2
Յ Ա Ռ Ա Ջ
Ք Ա Ն Դ Ե Ն Ք . . .
8 Ա հ Ե Լ ք 1 Ի 1 1 Ծ
՚հ՚՚՚֊ք ւոեէւսւ"հ– էք
,
1լւչ ճսէնչնա՞ք
ամ
րան
ամսլԼրր
:
Ամպ մր կայ , որ կաաակասէր
է , կր
գուարճանայ
մարղոէյ
Հեա : Տանկա
րհ կր
աԼսնԼո՝
կր փրթէ
լ1՚րան
րարձոլ.նքէն
՝ ,
կնոքական
շղարշանման
֊,ուէանույ
ւլար —
ձահ՝
կանգ
էլառնէ
։լլիւռէ–էէ փերեէ.,
Հ՛՛՛է՛՜
քրգ
<Տ
չո ւս ա է.ո ր հ ա՛» էլր էլա ր գ ա
յ
արեւր
ձախնդէր է Պոլսո
յ Հա յոց
հ ե ր ո ւնա ղա ր գ
պաարէարքր
:
^՞՚Լ
հ.էԼ Է՚՚՚Ք՜՚Է
1
այլեւս
, թէ Հէ՛՛ն , չաա
Հ ին
մ չակո
յթ
մ ր ունի ա յս ժ ո ղո ւէո ւր գ ր ,
թէ սլէտք է պա–,պանել այգ մ չակո յթր ՚՛
Հայր
գա րձած է Մ ար
Շ ի՛է՛ ՛՛ւնի
«կրօնա -
էլան ^ամայնքիէւ»
՚ղկո
Անաղորղաղ
ր
1
որու
կաթողիկոսը
մէէլ
մ աա՝, ողո
ւթիւն
լ՛՛յս ռւ բիւրեղ
փչրելոփ
ամ էն
կողմ ,
մ իա
յն
ունի , Հ
Ց"1Ք "՚– Լ՛՛՛է ղանելոփ
քուրերոլն
եւ
այղի–
ներուն
փրայ։
Հարսնիքի
մը պէս ուրա -
իութեան
մէք են լեռ ու ձոր։
Րայղ
յան–
֊,աււ սւ ա ւո
էլարծ
էլր թափի
աիկներռւ
պէս ,
ւնձրեւո՝
ս իսեռի Հա—
. արել է եւ անձրեւ ;
ել թէ Հ ու յ ժո -
ղուիուրգ
ղո յութիւն
չունէր
կքմիածին
աաճարէն
առաք։
Ապոլչին
մէէլն ալ, ձայն
բռնելու
Համար
Աղիպաոսէն
, ւլրեղ թէ
Հա յութ իւն
չկայ
էքմ իածինէն
գուբս կամ
առ անղ էք՛^ իածինի
։
Այսսլէս
, պատրասւո է աարաղր
-
Հա բւլթիւն - էք՛^ի՚սծնի
տաճար ^ էք՜
մ իածնի
կաթուլիէլոս :
Ժ՚՚՚՚էանակ
՛է՛ր կբ պարծենայինք
մեբ
աղղա
յին
ինքնատիպ
քաղաքակլւթոլ
-
թե ամ բ : ԱՀա Հասաւ
ժամ
ր
պարծենալու
մեր
աղղային
ին^ւատիպ
տիւմաբոլ -
թեամր
։
ք՝այղ Հասաւ
նաեւ
մամր, որ ամէն
Հ՛ս
յ
ստանձնէ
իբ
պատասթանատռւութիւնր
պատմութեան
առքեւ :
Աստուած
այլեւս
Աւււինաններ չի
՚լրկեր՝
ծւսնւււղանելու
Համ՛ար աղէտը որ
կուղայ
յամ բարաբ : Վայել չէ նոյնպէս ոբ Հոտ՜
ոլրտալուի
^ ղգանք աղէտին
մօտենալբ ;
^աբկ
չկայ
, փերքապէս
, տեսանողի չբ -
նոբՀք
ունենալու
, ցո
յց
տալու
Համ
աբ
պատմութեան
մեծաղոյն
Հիղրաքին եգ —
քիւբնեբլւ
Հորիղոնին
վբայ
