1
).Ր&ԱԿ ԵՐԳԵՐ
ՍՊՍՍՈհՍԾ ԿԱՐԱՊԸ
Երամին
նշան
րռնելով,
ես մի կարասլ
֊սսլաննեցի
; Բայւլ
երր
մօաեւյայ
\լծւկած
–Հալքր
րարձրացնելու
, նրա մօա
ւլաայ
էգ
մլարասլին
:
Ե
•• շաա
էի լոել կարասլի
ոի -
րոյ
մասին
եւ. այմմ ականաաես
եգայ
այգ
մեհ– ղգաւյման
ա5էմաՀա1լան
ումին;
Վշաիւլ
կարկամած
րնկերուՀին
ասես
ամէնեւին
չնկաաեց
ինձ, ոչ էլ Լոեց վաղորգեան
լր -
ռութեան
մէշ Հնչող իմ ոանաձայնր
:
Նա
չչսւրմոլեց
նո բւիսկ
ա յն մամ անակ ,
երր
չաս, մօաիկ
տարածութիւեից
Հրաւյանս
ուղղեցի
նրա
վրայ։
Ող^ էուիմեամր
Հվ՚ոլ–
ուելով
իր սիրածին
, նա երկար ,
լուսաւոր
կւոուղ ր քսում
է ր նրա
մ արմնին
եւ
ղուն՜
ղունում
, ղունղոլնում
էր
. . •
Հրաղա\նս
ասես
ինքնիրեն
ցած
թոնարՀ~
ուեց,
այ՛լ
սիրոյ
վեՀռւթեան
աււաշ
:
ինչ–
ւղէ՜՚ո
կ՝ ուղէի
ինքս է լ սիրել
ու
սիրուել
•այղ Հրացանաղարկ
կարասլի
նման
;
ԿԱՅԾԱԿԻ
ՓԱՅԼԸ
կայծակր
ւիայլաաակեց
ու
լուսաւորեց
ծաււչւ : Նրա
Հրեղէն
բ"ցի մէշ սլարղ նրչ -
մարուեցին
ամէն
մի աերեւ,
բնի ամէն մի
. քե բծուած
ք
:. Մ ի
վա յրկեան
առաշ
չկս՚յԼ՚ն
ւ՛չ ծառր
,
ոչ
րնի
քեր՜
ծոլյսծքներր
:
՛իի չե բա
յին իսալարր
կլանել
էր
ամէն
ինչ :
Ես մի րնկեր
ունէի : Աչինչով
՚ոԼրի
էրեկ^աղ
մի րնկեր։
Նոյնիսկ
տնեղիներր
չէին
Հասկանում
նրան
.
լռակեաց
էր ,
ինքնամվւով,
: Բայց
եղաւ
մի սլաՀ,
երբ
նա փայլաաակեց
բոլորի առաշ
,
ինչսլէս
•այն ծառր
կայծակի
սլա Հին ւ
ԱՊԻՆ
աՈ՚Ի
ՎՐԱՅ
Տառեբբ
միսրճուել
էին բնի մէշ, ծած–
կոլե
լ Հաստ
կե ղե ւո վ , բա
յց չէին
շնշսւե
լ ,
սոլիացե
լ է ին ; Այս անուն
լ.
