ք 2
Յ Ա Ռ Ա Ջ
* 1890
Օդ"՚"Ոոս
2^1՛,
Պոլսոյ
Հսւ
յոց
սլաս սէ ր ի ա ր ք ա կսւՆ
աեւլապաՀ
թարթողի
-
աք էոս
ալւքեպիսվոպոս
Ջամ
իչե ան կլւնե ր–
կ ա յ ա ն ա
յ
Ասչաիւլ
Համիաի
, իր
րնարու–
իք ենէ
ն եօթր
օր ե ա ք ր , եւ ոււլե
րձ ուէ
մ ր
կր
յայտարարէ
թէ
— Սուլթ-ա&ին ստրուկն է ինքր , ագա–
տագ|աւիլ յանձն չաոնոդ ստրուկ ւքը , թէ՛
այս կեանքին եւ թէ՛ հանդերձեալ կեան
քին մէջ իւր ամէնէն մեծ պատիւն ու եր
ջանկութիւնը սուլթանին փափաքներր ի–
րականացնելու րայստաւոըութիւնն
ու -
նենալն է :
Ջամիչեան
արքեսչիսկոոլոս
ոււլեր
է
սարո"
լ կ ղ առնալ
թէ
չաձ՜իչի
1լոթ՝
իր
՛լ իանա
լիք
րանն
է , րայց
որո" ւ
անոէնւով
կր
թօսէ։
այսսլէս
- մե
Ր
պ,
ւրաքն
է
Հարցնել
եւ գ ա ա ե լ
՛լինք ՝.
Տասներ/լու
օր ե ա ^ ր աե՚լի
1լ ունենա
յ
Օսմ.
Պանքային
դէ՚ղքր–
Ե*– Հայոց
կո–
տորած-ր,
որ կր յաքոր՚լէ
դէպքին
շարու–
ն ա կ ա ր ա ր
երեք
օր :
Ապաննոլա&ներուն
թիւր՝
աւելի
քան
10-000։
Գիաէլներր
կր
փոխադրուին
Պալրքլրի
, Շիչլիի,
Խ ա ս -
քէօյի
եւ այլ թ ա գ ե ր ո ւ դ երեղձ՛աննոցնե
-
րր, իոկ Հմեծ
մասր
Ղյալաթիոյ
եւ
Աաամ–
պոլի
ք ա ր ա փ ն ե րէն
Նոէէամ
ո յ ն
եղան ՝
փո~
րերնին ճեւլքելով որ ուռելով ջուրին երե–
•Աը չելլան^ ;
Տ ե ա ո յ
ւլանգուածային
ձեր
բակալութիւն՝
Հայեբր
<տ.ւխոար ե լո լ»
՝• ա—
մաբ
դ է պ ի
ղալառ
,
«20*000
^ուլի
յաաուկ
նաւերոփ»
կր փոխա՚լրուին
Ասիոյ
կողմր,
ո՛՛՛ւր
ա ա բ ռ ւ ե ց ա ն ,
Հասա՞ն
իբենց
աե—
դր՝
ճշաել
գուբս
է մեբ
նիւթէն
; Այո
^ փ ա ա ր մ ա ն
ղոբհ՜բ
դիւրացնելու
• է ա մ ա ր » ,
պաա
րի ս՛ր ք ա կ ա ն
ա ե ղ ա պ ա Հ ր էլր ՛լ ա ռ ն ա
յ
Վոսաիքլանութեան
մատակաբաբ»
(1) :
Ալ ա Հ ա ^փաա
րե լինե
բուԽ»
ցանկին
մէք
կր
դրուի
նաեւ
նախկին
պ ա ա բ ի ա ր ք ր
,
ք*զմիրլեան,
այն ա մ բ ա ս ա ա ն ո ւ թ ե ա մ ր
թէ
գ է պ ք ր
աեղի
ունեցած
է ^իւր
պաշապա–
նութեաձ՚բ
եւ իւբ
գբ՚լմամր»
,
քլ աք
սորուի
Արոլսագէմ
,
«
ա ե գ ա ս լ ա Հ ա կ ա ն
միքնոբղոլթեամբ
, գ ո ւ ց է եւ ներքին
մաս
նակցութեամբ
» (2) յ
ԱՀ
ու սարսավւ
ամէն
կէյգմ :
Հայեբր
ցերեքլնեբբ
իբենց
աունեբր
ք ա շ ո ւ ա ծ
,
՛ լ ի —
շեբնեբն
ալ մութի
մէք նսաելոլ
ս լ ա բ ա ա –
ւոբուած
X
Օրմանե՚սն
, ինքնաբղարացման
Համար
,
պաա
բ ա ս ա ա ծ է իբ
Հ^ե բ կ ո ա ա ս ա ն ա մ
եայ
պ ա ա բ ի ա բ ք ո լ թ ե ա ն »
3 իշատակացիրքր ,
332
էք, ուր այսպէս
քլր նեբէլայացնէ
Հայ
մոգո
էէ սւբղ
ի ն քլա ցութիւնր
•
« Տ իրո՚պեաող
շրք ա ն ա կնե բու մէք
Հաս–
աաաուած
էր այն գ ա ղ ա փ ա ր ր
, թէ
պէաք
էր նկատառոլթեան հրապարակէն վեր
ցնել Հայր,
ղայն
չքացնել
եթէ ոչ
նիւթա
պ է ս
ղոնէ
բ ա բ ո յ ա պ է ս » : Այսպէս
աբ–
ղիլուեցալ
առուտոլբր
Հայոց
Համար,
էնչպէ " նաեւ
երթեւեէլ
,
պ ա շ ա օ ն ա վ ա ր ո ւ
թիւն՛ ,
՚լոբծունէութիւն
եւ ամէն
միքոց
,
ւ
որ
Հշա-է ուե
լու , ոգեւորուելու
եւ
էլագ
-.
