« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
Ս՚ԻՇՏ ՆՈՅՆ ԱՆՃՈՌՆԻ
էսԴՊՈՏ Ե՚ւՍՆՍԿՈՎ–
I
•
(Գ– եւ վերջին ւքւսս)
Խ
"1՛՝՛
ւ
՛ւչ ՚" յէն
«ս IIԱի ւէւ լի II ա սւ 1լաՆ աղ՚սսւ »
1լալւ,լհ չււււ. մէշ, ա ր ե ւմ ա Լ ան
լսքբոնումով
քենագս։ աութ իւնբ
յանցանք
է ,
չէսելոլ
Համ աբ
մւււ֊,ացոլ
ոճիբ : Այս
բնւլՀանուր
օրէնքին
Լնթա/չայ
են՝ Ր՛՛Է՛՛Ր
ք՛ս
Գ՛" Ք՛"
3
է ՜
նեբբ,
ամԼնաիսոնաբՀէն
սկսած
մինչեւ ա–
մ Լնա կա բ ո ՛լ իչիւանալո
բբ :
Լալագո
յն պաբագա
յին , կարելի է քրն–
նագաաաբաբ
մեգաւլբել
, նո յնիսկ
զրսլաբ–
֊աել այս կամ այն սչաչաօնաաաբբ
, եւ
աոՀասաբակ
ոԼլէ
մէկ/։,
՚ւէսկայն
գոււչլն–
թաւյաբաչւ՝
ա սա" ւահ ա ցնե լո ւ եւ
եչ՚կինք
բարձրացնելու
օրուան
՛Լարիչ
գէմքեբն
ու
իոբՀբւլային
իբալակաբ՚էշ
Հ
Այս պարագային
ալ սակայն,
քննաւլա -
էոոգբ, բացառիկ
ուշիմութիւն
եւ ճարպի
կութիւն
պիտի՛ ունԼ<1ւտյ , ւ՛չ միայն
"՚֊՚լիղ
ել
անս ի՛ւա լ սԼ րտե լու՝՝ ա յւլ
մհւսին
իշթա–
նոլթիլննեչ
՚ոլ
կոգմէն
տրուած
ՀրաՀան՚է–
ներն ու ցուցմ ունքնե
րր , ա յ լ ե ւ , յաշոգա -
»գէս
վ՛՛ս՛։ ա բա՛հ I.լու իր մեծ ու ՛Լ՛՛՛ՔՐ Իչ ՜
իւա\ տւո լ՛նե ր ր :
Այս
լ ն ՚ լ Հ ա ն ՚ ւ ւ ր կա ր։լ.եբուն
ւէա րմ ուած
եւ ր1ււոելացած
Պ -
կուրտիկեաններր
Հաւանաբաբ
Հակաոակ
իրենց
ներքին Հա
մոզումներուն
բանական
է , որ մեր քբն–
%աւլսւտութիւննԼբու
մէշ արւլար
նաիւան -
ձաիսնգրո
լթեան
ել
Հա յբեն։ո։ւ
ի րական
^աբձր նկատ ում՛ե երո
լ վւո իւա րէն՝
՛լէ չ եւ
յոոի
նկուտումնԼբն
Լւ Հտչիւներր
կբ տես–
՛նեն
մ իա
յն :
ՀամայնավարսլթԼան
ել
խորՀրգային
՝կաչ։։չ
Լ չ՛ո
լ
մ ասին մեր մ աահ
ումնե րն եւ
վե րա բե րմ ունքբ՝
յստակ են եւ
յա
յտնի
ր՚՚լոբին
։
Ա՝ենք
ւլէմ ենք մեր երկրին մէշ րռնա ՜
ւչ ատուած
կար՚չԼրուն
ել խորՀրւլտյին
Լ՛չ -
խտնսլթիւններոլ
վարած
քա
ւլա քա կան ո լ -
թեան :
Ա"եՆք կք. Հաւատանք
մեր երկբի անկա ՜
խութեան
իրաւունքին,
մեր
ժուլ,։վ։,ւ
րւլի
ազատութեան
, եւ Հեաեւալւար
, չենք կր -
ն " ՚ ր Համակերպիլ
Կրէմլինի
գաւլթ
ւս ա ի րտ-
.կան ւլա մ ան կաբ՚լե
բուն
;
1/ւ մ անաւանգ ,
իրենց Լրաիսաապարտ
րլլալ եւ
ծնկաչոք
սոզւսկել
միաՀեծան
մեծ եւ փ".բր
րոնա–
ւորնեբու
առշեւ
%
Աքս
իրոզութ
իւննե րբ , պտտճառ
չեն
սակա
քն , թուլացնելու
մեր "էրր՝
եսւյ
հայրեքփքիՐւ եւ ժռզովուրդի հանդէպ .
