Հ 8 Ա Թ Ա Զ >
ՈՒՍԱՆՈղԱԿԱՆ
ԿԵԱՆ֊Բ
❁
ՎԵՆԵՏԻԿ,
(Գաււաք) .֊֊^ Մարս,
ձւի,
ՎեՆեաիւչի
Ուս. Միութեան
խումբր,
ար–
աասանութեան
մրցում
մշ սարքեց,
Մու -
րաա
- Ռաւիայէլեան
վարմարանի
աչա
-
կերաոլթեաՆ
միքեւ։
Որոչեալ
ժամուն
ղոլրոցին
շքեղ
ղաՀլիճր
լի էր Հայերով
,
ներկայ
էին , վարժարանի
անօրէնութիւ՜
^Ր է իբ
Բ՚՚Լ՚՚Ր
աշակերաութեամր
, Հայ ու՜
սանող
- ուսանողուՀիներ
եւ
Վենեաիկի
գաղութէն
Համեսա
խումր
մր։ Արաասա–
նողներոլ^ւ
խումրր
կր կաղմուէր
Հեաեւ
եալ աչակերաներէն
: Գէորղ
Փանոսեան
,
Տակոր. Այնթապլեան
, Մ արղար Շարապ
-
խանեան
, ՇաՀան
Ֆարաճեան
, կա րապեա
Տեմիրճեան
, Տարութիւն
Մ ինասեան
,
Վարուժան
Թո րոսեան
, Երուանգ
հ) ա չա -
աուրեան
, Վարուժան
Պո յաճեան
, Տակոր
Հայեաթեան
, ՄիՀրան
Աճեմեան,
Նաղա
բէթ Կէօչէրեան
, Տովել
Եբկմալեան
եւ\
Արշակ
Շիշմանեան
, որոնք
նախ սաիպո
-
զաբար
պիաի արաասանէ
ին մեր
անմաՀ
Գանիէլ
Վարուժանի
«Աոկա
յծ
ճրաղ».ր,
եւ երկրորգ
որեւէ
Հայ Հեղինակէ՝
ոաա
-
նաւոր
մր : ՝Բննիչ
յանձնախումբին
ան -
գամներն
էին՝
Հայր
Եղիա
վրղ–
Փէչիկ
֊
եան
(աեսուչ՝
Մ՛"ր՛՛՛՛ո
-
Ռա՚իայէլեան^
ել
Օր
մր, իմ ամենավեբքին
այղելութեա–
^րս բնթաղքին
, Հարղուղ
ինծի յանկարծ՜
:
կաբղաղե՞լ
ես ՎաՀրամի
յ՚՚՚֊չ
^ԲԸ
՚
Այնաե՚լ
ինձ Համար
չաա
վաա
բաներ
դր
ուած՜ են
Պաաասխանեղի
թէ կարղաղած
եմ
եւ
սակայն
չեմ Հանդիպած՜
իր մասին
ղրուած
գէչ նախադասութեան
՛քբ ;
Ուրիշ կերպ չէի կբնար
պաաասխանել
իր Հարցումին
: Զէի
ու՚լեր
Հասաաաական
պաաասխէսնով
մր
վիբաւոբել
ղժբախա
Հիւանգին
արւլէն խողոաած՜
սիբար
:
^
~— Մի՛ թաքղներ,
ես այգ
ղոբծ՜ի
ռու
-
֊սեբէնն
եմ կարդաղել։
ինձ Համար
վաա
բան է ղրել , բայց
ոչինչ , նա իմ րնկերն
է ,
եւ րաղի այդ,
նա մեծ՜ աբտիսա
է , պէաք
է ներողամ
իա լինե
լ • • •
Մ եհ՜՚ոՀ "՛ք ի^
ՇաՀ խաթունին
ա
յսպէս
ապրեղալ
իր ամբողք
կեանքբ
քաղղր
,
րարի
ու ներ՚ւղամիա
:
Աչօ
ՇաՀիւաթոլնին
ոչ միայն
՛քեծ դե ՜
րասան
մր, ա
յլ եւ մեծ՜ Հա յրենասէր
մրն
Ոովանդակ
պանգխաութեան
շրքանին
ա—