։
իմաստոլ -
ռւղղութիւն
կ՛՚առնէ , բ ՚ ս յ ց
յան էլա բծա
էլի
թիւնր
պիտի
ունենա՛՛նք
՛իերք
ղնելու
Տունւեբէն
ղ ուրս կր նեառւին
երախա -
ներբ,
ամէնքն ալ էլոււլեն
թրք՚"–էէ ՚
Կ՛՛երւլեն ու էլր ցատկրաեն
,
արեւր
կր
չուլայ,
անձրեւր կր ցօղայ,
ուռին կր գո—
ղայ , լաճր
էլբ խաղայ
:
Ասանկ ամպ որ երեւեայ,
ղիւղացին
ւս~
փր կր բանայ եւ էլրսէ •
Տո՛ւր , Ասա -
ուած , տո՛ւր , թափէ՛ , չատ թափէ : Օր՝՛ —
նոլթի՛՛ւն
է ասանկ
ամսլր , բայց
. . էլա -
տակ : Եբկար
չի մնար , կր փ՚ոխչի
կ՝եր -
թայ :
Ամպ
մրն ալ կայ , նե նղ ելբարբարոս
:
Բիլբտի պէս ՝ Հաւա՜ ր կը կարղա
յ լե
րան
բարձունքէն
: կոտրած
քախքախած է
արղէն
արեւին
քաՀր , ու
գըխը՜մ
կր կա
թի
երեսէն : Գիւղացին
, գողր
սրտին , կր
իսոբՀի թէ Հովր կր տանի
։ Ափսո՛՛ս ,
ղիւ
ղին ւէե րե լէն եւ Հեռուներէն
անցնելու
կր նեաոլփ
ղիւղին
ւէրայ , արտերուն
՛էր—
րա
յ , կա լեր
ուն ՛էրա յ ,
մամ անակ
ի՛՛Կ
չի ձգեր տեղ մր ապաստանելու,
ծածէլոյ—
թի
մ ր աաէլ մտնելու
X
ՏԼբՀեղե՜
ղ ,
կբ
ղարնէ
ցոբենր կր պառկեցնէ
ա րտե
բուն
մէք,
խաղողին
ռղէլոյւ^եբր
էլը փչբէ կր
թափէ
այգիներուն
մէք,
մինչ
էլր
յոբղին
ձորերը
փրփրաղայր
, իսկ
աիւլմր էլը
ձ՜ածէլէ ցանք եւ Հունձք : Գիւղացիին
ամ՛ -
րողք
յոյսր
էէւճացած
մէէլ մամռւան
մէք
Հ
Այս ամպր
էլր նմանի պատե բաղմ ին :
Ես կր տեսնեմ
ղսւ յե
Հորիղոնին
ւէրայ։
<ւլար
ա ւո ր ռու
մբե բ ր
ւմ սլէ
՚^ւ
կր
պատրաստոլէւն
, կր չէւնեն ոբ ծռ"՚փբ թա —•
ւէւեն ։ Գիտեմ , ոչ ոք կր Հաւատա
յ պատե–
բաւլմ էւն , բայց պատերաղմ կը
լււա աււ աս—
֊ 1 " – / "
տէ ամէն րան,
մւսմանաէլբ,
մարղ՚ւց
րն չաքաւլց
ութ
իւե
ր , առա
քնո րղնե րու սր —
նափառոլթ
իլն
ր , ւէերքապէս
աչխար՝,ա
—
կալութեան
րնաղգր՝^ որ,
սլատմ՛ութեան
մէք,
ձեւեր
էլ՝ւսռնէ
ղրւսմւստ
էւր ո ւթե ան ,
երբեմն ալ՛ • • Հ ամ ատ է։ ր ո
լ
թէւ ան
Հ
Ա՛լա -
տա կան ո
լ թ
ի ւն ր կամ Համա
յէւ ա ւէա ր ո
ւթ
ի
ւ–
նբ բառեր
են , որոնյ» Հաղուստ կր արր -
ուին
ծանօթ