ղուրուե
լու
կրնար
ծառա
քել» : Վե ր ք ա պ է ս \
ճյաաոլէլ
օրէնքներ»
մշաէլուած
էին Հ ա
յոց
Համաբ,
ղիւբաւ
գ ա ա ա պ ա ր տ ե լ ո լ
Համ
ար
էլաղմ
ուած
է ի ն <Հնոր գ ա ա ա բան
-
ներ»։
Այս կացութեան
մէք, Համէն
միաք
շ փ ո թ ա ծ , ամէն
սիրա
էչոարած
, ք ա ք ա լ ե –
բութիւն
էչոբած
,
Հ անղւս
բ ա ութ ի լ ն
՛ք
ՐՐ՜
գ ո փ ո ւ ա ծ , փուլոցի
փբաք
երելնալոլ
իոկ
ե բ կ ի ւ ֊ ՚ լ , ամէն
վա
քրէլեան
լբաեսի
էլամ
քսոլի
մ ր
թ ակա
բ ւ լ ն ի յնա
լու փ ա խ ,
ամէն
մէկ
քայլիւ
Համար
վ ա ր ա ն ո ա
էլասկած
,
կ ե ց ա ծ
աե՚լբ
աՀուղող,
է լ ա ա ա ր ե ա լ
անա—
պաՀովութիւն
, մինչ1,լ
իսկ
եէլեղեցի
եր
թալու
անւէսաաՀութիւն
, ՚քէչերներր
ճ ր ա գ
վառե
լու
էլամ
էւբաւլ
շաացնելոլ
ս ա ր ս ա փ » ;
Ա Հ ա
րնգՀանուր
էլացոլթիլնր
1896
աաբւոքն
՚քեբքերբ
, երբ պ ա տ ր ի ա ր ք րն–
ալ՚ուեցաւ
Աագաքիա
ա ր ք ե պ .
Օբմանեան
Հ
Պէ՚ոք
է անմիքապէս
աբձանաղ
րել
այս
տեղ
թէ Օբմանեան
Օ՚լսստոսի
էլոաոբած–
ներուն
պտտճառ
չ ի Համաբիր
Օսմ՛
պ ա ն –
ք ա
յ ի ն
ղ էոլքր ,
" ՚ յ ս
՛ք կա
յ ո ւ թիւնր
ի
պէտս
սրճա
բաննե բէ
շրքանալաբա
մեր
քաղաքա՚լէ
տնե բուն
, բամ
պա
էլի
ւխսճառտ—
կան :
^ԽոբՀրգաւոբ
ղուգաղիպութեամբ
մբ^
է
կք՛ ՚1ԲԷ
Օբմանեան
, Համիտիէ
էքոչ–
ուած
քբտտէլան
վ ա շ տ
մ՛ր Պ ՛՛լիս
բ ե ր ո ւ ա ծ
էբ
դ է պ ք է ն
քանի
մր օր առաք,
միւս
կո՛լ–
մ է
Հ՜Բք"
Բ՚ոի
ղ՚լեսաուէ»
բաղմ
աթիւ
մաբ
գիկ
երԼւցած
էին ամբոխին
մէք, եւ ա–
մէն
ուն
ձեռքր
ս պ ա ն ութ եանց
Համաբ
դ ո ր ծ ա ծ ո ւ ա ծ
նմանօրինակ
բիբեր։
Օր՜
մանեան
կր Հեաեւցնէ
թէ կառավալւու
—
թիւնքւ
լուր
ունէր
Օսմ՛
Պանքային
՛քրայ
յա րձա կե
լու
ծ ր ա գ ր է ն եւ պաարաստու
—
թիւն
տեսած
,
յարձաէքումր
աբղիլելո
ւ
թէ
սպտսելոլ
Հտմտր
որ
յաբձակոլմր
ղործոլի
,
յ ՚ ո ք ՚ ՚ ՚ լ ի եւ քարդի
պ ա ա ր ո ւ ա կ
ստեղծուի
: ՛Լման
ենթադրութիւն
մր կր
յանգի
այն տ ե ս ա կ է տ ի ն թէ Օսմ .
