2
Յ Ա Ռ Ա Ջ
Ա Պ Ո Վ 1 1 1
8 ե 1
10.խ 1ԱՑԱ.Ս8Ա1Ի ՄԷՏ
43
աաքէիներ են անւյելւ , ալւդէն ,
սւ
յն
թուէս1չանէն
ասդին
,եչ։բ մարդույ մէկ մա
սին
ւէա յրագութիւեր
,
չմ ոռնանք
նաեւ,
միւս
մասէւն անաա ք քե բութ
իւն
չլ ,
յ՚"ւի -
աենական
վի չա ի մէք ձղեւյին
Հայութիւ
-
նբ ,
սոլւէի
մ աանեէյին
եղ ոչ
մ իա
յն
իբրեւ անՀաա՝ այն
իբոդոլթեամբ
ոբ
մեղմ է իւբաքան
չիւր ր
ս բաա՚^աաո
բ
մ բ
կորսնղոլղած
է ծա՚եօիժ սպանդին
մ էք ,
այլ եւ իբբեւ
Հաւաքականութիւն՝
այն ի–
բողութեամբ
ոբ թչնամին
ուղեղ
էսոբտա–
կել մեբ ադդային
ողին,
ռբոլ պատմա -
կան՛ կաբեւո
բութ իւնբ
( էւքփորյՅ֊անս իս–
յթ֊Օր|ւք)
Հասաատուած– է
անբռնաբարելի
եւ
Հրաչալի
մչակոյթով
մր, ինչպէս ել
անՀաւատալի
աոկունութեամբ
մր՝ եբր
գարերբ կբ էսռնարՀին
, ողքոլնելոլ
Հա -
մաբ այս ՛սրաչքը :
թէ
ո՛րքան խոր է
՛էի չաբ , թէ ո՛ բքան
մեծ է սուդբ,
ապաղոյւյբ ա յե է որ
43
աաբիներ
.են անղեբ
, բա
յղ , ամ
էն
Հայու
սբտի
մ էք , ա յն տ սլա ւո ր ո ւթ
ի ւն բ կր մնա
յ
կա բծես թէ դեռ եբէկ էր որ կաաա րուե -
ցաւ աՀաւո ր ողբե բղութ
էււն բ :
\Լյս ո ւՀ անդե
րձ , ցաւ է
էսոսաուէանիլ
ոբ եթէ ամէն
Հայու
սրտի մէք ղեռ կբ
կոատայ
կոկիծբ,
նոյն
կսկծուն
՚էէւար
չկրցաւ
միացնել
բոլոբ
Հայեբր
երկրէն
ներս ելեբկրէն
դուրս,
Արեւելքէն
մինչեւ
Արեւմուտք : Աղղային
սոււլբ անՀաաա -
կան
սուդ
մ ր րլլար կարծես կամ Հատ -
ուածի մր սուղր
միայն ,
մէկր
ուրա -
ցաւ
միւսին
լալու
իրաւունքր
, Հատուած
մր
յան ց ա ւո
րն ե ր ր փնտռեց ոչ թէ ղուբ -
սր , ա յլ նեբսբ՝
ուրիչ Հատուածի
մ ր
ղո բ–
ծունէութեան
մէք։ Աւ սուդբ ոչ միայն կր
չա բունա
1լուի , այլ եւ կր խորանա
յ : Ա -
պացոյցի
կարօտ չէ թէ թչնամին
չուղեց
ոճէւբ դործել
միայն
քան ակա
յին
չափանի–
չով
, ա յլ եւ առաւելապէս
աղդա
յէ՛ն
ողէւն
խեղդելռւ
Համար ;
Փ
Ա
՛լոցին մէք կօչիկ ներկող կամ լե -
մ ոն ծաիսող
աննչան
արարածնեբու
պէւտի
վերածեմ
,
մ ի լ լ ի է թ ի պէլլիԱիղ
պիաի ր -
նեմ
Հա յեբր , րսաւ
թալէաթ
տ
Պարղ խօսքաթ
Թուրքր
էլուղէր
բսել–
Աթէ
չյաքողիմ
քաբդել
բռլոբր
, -
այնպէս
պիտի
րնեմ որ Անաց որ դա ցր
