8
Ա Ռ Ա Ջ
կեւ՚պեցիՆ
ել ՀբէսաարակեդէՆ
պաակեյւսւ–^
–^էՏ"1՚Դ 3"՚–3"՚կ
մ ր ,
նաեւ
ցա՛նկութիւ՜ն
՜յ"՛յանելով
ներկայանալի
էչորՆ
մր
է՛՛յ"
րնէէայել
Հայ
ւլր *աւք րական
քքւրուե՚՚աին
եւ
նմոյշներոէն
մասին :
, ,
Ուրեմն՝
կարեւորր
ւլրամր
չկ ^ ա՛յլ
ճա~
չ՛՛՛կ
)
՝> եաաքրյւրոլթիլն
սաեւլծելն
կ
Ո^վ
յանձն
ոլիտի առնէ այս ա
չիսատանքր,
Ոա
ր ե ւլ ո րծ ա կա՛՛ն ր , որ «կր
ղուրդռւրայ
՚սմկն
մկկ տոլարի
վրա բ : Հալաւլի՚ոա
-
կան
միոլթի^ւն
մր, ոչ - Հայադէտ
մար ֊
՚ւ՚՚Յ
մալուիներով
ու
ճաոերռվ՛.
յ "
մարւլ
իկր
, որոնք
՚լոնկ
Հարիւր
օրինակ
«Գե՛լ ունի»
կամ
Երեւան՜ի
մ ատենաւլ արա
նի ձեռադրաց
ւլ ռւնա
լոր
Հ րատարա
կու -
թենկն
քանի
մր օրինակ
չեն ւլնած
ձրի
րամնե
լու Համար
Հայաւլ իաութեակւ
• • •
թեկնածուներուն
:
X
Հիմա
անւլնինք
Բա րեւլո րծա կան ի ՀՀ՝> ա–
մ ասլարփա կ ծրաւլիր»ի
ե րկր
՛՛ր՛լ
մասին
,
"Ր կր կոչուի
ւքշակութային :
Ո՛ս րեւլ ործականճիներր
ամ էնա
յն սլա -
՛լար իւն
ութ եամր
կր ծրա
՛լ րեն «սլատկե
ր–
ներով
ել քարտէւ^ե
ր ո վ
»
,^
այ
ույ սլաա
-
մ ութիւն
մր սլատ րաստե
լ , ո չ թէ քննա
֊
կան,
իսկական
, այլ
... «սլատկե
րնե
րաի
ու քարտէէ^երով»
: ^մոռնանք
Ա • ԱաՀա–
կին սլաակերր
, Տրդ՚՚՚ա
թաղաւորին
եւ
Ոչիսկն
թաւլուՀիին
պատկերներր
: Զմ ոռ
նանք նաեւ Աչոտ
Ո՚լորմ՚"ծր
(
Ոարեղ որ–
ծականի
Հին անդամ
ր
ԸԱ՚՚՚լ"՛–
է),
՚Ոաքն
Վարդանր
, ՚Լերսէս
Պարթեւր
,
աննման
Նռյի տապանր
Արարարտի
վրայ • • • :
« Համապարփակ»ր
, սակալն,
մչակու—
թային
աւելի
մեծ
ծրաղ իրնե ր ալ
ունի
՚
« ^ամառօտ
պատմութիւն
–ւայ– ղրակա
-
նութեան»
, անղլերէն
եւ ... «նախա
֊
Մեսրոպեան»
: Այո , այսսլէս
դրուած
է
ատենաղ
րութ եան
մէք
նա|սա ~ Մէ ս–
րոսյեան :
«
Համ առօտ
» պիտի
րլլա
յ ա յս պատ
-
մ ութիլնր
, րսենք՝ պրակ
մր կամ
երկու
,
ութածալ,
սակայն
անկասկած
լաթս։
-
ի
Հ՚«մասլարփլսկ»ին
Հինղերռրղ
պա
ՁԱՅ՝իք1ՎՍ՚քի ՄՐՑԱ՚ՍԱԿ
կաղմ , որուն ճակատր
անպաաՀւառ
պիտի
ղրռլի
•
«Հրատարակութիւն
Հա լ Ոարե–
ւլործական
ԸնդՀանուր
Աիութեան
Ամ՛ե —
րիկայի
կեւլ րոնա կան
Տ անձնամ
ո ղո ւԱւ ,
առթիլ
Ոսկի Յոբելեանի»
: Ա՛՛կէ
.
