Օ
• • •
(ԹԱՐԳՄԱՆՉԱՑ ՏՕՆԻՆ ԱՌԻԹՈՎ)
՚ Թ Ա Յ Մ ՚ ՚ Ի Յ Օ Դ Ո Ւ Ա Ծ Ը Գ. Կ Ւ Ւ Լ Պ Է Ն Կ Ե Ս Ն Ի Ս ՜ Ս ՍԻՆ
ՀՐԱՏԱՐԱԿՈԻԱԾ 2 ՀԱՏՈՐՆԵՐՈԻ ՇՈԻՐՋ
ֆ
Տէչենք
Հայ ժողովուրդին
երեք
^մո ֊
գ » ե ր ր , աւելի
քրիսսւոնէական
ր ա ց ա ֊
աորութեամբ՝
երեք
սուրբերր,
Լք ա -
Հքսկ,
Ա՚եսրոպ
,
Վ ո ա մ շ ա պ ո լ Հ :
Մէկր
Հասյրասլետ
, միւսր
վ ա ր դ ա ս լ ե է ո
,
երրոր–
գ ր
արքայ
Հայոց
ԱշխարՀի
:
Յիշենք
դ ա ր ր
Հ է ն գ ե ր ո ր գ , որ մեր
ա գ ա ա մ ո ւ թ ե ա ն մէ^ ա ր ձ ա ն ա գ ր ո ւ ե ց ա ւ իր
րեւ
Ոււկեդար
;
Յիշենք
մեծ Ղ՝իւար՝
Հայ այբուրենր
:
Յիշենք
վերշասլկս
Ասաուծոյ
շունչով
դ ր ո ւ ա ծ
Հրեղէն
մ ա ա ե ա ն ր
, որ
Հայկական
ա ա ռ ե ր ո վ
վ ե ր ա ծ ո լ ե ց ա լ ի Հայ բ ա ր բ ա ռ է
Այս
րոլոբին
ա ա բ ե դ ա ր ձ ր կր աօնոլի
այ–
0«ր
,
Հւբղար
Հինգ
Հարիւբ
էենք
գ ի ա ե բ
գ ի տ ե ր
ք ա ն ի ե բ ո բ գ
անւլամ
րլլալով%
քյլ
ագիաի
տօնուի
միշտ,
ց ո ր չ ա փ Հայ անու
—
նով
էք-ողուէոլրգ
մբ կ՝աոլբի
մեր մ
ոլորա
կին
վրայ
եւ Հ ա յ ա ս տ ա ն
անունով
երկիր
մր
գ ո յութ
իւե
ունի
աբեւ
ել
. կոգմն
ա շ -
խարՀի
I
Պաչտօնասլէս՝
0 ՝ ա ր գ մ ա ն չ ա ց
տօնն
է
առ յսօր
% ք՛ա
յ ց , իրականութեան
մ է^ ,
տօնն
է դ ա ր ա ւ ո ր այն պայքարին
, ղոր Հայ ժո–
ղովուբդր
կբ մղէ Հ ա ղ ա ր ա մ ե ա կնե րէ ի
վ ե ր
, յանուն
Հացի
,
լոյսի
եւ ա ղ ա տ ո լ -
թ ե ա ն ։
Հինդեբորդ
դ ա ր ր այս
ր ա ղ մ ա ղ ա ր ե ա ն
պտ
յքաբին
Հանգբուտննե
րէն կամ
պ ա Հ ե –~
րէն
մէ1լն
էր միայն,
թերեւս
վ ե Հ ա գ ո յ -
նր
, թերեւս
ամ
էնէն
վ ճ ռ տ կ ա ն ր
,
թերեւս
նոյնիսկ
ամէնէն
ճ ա կատաղ
բ ա կան
ր ;
Հինդերոբդ
դարէն
ա ռ ա շ
Հայր
Հայ էբ
էլ ծՏԷ՜ •
Հինդեբորդ
դա
բուն
Հա յացաւ
|ւ
յւ6է :
Մաբմինռվ
Հտյ՝
Հա յացաւ
նաեւ Հո֊
դիով
:
Ե թ է
չրԱային
ե ր ե ք
•ւուրբերր,
ե թ է
1Ռռ՚"բ
^ ՚ " յ
՚ " յ ր ՚ " ֊ բ ^ ^ ր ՚ >
ե թ է
չրլլար
աստուածա
չոլնչ
ու
ա ս տ ո լ ա ծ ա դ բ ո
չմ
\ ք ա տ ե ա ն բ
Հա
յ բ ա ր բ ա ռ ո վ
, կրնար
պա -
տաՀիլ,
որ մենք
կորսնցնէինք
պատե
-
րաղմր
, բազում
ճ ակտտամ
ա րտնե
ր կոր -
սրնցնելէ
ետք
յ
Ա՚^վ
ս տ ե ղ ծ ե ց
Ո ս կ ե դ ա ր ր .