չկարենա
յ
մտածել
պաամական
էւր էլա րե ւո
րութեան
ել
աղղային իբին^^յաապութեան
մա —
սին
է
Հասա՝ ւ արդեօք իբ նպատակին
, ոբ
սէլսանք ուրանալ
իրարու
արմէք
,
իրար
քալ՚գել
բարոյապէս
:
Ափսո՛՛ս,
այսօր, մեբ ՚էէ՚չաին մէք կր
նչմաբենք
ուրիչ
վի չա
մբ,
Ապրիլեան
սուղին
մ էք կր տեսնենք
ո՚-րիչ
սուդ
մ ր ,
~
Հա յոց
մ էք սաեղծուե
բ է
Հ իւանդոլ -
թիւն մր, կաբմիբր
էլուրանայ
կապոյ
—
աին իրաւունքր
, կապո
յար
էլ ուրանա
յ
կաբմէւրին
իրաւունքր,
առանց
խորՀելու
թէ
ծիրանի
ղօտի
կաղմելու
համար
պէաք է քով քովի
բերել
կաբմիբր
, կա -
պոյտր,
նաբնքադոյնր
, րոլոբ
ղոյնեբր
է
ճի՞
չղ է րսածս թէ ոԼ :
Թոյլ տուէք որ Հաստատեմ
:
քյբկ՚՚ւ
իսօսքով պատմ ութիւնն
լ^եմ
Ապր
ի լեան
ս գաՀ անդէ սնե րուն
կաղմակեբպութեան
։
Առաքին մեծ պատերազմէն
ետքր, Հա—
յեբր,
Հայէլաէլան
Հանբասլետութեան
մր
կաղմ ութեամ բր
խանդավառ
առանց
բացառութեան
, այս սգաՀանգէսր
էլր էլա–
աաբէին մէկ սիրտ մէկ Հոգի,
«ազղէէն կէ
սբ՝
մ է՛ւս էլէսին
յ ո ւղա ր էլա ւո ր» ,
ինչպէս
էլրոէբ Ան որ գ ե ռ նոր րամնուեցալ
մեղ—
մէ
է
Նոր վարչաձեւի
մր
Հաստատումէն
ետքր,երբ
դարձեա՜լ
փորձուեցաւ
ինչ որ
չա՜տ
անւլամ
փորձե ր էր նչանաւոր
Պապր
Ալէ՛ն,
մեր աղգային
տենչերուն
«մեղ -
քր»
փեբաղրել
Հայութեան
մէէլ մասէւն ,
-
Հէււսէւս դարձան
ոմանց
աչքեբր
, վա բ–
կաբեկելու
Համար մեր աղգային
տենչէ։ -
բր՝
կարմիր Պապր
Ալի՛ի՛ մր Հետ ղաչ -
նակցած
։ ՊաՀ մր , այսնոբ գա չնա կէւ ց ր
եւս
,
"Բ յեղափէոէսա կանի պէւտաէլ ալ կր
էլրէ հւ ղրէլեալէւերու
անունով ալ էլր խօ
սի , իւրացնելով
Պապր
Ալիին
՛իր "վւա -
կանտի
ձեւերբ, ոչ միայն
քանաց տար -
անքատել եւ բաման
բաման
քնւել Հա -
յութի՚-նր՝
"եգիկի պէս փչրել՚ւ՚է,
մեղքեր
վերաղբելով
մէկ մասին,
նիւթապէս
օ -
մանդաէլելով
ոմանց
էս ուլի դան
ութ
եան
,
քաք՛ս
լեր ուէմ իւն
րեծայելով
այլոց
Հողե
կան
անՀանզստութեան
, այլ ել ո՜վ
ղաբՀուրանք,֊
մեր ղլէսուն
՚էրայէն
ձեռք
երէլարեց
սուլթաններու
Պա՛ ՝
Հ
Ալիին մա–
ռանդո րղնե բուն ել արդի
լեց
Ապրիլեան
- սգաՀանգէսներ
էլաղմ ա էլե ր ոլե
լ նոյնիսէլ.