՚սն–
աեսելսւ իր գԼրմւորւչկ՚սյին
ճի՚չեբր
Հ՚ոյ–
րենիքի
.իերաչինման
եւ ա,լ՚լային
մչտկսյ–
թի
գաբ՚լ՚Ոցման
Համար, ել վերշ՚սպէս
,
սաորագնաՀատելու
իբ ան՚սռարկելի
ւլեբն
•Ոլ կչիոբ՝
Հայկ– 1՚աաի
ւիերշնական
լու -
ծումին մէշ :
Այս լմչւռնումներով
ալ, եւ
Հակ՚ոոակ
րոլչեւիկեո՚ն
ամէն
կո՚բ՚լի
՚չալ,սզիր
եւ
%ենզ
խսւզերուն
, մենք կաոչած
կբ
մնանք
,1եբ
Հ՚՚՚յրենիքին
, միչտ
աւելիւ եւ
աւելի
գօրացնԼլով
Հալեկան
միութիւնր՝
աարա–
՛լիր Հայ րաւլմ ութիւէւնե
բու եւ
բնաչիսար–
Հի մեր մալո վուրգին
միշեւ :
Աեր այս կեցուածքր,
անչուչտ
որ, Հա
լելի չէ Համայնավալ,
ի չխանալո
րնե
բու
Համար ;
Անոնց՝
ուզածբ տարրեր բան է :
Իրենց նպատակն
է ՝
հայրենիքի գւսդա–
փաւրր (ւոյնաւց1ւել խորհրդային իրա^ւակաբ–
դի հեա
եւ
Հայասաանր՝
իբրեւ
անուն
,Րր
միայն՝
խորհրդայիՐւ
սոէյիալիսաա կան
ւ1՜եծ հայրենիքի
Հսկա
յած ա ւա
լ ե լ, կրամ
ա֊
սին
մէշ :
Ասկէ ալ, այն նենւչամիտ
եւ
գռեՀիկ
մեկնութիւններր
, որ կլ, արուին մեր ա -
,1 էն մէկ արտա
յա
լ,ո ութեան
առթիւ
:
Ղ՚՚սչնա կցտ կան մամուլր,
մասնաւո
լ,,ս -
"չէո
ւիեբշին
տասնաւքԼակին
,
բաց՚՚՚ռիկ
կարե
լ,I
բութեամ
բ կբ Հ ետե
լի
հ) • Հ
"1
յաո -
տանի
զ բական - մ չակութա
յին
ղար
՛լ "՛ց ՜
ման րնթացքին
է
Մեր ՚չբական
քննագատներր
, իբենց
Լ"՚լ–
ճամիւո
վերլուծումներով
ել
ոլսումնասի–
բութիւններով,
լայնօրէն
կր նսլ։սււ՚՚ո՛
են
գա
ւչ թու
շ խ ա ր Հ ին
ծ ՚սնօթա
ցնե լո ւ մեր երկ
բի
զ րական - մ չակութա
յին
աբտագրու
-
թիւննե
Բլ, :
Մեր թերթեբր՝
լայնօրէն
եւ
կանոնալո–
բաչւաբ տեզ կուտան
խորՀրգա
յին
՛չ բոզ ~
նեբսւն
, արտատսչել՚ւվ
անոնց
արմէքալոր
՚լործերբ
։
Ա ի շտ նո չն շերմ վե րտ րե րմ
ու1ւքր՝
մչա -
կութա
յին տարբեր
ճիլզերոլ
վերարե
չ, -
մ ամ բ ;
Հա՞րկ է րսել, որ ,չ ա,չթա չխա
բՀ ին
մէշ
իւո
րՀ րգա
յին գրա կ՛ոն
II
ւթե ան ել ,չ ե՛չ ս՛ր -
ուԼս տւս կ ան ՛է ո բծեր ո ւ ՚քնա
լ ո ւն ե ւ ա ։գ ա -
