թէ
Լոնտոնէ
էբ
գ բ ա մ տբկւլնե
բուն
մէշ
մ է չ տ
մէ կոլ կէս
թոն
ոսկէ
կը պ ա Հ է բ , Հ ա լ ա ն ա բ ա բ
նեղ
օբեբու
Հաւէտբ
: Փաբէւղէ
էբ
բնակաբանը
պաչտպտնուած
էբ ե լ ե կ տ բ ա կ ա ն
թելեբ
-
"՛ք ՝ ղո՚լեբոլ
դէմ
մասնաւոբ
ղանդտկնե
*-
բ ո վ , պաՀասլան
չոլնեբով
եւ
մ ա ս ն ա ւ ո բ
ւղաՀա1լնեբով
ու լբտեսնեբով
:
իբ
կէնը
Նուտբղ
, ոբդէն
Նոլսլաբ
եւ
՚ողշէկը
(հէ–
թ ա դմ ո ւ ա
բէն
կեանք
մը ունեցած
են :
Ա բ ե ւ ե լեան
սովոբութեան
Համ
ա ձ ա
յ ն ա մ –
բողշ
ընտանէքբ
ստէէդուտհ
էր
քսնւլրել
ոբ
Հայր
Կէլլպէնկեան
ղբտմ
տ ա
յ տ Ս
է չ " * ք յ
ա չ ք է
կ՚անցնէր
տունէն
Հաշէլնեբբ
: Ան -
ղամ
մը , ոճէբէ
մ ը
չուրշ
Հ է ւ ս ո ւ ա ծ ^
թատբեբղութէւն
մը դ է տ ե լ է
վերշ
բ ս ա ծ
ձ
է •
«էքէծաղելէ
է
,
էմ տ ա ն ս
Հաչէւնեբըվ
քննելով
էսկո
յ ն
եբելան
կբ
Հանէ է
^ յ ն ղն,
ւծ
է
Ե թ է
մ ան րամ
ասն
աչխաաութէւնր
Կ է ՚ ֊ լ –
ս/էնկեանէէ
կրօնքն
էբ ,կէներն
ու
տրուես–֊
տէ
էլո
բՆ ե րն ալ էբ
Հաճոյքներն
էէն : Ան
ունէր
քհտմսլրրանտէ
, Ա՚ոււղէնսէ
դոր1քե
-
րր,
նաեւ
Փօլ Շտսլասէ
~էռչակալոբՀՏ.Աեսլ—
տ ե մ բե բեան
Ա ռ ա ւ օ տ ր » :
կնոշ
մ ասէն
քսօսելով
կ է լ լ ս լ էն կ ե ան ը
- յ
ս ա ծ
էր Եանկէ
. «Ան կր Հանղաբտեցնէ
,
,յ
կ՝անշաբժացնէ
ել կր
ղբաղեցնէ»
:
Ե ր ե ք
՚–
ամէսր
անղամ
՛քր նոբ բւս րե կամ
ո ւՀ էւ
Ր
կ՝ունենար։
Կր նախրնտբէբ
1չլա լդա
Տ ո ւ –
լիթրլի
ք՜ՒփՀք "
Իր բարեկամու^է
էնե
րր
կր
ստանայէն
ճոխ
նուէրներ,
որոնց
արժէքր
կր
Հասնէր
յ ա ճ ա խ
ե ր ե ս ա ն
Հաղար
տո
-
լարէ
:
Իր
կեանքէն
վե րշէն
տ ա ս ն ե ր ե ք տ ա րէ -
ներր
Կիւլսլէնկեան
անցոլց
Լէղսլոնայէ
Ավէդ
պանղոկին
մէշ,
Հեռու
իր կնոշմէն
,
ղաւակներէն
ել աբժ է քաւոր
նկտրնեբէն
,
զոբ
«զաւակներս»
կբ
կոչէր
:
Կիւլսլէնկեան
իրեն
ժ ա ռ ա ն գ ո բ գ
ն չ ա —
նակեց
Գալուստ
կ իլլպէնկեէսն
Հիմնաբ
-
Կ^ , որ
Լէղւդսնայէ
մէշ
կը
սլատբտստէ
Տ ե Ք Ս Ր Թ Ի
Ա Ճ Ի Ւ Ն Ն Ե Ր Ը