ետք
«երկնէր
երկին
եւ երկիր
. . .» : ,
«
Համ
սւ։։լս։ բվ։ակ»ին
երրոբդ
ս։ռաքտ
—
դբւ։լթիլնն
է
« Հայող
պատմ ուիք ենէն
առնուած
Հաղար
նչանաւոր
Հա
յերու
կեանքն
ու ւլործր
ներկա յաղնռւլ
անղլե —
լ՛էն Հատոր
մ ր» :
Ո՝^։ի նստաւ
ել Հաչուեղ
Հաղարր
:
Եթէ
ատկէ պակաս
րլլա / ք կամ
աւե
լի (պակաս
չի կրնէսր
րլլալ , քանի
որ այնքան
բարե—
ղործականճիներ
կան
. • . ) :
Գաբձեալ,
« Համապաբփակ»ին
Լոր —
Ր՛՛Ր՛Է նպաաակր
պիտի Րէէա ք * Յաար
վր—
կէս
յու թիւննե
բ
Հայող
մասին,
անղլե —
րէն» : հյոբՀուրղղ
կուտամ
, որ
Հատոբր
Հրատարակելէ
առաք
րաւլմաթիւ
օտար
։ի
կա
յ
։։ւթ
իւննե
ր կարդան
ու
Հասկնւ։։ն
,
III
յլապէս
չաա
անՀամ
խճողակ
մ լ։ կրնա
յ
է՚էէալ Հրատարակուելիք
ւլործր
:
՝*տնքն
է ՀբԽտսլրա
կութ իւնր
Վպաբրե
~
է՛ականի
մր ^ եռ՚ամսեայ
կամ աարեկան
,
նուիրուած
Հայ մչակոքթին,
արուեստին
ու
ղ ր՛ս կանութ
եսւն» : կարծես
չԱ՚ն
բա
֊
ւեր
աբւլէն
ղ։ւ յութիւն
ունեղող
Հրատա
-
րակութ
իւններր
: Ուրկէ՞
կբ յուսան
ձեոք
բերէ,լ եոամսեան
կամ
տս։րե։լիրքր
ի՛՛է՛մ -
րաղբուլ
եւ յօղոլած
՛էր
՛՛՛է
ումերր
:
Եր
չարքերուն
եւ ղբասենեակներուն
մէք
աչ–
խսււոալ
՚ղատուե
լինե րէն
եւ վարմապեւո
-
՚^՚եէ՚է
ն , որոնք աքլեւս վաբմուած
են ա -
""՛նղ
դրամի
թմբուկ
չղաբնել
։
Վերքապէս
ւսՀա նաեւ
վեղերորդ
մասր
«Համ։սպարփակ»ին
•
Հբատարակու
-
թեան
Համար նկատի
ունենալ
նաեւ
այլ
աբմէքաւոր
։լործեր
, Հին ու
սսլաոած
՛ւի՚Րքեր , ինչսլէս
եւ անտիպ աչխատու
-
թիւններ
:
Պ՚ո՚ռմոլթիւն
մբ սլո։տմեմ
, որ Հա -
մուլոլ իք ;
Ե՛ք իպաոսի
մէք ալ կ։ս ք Բարե
։լ ո րծ
ւս կան
Միութիւն
, թէ
Հայրբ
եւ թէ խորթ
ղա -
ւակր
Հայ Բա բեղ ո բծական
ԸնդՀ
անուր
Միութեան։
Ե՛ք իպաոսի
մէք այս Աիու
-
թիւնբ
ունի
աւեքի
քան
90
Հաղաբ
եղ •
ոսկի։
Այս գրամբ
կարելի
է
ղործածեչ
միայն
Ե՚լիպտռսի
մէք։
Ե՛լիպտոսի
մէք կբ ղործէ
նաեւ
բոլո
-
լ՛ին , նոյնիսկ
օտարնեբու
ղնաՀատանքին
արմանաղած՜
Հայ Մչակոյթի
Բարեկամ
-
ներու
էքիութիւնր
:
Այո
Մ իութ իւնբ
ունի
կարուլ
անղ ամ
-
ներ,
ոբոնղմէ
մին՝
նկարիչ.