Պ ա ն –
ք ա
յ ի ն
ղ է պ ք ր պաաբաստոլած
էբ • • • ^ա–
միտի
ւլոբծակս՚լնե
բուն
կողմ
է :
Օբմ
ան
եան
ւէստաՀ
է, սակայն
, թէ ք ա ր գ ր պատ
ր ա ս տ ո ւ ա ծ էբ՝ Օսմ • Պանքայէն
դէ"լ ՜
քէն
անկաէս
, վ ւ ա ս տ որ Համ էտէէ
քրտա
կան ՛էա շտր ե կ ա ւ
դ է պ ք է ն առաք
եւ մ ե կ–
նեցաւ
կոտորածէն
անմ է ք ա պ է ս
ե տ ք է
Ա ամ ա թ է ո
յ
Հայոց
Հէն
քն ա պա
շ տ պ ա ն ո
ւ–
թեան
»
ձեռնաբկն
ալ , էչր
շարունակէ
Օբմանեան,
կաբելէ
չէ պատճառ
Համարէլ
ա լւլ կոտորածներուն
սկւչբնտլորութեան
,
ոչ տլ աբղաբացման
էս
Շարունա
էլե լով
է լ՛
ն էլտ բ ա դր ո ւթ է ւ ն ր
Հա
յոց
կա
ց ութ ե ան
մ ասէ՛ն
,
լ ա տ է ն ա կ ա ն
Հռետորութեան
մէչա
ն ո յ ն ո ճ ա է ,
Օրման—
եան
կր ՛էէլա
յ է
« Գաւառներու
ամէն
կողմերէն
անօ–
թ ութեան
աղաղաէլներ
կր լսուէէն
, տն—
սոլաղ
մեռնողներու
գոյմերր
կր
Հտս—
նէէն,
մերկութեան
ամօթէն
էլէնեբ
եւ
աղքէք^եբ
ո տ ք է
վրայ
կանղնելոլ
չէ
է՝^
Հաձ՚ա
րձա
էլե ր , ե լ այդ անտանելէւ
նեղու
թեան
ղոլ՚լրնթտց
ա է ս ա ե ր
Հաղարաւոր
էլեանքեբ
էլր Հնձէէւն,
որոնց
թ է ՚ ֊ Ր
Կ՝^Ր՜
թ ա բ
աճեցնել
սուբէ
եւ Հուրէ,
բէրէ
ու
դէնքէ
, դա
չ ո յ ն է ու Հրաղէնէ
ղոՀ
դացող
Հաւլա
րաւո
րնե բ ,
ծնողաղոլլ՚կ
ո ր բե
բու
բաղմ
ութէւնն
՛ԱԷառանձէնն
տադնապ
մր
կ՝ալելցնէբ
, ղորս
•էեբէվերոյ
ցուցակ
մր
ա ռ ա ք է ն
օրերուն
էսէլ
22-000^
կր Հաս -
ցնէր,
եւ լրացեալ
Հաչէւներր
50 • 000^
կր
բարձրացնէէն
» :
է՛ լ՛
լ ն տ ր ո ւթ
են էն մէկ
չ ա բ ա թ
ե տ ք ՝
էլ՚երթայ
Վալաթէ՚ոյ
Հռչաէլաւոր
ուխտա—
տ ե ղ է
եէլե՚լեցէն
,
Հակ՚սռակ
Հկանխալ
ծ
ծանուցումներուն
» ,
թէ
11"
տ
՛ոII"I
III
սլատլ՚է՚աբքր
ոքէտէ
նախաւլաՀԷ
պատտրա—
՛էէ՛ն,
՚լբեթէ
ղատաբէլ
էր
եկեղեցէն։