"՞ւՀ
շաՀեցաւ
ալաաասաեբաղմըլ.
ո՛^վ կարելի
դարձուց
ՀԷՆ ֊
դ ե ր ո ր գ
գ ա բ ո ւ
^բաշքրւ
Աչ աւելի,
քան
18 - 20
Հոգիէ
՝Բիչ
ա ն գ տ մ պ ատա֊է ա ծ է , որ ա
յսքան
քիչ
մաբգիկ
այսքան
մեծ գ ո ր ծ
կատաբած
ըչչան
:
Գաբձետլ
, քիչ անղամ
պատաՀած
է
,
որ
պետոլթիւնր
ել Եկեղեցին
այսքան
ս ե ր տ
գործակցութիւն
ունեցած
ԸԱտն
,յ անուն
ել ի պաշտպանութիւն
Հայ
ժողովռլբ
-
դին.
Հայ Հայրենիքին
, Հայ եկեղեցիին
եւ
Հ ա
յ կաղան
ց
ոգիին
է
Եղան
Հայ բանասէրներ
, պ ա տ մ ա բ ա ն -
նե
ր եւ գ ր ա գ է տ ն ե ր
,
որոնք
ոլրալ
Հինդերորդ
գարուն
արժէքր,
ինչպէս
կր–
չիոն
ալ : ինչ
,
էլրսէին
կամ
րսել
1լ ու֊
զէին
անոնք
,
պ է ՞ տ ք է Ո ս կ ե դ ա ր
կոչել
գար
մր, ուր գիրքեբ
չգբոԼեցաՏ
դ բ ե թ է ,
այլ
ղիրքեբ
թարղմանոնհցան
միայն
:
Տ ե ս է ք ,
կ՝րսէին
կամ
րսել
կ՝ուղէին
ն ո յ ն գմղոտնեբր,
Յունաստան
ունեցաւ
Պերիկլէսի
դ ա ր ր ,
ինչպէս
Հռոմ՝
Օղոս
-
տոսի
գ ա ր բ : Երկուքն
ալ արժանի
են Ոս–
կ ե դ ա բ
կոչումին՝
թէ
իրրեւ
արժէք,
թէ
իբրեւ
կչիո : Մեր Ոսկեգ՚սբր
ս ա ե ղ ծ ա -
ղործութիւն
չէ , րնղ օբինա
կութ
իւն է կամ
նմ ա ն ա գ բ ո ւ թ
իւն :
Մենք
այս կարծիքէն
չենք
:
Ե ր բեմն
շ ա տ ա ւ ե
լ ի
ղժոլաբ
է թ ա ր գ -
մանելր,
քան
ղրելր
: Թ՚արւլմանողբ
երկու
լեղու
պէտք
է գ ի տ ն ա յ ,
դբողր՝
մէկ։
Ա–
ռտշինր
պէտք
է կարենայ
ՈԼրիշսւ(1ալ ,
մինչ
կր բ ա ւ է , որ երկբսբդր
անձ1յանայ
մ իա
յ ն :
Թ ա բ գ մանութ
իւնր
ե ր կ ր ո ր գ
կ ա ր գ ի րս–
տեղծագոբծութիւն
մրն է
իրրեւ
նիւթ
,
առաշին
կարղի
ստե ղ ծ ա դ ո
բծ
ութ
իւն
մրն
է ՝
իրրեւ
լեղու։
Զուր
չէ , որ
Աստուա–
շուն
չի
Հայերէն
թաբղմ
անութ
իւնր
^ թ ա –
դոլՀի»
կո չուած
է ւ Եւ Հաղաբ
Հինգ
Հա– ՚
բիւր
տ յսքան
տ ա ր ի է ի վ ե ր ա
յ ս <տթադու–
•
Հի»ն
դա՜էրՆկէց
ե ղ ա ծ չէ • կբ պ ա ՜ ^ է
միշտ
յ
իր
ղաՀր
, երբ ա յնքան
դ ա Հ ե բ ու թաղեր
1
տ ա պ ա լ ե ց ա ն
աշխարՀ
ի Հինգ ցամ
ա ք ա մ ա–
սեբուն
մ է շ ։
ծ*–
քի՞չ