ՊԱՆԹԷՈ՛Ն ՊԻՏհ ՓՈխԱԴՐՈՒՒՆ
Երբ
կառավարութիւնր
կը -
մ տ տ ծ է բ
դ ո ր ծ ա դ ր ե լ
Տ է ք տ ր թ է
աճէւնները
Պ ա ն -
թէոն
փ ո խ ա զ բե լու
սլա
յ մ անազ
րութեան
1 793
Հոկտեմրե
ր երկուքէ
Հ րամ
անաղ
իբր
Աէնէ
բաղմտթիլ
խո բ-է րղռւ
տունե
բ ը
ն ո յ ն
ա ռ ա շ ա ր կ ը
ներկա
յացոլցին
նաՀանղասքե–
տին։
1\)՚2~ին
այս ա ռ ա շ տ ր կ ր
նեբկա
յաց
-
ո ւ ա ծ էր նաեւ
չբշանային
ժոզովին
կողմէ
(աււաԱ՚պլէ տհփալւթըմանր-ալ) :
Ն տ Հ ա ն դ ա ս լ ե տ
էմէլ
Փելրթէէ
,
որուն
նեբկայացուած
է ա ռ ա շ ա ր կ ր , Հարցր
"(է՜
տէ
տ ա յ է ն ^ իրեն՝
քանի
որ
ներկայիս
Հլերքին
նախարարը
ինք է :
Ե թ է
Հ ա մ ա կ ա ր ծ ի ք
զանուէ
ա ո ա շ ա բ
-
կէն
ղործադրոէ
թ ե ա ն ՝ Տ է ք տ բ թ նոր
Հան–
զրուանէ
մբ սլէտէ
Հասնէ՝
յետ
մաՀ ու
տ ա բ օ ր է ն ա կ
էր պտո
յտէն
մ էշ :
ի մ ա ս տ ա ս է ր ր
մեռաւ
\Հէ՜)Հ)էն
,
ԱթոքՀոլմ
1
( տարէ
յետո
ք Լուէ
(ԻԳ ՚
սլաՀանշեց
Տ է ք տ ր թ է
աճէլններր
, որոնք
թ ա ղ ո ւ ա ծ
էէն
որբերու
Հէւանդանոցին
անչուք
ղ ե–
բ ե զ մ ա ն ա տ ա ն
մէշ :
Նտքսկին
թադուՀի
Բրիսթին,
Հք ո ւ է տ տ ց ինե բու
ա ն տ ա բ բ ե —
բութ
ենէն
դա քթակզած
լա յտա
բ ա ր ե ց թէ
ե թ է
զաՀին
՛քրայ
րլլար՝
երբեք
թ ո յ լ
սլի
տ ի չ տ ա ր որ այզ
«զանձըձ
ԱթոքՀոլմէն
զուրս
Հտնուէբ
:
Փ իլիսո՚իա
յ ի ն
« ա ճ
իւննե
րը վե րազ ա բ -
ձան»
բ տ
յ ց
կմ աքս
քէն
մաս եր
դ
ողցուտծ
էին.
Փերոնի
մ ա ք ս ա տ ա ն
մէշ
բ ա ց ո ւ ե ց ա ւ
նաեւ
զ ա գ ա զ ր
. . . ; Վ ^ ե ր շ ա պ է ս
Հ ա ս ա ւ
Փա–
բիղ
եւ ղր ուեցաւ
Ա էն Փոլ
եկեղեցին
•
1607
Յունիս
24ին,
Տ է ք ա ր թ ի
աճիւննեբր
մեծ
շուքով
փոքսազ
րուե
ցան
Աէնթ
Ժրնր–
վիէվ
եկեղեցին
:
1790^*՛
եկեղեցին
փ ա կ ո լ ե ց ա լ
եւ
նոբոզ–
ուեցաւ
1802 – 1807–
այն շրշանին՝
երբ
Ա ղ ե ք ս ա ն գ ր Լբն ո Լար կ՚աշխատէր
կորուս
տն
փրկել
յ ի շս/տա
կտ րաննե
բն ու
արձան—
ներր
Փրթի
Օկիւսթէն
նախկին
վանքին.