Ա տ ե փ ա ն ո ս
նախաւէէլայէ
տօնէն,
Խ ա ս ք է օ –
յէւ
եէլե ւլե ցւո
յն մէք եւս
֊ , ն ո տ էն ե ր ո ՛է ու
ցնւյաո
է՛՛ւ՛ե բո՛է
ծածէլուած
ց ա ն ց ա ռ
մամ՝
—
ւ։լորնեբ
մէայն
է
Այս
սլա
յմտննեբուն
մ էք , ա յ ն ոբ
« պատբէ՚սբքանալի
» չէ բ կարծեր
է՛նք–
՛լէնք
՚լաբմացաւ
ս բ
սլս՚ս՚լ՚էաբք
լլտբ—
ձտծ
է յանկա
բծ , բ ա
յ ց
է^ն չպէս
՛ղէտէ
գ ո ր ծ է ր
, այմմ :
՚ 1 , ե բսէս
պաա
ր է տ
րքէ
օրաէ
ծանօթ
կչէ՜
մ՛ս
քէ՛ն
՛էէք՝
Հ՛՛՛մ
աէք բանք
է ր ս տ ե ղ ծ ա ծ եւ
լոքսել՛
նե բ շ^՚շած
էբ աղա՚ոա՚լ
ր ա կան տե—
ս
II
ւթ է ւ ն ն ե բ աէ : կ ա ր
էն է առաքնոբղ
ութէւ
նր Հաստատեց
թէ չունէր
րմլւոստ
ու էսէ—
՛լաէ"
ա ն Հ ա տ է
մետա՛լ
, տ քն չտփաէ
"ք՛
ցոյց
տուաւ
Մ"՚֊չէ՛
առաք^ւորղբ
,
Գ լ ՚ է ՚ ՚ լ " –
րէս
ս՚րքեպ
. Ալէաթճեան
, ո բ ասլաաէլ
մր
վւաէլցուցած
էլ՛
միւթէսարրՓ/ւյ*
բտմպաէլ
^^ բես
է՛ն , բ ա
յ ց
էլբ մատնէ
բ ս տ ո
յւլ
աֆինի–
թէ
մր Հանդէսլ
՛ ո յ ն
մ ե տ ա գ է ն , ոբ էլր
Հնչէր
.
Աայն մր հնչեց էրցրումի Հայոց
լեււներէն • • •
Ջ ա էս ալած
էր
բէլաթէ
սլա տ ր է ա բ քր»
,
խա
յտա ռա էլո ւած
է լ։
Ջամ
է՛չէն
կ ՚ ՚ թ ր , ՚ " ՜
՚ - ե լ է
էլանոլէս՝
Աչր՚լեանր,
Հսոլլթանին
գ ո ր ծ է ք » ։
է՚՚^նչ
պէէտէ
րնէլ՛
Օբմանեան,
ա Հ տ
ւղատլ՚էաբքՀ
Ա՛է՛ն
էլլւ Համարէ
Հչտ–
՚էտղանց
կաէլ՚ւլւլ»
,
է՛՛՛կ
մէ՚լսր՝
Հչավւա–
ղանց
սլէնդ»
; Մէ՛նչ
բարեմէտնեբ
էբ մէք
կ՝որոնեն
Հե րէլուքէն
էսաոն
րնթացքէ՛
տ է ր »
անՀ ատ
մ ր ։
Օբմանեան
ն՚սՀտնքաէ
ձ՛ր, թէ
Հպաչ–
ս-օնէ
վրայ
անձնաէլան
ուղղո
ւթ է ւ ն ն ե ր ր
չեն որ սլէտէ
տէբեն,
այլ պաշտօնին
պա
Հանքր
եւ սլա շ՚ոօնավ
արութեան
էլո չու -
մր»,
էլր էսոստանայ
քալել՝
էնչսլէս
կր
թելաղբէ
լ տ տ է ն ա կ ա ն
առտծր.