բան է ա ր դ ե օ ք
Մովսէս
քՕորե–
նացին
, քերթողր
, պ ա տ մ ա Հ ա յ ր ր
: Բի"չ
բան է կորիւնր
, Եզնիկբ
կամ
Եղիչէն
տ
իւրտքանչիլրր
գաբ մր կ՝արժէ
:
իլրա
-
քանչիւբր
նա՚էանգ
մր կ^արժէ • ինչպէս
որ
կ՛՝րոէ Ր պ ա ր ս ի կ
դ ե ս պ ա ն
մր
ա
յ ս
երկրին
մ է շ ։
«Տուէք
մեղի
ձեր Եղիչէն,
եւ
մենք
ձեղի կէ
մել
Աէ
՛Ր՛Գ՛
ւկանր»
կ՛՛ր՛՛էր
այս դ ե ս պ ա ն բ իր Հայ բ ա ր ե կ ա ժ
—
նեբէն
մէկուն:
՜
Տա՞նք
թէ չ տ ա ն ք : Ոչ ,
պիտի
րսէր
Եղիչէն
.— որովՀետեւ
^ողր կորնչելի
է ,
մինչ
անկորնչելի
է մչակոյթր
:
\ , ա Հ տ ն գ
մր
կրնա
յ տ է ր փսխել՛
տ է ր չի
կրնար
վ ա խ ե լ
մչակոյթր
:
՝Բ բիստոնէոլթեան
մոլտքէն
ետք
ի
Հայ
ժալովոլրղր
միայն
մէկ
Նարեկացի
տ ո ւ ա ւ
է
ԵԼ
յ ո յ ս
չունինք,
որ կրնայ
երկ—
բորդ
մրն ալ տալ։
ք*այց
միայն
Հա՞յ ժո–
ղովուրգր.
ոչ, Հանուր
աչխարՀի
մէշ ՚(յա–
բեկացին
բացառութիւն
է , այլ ոչ կա -
նոն
է
Ա ա կ ա յ ն եթէ
չրԱային
իսկ մեր Ո ս կ ե -
դ ա բ ր
լեցնող
միւս
Հբաշքնեբր
,
անոնցմէ
մէկր
միայն
պիտի
բ ա ւ է ր , ոբ
Հինւլերոբդ
ղարր
կ ա ր ե ն ա
յ ի ն ք
կո չե
լ
11սկ|ւ •
ո՛ չ
թէ
ոսկեղօծ
, այլ ուղղակի
ոսկի :
Օրինակ
Հայ
այբուբենի
ւլիլտր
կամ Աստուածա
-
չունչի
թաբղ
մ ան ո ւթ
ի ւ ն ր :
Այդ
գարուն
էբ , որ , ինչպէս
րսինք
ա ն գ ա մ
մը , Հայ ժ ո գ ո վ ո ւ ր գ ր
Հա
յացաւ
Հողիով
ու մտքոէԼ
:
Ամերիկեան
Հթ՝տյմ»
շ ա ր ա թ ա թ ե բ թ ր
23
Յունիսի
թիլին
ղբական
րաժնին
մէշ Հե -
տ ե ւ ե ա լ
դբութիւնր
Հ ր ա տ ա ր ա կ ա ծ
է ք ա -
Բ է ՛՜՛էէ
ա բ ք ա
յ ող. Գալուստ
կիլլպէնկ
-
եանի
մ ասին
լո
յ ս տեսած
^Կ ի լլպ էն կե ան»
Հեղինակ
ճօն Լօտուիք
, ել «Պ • Հինգ ա ռ
Հարիւբ»
, Հեղինակ՝
Ա՚ալֆ
Հիուինրս
Հա
տորներուն
չուրշ \
Գալուստ
Ա տ ր դ ի ս
կիւլպէնկեան
եօ -
թը տ ա
րո լ էր երբ իբր նուէբ
ս տ ա ց ա ւ
թ ր ք ա կ ա ն
Հինգ
ոսկինոց
մ ր եւ անմ
իշա
պ է ս
չուկա
յ գ ն ա ց
Հ ին դ ր ա մ
մ բ գնե
լու :
Հայբր
, տե սնե լով Գալոլսաի
տյս
բնթաց–
քբ
րսալ.
