՛ք՜
Հակսւղ սւ^ակցւռ1լսւն
ո.ւ չ՚էշ
յ՚"նկերդ
՛մըՆ է՛չ, սէՆմէւա
, մաչւդչչ
Հ
1"–1՚էււլսւդՆելու.
ասսւքւճսւՆ
սւ սւ ւլա
կւս
լէ
ւլալւձած
, ՛ս յՆ ա —
ոասսլձլն է , թկ Գա^ակլյակաՆնԼլ։ր
կ՝ոլ–
գեՆ
Հս՚յ
եկեւլեցէն
ւլլւալել
,
ղայն չաՀա -
գսբծ՚ելու.
Համաբ ;
Գաչնակցականնեբբ
, սլւոնք
էլբօնքէ
չեՆ
Հալաաաբ
, սլւոնք անցեալէն
՚1 կք եկեղե -
ցէն
Հալածած
են , սրոնք աարէնեբ աա—
ռ ա ւղե ց ո ւց էն Հայ ա չթա
լւէ բ «բաց»
է
եւ
Հդոց»է
բ է
է
֊ղանղա կան վկււեբսՎ
, յան -
կարծ
ղարձ
է եկեր են եւ. ե
կեղեցասէր
դարձեր
:
կր կրէլնեն ու կբ կրկնեն
,
թէ
Գա ^ակցականնե
ր բ ե կե ւլե ց է էն
սլա չա սլան
կբ կենան
այժմ ոչ թէ ոբովՀեաեւ
Հէմ-
նական
յե ՛լա չրջում
մ ր տեղէ
ունեցած
է
էրենց
Հ ալ էնե բուն
մ է 9
,
՛ս
յլ
"րովՀ ետե
ւ
կ՝ուղեն
եկեղեցին
չաՀաղոբծել
իրենց
քա,լաքա1լան
չայերուն
֊էսւձաբ ;
Բաղա քական
կո լս ա կց ււ ւթ ե ան մ ր կամ
անոր
անղամներուն
~։ամսւր , եկեղե սա -
կան
ղործերով
Հետաքրքրուիլր
,
անոր
բա
րե լաւութեամ
բ եւ Ճսւ1լատտղրով^ ԴԲ՛"—
՛լի՛ւր , ՛լ ոբծօն
մ ասնա կցութ
իւն
րե լ՛ե
լբ
անոբ
ներքին
կեանքին ու ւլործունէու
-
թեան, եւ կամ նոյնիսկ
եկեղեցի
եբ -
թալն ու ան դամ ական տուրք վճարե
լր եւ
Հ ող աբաբձու
լ^տբելբ
կարծես
ոճիր
մ ր
բլլային
, ե լ աՀա մարղիկ,
չարտձ՚իտ
-
ներ, Հաւար կբ փրցնեն
ամէն կոդմէ,
մ ի–
ամիտներուե
փբտյ աղդե
լու
Համար
%
Անմ իա
յե ր իլրանքնե
բ են ա յս
Բ"լ"Բ
ղրսլա րտո
ւթ իւնէւե ր ր :
ի՞նչ են Գա էակցութեան
քաղաքական
նէղատա կնեբր
:
Հա կա դ ա չնա կց ա կանն ե ր ր
լուր
ունի՞ն
, թէ Գաչնակցականներր
ի՛նչ
քա ղաքա կան
Նսլա տա
կն ե ր կր Հետասլրն -
դեն եւ է՛նչպէս ա յ դ նպատակներր
կրնան
իսաչաձեւել
՚ ^ ա յ եկեղեցէէն
չաՀերր
:
՝ կալ մտածումնեբու
,
ձւլտումնեբու
,
Հ ոդե կան
թասն ուածքնե
բու եւ րնդՀա -
նուր
տ չթա
րՀ ա յեացքնե
ր ո լ
Նմանոլթէւե
կամ
Նո յնութէւն
Գաչնակցակտններսւ
, ա–
նոնց Հետեւորդներուն
եւ եկեղեցս՚սէբ
ո–
ր՛՛չ ղանղուածնեբու
մէ^եւ : ԱՀա Անթէ -֊
լէասէ
սլարադան
