ք Ց
ռ
էՒ Ա X ^
• էուււեչ է "՛ք" յօգււււււհ՚՚ւչս՚րքի
մէԼ Հեսւա -
էէլն դ աէէ
% պ ա ա ա Տ^ւհ
լւ է,ց ղուրս է
Էւղիսքլոսլսսսւ1լան
խորՀրղ ակւքական ՛ս -
ոաքին
ժողովի
րացմա՜ն
իր խօսքի
մէք Ա֊
մհՆայն
Հայող
կաթողիկոսլչ
յայանում է,
աո աքին
՚"նղ ամ
լինև լով , ո ր արա՛ս սա
Հ -
ւՏ՚ան
այ;յ1. լու թեուն
իր նոլաաակնե
ր իղ
մէկ՚՚ւ
է նաեւ
Ե՛՛լի սկո սլո սա կան
(իո՚Լով
ղումա ֊
րել
Երուսաղէմ
ի մէք– Ահա այս ժողովն է ,
"I՛
Վ/՚ւ՚^Ը. "՚^՚ԼԻ
ո ւ է ՚ ե ղ ս
՚ լ
Ե ր ո ւ ս ՚ ՚ ՚ ՚ լ է մ ի փո–
իոարէն
ԳաՀիրէում
Օրինաւո՛^ ր է ա յս
ժալովք
Այս
Հ՚՚՚րղր
՚ւՐ^՜Լ էինք մեր աւււսէքին
յօղ–
Ոէածի
մէք ԼզՏ՚սոաք»
,
3 (յ
ասլրիլ) եւ մի
աժամանակ
աւելաղրել,
որ նրա սլաաաո -
իոոնք կաիսուաքք է ճշղումիղ
երկու
նախա–
ոլա լման
Հարղձրի : Աոաքինն
՚սյն է, թէ
ե ոլ ի ս կ" սլո
ս ա կ՛ոն
ժողովն
եր
ղո
յութիւն
ունեղե՚^լ
են մեր
անղես՚լում
ե
ի՞նչ
աղերո
կո՛յ
նրանղ եւ ԳաՀիրէի
ժողովի
մի^եւ
եւ երկրորղր՝
թէ ինչ հարղերի
վձոաՀսէ -
սւութեամ
ր է ղրաղուե
լ ԳաՀիրէի
եպիսկ"–
.սլոսական
Ժողովր :
<Հ
էքմիաձ-ին
Տ
ամոաղիրր
ԼՏուլիս
195(5
թիւ–)
•
ինչ՚՚չէս
՛տեսանք
մեր նախկին
յօ՚լ.–
ուահնե րում ,ան յաքող
վարձ է անում
ղոյղ
աալու
, որ եսլիսկոսլոս՚ական
ժ ողովնեքւ
աեղի
ունեղեր ենՀայ եկեղեղու
կեանքի
ամենավաղ
չրքանում եւ մէկն էլ
1917
թուին
Գէորղ Ե ֊ի ժամանակ
ել կարծե"
թէ
ուղում է ղրանով
ասել , որ
ԳաՀիրէի
ժուլովր
նորասաե՚լծ
Հասւաաաութիւն
( լ՜Տս–
թ|ւթ|ււսիօ1ւ)
չէ , այլ մէկն է «Հնուղ ան -
՚"իՖ
ղո լութիւն
ունեղող
եսլի սկո
սլո սա
կան
ժո՚լովների
: Բնորոչ է որ
«էքմիածին»
ամսաղիրր ոչ մէկ յիչատակութիւն
չի ա -
նում եոլիսկոսլոոական
այնժողովների
մա
սին,
որոնք
աեղի են ունեղել
1954
եւ
1955
թոլսւկաններին
եւ , ուրեմն,
որեւէ կա -
սլակղութեան
մէք չի գնում
ԳաՀիրէի ե -
պ իսկո
սլո սա կան ժողովր
վերո յիչեալ ժո -
ղովների Հեա է Ե՛– արգւսրեւ
Աայր
Աթո–
թոոի
ոլաշւոօնաթերթր
այղսլէո
է լ յա
յաա.
րարում է , որ «որսլէս
ղուա
եկեղեղական
ժ ՚ւ՚լով
ԳաՀիրէի
ե սլի սկո
ոլո Ա ական Համա •
ւլ ւււմարր
Ըորսւթ-իւն է րմեր ազգայիէւ .