բնաղղ ին՝ ա յնքան
ձախող
կերպով,
ինչսլէս եթէ
փա&թալոն
Հաղ -
նէր երկաբականք
նչանաւոր
կենգանին
:
Ուրեմն , իրողութէււն
է որ , իրրեւ տե
ւական
սպառնալիք
, պատերաոմո
էւ՚՝ամ —
ցատկրտուք
խաւլալու
ղոլաբճոլթեանց՝
կաթ
ողի
էլո սա կան
աթոռներռւ
չուրք ։
Մէկ է եղեր կաթողիկոսբ
թէ
չ՚՚բո
1
բան չի փոխուիր
մեր պատմութեան
մէք
(էլատարուած
է փորձր)
, բայց
վտանղել
Հայ
մողովուրղին
մէկ էլամ միւս Հատ —
ուածր
էլր նչանակէ
ղոբծել
պատմու
թեան
մեծագոյն
ոճիբր ;
Գրաղէա
էլոչումուէ եւ պատրաստոլ
—
թեամբ,
սաանձնելուէ
պատասխանէս
—
աուութիւնս
Հայ մողովուրղին
ու սլատ —
մ ութեան– առքեւ , աՀա թէ ի՛նչ
էլուղէի
բոել այն
մ ո ւլո
էէո
ւբ ւլին , որու ղալաէլն
եմ •
(ԱՀա տեսակ
մր Հանրաքռւէ
, Հաւաքե
լու Համար
ղրաղէտներռւն
աեսակէտր
ղրաւոր
, որպէսղի
՛էա ղր ոչ ոք լիզէ իր
տեսաէլէաը
երբ պատաՀ
էւ
աղէար ,
աղղային
այլ աղէտներու
՚ ^ է ք
էբենց
յայտնած
կարծէքր
լիղուլեեր չաա տե —
սայ)
:
Եթէ
Հայ մոէլովուրգբ
Համախըմ -
րուած
բլլաբ
իբ պատմ ական
Հ ուլե բուն
վբայ,
աւելորգ էբ պաՀել
կաթողիկոսա—
կւսն երէլու աթոռ։
Մէկր բաւական է եւ
չատ
X
Ա յմմ կաթողիկոս
կբ մնան
Վաղւլ էնր ,
Զարե^ր,
Աղաքանեանր ։
՛ Մ Ա Ր Դ Ա Տ Ե Ա Ց Ը ՛
Ջեմ
ուէլեր այստեղ
քննութեան
առնել
ՖՐԱՆԱԱԿԱՆ
ԹԱՏՐՈՆ
այն
Հ՚սբցբ թէ
Հայէլաէլան
էղեաւսէլան
կեանքի
մէք,
աղղային
մեր
ւս մ ր ո ,լքա
էլ ան
ցանկութեսւնց
ա՚ղս՚Հովումէն
ետքր,
այլ
եւս
Հեաաքրքրութիւն՝
չրսելոլ
Համար
նՀ րամե չաութ
իւն
կր
նե րէլա յացնէ՛^
նոյնիսէլ
մ է կ
էլա թ ոէլիկոս
ութ
իւն ր մեբ
մււ–
Ղ՚՚՚Լ՚՚՚-ՐԴէ՛՛՛
^՚՜ ՚ ^ ^ Բ "1""ոմութեան
Հա -
մար։
Ոայց
այնքան
մւոմսւնակ,
^ԲԲ )
աբտասաՀմանի
մէք , կրօնական
էբա -
ւունքնեբէ
էչուբս՝
մ եղէ։ էլր ղլացոլէ
որեւէ
իրաւունք
, ոբ Հարէլ է
էՍ
չխատե
լու Հա -
մաբ
մեր
ա։լ։լ.ա լէ։ն ցա՛էւ էլութ ե սէնց ու -
՛ւէ՛՛՛ւ
՝ ոլա լման է եւ անՀրամ
է, չտ
լղւսՀել
Կէ՛լէ՛կէոյ
էլաթողէւէլոսութէւնր
, էքմիա -
ծինէն անկախ
, երկու պատճառով
.