, որուն
չ՚՚՚-էշ
աղւլտյէն
ու եկեղեցական
նոյնանման
մտածուլու՛–
թէւն կա
լ
;
Ա՛՛ւր է
՝էՈԱ
եկեդեցէ
րռնաէւ՝^–
ալ րաւում
ր
Տ
՜
5>
Ա ակա
յն պաՀ
մ ր
ենթաղ բենք ,
թէ
Գա չնա կց ա կանն ե ր ր
կ՝ ուղեն
ե կե ղե
ց
էն
ւլրաւկ
լ էրենց քաղաքական
նսլաաակնե
—
րուն
՛է
աձ՛ա ր : Ի՛՛նչ կայ ա րաառոց այս —
պէսէ
քայլէ մրմէչ :
Իիամկավտրր
, ՀնչակեաՆր
, յաոաշղէ
-
մական
Հ ամ ա յնտւի ւս ր ր ե լ ի՚արե՚լոբծա
—
կանր աարիներէ ի վեր դբաւած
են
՜ ՛ ա յ
եկեղեցին
եւ ծառայեցուցած
ղալն
իբենց
նպատակներուն
I
ինչո՛՛ւ եւ է՛՛՛նչ արամա —
րանութեամ
ր մէեւնռ
յն բանր պէաէ
դլաց–
ոլէ Գա չնա կցական
էն :
ինչո՞ւ
ռամկավար
ադաաականր,
որ
քաւլաքաՀլան
կո։ սակցււլթէւն
մրն է , է ~
բաւունք
պէաէ
ունենա
յ
ե կեւլե ցէն
էբ
Հակա կչո
էն ենթա բկե
լու , սլա րաաղ րե
լու
անոր
էլ։ քա։լաքական
ո ւ ւլէլո ւթ է ւն ր , էր
ո ձ բ ա սլա բ ա
րս։ րե կամ ութէւնր
Ա այ եաէն
Հանէլ էսլ , է լ։ ուրացում
ր Հա յ յեւլափո -
էւոլթեէէէն
, է բ ասլաւրլա
յնա կան
կեցւէլած—
սալ
եւ
էլ
թեէ
•է սառն տնաէս բ բե բութ
էւն ր
։ն
ձ,.
ղ
փոքր
՛էրլ եր
աւլա —
Հան -
էլէպ , ձ՚էշբ
՝, ա չուե լաք էբ էսկ
" " ճ ՚ ք Հ ք ՚
էսկ երբ Գա չնա կցա էլան ր վարձէ էր
մ ր–
տածողութեան
, աւրլա
յէն
ւլործունէու
—
թեան
չուլ՚շ
Հաւաքել
Հաւատա
ց եա
լհե —
բր , էբ րրտծբ
ոճիր պիտի
դառնայ
։
ինչո՞ւ
յե ցաէիռ թութ
իւնր
ռւբացուլ
՜էլէն–
չաէլեւսնր եւ էսնէլբօն
յառաշւլ
իմ ա կան
՜էԱ՛—
մայնաւիաբր
իբէսււէլնք
պիտի
ունենան
ի—
րենց
Հաէլաէլչռին
ենթարկելու
Հա / եկե -
ւլեցիին
Հ էւ։լա բա բձութ
իւննե ր բ , առաշ —
նո ր՛լա րաննե ր բ , պատ բ իա բքա րաննե
րն ու
էլա թ ալի կո սա րաննե բ ր , բա
յց
մ իեւնո
յն
իբաւունքր
էւլիէոի ՚լլացոլի
ւլաչնակցակա—
նին : Այնսլէս որ մէէլղի
թողունք սա եկե
ւլեցին
էլբաւելու
առասպելնե
բ ր ։Ա բ բ կար—
՛լր
՛լայ
եկեւլեցիի
րռնաւլ բ ։ս լո
լմ ին , Հա —
էլաւլ ա չնա կցա էլաննե րր չատոնց
էլե բաղան—
ցւսծ են Գա չնա
էլց ա կաններր
, ոտնձդռլ
—
թեան
բոլոր
մաբ։լեբուն
մէշ՛.