Կբ
նոլիբեն
Պ. Հ. Ւ.
(Փարիզ)
« Օ Ր Ե Ր ԵՒ
Ժ Ա -
Մ Ե Ր » կր
նուիրէ.
1 — Մէլգոնհան հաստաաութ-իւն ,Կիպ–
րոս :
2— Ուս– Ոստան, Փարիզ։
3 — Ագգ • վարժարան , Լաթաքիա :
4
Զաւառեան վարժարան, Աթէնք -
Պիրէոն :
թանղաբան
մր իր ա ր ո լե ս ա
ի
Հ ա ւ ա ք ա ծ ո –
քին
֊էսւմաբ
:
20
Յուլիս
1955^1՛ ,
իր
ՀիլանդապաՀոլ
-
Հիին
եւ քարտուղարին
ներկայութեան.
Գալուստ
Ա տ ր դ ի ս
կիւլսլկնկետն
,
80
աա
-
բ ե կ ա ն ,
Համբուրեց
վեբշին
ձեռքր
ղ"Ր
չէր
կրնար
քսածնել
մաՀուան
ձեռքը
:
"Ր
ւ ՚ Ր հ"Դ՚^է
պ ա ր տ է զ ի
վերածնուած
էբ
ինք
էբ որ Տ է ք ա ր թ ի
աճ՜իւննեբր՜
դ՝նել՜ար–
լալ
Պորփիւրէ
ղ ա դ ա զ ի մր մէշ ել դ ա մ -
բարանր
չ ր շ ա պ ա տ ե ց
բ ա բ տ ի ն ե բ ո վ ՝
Ե ~
ղիւսեան
թ ա ն դ ա ր ա ն ի ն մէշ \
ՅեզավւոքսոլթԼան
ժուլովին
ոբոշումր
մնացած
էբ
մեռեալ
տառ
, Հ ա կ ա ռ ա կ
ա —
նոր
որ այզ
ուղղութեամր
ք ս մ բ ա գ ր ո ւ ա ծ
էին
երեք
յօդուածներ
.
Յօզուած
Ա
Ռրնէ
Տ է ք ա ր թ
ա ր ժ ա
-
ն ա ց ա ւ
ժ եծ
մարզ
ոց յատուկ
պատի
ւնե -
րու
:
Յօդուած
Բ
Փիլիսոփա
յ ի ն
մ տ րմ
ինբ
պիտի
փոխազրուի
ֆ ր ա ն ա ս կ ա ն
Պ ա ն թ է ո –
նր
:
Յօզուած
Գ
Շիրիմին
՚քրա
յ
պ ի տ ի
աբձանաղ
բուին
այս բ ա ռ երր՛
«յանոլն
ֆրանսացի
ժողովուրդին
,
յեղափոխոլ
-
թ ե ա ն
ժողովր՝
Ռընէ
Տ է ք ա ր թ ի , Հ ա ն ր ա –
պ ե տ ո ւ թ ե ա ն
երկրորդ
տ ա ր ի » :
Մարի
- ֊ Ժո՚լէֆ
Շէնիէ
իր
տեղեկաղբին
՚^էէ.