Օննիկ
Աւե–
տիսեան
տարիներու
տքնաքան
աչխաաան—
քով պատրաստած
է մեծարմէք
ղործ
մր
Հայ
նկարչռլթես՚ն
մասին ;
Զմայլելի
ղործ
մբ, մանրապատում
ւլործ
մլւ, բո—
ԷՈԷ՚ին Համար
չաՀ եկան
ղործ
մր , օտաբ–
ներուն
կուլմէ իսկ փնաոուած
դործ
մր
է
Ղ՛մբախտաբար
, ոչ Հեղինակր
ինք եւ ոչ
ալ իր րնկեբներն
ու րարեկամնե
րր
ա
յդ
մեծածախս
ղործր
Հրատարակելու
Լափ
դրամ
ունին։
Ե՚էածր
քանի մբ Հաղաբ
ոս
կիի
ւ
՚՚նղիր
է տռանւչ
որուն։ Աւետիսեա
~
նի
ղ ործր
կլւ մնա
յ ու ււլիտի
մնա
յ ան -
տիպ
:
Հ՛՛՛յ
Մ չակո
յթի
Ուսրեկամներբ
միա
-
մտոլթիւնբ
կ՛՚ունենան
դիմելու
Բարե
-
ղ. ո րծ ա կան ի– Վա
բ չ ո ւթ ե ան ; Հաղար
կտոր
եղան,
որպէսղի
Ա՛ք իպաոսի
մէք
«սառած»
։լրս։մէն
ղումաբ
մլւ տրուի
Մ
չ՚՚՚կոյթի
Բարե/լամներռւն՝
Օննիկին
ղործր
Հրա -
տւսրակե
էոլ
Համար : ԱՀ , ներողութիւն
,
սխալ չՀասկնաք,
ՓՈԽ
ՏՐՈՒԻ–
ասոր
փոխարէն՝
պարկե չտ ու
ււլա ա ռ ւա իսնւլ ի ր
Բարեկամնեբր
ամէն եբաչխիք
կռւտային
,
որ փոխ տրուած
ւլրամր ՜պիաի
վեբաղւսր–
ձուի
ղ ււրծին
Հ րս։։ո։ս րակութ
ենէն
ե ՛ոք ,
վւսճւսռման
արդիւնքէն
:
Զո՜ւր վաստակ
, ղո՜ւբ
յուլնութիւն
....