Ապակիէ
տան
մէշ բնաէլալներր
լալ էլ լ^են , որ ի -
բենց
դրացիին
քար չնետեն :
իլ
ինչո՞՛ւ
(՝սւ րեէլո րծա
էլսւն ի նման
էլաղ—
մաէլե բպոլթիւն
՛քր, որ
բարեսիրութեան
էլե ղծ տնանւաի
՜՛՛սյ մ ուլո։է ուրդէն
միլիոն—
նեբ կր էլորդէ , Միշին
Արեւելքի
Հայ դպ–
բոցներոլ
երտթանեբոլն
՛էէմ
Այ11յքւ1թ՜
կ՝րնէ , կաա կարա րնե ր ու էլամքր
էլր բեկէ,
իր
ամրողշ
ղոյութեան
րնթացքին
Պէյ —
բ/էւթի
ճեմարանէն
նման էղատկառելի
կբ–
թաէլէսն Հասէոատութեան
մ ր
մ էկ
սէնթ
իսէլ չի տալ։ , սէ՚սէնէլւս ցնե լ՛։ ւ Նպատտէլոէի
արղէն
՛լո յութ
իւն անեց ալ Հայ դպ
րոցնե–
բու
ւլիմէսէլ Նոբ դսլրոցներ
կր Հիմնէ եւ իր
քա րտո ււլա րնե րն ու նա էսէսւլէսՀնե ր ր Տեբ —
րանսա
լի
նա իսա րա րաէդե տնե բուն
Հետ
մ րցաէլցութեան
էչր Հանէ պարաբա
ռո -
ճ իէլնե րով , թտ րաէլան ու թւս րդա խ
ողիուք
էլբ
էլո բծէ , իրաւււէնք
սլիտի
ոլնենայե
-
կեղեցի ու ՚չոլր՚՚Յ
, աոսւշնոբդ
ու
ւսռաշ֊–
նհբդաբան
էլբաւելու
եւ իբ
Հակտկչռին
աաէլ առնելու
, բա լց
Գա չնա կց
ութիւնր
էէչ ի՛սի չ՛է ւնենա
լ էււ յէլ. իբաւունքր
;
Ա1Ղ Բ"Լ"Ր էչասկածե
չի կաւլմ՛ակե
րպու
թիւններռւն
կողմէ
Անթիլիասի
դէմ բաց–
էէւած
թւս չա
էչր ո ւթ
ի ւն ր նե րե լի , պատ
չաճ
ու պաաոլաւռ
բ պիտի նէլտտուի
,իսկ Գա
չ–
նակցականնեբուն
էքողմէ
նոյն Հաստսէ -
աութեան
սլա չտպանութ
իւնր պիտի
տ ա -
մարուի
ոտլձւձղութիւնւ
կամ բոնաւլբա
-
ւում : Հոծ րաւլմ էէւթ ի ւննե ր , սլաաուա
-
ւէւբ եւ օրինական
էքիշոցնե բով ,
մ եծա -
մ ասն էէ լ թիլն
էլբ էլաղմ են եւ րնտ բութ
իւն
կր կաաարեն
էէւ կր չա Հ ին • ատիկա քա -
- քքէէէքաէչէէէն ոէոնձղոլթի՞լն
էլչ։ էչառնայ :
՝Բ ։ս ։լ ա քէէէ էլէէէն նպատա
էլն է, րււէ. չէէւբ9
քւս–
րէէւցսւէսծ
այս իէելաւլար
՚1չ՚(չ"էէչէն ետք,
՚էէեէէ
մ է էչր
կր
րարեՀսւճի^
֊ աոէսշ
էլալ եւ
թացատբել
մեւչի, թէ թնչ սչիտի
չաՀի
Գաչնակցւէէկ։էէնչւ
եկեղեցին
ղ բտլ ելով :
Ի՞նչ է իր Կէիէ թաէլէէւն
չաՀր։
Միթէ
Գաչնէսկցէսկաննեբբ
Անթիլիասի
ասէճէսբիՆ
ղէքրէթին
վրայի
ոսկեղօծ
ծեէիբ
էղիտի ա՚էէւեէ՛ ել ծաիւեն