Հ^Եթէ
ձեոքդ
անցէսծ
դ ր ա մ բ այս
ձեւով
գ ո ր ծ ա ծ ե ս
, օր մր
մուրացկան
Կ՝րլլաս»
:
Ա ակա
յ ն իր կեանքին
մ ն ա ց ե ա
լ
79
տ ա -
բինե
բուն
րնթացքին
Գալուստ
կիլլպէնկ–
եան
Հ ա կ ա ռ ա կ ր
ա պ ա ց ռ ւ ց ա ն ե ց է Ան
եղաւ
քարիւղի
ա բ ք ա
յ ել
ղէ ղա ր ո ւ ե ս տ ա կան
ղ ո բծե բու Հաւաքող
մ բ :
կ ի ւլպէն
կե
ան
Հ ա ւ ա ք ե ց
նաեւ
ա քն բանր
ղոր աէՐէնէն
ա–
ւելի կր սիրէբ
— դ ր ա մ ։
1955^*՛
^ԲԲ ՚ ^ ե -
ռալ իր Հինգ
ոսկինոց
ր վե ր ա ծ ո ւ ա ծ
է
ր
420
մ իլիոն
տո
լարի
Հ ա ր ս տ ո ւթ ե ան,
մ ր ,
տ ա ր ե կ ա ն
14
մ իլիոն
տոլարի
ե կ ա մ ո ւ տ ո վ ;
ԱշխարՀի
ամէնէն
Հարուստ
ւ^խոբՀրր
—
դ ա լ ո բ
մաբդ»ուն
մօտիկ
ոչ ոք կար, սա—
կայնքանի
մր Հոգի
իր չուրշ
կր
գտնուէր։
«Կի
ւլպէն
կ ե տ ն »
անուն
Հատորին
մէշ
կեն–
սաղ
իր
Լօտուիք
էլր ներկա
յացնէ
յիչա
-
տ ա կ ն ե ր ր
Տէյ՚էիտ
Եանկի
, ոբ
26
.
տ ա ր ի
ք ա ր տ ո ւ ղ տ բ ր
եգած
էր Կ ի ւլպէն
կե ան
ի :
« Պ– Հէնդ
ա ռ
Հաբիւր^ի
մէշ, կենսա
-
՚էէբ
Հ ի ՚ ՚ է - ի ն ս
ԿԸ
յենու
կիւլպէնկեանի
մ
ի–
ա կ
որղիին՝
\,ուպարի
տ ե ս ա կ է տ ն ե ր ո ւ ն
:
()^տմետյ
՚Հւուպար
էլր նկարաղրուի
է բ Ր
աղուէսի
ո բ ս ո ր գ ո ւթ
ի ւ ն ն ե րում
ասնակցող
,
Հոյակասլ
մօրռլսաւոր
անձ մր որ շ ա տ կլէ
սիրէ
0
\\ք\ւաէներն
ու Ո՚օլս
քիօյսերբ
յ
Մոգական դրաս՚՚ը
կիլլպէնկեան
Հայ
էր
, սակա
յ ն
թ շուառութենէ
չէր
Հ ա ս ա ծ
Հաբստու
թ ե ա ն : Հէսյրր
բարեկեցիկ
նեբա—
ծող
մրն էր քէսթանւղուլի
մ է շ ։
Գալուստ
իբբ
նչտնաբան
ընտբած
էր
աբաբտկաՆ՛
Հ ի ն առած
մր, «Համբուրէ
այն ձեոքբ
՛լոր
չես
կրնար
խտծնել»
:
Գալուստ
Լոնտոն
ի
՝Բինկ՝ղ
քօլէճէն
ճ ա բտա
բաւլէ
տ
ի ա ս տ ի ճ ա ն
ս տ ա ն ա լ է քե ֊
տոյ
յ 8(ՏՏ/՛*՛
այցելեց
Պաքուի
քարիււլի
դ ա շ տ ե ր ր ; Բ ս ա ն տ ա ր ե կ ա ն ի ն
Հբատարա—
կեց
՚ ւ ի ր ք մր Պաքուի
քէսլփւղի
ճաբտա
—
րարոլեստին
չուրշ
՚
Երկու
կեն
սաղ
ի բնե
բուն
Համ
ա ձ ա
յ ն ^
դ ր ա մ ր մ ոէլաէլան
դ ե ր կր կէստէսրէ
: ինչ որ
սլաբղ
սովորութիւն
մ
ՀւՏ»
է
ս ս վ ո ր ա կ ա Ն
մաբդուն
մօտ,
ՀաբուսէոիՆ
ւէրա
ք կր ւէե —
րածուի
Հանճաբեւլ
ԲԼլալու
նշաններու
:
Կիլլպէնկեան
ամէն
ա ռ ա ւ օ տ կր մաբ —
ձուէբ
, յետոյ
աման
ժ՛ր մածուն
/լ՛ուտէր
է
Պ ՛
Հին՛է ա ռ Հարիւբ
շէստ
Հող. կբ
տ ա ն է ր
իր
առողշութետն
: Ա է ^ ո ց մր
կ՝ուտէր
միա
յ ն
ստեպղին
ե ւ էլր
խմ
էբ
շողւլամ