Հով սպաո^ողր
Գա չնակցտկան
չրշանակն
է, իչւ մս՚մուչր
եւ յտրակից
կաւլմակեր
-
պութիւններբ
է
ի՞նչ
բանի կր յանւչին մեր այս Հաստա
տումներ
ր •
այնրաց՚սրձակ
ճշմաչւտոլ–
թեանր թէ
Գաչնակցութիւնր
կարելի
րոլոբ
Հնաբաւորութիւննեբբ
ի
՚չործկրգնէ
՚լաւլթաչխարՀի
Հայութետն
ծանօթացնԼ
֊
լու
Հայրենիքի
«կսւլտուրական
ւլաբզաց -
ման
էիե րե չքին» :
Այս ասշխաաանքյլ, ան՝ կր կաաաբէ ա -
ոաՆւլ յե,ոիՆ նկա՚ոաւէ աքներու , ե։
ւՐանա -
ւտնգ , առանց Որեւէ մտավտխոլթեան
։
Այ"
ի բ "զո
ւթ
ի ւնն ե ր բ
՚սնմ արսե լի են
կուրտի, կԼտննԼ րոլ
Համար
Աւե լի
^Լ՚չԳՐ
I
տարրեր բան է իրենց
ուզածբ տ
Անոնք , մեր այս աչխատանքբ
պիտի
գնաՀատեն
եւ «Հ տյրենաս
իլ՚ա կան » մԼծ
առաքինութեան
պիտի
յա յտա րա րեն
, եթէ
մեր
ւլրական
քննագատներր
, ել լ^,էՀան -
բապէս մեր մամուլր
հբա,ժարուէր քրն -
ԱադաաելՈլ «
իսո բՀ րգ՛" յին
կոլլտուբա
յի
ոս,ե,լհ՚աւչ
։՛ րծ
" ւթ ի ւնն ե րբ» :
Ուրիչ իսօսքով,
մենք պէտք էր շատա -
՚լովէ
ինք , ։ի, ա ռտ
բ,սն է ին ք եւ ւլ Լ բզնաՀա -
աէինք
միալն,
իւոլ,Հրւլ,ո
լին րոլոր
ար -
տագրութիւննե
ր բ , առանց
մ ա տնան չե լո
ւ
որեւէ
թե բութեան
։
ԳաւլթաչիսաբՀի
մէշ, այս գերր կր կտ -
ԳՐԻԳՈՐ ԶՈձՐԱՊ
Եհ ԹԱՏՐՈՆԸ
«
Գր՚՚՚լնԼր
պակսած
են միչտ
Հայ թտ -
աոեբարեմին
Համաբ,
ասում է ԶօՀրա ֊
՛զր,
ինչպէս
Հանզիսատեսներր
պակսած
^ին
արգէն
տնոր
սրւսՀէն եւ օթեակներէն
:
Ալ
՚Լերշ ի վերշոյ
,սյս թատրոնին
ձեւն
ու աարաւլր , ֆրանոակտն
բարբառր
, «
Ա–
" յ է "լ՛որ՛՛ն
կոմս», «Ոչ, տիկին
մարքի -
ղուՀի»
խօ"ա
կցո ւթիւնր
յիմարական
,
Ի՛՛՛Լ՝
Յ^՚Յ"^՛
ՔԲՔ/՚շ
՚^՚ր արձ՚ս/լել
տուած
էչ՛
Հս,ւչ,ւլադիւ.տ
Հ սւնգիսա
Լչ՚սննե բս ւն ,
որոնք՝
թատրոնէն
մեէչնեչով՝
մէյ մրն ալ Հոն չէ
ին վերազարձած
» :
ԶօՀրապի
Համ "՛լմ ամբ
թատրոնն
ա
յն
մաման,"1լ
կ՚ոլ՚ուլ էր
կ՚՚՚աարել
՚Է՚ԳՐ՚՚ՅԻ
գեբ
, երր տ ր՛ո աց՛,լէր
իրտ էլան եւ առաւե
լապէս
մամանակաԼլից
կեանքր, յաակա -