Հեոր սիբար մղկաաղ
Հայրենիքի
կարօաով,
անոր երեւակա
յութեան
աււքեւէն անպա
-
կաս
եղաւ Արարաաի
կատ՚սբին
սրբաղան
տեսիլքր
եւ անոր ականքնեբուն
միշտ
ալ
լսելի
եղան
էքմիածնի
ւլան՚լեբուն
քաղ
֊
ղբալուբ
ղօղանքբ
:
Եւ այսօր,
օտարութեան
մէք երր
Հողին
յտնձնեղինք
իբ մարմինր
, ես ՚իււտաՀ
եմ
• որ մեր թանկագին
Աշօ
ՇաՀիսաթունին
« մէկ աչքր
բաղ թտղեղինք
.••՝»:
ԱՐՏԱՇԷԱ
ԳՄԲԷԹԵԱՆ,
վարժտբանի՝)
, Հ . Գարեգին
ՎբԳ ՚ Լ՛" ՜
զարեան
, Հ. Վուկաս
վրգ֊
Ֆոկոլեան
, Պ֊
Վաղաբոս
Վազիկեան
եւ Պ • Աերոր
Ա ար -
ղարեան
:
Հանղէսին
բաղումր
կատարեղ
Վենետի
կի Ուս֊
Միութեան
խումբին
նախաղաՀր
Վարղան
Վարդանեան
, որ երկու
խօսքով
րաղաարեղ
Հանգէսին
նպատակր
եւ Միու—
թեան
կողմէ
^որՀակալութիւե
յայտնեղ
վարժարանի
տնօբէնութեան՝
որ սիրա
յ օ
ժար տբամտդրտծ՜
էր իր խոստմնալիղ
՚ա–
շակերտնեբը։
Ապա
Հրաւիբեղ
Հ ՚
Եղիա
վրգ՛
Փէչիկեանր
, որ իր խօսքբ
րսէ
նեբ
կաներուն։
Տարգելի
տնօրէնր,
իր
Հայրա
կան
խօսքր
ուղղելով
ուսանողութեան
,
յոբգորեղ
ղիրենք
րսելով
թէ այս
տչխաբ–
Հիս վրա
յ ուր որ ալ ըլլան , ուր որ
ալ
գանուին
, քանան
միշտ
բարձբ
պաՀել
Հայ
լեղուին
ել Հայ մշակոյթին
քաՀերր,
վա–
սբնղի այգպէսով
միայն
պիտի
կարենանք
լուսաւորել
մեր ներկայ
գժուաբ
ճամրան
:
Այս կարճ
րայղ
ՀայաչՀւնչ
խօսքերէն
ետ~,
ՔՐ,
Հրաւիբեղ
արտասանոզներր
,
որոնք
իրարու
եաեւէ ՛արտ աս անեղին
մեծ
ոգե
-
ւորՈւթեամբ
եւ զգացումով
ու արմանա
-
նալով^ ներկաներուն
բուոն
ծ՜ափաՀարոլ
-
թեան
Րոլորն
ալ արտաոանե
լէ
ետք ,
քննիչ
յանձնախում
բր կարճ
իսորՀրգած՜ու—
թենէ մբ վերք, յաղթական
Հռչակեց
Աար–
գաբ
Շարապխանեանբ
ԼԱթէնքէն)
,
որ
սաաղալ
ղեղեցիկ
՚էրիչ
մր (Մ • Շարապ
-
խանեան
իբ րոլոր սրաով
,
երա խաա
-
պա բտօրէն
այս յաղթ^անակբ
կը նուիրէ
իր
րաբեբարին՝
Հայկ
Զաքետնին
, որ
նոյն
օրր, Ամեբիկայէն
Տունասաւսն
վեբագար–
"՚յՍ^լ՛"^
էր Վենետիկ,
բայց
ղրժ -
րախաաբար
գործ՜ի պատճառաւ
չէր կա
՜
րողացած՜
Հանղէսին
ներկայ
՚լտնուիլ)
%
Եբկրոբգ
Հանդիսացաւ՝
Վարուժան
Պոյա.