. •
աբտասաՀմանի
մէք : Այս տրամադրու
-
թեան
միացան
մ ա րդի
էլ ,
որոնք « քեռի
սիրելոլ»
մարմաքով
վարաէլոլած
է է՛^ 1
աւելի
քերմ եռանդ քանՀէւն
էքմիածնական
մր, որ էլրսէր
. «ՕրՀնեցէք
քիսին ոտքր» :
Ե՚լր՚ս՛յբ
, լաւբան է ղօրաւոր
քեռի մր
ունենա
լբ , ինչպէս
էլ րսեն՝
արղա
րացնե–
լու
Համար
իրենց
րէւթացքր։
Բայց է՞^է
էլբ
ն չանաէլէ պա չտե
լ : Զէլլ՚ցանք
Հասկցնել
թէ
կրնայ լալ մարգ
բլլալ
Բեռին,
նոյն
իսէլ օղ աակա ր՝ մամ անակի
մ ր Հա՛է ար ,
Բ
՝",է9 րնղոլնեցէք
ոբ օտա՜բ է , քիչ մր
վերա պաՀ
ութի
ւն ՝.
Այ՛լ, օբեբուն էր, որ Ջ. Ա.Ա
իութիւնր
քանիցս
ղա րն ո ւե ցաւ ա յն կաղմ աէլե բպու
թիւննե
բուն Հետ , ռրռնք
էլբօնքի
ւէերա -
ծած
էին «քեռի պա չտե
լր» , կր
չարմէին
Բեռիին
Հրամանով,
կ՝ իւրա ցնէ ինԲ
եռի
ին
քաղա քաէլան
ութ
իւնր ,
աղղին
մէէլ
Հատուածբ գէմ Հանել
միւս Հատուածին
:
Ջ. ր.Միութիւնր
երբեք
չՀարցուց այս
մարդոց թէ է՛՛նչ էր սլատճառր
, որ Ապ -
րիլեան
սգահանդէս
չէբ տօնուեր
Հ^այաս—
աանի մէք, ինչպէս չիառնուիր եւ այ -
սօր : Աաանէլ
րաբձր
քաղաքականութիւն—
նեբով
դբաւլելոլ
մ սւ սնաւլէւ տ ո ւթի
ւն ր կր
թռդրւնք
մեբ պոլիտիկոսնեբուն
եւ եսլիս–
կւճղոսներուն
, բայց
չէինք
կրնաբ Հան -
գոլրմե
լ որ կաբղ
մ ր դիտոս ֊ պիտոս
մարղիէլ,
Աաբքս եւ էնգէլս
Հոլովելով
ւղւսնիր - Հաց ծամելու
ձեւով
, դա
յին
իսանղարել
արտասա՛հմանէ։
մէք
գործելու
մեր
իրաւունքր
, ինչսլէս
չէինք
կրնար
Հ անգուրմ
ե լ ոբ եպի սէլոպոսնե ր ր
կարծէին
թէ աք — Համբոյրի
Համար է որ էլր պաՀ–
պանուի ա յս
մ ո ւլո ւէո
ւր գր
մ ոռցած իր
գո լութեան
նպաաակր
, ԹրքաՀայ
՚իատր :
Ա եր բա իսոլմնե
րր չատ յոգնեցուցին
եւ
սպառեցին
մեզ : Բայց
պատէււն
ունիմ
յա յտա րա բե լու թէ Զ • Ո •
Մ
իութեան
էլւսղմակե րպած սգաՀ անդէսնե
ր ր ,
Փարիզի
մէք,
Աարսիլիոյ
մէք,
Աթէնքի
մէք ,
Հալէպի