էրս լն Գէ։։մաս1լէ։—
սի կամ ԳաՀիրէի
մէշ : Անթիլիասի
տա
ճարին
էչմ բէ թին վրայ
ոսկի
էլա՞յ։
Ի՞նչ է
Գա ^ա
էչ էլւս էլան ին
չա՚՜՚ր
՝•
Անթիլի՚սսի
Լուսաւո
րչի Աշն ու Մա -
սո ւնքնե
րբ
քանի
տոլար պիտի
բե բէ
ին
Հ՛ս լէպի "եւ չուէլանե
լալն
մկշ։
Ի՞նչ
է
Գա էնակցաէչանին
շաՀր
Միթէ՛՛
Գա շնա էչց տ էչանն ե րր պիտի
ղ աո
նան էիաբւլաէէլետ
, ե էւլիս կո էէչ ոս եւ աոաշ -
նորղ , էչ բաւե լէէլ Համար
եէչե ւլե ցիին շա -
Հաբե ր էսքձուէնէէբբ
՚. Ա՞ յս պիտի
ԱԼԼ"՛3
Գա
՚նէս էլց
Աէէլ
էէէնին
է/
ուտ
շաՀր : քԼ՛՛յս է ե–
էչեէչեցիի
չէէքէԱէէլ
ործումր
;
Միայն
էթ
.բշին քանէ
մչւ աարինեբուն
,
Գ։ս չնա
էչց ա էչաննե բն ու անոցն
մէոա լնու -
թիւնր
բամնաչ
Հեաելոբէէնե
բ չէ կէս
մ ի -
լիոն տսլէսբ
՝է ււէ
ւ
ււէ
քե ց ին Ա,մ ե բ ի էլէււ
լ
ի մէշ
իբենց
սեվէէէէէլան ե էլեղեց
ինե
բուն
Համար։
Անթ
ի լի՛սս
ի Հանէլանա կութ իւնր
ւլեռ նոբ
սէլսաւ, եւ միայն Բ ւս լիֆս
բն ի ո յ մէշ
200
Հէսղարր անցաւ : էյրբեյ> էլաբմտնտլի
պի —
տի
չրլչայ
, եթէ դում արր կէս
մ ի
լիոնի
֊է
աս
նի։
էկեղեցին
ծաթք է եւ դ՚քէաչոլ
—
թիւն : ի՛՛նչ է Գա նէա կց ա էչան ին չա՝էր ե —
կեղեցի
դրաւե
լուն
մէշ :
ի՛՛նչ ասաինւաՆ
անՀեթեթ
էչրնա յ
լ՚լլալ
Հակա ՛չսւ չեա
էլց ական
կո չուէսծ ա րա րած ր :
Թող մեր Հտէլէսռտկրոդնե
բր րսւ րմ
բռնեն
ալս
բանր։
Աէլեէչեցին
ղբաւեչուն
մէշ, ե—
թէ ալդ րչլաբ Հետապնդուած
նպատակր
,
Գաչնակցաէլաննեբր
ոչինչ
ունին չաՀե
լիք ,
նիւթապէս
թէ քա ղա քտ էլան ա պէ ս ,
րայց
ունին
անսէէէՀմ ան ծաթք եւ էլւէՀւէ ւլո ւթիւն
:
Ի րէ էլ ե էլե ւլե ց ի ին ան րռն
ւս ր ա ր ե
լիութեան
անո
ւնո
էէ
երդ ում րնռղ մեր Հակաո ա -
կոբդներր
մինչեւ
երկինք կբ
րարձրա
—
ցնէին
տթրաՀռչաէլ
Ատւսլինբ
, այն ձիւա
՛յ ր՝ որ վ՚ճացուց
մեբ եկեէլեցիներբ
մեր
Հայրենիքին
մէշ։
Այսօբ ալ միեւնոյն
Հա–
էլտռտ
կէէ
րղնե բբ
նռ
յն
ե
կե էլե ցինե բ ուն սբ–
բւսՀնե բ ր էլ՝օէչ աաէլռրծեն
եւ
էլէլերական
՝
ատենաթօսներ
կր Հայթայթեն
.Հռչակելու
Համ ար
՛քյ" քեմբե բ
29 .