մ ի մտմ անակ
ես էի քերծել
Հովուական
գանակով
:
. Տ "՛ր ինե՛՛ բ , տարինե՛՛ ր :
Այն
աղշիկբ
Հիմ ա մա յր է
ղարձել
,
ասում
են՝
նոյնիսկ տատիկ
է; Տէ,
ես էլ
աււա9ուանր
չեմ : Ամէն
ինչ վաիւուել
է ,
անցե
ք
մ ո ո ա ղ ո ւթե ան
՚/վ՚րկբ
• ե՛ ՚– ա
՛ւա
շին
եբկչոտ
իսոստովան՚ւլթիւնր
, ե
՛լ
աււաշին
Համ
րո
յրր
:
Միայն
ծաոն
է սլաՀել
նրա
յուչր
:
Ա ՚ լ շ " " յ ն
քե՛լ , սսլիաւոր
ծառ
, իմ պա
-
այանութիւն
յ
ՄհՏ Ք Եհ ԱՐՈհԵՍՏ
ԱՐՈՒԵԱՏԻ
ԱԵՆ՝
ՑՈՒՑԱՀԱՆԳԷԱ
ՄՈԱԿՈՒԱՅԻ
ՄԷՋ
ԽՄԲ–
— Հոկահմբերեաւն յհղափոխոՆ -
թեա11 4(կւդ ասւրեդարձիյլ սսւթիւ մեծ ցւււ–
ցահանդէււ մը կը պատրաստուի
Մոս -
կոլայի մէջ : Այլւ սւոթիւ Անտրէ Փիէո.հե
տեւեալ յօդուածը դրած
է Լր Մոնտ\ւ
մէջ :
Յ ՚ ՚ ՚ ՚ ւ ա շ ի կ ա յ
Հոկտեմբերին
Մ՚՚սկ՚՚ւ՚ոյի
մէշ
մեծ չուքով
ոլիտի տօնուի
բոլչեւիկ
՜
եան յեղավա խութեան
4։0ամեակ,ր
:
Խ •
Մ իութե ան թատե բաղիրնե
րն ու արուես
-
աաղ էտնե րբ լծուած
են ժրաշս/էւ
աչիսա -
տանքի՝
Հանգի
ս ութե ան ցփա
յլրաւե
լցնե
լու
Համար : Ամիսներէ
ի վեր Ա ոսկուայի
թեր
թեբր
կր ղրեն ցուցագբսլելիք
ղործերու
մասին,
որոնց Համար
խորՀրգային
ար ՜
ուե ստաղէ աներբ անցե ալ Մ արտի
իրենց
Իմ
« ԱԻՐԻ
֊ ԱՒՐԻ
»
՛լից լալ են երեէ
լուսամուտից
երեւում
տար
աւայ
եղանակնեբի
քմաՀւսճ
վւովախռւ
~
թիւններբ
յ
՚իեռ եբէկ
ղի՛մ աց
ի
Հ ովա
ում
չողում
էբ ղարնան
շաՀել
արեւից
՚է"Կ ՜
ուած
ճե րմ ա կա գլխա ր կ ձնծաղիկբ
,
Լ՚սկ
այոօր
նա կուլ է ղնացել
ուրիչ
ծտղի1լ1ւեբի
Համ աստե ղոլթե–ս
/1ւ
՚լ.
:
ԱՀա
եւ իր բոսորաղոյն
բամակբ
բա
-
ցեց
«սիրի
֊ սիրի»ն
, որի
թերթիկներբ
մ էկ - մ էկ պոկ^է լով
, եո խորին
Հանգի
-
սաւո րութե ամ ր ղ ուչա կում էի իմ
ոիրոյ
բախտր
։
ինքնտմոռաղ
ուղ։լւում
եմ
՚էէ՚՚ւի
գ՚՚ւ՚՚բ
ու կանգ եմ առնում
կէս ճանա սլաբ Հին
•
Այգ ""լր , եղբայր
, -
լսում
եմ
՚քէկի
ձայնր
,
. քե՛ղ չի սպասում
այղ
ծաղի–
կր , ֊ գոլ
քոնն արգէն