եկեղեցսւկսւն կեաՐւքո1–մ. 1917 թ-ՈՆակաԹիյ)
յե ս տյ»
(ընգղծումր
մերն է՝ Ա.Խ •) 1
Ամենայն
Հայող
կաթողիկոս
Վաղղւկն
Ա՛Ր
>
իր կա
ր՛քին
, ոչ մէկ յիչաաակու ֊
թիէն չիանում «իՀնուղ անտի»
ղո յոէ. -
թիւն
ունեղող
եսլի՚՚կոսլոէէէսկան
Ժալովնե–
րի մասին,
բայղ
կ՚աՀիրէի
ժողովի րաղ -
ման
իր խօսքի
մէք «Հասաաաում
է» , ււր
«նման
ժ-ողոէիներ»
աեղի
ունեղան Ա • էք ՜
միածնի
մէք
ւաին
ել ա5ին
։
Ուղէէ՞ւմ է ,արգեօք,
Վաղղէն Ա՛ք ^յԳ
մ աանան շում ով ասել , ո ր ԳաՀ իրէ ի
ժողո
վր , իրրեւ
եսլի սկո
սլո սա կան
ժալով
, ա -
ււաքինր չէ եւ որ նաիյքան այգ "ւրիշ
ան
ղամնեբ էլ Հրալիրուել
են արղէն
նմաՍ
ժողոէիներ՛. Գժուաբ է էւբոչասլէս
սլաաաս–
խանել այս Հարղին
, արուած
լինելով ոբ
" ՚ - բ ի չ աււիթներով
ԳաՀիրէի
ժոէլովի
բնոյ
թի
մ ասին
էքմ իածնի
ւլաՀա կւս լի ա րւոա -
յայա՚՚ւծ
կ՚՚՚բծ
իքներր լալչենձեւակե բ -
սլո ւած
ան էի ու թօրէն
խմ բաւլրուած
վերո՛
յիշեալ
Հաաորի
մէք : Այսսլէս
, օրինակ ,
ԳաՀիրէի
ժուլոէԱ, իր րաղմս՚ն ճաոի մէք
էքմիածնի
Աթոոակալր
յայանում է, որ
«մեր սլաամ ութեան
մէք լոկ եպիսկուղոս -
ներէ բէէէւլկաւլեալ
նման
ժէււլով^՚եբ
վերքին
ժ՚ոմ անակնե բու մէք աեղի
չեն ունեղած »,
բայղ
երկւււ
՛Ա՛՛՛լ յեաոյ
աւերսղնոլմ է , որ
«նման
մո՚լով
մր աեւլի ունեղալ
1954լ1՛՛.
ել ասլա
1953/՛^»
եւ որ «գէէէլքեբու րնա -
կան
բերումով
եւ աոսէնղ նախաւղէս
մր -
աածուած
լ՚լլ՚սլ՚՚ւ
, եսլի էէ կււ սլո սաղ
երրոլւդ
Լրն՚լ՚լծումր
ւքերն է՝ Ա– Խ • )
Համաղումա–
րբ էէէեղի
1լ ունենա
յ ա յոօր ա յսաեղ » («Ա–
էք ենա
յն Հա յ՛՛ղ
կաթողիկոսի
ոււլեւո
րոլ ֊
թիէնր»
, էք
1Ճ8
եւ
129) :
Ուրեմն
ԳաՀիրէի
ժռլովր
էքմիածնի
նեբկայ
ղէսՀ ակալր
Հա–
մ Սէր ում է ե սլի ս կո էղէէ էէա կան
երրօրդ (
րնգ–
ղծումբ
մերն է՝ Ա՛ Խ-) ժողով. իրփակ
ման
խօսքի
ւքէք, ոէէւկայն,
անղրագառնա–
լ
՚՚էի
Գո՚Հիբէի
Ժուլովի
բնոյթին
,
Վաղղէն
Ա՛բ
՚իեր"յիշեալ
Հաաորի
143/"/
էքում
Հե
աեւեալ
բե որո
Լէէ լ
ւք^է է ւո սւ լիս այգ ժ ո ւլ
դ– -
վին։
«Թերեւս
սխալած
չենք
բլլար, եթէ
րսենք, որիսկական
եսլիսկոոլոսակ՚ոն
ժո՛
գովի
անունն ու էէլաւոիւբ
կբ
վերոէրերի
ա յս
ժււղովին : Եւ
ա յս
իմ ււէս -
աով, աբժէոն է կոչել
՛լ"՛յն
ԱՌԱՋԻՆ Ե -
ՊԻՍԿՈՊՈԱԱԿԱՆ
ԺՈՎՈՎ։
(Գլխագիրներր
մերր
չեն , այլ բնաղրինր՝ Ա.Խ •) •
ինչսլէս
տեււնում է րնթերղողյլ,
Ամե -
նա լն Հ՚՚՚յ՚՚ղ Հսւյրս՚սլետի
յայաարէսբու
-
թիւններր
Վ՚տՀիբէի
ժուլովփ
բնոյթի մա ֊
սին Հակասական
են : Տարուած
լԻ^^է՚՚Վ.