պէս
տուեալ
Հ ս։ ս տ լ՛ ա էչո ւթ եան
էլԼանքբ ։
էԼյս խն՚չիրր
ԶօՀբասչն
արծարծում
է
նոյն
1892/՛^
զրած
մի այլ յօգուածում
Լ«թ՝ատ -
րոն»), որն ունի ՚լլխաւռրապէս
տեսական
բնոյթ :
Հ կեանքի
անէչայուն
ու յեզյեզուկ
եբե–
է^ոյթներր՝
աչքի առշեւ
իրենց
յարատեւ
^ւերկայութԼամրր՝
Հասարաէչ ու անկարե
ւոր կր ղառն՚ոն
՚էրքի մր
չաբանակոլոգ
ու
լեցուն
էշերուն
պէո , եւ. թաարոնն
է,
"Բ կենալու
նչան կուտայ
, յատուկ
ոլշա -
ԱՐԱՍ՛ ՏԻԻԶԵԱՆ
Աբամ
Տիւ՚լեան
, չաաերուն
Հ։սմար թե -
րելս
անծ՛Ա՜նօթ
անուն
մր , ու իյԼրէււո
զմ–
ուտր
րԱՈ՚յ բացատրել
բռլորին
, ծանրոլ -
թիւնբ այն Հարուածին,
որ տնալոք ճա -
էչատուզ իլ՛ բ էլր Հասցնէ ա յոքան
անոսլւո -
"ե լիօրէն
Իրաքի
Հա յութեան
եւ Գ՛ո չնա կ–
ցական
լ^ւտանիքին : Աարգիէլ
էլէսսլրին
ի–
րենց անձնաէչս՚ն եւ Հալաք,ռքչ,"ն
, ոււչ՚չա -
յԼ՚ն
էլեանքր օրր օրին, աոանց
ւէ՚տ,ոծելու
անգամ
կեանքի
բնթացքին
մասին,
այգ
կեանքի
ո բ,էե,չբած
Հոսանքին
մաս
ին ; ին
չո՞ ւ եւ ին չպէ՞ ս է որ ա՛լ՛լ ՚" յի՛ն ՝• աոարտ–
էլական
չէնքր
ունի իր այս Կ՚"ո–ո յց
լ , ուր–
էչէ՞ էլու՚լայ
էլրանիթետյ
ամրութիւնր
ա -
նո ր
Հ իմ ե լ՛ուն , եւ ի՞նչ
գէ՛ բ
էլ ր
իւազսւն
կառո
յց ի պաՀպանմ
ան
մ էշ անՀա՛տնե ր բ .
այս
Հաբցռլմներր
տմէն օր չեն տրուիր ,
ամէն մարգս
լ էչոզմ է չեն տրուիր
,
որով
սլւստասխսւննէ,
րբ
էչբ մնան
մ ութին
մէ շ ,
մինչեւ
անոզոք
մաՀր
՛լայ
զզեանել
մ է էչ ր
չէնքի
ճ ա ր տ ա ր ա պե ան ե ր էն , մ էկր
Հիմնա–
քտբԼրէն
, ու չէնքն ու բնաէլիչներր
զգան
ւլնցումր
չէնքի
ՀիմերՈւն
Տ
Անոնցմէ էր լ^կեր
Աբ՚"մ
Տիւզեանբ
,
որ
եբես՚՚ւն
տս,րիէն
աւէէլի է Համեստոլ –՛
թեան
լո ութեամբբ
ղրա
Հ ուած , անտրր -
տունշ տարաւ
իր ուսե բուն
էԼբայ ծանբ բե–
ռբ՝ իրաքաՀա
լ ւլ ,ոզութի
ա՛լ՛լ ՛ս քին էլԼան
քի՛ , եւ զ ս,չնա
էլց աէլան րնտանի
բի Հաւա -
ւ։ա րաէլչոոլթեան
պաՀպանմ
ան եւ Հ իմ քե -
րոլ
ամրասլնւլւքան
՚.