Բս։բե։լ ործականր
\0\0
կ է է Ո
՚ լ չէ :
Գործր
չՀ րատա րակուե
ղաւ
ու
մնաղ
անտիպ
:
4
ԽԱԶԱՏՈԻՐԵԱՆ
ԿԸ
ԳՐՈՒԱՏէ
ԱՄԵՐԻԿԱՑԻ
ԳԱՇՆԱԿԱՀԱՐԸ
3–
ԲԻԻՐՏԵԱՆ
(ւքՅսւցհալը յայորդու1)
ինչպէս
ղրած
էինք,
Մոսկուայի
մէք
տեղի
ռւնեղած
Զայքովսքի
մրղոլմին
ա -
ռաքնութիլնր
չաՀեղալ
։սմերիկաղի
երի -
տասարդ
եւ տաղանդաւոր
ւլա^ւաէլաՀար
Վան
Բէիպրէ՚ն
Հ
՝ ՚^Երբ դ՚ոտական
1լա։լմ ին
նախ։ողւսՀր
,
Համբաւաւոր
։լ։ս չ),ա ԷլաՀ
ա
ր կիլէլս
յայտա
րարեղ
թէ ոսկիէ
Ա. շքւսնչանր
ել
25-000
ռուբլին
չաՀած
էբ ամ՛երիկաղի
Վան
Բլի֊
"1ՐՐ^ ՝
23
՚ոարեկան
, սրաՀին
մէք
Հաւաք–
ուած
ե րամ ի չտնե րն
ո ւ
արուես տաղէ տնե–
ՐՐ
" Լ
մէկ առարկութիւն
րրին
Հ
Հ^ափա -
Հա րութ իւննե րով
ղ իմ ա ւո ր ուե ղ
ալ
տա
-
լլանդաւոր
դաչնակաՀարբ
, որ
տակաւին
անծանօթ
մրէւ էբ երէկ
:
Երկրորղ
մրղանա կր , արծաթէ
չքանչան
եւ քսան •էաւլար
ռւււրլի , չաՀած
են Վ^լա —
սենքօ
(քց. Միութիւն)
եւ Լիու
(Ջինաս
-
տան)
; Ֆրանսայի
նե ր կա յաղ
ուղ
ի չր՝
Օք՛՛
Ն՚սաիա
ժետա–Ն"՚ի՚ո
, որ
1950/՚յ>
Փ
՛Ա
րի
ղի Ե ր ամ չտ ան ո ղ ին Ա
. մ րղանակր
չաՀած
էր , վեղեբորգ
տեղր
լլրաւած
է Զայքո
-
վրսքի
մրղումին
մէք :
Պելմիոյ
էլիղապէթ
թագուՀ
իին ի պա
-
տիւ
կրեմ լինի
մէք չքեղ
րնդունե
լութիւն
մ բ սարքած
է ր Նա խաղաՀ
Վորոչի
լով
:
կարդ մբ լբաղրալննելւ
, առիթէն
Օւլտուե—
էով
Վան
Բլիպրրնի
մասին
ուղած
են աչ—
իսարՀաՀռչակ
Հա ք երամչտագէտ
Աբամ
Իէաչատոլրեանի
կսւբծիքլ։
•
Այո երի -
տասարղ
՜Ամերիկաղին
, րսած
է Խաչա
-
տուբեան
, աբտակաբգ
արուեստագէտ
մբն
է , Հրաչալի
Վիրթիլէօղ
մբ : Այն
երա–
միչաներէն
է , որււնք Հարիւբ
կամ
յիսուն
տարին
անղամ
մր կր ծնին։
Ամէն պաբա
ղայի
մէք
38
տարիէ
ի վեր
կր
ղբաղիմ
Մ ոսկուայի
Ե բ՚սմ չտանողով
Ու
երբեք
չ ե մ
Հանդիպած
անոբ
նմ անին
:
«Պրիւսէլի
մ
ա լ ա է ո
ւրղ»
թե րթին
ե րա —
մ չտական
քննաղատր՝
Փ՛՛է ՚Ոոլաա ,
ոբ
ծանօթ
ե րամ չտագէտ
մրն է ,
Հ եաեւեա
լ
ձեւուի արտայայտուած
է–
Անէ՛կա
ամէն
ե լւեւակա
յութենէ
՛էե ր անձ մբն է :
ք՚ՐԲ
կբ նուաղէ
ա լլե ւս ոչ մէկ բան
գո
յոլ,֊։՛^
թիւն
ունի
իրեն
Համաբ
, ո՛չ
նուագա՛՝
րան , ո՛չ
թ - է ՜ ք ն ի ք :
Այս ձեւռ։է
կր ստեգ^–^
ծոլի
ղուա նոլագր֊,
՚՚հւ՚՚Օսեիկա
"չտ^էէո
՝ գ ե
-
ղեղիկ
է :
ԸՆԿ– ԳԻՒԶԱԼԵԱՆի
յուղարկալորու
-
թիւնր կաաա րուած
է
Աւլեքսանդ
րիոյ
մէք,
նւսէսադաՀ ութեամբ
առաքէ։
. վ։ոէսա
-
նռրգ
Զաւէն
վրդ - Զինչինեանի
: Գամ
-
բանականներ
խօսած
են լնւկեր
Գ - էաղ
-
Լան
ել Ն - Հէքիմ եան
:
ՌԻԱՏԻ
մէք (Արաբիա)
Համալսարանա
կան ոստանէ։
մր կառռւղման
Համար
մ էւ–
քաղդայէւն
մրղումի
մր
առաքնութիւնր
չաՀող
երեք
ճարտաբապետնեբէն
մէկր
Հայ
է, Հրաղդան
Պալեան
։
ՄԻԹԷ՞ ԲԱԺԱՆՈՐԳԸ
ՄԵՎԱՒՈՐ
է
Հ՛ս յաստանի
Ալավերւոի
չրքանի
Աթան
՚էի՚֊՚էէն
, ուսուղիչ
Վ
. Արովեան
Հետեւ
-
եալ նամակր
ւլրած
է «Ա
.
