3
Ա Ռ Ա ^
Լ Ի Ո Ն Ի
՚ Ս ՜ Շ Ա Կ Ո Ւ ^Թ Ա ՅհՆ Մ Ի Ո հ Թ ե Ս Ն ՛
Մեր
մււէմուլէւ ու. րեմր
ամէն
աոէթուէ
արձաւլանդր
կ՝ լ՛ լլ"՚ն
ԱրաասաՀմանի
մ էք
Հ
,ա յութ
իւնր
/չանւչ ուն
սչա Հե չու , Հա
յր
Հայ
սլաՀելու. եւ մեր ւլո յութիւնր
յա -
ւե րժա էչնե չու
անՀ րաժ ե շէո էէ լթ ե ան ր
մ ա -
սին :
(՝էւլոր ա յս արաա յա յա ո ւ թ ի ւնն ե ր ր աե
ւլէէ կ՝ ունեն ան թե լաղ րուահ՜
ուհ ահ ում
ի
ա քս մաաՀ Ոէչ ութ ենէն՝
ոքէ ուն
ենթէսր ֊
կուահ է մեր երէէաասւսրղ
ութիւնր
օաար ,
Համայնակուլ
այս ափերուն
ւէրայ :
կասկահ
շկա
յ որ աղղէւ մր
ղոյութեան
թարիսիէէր կր կաղմ է ե ր իաասա րգութ
իւնր
իր
ուժէսկան
էսէսռնոլահքաէ
, իր ար -
ղիակսւն
հրաղ էէրնե րուէ ու յաթուռն
ղ"Ր—
եելակերւղոէէ : Աեւլմէ շաա աւելէւ րաէս -
ասււոր ու մեհ սչե ա ութ էււննե ր Հսկւսյա
—
եան
ււումաոներ ե
րՍԵր
ԳՐ
արաէ1աւլրեն
այգ
Եր
պաւոակին
Համար
.
մարւլակէսն
իւաղեր ,
մ իչաղղա
յին
մ րցումներ
, երկրէ
երկիր
ձրի
էճէսմրորղ ութէււննե
ր , ղրէս/լան , ղե —
ղւսրուեսաական
ղա սա էսօէւ ութ իւննե ր եւն :
Մեր մէշ Հ. Տ՛ Ղ՝ • Նսր Աերոլնգր
կաղ–
գուրէւշ սչաակեր ձր կր ներկայացնէ այս
ուղղութեամբ՝
Յէր՚սնսայէէ
իր
մասնա —
ճիււլերոփ,
աարեկան
լղաագմ • ժողոէէնե—
րաէ , իր մամուլոէի^ ու ճւսմ բա րնե
ր
ո էի եւ
անշուշա իբ ազգանուէր
ոբոշումնեբոփ
Տ
րիաասա բղական
էււրա քան չիւր շար -
ժէէւմ մօա է մեբ սրտին եւ արժանի քա —
շալեբանքի
ել ղնաՀ ա տ ո լ թե ան , կր բաւէ
որ այգ շարժում
ր
րլլւ"
ք Համասլատտս
—
իւան
մ եր աղղա յէւն շաՀե բուն , ճան ^ււս
լու
նո–\
լիէռ
էէարւղետի
էէբձինուէ մր նկարահ էր
օրուան
ձ՛եհամեհնեբու
հիհաղելիու
-
թիւններն
ու ա քչ սլակասներր,
եւ այնու—
Հետեւ
շանք
թէսւիեւլին որ «Մարղաաեա
—
ցՖր
յաշալոլթիւն
գանէ
նաեւ Հէսսաբա
—
կութեան
լայն
էսւուեբուն
մէշ : քլ ւ աբ —
ղաբեւ
,
\ԳԳ^՝փ
բնթաղքին
34
անղամ
նեբկա
յւսւլոլեղալ
եւ ա յնոլՀետեւ
, մ
ինշեւ
մեր
օրերր , մնաց թաղացանկին
փբայ
X
իբրեւ
աէլբիլբ իբ նիւթին
, Մոլիէո. ո՛շ
ոք ունե ցահ է նկաաի : Հնոլթեան
մէշ ,