Հա լաէէւռանի
սարր–
էլաէլման պաչաօնական
սեւ օրր,
իբրեւ
« Հայաստւսնի
աղաաադրութեան
օր՝» :
Անցեալ
օբ , քաղաքական
եւ Գիտական
Տեղե կութիւննե
բու
Համէսմ իւէւթ ենա
կան
Ընկե բաէլցութեան
ւիարի չ անօրէն
կաբ -
կասինկօ
էլր ՚լրէբ
«Գիառւ
թիւն
եւկեանք»
պաբբե բաթ ե րթին
մ էշ •
« Մեր քառասնամ
եայ
պայքսւբբ
կրօնի
ել եկեղեցու
դ էմ սկսաւ
արդ
իւնք տալ •.
ք^ա քց սլէ տք է աւելի
սե՚լմե
լ չար քերր ու
Հակակրօն
եւ անաստոլած
քաբողութեան
աւելի
թավէ
տալ : Աեբ շանքեբբ
մասամ բ
յաքոդուել
են , բայց դեռ եւս չենք կա -
ԴՍ.ՐՋԵԱԼ Բ Ա Ր Ե Գ Ո Ր Ծ Ա Կ Ա ՆԸ
Ե Ւ Մ Ե Ր Մ Շ Ա Կ Ո Յ Թ Ը
Շի քս՚էլո
յի Համրտւաւոր
Համ ալս
էււր
ւէէն ին
նաիս աղ աՀբ՝
Լ՛/՛ՆԷ "թ
Գ
՚Աէոմ
բն
Գո լուե
լ ,
սիրելի ու քքէսնէլաէլ ին րաբէւէլէէէմ
մ
բ , Հւս .
յերէն
էէէ։րւիեց։։։լ ել ում էո՚ււսւլ
, էւբ ՝,սէ -
մ
սէլսէսբսէնր
էչն
է էոասնեէսէլ
մ
բ
մեծաբմէք
Հէս քե րէն ձեո ա՛լ իրներ , ու լ։ իչնե ր՛ււն
էէէլ
թելադրեց
,
էւբ
•էէսյերէն
սէէրւիին :
Երկու
անւլամ
Հ րաւիրեց դիս ^այ
մ
անբան էլէէւբ -
չւււթ եէսն եւ Հէս քերէն
ձեո
էՍէլ
իբնե
բու
մ
1է1–
սին
թօսելու : կ ա ւլմ ա էլ ե բ էէլ է։ է ե ւլ էէէ ւ
նէէէեւ
ցէւլցա՝։աՆէլ
է ս մբ ՜էայերէն
ձեռաէլիրՆե
—
րէէւ :
Այս
երկւււ
ւլւէէււաիսօսութ1,սէՆց
ներէլէէէյ
էի
՛ն
Համալսարանի
ո
լս էէ ւց չա էլան
կէսէլմր
ել
բնէոիբ
բէսւլմ ոլթիէնէ
մ բ
, սէէւէլայն լոկ
մէէլ էէէնւչաձ՛ միայն եկած էին
հրհք
Հա -
յեբ :
Հայա
՛չի ատ քլէէէն ա իստ էն
՛թ՛՛ր ՚" էլէէ լածնե
րուն մէշ էէ՞էք, քանի՞
Հո՛լի
ււրեւէ
էլեր -
"լո՚Լ
Հետաքրք բու ած են էմ
անձնական
Հաւաքածսյոէք
: Ըսեմ , թէ
ո
՚ի • մէկբ ալ–
րացեալ
Վերածինն
էբ ,
էքիւսր՝
ճորճ
Մարաիէլեան
, երբոբղր՝
Գերենիէլ
եէէլիս.։
Բէէէնէլասի
Հէսմալսաբանր
, որ
1 2 - 0 0 0
ուսանոէլ
ունի , աաբիներու
րնթէսցքին
ե րէլու •>Աէյ ՛է ւէէ էէէնո ւլն ե ր
մ
իա
յն իմ ձեո
ա–
՛լ