Հայաստան»
( Աոէբիէ
4 I
օր։ոթե
րթի
էսմ բաւլ բութեան
•
« Մեր
՛էէ՛ւ՛էէ՛ բնակչութեան
դերսւկլւչ
-
ո ուլ մաս բ պաբբե բական
մ ամ ուլի
բամա–
նոբգ
է \ Գիււլում
ստաղւում
է մօտ
քա
ռասուն
անուն
թե
րթ
ել
ամ սաւլ իր Հ
Բայղ , ինչպէ՛՛
ս է ստաղլում
: ԱՀ սւ՛ ւ"
մ աս էւն է որ ուղում
եմ խօսե
լ
Անղե ալ
տւս րուա
յ ե րկրո
րղ
կէսիղ
մ
ենք
չաւո ան էլւսն ոն ենք ստանում
թեբթերր
,
ում սաղ րե ր ր
է,
լ
նո յ ն ի ս կ
նամ աէ^երր
է
Գրա պատճաո
բ նախ
ալն
է , որ
մեր
նում սւքլատա ր - վւոստատալւ
Շ •
Բռւլռ լ -
եսւն , ինչպէս
ասում
են , ւլրի
սեւն
ու,
սսլիտակբ
Հաղիւ
է քոկում
: Բաղի
այդ
նա ւոսւրիքն ուռած
կին է ,
ւլմուաբանում՝
է ամէն
օր եօթբ
կիլոմեթբ
ՃանապարՀ
կտրել
մ ինչեւ
Լորուտ
, որաեղ
գտնւում
է մօտւսկայ
փոստի
բամւսնմունքր
:
Պ՚ո՚ոաՀում
է նաեւ , որ Լոբուտիղ
քո՚է–
նած
։էե րաղ առնալով
, նա ա քելւս ի վի -
ճա կի չէւ լ էւն ում
ւէւոստբ բամսւնե
լ : Այղ -
պիսի գէպքեբում
րամանորղներն
էւրԼնք
են փոստատաբի
մօտ ղալիս
եւ
թերթերի^
ամսաւլբԼբի
ու նամւս1լնեբէէ
մի քանի
օր––
ուա
ք կո յս՛ի
մ է՚քիղ
քոկում
իրենղ
ստա
-
ն՛ս ք
իքբ
••
Զ՚սրմանալի
է, ռբ գիւղէւ ղեկավաբնե
-
րր
, իմանալով
այգ
մասին,
Հաչտւում
են ստեղծուած
ւէիճակի
Հետ
եւ չեն մր -
տածում
ղի՚-՚էէ՛
քաբմ ար
ւէւոււտատար
-
նւււմակատաբով
սւպաՀուէելու
մասին։
Իսկ
Շ
.
Բողո քեանր
կարող
է
օղ տակար
լէւնեչ
մէւ այլ, աւելի
յարմար
ա չէսա տանք։/լմ
» •.