ՀԳործէն
մէք է ս է ս ա
եւ
•էաստտտակա՚ւ
,
ձեւէ՛ն
մէք ք ՚ ս ՚ լ ց բ եւ սէրելէ»
է
Բայց
այդսլէ՞ս
էր որ ք
՚Աէեց
մէւնչեւ.՛–
ԼաՀէյէւ
Հեռա՚լէ՛բր
;
Տեսնենք:
Շ՛
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
(1) Հրաշալի՜ է այս բաոր: Օրմանեան
չի սիրեր վիրաւորիչ բաոեր ցործածել ,
— 1890 Օցոստոս 14ի ջարդն ալ կ՚ան
ուանէ •-- «արկած», մարդ չվիրաւորելու
Մ տա
լ ո ր ա էլան
անէլախո
ւթէլնր
ա բ ո ւ ե ս –
տտ՚լէտէ՚ն
անբռնաբալ՚ելէ
էւբաւոլնքն
է ։
Հասարակօրէն
ոչ ոք էլր բռնանա
յ
դ բ ո –
լլէ
մ ր ՛էր՛" յ
)
^ ՐԲ ՚ " ^ Կր նստէ
սեղանէն
ա ռ ք ե ւ ս տ ե ղ ծ ա գ ո ր ծ ե լ ո ւ :
Ա յսքանր
էրրեւ
երեւոլթական
կողմ
ր
էնգրէն՝
էէէճէ
դուրս
է : Բայց
երբ
Հարցր
կր
Ք ՚ ՚ ՚ ^ ^ ^ ՚ Ք
Հ անւլամ
անօ
րէն , կր աեսնենք
,
որ
աբուեստտղէանեբէն
չատ
քէ՚չերր
տ է ր
Լն
էրենց
մ տ ա ւ ո ր ա կ ա ն
ա ղ ա տ ո ւ թ ե ա ն ;
Նախ՝
մ տ ա ւ ո բ ասլէս
ա՚լտտ
չէ
՚էՐ՚՚Դ
մր, որ
կ՝ասլլ՚ի
բ ո ն ա տ է ր ա կ ա ն
է ր ա ւ ա -
էլար՛ւէ
մր ներքեւ։
Պարա՚լտն
,
օբէնակ,
այն
բ " լ " լ ՛
երկէրներուն
, ուր ՚լեէլտւէար
-
^^ալ գ բ ա էլանութ
ի ւ ն կր պ ա Հ ա ն քուի
դրտ–
ղէտէն:
Երէք ր ո ր գ ՝
նմ ան կա շէչան դո ւ մ ն ե ր ոԼ են
թ ա էլա ք են նաեւ
ա յ ն
՛լ րուլնե
բր , ոբ կր
ԷսոբՀ էն թէ էրենց
ա ո ա ւ ե լա՚լանց
Համակ—
բ ութ է լեն ե լ՛ ր
էլամ
ղե ւլո ւմնե
բ ր
էլբնան
աՀաճելի
թուէլ
"Ր՛՛չ
Հո՚՚անքներոլ
, ո -
րոնց
կ ա պ ո ւ ա ծ են ~,տմակբանքուէ
ու կա—
ւղե րաէ։
՚
Մ տ ա ւ ո ր ա կ ա ն
ա ղ ա տ ո ւ թ
էլնր
էլենթա–
՛լրէ
է"՚լ՝^մտանքէ
ու խոբՀելոլ
տ ն կ ա խ ո ւ –
թէւն
։
Գրող
մր երբ դ ե ռ չէ Հ ա ս ա ծ է՛բ
լրու
մէն
, երբ էբ
ապրած
մ է՛ քավա
յ բ ր չ ի
ճան
չնա
ր անոբ
մէք ա ն կ ա չ ա ռ ու ան
կեւլծ
քքսւլաքտցին
, յաճաէս
կր տա
բուի
Հաշուի
ւսոնել
տ ե ս ա կ է տ ն ե ր ր
անոնց,
ոբոնցմո՚է
շ ր ք ա պ տ տ ո ւ տ ծ
է է
Հտրիւր
ա ռ Հարիւր
ճշմաբիտ
չէ ա ս ի
կա
բոլոբին
Համար
, բայց
ճշմաբիտ
է
շ ա ա
շատերոլ
Համաբ
:
Ա ե բ մէք ղե ղա ր ո ւ ե ս տ ա է է է տ
՚ լ բ ո ղ ն ան–
՛էամ
յաճախ
խ ա ռ ն ո ւ ա ծ է Հ բապա
ր ակա–
գ ր ո ւ թ ե ա ն եւ այն բոլոր
՚էէճերոլն
,
որոնք
օ ղ տ ա կ ա բ
ոչինչ
ունենալս
՛է էր կո չում
էն
Հ ե տ ,