մէք, Պէյրութի
մէք,
ԳաՀիբէի
մէք,
մինչեւ
Պուէնոս - Այրէս
,
կր մնան
՚լ֊աղոլթնե
րու մէք կաղմա կե րպո ւ^ած Հան—
դէսնեբուՆ
ամէնէն
փառաւորրՀ–՛
ամէնէն
տպաւորի
չր
,
ամ էնէն վա
յե էուչր
է
Պատերաղմ
էն ետք երեւցան
նոբ սուի -
բեր
, նոր փրկի^եր :
Ուրախալի էբ մեղի Համաբ , նախ ,տես
նել , որ Ապրիլեան
սդաՀ անդէ
ս խանգա -
րելու
առաքելութիւնն
ունեցող
էլաղմ ա -
էլե բպութիւննե
րբ , մ ոռնալով
իրենց
։լր -
րած
էսմ բագբա կաննե
բր , յօգուածնե
ր ր ^
թռոլցիկներր
եւ քէ լլէ կէօզո
լթ
ի ւննե ր ր :
այս
անգամ
ախոյեան
ղարձած
էին Ապ
րիլեան
սդաՀանգէս
սարքելոլ :
Աենք
չՀաբցոլցինք
, դարձեալ
, թէ ինչո՛ւ
կր
տօնէք,
Հիմա,
ցանուցրիլ
Հայութեան
՚^էք՝ "է՛ Օփիւո-ք կբ կոչուի
ախրօրէն ,
ել չէք տօներ
Հոն՝ ուր Համա
խմ բուած է
Հայութիւնր,֊
փա՜քւք Ասւոուծոյ
,
այմմ
երեսբ
էսա չա էլնքելու ա ր աօ՚է։ ո ւթ
իւ1ւ
ալ
ստացած
արղէն։
Այսպէ՞ս
կլ՛
Հասէլնաք
ՀՀմիւսսնականութիւնր»
, խո,ոի Համ ունե
ցող
բառր, որ մեւլի
ղբէլոլեցալ.
սւ^Հյէ՚ա –.^
նին
միւս
կուլմէն։
Բուն
չր"է՚նք
,
ձւլեցինք
որ տօնեն :
Աաէլայն
, ցաւով կր
յա յտա րա րենք ,
սիրելի
Հայրենակիցներ
, թէ էլատաբուած–
սղաՀանգէսնեբր
դարձած
էին
^ք|ւթ–|ւ(ւկ ՚.
Ոչ միայն կապ .չունէին մեր սուղին Հետ,
մեր
մ եռե
լնե րուն
յիչաաակին
Հեա , մեր
աւլւլույին
տենչերուն
Հեա, այլեւ
իմաստ
ալ
չո
ւէւ է էւն
ե րեէլո յեան այն ե րեք
մւսմ ե–
րր–,
ղորս էլր իւլէին
մ ողովուր
դէն :
Բեմին
՛էր՛ս յ մա րգէլա յի՛ն ցուցաՀ
ան գէս
մ բն
է ր
այդ
սդաՀանղէսր,
օտաբ
մարդիկր
ա լնքան չատ
էլրլլային
, որ էլր թուէր թէ
ց ե ղա բան ո ւթ ե ան
դւս սա էսօս ութ
իլն
մ բ
- սլիաի էլաաա րէէւն
կա՛լմ ա էլե րպի չնէա րր
բեմ
Հ ունե լով
նմ ո լ՛նե բ : ժամ անակ
մ ր
«
մ էւա սնա էլան ութ
էււնր » բեմՀւսնեց մի
այն
յա բանուա՚ււութ
իւնւնե ր բ ,
անՀամ
րաո.