1
Գոյութիւն
ունի
ԿէքէԿԷ՚՚յ ^այ
կաթէէէլիկէ
էլաթէււլիկւէսութիւն
մր\ *) ,
այս պաամական
- քւս ւլւս քաէլան
տ ւո ր
"՚՚լԸ
կբ պւս~,անքէ որ ւլոլութէււն
էււնենայ Կի —
լէկէ՚ո
յ Հա լ անէլախ
էլ աթո
ւլէւ էլււ սււ
է
թիւն
մր,
իբրեւ
չարունակութիւն
իր
աթոռին
պատմութեան
:
2
Գո յութիւն
ունէւ արե լմ ւոա՝,ւս յ
գատ
մբ, որու
էւբբեւ պա֊ւանքատէբ
ւււ
նե ր էլա քա ց ուց
է։ չ էլրնա լ ՝, ւււնւչ էւււ անա
լ մի - ՚
ա յն Կ ի լի կի ո յ
Հէէէ
յ անէլաէս
էլւսթողէէէլո -
սութիլնր,
մանաւանգ
էւր էքմէւածնէւ
էլա —
թողիէլոս
ու թ իւնբ չի վայե լեր
էւբ ամբլււլ —
քաէլան
ի չէսանո ւթ եան
է։ րաւո ւնքնե ր ր :
Հայ
էքմիածնագալան
քբ իստ ոնէ ութ իւ
նր էէւսր գապետ աէլան վէճ չունի ,
Աթէրէւ1–
թ՜յւփէ
եւլած է այլեւս : Ալս պւսլւաղան կր
մ ա անան չե մ անոբ
Համ աբ ոբ վանքե
բու
մ էք , Հիմ ա , փաէլ
։լ իրք
մ բն է քբ ի ս ա ոնէ–
ութեան
լի արղա պետա էլան պա տմ ւ։ լթ ի ւն բ ,
ու
նոբաւլ ո յն ուս ոլմնսէսի բութ եանց մա -
սին
Հեաաքբքր
ութ
իւնւր սլաէլաս , որով -
Հետեւ
միտքերբ
քա տիլք :
Ուրեմն
կաթո–
էլի էլո ս ա էլան ւլաՀե բու
ւլո յութիւնբ
չէ։ կր
նար վտանղել
Հայ եէլեւլեցին
,
ղպբո -
ցական
տղոց
«վեր կամ ՛էար
նստե
լու»
կոիւր կր յիչեցնէ
գեբաղաՀութեան
Հաբ–
Յէւ •
Թեմերու
րամանման
իոնղիրբ
ծիծաէյելի
է, պւստմակէսն
Հիմ չունի,
չ՝սւբմեր
ւլբա–
գէլ
1
քա՚^անէսնե
բու
«ծուխի»
կո իւր
կը .էէչե^նէ այն ձեւուէ որ Հաբցբ
էլր ղնէ
էքմ իւոծնի
էլաթոէլէւէլուէր :
՝Լե բ քին յաւելուած
մ ր եւս ՝ լաքորղ ւււէ ,
պաբլլելու
Համւէէբ
Համայնավարական
նե րքին եւ ւսրաէոքին
ւէէճերու
սլատմ
ու -
թիւնր
այսքան
յստակ
ձեւուէ։
Տետոյ
էլը
չարունաէլեմ
՝Րսւնդեքւք չինական պա -
րիսպնհրը
չ ՚ ՚ ՚ բ ք բ , Ր– գլուխ :
Շ
•
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
( * ) Մ ե բ ա յ ս յօ դ ու ա ծ աշա րք ին մէ ջ ,
որ կը շարունակուի երկու յա տ ա կ ա գիծի
վ ր ա յ , մէկը միւսին գ ու գ ահեռ, (ոՆԱՈՆ;ք–
նասիրութիՆն ե ւ յ ա ւ ե լ ո ւ ա ծ ) , գլու|ս մը
ւգիտի յատկացու՛ի
էլաթողիկէճնյւռ\.