Ե՚նտծ
Պարտիզակ,
էլ՝ենթազրենք
64
սւարի տռաշ, իր ռւսումր
Պ՚"ր՚ոի՚լ՚ոէլի
ա՚լ–
գային
վարմարանին
մէշ ստանալէ
ետք
ան ց ած է Պ՚՚լԼ՛ ո , " ւր աւա ր ւաս՚ծ է գեգա -
գործական
Համալսաբանր
։
Օսմանեան
բանա
էլին մէշ ծաոա
յ՛՛՛ծ է
ււ բ՛՛լէ ս ՛լ է՛ գա -
՛լո բծ ու
ղին՛ո գա՛լ արին , ա ւլա տտ ա են
չ
Հայու
ներքին
մզումովլ,
տն՚լտծ է
Հայաս
տան
Հ
1921.^^ ,
Փետրոլւսրէէտն
ւսւղսսէամ -
րութենէն
եաք
արտագազթոզ
մոգո -
ւլրութեամ
բ ղիտե
լու
Հալ,
էլր
էլր
ւրլացնէ
տս էլամ ան ւոիսլտրր
, որուն
՚ ի " ՚ լ " ց բ
Հան–
ղիւղած ենք չատ
Հեւլ, առանց
ղլոլխնիս
գտ րձնե լու
տ
/ / լ
"՛յ՛լ
պ՚՚՚աէլէւրին
առշէ,լ խորՀբւէածե
-
լու
ւղ՛" ր ՛դա
ւո րուած
Հարկ չէր րլլա
րղտււ–
նալ
մ է։ ր ,"նձիէւ վբայ, մեբ սրտին
՛Լր՛" յ •
իբլ՚էւ լ թէ անոնք ալ մատնանիչ
եղած
րլ
լա յին , է։ լ թատե րաբեմ ին
՛Լք՛" յ Ի ՚ոես
րե րուած
անձին
մ օաէն կամ Հեոուէն
մ եր
նմտնութիւնլ,
իւոստ,,վանիլ
»•
՛լրում է
ԶօՀրապն
այգ յօղուած,ււմ
եւ աւելացր ՜
^ում
. «Այս
\լւմբռն ո ւմ ո վ , թատրոնի
բա -
լ, IIյ,ույուց
ի չ
Հ "՛նւլ
,,։մ ան բին բա
րձ րո ւթե ա՛–
նր ոչ մէէլ արուե ստ էլրնա յ Հալասա
բիլ ;
ք*ուն
ւ՚սէլ կեանքն է տն , ապրուածբ
էի՜
րաքլանլ, էւլ ոչ թէ
ւլր ո ւած
, երղուած
կամ
ն էլա րուած
էլեանքր : Հալ է^բանական
ԿրԿ՜
նե րեւո
յթն է
•
Հա րա՛լա,ռ
ե ր կ"ւ" րեա էլնե -
բուն
՚իլ՚այ
իմաստասէբբ
էլամ
րարոյախօ–
ս ր իր ամ էն
վւ՚էրձերր
էլրնա յ կատարե
չ ,
"՛մ
էն
մ իքբոսրւէ։ ր ր սնուցանե
լ , Հետե
լու -
իմիլննէ.ր
էէ–ր1ււսւն Հանել , աեսակ
մ,ր փաս–
թէօրեան
աչիսատանոց
, որուն
մէշ
ուսում
նա սիր
ութիւ
ննե
բն ու ւլեն ութի
ւնն երր կ* րլ
լան ռչ թէ րնաիսօսաէլան տեսակէտով
նր-
ման արաբածի
մր , այլ նոյնիսկ
մարգ էա
կին
վրայ
I
Եւ Հոն Հասարակութիւնբ
•••
նեբկա
յ է անձամր
, իբ աչքով
էլր
Հեաեւի
աեսարանին
յառաշ
բերած
ախաարանա
-
կան
ե րեւո յթնե բուն , վախճանին
ու գա ր–
մանի
մ իշոցնեբու^ւ »
Հ
ինչո՞ւ
է՝ ԶօՀբապր
գրուած,
երղոլած
վուրգին
ու մտաւոբա/լանութետն
Հեա
էլ՛անցնի Պ՛"րսէչաստան
, տսլա
ք՚րաք
է՛բ էլեանքի
վերշին
երեսուն
,ո
"1րինե
ր ր
ամբալ^ութեամբ
նուիբուած
էին
Ի րաքի
Հա յութեան
ա՚լգային
Հասա ր,ոէլաէլտն
ւլոր–
ծեր,,ւն ել Հ ՛ Յ ֊ Գ՛" չնա
էլց ո, իմ ետն :
Իր մէշ լաւաղոյն
ձեւով
,քիտձուլուած
էին
պայքաբալ
Գա
չ1ւ
,ււ էլց աէլանր ել
^ւոյն
աաեն , կառոլցուռղ
չէնքին
Հ իմ ե ր ր
ա–
մոլլ, պաՀ "րռնե
լ " ւ Համ՛ար, Հալասարա
-
կ չ ՚ ՚ ՚ ՚ ւ թ ի ւ ն է
սլաՀուլ
ումբ :
ԻրաքաՀայ
մողովուբգի
սււչղային
սաՀ–
մանւալբաէլտն
իրաւունքնեչ,բ
ձե,ւք
չ։էւչ,ք, -
լու.