այն
սիսալ ւլաղափարով, որ Ամենայն Հա–
յուլ կաթողիկոս
ր իրաւունք
ունի
որեւէ
աեսակի
եսլիսկոպոսական
ժողով
գումա -
բե լ եւ նրւս քննութեան
ու վճո աՀա
աոլ -
թեան
՚ լ ^ ե լ այն բոլոր
իսնւլիրներբ,
էւբ
վերաբերում
ենմերեկեղեղական
կեան ֊
քին,
Վաղղէն Ա՛ր անկարեւոր
էյ Համէււրել
.Հէէլորոչել թէ կւ ղււ– մւլ րած
Ե՚ղի՚՚կ՚՚ոլո
~
ս ՚ կո՛ն
ժ՚ւղոմ
է
ւէլ՚ոամ ււկան ւ •
իրաւական
Հիմ քեր ոէնիէ՛ , նորասաե՚^էլծ
Հաստաէոու -
թիւն է այն, թէ մէկն է անղետլում աբ
գէն
գոյութիւն
ունեղող
ժոգովների
:
Ա
քււՈՆէ;ԱՐԵԱՆ
«3՚ոոաք»\ւ
Մայիս 11ի թ-իւ֊իԹ մէջ տը -
պագրուած մեր յօդոսածի մէջ
ցաւալի
վրիպակ է սպրդել : Երրորգ սիւնակի եր–
րսրդ ւոողի մէջ տպուած «Ա՚դգային— Ե՝
պիսկոպոսական ժողովի » փոլսարէն պի
տի լինի «Ազգային - Եկեղւեցական ժո -
ղ"վ » :
ՅԻՇԱՏԱԿԵԼԻ
ՕՐ ՄԸ
Ս ՚" յ ի "
21/^
յի՚շատակելի
օր
ւք
բ
եղաւ
Գւղրսղսւսէրի
Համար։
Մ՚՚՚յի"
20/՛
այնքան
յո՚ք՚՚՚լ
՛լ
րէէէկան
֊.ամերղէն ետք , Պ • Ատր~
՛լիս Պո՚լոսեան
իր առաքին
ու յ՛լե
լութիւնբ
տուաւ
Գսլր
ււղւէէս
է
ր
Ալլքկանղ վարմարա -
նին : Ընթրիքէն
ետք ա շա կերտո ւՀ ինե
ր ր
Հալաք՚՚ւէսծ
էի՛ն
–ւ1էէնղիէսա
սրա՚էին
մէք ,
ել ո ւս ո ւց չւււ՝։ ինե
րո
լ նե
ր
կա
յււ
ւթ
ե
ան
^ Պ*
Ա • Պօղոսե ան Հա յերէն
եւ
ֆրանսերէն
ւարւռասէոնոլթիւննեբով
ւքեծ
իսանգաւիւո ՚
էւէէւթիւն
,,էոեւլծեղ :
իրեն
խօսք տրուելէ
աււաք Պ • Մ • Պար
սամ
ե
տն օրուան
Հի
՚֊րր
ներկա
յաց
՛էւց
ււլ -
շակերէոութեան
, իրրեւ
մէկր, որ մասնա
ւոր Հոգածութետմբ
ուխնամքով,
Հեաե •-
ւտծ է
11"
ր աէէէ
ոան ութեան
էէէ
րուե
էէ
աին ,
էսյնքսքն
ւլժւււաբին
Պ՛Ա. Պօղոսեանի
յաքողոլթիլնբ
կր կա
յանէս
յ
Ոէյն րանին
մէք
, որ
ւէւ
ր ա ա ս
անե
լի
կտորներու
Հեղինակներուն
մասին նախա
-
՛ղէս կուաա
լ
ւլրւէէկոն կարեւոր
ոաւեէէ՚լնե–
բՐ , կր րացաաբէ
լոմէն
ա
բձա կի եւ քեր -
թուած
ի
է
էէւթ
իլնր , որմ է յեաո
յ կր մ անէ
իր կալո
լ
էէէ
ծին
մէք։
Այսսլէս՝
Գ՚՚լր"
՚/ "՛՛՛է
րի
։սէ
շւոկե բաո
ւՀ ինե բ
ր
այգ իրիկունր
ան
գամ
մր եւս ճտնչցան
Գ^.