3""– հր
յ " ՚ յ ՚ " ^ է ր թէ
« ա ն ա ր ո ւ ե ս տ
մեծ
ք ա ր մր կր
Հանգչի
աճիւններուն
՛քը–
բայ
ա
յ ն
մ ա ր գ ե բ է ն մէկո-ն՝
որ Հանրա
-
յ ի ն
կարծիքր
շ ր շ ա պ ա տ ո գ
պ ա տ ո լ ա բ ն ե բ ր
քտնղեց
»:
Ռբպէսղի
յեղափոխւթեան
Ժոզովին
կոզմէ
տ ր ո ւ ա ծ
ոբոչոլմր
զոբծազրուի
,
նոր
նամակ
մր յանձնուեցաւ
Հինգ
-
Հտ~
բիւրնե
բու
հք որՀոլբդ
ին՝
ղործաղիբ
կ ո–
միտէին
կողմէ։
Բայց
գ տ ն ո ւ ե ց ա ն
ր ն գ գ ի –
մագիրնեբ,
որոնք
բողոքեցին
որոչոլմին
զէմ,
ա ռ ա ր կ ե լ ո վ
թէ
Տ է ք ա ր թ
« մ ա ր գ -
կային
դ ժ բ ա խ տ ո ւ թ ե ա ն
ղլխաւոբ
պատ
-
ճառն
է. ձ գ ե ց է ք որ ան ա պ ր ի կամ
մեռնի
իր
գոբծերուն
մէշ»
:
ԵԼ
^արցր
առկախ
մնաց
է
1810^*՛
Եղիէ֊սետն
թ ա ն դ ա բ ա ն բ
անՀե
~
տ ա ց ա լ :
3
տ ա ր ի
յետոյ՝
Տ է ք ա ր թ
դըբ -
ո ւ ե ց ա ւ Աէն
ժեբմէն
տէ
Փրէի
^րԿր"ՐԳ
մատուռին
մէշ,
բայց
իր գանկին
վերտ–
պ ա Հ ո ւ ա ծ
էբ ա
յլ ճակատադիր
) 1660^^
իոկ
Տ է ք ա ր թ ի
դանկր
պ ա Հ ո ւ ա ծ էբ
չուէ–
տ տ ց ի
պ ա Հ ա կ
Հա բիւր ա պ ե տ ի
մր
ք ո վ ,
որուն
մաՀէն
ետք
ձեռքէ
ձեռք
անցաւ
։
Ն ա խ ՝
ք ի մ ի ա գ է տ մը դնեց
զայն
ել
նուի
րեց
Բի՚-՚քիէի–.
որ իր կ ա ր գ ի ն
զանկը
գ ր –
րալ
բ ա ղ դ ա տ ա կ ա ն
մ ա բ դ ա կ ա զ մ ո ւ թ ե ա ն
թանղարտնր
: Հիմա՝
կը
զանուի
տը
լ ՚ Օ մ ։
«Լը
Մ ոնտ»ի
ա շ խ ա տ ա կ ի ց
ր՝
Ալպէր
Մ ուսէ
պատմա
կանր
րնե
լով
Տ է ք ա ր թ ի
ա–
ճիւններուն
փ ո խ ա զ րութեան
, իբ
կ ա ր գ ի ն
Հարց
կ ո ւ տ ա
յ , թէ
՛Ներքին
նտխարարոլ
-
թ ե ա ն
որոշում
ով
մ ե ծ
իմ աստ տ սէրը
ւքե
ր–
շ ա պ է ս պ ի տ ի գտնէ"
վեբշին
Հանգրուանը՝
Պանթէոն
1
Մ Ե Ր
ԳՊՐՈՑԻՆ
ՀԱՆԳԷՍԸ
« Մ Ո Տ է Լ »
— ք^ւսյց ի՛նչպէս հաւքսւրձակեցար ւքի–
նակդ, բոլորովին մ՚երկ , ինքգինքդ նկա -
րել տալ • • • :
— Հոգ մի ըներ, մինակս չէի,
քանի
մը բարեկամներ ալ հրաւիրած էր իր աշ
խատանոցը • - • :
ՇԱՒԻԼ
Անցեալ
Շ ա բ ա թ
երեկոյ
Շտ–
՚ - ի լ ի
նորաշէն
դ պրոցին
մէշ տեղի
ունե
-
ց ա ւ
տեզւո
յ ն
Հա
յ կա կան
դ պրոցի
տարե
-
վ ե բ
շ ի
Հ ա ն գ է ս ր
: Ա րաՀր
լեցուած
էբ
ծնողքներով
եւ բ ա ր ե կ ա մ ն ե ր ո վ , իսկ փ ո –
քըր
բեմին
վբայ
իրենց
տեղր