֊էումսւչ, մ,լած
սլայք՚"րին
մէշ ,
Աբամ
Տիւղեան
աոաշին
գծերուն
վրայ էր, Լ՛բ
պ՛սա սա խանա
տ ո լ
ւլե էչա ւիա ր ի ՚էիրքր էՐ1"՜
՚սրմեցնելով
, ։ք ինչեւ
ձե ր բւս էլա լութ
իւն ,
մԼ՛ն չեւ
բանա ա րկո ւթիւն ու գատավա
րու
թիւն
, ուր Իր՚՚՚քի
"՛բ՛լ արա գւս տ ատէ» ան -
ներչ, ս,նպարտութեան
վճիռ
էլ^տբձաէչէին
իր
էււ իր ե
,11
ձե բ րա էլա լո ւած Ր" է" Ր դաչ՜
ն՛սէլցտկաններուն
Հա,է՚ւ,ւբ :
Աոաշալոր
գծերուն
՚Լբայ
եղաւ
ան
միչտ, թէ տւրլտյին
էլեանքէն
նէւբս,
թէ .
Գաչ^ւտկցտէլան
բնտանիքին
մէշ–.
Անղամ ֊
ազւլ,ոյին
բնզՀսւնոլր
մո,լո,իին,
յաճախ
ւս–
տենտսլետ
ն,՚յն
մո,լ ուի ին ,անւլ ամ աղ՛լ •քա
ղաքաէլան
մողովին
, ուսումնա
էլան
ի՚ոբ -
Հուրւլներուն
, ւլրեթէ
չա րունակ պատաս -
խանատոլ
ւլեէլ՚սվարի
՚էԼ՚րքին
ւԼրայ
Լ՛ն չ էլր
վեբուրԼբի
իր ւղաչտած
կուսաէլւլութէւՈէն
^
եբէլու
՛անղամ մասնակցած
Հ • 3 • Գ –եան
րնզ Հանուր
մո՚լ՚ւվնեբոլն
, լնէլեբ
Արամ
Տիւ՚լէւուն ա լղ. բոլոր
սլտչտօններր
տարա՛ւ,
միչտ,
որպէս իր մալո
ւի ո ւրղԼւն , իր կոլ ՜
սւււ1լ,լոլթեան
խոնարՀ
մէէլ մտոնիէլբ,
ո -
րուն
ուսեր
"ւ1ւ
էլեանքր
զ րած է ծանբ
բեռ.
մբ,
որմէ խուսափելու,
ու միայն
սե,իտ —
/լան
էլքյանքով ապրե
լու
իրալոլնքբ
չէր^
տար
ի ն քն ի բէ.ն :
Անոնք որոնք ճանչցած
են ղինքբ
տւլւլա֊–
յին կամ կուսակցաէլտն
վ՚ոթ"րէլալից
մո -
զաիներուն
մէշ , անոնք կրնան վկա
յել , որ
ոչ մէկ անզամ ան չ՚իոբձեց
իր անձնաէլան
բարո յաէլան
ումբ,
ծանրութիւնր
նետել
տալ՚են
«բբոգրեսիստ՚ձ
Հ՛ս
յ մ տաւորաէրսն–
^եբր , որոՆք
«ք
,^ա.յքքեն տ ս է րնե ր» էւն , եւ
ե րէլ րսլա,լ ,,,նեբր
իյ ո լ,Հ րղո,
յին
Հա
յաստ1էՐ^֊
նին , բ,սյց
եբբէ.ք Հայ Հայրենիքին՝
Հա —
յո։ս,ռանին
:
Աեզմէ
Հեռու
նման՛
«՝ա այրենտս
ի րու -
թիւն »
յ
Ա ենք սլա չտամ ունք ան
ինք
մ ե բ ա
՛ւ
՛լ ՚" -
յին Հոյակապ
մչակոյթի
Հանգէպ
:
Հայ֊
ր ե ն իքի
մէշ թէ
Հ այ
բեն իքէ ն
ղ ո ւլ, ո
էլ ՝,ւ, ,ւլ -
րի եւ կր ,լ՚"րղ
անա
յ միչտ մեր
ազւչային
այս
անվ, I,խտ րինե լի Հարստութիւնր
%
հք ՚" ր ա՛լ՛՛՛ն ե լո ։է ։լէշն ու սխալբ
,. եւ մատ՛֊
նան շելով ա զա ւլա
էլո գ ոտնձղո