պոկել
ես :
Լուսամուտիս
տակ
լսւում
է մի ու.բաիս
քբքիշ–. Ես նորից
եմ ղոլբս
նայում
:
իմ
պատանութեան
բոսորագո
յն ծաղկի
վրա
յ
թեքռւել
է մի տղայ ; Այ՛լ նրան
է սպա
-
ոոլմ
«սիրի
~ սիրին» :
Ղ՛ո ւչա
կի ր , աղա
յ , րա յց տես
, ինձ նր ՜
ման
չսխալուես
:
ՄԵՆԱՆԱՅԻՆ
ՏԵՐԵՒ
Ամա՛՛նային
տերե՛՛ւ
. • •
ճԼ՚ւ՚լԼ՚ց
ոլոկուելով
նա երկաբ
սլտբտ —
ւում
է օւլում : Ե"
րոնում
եմ ո։ ր՛ , տնտի–
ւլում ա՛փիս
մ էշ ; Նա ամ բուլ^ովին
ծած
~
կուած
է ղեղէն
եբակների
ցանցով
: Ասես
մարտնչել
է իր ՚իոքբիկ
կե՚սնքի
Համար
եւ
Հեռացել
այ՛լ կեանքից
Հիմնովի՛ն
տբոբ
-
ուած
:
ԱՀա տյգպէս
կր ՚լնամ
նաեւ
ես,
սսլա–
ռելով
ինձ մինչեւ
վերշին
կաթիլ,
ինչպէո
գեղին
եբակների
ցանցով
ծածկուած
այ"
՚Ի՚՚ՔԲԻԿ
չորացած
տեբեւր
•
Լ
.ՀՈՒՐՈՒՆՑ
ՍհՐՈՅ 1ՐԱՇՔԸ
(ԱՎՈՒԱՆԱԿԱՆ
ՀԷ՛ԲԵԱԹ)
«Ի՞նչ կասեն
ք ե
՛ լ
մարգիկ
, եթէ
ւլու մե
ո՛
II
ս։ ա
ն»
, -
նակ
ղնաս
Հե՚լկ
« Աիրելի
եղր՚սյրս
, իսկ
ի՞նչ
կասեն
մ արղ իկ , եթէ
ես փա խ չեմ
քո տնից»
,–~
պաաաոխանեց
ք՚՚յՐբ
•
Ամի՚րր
մտածմունքի
՛ք է շ բնկալ;
կրկար
մտածեց
եւ, վերշապէս
, սիրտր
մեւլմա
՜
ցաւ
՛՛ւ թ՚՚էյ՚՚՚՚որեց
ԼթաՀոյին
ղն՚սլ
ուր որ
ցանկան՚ււմ
է :
ՇաՀօն
չատ
ուբաիսացալ
,
ծածկ՚՚ւեց
չար սաւ ււվ , որսլէսղի
ոչ ոք տեսն Լ՛ իր
։լե–
ւլե՚յկոլթիլհբ
եւ \բնկաւ ՃանապարՀ
:
Շատ
ղնաց , մ ինչեւ
Հասալ
մ ի լա յն
ղ ե տի
:
Ի՞նշ
սւնԼլ,
ինչպէ՞ս
անցնել
միւս
՛ս՛իր
•
Յանկարծ
, որաեղից
էր ղուրս
ե կաւ
մի
նաւակ
, մ օտեղալ
իրեն
եւ նաւավաբբ
տ -
ոաշ՚սրկեց
միւս
ա՛իր վախ
ա՛լ բե լ :
Շ՚՚՚Հօն
անվախ մտաւ նաւակր
եւ միասին
աոաշ
չարմուեցին
:
Մինչեւ
՚լետի
մէշ՚ոեղր
ք՚՚ւշ ո ՛լ ո ւթ ե "՛մ բ
անցււք՚ն : Բայց
սւլ՚լւոե՚լ
սէէք
ե՛լ Հովր թբ" ~
ցրեց
ՇաՀոյի
ծածկոցր
ու նաւավաբր
քա–
րաղւոլ
նրա
ւլ եղե ց կութիւնր
տե սնե լով :
Զար
մի՚ոքր
ղտոնում
էր
նրա
ղլիաւմ
,
մտածեց
լլկել
ՇաՀոյԼ՚ն
: Գալ՚ձրեց
նալա
-
կր եւ քչեց