ւ
՛լ՛նե բովս
ցուցաՀանդէս
մ
ր կաղմ ամ ա -
րալէսցել
արձ՚աաաթիլ
անել
էլբօնր
մեր
^ՐԿՐԻՅ -
« Թող ամէնքի
Համւսր
սլտրղ
լինի։, թէ
էլբօնր աեղ չունի մեր բան ուո ր՛ս էլսւն Հայ—
բենիքում
, դպրոցներէէւմ
նրա մասին ո —
չինչ պիտի
չասուի
, դործ
չունի
նաեւ
ձ՛եր ա րղա րսւդաւոութ
եան
մէշ։
՚քյւս Լլսե—
ցէք , Հ ա էլաղ ա չնա էլցա կէսն
էշմիածնսէկան—
նեբ՛
Մ՛) մարդկային
Կ՚էկդանքի
նր—
մ ւս՛էւ մի բան է ել սլէտք է ծոէէր
թավւէէւի
էէլարւլապէս»
:
ԱՀա
այդպիսի
ոլայմտննեբոլ
մէ^
էլէսպբի
Ամենա
լն Հա լոց
կաթուլիկէէսր
:
կարելիէ է նման
բ.ան էէբեւաէլայել
Լիրա—
նտնի մէշ, Կիլիէչիոյ
կտթողիէչոսին
իչ -
՚իսանոլթեան
տակ : Եւ տակաւին
մեր Հա
կա ռւս կո ր գնե բ ր ձ–"չրՀ ութիւնր
ունին ե -
էչե ղեց
ի ի ՜եւ քա
ւլա քա էլան
նպաատէլեՍ
բու
մի՛շեւ
յա բա բե րէււթիւննե
բ
սաՀմանսււո
—
բեէէէւ :
Գսւչնաէլցա
էլաննեբոլն
նէւլաաաէլն է էիր—
կել
Հա յ եկեւլեցին
, ձերրաէչաաե
լ
ղա
յն
այս
Հեղձուցիչ
մթնոլորտէն,
եւ ոչ թէ
ղայն
չտ՝,ա։լործել
քւսէլաքաէլան
նսլաաոէէչ—
ներու
•>ամար։
Եկեւլեղին
վ՚րկել
ծաթք
ել
ղոՀոդէէլթիլն
է
Գա չնա
էլցա կաննե
բուն
Համար, բան մ ր՝ որան
Հեռաւորաղոյն
կերպով
մերձենալու
Համար ղեռ
չատ
բան
ունին
սռրէիելիք մեբ Հակառակորդ
—
նե Րէւ
ճկՅՄԱ
ՄԱՆՏԱԼԵԱՆ
Ս
Օ՚Ի՛ ԱՂ^ՍԹԻՐ
Եւ միայն
այսքան : Գեռ փոքբ
Հասաէլից
դի՚֊գացէք
նրան «նա դ ինշ» Թտթէէլլ
էլո -
չեցին,
ո բ էէէք
֊է
ե էոե լ ւլիււլում
էլսէտարուած
յաճաիէսէէլի
անա ր ՛լ ա ր ո լթ
ի լննե ր ր , լլա
յ -
բացնէէւմ
էին Թաթոլլին
: Եւ երբ
մէկին
թաէլէէւմ
էին ել էլամ բանտարկում
, երբ
կոէլոէէլաէէւմ
էին եւ էլէէէմ անպատիւ
անում
,
Թաթւււլր
կբծոա՚էւմ
էր չրթոլնքներր
ել
մաւայլւում
. • . Թաթսւչր
էլիտէր , որ մի
բան պէտք է անել,
էէր այւլպէս չէ
կարելի
Բ՚"ձ՚.ք ԲԼ
Ի՞՚^ւ
1
"՛յ՛է կ՛ "Բ նա չդիտէր :
Այսօր այդ «ի՞նչր»
էլարծես նրա Համաբ
լւււծ
I
ուձ էր
.