մ րե աւ այս,
կրօնքի
ներէլալացու–
ղիծերբ եւ սդաՀանղէսր
դարձաւ
թաւլ —
մ անական
Հանդէս : Յետո
լ ական քա
լուր
ե ւլան ք բանա կց ո ւթ
ի ւենե լւ ո ւ ,
ս ա կա ր էլո
ւ—
թիւննե
րու
, պա
յմ ւււնադր ո ւթ
ի ւննե բու , էւ
՚էերքոյ
անՀամ աձա յնռւթեան
պատմու -
թիւններու՝
Ապրի լեան սդաՀանգէս
էլաղ–
մ աէլե րպե
լու
առթ
էււ : կա բծես
ազգի
մ ր
պատգամ
աւո
րնե ր ր եկած էինպայմանա -
ւոբ ուե լու
ուրէւչ
ազդի մր պատգամ ա -
ւորներուն Հետ : «Ա է էլ մեղմէ,
մէէլ
ձեզ
մէ՛» : կր վախնային
իրարու
զիքոլմ
լնւե–
լէ , կր վարանէին
խօսք տալու
մէկուն
էլամ միւսին , Հ ե տա
քր
քբ ո լած
չէէ՛ն թէ
բանա խօս ր մ տաւո րական
պատրաստոլ -
թիւն
ունի՞ րանմր րսելու
Համար այս
մոդովոլրղին
պատմութեան
կամ աղղա —
յէ՛ն տենչերուն
մ ասին : կ՛՛ուղէ ին
մ
իսլյն
Հասէլնալ թէ «մեղմէ՛՛ է թէ ձեղմէ
» :
Աե–
ռելներուն
յէւչատաէլին վրա լ իսօսէ։լու ի -
րաւունքր
էլ ոլղէին
բամնե
լ իրենց
մ իքեւ
,
յի չե ցնե
լո վ ինչ ոբ պատաՀած
է Տ է՛սու ֊
սի դեռ խա
չին
՚էրա
յ •
«Բամանեցան
դՀանգերձս
իմ
յիւրեանս
, եւ ի
։էերայ
պատմուճանի
իմ ո յ վիճաէլ
արկին» :
Զկրցան
բամնել,
սակայն։
ԶՀամաձայ–
նեցան ելրանա
էլց ոլթէ։ւններր
էսդուեցան
%
Զ. Ո– Միութիւնր
, որ , տեղի
չտալու
Համար նոբ կռիւներու,
ղրաղած էբ Ա՜այ–՛՛*
րերու
Օրուան
տօնաէլաաարոլթեան պատ—
բասէոոլթեամբ
միայն, չէբ էլրնար որր
թողուլ
Ապբի լեան սգաՀանգէսր
: ԱՀա թէ
ինչո՛ւ
որոչեց
՚էերք
դնել
՜մեղմէ,
ձեղմէ
Հոլուէներոլն
եւ քեբաէլանական
այլ բար–
գոլթեանց
X
Զ. Ո. Միութիւնր,
այսսլէս՝
երկու տարի է , կր ստանձնէ
տօնել ար -
մ ան ա ւո ր ա պէ ս ինչ որ աւանդ
ութիւն
ղարձոլցած
էր իրեն,
յանուն
աղղա
յէւն ո–
՛լիին որմէկ է, յանուն
Հայութեան՝
որ
մէկ է , յանուն
Հայրենական
մեր
Հողին՝՛՜՞
ոբ մէկ է, իբրեւ
կ աղմ ակե րպո ւթիւն
մ ր
"Ր
՚ " յ Գ
^էկէ Տ
ղուրս չի ճանչնար
ուրիչ ՝
թիլ..
Ո՛ /՛է՛չնե՝ ր ալ էլ՚ոււլեն
տօնել ,
թ՛՛՛Լ
տօնեն։
Աենք
ուրաէս
էլ րլլանք՝
է՛ թէ Ապ–
րիլեան
սւլ ա֊, աէււլ է ս ւոէլնեն
էլաղմ աէլե լւ -
պյէլթիւններ
, որոնք
իրենց
«չէղոքութէււ
նր» կամ «ւէ՚իււ/սն՚սկանութէււնբ
» Հաս -