Ր"լ՛՛ր՚՚վին
" ՚ ֊ ր ի չ
ու՚լ՚լ՚՚ւ
-
թեամբ
:
ԱդէԻԿԲ
նկատեց
ս
ն
՛ղէ ՛ոք
կողմր
չի ՛ոտնում
իրեն,
ուստի
յուղուած
Հ
՛որ ցրեց -
-
ինչո՞ւ
վե րաղա րձա ր : Ի՞նչ ես ու՛լո
ւմ
ա՛է։ել :
Լ^իավալ՚բ
"ւնրնղՀւ"տ
նտ յեց
նրան
եւ
չպատասիւանեղ
:
Այն
մ ամ անակ
ՇաՀօն
Հանեց
ո՚ւկի տոլա–
բանշանբ
թեւից
ել մեկնեց
ղէպի
նա :
*է*"՚յլ"՚լ
՛՛սկին տեսնե
լ՚՚վ
տրթնցաւ
թի՜
ա՚էարբ
• « Աւելի
լաւ չէ՞
՚իերցնել
ապա
֊
րանշանր»
մաածեց
նա :
Ե՛ չտա
պով
իսլեց
ասլաբանշտնր
՛՛ւ
այլք՛ ւս առանց աչքե բբ վեր
րար ձրացնե
լու
տարաւ
միւս տվւր :
Շ՛՛՛տ
ւլնաց ՇաՀօն,
եւ վեբշաւղէս
, Հա -
սալ
տբքայից
արքայ
Ակբարի
մայրաքտ
-
՚լաքր։
Երբ նա
վ՚ոլ՚ձեց
վ ր ՚ լ ՚ ՚ վ ե լ
թաւլտլո–
րի ֊.անղիոտբ,
՚ւլաՀւոկներ։
,
հիծաւլելով
աղշկայ
վրայ՝
թռցրին
նրա ծ՚ոծկոցբ
: \
Գաող. կեբոլուի
լաց ե՛լաւ
Շ՚սՀօն
եւ
իր ՝
խնղիբն
ուղղելով
՚լէ՚՚լի
ամենակարող
Ալ ֊
լաՀին՝
օ՚լնութիւն
ի՚՚ն՚լբեց
:
Նր՛"
լ՚՚՚ցբ
լ՛՛եց
Ակբ՚՚՚րր
եւ
Հբումայեց
բ՛ոց
թողնել
ւո՚լշկան
եւ նոր ծածկոց
" " ՛ ՛ լ
իրեն։
Ծ՚՚՚ծկոցր
րերին,
րայց
Շ՚՚՚Հօն
, ւիո֊
իւսւ՚1ւ"ւկ Հեո տնտ
լ II լ պտ լաաից
, թաղն
ու եց
Ակ րա ր ի ՝» ա^՚՚լ ո տա
ու ե ղ ս ւմ
Երկաբ
սպաոե՚յ
, վել՚շ՚"սլէս
, տես՚սւ
,
թէ
ինչ՚ղէււ
ոլ՚՚՚Հւոկներր
րերին
աւսնշուած
՚ւ՚Լ՚լ/""
լԼ՚ն թաղալորի
՚լատո՚ստանին
յանձ
նելու
•
Ի՞նչ է ՚սբել
այս մարղր
,
ղամ՚սն–
օրէն
Հարցրեց
Ակրարր :
Ով մեծեբից
֊
֊ մեծր , նա
մ՚ոել
էբ քո
ղտնձարանր
եւ ռւղում
էր ղողանտլ
թան–
կտբ,/էք
լաբեր՚լ,
սլաաասիւանեց
վէղի
-
Րվ՛. ••
ԱՀեղօրէն
ծիծ՚ս՚լեց
թաղաւորբ
եւ ՛հրա
մայեց
Ջրվէմի
մէշ նե՚ոեցէք։
Թող նտ
իր
մաՀր
ղտնի
ՀեղՀեղատի
ոլղտոբ
շբերում
,
ինչւղէս
եղել
է իր թ՚ոփաոաչրշիկի
ե՛ ՚ / "
՛լի կեանքբ
:
Համաղումաբէն
մէշ նոր ՀրաՀտնղներ
բս–
տացան
: Այւլ օրերուն
, կուստկցութետն
եւ
կառավա
րութե ան պաշտօնական
խօսնակն
էր
Շեպէլււվ
, որուն աստղբ մարած
է այ–
մրմ .