՛Լէէէ
բ ուժ– ՛սն
ր
(«Գաստիտրտկբ»
եւ «Առ կայծ
ճրսւղբ») ,
Սիլվ
՚ս
Կ ա սլո ւտի
կ ե տ ն
ր՝
Լ«ժ
ի՚֊լիէ
թին»)
,
Աարմէնբ
, իյ . Աբովեանբ,
Վիքթոբ
Հի՛– ֊
կօն եւ էտմօն
Րօսթանր • Տ– Թումանեա -
նի կեանքէն
պատմուած
քանի
մր ԳՐՐ ՜
ուագներբ
մասնաւո րաբար մեծ ուրախսւ -
թիւն ոլատճառեցին ւ
ԱշակերտուՀինեբր
իբենց
կարգին
քանի
մր
ե
ւ՛՛լե բով որա տուեցին
օրուան
Հիւրբ ,
որ
մեկնեէքՈէԼ
իր Հետ տանե լով յիշաաա -
քլե
լի
օրու
՚՚՚ն
մր տսլաւորոլթիլնբ
:
ՆԵՐԿԱ8
ՄԸ
ՄԱՐՄԻՆ
ՄԻ
Նէ– Աա
ի՞՛նչ է. Հինգ վայբկեան
բ մէյ
մլ կր յօբանքես :
ՆԱ–~
Աոանձնութենէն
կր ձանձ
րտնամւ
Նէ -—- Ե
՛է
մարգ
չե՛^մ :
ՆԱ–֊
՚Րալ
լիցի՛ • բայց տէրտէրբ
րսած՝
չէ՛՛՛բ
՚^^՚ԼԼ՚Տին
երկէւքեան
մարմին
մի . . .» :
ՃՍՅԱՍՏՍՆ
ԳԻՏՈԻԹԻԻՆՆԵՐՈԻ
Ակագեմիայի
Հրա–
տ
ա
ր ա կռ ւթ ե տ մ ր
լււ յս .տեսած են Գ . ՛է ւււ-
փ անց եանի «Պատմ
ա
լեղո
ւձա
բանական աշ -
իսա տո
լթի էննե բ»ր
ռուսերէն
լեղուոէի , Ա •
Աա րինեանի
«Րաֆֆի»
մ ենագր
ութ
ի ւն ր :
ԼԵՆԻՆԱԿԱՆԻ
մէք Աայիս
11
եւ 12ին
էռեղի
էէ լնե ցած է «Եբ՚լ ի տօն»
ժ՛ր , որո
ւն
իրենց
մասնակցւէւթիւնբ
բերած են ժււղռ ֊
վուրւլին
բոլոր
ի՚՚աւեբէն
մեծեբ
, փոքբեբ
,
ե ր ի ասաա բւլ^՚ե բ ու ծերեբ։
Հայասաա՚էէի
թերթերր
՝՝լր ւլբեն թէ «այգ
օբե րին եբ -
գում էի՚<
Բ
՚՚լոբր՛
եբւլբ թեւածում
էր Լե
նինականի
փ ո ղո ցնե բ ո ւմ ու Հ րապա բակ -
նեբէէւմ
, րակե րում
էէԼ սլա րտէ
ւլնե րում ,
Հնչում էբ ակումլ^էեբի
ու
մչակութային
աների
բեմերոլմ » ;
ՀԱՅԿԱԿԱՆ
Գիաութիւննեբռւ
ակագե -
միայի
նէոխաէլւսՀ Վ– Համբարձումեան
,
որ միաժամանակ
թ՚լթ՚՚՚կից
անղամ
է
Աւսարիէէ
յ
ւլ ի տ ո ւթի
ւնն ե բո
Լ ակաղեմ իա -
յին , Հ րաէ
իքրուած է Աւսարիա՝
Վիէննէ"
յի
ՏԻւՐՈԻՆԻ
ԳաՀիրէի
մէք Աալիս
\7ին
սրաի աագ -
նապի
մբ Հեաեւանքէւվ
մա Հ կէսնաղ ուն կք^–
քսէծ է ժեր Հին ու
ւիսէէէաակսէւո
ր
լ^ւկեբնե–
րէն
Յ՚՚՚կոր
Պօա
էէ
էւե ւէէն՝
(>5
էոարե կան
Հա
սակին :
Րնիկ
Աֆիոն - ԳսէրաՀիսէՈրցի
, ոււ էէւր -
աած
էյւ Պ՚՚լսոյ
Գե ղա ր ՛՛ւես ւոի ց վաբժւա -