ճեան
(Հալէպէն՝^
, ոբ սաացալ
լուսան ր -
կ՛ււ րնե րո լ դեղեցիկ
ալսլոմ
մր , իսկ եր -
րորգ՝
Վարուժան
Թոբոսեան
(Աթէնքէն՜)
,
ստանա լով Հա յերէն
գիրք
մ ր «Գէպի
աղ–
բի՚-ՐԸ.
ւ՚՚յ՚՚Ի՛^
»՛
Վարղան
Վարգանեան
փակեց
Հանգէսր,
քաքալերանքի
խօսքեր
"ւգգ^Լ՚՚վ
աչակեր
-
տութեան
; Տա յտարարեց
նաեւ,
թէ վար
չութիւնբ
ծբադրած՜
է յառաքիկային
ալ
սարքել
ա յսպիսի օգտակա
ր
ձեոնա րկ
-
ներ : Հանգիստկաննե
ր ր մ ե1^եցան
մեծ՜
ղոՀունակութեամր
: Վ^ենետիկի
Ուս–
Մի
ութեան
խում բին
յաքողութիւն
կբ
մ աղ -
թենք
եւ անՀամբերութեամբ
կր
սպասենք
իրենց
աւլնիլ
Նրտղիբներուն
իբականաղ
-
ման
•
ՎԵՆԵՏԱՑԻ
ՆԱհյԸՆՏՐԵԼԻՆ
՚Տննիկ
կր վախնայ
առանձին
սլառկելէ
մութին
մէք։
Մայրր
կ՝ոււլէ
լո յս ր
մարել,
եւ Օննիկր
Համոզել
այս խօսքե բով
•
ՄԱՏՐԸ
Մի վախնար,
զաւակս,
լ ՛ ՛ յ –
սր ՛քարած՜ է, բայղ
Հրեշտտկր
քովգ
կե՝ -
9^Ր
է ••
ՕՆՆԻԿ
Ոչ,
Լ"
յ՛՛ր վառէ,
Հրեշտակբ
թող
երթայ
ՀԱՑՐԵՆԱԿՑԱԿԱՆ
ՎԱԱՊՈՒՐԱԿԱՆԻ
ՏԷԱԻՆԻ
Մ
•ՃՒՒՎքլ
Ամէն տարի,
Տէսինի
եւ Վիէնի
Վաս
-
սլուբականղինեբր
կր տօնեն
Վանի
Հերո -
տամա րտի
յի շաաակր
,
Հաւատա
րմ ու
-
թեամբ
մր, ռբ Հիացում
կր պատճառէ
ա -
մէնուն:
Այս տարի
Հայբենակցականի
երէց
ան -
գամնեբէն
Պ֊ Արշակ
ԱբբաՀամեանի
Հի -
ւանղութիւնր
եւ Վասսլուրականի
^ՐԷՑ
սերունղին
յողնած
ութ իւնր առիթր
ստե՜զ–
Նեցին
որ երիտասաբդներր
ձեռք
առնեն
Վասպուրական
ԱշխաբՀի
կրակբ,
այսպէս
աանելռլ
Համար
սերունգէ
սերունգ
յ
Տէսինի
մ էք կազմ ուեցաւ
տարեցներու
Հովանաւորութեան
տակ՝
ՎսՈ1պՈՆրԱւկաԸի
ԵրիտասսւլւդներոՆ Միւււթ-իսնը,
որ
պիաի
կազմ ակեբպէ
արգէն
տ յս աարուան
Հե -
րռսամարտի
Հանդէսը
:
Մայիս
չորսին
շաբաթ
երեկոյ
Տէսի՛ ՜
նի մէք, օր մր վեբքբ՝
Մայիս
Հինգին
կի
րակի
ալ Վիէնի
մ էք տեղի պիտի
ունենա
յ
Վասպռւրականի
փառատօնբ
•
Այս եր իտասա րղնե րբ արժանի
են ամ էն
գովեստի
, կր յուսանք