X
ԱՅԱ ՏԱՐՈՒԱՆ
Յուէէ՚ս
20էն
մինչեւ
0–
։լ։։ս։ոոս
\ տեղի պիտէւ
ունենան
Հա
-
յաստանի
աբՀեսւոակղական
միութիւննե
-.
բու
միքեւ
կաղմակեբպուած
ախռ յենա
-
կան
մ րղ ումնե
բ :
270
լաւա։լ ո յն
մ արղիկ—
նե բր պիտի
։ււ։լ ւսր կուին
Ա ո ս կո լա
Խ •
Մ ի ո ւթ ե ան ա լլ Հ ե ս տ ա կղ ւո կան
միութիւն
֊
ներու
՜վԼղերռբւէ
ախռյենական
մրղում
-
ներուն
մասնւո1լւլելու
Համար
:
ԵՐԵՒԱՆԻ
մէք րաղուտծ
է ղիւղատրն
-
տեսութեան
եւ ւլիտՍւՀետաղօտական
նոբ
Հասւուսաոլթիլն
մր, ոբ կր ղբաղի արտա–՛
դրութեան
տեւլաբաչխման
եւ մասնաւլ ի —
ւուսկտն
Հարղերուէւ
Գիտական
այս
նոր
Հաստատութեան
կիղ պէւաէ։
չին
ուի
նաեւ
տա
բ բա լռլծարան
մբ :
ԵՐԵՒԱՆԻ
օփեբայի
եւ թատրոնի
ար
-
ռւեսաաղէտներբ
ղաղած
են Թէ՚ֆէիս
ել
ներկա
լաղումնելւ
տոււււծ են , որմէ
եաք
աեղի
ուն
եղ ած
է Համե
լււլ
մ ր Հա
յկական
ել վրւսղակսւն
եբ։լերռ։է
:
ԲԻԵՒԻ
ե ր էււոասա բդսւ կան կաղմակեբ
-
պռւթեան
սլատա իրա կնե րբ
ա յղե լած
են
Ե բեւան
ել չփռւմնե
բ ունեղած
Հայ երի -
աասա րդնե բու
Հետ , միամամ անակ
՛գր -
տբւոելով
տեսարման
վայբերբ
%
«ՅԱՌԱՋ»
ԻԹԵՐԹՕՆԸ
(175;
1^՛^
IX՛
՛յ՛ ՚
ք*յ
քէյ />>
քՀճ
»ճճ
Ո–
ՀԱՏՈՐ
Բ֊
ՓԱՆՈԱԻ
ԳՈՐԾԱՐԱՆԸ
Ասուած
էսօ է՛՛՛ւ՛՛րր
մէւայն
մեղ չէ տր
-
ւԼլ. նա տուել
է , ոբ մ՛ենք էլ չունեղուլ
-
նեբէւ ՛էամար
րամին
Հանենք
:
ԳնԼ՞ լ էք
՛ս յ՛է
ամէնր։
^ւէ^՚է
է^՚՚՚Ք
՚քնել։
Բոլորր
մեր
տա–
նիւյն է . է՚ւ՚լբ
1
ոլւսնիբր
ստաղել
ենք
մեբ
կ։։ւիերիղ
ւււ
լլ
չխ։։։
րնե
լ։ է։ւլ • մեղրր
մեբ մե—
ղ ունե րիղ , մ իւսնե
րն
նո յնսլէս
մ՛ե ր բե բ -
քերիղն
ենք ստսւղել : ՊաաաՀում
է ,
որ
ե բբեմն
Բ րւլ եբր մեղ Համար
իւղ , պա
-
նէւր , չորւսթան
րնծա
յ են բերում
, բա
յղ
մենք
նրանղ րերածր
էենք ուտւււմ , տա
-
էի"
ենք ւէաճաոելու
:
Ես
ի"կ"յն
յիչեղի
, "ք այդ սովորու
-
թիւնր
Պսւ է՛ս քլաստան
է։ Հայող
մէք
էէ
կար , մանաւանէլ
կանանղ
մէք, որ «թէ՛ ՜
քա՛ւէն»
է ասե
լով , մ աՀ մ ե ղա կաննե ր էւ թ է
մորթած
մ իսր
եւ թէ այլ
ուտԼ
սաներր
՚ւլէւղծ կր
Համ արէ
էւն եւ չէ ին
դործ ածի
,
ինչպէս
վւո խաղա բձասլէս
, ԱաՀմէտա
—
կւսննԼ բր
Հա յերի պատրաստած
ուտեստ–
նԼրէւ վ ե րա բե ր
էէԼ
թեամ
բ
նոյն
կարծիքն
ունէին :