բա -
ժա նո ւմին, տալու համար պրպտումնե -
լաւս ե գ ր ա կ ա ցռւթ՚իւնը , ն ո ր ո ւթիւնն ե ր ,
եւ մեր մեղք ե ր ո ւն ծանրույյ֊իւնը :
Այս
օրերուն
, ֆրանսական
թատրոնի
լու ւսւ գոյն
ե լո յթ ր
էլլւ Համարուի
՛Բ ոմէւոի
Ֆր՚սնսէււի (Աալ Միչրլիէօ)
բեմին
՚էբ՚ոյ
ներէլա յւս ղուած
Մ ՚ ՚ լ ի է ռ ի «.Մարգաաեա -
ց»բ :
Աոէոքէւն
անւլամ ր չէ որ մ եծսւնւււն
Հե -
էլինաէլին այս ղործր
էլր նե բ կւէ։ յւսց ուէ։ իր
։ոնունո։է
մկրտուած
Տ՚սն
բեմին
էէրայ։
Աքս
ւսնէլամ
ներէլա յացման
բւսցառէ։1լ
Հանւլամանքր
էլր չեչտուի
այն
իրուլէէլ ֊
թեամր, ոբ յայտնի
աբուեստաղէտ
^ագ
Տիւմէնիլ,
երկար
բսէցւոէլւս յութենէ
մր
եաք
էլերեւի
Բէէմէտի
Ֆբ՚՚՚նսէղէւ
բեմին
՛իրա յ , ստանձնե
լււվ Ալսէսթէւ բաբգ տի -
սլա րր
X
Ուրի չ էէլւսրաւլ այ
մ բ եւս , էլր չե չտաւո—
բէ ա յս անւլ ւսմ ւււէսն
րեմ ա գ բ ո
լ թ
ե ան կա
րեւո
ր է։ ւթ իէնւր :
Արղւսրէ^ւ, ցաբգ ֆրսւնսական
բեմբ տբ–
լած
է բ իր լաւաղո
յն Ա ե լիմ ենր
(խաղինւ
ՀերոսուՀին)
յանձին
մ եծանուն
Ա եսիլ
Ա ո ր ե լին , որ Հիմա , յողնած
ւււ պար —
տասած
տարիներու
բեբան տակ , քա չ —
ուած է էէանք մր
X
Եւ աՀա՛
դ
իրեն
էլբ յաքոբղէ Օր՛ Աա -
պուբէ , իբ կարւլին
ցոյց տալուէ «աղւլա -
յին Ա ելէւմ են» մր
ղառնա
լու
աէ^րախ
յ՚՚յ՚՚ռ •
«
Մ արղատեսւց»բ
լաւաղո
յն
յւլացում-
ներէն
մէէլն է վարպետին
:
Երբ
1600^5՛,
Մոլիէռ
լոյս աչխարՀ կը
բերէ
<Տ
.Մարղատեաց»բ , առաքին
անղամ
կր
րեմսւղլււււի
Փալէ - Ո՚ուայալէ։
բեմէւն
վրա
յ , նռ
յն աարւո
յն
Տ ՚ ՚ ւ ն ի ս
4։է՚ն ։
Թատրոն
յաճա խուլ «ամ բոէւէ»լ։ , ղոր —
ծէէն տիւոէլոսէն
Հմայուած
,
վւոլթացած՜
է Ր «Մ ա րւլ ատեսէց»բ
տեսնե լու եւ ծ էւծ
աղի
պաՀեր ապբե լու Համար \
Աէսկա քն , յուսաէսւսբ
էին եւլած , որով -
Հետեւ
Մ ոլիէոի ա յս գործոէէ
յա յանա
բե
րած
խիստ
նուրբ եւ տեսակ
մր
էլծոլ ու
ձաւլ կուլ ծիծէսւլբ
իրենց
ճա չա էլէւն
խոտոր
էլը \ամեմաւոէր
։
0՝ իւս
էլուլմէ , սակա
յն ,
մասնագէտներու
էլարծէւքոէէ , իր ատենէւն այս գործբ Հա —
մ սւ ր ո ւե ց ա
լ
Մ " լէ՛է" է՛ լաւաւլ ո յն
ստեւլծա—
ւլո րծ