էլր փճացնեն
էր մէք բուն
էսէլ "՛Բ—
ո ւ ե ս տ ա գ է տ ր ;
Ընգոլնէնք
, որ երբ
գրողէ
մր
մէտքր
արուեստէւ
կալուածէն
Հ եռու
նէւթեբու
չուրք
էլր յածէ
, առնուաւլն
յէ՛սուն
ա ռ Հա–
րէւբ
է՛բ ա բ ո ւ ե ս տ ա ղ է տ է
խառնոլ՚սծքր
կր
էլրէ
ա ռ օ բ ե ա
յ
Հասարակէն
աղղեցու
-
թէւնր
:
Այս
երեւոյթէն
ղեբծ
չեն, չ ա ա մր օմ–
տ ո ւ ա ծ
օ տ ա բ
՚լրալնեբ
ալ,
ոբոնք
Հրա—
"լոլբուտծ
՛լա ւլա փ ա ր տ կան պ ա յ ք ա ր է
յե—
ւլա վ՛ո էստ
էլան
Հ է՛ս ան
քէն , էլամ
Հա բ կ ա
գ ր ր –
ուած
էլեանքէ
պայմաններէն
, մ տ ա ծ
են
ա րուե ս տ ա ւլէ տ ր
մ ան ր ա ցնող
եւ
ւէէգառւէղ
էս քէէ
մալ՚էլէն
՚1ւ1էբս :
Նման
փորձե
բու
առթէւ
է որ
տրուես—
աաւլէտր
յաճախ
կր ւէոքրանայ
: իր մէք
ա ղ ա տ
մ ա ր գ ր
տ ե ղ է կ ո ւ տ ա
յ Հտ շէլնե
րո՚է^
էէործոէէ
էէրուլէն
, ու ենթաէլան
էլր
ստոբա–
՛չբէ
էքեբ,
որոնք
ոչ մէէլ
նէղտստ
էչր բ ե –
րեն էբ անունէն
է
Ի ր
ւրլացած
գառնութ
էւննե
ր ր
Հ ո գ ե պ է ս
՛լէ՛նք
Հէւծող
էբ՚էղոլթէւններ
են ւ
Ջ.տնէէ֊
էէւածր
ե լ էբ անմ
է ք ա կ ա ն չ բ ք ա պ ա տ ր քէչ
էլր Հասէ^ւան
այս բոլբր,
ու ան
Համակեր
պած
կր չաբունակէ
աէսլ էր տուրքր
ա–
ռօբեայէ
սլաՀանքնեբոլն
:
Աբ ուե ս տ ա գէ
տ է՛ն
ա ղ ա տութ
է ւնր
ա
յ դ
էէա
յբէլեանէն
տ ե ղ է կ ո ւ տ ա
յ
պա
ր տա կա–
նութեանց
Հ րապա
բ ա կաղբէն
, ոբ
որոշ
տեսաէլէանե
բու
ղրօշակէր
է
մէշտ։
Հրասլաբակէսգէբ
մր, ա յ գ էլո չում
ոփ ու
էսն ո ւ ն ոէէ ճանչցուած
, յարդանքէ
արմ ա -
ն ա ց ա ծ
մէէլն
է անշուշտ
, երբ էր պա շտ–
սլանած
էլամ
ք ա բ ո ղ ա ծ
տեսաէլէանե
բբ էլր
կրեն
դ բ ՚ ՚ չ մ ր էր
Համողումնեբուն
:
Պաբա՚էս՚ն
նոյնր
չէ
սաէլայն
ա բ ո ւ ե ս –
տաղէտէ՚ն
Համար
, որ կրնայ
ունենալ
լ ն –
էլե ր ա
յ է ն
ե լ քա՚լաքաէլան
որոչ
տեսա
էլէ տ–
նեբ ու ՛ղտ շ տ պ ա ն ե
լ
ղանոնք
արուեստէէ
դծաէ :
Ա բ ո ւ ե ս տ ր
ունէ
էր
ուրոյն
պաՀսւն9
-
ներր։
Արուեստաւլէտր
ոբ կր ղ ՚ է ա յ ասէ՛կա,
էլր
համար : Ըստ ոմանց՝ «դիւանագիտական»
լեգու, իրականին մէջ՝ դպրեվանքի լե -
գու, — Արմաշէն կը յիշեմ որ այս մար
դիկր «մոիրաթաւալ» կը կոչէին • • • էշը ,
էշ չէին ըսեր էշուն :
(2) Թէ ի՛նչ կր նշանակեն չակերտաւոր
բաոերը, մեգ չեն կրնար գբաւլեցնել այս
տեղ : Օրմանեանի հայերէնը չհայացաւ