ի
Հէւթ : Հայբր
100
տ ա ր ի ապրած
էր,
է " կ
Գալուստ
կր յուսար
Հաս\իլ
120^ :
Փոշիէ
զերծ
մնալու
Համար
միայն
կ ա շ ե ա ք
բ՚սբ—
Հա յացաւ
Հ տ յ ա ս տ ա ն ե ա յ ց
Եկեղեցին
է
Հ ա յ ա ց տ ւ Հայ գ պ ր ո ց ր է
Հա յացաւ
Հայ
մշակոյթր։
Հ ա յ ա ց տ ւ
ղարր,
եւ Հայացան
յ ՚ ՚ ՚ ^ " Բ Գ
դա
բե
ր ր :
Հա յացաւ
սեբունդբ
, եւ Հա յացան
յա ֊
շորդ
սերունգներր:
Միշտ
գ ժ գ ո Հ , ժ խ տ ո դ ,
ք ա ճ ա խ
կողմնա—
կալ մեր ոդին
մեծ բան չի տ ե ս ն ե ր
Հ ի ն -
ղերոբդ
գէսրուն
մէշ
, որ գումարն
է նա–
խ - ր դ ռ. ք.»շ»րդ
բոլոր
գ ա ր ե ր ո ւ ե :
Մ եր պէստմ
ութենէն
գ ո ւ բ ս
քշե՞նք
ե ր ե ք
սուրբեբր
եւ միւս
սուրբեբր
: Պատմա
~
Հտյրր
եւ միւս
պէստմիչներր
:
՚ք՝երթողա–
^այբր
ել միւս
քերթոդնեբր
: ՚Հյաբեկա
—
ցին
, ՇնոբՀալին
կամ
Լամրրոնացին
եւ
միւսներր
:
Այդ
պարտ
ւլա
յին՝
մեր ունե
ց ա ծ ր
ա
յլ
եւս
պատմութիւն
չբլլար,
ա քլ
Կ՝Րլէ"՚յ
պատմ
ութեան
էղէս բան
մ ր : Ա եր ունե -
ց ա ծ ր
այլեւս
մշակոյթ
չրԱէսբ
, այլ
կ՝րլ
լա
յ
մ շաէլո
յ թ ի պ է ս բան
մ ր : Մեր
լեւլուն
այլեւս
լեղու
չրլլար
, այլ կ՝բլլտյ
լեղուի
սլէս բան
մր ։ Մեր «թադոլՀ
ին»
ա
յ լ ե լ ս
թադռւՀի
չրչլար
, այլ կ՝ րլլա
յ
թագուՀիի
պէ ս բան
մրէ՛–
Ջ ենք
ու բ ա ն ա ր
միւս
մշակներուն
ու
վա ստա
կետ
լնե
բուն
արժէքր
, ինչպէս
կր—
չիոն
ալ • ոչ է Ոտ
յ ց կր
գ ա տ ա պ ա
բ տ ե ն ք
դժգոՀ
, ժխտող
, կոէլմնակտլ
այն ոգին
^
որ
կ՛՛ուղէ
ամէն
օր բան մր փրցնել
նետել
Ա ր ա ր ա տ է ն
, ա ռ ա ն ց իոկ Հ ո գ
լզելու,
ոբ
Արարաար
կր բողոքէ
ա յ գ
ոգիին
դէմ է
Հինգերոբդ
՛լա
ր ր
«կոլստ1լցութիւն»
մր
չէ , որպէսղի
մենք
իրաւունք
ունենանք
ր ն գ գ ի մ ա գ ի ր
կուսակցութիւն
մր
Հանել
անո՜ր
՛լէմ :
Ե Բկիւգաէէ
յարգւէէնքի
, մ ե ծ ա ր ա ն ք ի ու
ե բախտա
դի տ ութեան
Հարկ
մ բ
ունին
ք ա~
նոնց
Հ ա ն գ է պ , որոնք
ա լ դ դ ա ր ր
ստեղ
-
ծեցին
, ա պ ր ե ց ա ն ու դոբծեցին
ա յ գ գ ա
~–
բուն մէշ, ա յ դ գարուն
Համար
ել
յաշորգ
գ տ բ ե ր ո ւ ն
Համար
:
Այս
սուրբերուն
էլ ա կ ն ա ր կ է
րանաստեւլ—
ծր
զանոնք
կոչելով
«անմ
տՀօրէ՞ն
մա -
Հացեալ»
. . •
Յիրաւի
, մաբգիկ
չէ ին
անոնք,
սուբրեբ
էին :
ՄտՀուամբ
մաՀացետլ
չէին , այլ էսն —
մ աՀոլթեամբ
անմ ա ց ե ա լ էին :
Այսպէս
է ին ու այսսլէս
՛ զ ի աի
մ ն աՆ
՚Լաղր
եւ րեզ
մ ի չ տ է
(Խմբագրական ՅՈԻՍԱԲԵՐի)
Ա Յ Ս Օ Ր Ո Ւ Ա Ն
խ.