ութ իւննե բէն
մին, ել այ։է
օրերու
քրււն էւ կաւլ ի րնե
լւն ւււ քենւսէլատնե
ր ր չսա —
կա
լ։ էլե ցին
իրենց
Հ իացմ ան ու էսան։լ ա —
ւէա ռո
ւթ
ե ան
սւ րտա
յա յտէււթ էււննե ր ր :
Աուպինյի
, Ո՚ոպինէ
, Տօնօ տբ Վիգէ եւ
աակււււէւն
րաւլմաթիւ
ուրէւչ
մտւսւորա
—
կաններ
նպւսււտսււոր
կէէէրծէւքներ
յա քանե—
ցին «Մէորգւսաեաց»է։
մասին : Իսկ
Պուալօ
այւլ
օրէն սէլսէ^ալ Աոլէւէռր
էլո չե ց «Մ ար—
ղաաեւսց»էւ
Հեւլէւնակբ :
Արքունիքի
ղբսէնիէլներր
, որոնք
Մ
այր
ԹաւլուՀիին՝
Ալստբիացի
Աննա յէւն մաՀ -
ոււււն Հետելւսնքուէ
ատենէ
մր ի ՚էեր
թատրոն
չէ է՛ն յաճա խե բ , ա յս
անղամ ^
րացառարար
ներկայ
ե։լան , ծավւաՀարե
—
ցին
ղործր,
։լտան թէւ "՛յ՛է
երէլուէ Ա ո—
> բաղս ր ղ
պանայ
ՀետղՀ եւո է ու կր
էլա խ ուի
մ եր
գլխուն
վերեւ : Երբ ՚գայթէ՛՝
ապաստան
գտնելու
մամանաէլ իսկ չէւ ^ ՚ լ ե ր ,
Կ՚"լ -
ոլորն ու կալոտին կբ մնան
անձ բե
լին
տակ
։
Ի՞նչ
գժ բախտ
ութ
իւն
Հայոց
Համար
մասնաւորաբար
: Պատերաւլմ
ծագի եթէ
Եւրոէէլայի
մէք, եթէ Ասիոյ
մէք,
եթէ
Ափրիէլէի
մէք,
նոյնիսկ
Ամերիկայի
Հե -
ռաւէւր
Հա րաււււ լէւն ծա քրբ , Հ՛ս
յն է միչտ
ռբ «սլէւտի քաղէ
քամին»։
Այս
սպառնալիքին
գէ մ՝ է^չ"՞՛՛է Դբա -
ղած է «աստուածարեալ»
ժ
ողուէւււբղն
Հայոց :
Տապա՛՛ն կր չէ՚նէ թէ ղւսմբան
։ ի ՜ ն չ
Հեւլ–
նութէււն
, րառն
էսէլ էլր Հաստատէ
, ա -
նէծք
մր րլլար
էլարծես , թէ էնչ որ բնւււ—
կարան
էլր նչանաէլէ
Նոյէ՛ Համար՝
ւլամ —
րաբուն
էլր նչւսնաէլէ
Հւս յուն Համաբ :
Աբղարեւ
, է՛նչ ոբ էլբ էլւստաբէ
Հւս ք մո–
ղոէէէւլբղբ
էսռւ։վէւալ այս մէէւմանա
1լէ։եբուն
մէք,
ղամ բա բանա յէէն աչէսատանք է մէւ—
այն։ վերանոց
, մռղռվանոց
(~ եէլեւլեցէէ)
եւ
ւլե րեւլմ աննոց
չինող ա յս
ժուլովւււրղ
ր
Մ Ի ՛
Ա Գ Օ Թ Ի Ր
կր Հ
էէէ էէ
ա
ա տ է թէ ^ե
բաց,
՚*՜ է յ " յ մ ,
« անցեալ
ւլաւուրբք»
:
Ոացէք
Հայ մամուլր
, ի՞նչ
կլւ կաբղաք,
-
եկե։լեցա1լաններու
կռիւ : Հա
յ
մամու
լր էլբ լեցուի, եթէ էլոն ղսւ էլա յէւն ւլրաէլւս -
նութիւնր
տեղ ձւլէ , եկեղեցական
արա —
րռգռւթեանց
նէլա բաղրութ
էււենե րով
ու • • .