Աբիսթոֆէսն
եւ Պլուաարքոս
Թիմռն
կոչ–
ուող Մաբգատեացէւ
մր լղաակեբր
գհահ
են
թէեւ
, սակա
յն
է։ւյս տիսլարր
որեւէ
առնչութիւն
չւււնի
Մ ոլիէռի
ստեւլհաէչ ո ր–
հ ութ իէնւր
եւլող
«Մ ա ր գա՜ տ եա ց» ի Հերո -
սին՝
Ալսէսթի Հետ :
Այգ
^երոսր
, նաէսանձի
ղգացման ճի–
րաննե բուն մէշկա լանա
լո րո ւահ
,
դար -
ձահ է ա քլեւս
մ ա րգատեաց
մ ր,
1լ ատէ
բոէէ էււ1էգւս կ մարղկութիւնր
:
ք՛՛ր ժամանակին
սչնգողներ
եղահ են թէ ,
Մ ոլիէռ իր Հ երոսին
տ էէ սչա բ ր
լ^գօբինա–
կահ եւ Պուալոյէ,
Մոնթողիէի
գուքսէն
մեր
արձ էքնեբքէ , ի րաց էէանելու
ստո -
րակսէ յութեան
րէւլոր
ւրլ աց ումնե ր բ , րնւլ՛–
Հակաոա1րւ
,
Հ
սքէս
բ տանէս լու մեր էսբժ է ք–
ներաի եւ մչւէէկոյթուէ եւ էւ ՝,էսբկէւն էէէււէ -
բահել
ղանոնք
նէււէս իրենք
իբեեց
ու յե
աո
լ աե
էլէէէ
ցի ժ
էէ
ւլո էի ու րւլ նե րուն մէշ : ի–
րական
եղբա յբէէւթիլն եւ Հ էսմա կե ց ւււթ
իւն
սաեւլհ
ել :
Փտվէաքելէէ էբ անչուչա
, ււր մեր ե ր էւ -
տասա
րէլ ներն ու
ե ր էւէէէ
ւս
սա րւլ ուՀիէէե բր
մէոնէին
Հ. Ց– Գ– Նոր Աերունղի
չարքե
րուն
մէշ, կաղմելոէէ
առաւել եւս կուռ ու
հա
Լէէէ
չուն
կւս ւլմ ակե
րսլու թ իւն
մր :
ք՚րժ–
բաթաաբէսր
կէէ
ւսա կցա կտն ու էլտղաւէէա -
րական
նկատուէՈւեբ կր
թրտչեցնեն
ո -
մ անք :
Ա յս
թոբՀրւլ
էէէհ
ութի
էնն երբ՝
նոբակւսղմ
«
Հ
՚Այ
Մ շակութային
Միութեան»
երրորղ
•> անւլ էս ին առթիւ,
որ էոեւչի ունեցաւ կի–
ր՚սկի
,
Լէ՛՛նէ
մէշ, բոլոր
իսաւե -
բէն
խուռն
րաղմութեան
մր
նեբկայու -
թեան։
Շատեր ալ եկահ
էին
մօտակտյ
չրշաննե բէն –.Այս եբեւոյթէէն
իսկ Յ՚՚՚քՑ կու
տայ թէ մեր ժոէլաէուբղր
Հայրենասէր
է
էր
ոււլն ու հուհուէ
. կաբօտ
Հա յ երւլ ին ,
Հայ
բառին.
Հայ
ւղա բ էւն :
Տեղի
ունե ցէէէն ա բատ
սան ո ւթիւննե
բ ,
թատերական
ւչրտսաաննեբ
, նուաւլ , Հալ—
կական պար
եւն.։
Վիէնէւ
եբղչախումբր
եւս
ղեկաէէալւու
թեւսմ բ
Լեւոնեան
՛Լ .ի
բերահ էբ էւր մասնակցութիւնր
: Հակա -
ռակ
յայտաղբի
խղոճոլահ
, րլլալուն ,
ժալուիուրգր
անէւր Հետեւեցաւ
էսնձանձ -
Ր"յթ •
Աոլ լ՛էք ե բիւուսսարղնեբ
:
Ա.