նա մոէէէքլ էբ , մտաւլբւսէլ եւ
յսէէիչէոէէէէլուած : Ն
՛Ա
էլրծոտէէւմ էբ չրր —
թսւնքնեբր
եւ մոռւսնւէւմ էր նոյնիսկ
մա—
մ ան էս էլին
թն էլա րէլ է, լ րսլբվ առր
չէսրմե
լ :
Նա
նս։յու մ էր ձ՛ե ոէէ լնե
րի դէմքե
լ՛ին
մ ի
այնպիսի
յամաո
Ուչաղբոլթեաձ՝ր
, էէբ
կարծես թէ իր ճէսկտտա՚լբին
է
էլէսբղուձ՛
ա լնտեղ : Նա էիէէյի եւ Մ ՛՛ւրո յի
՛չէմ քերր
նման
չէին
ւ՛չ մի մեււելի
գէմքի
,
ոբոնց
աբէոէէէ լայտութիւնէր
էսնօբինակ
էբ , ան -
Հասէրսնալի
, րայց բաղմաթորՀուբգ
: թա–
թուչե աչթատում
էբ Հասկանալ
այդ ար
ա՛ս բս յտութ
իւնր , աշթատում
էր
թոբր
թափանցել
րնդ միշա բաց մնացած
նբանց
աչքեբի
մէշ։
Թաթսւլի
Համար
ղրանք
ե րկու
խորՀրղ աւոր
Հ անե
լու կներ որ նա
լուծել էր ա չխատում
. . : ԱՀա թէ
ինչու
նայէէւմ էր եւ մոոանում
իսնկարէլելր :
Նրան
թւում էր որ Մ ուրօն եւ
՚քյավօն
վ՛ չե լ են իրենց
՚իերշի
չէւլնչր առտնց ա —
սել
էլա ր էէ ւլան ա լո
լ ինչ որ ղէսբմէսնսւլի բա
ներ, ոբ մ իմ իա
քն իրենք
ւլ իտէին եւ "ր
էլ՝ուղէին
ասել նրան՝
Թ ՚ ՚ ՚ թ ո ւ լ ի ն ,
ասել
Թ–––
ղ իւղին
, ասել
նոյնիսկ
ամրողշ ա
չ–
իստրՀին : Երկու
։չ էմքերն
էլ կարծես թէ
մի
երէլու
ժամի
էլեանք էին խնդրում
ււր
խօսեն
, դուրս
թաէիեն
սբտերի
թոքեր ,
սլաարաստ
այնու՜էետեւ
Հաէրսր
մւսՀով
մեռնելու : Թաթուլ
չէր ուղէււմ որ ա
յգ
ւլաէլտնիքբ
գեբեղմէսն
ի^՚Լ՛, ծածկուի
յս՛—
ւիտեան
, նա չարունակէէւմ
էր նա յե՜
լ նա–
յե՜
լ
• - . յ
Մի բոէէքէ նրւսն թուաղ
նոյնիսկ
,
որ
Նա՚/ոյի
չրթունքներր
չարմոլեցին
որ
նա բանե ր շշ^՚չաց • Թ ՛սթո
լլր տեսաւ
մ
ին
չեւ
անէլէսմ որ մեռելի
՚լչ՚"–թբ
չա բմ ուեց ,
բաբձրացէսւ
, սրտի սսէսէոիկ
տրովւիւնոէի
մ ոռացած
ե՛ ւ իր բուրէք առր
, ե՛ ւ
յէէւէլար–
կաւորնեբի
բաէչմոլթիւնչւ
, նա
խորին
քուղմ ունքոէի առաշացալ
. մ ի
՚իոքբ
էքռա–
ցաւ դէպի
մեռելր.
ոբպէսղի
լաւ լսի նրա
դարՀուրելի
պատմ ութիւնր
, բայց
^էնց
այդ
րոէէլէքէն Հէսյբր ղա լրացած
ղոչեց •
–
Թաթուլ,
ի՛՛նչ է պատաՀել
քեղ )
րոլրվա՛ռր
:
Լւա քետ քետ քա չուե ց , մեոեչների
դէմ–
քերն
անչարժ
էին ,
ւլլուքսներն
իբանց
տեւլե րում
. նս։ չարձ՜է,ց բուրվառ
ր , րայց
րո՜լոբռվին
Հակառաէլ
կւէղմր : Այս
րանր
եւս առաւե
լ ապչեցրեց
ամէնքին : Տէր -
տէրր
՚իերշին
աւետարանն
էբ կարւլում եւ
մեռեչների
Հակառակ
կոէլձ՜ն անցաւ : Թա
թս
ւլր գոՀ եւլաւ , այձմ չատ
մօտիկից
էլաբող է գիտել
նրանց
՚լէմքեբր
եւ • • •
նա լւււմ էբ • • • Նս՚վոյի
յօնքր
շաթշախ
-
ուած
, կապտած
է ր , Ա "՛՜Բ"
յի
՚ " ^ ք Ի աէսէլ
կար մի մեծ էլապոյտ
նչան , ի"էչ Բ"՚3
մնացած ա չքե Բր ա բաե
լան
ուն քնե ր
չունէ
ին , փետտուած
էին :
Մ " ՚ ֊ Բ " յ ի
վերին
չրթ"ւնքր
պատռոլած
էբ եւ նրա բաց -
ուածքից
ե րեւում
էին 1բնդերքր
փշրուած
աաամնե բուի :
Գէմքերն
այմմ էլ լուո
չէին։
Նրանք
քսօսում էին ա չքե բուի , յօնքե րաի , չբբ -
թունքներով
պատմ
ում էին
Թաթոլլին
սարսաէիե
լի
բաներ • • • ա յմմ նա դ իաէ բ ,
թէ
ի՞նչ է նչանտէչռւմ
ա յւլ
աա
րօ բ ին էս էլ
աբաա
յա յտութ
իւնր , ոբ ոչ մ ի ուրի • մ ե–
ոելի
դէմք չի ունեցել.