Ս ՛ Ի Ո Ւ Թ Ե Ն Է Ն
Ն Ե Ր Ս
Աքսորի
մէշ մեռածնեբր
ետ չեն գտբ ,
բայց
իրենց
անունին
կասլուած
արատր
կրնա
յ
ս րրո
լ ի լ : ք՝անակր
մ
ա ս ն ա ւ ո բ ա ր ա ր
կր
Հետտքրքբսւի
այս խնզրաէ։
Մ ա ռ ե չ ա լ
Վասիլի
Պլուխեբ
, ոբ
յեղտվախո
ւթենէն
վերշ
Հ ր ա մ ա ն ա տ ա բ ն էր Ծայրաւէոյն
Ա բ ե ֊
ւէլեան
խորՀրդային
բանակին
, եւ որ
1939^5»
ս պ ա ն ն ո ւ ա ծ էր Աթտլինի
ՀբաՀէսն–
7՛"/» 1957/՛
Ա՚՚ւրիլէ^
պ ա չ տ օ ն ա պ է ս ան -
պարտ
յ ա յ տ ա ր ա ր ո ւ ե ց ա ւ եւ այժմ
զաբձ
֊
եալ կր նկաէոոլի
խորՀրղային
Հերոս
է
Աթալէէնի
մաՀէն
անմիշապէս
առէսշ ,՝
«
բժիշկներու
դ ա ւ է ս դ բ ո ւ թ ե ա ն » մէշ ա մ ֊
բ ա ս տ ան ո ւ ա ծ եւ բ ա ն տ ա րկուէսծ
Բ"Լ"Ր
բժիչկներր
, բացի
երկու
Հոդիէ
,
ա գ ա տ
ա ր ձ ա կ ո ւ ա ծ
են . ա յ դ
երկուքն
ալ
աղատ
չէէն
կրնար
ձ զ ո լ ի լ
պաբզ
ա քն պատճա
-
աւռվ ոբ բանտին
մէշ մ ե ռ ա ծ էին
իրենց
կրած
չարչարտնքներուԿւ
Հ ե տ ե ւ ա ն ք ո վ է
Ա զ ա տ արձակոէ
տծնեբէն
մկկր,
սբտի Հի–
»յէանգութեանց
ա կ ա ն ա ւ ո ր
մ ա ս ն ա զ է տ
փբոֆ.
Վով՚ւի
,
1957
Յուլիսին
նոյնիսէլ
աբժ
ա ն տ
ցաւ
Լենինի
շքսւն
շան
ին
ք^ան -
տին մէշ ս պ ա ն ն ո ւ ա ծ
եր/լու
բժ
իշկնեբուն
ա յրինե
րր ա յսօր
ւէ ասնաւոր
կենսաթո
<<ա1լ
կր ստանան.