Հ –
ԿԱՐԴԱՑԷ-ք ՏԱՐԱԾԵՑէՔ «ՅԱՌԱ^»Ը
ել նռ քնիսկ իբ սեփական
անձէն : Այ"
էէե րշիննե
ր ր , արդարեւ
, եգահ
ա1^էաբ -
կութ իւնէնե բ ու ժամանակ,
երբեք ալ չեն
ժխաահ այգ պարաէլան : Գալաի
Հերոսին
Ալսէսթի
Մռլիէռի
տնձին
նԺանռւթե
աս ,
չատ
Հաւանական
է աւոիկտ
, ւիէսսնղի ա -
կբնյայւոնի
է որ իր Հ երոսին
կե ր սլա ր ր
ստեւլհահ
պարաւլային
, Ա ոլիէռ
անէւլայ —
մա՛էւ իբ Հէէէէէէէն մաս մր ղրահ է ա —
նոր
մէշ, որաէՀետեւ
մեհ
դրամատէէւբղին
Հողեկան
աաոապանքր
եւ իր
նաէսանձ
նկտրէսղրէէն
Հետեւանքոփ
քաչտհ
չարչա—
րանքներր
ււէ բձանա։չրուահ
են
անոր
կեանքին
պատմութեան
մէք :
Տ՛աւլ
Տ է՛ւ՛է էնէ՛է
ֆրանսական
բեմ
ին
էէւսբ սլե ան ե ր էն է :
Ալսէսթի
գեր էէ էէ տնգամ
մ
Հ/Տ»
ալ 1լապէս–
ցուցուի ա յգ պա րագան :
իսկ
Օր . Ա ապուրէ
,
արժանաւոր
յա —
շոբդր կր ն կէէէ տէէ լի «էէէէչէէսէ քէւն Ա ե լիմ ե -
ն»ին,
Աեսիլ
Աորելին
, որուն ցարգ թա -
փուր
մնացահ դաՀ էւն ւէրալ
րաղմահ
է
այժմ երիատսէսբգ
դերասանոլՀին
:
ԱՐՏԱԵկԱ
ԳՄԲկԹԵԱՆ
Հ– ԲԸ.
ՄԻՈԻԹէ՚ւԴ
ՀԱՄԱք^Ա. ԹՈՇԱԿԻ
ՅԱՅՏԱՐԱք*ՈԻԹԻ1Դ
Ց՚սռւսշիկայ
195Տ - 59
կրթական
աա -
բե չրշանին
Համար ,
Հ .բ
.Ը.Աիութիւնր
Բէսրձր
. քքւսմանց յատուկ
թէէչակներ
պէ՛՜
տէէ րաշէսէ
I
ղլխաւորաբաբ
Հետեւեալ աղ–
բիւրներէն
1
Մկրաիչեան Կրթ. Հիւքնադրամ :
2
Սիմոն ե ւ Երանուհի Գայս էրլե ան
հիմնադրաւք :
3
Սրբուհի ԳարակէօղեաՐւ յիշատակի
հիմնա դ ր ամ :
4
Արմէն Գերձակեան կ րթաթռշա կ :
5 Կարապեա Արամեան կ րթաթոշա կ :
0 — Գառնիկ ե ւ Արթօ
Ֆրնտըղլե ան
յիշատակի հիմնա դ ր ամ :
Մ կրաիչեան
Հիմնաղ րամի
թ ո
1ա1լԿէելէր
կր յաա
կէսց
ուին
մ իէս
յն
արաասաՀ
ձ՛
անի
ուսանուլնե
բանւ :
Ա էւմ ոն եւ Եբ՚ոնոլՀէէ
Գայսէրլեան
եւ
ԱրբուՀի
Գարսէկէօղեան
Հէէմնաղրամնե
-
բու
թո չակնեբուն
Համաբ
թե
կնահուներ
կ՝ րնէէունոլին
թէ ա րտա
սաՀմ անէն եւ թէ
Ամերիկայէն
.:
Արմէն
Գեբձակեան
կրթաթոչակր
կ ր
էորուի
Ամերէէկայի
մէշ հնէսհ այն Հայ
ե–
ր իաասա րղնե ր ան , որոնք տեղական
Հա—
մտլսարան