տսււոելոլ
Համւոր
կր վւււ էււէւային
մաս —
նաէլցիլ
աղդա
յէւն
սուգին
՚" յն պատճա
—
ռով որ չ ի տօնուէ՛ր
•էոն
ւււր
պէ՛տք
է
աօնուէւ
,
Հւսյւսստսւնէ։
մէք։
Թ՚՚՚լ
՜՛աս —
կղ՚՚՚լլ՛
էասէլնւսյ։
Թող օաարն ալ ՝,ասէլր -
նա
յ թէ ինչու՛
Հսւ յութիւնբ
Հ ալ ե
լ ի ն
կապլլւած՜
է յիչատակի
" ՛ յ ո էանդէսէւն
Հ
Մեր
մէւռե^երուն
յ ի չատա
էլւ։ ւթ մ ենք
կ՛՛ու—
ղԼնք
էլենդանւււ
էմիւն աալ
մ ե լ։
մ եռե
լէւ ե —
բուն
աղղային
տենչերուն
: Ա եր մԼռելէւե
—
ր։։ւն
ումաէ
էլոււլենք
՝,ասնէ։լ մեր աւլւլա
—
յին
էււոէալէւն : /• ղուբ չէ ոբ
Օէլիւսթ՜Բոնթ
կ՝Ր"է • «ՄեռելնԼբն
ենոր էլր
կառաւիարԼն
ողքերր» : Հ ՛լօ՜ լ՛ են , ^՚Լօլ՚^լ՛
, մեր
մեռել–
նեբր,
աւելի
՝*՚լօր քան աքն ուլքելւր , ո —
բոնք
էլանդնելուի
աքն Հռղերուն
վրայ
, ո—
բոնք կր պատկաէւէւն
մեծ մէէռԼլնԼբուն
, ռ—
րոնք
նո
յն
մ եռե
լնե
բուն ոս էլո
բնե
րով են
՝> ա ս ա ա ա ։։ ււ
ոն,բ
նո քն մեռել
—
մխ
ներուն
աբԼամր
մէւա
յն
ւլ ալ։ ձած Լն սէւ
րե
լի եւ նոլիրաէլուէւ
, էլ ա րւլ
էւ լէւն
ւէերւսր
—
ծարծէէլ
անււնց
քէւչւստաէլր,
յիչեէ
անոնց
անձնա
ւլո
Հ ուէմ է։ ւնր , փառա րանե
լ
անււնց
իաէալր
;
Ար՛ւ
,
որպէս
ւլէ։ ցոյց
տանք
օտա
ր էւն ,
ռր
էսորթ
թե
լաղ
րանքնե
բուէ՝
արուեսաա—
կան
ե ր կպառա
կութ
ի ւննե ր էլոլդկ
ււաեղ—
ծել մեր
մէք.
Որպէս
զի ղոքց տանք մեր
Հայրերուն
ու
մ ւււյբերուն
, քո
յրե բուն ու եղբա
յ ր ն ե —
բուն
որոնք
ինէլան
սռւրաի
էլամ
Հուրովդ
Եփբաաի
մէք էլամ Աեւ ծովին
մէք , լեռ -
ներուն
ւէրայ կամ անապատի
աւադներուն
վրա
ք , անթաւլ Լւ ան
չ ի րիմ ,
Թէ
մէւնք
էալւսաարիմ
էլլւ մնանք
մեր
մեռելներ
ւււն
յիչատակիէ։
, անոնց
ա ր գ ա
ր
տենչԼրուն
Լլ սււլօթք
ղարձած
իաէալին,
Կր
էսնղբեմ որ Հայոց
ամբողքականոլ
—
թեւսն
պաՀա՛ն
քբ
դարձնենք,
ձայն
բ՛՛՛բ
—
ձրացնԼնք
եւ յայաարարԼնք
Հրապարա
—
էլալ
.
Ապրէլ
Տասնբմէկբ
պէտք է
տօնԼլ
նաեւ
Հայասաանի
մէք :
Հո՛լը եւս պէաք է խօսէ։ : Վա՜յ աքնմո–
զուիուրզին,
որ էլ^ապրէւ
ձււ։ լնադուրկ
Հո -
ղ ի
ւէրայ, իր սէլլւԼլինԼբուն
, էւբ սլաամոլ—
թեան
, իր
մ չակութա
լէ՛ն
մառւսէւղոլ
—
թեանց
ձա քնր
չունե ցող
Հողերու
՛էրա
յ :
&.