Պետա
թիւնր
այս
ձեւուէ
կ^ուզէ
քաւել
երկու
բժ էշկնեբուն
մաՀ -
ուան
ս լ ա տ ճ ա ռ
գ ա բ ձ ա ծ
Րէլալու
յանցան—
ՔՐ
••
Մ ասնաւո
ր ճ է դ կր թ ա փ ո ւ է
ա ք ս ո ր ա -
վտ
յբեբէն
ա զ ա տ
ա ր ձ ա կ ո ւ ա ծ
ք ա ղ ա ք ա
—
կան
նախկէն
յանցասլարտնԼբուն
գ ո ր ծ
ճարելու
ել, եթէ
ֆէզէքտլ՚պէս
բոլոբուէէն
քայքայուած
չեն, էրենց
նոր
կեանքէն
վարժեցնելու
Համար
: Աւելէն
. խ է ս տ
Հե—:
տասլնդումնեբու
եւ պ տ տ է ժ ն ե բ ո ւ
կ՛՛են - ՚
թար1լՈէ.էն
այն բոլոբ
անձերր,
որոնք
է —
րենց
սուտ
էէկա
յութ
էւննե րով
ամբաստա—
նեցէն
նախկէն
ա ք ս ո րականնե
բ ր :
Պաբտտդ
էր
ա չ խ ա տ ա ն ք է
կա
յաննե
բուն
մէշ
ա
յ ժ մ
ք ա ղ ա ք ա կ ա ն
յանցալորներ
գ ր ե թ է
չկան
է Այս՝
ա պ ա ս թ ա լ է ն ա կ ա ն ա ց ֊
մ ան
դլէստլոր
աբաա
յա
յտ ո ւթ է ւննե
րէն
մէկն
է ի յ – Մ էութեան
մ է շ ։
Տ ա ժ ա ն ա կ է բ
ա չ է ս ա տ ա ն ք է գ բութէւնր
մէշտ
զ
ոյո՚֊թէ՛^
ունէ
, էէ Հս՚րկէ
,
Բ՛" (3
այլեւս
դա ղ ր ա ծ է
էէոբՀբդայէն
տ ն տ ե ս ո ւ թ ե ա ն մէշ էր
նաէս
կէն
՚էերր
խտէլալէ
".Այժմ
տ ա ժ ա ն ա կ է բ տչ—
խատանքէ
կ ուղաբէլուէն
ա ո ա ւ ե լ ա բ ա բ
ք բ կ ա կ ա ն
յանցաւորնեբր
դողեր
յ ա -
լտղակներ
, մարգասւղաննեբ
, ե ւ ն • :
Բ ա ւ լ ա ք ա կ ա ն
յանցաւորներր
տաժ ա ն ա
—
կէր
ա չ է ս ա տ ա ն ք է
ւլե բծ
պաՀելոլ
ոբոշումր
զուտ
մ էս բգւսս
է ր ա կ ա ն
սկզբունքներու
ւԼը—
ր տ
յ
Հ էմնուած
չէ սակա
յ ն
.
էր "Բ"2.
պ տ տ ճ ա ռ ն ե բ ր
ունէ : էւաէս
, ա քն , որ ք ա -
զաքէսէլան
քան ց ա ւ ս բնե
րր
տ ա ժ ա ն ա / ք է բ
աշէսէստանքէ
դ ա աա պա
ր տ ե լբ
ա ն ա
/ւդ ա ր
կբ
ն1լատուէւ
այսօրուան
խորՀրղայէն
ւէա–
բէժերուն
կոզմէ
: Ե ր կ ր ո բ գ
,դատտպարտ–
եալնե
րր
ա յնպէս
ի դ ժ ո խ ա
յ ի ն
պա
յ մ
աննե՛–
բու մէշ կ՛՚ապրին
, ոբ իրենց
կաաարած
ա շ է ս ա ա ա ն ք ր փ ո խ ա ն ա կ
շաՀաբեր
ր լ լ ա լ ՚ ՚ ւ
ւԼնաս կր բերէ
պ ե տ ո ւ թ ե ա ն
սլիլէոճէ
ին է
Ե ր բ ո ր գ , որպէսւլի
տ շ խ ա տ ա ն ք է
կէսյան
-
ներր
չ ա Հ ա բ ե ր
րլլան
, տ ա ր է ն
առնուտղն
,
մէկ
մ էլէոն
նոր
ղ տտասլա
րտեա
լնե
րոլ
պէ տք
ունէն • «րն
կե բ ւԼա ր ա կան
օ ր ի ն ա պ ա –
Հութեան»
երկրէն
մէշ, այս
թ է ՚ ֊ ր քէչ Ա
չ ա փ ա զ ա ն ց ե ա լ
էլրնաբ
թուիլ
բոլոբէն
Հ ա ֊
մար
էԶորրորւէ
, աշէսատոգ
ձեոքեբու
պա
կաս
կա
յ այլ ւէ արզեբոլ