ւթի
ւննե ր բ ,
ոչ
միայն վնասած
չենք< րլլար , այլ եւ
ւլ էւ րաղանւլ",ոլէ ս ն ոլա ս տ ած՝ Կ^Րլ Լան ք
ւէ էւր՝
։ւ,ւլ,լային
,քչ,"կ"յթի
բ,սրւձլ,ացման
:
Եթէ
՚ կուրտիէլեաննեբբ
վոտաՀ են ի ՜
բէ՚նց
«մեծ
նո լաճ ումնե լուլն» եւ նա խան– -
ձ,"
խն,լ իբ «էլուլտուբական
կաոլր»
ամ բա –\
սլն՚լե լ"՛
՛լ ՚" ղթաչ իսա լ՛Հ ի Հետ , ինչո՞
լ եր–
Կ՛՛՛թէ կբկնակի
։ի,"բա,լոյրներ
կր քա
չեն
գազթ՛"չիսարՀի
Հայ գրաէլանութեան
՚լէմ :
ինչո՞ւ
,չ աղթաչխաբՀ
ի
մէշ ,
ւք իա
յն
« րրո՚լրե
սիս՚ո»
Հ ա յ «տազանւչ
»նե րր էլբ
աեսնեն
, –անտեսելուի՝
բ՜ուն
տագանգնեբն
ու անվ իճելի
Հեղինակութիւննե
ր բ :
Ալս
չտվւո՚ի
մենք էլր ,իեբշ,սցնենք
մ է, լ,
բնդՀան՚՚լր
մտածումներր՝
Պ • Ա"՚ • կուբ՜
,ռիկե,"նի «
ինչո՞ւ են պարոնայք դաշնակ–,
ներ վա|սենոլլք կուլտուբական կսւպից»
յալ.ու.,"ծի
։ոոթիւ
.-
Մենք
անւլ րա ղար
ձան ք մէ էլ քանի ա ր -
տայայտութխւննէ^րռլ
միա լն :
Գլ,,ոկան -
քնն
" ՛ զ Ա՛՛ոնե բուն կր մնալ
Հ ան ,չ ա ւք ան --
օրէն "չտտռսս խանե լու
սչ՚՚ւ ր տտ էլան ս ւթ
իլ —
Ա– ՏԷՐ
ԹքԻԼՄԱԱԵԱՆ՛
կամ նկտբուած. էլէ^անքի եւ թատրոնի
նէ^բ^
կա յաց րած
կեանքի
մ իշեւ
ւլանազանոլ
-
թիւն
ղն՛,
ււէ՛
եւ ,ի է,
լ
՚շԼ՚նիս
նե
րքլ՛"
յ՚՚՚ՅՐ՚՚՚^է՛^
Համարսւմ
բուն, էլե՚սնքլ
, ապրուածբ,
ի ՜
րՈէէչանր։
Աեր էչարծիքով
, ԶօՀր՚սպր
նր ~
էլատի
ո ւն ի թ՛աւ՛, րռն բ
ի բ բել
Հ տ ՛է՛ա ՚չրա -
էլան ,սրուեսյռ. իր ր–ո։լար ա ււա ւե լութիւէւն-ե.–՝
բով,
նէլաւռի
ոյնի այն Հանւլամանքր
, որ
,լլ,ակ։"ն
է,րէլբ բեմում
ձեոք է բէ,րու,է՛ ի -
րաէլան
լինե լու պաարանքի
լր՚ոց՚՚ւց՚իչ
Հր–
ն
,1,
լ։ ա լո բութ ի ւնն
Լ լ։ , ո բ աի ել
,չ
,ւ, ռն
ում է
իրականւ կեա%ք՝ Զօ՚>րապե ան– ՛էե ւ^ւ
էլի տ
սւ–
էլան ւո1–
ր
՛է՝ինո,Լ
Հ ո,լեբանս, էլան էլբկներե -
՚ – " յ թ > Ի՛՛Կ
՚ՂԻ^՚՚ԻՑ
Բ^՛^ վ՚ոխագրուած
կ&ր–
պալ,
ր
, չն՚ւրՀիւ
ղերասանտէչան
ո՚րուէա -
՛ոի,, իրրեւ
էլենղանի
մարզ՝
իրական
մար–
ւչու Հսւրտ՚լ՚ոա
ե րկ"
ւո րԼ ա էլլ : Գբաէչանոլ -
թիւն,ր , եբամչտութիւնր
^
նկարչութիւնը
(«ղրուած
,
եր,չոլած
կամ
նէլարուած
կեանքր»)
յաճախ
էչարիք
՚ււնեն
մեէլէւա -