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
Ջանա՜նք շտկել ա ւերա ծը,
ձղ տ ի ՚ ն ք
լեղնել րաքյուած վ ի հ ը ։ Ի՞նչ են
աղղերը
աււանց
ղրա կ անութե ան, արուեսաի —
մշ ա կ ո յթի ; — Աղգ չեն ա ր գ է ն ։ Տ գ է տ
ու րիրտ մա ր դ կ ային հւոմալսմրումներ են
մ ի ա յ ն ։ Ն ի ւ թ մըն են աոանց
հո գ իի :
՚հիւշ>ական հա րս տ ո ւթիւնր
ա րժէ ք ա ւ ո ր
է, ր ա յց անհունապէս ա ւ ելի թւսնկարժէք
է
Հողեւոբ
,
իմացական հա րս տ ո ւթիւնր :
Մ. ՎԱՐԱՆԳԵԱՆ
ՄԵԾ Ե1.ԵՌՆԻՆ
՛Բառասուն ել Լ րեք
տարի
է
անցեր
Մ եծ Ե ՛լե ռն
ի թուականէն
, որուն
ենթար
կուեցաւ
անխտիր
ամրոդք
թբքաՀա
յ ո ւ —
թիւնբ
X
Գբեթէ
ամ էն
չրքաննե
բու
քա րղե
րէն
ւէերապլ։։։։լնեբու
րերնէն կամ ՚ լ ր չ է ն չատ—
քէ՛
չ
իմ ւսցանք
կանէսամ աածռւած
Հա
յա -
քէ՚նք
քարդերուն
պատմութիւնր
:
իսկ
գիլցաւլնական
Աասոլնցին
, որ
դարերու
րնթացքին
ղլուէս չէբ ծռած ե —
կո՛լ ու ՛չաղող
րռնաւորներուն
,
է
՛՞նչ
բրաւ
աօին
։
Ա ասոլնցինե
բու
կռէւլնԼրուն
եւ քա րդե–
բուն
աէլանաաեսներ
նե րէլա
յ ի "
էլր ՛լրա -
նուին
հւ • Հայաստանի
սաՀմ աննե
բուն
մէք,
ղրեթէ
ՀալԼլոլ
՚ է ր ա յ ։
Անոնք
ի ՛էի–
յն
լլերմարդ
-
կա
յին
դո
յամ արտր ,
Հ Լ րոսական
էլռիւեԼ–
րր երբ անօթի ու ծարաւ,
լԼոնւերու
եւ
իսլւնաւ
քարայրներու
մէք, ւլիմաղ՚սն
ամ–
րողք
9
ամիս : իսէլ
սւիիւոքի
մէք մատի
վրաք
կար
Լ լի է
Հա
չու
Լ լ անոնց
լնւ կ եբ -
ներր : Այս վերքիննԼրէն
է Գոմաց
՚էանքի
չրքանի
Յ՚ս՚լթ
ղիւղացի
Լասիոթաբնաէլ
Պ՛ Զաքար
Աուբատեանր
, այն
մամանաէլ
21
տարե կան , ւսկւսնատես
ու մ
ասնաէլէ՚ց
Գոմաց
վանքի մէք ամրացութւԼբու
կռի —
լին։
Անոնք Լլ ւէանքր
լ ք Լ լէն
յԼաոյ ,
լԼռնԼրու
մ էք չա
բ ո ւնա էլած են
էւնքնա -
պաշտպան
ութեան
կռիւնԼրր
:
Օր մր իրԼն
Լ ւ ուրիչի մր կր
վիճակուի
լեռնեբէն
իքնել Տիդրանակերտի
ղիւղԼբր
քիչ մբ ուտելու
պաշար
գտնԼլռլ
Համար
սուէաՀաբ
եբԼխանԼրուն
: Բայց
ղիւզի մբ
մ էք կբ ձԼրրակալոլի
էւբբեւ
զինուորական
փախստական
եւ կր տարուէ։
Տ ի։ք բանա —
կԼլւտէւ
ւլէւն ու։։ րական բանտր ; /•
՚էեբքոյ
ւլաղատէւ
Հրաչքով :
Ամ փ ււվ։ Լ լուէ , դրէ։
էլ՝ առն1։մ
Ա աս ունէւ
1914 - 1910^
դէպքերու
էլոիւնԼբուն
եւ
քարղերուն
սլատմո ւթէււննե
րր :
1914/՛
աչէւան
, ղօրաՀաւաքէ։
մւսմ անաէլ
թուրք
էլառա ւէա բութ է։ ւնր