որ Լիոնի
Հայերն
ալ իբենց
մա սնա կց ութ իւն ր կր բերեն
այս
ղ ո յ ղ Հտնգէսներուն
, վասն
զի ոչ թէ մի -
այն մեր պա րաա
կան ութ իւնն է
քաքալերել
եւ գործ՜ի
մղել երիտասարղներբ
,
այլ
նաեւ անոր Համար
որ Վանի Հեբոսամար
—
*որ ամբողք
Հա յութեան
փարկր
բարձր
ս -
ցնող դէպք մլն է , որուն յիշաաակբ
պէտք
չէ մոռղուի
:
*
ՓԱՐԻԶԻ
ՄԱԱՆԱՃԻՒՎԸ
կր պատրաստուի
Հանդէսին
յաւուււկ
ղե–
ւլտրռւեսաական
բաժինով
մր
,ալանդակտն
զինուորական
նուաղա խում րով
•
Կը լսենք
ռր Միութիւ1ւր
ձեռք
անցու
-
ցած՜ էՎաս պ՛ո ւրա կանբ եւ շրքակայքր
ներ
կայացնող
նոր ժապաւէն
մր,
սլաամական
յի շատա կա րաննե բով , ոբ պիտի
ներկա
-
յացուի
Հանդէսին
օրր : Անշուշտ՝
բացի
Վասսլուրականի
Հա յրենա կիղնե բէն
ամէն
Հայպիտի
փավւաքի
ներկայ
րլլալ
ու տես
նել
մեբ ոբբաղած՜
Հայբենի
երկրի
արդի
վիճակր
ներկա յաղնող
այս ժապաւէնբ
:
Հտ յբենակցականի
Հանգէսին
ներկ՚ո
յ
պիաի
բլլա
յ եւ
Հ ո վանա ւոբ է բարձ բաս
-
ւհիճան պետական
անձնաւորռւթիւն-մբ
, ո–
բուն
անունր
պիաի
յա յանուի
մօտ
ատե
—
նէն , Հանդէսին
յայաադբին
Հետ
;
Նե՜րկայ
պիաի րԱտն Լոնտոնէն՝
Պ֊ Ար -
շակ
Ա աֆ բաս տեան
եւ Ֆբանսա
յի գաւառ
ներէն
Հ ա յրենա կիցներ
•
Ե րիաասա
բղն երբ մեծ՜ եռանդով
լծ՜ուած՜
են աշխաաանքի՝
Հանդէսին
արժանի
փայլ
մր տալու
Համար
;
Վասպուբականի
Հա յ րենա կցա կտն ր եր -
ՀԱՏ ԳՐՈՎՆԵՐՈՒ
ՆՈՐ
ՎԱՐՋՈՒԹԻՒՆԸ
•
Հայ
Գրողներու
Ընկերութեան
րնգՀա
-
նուր մռգովբ
տասնրՀինգ
օբ առաք
ղոլ -
մարուեցաւ
Աճէմեան
ճաշարանին
մէք :
Օրուան
վարչութեան
նաիստղաՀ
Պ ֊ Տա
-
կոր Տէբ
- Տակոբեան
կարճ զեկոյցով
մր
րրալ
իր Համ ա ր տ տ ուո լ թ ի ւն ր , յա յտն ե լո վ
թէ մէկ տարուան
լնթացքին
տուած՜ է եր
կու Հանդէս,
մին Կոմիաաս
Վբդ֊ի
^^Հ)ամ–
եակին
առթիլ
Աորպոնի
մէք եւ
միւսը
Հայ - Կին^
խմբագիր
Տիկին
Հայկանուշ
Մ առքի
յոբելեանբ՝
Աալ
Շոփէնի