բան ո ւե լո լ լա յն Հասարաէլութեան
Համաբ ,
իոէլ թատե
րա՚լրի
պատէլերած
էլեան
քր
թատ
բոն՚ււմ
«մ ե էլնա րան լում է»
էլեն ՛լ ,սնի \
օրինս՚էլո՚ի
, "ւստի ել Հս՚նղիսսւտեսբ
րէէ - ,
մում տեսնում է բուն
էլէ,անքր , ապրռւա -
ծր , իրաէլանր
ւ
Շ՛ոա
աւէւլի էլար Լ՜ ւոր է ա լն
Հան
՛լ աւք ան–
քր , որ
չ
,ստ ՋօՀր՚սպի
, թատրոնն
ա
յն
վայրն է, ուր պէաք է ուսումնասիբուեն
,
լ՛սյ,ոն,"րերուեն
ու զննոլեն
Հասաբակու
-
թե ան
Հ ի լան
զո
ւթի
ւննե Բլ, եւ
ղարմ ան -
ուեն : Ուրեմն
, ոչ թէ կեանքի աբտացո -
լում
բնղՀանրաւզէս
, կեանքի
կբէ^ւոբա -
կան
,, փասաաղրական
վերարաաղրոլ
թիւն,
"՛յլ էլեանքի
այնոլիսի
արաաԱո --
լում
,^ ուբ քննւում
է մսւր՚էր
իրական՛՛ւ ՜
թէ՚ան
եբեւո
յթնէւրի
մէշ, ցո յց են արր
ւում
Հասարաէլութեան
սալ իա լական
սւ բաբ"
յաէլան
աիս՚ոե բբ էււ ,լ րանք վե րա
—
ցք
\՚1ւելու
մ իշոցնե
րբւ
Նչանաէլում
է՝՛ ԶօՀ. -•
րապբ
րնւլ ուն"
ւմ է ղբա էրսն՛՛ւթե ան ել,
աբ"ւե սաի
Հաս արա էլա կան
ւԼե րավ,։, ի՚Լ՛ է
գե րբ , րն
՚ւ
ո լնում է
ւլ րողի
ղ ոլչծօն մ
իշա~.
մ տութ
է, ան իրալունք-ր
էլեանքի
ե րէ,ւ.ոյթ -
ների մէշ ;
կաբո գ էին ա րղեօք
թ՚աբւչմանակ՚սնէ
"լիէսներբ
էլատարել այն ւրերր, որի մ՚»ւ ՜՝
սին
խօսում է ԶօՀրասլր
, երբ ամէ% Հա ֊
սարո՚էրւլթիւն
՚ււնի
իրէւն
լո՚տ
,,լ
.էլ ,ֆւխտէ.բն
ոլ
,,չա էլաս ութ իւննե
չւլ. : Պս՚ր՚չ է , "բ չէի^
էչաբուլ ։ԱՀա այս Հանղամ
ան քխ
րմ րոնդ
,1է^
մո։ի է , որ ԶօՀ 1"""լր
արէ,
ւմ տաՀտ
լ թ,սսո~
րոնի
,իԼ չ, ա էչան,չ ման է՛ւ ւլ։որ։էտցմ"ւն
կա ՝
րելորա,չռյն
զործօննէւրից
մէկն է Հա ՜
մտրոււք
։լչ
,1
"էչ,սնութե՚"ն
ել
թէէէա
-րոնի
"երտ
էլասլր Լլ էլո չ է ւսնո-ւմ ՚լերասաննէ։ -
րին
«տյսոա.Հեաել
ղոնէ մեր
երիտաս՚սբգ
,լ ր ա էլ ան
ո է թ
է, ան Հեաւ՛ (նկո՚աի
ունի ութ -
սանաէլան
թուերի
լլէալիստաէրսն
ղրաէլո՛-
նո, թիւնբ)
Հասաաաել
խնամոլթիլեր
,
՛լոր երբեք
իռչելոլ
չէին » : «Աեր
՚ / Ր ՛ " / ՜
նեբ՚,ւն
էլ՝իլնայ
։,,ո,"շին
անւլամ
իրենք
մօ
տենալ թա,ոեբ,"կան
ասպաբէղին
,
նոյնիսկ
թատե րաբեմ
ին
ՄԻՆԱԱ
ՀԻՒԱԵԱՆ
(Սովհտ. Արուեստ)
(2)
Fonds A.R.A.M