գ ր ո ւ ա ծ էին
25
փ"ՔրԻհ
Հայոբդինեբ
,
ոլսոլցչուՀի
Տիկին
Փ ա վ ւ ա զ ե ա ն ի Հետ
:
Ա չ ա կ ե բ ա
— տ շակե
րտուՀ
ինե բու
էլոզմէ
երւլոլած
դ պ ր ո ց ա կ ա ն
քայլերդէն
յետոյ
Օր՝
Հեղինէ
կարտպետեան
դբաւոբ
ու -
զերձո՚է
մր ^ոբՀտկալութիւն
յա
լտնեց
գ պ ր ո ց ի
վ ա ր չ ա թ ե ա ն , ու սուցչուՀիին
եւ
Շաւիլի
ժոդովուբզին
որ
ամէն
շանք
կր
թ ա փ ե ն
իրենց
Հայերէն
սորվեցնելու
ել
զիրենք
Հայ պաՀելոլ
Համար
. իբ
փոքբիկ
րնկեր
- րնկե
բոլՀ
ինե
բու
էլոզմէ
խոստա
-
ցտլ
ոբ
իրենք
պիտի
չմոռնան
իրենց
լե -
զ ո լ ն ել միչտ
Հայ պ ի տ ի
մնան
:
Հ տ կ ա ռ ա կ
այս տ ա ր ո ւ ա ն
Հայերէնի
զտ–
՛է լ ^ թ ա ց
քին
ա ն ն պ ա ս տ
պա
յ մ աննե
բուն
(սեփաէչան
սբաՀ
չկար)
, չնոր՝,իլ
զպրոցի
վ ա ր չ ո ւ թ ե ա ն
աշքսատանքին
եւ
մ ա ն ա ւ ա ն գ
ուսուց
չուՀ ի Տիկին
Փավւտզեանի
անձ -
նուէբ
շանքե
բ ա ն
փոքրիէ^ե
ր ը
իրենց
մենեբդ
— խմբե բւլնե
րով
,
ա բ տ տ ս տ ն ո լ
—
թիւննեբուք
եւ ղուդերգնեբով
երկու
ժա—
մէ
աւելի
Հաճելի
ժամանց
մր ել Հ ո գ ե —
/լան
գեղեցիկ
վայելք
մը
պ ա ր գ ե ւ ե ց ի ն
մեղի
։
Ե ր գ ո ւ ե ց ա ն
«Ո՜վ
մեծասքանչ
գ ո ւ
լե -
գոլ»
, «Մեր
յ ո յ ս ի , մեր
լոյսի
» ել մա - \
ն ա ւ ա ն դ
Հանդէսի
վեբշաւոբութեան
մեր \
«
Հայր
Մեր »ր
այնքան
սքանչելի
,
25 |
Հայկակներու
եւ
Հա
յկուՀ
ինե
բու
տնոլչիկ
\
լեզուով
: Բոլոր
երդերուն
գ ա հ ա կ ո վ
էլ լ^կե բ ա ն տ բ Օր • Ալէ"
Մ ե ծ տ տ ո լ բ ե ա ն
է
Անակնկալ
մր՝
Հանդէսի
րնթացքին
,
Փարիղի
՚ ^ ո ւ յ
Համա
լսարանականներու
եւ
թէքնէս
էէննե
բու
մ իութիւնր
Հ ինգ
Հ ա ղ ա ր
ֆրանք
գ ր ա ծ էր
ուսուցչու՛հիին
տ ր ա մ ա —
գ բ ո լ թ ե տ ն
տակ
, բաժնելու
Համար
Հա -
քերէն
գ տ ս ի մէշ յաշողա/չ
ա չ ա կ ե ր տ ն ե
-
բուն
, ինչպէս
նաեւ
Շ՚ոթոլէն
Տիկին
մր
Հաղաբ
ֆրանք
ն ո յ ն
ն պ ա տ ա կ ի ն
Համար
: Ո ւս ո ւց չու՝։
ին
նուէբներր
բ ա ժ —
նեց
լ ա շ ո դ ա կ ա չ ա կ ե ր տ ն ե
բուն
, մեծ
էսան–
զավառութէւն
ստեզծելով
անոնց
մ էշ
յ
Ժս՚մացոյց
մր վ է ճ ա էլաՀ անո
լթե
ան
գ բ –
ուեցաւ
է ն պ ա ս տ
դպրոցէն
, շաՀեցաւ
Պ ՛
Ֆէլք՚պ
ՅովՀաննէսեան
, միաժամանաէլ
իր
կողմէն
ալ երկու
Հաղաբ
ֆր
.