մ
ր
պիտի
յաճախեն
:
կարապետ
Արամեան
կրթաթոչակէն
կր
նան
Օ է լ ա ո ւ ի
լ ամ ե ր ի կա բնա կ
ա
յն
երիաա–
սարգնեբր
, որոնք արտասաՀմւսնի
* * " ՚ 7
եբթական
Հաստատութեան
մ ր
մէշ
կ ր
է ի ա փ ա ք ի ն
էսղդա
յին
ուսում
սասւնալ :
3)
բնտրղլեան
Հ իմնաղ
րէսմ
է
ն թոչակ
կ ր
յատկացուի
արտասաՀմ
անէէ ա յն ուստ -
նողներուն
, որոնք , նախրնաբաբար
Անդ–
լիոյ
ե ւ
ի Հարկին
Եւբէււզական
երկրի
մ ր
մէշ
,
ա
րՀեստաղ
իաական
^է՚^նիք
ճիւղի
մբ
պ ի ա ի
Հետեւին
:
կ ր թա
թ ո չա1լնե
բու
քսւտկացում
ք1
ւղիաի
կատարուի
Հետեւեալ
սլա քմ աննե
ր ո
էէ •
1 •
Թոչակներ
պէէտի արուին
էՐիմիւայն
նիւթական
մ էւոշնեբէ
ղուբկ
թեկնէսհոլ
-
ն ե
՛է
ու :
2՛
Նաէսբնտրութիւն
ււլիտի տբուի
՚սյն
ուսսւնալկէեբուն
, որոնք
իրենց Համալսա
—
րանական
էէւսսւմր
բալակէէէն
յառաշացու—
ցահ են արէէէն, եւ ղայն
լրացնելու
Համար
անՀրաժեչա
սւ շէս 1լց ո ւ թ ե սէն մր սլէտք ու—
նին
X
3՛
Հաւասար
արժ-անիք
ունեցող
թեկ—
նւսհունեբու
մէշէն
սչիաի
րնտրոլին
ա —
նէէնք, ոբ բարձրագոյն
ուսմանց
կեդրոն–
ներու մօտ կր բնէսկին եւ նիւթական
մ եե
ւլոՀոէլութեանց
չեն կաբօէոիբ
իրենց դա —
ս լնթացքին
Հ ե տեւե լու Համար
X
4 •
Մ ասնաւոր
ուչագրութեան
առաբ–
կայ
պիտի Բէչան այն թե1լնտհուներր
, ո—
րոնք կր պատրաստուին
ուսուցչական
աս–
պարէղին
, ել կամ Հայ մչակոյթին
սա -
Հ.
Ա՝. Ը. ՄԻ Աուրիոյ
մտսնաճիւդէն
չորս
էքէսբգէւկնե ր էքասնա կցահ են Ե՛լ է
՛պ -
աոսի
՚է՚ո՚լքի
մ բցէէւմնե րւէէն : Մ ՛ս լ՚՚լիէ^՚ե
-
բէն Ա "՛լ՛՛լ իս Պադա բ էէլաչեան
էէաւլքի րն -
թ ւււցքէէն սւրեւաՀաբ
եղահ ու ւէլ սէս աղ բբ–
ււլ էէէհ է •> էւ ււսն դ էսն ո ց . •հէսկառակ
բժչական
էսնամքներու՝
կէսրելի չէ
եւլահ
վւրկել
ղժբււէիէէէո
մարէլի1լէ։ն
կեանքր :
ՏԽՐՈք^ՆԻ
/."" Անճէլոսի
մէշ մեռահ է
րնկեբ Ա կւ՚տէւչ Թ՚սչճեան
, որ Հաւատա -
լոր
Գա ^ակցական
եւ ղո
֊էտ
բեր
էէէլ Հայ
մրն
էր. ւէեբշերս
Կիլիկիոյ
կււէթւէէլիկո -
սար
ւսն էէ Հ անդանա կս ւ թ ե ան առթիւ
նուի
րահ էբ թւսնկաղին