Վերոյէչեալ
Համագումարին
մէշ,
խոր–
՜՚Բ՚լ՚ոյին
նկտրէմերբ
,
փորագբիմերր
,
քանղակաղործներր
խոստացած
էին ՛՛լայ ֊
քարիլ
արեւմտեան
«տյլասերտծ»
արսւես–
էոէ
նոր
ձ՚լտ ումնե ւ՛՛ւէն
՚լէմ
եւ «Հոկտեմ
-
բեբեան
էէ՚եծ յե՚լա՚էոխութեան»
արմանի
ղոբծեր
էսրտաղրել–
Խ՚՚ոաացած
էէն մաս
նաւ" բարաբ
վանել
իրենց
գործերուն
մէ
շէն
՛լ եղա սլա չտա
կ
՛ոն ,
բկ ասլա չտա
կան
,
վերացական
ել այլ ձ՚լտոլմնեբ
,
որոնք
«ք՛ո՛ւքեր՛է
՛լա ղա
էի
ա ր
ա
բտն ո ւթ ե ան վատա–
ռողշ աղղ եցութ իւննե
բն են» ։
Ո՛յ"
ցուցաՀանգէսր,
ուրեմն,
պիտի
լ լ –
Լ՚՚^յ
^ Ի՛նչոլէ" յայտարարած
է աբ՚էւեստա
-
գէ տնե լ՛ու
մ իութե ա ն ք ա ր
ա-ո
ււլարբ
, աե
սակ
մր քննութիւն
, տեսնելու
Համար
թէ
ինչ
չաէիովխորՀրղային
տրուեստաղէտնե–
՝
ՐԲ
յ՚որ՚լս՚ծ
են իրենց իսոսաումներր
:
«Փլ""ւ.՚ոա»ն
կր ՛լրէ որ
ցուց՚՚՚՚էբուելԼւքՀ
ղ ո րհ ե ր լ։ սլիտի
նեբ կսւ յացնեն
ղլխւսւորա
- ՚
բաբ Հոկտեմրերեան
յեէլափոխութե
ան ՛շա– ՜֊
նտ՚լան
գրուագնեբոլ
եբեսներր
: Աակայն
5
տ բս լած
անուններէն
ու տարուած
ւսչԼսա —
տանքնե ր է՛ն կլ Հետեւ ցուի
որ ցոլցտՀ ան -
գէսր պէաի
ներկա յացնէ ,առաշէնՀերթէն
,
պատւքտկան
նէւթեբր
: կեգրոնական
ղէմ -
Քր
սլԼ՚՚ոի
Հանղիսան
՚Այ
Լենէնբ,
որՍէԼՀե
ւո Լ լ
« անՀ
ա
տ ի պա չտամ ունք »էն
՚րէմ
ձեոք աոնուած
մէշոցէն
ղերծ
է անիկա
-.