՛քէք •
Երկուքն
ալ մեծապէս
ղնաՀաառլտծ
րլ -
լալով
Փ՛" րիղի
Հ ա ս ա ր ա կո ւթեն էն , ասկէ
քաքալեբուած՜
, մ իութիւնր
կը պաաբաս
-
տոլի
յաբղանքի
երեկոյ
մը սաբքելոլ
բա–~
նասաեղծ՜
ԱՀարոն
Տաաուրեանի
յիսնամ
-
եա
յ ղրական
եւ ուս ուղ չական
ղոբծոլ
-
նէութեան
առթիւ։
Րոլոբ
խօսռղներն
ալ ղնաՀատեցին
կա
՜
տա բուած՜ աշխատանքր
, եւ անցնելով
նոր
վա ր չո ւթե ան մ ր բն տ րո ւթ ե ան
ղործ ին ,
որպէողի
քուէնե՜րու
կեղրոնս՚ցում
մբ ա ՚
պաՀովուի
, պաչտօն
յանձնեց
ին
իբ^նց
երկու
բնկերներուն
, ցանկ
մր պաարաո
-
աել
եւ բերել
յաքորդ
ժողովին:
Այս մողովր
տե՛ւի ունեցաւ
անցեալ
չա
րաթ
օր , եւ տեղեկաբերներր
Հաղորղեցին
իբնց ցանկր
:
Տ՚ո՚լռվբ
ամբո ղքո ւթ ե ա մ ր
Հաստատեց
նո ր վա բ չո լ թ ե ան կազմր
եւ
յա
յտնուած
կարդ
մր բա ւլձ ՛սն քեե բուն
եւ ծ րաղի րնե ՜
մ ը եւ
ղ ործ-ադր
ութիւնր
ւն նե
ատտռո
լ
թողուղ
անոր ֊
ՆՈՐ ԱԵՐՈԻՆԳԻ
ՑԱՋՈՎՈԻԹԻՒՆՆԵՐԸ
ԻՐԱՆԱՀԱՏ
.ուսանող
Պ • Մ եսրոպ
Պա
-
լայեան
Ապրիլ
11ին Աորպոնի
մէք սլաշա -
պանեղ
տոքթ-ոբայի
իր ալարտաճառբ,
ո -
բուն
նիւթն
էբ՝
«Մանուկին
դասաիարա
-
կութիւնն
ու կարգապաՀութեան
խնգի
-
րր» : ՝Բննի չ մ արմ ինբ «պա տո լտ րե ր»
մ՚"կ–
գիրով
՚լինքր
յայտարարեց
Մանկավար
—
մութեան
աոքթռր
:
X Պ. Գէո բ՛լ Իք՚սյիկեան,
փրոֆ.
Խա–
յի/լեսւնի
որդին
յաքողութեամր
աւարտած՜
է Փարիղի
բժշկական
Համալսարանին
շրր–
քանք եւ ներկայացուցած–
իր "" ՛ս րա՛ս ճա
ւ՛.չ՛ ՝ «Մ արդկտ
յվ՚ն մարմ ինն ու Աբ՛
Գիր ՜
^ ; 7 »
նիւթին
չուրք , որ արժանացած՜
է քն—
նիչ
մ աբմնին
մ ասնաւո ր
գնւււՀա տութե
ան
ու «իսիստ պաաուտբեր»
մակդիրին
:
պաաակ
ունի այս տարի
՚քէկ
ք՚՚՚նի
սաներ
պաՀե
լ ;
Փաւիաքելի
է որ ե րիտասա րդնե րոլ
այո
ձեոնա ր կնե րբ յա քո ղո լթ ե ա մ բ պսակե քՈլ
Համ տր Վ^աս սլուբականղ
ինե բր
քաքալեբեն
կատարուելիք
գիմ ռւմնեբ ր ;
Վ.Մ.