դիտէր
Մռլրռյի
եւ
Նա՚իոյի
ղաղանիքր
, ռբ էլ
ղեբեղմանր
ծածկել չէր կարոդ , դիտէր
, թէ ի՛՛նչ
է
նշանաէլում
տսէճէչաէչտն
բէսնտ , տաճկա -
կան արդարագաաութիւն
• • •
X
Թաղումր
վերշացաւ։
կաչեբում
աշխա—
տանքր
էքեբսկսուեց
:
ճաչ էբ : Թ՚աթոլլն
ու Հայրր
պատրաս–
տւում էին ^աչան
անել,
երկու
դէղեբի
առաշ
Հայր եւ որդէ մէ փոքր
վէճեցէն
•
մէէլն առաշարկում
էր փռքլ՚ր
քանէլել •
մէւսր
ւլէպի
մ եծն էր ղէմ
ւււմ. տէր Աաբ–
՚քէ
"Ր
առարէլոլթէւն
չէր սէբէէւմ , ուստէ
ե րկմ ատէ նր ձեռքէն
առաշա ցաւ
ղէպէ
մեծ
դէդր ՚՛
Թաթա
լ^։ ա յէլ բււպէ ին
մ ի
ա
յնւդիսի
^տ բձ էէւմ արեց , որ կաբծեէէ
էլամ ենում էր
արդ ք՛լե լ Հ^րր
մ օտենա
լ մեծ
ւլէ ւլին , յե
տո յ միրւէսլէ կանղնած
մնաց մտաղբաւլ
,
յանէլա
րծ
ձեռքուի
մի շլուտ
չէս բձ ում ա —
րեց եւ միթիստ
ոբոչուձ՛
էլա լացրած
մարդ էէ լ Համ էէէբձէս էլո ւթեամ բ ՝
Հաստատ
քայլերով
ինքն էլ մօտեցաւ
միեւնոյն
՛լէ՜
ղին։
Հալր ել ոլւէչի միաժամսէնաէլ
տնկեցին
իբենց
ե ր էլմ ատէ
ննե
րր միմիքսր ձի
մ էշ ,
՚իեր բարձրաց
րին եւ մ իաժամ տնաէչ , ա–
սես սառած,
էլանղ առան առանց
քլաբո—
ղւսնալոլ
իսբձերն այս էլամ ալն
էլոէլմր
ձւլել.
«Տէ՜ր,
մի՛ տանիր
ւլմեղ քւ ւիոբ–
ձ ութ
իւն»
մբւքնչաց
տէրէոէրբ
• աէէլա նա
ձւլեց
խուրձն ու եբէլմատէնր
,
սաստիկ
ււպբանած
քետ լետ քաչուեց
էէաբսափած
նա յե լ՛՛՛ի ւս քն քսոռո չին , որ բտցէէլե
լ էբ
գէ՛լի
Վէ""ձ
երէլու
խրձեբից
վեբցնելուց
լետոյ՝
էլարծես թէ աՀաւոր
օձեր էին
բուն
գրել
այնտեէլ. • •
Ա.
ԱՀԱՐՈՆԵԱՆ
։2
Շար.)