րանր եւ կ՝աշխաէոէ ր ճա բտա բապե
տւէէ
կան
գրասենեակներու
՛ ք է ք ։
«Յուսաբեր
»ի
Տան
շին
էէէ
թետն
Ոէէոեն
բնղ Հանուր
֊էսկի
չ էր :
Աւէ
աքին
րնղ
Հ . սլաաե րաղմ
է ն
անմ իք
Աւ
՛՛լէ" վերք
Հ՚՚՚սաատու
սէծ
էր
Ա՚լեքո՚՚՚ն
-
ղրիա , ուր իր ւլո րձ օն
մ
ոէ "նէս
կց ութ
իւե բ
բերաւ
աւլւլա յին , Հւանբա յին եւ կուսակ -
ցւսկոէն
։լո
րծ
ե բու : Վաբեց սլատաս ի
"ս1 ոէ–
ւոէւլ
ոլաշտօննեբ՝
իբրեւ անգտմ
Աղղ - Իչ–
իւանութեան
,
«3՛""
"՛քղ
իմասէբ
»ի
եւ
« կաւքք
»ի
վտ ր չութ ե
ան էււ կո
ւս ա կղ ա -
կո՛ն
ւք արմիններու
:
ԳՍւՈԻւԹԷ ԳԱ1ՈԻԹ
՝ աՀԻՐԷ^^^^
Լուսաւորիչ
եկե -
՛ չ ե ց ի ն
կողոսլաե
լ
ու ղ
ւս
ծ է
եբիտասարգ
"՛՛լայ
մ բ ,
2՝ձ ասւրեկան
, որ ղոլբոցէն
վ
ր–
տաբուած էր իր
յ՚՚ոի
վարքին
Համար
%
Աղ՚լ • Առաքնոբղարանի
գիմ
ում
ին
Վր՛"
յ
Ոսաիկանու
իժիւնր
ձելւբակէէւ ր՛՛ծ է տ
րւ
ե -
րիտէէէսաբէլր
,
ււբ
մասնագիէոացած
էր ե -
կեգեցիներ
կէէլլոսլէոելու
մէք :
ԻՐԱՆ1՛ Խ " րՀբ՚ւ
արւէէնի
էէլէէէ
տւլամտ
ււէ
բ
Աեււսկ Ա տ ղինե ան , ւլ աւառի
մէք « Արա -
րատ » Մ շակէէւթ ա յին Մ իութե ՛սն մ սէսնսէ–
ճի լւլեր
Հ իւք նելու
սլէււ
շտօն սէուոցած
է ր ՝•
Այս
մասին
ւլեկուցէէւմ
մբ
ներկս՛յացուցո՚ծ
է ՇաՀին, որ գրաւոր
կերսլաի
քերմօբէն
լլնաՀաաած է Ա - Աաղինեանի ու լնգՀան
րասլէս «Արաբտտ»
Միութեան
ւլործունէ֊
ութիւնր
:
Մ - ՆԱՀԱՆԳՆԵՐՈԻ
մէք լոյս տեսած է
Ուիլեըմ
Ա ՛որո յետնի
վերքին
գործր՝
Հ<
Փավւա
Եու՚ր
՛Րրէ յղի » («Գուն
խենթուկ
եւ
Հէէէյրիկ»)
, ռրմիէէէժամ անէէէ կ վէպ , ինք–
նակենսաղրոլթիւն
, սլատմռւթիւն
եւ քրն–
նագատութիւն
է
է
Համա լսարանին
մ էք երկու
ղասա խօսու -
թիլ^է կաբղա
լու
Համ աբ :
ԵՐԵՒԱՆԻ
Գբո՚լներռլ
Միութեան
գաՀ -
լիճին
մէք Աայիս
՚Լեցին
կաւլմ ա կե
րպուած
է ոփիւռքոէՀսէ
յ
ւլ րա կէէէնո լթ ե ան
նուիր -
ու՛ած
երեկոյ
մր : Աւելորգ է ր"ել,
թէ
յիշուած ենմիայն
«յառաքգիմակա^ւ»
՚լր–
րողնե
րն ու բանաս աեղծներ
բ :
Րացումր
կաաաբէէէծ– է
Հայւէէ1էաանի
Գբոէինեբոլ
Մի
ութեան
յՀարաուղաբբ՝
էղ. -
Թոփչե՚ոն
.