ւլորդեբ՝
չուրշ
40*000
տոլար
ււէրժ էքոփ ;
ԼՈԱ
ԱՆՃԷէ,ՈԱԻ
մէշ
Հայ
կրթական
Հէւմնսւր կւււ թիւնբ
ւււնե ցահ է իր աարե -
կան
Հաւլկե րռ յթր , որունւ նեբկայ
եղահ
է
Յ ՜ Յ
Հողի,
դոյացահ
է
24-100
տոլարի
Հասոյթ
մր, որ էւլիաի յատկէսցսւի
Ա. Ա–
բեւելքէէ
օգնութեան
կէսբօտ
Հայ ւէա րժա–
բաննե րուն ;
ՖԻԼԱՏԷԼՖԻՈՅ
մէշ մեռահ է րնկ. Գէ–
"Բ՛լ֊ Ենռւէ քեան
, եբկար
տաբիներէ ի ՛էե ր
անդտմ էր ք^ռբէնսի
կոմիաէին
:
ԱՊԱՏԱՆք՛
«Կ՛ուսան»
ե բէէչւս
իսումբր
ՎէսՀէէէդն
Յարութ
էււնե անի
ղեկաւէա
բու -^
թեամբ
աուահ է իր տարեկան
Համեբդրէ
3 ա յաաւլ իբբ կաղմ ուահ
է ր Հայ
Հ ին ու
նււր հանօթ եբէէաՀ անն եր ու դռբհեբոէէ \
աարելռլ
կոչուահ
ուսմանց կր Հետեւին
:
5 •
Թո չա կնե ր ր
մ է կ աարուան
չրշանէ
մր Համար են
ւ
0
Նախորդ
տարինե
բու
սաներուն
թոչտկնեբր
ւղիտէ չտ բ ո լնա
կ ո լին , եթէ ա–
նոնք
իբենց
ուսմ ան
մ էշ չենձախողահ
X
՛Հ . Ո րելէ
Համ ա լսա րան
լ ^ գո ւն ո ւե լո
ւ
Համաբ երկրորդական
ւէէսբժաբանի
մբփր–
կէէէ րս կանր ի ձեռին
չանեցոդ
թեկնահու
ներու
դիմ ումնե բր
տնՀ ետեւանք
պիտի,
էքնան ..
Տ
Թեկնտհոլնեբր
Հարկ է իրենց
գի–՜
մ ումր կատա
րեն
մ էէն չեւ
Մ ա յ ի "
20 ,
ստո
րեւ
ն չան ա կէէ ւահ
Հասցէ
ին : Աէէլա
անոնց
պիաի
ղրկուին
Հաբլլարաններ
,
որոնց
աբուահ
սլա տաս խաննե բունէ եւ
դանոնք
Հ աէէ լուս ւոալ
վ։ ա ս տ ա թ ո ւղ թ ե ր ո ւն
Հ իմ ան
էիրտյ
Մ իութեէսնս
Կրթ • 3 ՛սն ձն ա իս ո
լմբր
պիաի կաաաբէ
թոչտկլ^կալ
սաներու
րնտբութիւնր
է
Այս
յա չաա րա բ ութ
իւն ր
մ
էւաժամանակ
Հ բ տ տ ա ր ա կո ւթ ե ան կր արուի
Ամ երիկա
լի
ել տբտաստՀմանի
Հայ թերթերուն
մէշ
X
ԳԻԻԱՆ ԿԵԳՐ. ՎԱՐԶ.
ԺՈ\ՈՎԻ
Նիւ Եորք, 15 Ա պ ր ի ւ 1958
1^. ՕսււՅցօտտւՁո
քտ6նսէ176 Օւաէօր. Ճա6ւււ3տ նտո Տ^ո6Vո1ք11է Սաօո
250, ՈՈ» ^^Vք:«Ս^, «6*–^օքՍ(, ւ, «.V. ս-տ-տ–
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(178)
>ճէ ժճձ
ժճ^ւ
>^ւ
փճ»
/ X I
%Տ.՝*
Ք^Ճ
Թ
^ձ
| X «
ւ ; ^ \
Կ
Ա
3
՚(յ
բ.
ՀԱՏՈՐ
բ.