"ճՅԱՌԱԶ^Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(24)
ԳԼՈԻԽ
Զ•
Գ Ի Ւ Ղ Ա Ց Ի ՛ Ն
Հիւանդ
որ լձ՚նէի,
կր նայէր
^ կր Հո -
դար,
միայն
ինծի
չէ՝
ամէն
իւբ Նառա
-
.յուլներուն
Հետ
այսսլէս
կր վարռլէբ
:
Այդ մարդր
Արծունի"
է։
~
"՚^"
;
ինչո՞ւ
Հայասաան
կր
թ ո ՚ լ ո լ կ՝ ե բ -
^թայ,
մենք
այ՚լ՚ղիսի
իշխանի
մր
պէ՚ոք
ունինք , այղսլիսի
քաք մբ եւ լաւ մր երկի–
,ՐՐ կր պ՚ոՀէր
թշնամիներէն
, աւաղակնե
-
րէն
եւ քեւլի
ոլէս
երիտասարդներն
էլ /լր խելօքցնէբ,
մարգ
կ՝րնէբ
•
-
Ու՚լոբդ
է , կարապետ
եւլբա յր , շաւռ
մարղ
չէ , րայղ
ինչ կաբուլ
է անել,
եր -
ԿԼ՚ՐԲ
չի կրն՚որ պաշտպանել.
երր թշնւս
-
մին քիչ է, սակաւաթիւ
է, այդ
իշխան
-
ներբ
կր վազեն
վրան , 1լբ ցրուեն
, իսկ
երր
շատ
է , կր քաշուին
իրենղ
բե րղե րն , ի -
րե՜նց ամ րոցնե րն , վե՜բէն
էլր նա յին թէ
ս,–
նօբէնր
ինչ էլՀրնէ , ինչպէս
էլբ սպաննէ
,
ինչսլէս
ղերի
կր տանի, ինչպէո
էլ՝այբէ
,
ի՞նչսլէս
էլր յավլշտաէլէ
: Եւ երբ նա կ՝եբ–
թտլ,
կ՝իքնեն
իրենց ծակերէն
, ժողռվու
բ–
գր կբ կսկքէան , եւ կբ յորդորեն
որ
նորէն
։ցտնեն,
նորէն
Հնձեն,
նորէն
շինեն։
ԱՀա
մեր
վիճ՚սէլր։
Այ՛է անիծ՜ս՚Ն արաբր
ղեռ
ե–
րէէլ էբ ոբ եէլտւ քանդեց
, ասլաէլանեց
ե՜ր–
կիրբ՛
ի՛՛նչ ըրաւ Աշռա մեծ
իչի՚անր,
գր -
նաց
աւքր՚ոցալ
քէէւրգեբր,
րնծաներ,
պա
՜
աանւլէւե ր ՛լբ կեղ արարին
, ինք՚լի՚նքր
ա ղա
՛ո I,II , ճշմ՚ոբիա
է , մեղ ալ սւզաաեց
,
բայղ
րանր
բունէն
անցնելէն
վեբքբ։
Մա՛րգ, մա՛րգ Աասնցիք
են , եղբայր
,
նա էսա լ՛տ րնէ, բու , իշիւտննեբու
, Արծրռւն
-
եաց,
Րաւլբտտունեաց
ըէւել չկբՅ"^^/^
էԼՐԻ^
մաբղիկր
, ղլուխ
Հանեղէ՚ն
: Տ՚որօն
Հէ՚մւո
արար
մբ չէլայ
:
Ի ^ չ կ՝Ր"եո
, ե՚լբայր
, է,բէլու
շարաթ
է Կ " ՚ յ 1 ՚ ւ ^ "
՚ ՝ " " էին Տաբօնոյ եկած,
Աա–
"ԻԿ
՚Է՚՚՚ԲԿԻ^՛