իսքլ ւլեկուցում
կաբգացած
է Հր - Գրի ՜
ղո րեան • Իյօսք առած
են նաեւ Վ . Նորենց
,
Ա արմէն
, V– .
էմին , Ո . կապուտիկեան
,
Գր - Զո՚լիկեան : Ասլա ունկնւլլաւած
են
Պուքբէշի « կոմ
իաւէէս
»եբգչաիէումբին
էէւ
ֆրէսնսաՀ ա յ երղ չուՀ ի Այտւս
Աւլւ՛էէ ւուրի
ե
բգապնա1^եբլւ^:
<ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(52)
Ե1 ԿՈԻՆՔ
ԳԼՈՒԻյ
ԺԱ.
Փ
ԽհԻ֊ Թ Ե ՑԻ ԶՕՐԱ Վ ԱՐԸ ԵԻ ՀԱՅՈ Ց
ՊԱ Տ ՐԻԱՐՔԸ
Յովնան
տեսնելով
ւէէ
յս մաբւլր՝
սկսէոլ
Հարցնել ելիմանալ թէ րեբգր
ինչ
տկս՚ր
տեղ
ունէր
սլւս շտ ււլան ելո
լ
, միթէ՝^
Կ՚"Ր^լԻ
էր ծովէն
նաւակ կամ
լտսէո
ղւռնել եւ
՚իախչիլ:
իլուրէն ա յս
Հարցմ
ռւնքնեքուն
ռւշագրութեամբ
մտիկ
գնելով եւ աեսնե–
լսվ թէ այ՛է Հասարակ
մաբւլր
շաա լր
յարւլէին
իւբ րնկերներր
, րոա իւր ք ՛վ" ՜
րութեան
, յլսաւ •
իշխան
...
Լռէ՛ , անպիաան
շո՚լոքոբթ
, ե«. էլ
քեղի
սլէս սոսկական
մարգ
եմ ,
եղբայր
չե՞ս կրնաք
ղիս անուանել,
ղրէււցէ
միայն
թէ այս քու բերղր
ղոււլւոնի
ճամբայ
մր ,
փիախշելու
աեէլ մր ունի՞ :
ինչպէս
չունի,
եղբայր,
սաորեբկբ -
եայ
ՃանապարՀ
ւք ր կայ որ րերղէն
ղուրս
վարր կ րՀանէ
է
—
Ո՞ւր վարր
I
ԱՀա,
Սէս
Հին եկեղեցին կբ տեսնե՞՛ս,
^իշգ
ղ՛՛բա
մէքէն է ելքբ,
խորանին
աա
կր. Աոլրբ Ատեվաւննոսի
եկեղեցին է ղա :
Այս
մօտերս
անկից
մարղ անցած
ու–
-
ինչպէ"»
չունի, ես այս առաւօտ
ան
կի՛ց ներււ եմմտել •
Շ՚ոտ
բաբի
, եէլրայր
, սալբիս
, Ասա -
ոււսծ
բտն՚է
յ՚ոքողէ
, րսալ
Յովնան եւ Հբ–
րամայեց
երկու
ճտրսլիկ
երիտասաբգնե
–\
բէււ երթալ
էէէեւէնել ճամրուն
իւր Ր"լ"Ր եբ–\
կ՚սյնոլթեան
մէք եւ եբբ կւէէրելի է ղ ղ ՛ " ֊ -