ՓԱՆՈԱԻ
ԳՈՐԾԱՐԱՆԸ
Ի Հարկէ
> ՚"յ՚1 1՚"Լ"Ր
յտբղտնքնե
բր
էի ւս–
յելում էր էէաբսլեէոր
այն ցեւլեբի
կո՚լմէ՚ց
,
որոնց
֊էեա նա բ էււր ե կա
ւքա կան յարաբե
—
րութիւնների
մէշ էբ, իսկ թչնամի ցե -
ղերր , ոչ միայն
Հայերին,
այլ նոյն
իսէլ
Բբւէերէւն
էլբ կոէլւէէէլտէին , եթէ նրանք օ—
աաբ
ցեւլի էէն սլէստկւսնսլմ : Գոէլսւթիլ
-
նբ , լէսւէէ շտա կութ էւն
ր , կուլւէպէէւտբ Բր—
ւլեբի Համար ապրուստի
սէէփորական
մի -
շոցներից
մէկն է։
Մի՛ տնւլաձ՛ ես Հարցրի
ւէաբպեա
Փանո–
սից :
-
քէ՞նշ միտք
ունի քո այղքան
րաբե —
կամ էէ լ էձ էւ ւն ր Բր՛է ել՛ի Հետ , որոնց ա յգ -
քտն ատում ես :
Ն՛" ււլա աէս էէթանեց
Հէս լքլական
առահուէ.
- « Շան ֊էետ
րա բե կամաց էէր ,
բայց
փա
յար
ձեռքում գ պաարաստ
պաՀ
իր»
. • •
Վարպետ
Փանոսբ կաբդացահ
մարգ էր՛
Հա յոց
Հ ին ղբա կան
ութ
իւնր նա
բաւական
լալ
ուսումնասիբահ
էր ՚ Ե՚էիշէից
) Լ^ոմա
Արհ
բուն
ուց նա ամբո՚լշ
դլութնե
բ անղ իր
դիտէր, իսկ քԱորենացու
Հետ
այնքան
հանօթ էր , էէբպէս
մի Հմուա
քաբո՚լիչ ,
որ ղիաէ, թէ Աւետարանի
այս ինչ
՚էլէոի
այն
ինչ Համարում
ինչ է ասուէսհ : Նրա
մանկութեան
օրերում
յայտնի էբ ՛Լտղար
ւէ՛սրէէասլեէո
Հսքանչելտղոբհր»
: Այդ աա -
բաէէլա յձ՝ ան ա րե ղան ոչ մի էէանական
մ ի–
աբւսնոլթետն
Հեա չՀաչտուեցտւ
,
կամ
աւելի
ճիչ։լ կր էէւնէբ ասել՝
միաբանու
-
թիւններր
նրա Հետ չՀւսչտուեցան
,
"՛ձ՛է
պտաճառոէի
առանձնացաւ
իր աանր
եւ ,
մի
ք՚ոնի
մանու1ր1ւեր
Հաւաքահ
իր չուբ–
^Ր,սկսեց
էդաբէոպել
նրանց
քլբթութեւսմբ
:
Այգ աչա կեր էոնե րից
մէկն
է ր–
պատանէ
Փ՚սնոսր
, եւ յտոաշադէմ
ա չ՛ս կե բանե ր ից
X
Վտբժապեար
նրան չատ էբ սիրում
եւ
չատ
անղամ
թբատում
էբ , որ վարգա -
սլետ չղտոնայ
: Աք՛է Ժամանակ
ուսում
առնում
էին միայն
Հ ոգեւո րական ղառ -
նալու նսլատակուէ
•.– Պատանի
Փանոսէ
^այբր
էէաւլոլց մեռահ
էինելով, նրա •Լար–
ժասլետր
առանձին
Հէէւլ էր աանում նբա
ապաւլայի
Համար,
նչմարելաէ նբա մէշ
բաւական
Հարուստ
լ^ւգո ւնտ կութ իւննե
ր :
Իր վարժասլետի
խոբՀբդով
Փանոսբ
մ բ–
«Ի՞նՀ
որ ինձ մօտ սոէէոբեցաբ
, այդքանր
րա -
լական է մի արՀեսաաւորի
Համար,
ասաց բարեսիրտ
վաբմապեար
, եբրՃա
նապաբՀ
դրեց նրան իբ գսլբոցից ,Հի—
մա ղնա աբՀ եսա սովորիր
, որ քեզ Հաց
աա
յ » . . .