Պիաի
ցուցսւղրուին
Լոս րՀրղային
նչանա
-
ւոր
նկարիչներ՝
ԵոՀանսոնի
, իսանովէ
,
Ռեչեչնէքովէ
, Աոքոլովէ,
Գուրոլիչի
ղոր–
ծերբ,
որոնք
կբ
նե րկ՛" յացնեն
Լենինի
կեանքէն
ւլանաղան
ղրուաղնեբբ
:
Ուքրանիոյ
մէշ, երեք Հաբէւրէ
աւելէ
նկարէչներ
կբ սլատրտոտուէն
Մ"սկու՚՚՚յԼւ
ցու՚յւոՀանղ
էոին • Ղ՝երա՚ւիմով
, քիուբլով
,
Ֆ՚՚՚ւ՚՚լ՚՚՚քք՛
, եւայլն
-
Այս
իւ՚լտն կարնե րէն մեծ մաո
մ ր սլԼւտէ
ներկայացնէ
խորՀրղային
Հերոսներ
,
բնական
տեոաբաննեբ
, բանուորներու
եւ
դիլղսւցիներու
գերշտնԼւկ»
կեանքր
, եւն •
Տ
Թէեւ
այս նկարէ
չնե րր ու
քան՚լակտ
-
ղոբհներր
կր քտշտլեբո. էն ու
կր ՛Լար -
ձա էորոլէն
կա
՚ւաէիաբութե
ան կողւէ է ,
էւա -
կայն անոնք
չե՛ն ծածկեր
էրենց
գմչոՀու
-
թիւնր
էլործիքնե
բու
եւ նիւթի
ոլո՚քլասին
սլատճաոաւ։
կարգ մր
չբշաներու
մէշ
ւղաստ՚ոո
, վրձին,
ներկ,
կաւ
ղււյւււ -
թիւն
չունին,
իսկ
ուրիչ
տեղեր
ղրկուած
են
՚ղէաք
եղածէն
աւելի.
ՍովէտԱ1)կաԸ
կուլտուրան
կլ ղրէ , որ Մինսք ղրկուած
է
յիս՚.ւն
Հտ՚լար
թոն
կալ
, իսկ Վաղախս
-
լուսն՝ այնքան կտաւ, որ բալարաբ
է ամ -
ԱՌԱԿՆԵՐ
ԱՐՋԻ
ՃԱՇԱԿԸ
կանսւչ անտաււի ամէն բնակիչ
Գովաբանում էր եղնիկին համեստ •
— Ի՜նչ լաւ է պարում ,
Ոււնւի մեծ արուեստ • • •
Եղնիկի պարը ու նուրբ շօրոբը
Չէր յսւղոււք ւՐիայն Րրդոտ ասլօրր :
֊ Եղնիկն իր պարով
ինձ ըաւարարի՞ • • •
Այ. ՚ււրիշ բան է ,
Թէ արջր պարի :
Այնպէ՜ս է պւպաւմ ,
՚Աաղում շօրորում • • •
ինչո՞ւ չեն ուղտիղ
Պարե լ սովորում :
Ոտքերը սիրուն, ոնց յղկած մարմար •
Ուղտը ծնուել է բալետի հաւմտր • • •
X
Երբ նուրբ հարցերում
Մեծ դեր է իյաղում արջի նաշակր ,
Միշա էլ տուժում է
ք^արձր արուեստի համեստ մշակը :
ԱՐՇԱԿ
ԳԱՐՐՆԻ
բո՚լշ ՚ռասնեակ
տարիներու
Համար
:
ԸնղՀանբաոլէս
կր կտրծոլի
որ "՛յս
ց՛՛ւ՜
ց աՀ անգէս,ր
ւղիտ ի
ն ո ւի րա
՛րո բծ է
«ուղղա–
վ՚առ»
աբո
ւես տաղէ տնե ր
՛ ՛ լ
յ ՚" ղթանա
-
կէ • Արուեստր
կո ւսակց
11 ւթե
ան
լուծէն
աղատե
լու
կո՚լմնակից
ա բ " ւես տա՛րէ տնե ՜
րր , սակայն
, չեն պա րտուած
տակաւին
՚–
Ա արտ
ամսուան
Համ ա՛լո
ւմ ա ր ին , կուսակ
ցական
ղեկ՚ովտրնեբր
խստօրէն պախա
րա
կե ցին
տ
յն երի՚ռասա
բ գ
ա րուես տաղէ ա ՜
ներր,
որ Հեաեւելով
արեւմտեան
արուես
տի
նորաղոյն
գւգբոցներոն
, չեղած
էէն
կուսակցութեան
ղծած
ճամբէն
: Ե՛լան
ն՚ո–
ել
ին քն ա քնն տ գա տ ո լթ
ի ւնն ե բ ,
ո րոնց