Յեաոյ
մտանք
ամբարր
, ոբ մի
ղամաք
չէէնուածք
էր, ել ամէն
կ՚՚՚էմից
°ՂՐ
՚ ՝ " ՛ ՜
մաբձակ
անղուղարձ
էբ անում :
Այստեղ
աՀաղ
էւն , քառանկիւնի
փեթակնեբր
էէ՛
էէւն ղորենով
եւ ալիւրով։
Աեծ
ել
վ՚ոքբ
էսարաբնԼրի
ու քոլալների
մէք գրած– էէ՛ն
ղանադան
ւոեսակ
լնէ ւլ ե ղէ՚են ե ր՝
բրինձ
,
ձէէէւաբ , կորկոտ
, մաչ , բակլայ
, սիսեո
,
ոսպ
եւ այլն : Գրանք
պաՀող
օրերի
^ա –՜
մար է էւն :
Ոաղէէ բրէէնձիղ ,
ասաղ պաոաւր
,
մնաղած
բոլորր
մեբ
մ չակո ւթէ՛ ւննե
-
րիղ
ենք ստաղել
: Բրինձի
մչակութիւնր
այստե։լ
չէ յաքալւռւմ
, եւ այնքան
էէ
ք"՚–Ր չկայ. ասում
են , որ նա քուր չատ
է
սիրում
:
Պառաւլւ
Լ ր կրէսւլո րծ ո ւթ ի լն ի ղ
նո
յնսլէս
աեւլե կութ
իւն
ունէր
ւ
Յեաոյ
սւնղանք
թոնրատունբ
:
Այստե՚է
՚՝աղ
էին
թ խում՛ , կերաէլուբնեբ
էին ե -
վաւմ : Աղախիններէ։
եւ
սպասաւորների
մի
ծե
ին
ւմբուլք
էսւււմ ր աչխաաում
էբ, կար
-
, մի մեծ բանաէլ պէտք
է
կԼրակրէ–
Բոլորի
ւէրայ
Հսկում
էր,
րոլորին
կառաւիա
բու
մէբ վարպետի
Կինր
՝•
Ե"
դարմանում
էի , թէ ինչպէս
նքա
պառաւ
սկե սուրր
իր իրաւոէնքնե
բր տուե
լ
է
Ր^^
նրան : Աեբ
կողմ ե բում
այս տեսակ
ա
^
ռանձնա
չնռրՀոլթ
իւենե
ր էսիսա
•էադէւլ
է–\
ին պաաաՀում
րնտանիքնեբի
մէք ։ Բանի^^
ռր պառաւ
սկեսուրր
ղեռ կենդանի
էր ,
Հաբսր
ձա յն չունէ
ր անա
յին
տնտեսոլ
-
թեան
մէք :
Թոն
ր աառ
ւնր , գէպի
րակի
կալմբ
ղաբ–
ձրած
երեսր
բաղ , է՛սկ
երեք
կալմիղ
ծածկուած
, մի բնդարձակ
սրաՀ
էր^
որ
յարմ արեղբած
է ր ամ աոա
ա յ կեղ ութ
եան
Համար։
Այստեւլիղ
մտանք
Հաղատունր
Հ
կարելի
է ասել , ռր վարսլետ
Փանոսի
կաՀ
- կարասէւքր
եւ անա
յին
Հարստոլ
–~
թեան
մեծ մասր այստեղ
էր տԼղաւորած
:
Մինր
միւսի
էէբաք ծալած
դաբսած
էէ՛ն
՚էե՚լելլէւկ
կապերտներ
, ւլ ո բւլ ե բ , սփռււղ
-
նեբ
եւ նախչոլն
թադէւքհեբ։
Պ՚էնձեայ
մեծ
եւ փոքր կաթսաներր
, սինիներր
, թասե
-
բր,
մաքուր,
նոր կլայեկած
, աչք
էէ՛ն
չչաղնոլմ
: Այսւոեղ
եւս անկալիննեբբ
, էւ —
բանղ
Բ"Է"Ր
պա րաղանե րուէ
կապած
,
քլա րղ ով դա րսած
էին
ծւոլքերի
վբայ :
Ո՞ ւմ Համար
,
վար սլեւո Փ անո սէւ բն -
տանէւքր
չատ
վւոքբ էր այղքանի
Համար :
Պաոաւր փարատեց
իմ մ տատան
քութիլ
—
նբ , ասելով
.