մ էշ ել Պ ե տ ո լ -
թէւնր
աւելէ
Հ ե տ տ ք բ ք բ տ կ ա ն
կր
նկատէ
Ա թալէնէլբտտէ
մէշ
մ եքենաշէնո
ւթեան
գոբծնրաննե
բու մէշ
աշէւատոէլ
աղատ
բանուորներ
ունենալ,
քան
Հէւսէսային
ք՚եւեռէ
մօտերր
Հանքածուխի
Հանքերու
մկշ
•>էւծուլ
ա ք ս ո ր ա կ ա ն ն ե ր :
Աթալէնէ
մաՀէն
անմ էշէսպէս
//ձ/՛^ ,
1953^
Մ արտէն
րնգՀանուր
ներումէ
Հր -
րամա ն ա դ էր մբ ս տ ո բ ա ղ րուե
ց ա ւ :
Այ"
րնդՀ • նե րում
է ն էլօւլտոլէին
ա
յ ն
բոլոբ
մանբ
- մունր
յանցասլա
րտնե
ր ր ,
որոնք
ան կ ա ր ե լոր խնդ իրնե բու Համար
Հ էն էէ
տ ա բ է է ն
աւելէ
բ ա ն տ ա ր էլութ
ե ա ն դ ատա
-
պ ա բ տ ռ ւ ա ծ էէն :
1954^5՛
րնդՀանուբ
ներ ֊
մ ան
ուրէշ
Հ րամ
անաղ էբ մր ս տ ո ր տ դ ր բ -
ո ւ ե ց ա ւ
ա
յ ն
բոլոր
անձերուն
Համար
, ո -
բոնք
Գերմանացէնեբուն
Հետ
գ ո բ ծ ա կ ց ւ –
թ ե ա ն
յանցէսնքաէ
դատասլաբտուած
է էն
Հ
Այս
անձեբէն
չատերլչ
դատապարտուած
էէն
194օ^5՛
տասր
տ ա ր ո ւ ա ն
Համար
Հ.
Այնպէս
որ այս մաբզոց
Համար
Բ^՚է^
՚
նեբումր
այնքան
ալ մեծ
նշանէսկոլթէլՆ
չունեցաւ
, ոբսվՀետել
ք՚էւնէ
մր
աէէէսէն
ա բ գ է ն ա զ ա տ պէտէ
ա րձա կո լէ
էն :
Ուրէ
չ էլտբե
լոր
փ ո փ ո էսւթ
էււն
մ լ ^
ալ
տյն
եւլէսլ
, որ քազաքաէլէէէն
կ ա ս կ ա ծ ե լ է -
ներր
Հետտսլնդելոլ
գործր
ա ռ ն ո ւ ե ց ա ւ
ներքէն
ոսէոէւկանութեէսն
ձեռքէն
ել
յանձնուեցաւ
Գ ա տ ա / լ ա ն
՚քյս՚խէսրարոլ
—
թեան։
Այս չէ նչէսնակեբ
թէ
քէսւլաքտկան
յանցա
ւո
րնե
րո լ
՛լէմ
կատաբուտծ
Հետա—
սլեւլո
լմնե
բ ր
՛Լե բշ
էլտած
են : Արգա
րո լ -
թ ե ա ն
՝\յ
"1
է՛ս՛ ր տ բութ
էւնր
տմէն
Օր
50–()0
ք ա է չ ա ք ա կ ա ն
ա՛էրաստան1էալ^ւեբու
թւլթա—
ծրաբնեբր
կր քննէ :
Ը– ՄՈՍԿՈԻԱՅԻ ՀԱՄԱԼ1)ԱՐԱՆԸ
Աբղէ
- ռուսաէլան
ճ տ ր տ ա ր տ դ է տ ո լ
—
թ ե ա ն
օբէնէսէլ
Հանդէւսաւյւ
՝յ՝ոսկոլայի
Համ
ա լստ
րա^ւ
ր , որուն
սլս։
՛յական
ա
—
նունն
է՝
Մ. Զ– Լոմոնսով
Պե -
տ ա կան
Հ ա մ ա լսա
բան
,
մ ա
յ բ ա ք ա էլտ
քինւ
ամէնէն
մեծդէ
եբ1ւնասլաց
շէնքն
է
իբ
787
ո տ ք բաբձբութեամր
. ամք՚ոզշ
Մ •
ՆաՀանղներուն
մ էշ
մէւայն
7
եբ/լնասլաց
շէնքեր
կան , որոնց
բարձ
բութէ
ւնբ
աւելի
է քան Մ ոսկուա
յ ի
Համ
ա լսա
րանին
ր
.
էւսէլ
Ե ւ բ ո պ ա յ է մէշ, այս
վեոշէնր
ամէնէՆ
բաբձր
շէնութիւնն
է , եթէ նկատի
չ ա ռ -
նենք
էյֆէլէ
աշէոաբաէլբ
:
ճ. կ^
(13 Շար.)
Fonds A.R.A.M