րնթացքին
ծերունի
ա րուես տւս ղ էտ
մր
յա յտարարեց
, որ եթէ
կարղ
մք եբիտտ
-
սա րղնե ր իբեն՚յ
ա չէսա տանքեե բ ո
ւ^ւ
մէշ կր
չեղին «լՐւկերվտրական
էրապտչաութեան»
սկղբու1նքնեբէն
, ատիկա՛ կու՛րտ
յ անկէ
որ
մենք
չենք կրցած րացտաբել
էրենց
արեւ
մտեան
ձեւասլաչտ
արուեստէ
Հակաժո
-
ղովլ՚ւլական
նկտ
լ՛ աղէ ր ք ;
Աոէւկուայի
ցուցաՀանղէսէ
կաղմակեր
-
՛՛լէ չնե ր ր նոր անակնկա
լ1ւե բու
առշեւ
չ՚րտ–
նուելոլ
Համար , մօտէն
կր Հետեւէն
երի՛
տասս՚րգ
ա րուեստա՚լէտնե
բու
աչէւտ
-
տանք1ւեբու1ւ :
Լսում
ենք, "վ
–^րամայո՚լ,
պա
՜
էո
՚սոիոսնեցին
սլաՀաոլաններր
եւ ՚լէպի
^/՚–
՚Լ^մ
քաչ
տոլի՛ս
՛հի Ա""
յին
:
Այստեղ
արղէն
ծունկի
իշաւ
ՇաՀօն
,
՚լ^՚՚լէ
ե՛րկինք ւոտրտծեց
իր Հոլանի
թեւե
րր
ե
լ
ա՛լե ր սան
քնե
լ՛ն
ու՚լւլե ց
ում ենա կա
-
բո՛ւ
Ալլ՚"Հին
:
« 0"
Աս՚ոռւտծ
իմ , անսաՀման
է քո
կա–
բողւււթիւնր
; Արա
այնսլէս
, որ չկորչի
իմ
սէրելէս։
Ախր
նա այղ յանցանքբ
գոբծել
է (էնձ Հ
՚Ոէէ
՚ար։
Խ՚էճա,
ով րաբեղոլթ
Ալ ֊
լաՀ
» :
Անցաւ։
մի մէսմ է
լ
լտնկա
րծ
ղարմ
ա՛լ
ած
Ակրարր տեսաւ
, որ սլւոՀսւկներր
վեբա
-
ղառնում
են իսկ նրանց
մէշ է Գէլէան
ան–\
վնաս
:
Ով
Հր՚սմայող,
ասաց
պաՀա1լ1
։երէց
մէկր , մենք
"էու
ր էնք
նրան շբվէմէ
մօտ
,
բա
լղ յանկարծ
, կարծես
Հր՚սչքով
,
նլ՚ա
շ՚՚ւրր
ւյա
՚ք
՚ոքեց
:
—.
Շ ՚ ՚ ւ ՚ ո բ ե ց Ակբարր
ու
Հրամայեց
,
յանցաղւ՚րծէն
՚լցել
՚էղանոցլ,
,
որսլէսղի
նրանք
իբենց
ստքերոէի
կ"խկրտեն
նր՚"ն
յ
Ն ՚ ՚ ր է ց
ծունկի
եկաւ
ՇաՀօն
եւ
այսպէ"
« Ով
Աո ՛ոո ւտծ
, "բԼ՛ ՛՛ւմն
տնփոխտրէ–
նելէ է։ Գու արղէն
մէ անղամ
ւէրկեցիր
էէք
սէրածէո
: Ա է անւլտմ
էլ արու
"՛յ՛լ
Հբ~
1""չքլ
»:
ք՚արձեուլ
ան՚լալ
մէ ամրոէլշ մամ : Եւ ,
աւելէ
ղտրմս՚ւլած
Ակ բ՛" բ
բ
, տեսաւ
սար
֊
սավէած
՚գաՀակներէն
ու նրանց
մէշ անվբ–
ն՚ոո Գէ լէ՛"
յէն
մ-սլտւււն , էնչսլէս
էք
է չտ
•
Ով
Հ րամ այող,
ասա
ցէն
սլաՀակնե
բբ
մ էտբեբան
•
Աենք տարէնք
նբան
ւիղանոցր
, բա
-
ցէնք
ղաբոլ՚սսր
, բ ՚ " յ ց րոլոր
փղերն
լ՚նկած
էին մեռած
։
Այս
"՛բղէն
չի կս՚բո՚լ
"՚ոանց
կախէոր–
ղանքի
լինել, ասաց Ակբարր
-
իոկ
ամ են ՛ոծեր
իմ ա" տունն ասաց •
Ի1վ Հրամայող,
մի կին է
աւլօթում
ւ՛բ
III
Տաս
ա
Բ ՚ •^աւատա ինձ
:
Շ
՚՚՚՜էօն
լսելով
այ"
խօսքերր
ւլուրս
եկաւ
՛ղ ու ֊,111 ած
տ
ե ՚ լ է ց
: Ն "՚
ծ ո
ւ1ւ
կէ եկաւ
Ակ
-
րարի
աւ
՚շեւ
ու
այսոլէս
ասաց
.