1 ՛քենք էւմացանք պատրաս
-
տուեղտնք
որ էշ նաՀատակ
չլէ՚նինք
. եթէ
մեռնել
է , ւլոնէ մեոցնէ.նք
այն՚ղէս
մեռ -
նինք րսինք,
մէկ մբ), է լ իմ աղանք
որ
ան֊
Հեաասէ,ր
են ; Այս անօրէններր
ա լ,, էլողմ ,
այն
էլողմ կր զարնեն։
Լ՛ու հեծ
մբ
"լէւոյ։
է ուտեն
որ մ է յ մբն է լ չ՛լան
:
Եթէ
լալ ծեծ– մ ր այո անօրէններր
խե–
լօքղնէր
որ էլ չ՛լան , Ա ասյնց իքնե բէն
ե -
բեք օր առաք էլերտծնին
ււլիաի քէ՛նէ՛ , վ՛ո–
սբնղի
՛քէէւ Հ՛ոտ
չմն՚սցէ՚ն
• Ո " " ՚ է ՚ կ " ՚ ն , ղօ -
բսւսլէ,տ , ձիալո բ , Հետեւաէլ
, ում էնքն
էէ
մինչեւ
վերքինր
քսլբդուեցան
Մ շ " յ մէք :
—- ինչ, ե՚լրայբ,
երա՞ղ
կբ տեսնես
;
-- ինչ է,րաղ , Ա . կարապետ
վկայ
"ր
Հատ
մր չմ^ւաղին
:
–
Գոլ ուստի՞ դիտես
, "՞վ
քեզ ոլաա -
մեց
:
լ
Ես Հոն էի, ես միասին
էի. ես իմ աս
ձեռօք
քանի
Հատ
Հաւու
պէս
մ՚՚բթեղի,
Ր" ի քիչ մբ առաք. իւո՞ ւլ էիր, չիմացար
;
Ան
՚ոաեն
ՎաՀբիճ
սկսաւ
ծ՜ա յբէ
հ՜այր
ոլատմոլթիէնն
րնել։
Բոլոբ
լուտանքւքշ
մո՚լ՚Լուած՜
ուչ,սղ.րոլթէտամբ
մտիէլ
էլսնէ -
ին . ել է, րր թ չեսւէք ւո յն կոտո րած՜ է՛ն Հա -
սան,
եբր Ոստիկանին
մաՀուան
պատւքոլ–
թիւնն
լսեղին
, էլ ուբ՛սէսութիւնբ
իբ էիեր–
քէ՛ն սէսՀմ աններր
ւլտալ . կա բա՚ղետ
ր էււ ր
,ո
,լայքր
լխսղցոլց
Տէր՚ոէբին,
գրացւոյն
,
աւլղ աէլանին , էսնամ է՛ին
ու
սսւն,ւ,Հա
րին
աունր . թէսլէտ
ձէ՚ւնր
էլուզար
,
րտ
լց
գաբձե՚ււլ
սենե՜աէլբ
րազմութեամր
լղւււե–
ց ՚ ս լ , է,լ երբ Ատսբնցւոց
քւսքռւթիւնն
երկ–
բ՛՛ր՛է անւլամ
եւ աւէէլի ղարդաբուն
ււլատ -
մ եղ
՛յք ք//Հ
բիճ , ամ էնքն
ղմ ա յլեղան
, ,լ է,նին
հահէլահ՝
էլա բո՛սնե բէն
յայանի
ե՜ղ՛ու
• գուբ,, է, քլա լ , եր ՛լ
ո
՛լ բանաս աեւլհ՜ր իր ե -
ռաթելեան
՛ղարղ
նո ւ՛ււ ՛լ ա բան ր ձեււք ւո -
ռահ՜ եր՚լեղ
Աասնղւռղ
ղռվարանո
ւթ իւնր ,