նուէրեց
ղպբոցէն
է
Կէս
զ է շեր
էն
վ ե ր շ ա ց ա ւ
Հ ա ն գ է ս ը ;
ԹԱՂԵՑԻ
ՓՈԻքԱՐԺԷԲԸ
— Պրավօ, նոր ժամաց.Հյց մը գներ
ես, քանիի՛՞ ապրանք եղա1 :
— Վեց ամսոնան բանտարկութեան :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
Թ Ե Ր Թ Օ Ն Ը
(201)
Բ–
Հ Ա Տ Ո Ր
ԺԱ.
ԿՏՈԻ8 ԱՆԱՊԱՏ
Աբեղայէ
պատմութէւնը
բաւա/լան
էր,
որ թէ ես ել թէ
Ասլանր
Հբաժաբուէէնք
մեր
բազձանքէց
, եւ
նրանց
այնպէսէ
մի
զժուար
դրութեան
մէշ
չ՚էնէինք,
ոբ րս -
տ ի պ ո ւ ա ծ
լինէին
թռչուննեբի
միշոցով
դ էն է ս ա ա ն ա
լ , թ է ե ւ նբա պատմ
ութէւլնր
"՛յգ
նսլատա1լուէ
տ ս ս ւ ա ծ
չէր^
՚ "
յ լ
աւելէ
՚ ո յ ն նպատա/չով,
որ երէտասարգ
աբեղան
ցոյց
տ ա յ , թէ
էնքն
է լմէ բան
ղէտէ
:
֊
Մեր
վանքումր
,
ասաց
նա ,
ոչ
մէ
րմ
"(ելէք
չէ
ւլոբծ
՛ոծ լում
, բացի
շրից
՚.
Ուխտաւորներէն
անւլամ
սւբգիլուած
է ի -
բանց
Հետ
րմսլելիքնեբ
բերել
:
Այ՛է
՚ ^ ի շ " ց ի ն
լ " ե լ ի
եղաւ
ճաչուայ
ժ ա –
մի
կոչնա/լի
ձայնր։
Թ է ե ւ ա յ գ
անապատը
եկողը
պէտք
է Հետեւէր
վ ա ն ա կ ա ն
րոլոր
էլանոննե
րին , ր ա
յ ց
աբեղան
քսնա
յելով
ժեղ,
մեր Հետ պատաՀած
գ ժ բ ա խ տ ո ւ
-
թ ե ա ն
պատճառուէ,
չպաՀանշեց
մեզանից
իս/լոյն
ե/լեւլեցի
գնալ,
այլ
նեբոզութիւն
քսնղբելով
, էւնքը
Հ ե ռ ա ց ա ւ
, խ ո ս տ ա ն ա —
լաք , որ պատաբագր
ւքեբշանալուց
յ ե -
տո
ք , դարձեալ
կր
ղա
յ ել մեզ կր
տանէ
սեղտնատունր
ճաշելու
;
Խուցր
, որ ս լ ա տ ր ա ս տ ե լ
էէն մեզ Հտ -՝
մաբ
, է
Հար/լէ
վանքում
գ տ ն ո ւ ա ծ
ա ժ ե –
նամ
աքոլ
բ , ամենա
քարմ
արա
լոր
օթեւան–
նեբէց
մէկն
էբ : Բայց
դա
եւս
ուրէշ
ո ֊
չրնչէ
նման
չէր, եթէ, ոչ, մէ
մթէն
Հա -
լաբոլնէ
նման
: Յտտա/լր
ծեվւած
էբ
կա–
ւով,
որէ
վրայ
, էրրեւ
ս փ ռ ո ց ,
տ ա ր ա ծ ե լ
է էն
սլրտոլնե
րից
ել ճաՀ ճ ա
յ ի ն
րո
յսե
րից
դ ո ր ծ ա ծ
մի Հասիբ
(փսիտթ)
: Բայց
մեղ
պատուե
լու
Հ ամ ա բ ՝
ա ւ ե քացրել
էին նրա
վրայ
ել մի Հ ի ն /լասլերաի
կտոր
:
Պատե–
բր
չինուած
էին անտա
չ
ք ա բե
րից
,
որոնց
ժ իացնող
չ ա ւլտ
խ ը , դ ա ր ե ր է
րնթացքու՚ք
, –|
էւոեալոլթիւնէց
վ/տելով,