Ով վւէսռտպանծ
Ակբար
երղւում
եմ
քե
ղ
՛ոմ ենա
կա
րող
ու
րէսրե
՚լութ
ԱլլաՀ
ի
էււ
՝1ւււ
լ1ւռվ։
իմ սէրոյո
՝էա։քար
է ՚լործել
նա
"՛յ՛ք
յանցանք,։
Նեբէբ
նբ՚"ն.
խնայէր
էմ
ս ի րած
է ս
կեանքբ
Յուղուե
ց Ակրաբ^,։
ե րէտաս
՚ււբղ
ա՚լ^կա
յ
խօսքեբից
ու
մտածուլութեան
մէշ
րնկաԼՀ
իոկ
էքւոածում
էր
այն ւքաոէն,
թէ ինչ
՛քեծ
ում
է սէրր եւ որլան
քիչ է
՚լտնւում
Հա՚լոլաղիլս,
է
երկլ՚իս
վրայ
՚ " յ գ
տեսակ
սէրբ։
Ալ այսւղիսի
ւ1՝ւոքերից
ւիափկեց
՚հրտ
ղտման
սիրտր
:
Հառաչեց,
մւղտաց
ու ասաց .
Գոլ
ղե՚լանի
Շ՚"Հօ
, այնէւլէ
ս
՝է
ա ւա -
՚ոարիմ
ե՛լար
քո
՚՚իր՚՚յղ,
՛՛ր
յ՚"՚1^–Լ՛^՚յիԲ
մաՀ ուան : իսկ ղու , ղ
Ոէլ
իկ Գիչիա , ու ղե -
ցիր
ղողանալ
իմ ոսկիներս,
որսլէս՚լի
եր
շանիկ
տսլրես
քո սիրածի
–>ետ :
քԼյլեւո
Կ՚՚՚բք՚Ք
"լիաի
չունենաս
՛լ ո ՛լան ա լու :
Ե"
էոտլիս եմ ձեղ IIIյնքան ոսկԼ՛ ել թունկա
-
՛ւէն ք՚որեբ,
՚։բ ր։ւ1Հւ կուր՚՚՚լ
է տանել
մի
ու՚լւո։
Գնացէք
խաէլա՚լոլթ
ե ամ ր եւ
եէլէք
եբշտնիկ
:
Եւ րտխաւսւո
բ ոի բւսՀարնե բ բ էի ե բ ււ. ՛լ ար
ձան
իբեն՚յ
Հտ յբենիքր
, ապրեց
ին
Հ ան -
ղիստ
ու ե րշանիկ
, րաւլմ ացնե լով
իրենց
•քնտանիքբ
.
ԱՀա
ճչմ արիտ
սլսւտմ
ութիլք1։ բ
էլ
ե ւլանի
Շ՚՚՚Հ՚՚յի
եւ իր Գիլի՛"յԼ՛
՚
--
(Վ-երջ)
Fonds A.R.A.M