ՊատաՀԼլ
են ուրաէսութեան
Հաղկե
-
րոքթներ
, կնունք
ենք ունեղել
կամ
մկր–
տութէ՛ւն.
պատւս֊էել
է , ոբ սուգ ենք ու—
նեղե
լ , մ եռե լաՀաղ
ենք տուել
.
Հարիւբ
Հող ուղ աւելի
մեբ սե էլանի ՛էրա յ նստած
են
ելլել։
Բայղ
երբեք
չի պաաաՀել,
որ
մի դգալ անգամ
Հարելանիղ
վախ
առած՜
լէւնէ էւնք : Ամէն
է՛նչ մեր տանր
պատրաստ
ունեղել
ենք , Լ ւ ամօթ
ենք Համարել
ու–
րիչիղ
բան
խնէէբել : Աարդս
մԼռնԼլուղ
յետո
յ , ես շաա
էււ ւլճ ո ւթ ի ւնւ կրեցի–, բա
յց
այն մամանակ
եւս էւմ աչէսատանքուէ
էի
ապրում
: իսկ երբ որդիս մեծացաւ,
Աս -
աուծո
յ
ողո
րմ ութեամ ր , Հօր
ղտտար —
կուած
տուեր
նորից
լցրեց : Հիմա չատե
բր,
որոնք առաք
ծիծաղում
էին մեղ
ւէրայ
Լ ւ մարդի
տԼգ
չէին
գնում
,
Հիմա
նա–
իսանձւոլմ
են :
Պառաւէ։
իսօսքԼ
բ ր
ե ւ ա
յն բոլորր
,
որ
ես տեսայ,
իմ մէք ւլարթեցբին
եւ
ուրախ
եւ տիսուր
մ աածոլթ
իւննե
ր :
Ուրախալի
էր
էէնձ տեսնել
Հայկական
մէւ ճոխ
տուն,
Աստուծոյ
րոլոբ բարիքներաէ
լէւ, ուր
ա–
մէնքր
ուրախ
եւ ղոՀ , վայելում
էէ՛ն
ան
սպառ
բա էստա լոր
ութ
իւն
:
իսկ նբա
չուր–
քր րադմաթիւ
լՐյտանէւքնե
ր Հեծում
է ին
աէլքաաոլթեան
մէք : Ի՞նչ
էբ ղրա պատ
-
ճառրէ
Ե"
Համողուած
էի\ որ
թողեալ
ա րտաքին
Հանւլամ անքնե
ր բ , որոնք վաւ–
թա
ցնում՛ էին տիրող
աւլքաէո
ութ
իւն
ր ,
դլէսաւոբ
ել րուե պատճառր
ււլէտք էր ո–
րոնել
իրանց՝
աւլքաանեբի
մէք։
Եւ
յեաոյ
աոիթ
ունեցայ
մօտից , չատ
մօտից
չօ -
չտփել
այդ պաաճառնԼրր
;
Ր Ա ՖՖԻ
(Շար.)