ն/լալւնելւո։է
այգ մասէւն չա՜տ
նաէսան–
– Ոէգ , իմ ծերութեանր
խնա
յիբ , Հան
ղիստ
թող
ղ իւ՚լր կամ աւերիր
մ իա
յն իմ
տունբ , անալւսւտ
թող իմ պաաիւբ
, րէղ ,
՛էե րքին
անղամ
աղա Լում եմ քեղ , րէգ
Աստւււած • • ,
Մ եր Աստուածն
ու ձերր մէկ չէ
X
ասա
, ո՚^ւր է ԳոՀարր
, չուտ , թէ չէ - • •
եւ նա ՛էրա յ ւէաղեց
ծերունուն
րռւււնցք -
նեբր
սեղմած
, աաամնեբր
էլճբտացնե
—
լո՛է ՝• Այմմ
նրանք չատ մօտէն
էէ՛ն էւրար ,
նրանց
չունչբ
Հասնում էբ մ իմեանց
ւէէմ -
քին,
մ է։ առմամանակ
լւււռ
նայում էէն
էւրար • • - լռութէէւնն
բնգ՝,աաէ,ց
քաՀանան
:
Ոէ՛լ
՚ ՚ ՚ լ""յք/ ^ա չէլաբռղացաւ
չաբու -
նւսէչել , եւ ումւլին
թափէււէ թքեց
լ՛է՛էէ
ե րեսին : Ա
էս
անսպասե լի ե լ սա բսավւե
լի
էր
բէւլի
Համար : Նա ակամայ յեա քաչ -
ռւեց , է՛նչ որ Հրամաններ
արձակեց
եւ
իսկո
յն
մ ի քանի
՝Ոբղ եր չա ր ո լե ց ին քա -
Հանայի։ առաք
, փոքէ՚ի՚էլ
տարածութեան
՛էէ՛ա յ ։՝ՈաՀանսւն
Հասկացալ
ււր մաՀ
ր
մ օտ
էբ : Նա մէէլ էլ բաբձբացբեց
՚էէո՚֊է՚՚ր
նա
յեց այն ճանապաբՀէէն
• Միթէ՛^ նա մեռ–
նում
է ր առանց
թաթ
ուլին
տեսնելու ,
միթէ՛՛ նա ղալւււ
չէր : ճանապարՀէլ
էէրայ
ոչինչ չկար , բացէւ մի թխպոտ ամպ , ոբ
Հանգարա
ի քնում էբ բէէ՚ի
էլա տար
է։ ց ,
ամպ էր իրաւ թէ փոչի եւ էւն չռ՞
ւ չէբ կա
րուլ Հէնց այդ ամպր
Թաթոլլր
էինել,
մ բ–
տածեց
քաՀանան։
Մ է՛ Հնար մի Հնար մի
քանէ։ մամ էլ ապրելու
Համար , մտա -
ծում էր նա միայն
մի քանէւ մամ,
։լէ։տեմ
Թաթւււլն է , նա չէր էլարուլ մոռնալ
էւբ օ–
քա էսն ու ՚էի՚-՚ԷԸ • Ծանր էբ նորից
չնոբՀ
խնգրել
բէգից
, բայց ճար չկաբ :
Ոէ՛է , ասաց նա , մաՀից
չեմ վախե
նում , դու էլ ոչինչ
չթուլիբ
էւնձ աչխար -
Հում , ոբէ՚ղ
բս՚մանուելլւ
ծանր
էէնէ՛ ՚–
Թո՛ւ
է՛նձ մէայն ռր աղօթեմ , ՚էեէ՚քէ՚ն ան
ղամ
աղօթեմ
։
֊
Ա՚լօթէ՚ր
։
Եւ նա սէլսեց
աւլօթել ; Ն՛"
՚ս՚էօթու։է
է ր
ել նայում