շութեաւքր
գուբս ե^ել եւ
բարլւտրռսւէւց
՛լիրքն
իժ՛անալ ;
ԵԼ
ինքն այն միքռցին կր
ւլիտէր
թէ
ի՞նչպէս
թ^ւամին կբ էլեղանէբ, կր տաբ՛"–
եէր,
էւբպէ՚՚՚լի
էսմէն կալմէն
րերէլբ պաշա
րէ, եւ ի՚֊բ "ուր տ չքե ր ր չէին
բաժնուե
բ
ա
յւլ Ա • Ա տեվա՚ննոոի
եկեւլեցիէն
որռւ^ւ
ղրսէն առքեւ
քանի
մր Արարացի
ւլփնուռր
մի՚՚՚յն
կ՝եբեւ"՚յին
եէ
որ ՚/երքր
թողին ե–
կեւլեցին եւ եկան
խառնուելու
ամբոխին
Հետ : Վեբքապէս
, մեծ Հաճւււթեամբ
տե -
սալ
իր երկու
խու թ եցիքր ոբ
էէէ
չալոլրք
՛ւ՛՛՛ւի "լէ" ՛լլո լիսն ին կր Հանէ ին եկեւլեց -
ւռ յն ղռնէն
ղուրս , ղւլուչութեամր
, եւ
ներս կր ,րաշուէին
, վերքր՝
քանի մր
վա յրկեէէւնէն կր տեսնէր
, որ նո յն
իք
ութե-
ցիներէն
մէկր
եկեղեցւոյն
տանեաց
վր՛"
յ
էէառացեալ կր չրքէբ
սողալով եւ
ամէն
կոէլմ կր ղիտէր ու
կ՛՛աներեւռւթէէէնար
•
«
Ա՚՚լրիք
1
աւլաք , ա յսպէս
սլէ տք է
լինիլ
միչտ»,
քլրոէբ
Յովնան
ինքնիրեն եւ կր
սպասէր
նոցա
էլո՛լսա եան ու սասւէէի կ կք՛
ցո՛՛է բ թէ ինչսլէս
այղպիսի
փոքբիկ
ի՛մ֊
բով
ելեր էբ իւր լեռներէն : « Ա՛՛Հ , եթէ
Հաղաբ
Հողի
մ ր իմ
ւլ լուխս
ունենայի փո
խանակ այս Հարիւր
քաքերու, այգ երե -
սուն Հաղաբ
ւսլէսէլակաց
խէէւմբր կաքաւ
՜
նեբու պէէէ կբ ցրուէի
Հիմա : Տեււնենք
, ռ՛
ւլիտէ , թերեւս
Աշոտ Աբծբունին բան մր
յէէէքողի
բնե
լ՛՛ւ
. վ՛"քր ի կ
յ՛"
քո
՛ւ՛"–
թի
՚է
-ն
մ ր
րէսւական է ինձ , եւ ես շարաթէ մր կու
ղամ երկու
Հաղէււր
Հուլւով
իրե^ւ
օւլնելու։
Այսսլէս կր իսորՀրղածէր
, երր էուլաքր
եկան ու պատմե
էյին իրենց էէաորե րկրեա
յ
աբշաէձանքբ եւ նա ղի՛րենք
վարձաաբեց
« Շատ բարԼւ , ապրիք, որղեակք»
րսելով.