երբեք, — իր անկեղծ ու սրտաթըթիո
հայադաւանութենէն ետքն ա|, մինչեւ իբ
մահը :
սէէսռա
սլէ
ւղարղտպէս
, եբբ էլր տեսնէ
որ
երկրորէք
աէլան
Հարցերու
՛էբայ
ծ ա ն բ ա -
ց ա ծ ՝ էլր սէւլառէ
իր մ ամ էսնտէլր
ւ
Այս
թէսնկաղ
էն Հ ա ր ս տ ո ւթ
էւն
ր ,
որուն
ն պ ա ս տ ո փ
էւլէտէ
բարձբա
ցնէր
էբ
մ
աքին
ու
Հողիին
՚քէէւլաէքերտ
չէ^՚Ր–^1՚Ր ՝
Հ բ ա պ ա բէսէլ
էէ՛՛լ բաէլան
տ է/ոլար
է ՛քէ՛ն
մ
էք
էւբենց
տաւլանդ
է՛ն աքտցուչ
օմ տու ածնե
բու
փ ա ղ ա ն գ մր ունեցանք
մենք : ինչւգէս
ու—
րէնեբ
ալ , ոբ նէլթաէլան
էՍյլ
ասէւլաբէւլ—
՚ ե ե լ ՚ ո ւ
ձ էք էէոբձեցէն
բ ա է ս ա
չէ՛նել , մ
ոռ—
ց ա ծ
մոլսաներբ
ե լ անոնցմէ
շ ն ՛է բ ուս՛ ծ՜
ամէն
տեստէլ
ր ա բ է ք է
Աբուեստր յաւիտենական, կեանքը
էաբն է ,
էլ՝րսէ
ա ռ տ ծ ր
Տ
Ու
քանէ^
քանէ
ա րուեսէոաէլ
է տ ն ե բ կ ա մ
տէՍ
ւլանւլ
էւ՛է
օ ձ տ ո ւ ա ծ
ւլ էմքէ, բ
էլա
մալ՛էր
էլե րսլուէ
յանձն
ո ւե ց ան
Հր տ սլտ բ ա կ ա ղ
րոէ—
թեան
յորձանքէն
:
Արգա րե լ ու րէչ անուն
էլալէէ^ լէ չէ տ ա լ
էլե ցուած
քէն
անէէնց , որ լքած
էէաեւլծ ս՛ -
էլործաէլտն
ւէրս քծտռ
մաբւչեբր,
Հրապա—
րտկաւլրութեան
մ՛էք
բ ա է ս ա
՚ է ՚ ո բ ձ է ձ ց է ՚ ն է
Ալ
Հ ա ս տ բ էէէ էլէս կան պա
լքէէւբր , որ կբ
մ ՛լուէ
տե էւա էլէ տնե ր խոբ ատ
էլե լու եւ տե—
ս ա կ է տ ն ե ր
սլաբտտդրելոլ
անունաէ
, էր
ետէն
ունէէ
մէշէո
1ւէբք
ե լ մոլեւլնած
ատե֊
լութեէսնց
էսրւէւտնեբ
:
Գր՚՚ՂՐ
^ՐՐ Կ է ^ է մէ՛նչեւ
էսյղ
ծանծէս–
էէուտնե
բ ր , սէներկբա
յ
էէլէտէ
էլււ
բսնցնէ
էր
Հ ալե կտն
ղ ե ւլե ց կութ
էէ ւննե բէն
որւէշ
բաներ
%
Մ են ք տմ էն օր կր Հ ա ս տ ա տ ե ն ք
" ՛ յ ս
է Բ ո ւլո ւթ է ւ ն ր
ամ
ենաղւլ է
ատղանէէեե
բու
մօտ,
որոնք
օրաթեբթերոլ
փբէէւււբէն
^
յանձնուած
, շնչատ
յաէլթտնակնեբուէ
էլ ո–
ղեւոբուէ՛ն
ւէէ. կր սնանէն
:
Մէնչ
ապբւէէլ
ու յտւերմտկան
տրուես—
|
լոր, մեծ ու տէբական,
լէււսաւոբ
էլսէէոաբ
— I
նեբու
Հաձաբ
կբ ղարդտնայ։
Լ
Ան
էլարՀտմարՀԷ
ճ՚լճէմ
ր ե ւ մ է ք ա կ ր ; \
Կր
սոսէլէէէ
լ
ռամ
է էքր
ալեւորող
ամէն
րանէ
ու էլբ նէսյէ
ա պ ա է լ ա
յ է ն :
Գեղեցկէէւթ
է՛էննե
ր
էլան ,
էէբոնց
տ է ր
գ տ ո ն ա
լէէլ է ա մ ա ր
տքնէլ
ւէԼ
տտռապէչ
պէտք
է :
Ա ռ օ բ ե ա
յ է ն