այն էէանապաբՀին
,
որտեւլէւց
աբաղռւթեամբ
էււում էր փոչոլ
ամպր
Աէէօթքէ։
իւրաքանչիւր
բառր նա արտա -
սանում էր առանձին
Հ անղա րաութ եամ բ ,
առանձէւն
ղանղ էսւլութեամբ
, ա չխատե
լով
ււր քան
էլարելէւ է չաա մամանակ
վալւտա–
էլե լ , չ՛՛՛տ ապրել : Իսկ
ւէ՚ոչու
ամպն
էւք -
նում էր Հա իքնում ; Առաքին
անգամն էբ ,
որ Տէր Աարղիսն
ագօթոլմ էբ ոչ Ասւոր -
ծուն , առաքին
անւլամն
է է՛ , "բ նա իր ա–
գօթքր
Գ"Ր^էք էր գաբձել ել պատբաս–
տում էր
էի
րէմ խնգ
րււ ւթե ան
մ ի
արիւնոտ
գործ : իսկասլէս
այսօբ նա աւչօթք
ԷԼ Լէր
բառեր,
որոնք
միայն
մամանակ
էէ՛ն նր -
չանա էլում , եւ ուրիչ
իսո րՀ ուբգ
ուրիշ
պա
ր ո էնա էլո լթ ի ւն չունէէւն
,
Հնչիւններր
՛լ աբձել
էէւն ւէա յրէլեաննե
ր , բառե
ր բ րո -
սլէնե լւ , աղօթքը
մամ , ժամ անակ
էււ ու -
է ՚ է չ ոչէւնչ : Նա էլուղէր որ էր
աղօթքը
այսօր
՚էերք չառնի : ՛Բանի անղամ
էէեր -
քացալ
աէլօթքր , քանէւ
անէէսւմ
նորից
ւէե րսկսուեց ել չա րո ւնա կռ ւե ց նո
յն
էլ ան–
դաղութեամբ
։ ՝
Արեւր
մայր
մւոալ
երե էլո յեան մառա -
էսուէէր իքա
լ երէլրի
՚էր՛" ք
արեւե
լքում
փայլեց
լուսնի
եղքէււրր , նրա սլաղ չէ՛ —
թերն
րնէլսւն եբկբի
ւէրալ ձեւացնելուէ
՚^է՛–
ո ա յլ ստ ւււե րնե բ , բնէլան
նաեւ
թ չուառ
՛լիւ՛լէ՛ ել աքնԺայռէ՛
ւէրայ , "բի ստորո -
տում
կաաւււբլ ում էբ ռճիրր :
ԳաՀիճների
Հւսմբե բութ էււնր Հատաւ :
Բաւաէլան է գոչեց
բէ՚էր
այժմ
՛էեր —
քին ւսնգամ , ասա , ո՛"ւր է ԳոՀարր
։
Տէր Ա արւլ է։ որ սլա աաս էսան
չտուեց ՝
Ն։՛՛ յուսաՀ ատ
է ր եւ սւղասում
է ր
մ աՀ —
ուան,
Թաթռլլր
չկաբ։
Բէ՚/Է՛
նչան
արեց
ել Բէ՛ղ երն իրանց
Հ րւս ղաննե բն
ւււ ղ՛է ե քչին
նրա
էլրծքին ։ Բա լց յւսնէլալւծ
ամէնքբ
1լսւնէէ առան. էէեբեւից
, ժայռի
էլաաաբից՝
լսուեց
մ ի ձա յն ;
Ա–
ԱՀԱՐՈՆԵԱՆ^
ււմ.
•յլ բ՛
.բ, ր.
•ր
1
ւնիմւ
(5
Մնացհալր յա ջ որ դ ո վ )