էւբ պա չտօն ե
ու–
^եբր կր ՚լրկէ
ղինուռր
պաՀանքելոլ
• Բա.– ^
։լէ։ ^անէ։ մր ւլէւլդերէ
, ղրեթէ
մ եծամ աս– |
նւււթեամբ
մ ե րմե
ցին
, առւսրէլե
լւ։։ի
թէ
էլինուորական
աարիք
ունւԼցոզ
թլայ , թէ
1 904/՛
էլոիւներ
ուն
բէւ թաց քէւն կոտո րուե -
ց՚սն , մնաց ածէ։ ե րր
։լ է։ն ո լ։։ լ։ ւս էլան տարի -
քէն վար կամ վեր են , ա քնոլէս որ
20—45
տւս րԼ կւսն
ղին
ուռ րցու
չունէւնք :
Այս՚՚լէ " կ՛"րճ ու էլտրուէլ
ձեոն։։ւնս։
քն
ճամբոլ
էլր լլնէէւն
թւււրք
պա չտօնէ, անե
ր ր :
Բա
րձ րսււլո
քն ~,ր։։։մանի
մր
Հւււմւսձւոքն
էլ՛, "Ր Աասունցէւներու
ւէրայ
անմ՚աբղ -
էլւս քէէնէսսաութէււննեբ
չէէ՛ն
ւլործաղ րեր ,
էւնչււլէս
էլբնէին
անոնք
ուրիչ
չրքանի Հա–
լութեան
վբայ,
զօրակոչի այգ օրերուն :
Թո՚րքերր
՚ի՚սրսլԼ՚ոօրէն
Լւ անուչոլ -
թԼամբ
կր վարուէին
Ա ասոլնց
ինե
բուն
Հետ
, որպէսդի
չրլլայ թէ անոնք
նԼղուին
Լւ
՚լէնքէւ
դիմԼն,
ւէաղաՀաս
կԼրպռվ
քւււ—
րր
չ ՚ լ ե ն
իրենց
ծ րաւլի
ր բ :
1914^
՚էերքեբր
կրէլին
կուղան
Թուրքե֊
Բր այս անւլամ
էլբ պա~,անքեէւ
ւլէնքերր ,
այն
պատբոլակով
թէ բանակր
չատ
՛էէն -
քի պէտք
ունի :
իչիստններր
մամ
անաէլ
էլոււլեն
, որսլէ ս
։լէւ
մէւ
ւլո վէւ
Հ լւաւիլւէ.ն
րոլոր
իչխաննե
րր
խոր
՝է
բդակցելաէ
պատասխան
մր
տալու
Համ
ար :
րսլէ "ւլէ՛
թ իւրսւմ
ւււցւււթէէւն
չրլ՜
լ ա յ էՈէէէն
։լ իւ։լ
մ ա րւչ կր ւլր էլեն
Հ րու -
Հանւլ տա լւււէ որ ոչ մէկ սաս ո ւնց
ի էւբ
ղէնքր
պէտք չէ յանձնէ
։ Մ ինչ այգ , իչ–
էս ա ն ն ե–ր ր այս սլ է ս
սլ ւււ տաս իսան
կուաան
թ ւււբք
էւլւււչտօն ե ան Լ բուն : Եթէ մեղ չլ՛
լ՛–
քապատող
քիւրտ
ա չէւրէթնԼլւր
իբենց
ւլէնքե
ր բ էլառա ւէա ր ւււթ Լան էլր յանձն
են ,
մենք ալ էլոււոաէւք :
Նաէս
Հաւայւեղէք
Բ էււրտե
բու
ղէ նքերր
;
Մ Լնք մԼբ մէ՛ ք՛՛ց -
նե բ ււ փ
էլ ՝ է։ մ ա նա նք որ կառա
ւէա բու
թէււնբ
ղէնք
էլր րամնէ
ա չ ի րէ թ
եէ։ ր ո ւն
Եթէ
զէնքէ։
սլէտք
ւււնէլ։
, ինչու
՛Բ ի լր տ է. ր ո լնէ
ւլէնք կր րամնէ բ : Եթէ մեր
ւլէնքերր
տանք, մեզչրքապւստուլ
աչիրէթնԼբր
մԼղ
Հում - Հում
ւլ՝ուտւ.ն : Միթէ
՚սյս
լեոնէ.–^
բուն մէքմւսրէէ
էլարո՞ւլ է աոլրիլ
աոանց*.
զէնքի :
\
Աքս
ւ։։նղւււմն
ուլ, էւնչպէս
՚լօր՚սէլոչէլ
առ–
թիլ
Թուրքէ,ր
բ չեն էււզէէբ
էււստոլ
թէ,ամր
վարուիլ
եւ կրէլին կբ մեկնէւէ։
ձեռնււլ -
նւււ էն :