պաՀանքր
է բ տ —
ւունք
չէէ տար
՛ լ ր ալէն
որ ունենա
ք խո —
բունկ
էլե էէ բոնա
ցո ւմնե
բ :
Ե՛– էնչ որ մ աէլե բ ե ս ա յ է ն է ու
ծունծաւլ,
էն չ որ շնշատ
է ու տւս
րսէէլ
I, էլ , շ էէ
կրնար
րնգմէշւո
ւլբաւէչ
էլաոնալ։
Ան
մսէմէէէնա–
էլտւոբապէս
կ՛՚ոգեւորէ
մեղ ու էլբ չ ք ա -
նայ
:
Աբուեստաէլ
է տ
ւլ բողր
էլր ւրլ ա ք
ասէկա
ու կր տառապէ
:
Ա ր դ , երբ էք՝րսենք
մտաւոբտէլտն
անէլա—
էսութէ՚ւն
, էքր ՝,էսսէքնանք
էււ լն էէէէլատոլ
—
թ էլնր
որ արուեսատէլ
էտէն
էէլէէտէլ
տա
ք
բոլոր
Հնա
ր ա
լո ր ութէ ւննե
բ ր
էլբ ելու
եւ
սաեղծելոլ
էնչ ոբ էնք կբ ւլղտյ ու
էլապրի
անկեէլծօրէն
:
Պէտէ
րնձեռէ
անոբ
տմէն
Հնէս բէս ւո
բու–
թէւն,
պարսլելոլ
էր նեբա
շէսա
բՀր
I
ա ռ ա ւ
ն կ ա տ
ումնե
բու եւ առւէէնց
Հա շէւնե բու :
Այ ս ան էքա էս ու թէւնն
է էւբ էլր սլա էլ ււէ՛
շ ա տ
շտտեբուն
;
ԵԼ
ա յ գ պատճառաէ
ալ, մատի
՚ ք ք ՚ ա յ
էլր
Հաշուուին
էրաէլան
ու մեծ
ւլէմքերր,
որոնք
արՀամարՀելոէէ
Ր"լ"Ր
էնտէքՍ -
նե բն ու
անաթեմաՏւձ^յՀ» ,
էլր սէոեւլծա՚ք
ոք՚–
ծեն
մ տ
բ ւ լ էլա
յ է ն բ տ րօրութ
էւնբ
եւ ճ ա -
ւատսէ
I,
՚ ք է ՚ ր ր մէ՛աքն
նկատէ
անենալուէէ
Նկաաոլմներր
արէււեստէսւլ
է տ ր
կր
աղաննեն:
Մ է՛նչ
տնոբ
Հ էէէք էէն պէւոք
է րլլա
լ
աքչտ–
նէսկէէտ
աէլբ1է րաէլէ
մ բ Աքէս
թավէՈէնցէէչ
;
Ըչլայ
յստէսէլ
, էււբ
ցէէլտնտ
ք էլեէէէնքր
էւք՛
Հ ա բ ա ղ ա տ
գեւլե
ց կութ
ե ա մ բ ;
Պէլտոբ
քուրերր
էլտր՚քիլեն
ւէեէլ
տեսնել
լիճեբու
յատտէլր
:
Ոէ– էսոստոէէանինք
, որ
նէլաաումնելա՛է
մ շաէլո լած
՛լ ր ա կանո
ւթէ՛ւն
մր
մ է՛շա
"էՐ՚Ր՜
տէէբ ու անմաքուր
բան մբ ւււնէւ
է՛քէ
մէքէ
Ան
յանձն
էս ր ա բ ո ւ ա ծ կամ
էլէ,
1լէ1է
էէ
արուս՛^
Ղ Ր " ՚ Կ "՚ էութէւնն
է , ււ ր
ս էո ե ՛լ ծ ա ղործել
է
աւելէ
տսլտւոբե
լ եւ էսանէլէսւէաո
ելէ
աւելէ՛
էլտւլապարելոլ
էլր ձղտէէ :
Մեր
ւլարր
կր աառասլէէ
այս ձեւ
ւլրա՜
էչանութենէ
ու ա ր ո ւ ե ս տ է :
Պ է տ ք է
ստեէլծել
ղրողէն,
է մ տ ՚ տ ր –
եստաէքէտէէն
Համաբ
մէէ քոցնե
բ , որ ան–
Լ"4. էր ^^ՐԲ-էն
ձտյնէէն
, կամ էբ մէք
էսօս
ո՛ւ
Հ ո ՛լե էլան
բէսցս՚ռէէլ
ւքեէլ1,ցկսւ
՜
թեանց,
պարպէ
էնքղէնքր՝
է
է ՚ ՚ ն ղ է ր ^"՚"
մայնաէլան
ու մեծ արուեէէտէն
Հ
ՀԱՐՄԵՆԻԱ^
ու
ս ա
Fonds A.R.A.M