ՀողմաՀարոլե
- -
լո՛ք,
ց ա ծ էր թափոլել,
եւ ք ա ր ե բ է
մէշ–\
տեղում
բացուել
էէն
ա յ լ ՚ ս ն ղ ա կ
ճեղքեր
\
ու
էւոռոչնեբ։
Այզ
մթին
քսոռոչնեբր
խ ի ս տ
յտբմ
ա ր պատսպարան
էին
ամէն
տեսակ
միշատնեբի
է, ւ սողուննեբի
Հա -
մաբ։
Բայց
ես վախենում
էի
միայն
կա–
րիճնեբից
եւ
օձերից
: Նրանց
փ ո խ ա ր է ն
յա
յտնուեցալ
մի
մ ո ք ս բ ա գ ո քն
մ ոգ^ ս , ո–
րր , ինչպէս
երեւում
էր , այնքան
րնտե–
լ ա ց ա ծ
էբ ա յգ
խուցի
նա էս կէն
բնակչի
Հետ
, ոբ
ամենելին
չէր
քսոբչում
մարղ–
էլանց
նե ր կ ա քութ
իւնից
: Նա զա րս
ե/լալ ,
մի
արադ
Լրշան
կատաբեց
նեզ
խուցի
մէշ,
անցաւ
իմ եւ Ասլանի
մէշտեզից
,
յետոյ
կ ա ն գ ա ռ ե ց ,
սրածայր
ղլուքսր
՛քեբ
բաբձրացրեց
, ուշագրոլթեամբ
նայեց
մեղ
վրայ
եւ, կ ա ր ծ ե ս , ճանաչելով,
որ
իր
սիրելի
՜էայբ
սոլրբր
չենք,
մի
առանձին
տՀ ա ճ ո ւ թ ե ա մ բ Հ ե ռ ա ց ա ւ , եւ կէ՛ կին
մ տ ա ւ
իր
խոռոչի
մ է շ ։
Մկներր
ա զ ա տ
/լերպով
թ ա դ ա ւ ո րում
էին
ա յ ս տ ե գ ,
ո բ վ Հ ե տ ե ւ
էքանքռլմ
կատու
չէ ք՛ն սլա–> ում : Ջ է ք ՚ ն
պա—
Հում
եւ ոչ մի անասուն
, մինչեւ
ա ն գ ա մ
Հալեր,
որոնք
՚էոնէ
/լր ոչնչացնէին
մի -
շ ա տ ն ե
րին
:
հքուցը
մութն
էր : Ե թ է
բուխարոլ
մէշ
վ ա ռ ս ւսզ կրակր
չի լինէբ
, մենք
գ ո ւ ց է
ճ ր ա դ ի
1լաբօտոլթիւն
կր
զգայինք
ւ
Երկու
նեզ
լուսամուտներ
, որոնւյ
րաււձրու
-
թիլեր
երկէ
՜՛Ր
»
որոսց
թզա
չ ա փ
եւ
բ ա բճ բ
լա
յնութիլնը
մ է / լ
թ ղա չ ա վ։ Հազիւ
/լը լք՛նէ ր ,
բ ա ց ո ւ ա ծ
էին
մ իմ եանց
մօտ , սենեակի
այն
Գ^ք՛
ներքեւ,
"բտեզ
ա ռ ա ս տ ա ղ ը
միանոլմ
էր
պատի
֊էետ
; Այդ
բաբձր
ծակերից
ըս -
տ ա ց ո ւ ո ղ
լո
յ ս ը յատակին
չէ է՛ Հասնում
:
Այ՛է
տեսա/լ
լուսամուտներ
կարելի
էր
տեսնել
բտնտ/արում
միտյն
: Բայց
ա յ ն տ ե գ
Հ ա ս կ տ ն ա
լ ի է նրանց
նչսւնա/լութ
էւնր
, թ է
էնչոլ
լուսամուտնեբր
մէ քանէ
ա ն գ ա մ
բաբձր,
քան թէ
մարդու
Հասակը,
վ ե բ ե –
ւէց
են ր ա ց անում
: Ո բ պ է ս ղէ
բ ա ն տ ա բ կ –
եալնեբր
Հնար
չ գ ա ն է է ն
փախչելու
:
իսկ
տյսաեզ
է՞նչ
նշանակոլթէլն
ունէին
է.