ռւբ՚սէ՚ւութիւնբ
մէ՛նչեւ
կէո
ղիշեբ տեւեց ,
ել ամէնքր
՚^՚ւիշեր
բ՛՛՛րէ՛՝» եւ
Հձլոյո
բտրի
»
մ աղթէա լո,ի է,րա բու , ե լան դնաց ին
է՛րենց
տեղ,
մեծ– մեՆ ^ոբՀաէլալութիւն
լնելով
ՎաՀ
բիճի , որու
սլատմաէլան
ա շէ,ւո յ ժ ո
մինչե լ վ, առա
լոր ուե ,լ,ու բան
՛ո
ստեղ հնե -
բ՛՛ւ
երղերուն
մէք՛
կա
յէւն երէււո՚սսար՚լ
-
ներ , որ երբ մեհ՜եբբ
տուներն
մտան
ղրր–
ոլեղան
, է՛րենք
ւիուլուլէւն մէք
ձէււնէ՚ն
աաէլ
կեցաՆ՝ «Եղբայբք
, մենք էլ Ատոնցւոց
պէս
ինչո՛՛ւ
չւէ՚նէ՚նք,
վտանղի
օբբ երբ կբ Հաս
նի, յիմար
Հալուն
՛՛լէս գլուխնիս
վ,ւ,խա -
նաէլ
հս՚ծէլելոլ
ինչո՚^լ
չելլենք,
Բ Րշ~
նտմւռյն
՚լէմ
չյարձակինք
. մէ՛նչեւ
ե^՜րր
Հայուն
անունր
ւիատութեամր
աղտե՚լենքք,
. . . եւ ա լոպիս է, իսօսյէեր
րսելո՚է
ղնացին
իրենց
տներբ։
իսէլ
նոյն
միքյ՚ցին
Վւ"Հրէւճ
օբուս՚ն
լ " ղ –
նութեան
եւ
ւլինւոյն
զօրութեան
օւլնսւ —
թեամբ
մեռելի
"լէս էլբ քնէր եւ որ
աւելին
է սա՚ւաէէկ
էլր էսոր՚լաբ կարապետ
եղբօր
անվրդով
սենեկին
մ էք:
Եւ երբ
աււաւօա
եղաւ. Հեծաւ
է։ր ՚լրաստէւն
վբայ
եւ էլ՝եր–
թար
գիւղէ
դի ւ՛լ Հարցնելու
իր ի շթան բ ,
մէէնչել
ոբ մութուն
Հտււաւ
Ո՚շաունեաց
Ոստւսնն : Եւ ինչ եղաւ
էւբ զարմանքն,
երբ
իմացաւ
թէ
է։ւ ր իշէոտնր առանց
Հրաման
մ բ ձ՚լելու
, աո.անց իւր էսօսքր
նաե ւ բնե ՜
լու , Հեծ՛եր
Ցոլաէլէւն
վրայ , էտլեր
՚լնացեր
էր
Ան ուտեն
ձէւու
՛լ./ուէսլ։
՛լ ՚որձուց
, «ե բ -
թամ
Մ՚՚էլս տեսնեմ
թէ տունր
կէ՛ն ել ՛ո ր -
զաք ինչ կ՚ընեն՝» ; Եւ իրօք
երբ
Մոկաց
ս՚ոՀմաններն
՚քաաւ,
–ամէն րան լաւ ե՜ւ եբ
քանիկ վփճակի
մէք էր,
՚իասն՚լի
Հոն Արմ–
րատ
Բաղբատունի
Ասլարապեաէւն
Հով,ս -
ն,սւո րո ւթեա
^է
տւոէլ
Հտնւլստ
ութ իւն
ել
Էսսւղս՚զութէււ1ւ
էլբ աիրէբ
:
հ՝ԵՐԵՆՑ
(Շ"՚ր–)
ԿԱՐԳԱՑԷ-Բ
ԵՒ ՏԱՐԱ՛ԾԵՑԷ-Բ
«8ԱՌՍ^»/յ
Fonds A.R.A.M