Նեբկա րտրի
ւլո բհա րան էէ ւմ
Փտնոսր
նո յն
յաշողութիւնր
ունեցաւ
, որպէս իր
էէաբժապեաի
՚իոքր
ի կ գպրոցում : Իր բն —
գարձակ
լոգանա
կութիւննե
ր ի
Համաբ
ա յսաեդ
աւելէ
լա յն ասպարէզ
ղ տալ ,
եւ մէ քանէ տարոլց
յետոյ
աչակերաէց
դարձաւ
էէոխ
—
ւիաբսլետ եւ մի.նոբ
փայլ
տուեց իբ վարպետի
գորհաբանին
X
ԱքԳ
տեսնելով
, վարպեար չաա անղամ առա -
շարկոլմ էբ նրան րնքլերանալ իբ Հետ ,
րա
յց Փանոսբ
մ իչտ
^ոբՀակալութեամբ
մերժում էր : Երբ նա փոքբ ի չատէ գու -
մաբ
ձեռք ձգեց , Հիմնեց իր Համար մի
փոքրիկ
գորհա րան , որբ ՀետղՀետէ
-
դսւ բձաէլե լուի , տ յն
քլատա բե լաւլո րհու -
թեանր
Հասցրեց
, որպէս
մենք աեսանք
X
Մ իեւնո
յն տարում
, երբ Փանոսբ թո -
էէեց գոչբոցր, նրա էէաբժտպեաէ
Հետ պտ–
տաՀեց
մէէ ղժ բտ էսա ո լթ էւն
Հ
Նա
սուէոբու—
թ էէւն ունէ ր ամ տռր ա չէսքչե բանե րէն տա -
նել
հաէեղրր
լողանալու։
Այգ
մէշոցէն
ա չաէչե բանե րէց
մէկր
թեղգուեցաւ։
Նբա
հնուլներր
թէեւ
բոլոբոէէէն
ներողամտոլ
—
թեամր
վե բա բե րուե ցան դէ՚դէ՛
" ՚ ն ղ ղ ո յ չ
վա րժ ա պե ա ր , բա
յց
էլորոլստր
ա
յնքան
հանր էր վարգսլպետէ
ղգա
յուն սրտէ
Հա—
մաբ , որ նա ոչԿւչով էէր
կարուլանում
մէսէթարել
էրան։ իր ցաւերր
մոռացու
-
թեան
աալու
Համաբ, նա մտահեց
րտրել
մէւ նոր եւ ամ ենաղժ ուա
բէն
պարապ
—
մունք , որէ մէշ կեանքր
ենթաէլտյ
էէնէբ
անլ^գՀաա
ւէտանդնեբէ
, եւ "Բր
ալեէէւ
բա խտաւո
ր ո լթ է ւն էլր ւղատճառէ
ր նբան ,
եթէ
կլ՛ ՚էերշանար
մաՀոլտմբ։
Այգ նպա–
աակէէէէ նա ցրուեց էր ա չաէլե րտնե բէն եւ
ան լայտացւսլ
: Նբա մասէն չաա
բաներ
էէն
պաամում
. տսում էէն, ոբ
քուբգ
՚էայբենէէնեբէ
մէշ Հայոց տառեր ել քբ -
բէստոնէութէւն
է տարահում
,
Հրէսչքնեբ
է գորհում
, լուս աւո րչա էլան եկեդեցէ է
Հէմնում եւ բաւա1լան
Հետեւողներ
ունէւ :
Բա
յց թէ ո՞ բտեղ
է ր ա յդ նոբ
առաքեալր
ել ո՞բ եբէլրում , ոչ ոք չգէտէ
ր ,
մէայն
էսօսւում
, էր , թէ ւէեռ կենդանի է :
9֊.
ԱՍԼԱՆԸ ՈՐՊԷՍ ՐԺԻՇԿ
Ե ւրո սլա կան բմ չէլէէ յա յտնուէ
լր չուա
ուի
տա բահուեցաւ
ամրոդշ
քազա քում
եւ
մէւնչեւ նաՀանդապեա
— փաչւսյէ
աէլանշր
Հասալ : Փաշան
ցտնէլացել էբ տեսնել
րր–
մէ՚շէլէն : Բացէւ նբանէց , ամէն
նշանաւոր
եւ
աննշան
անձէնքներէց
Հբաւէբւում
էր
նա, էոկ շատերր նրա մօա էէ՛ն գալէս ։
Ասլանր
Հանղստոլթէւն
չունէր, ես նբան
էսէստ
Հալլէլ անգամ էէ աեսում
• պաաա–
Հում էր
1
որ ամրողշ
օրո՚է տուն չէր վե -
րաղաոնում
:
Ր Ա Ֆ Ֆ Ի
(Շար.)