Զ ե ՚ ՚ ս
իմանում
-
ւնր
ր ա ց ա տ բ ե ց Ա ս
-
ները
ա յ գ ք ա ն նեգ եւ բարձրից
բ ա ց ո ւ ա ծ
,
ո ր պ է ս
զ ի ա յգ
խուց
երի մէշ
բնակս
լ ո ւ լ
ա բ ե
գաները
շՀրապոլբուեն
ղ բսէ տեսա
-
րաննե
ր ո վ ,
այլ կենտրոնանան
էրանց
Հո
գե
լոր
մ տ ա ծ
ութ
է ւննե րէ մէշ է
Գ ա
մ է
սոսկալէ
անձն ո ւ բ ա ց ո ւթ
էւ
ւ ն
պէտք
էր
Համարել
, որ մարդէ1լ
կ ա մ ա ւ
զբ/լոլմ
են էրանց
Ա ս տ ո ւ ծ ո
յ դ ե՚լեցէկ
ա
չ–
խարՀԷ
վ ր ա ք
նայելուց
, մ ա ն ա ւ ա ն գ
մէ
այնպէսէւ
ղ եղեց/լութեան
, որսլէս
է ր
չրբ–
շասլատոզ
ծուէր
էր
սքանչելէ
տ ե ս ա բ ա ն
-
ներաէ
է
Բոլոբ
քսուցեբր
, որոնց
թիւր
Հարիւբից
աւելի
/լր լք՛նէր
, ա յ գ ձեւով
է ք՛ն
շինուած
:
Նրանց
գռնեբն
անղ ամ
չէ
ին բ ա ց լում
դ է պ
է
դուրս
ր,
ոբտեզից
կարելի
կր
լէնէ
ր մէ
բան
տեսնել։
Գռնեբբ
բացւու՚է
էէն
մթէն,
լաբէւրէնթոսէ
նման
"լոր — ՚^ոԼոր
նրր —
րանցքներէւ
մէշ,ուր
հ"՚1
"
՚ գ է ա ք էբ
ճբազ
ով ման
՛լալ ,
.լ լ՛"–Է՛Ր
չկոտրելու
Համա բ
: Ա յ ս տ ե
ւլ էէն
բնա/լւում
ա չ խ ա ր –
^էց
ա ն շ ա տ ո ւ ա ծ
ճգնալոբնեբր
:
Բայց
զարմանալէն
այն էր , որ շ ա տ ե ր ր նբան
—
ՅԷՅ
՝ "՛յգ
՚էեբեզմանէ
պ է ս խ ա լ ա ր
խ ց է կ –
ներր
աւելէ
վւափոլկ
, աւելի
վտյելչտ/լան
Համարելով
, թոզել
, Հեռացել
էին ,
եւ
/ լ զ ղ ո ւ
ժայռերէ
մէշ էրանց
ձեոքով
այրեր
էէն
վւորել
, նրանց
մէշ էէն
րնաէլւում
,
րոլոբովէն
ղրկելով
էրանց
մաբզի/լնեբի\
Հետ
֊էաղոբզ
աէլց
ութիւնից
:
1
Ր Ա Ֆ Ֆ Ի
\
՛յգ
նբա
Համար
են լուսամուտ–
(Շար՛)
Fonds A.R.A.M