այս
բաււե բ ր Յովնանու
ժլատ
րերնէն
մեր
լեոնցինեբ
ր ա յնչափ
ուբախա
ցուղ , ինչ -
չափ որ Րիւղւսնղիոնի
կա լսե բաւյ սլա լա -
էՈէս կէէէնք
էլ էււբտխէսնա
յին , ե րր ինքևակա
լ
Տէրբ
բաղմտկանւլուն
տիտղոսներ
^ոբՀէր
իրենց :
Ժամանաքլն
էէկսեր էր մթնել, երբ ինք
առքեւէն
մտաւ
ղեանուղին
եւ սւմէնքբ ե -
տեւէնՀաէէան
եկեղեցին
,ղղ ռւշռւթեամր ե–
լան
գուբս
, եւ ւսռանց
տեսնուելու
սկսան
յեաաղււէրձբ ու բոլոր
՚լիշել՛
ք՚՚՚լել՚՚վ
Հա -
սան Մռխրսւբերղ. : Այգ բերղր
,
թէ՚՚լէա
կիսալե ր , բա լց լ՛սւ պ՛ա տ ս ՛ւլ
էէւ
ր ան մրն էբ
հյութեցի
ղոլնղին
, որաա րած ուե ղ աւ քնո
յ
Հանղիստ
առնուլ եւ կտղղուրուիլ
; իսկ
3ովնան րսա իւր ւոնխոնք բնութեան
եւ
սլսէրաուղ
, ոէմէն
կ՚՚՚լ՚ք
լ՛՛՛ւ
քունելէն
վերք,
իքաւ
ծով եղե րեա
յ կողմր
բեբղին
,
նրս–
տալ
ել կք գիտէ ր ծով ր , ււբ
շարունաէլ
բարձրանալով
կ՝ բնղա րձա
էլէ ր իւբ սաՀմա
նր , էլողուլէր
ցամաքր
, կբ կլանէբ
շէն եւ
անշէն
. էւր Հա յրենասէր
աչաց
Հա յաս -
տ-ս՚նի
էէլա
ւո էլե բն էր Սէյգ աե սա բանն
ո ր
թ
^էՈմ
ին էլողողէբ , էւ " ՛ յ ղ Մ ոխբա րե ր -
Ղ
՜էԼ
է
որուն
սլա ր ի ս պն եր ո ւն րարձ բութ
եան
սէլսեր էբ Հասնիլ
օբ աւուր
առատացետլ
ծէէվբ :
Այ՛լ֊ խո րՀ բգւսծութեանղ
մ էք ,
յանէլաբծ
երկու նաւ տեսաւ
ււ
բ տէր" ր Հուլմ ով
Հււէն–
գաբտ
կ՚անցնէին
Աէլթտմար
կւլղւո
յ ք՚՚վէ
ն
գէպի
արեւմ էէւաք
գիմ ե լով
, վաղեղ
ւլնաց
առաւ
իւբ Աւսոնցի
՚լրօշ՛"
1ւր "բ սպիտակ
լ՚սթի
՚Լրայ
կարմիր խաչ մբն էլ՛, եւ "էլբ–
ս\աւ ծած
անե
լ օղին
մ էք . ուր ախո ւթեամ
բ
ա ե
՛լ ալ
որ նաւե րր ղէպի ծովե
ղրր
ուղղե–
ղին
իրենց
լ^էթացքր
, ելերբ ւլէէռ բաւա -
էլան
Հեււոլ
էին , Յ՚՚վնանու
սուբ
՚"չքեբր
նշմարեցին
Հայ ^անի
մբ իշխանաղունք
եւ
՛րնտանիք
էին որ էլ՝ ե՜րթ
էււ
յ ին եւ Հտւանւս -
էլան թէ էլր վւախչէին : Երբ աւելի մօտե -
ցան , էոեսալ
էւ
ր միքաՀասաէլ
մարգ
՛է ր
ոաքի
՚էր՚սյ
կեցած
, ւլէ, էլր ձէ,ոին
նալր կբ
էլառա՚իա բէ ր , աոէոնի չաւի կանա
յք է.ւ տր–
՚լ՚ոյք
ն՚սւուն
խորր նոաած
տխուր,
լոիկ
արցունք
քլր իժաւիէին
. ութլ. , տասր աղա
ւո ո րղի
ե րիտասարղ
ք ւիտանւլ եա
լ վաՀան -
ներբ
ձաիլ եւ "՛քով
սուրերու
վրայ
յեցես՚լ
իրեն կբ նայէին,
իբենց
արիւնլուայ
եւ
էղտտաո սաի
ղգեստներոլ
վիճաէր, էլր ց"՛–՜
ցնէբ թէ էլոփւէ նոր էլ՝ելնէին :
Երկր"Ր՚1
նալր
աոէսք^ւոյն
յւս ր ել նման
էլերպ՚՚՚ր՚սնք
ունէր :
ԾԵՐԵՆՑ
՜ւ^-լ...........
....^.^.–..^
^,
Fonds A.R.A.M
